Lantria Supremo De Luna

Kabanata 54: Prinsesa ng Araw

Luna's POV

They're here....

Darkness is already here.

The sky was painted black and there are so many dark spirits flying on the sky while the other dark creature is fighting against Dyna and the other warriors. Sumugod na sila habang kami ay nasa loob ng dimensiyon. I clench my fist and fly upward.

Sinugod ako ng isang masamang espiritu na isang mangkukulam. I create a light ball and throw it on her. Agad naman siyang naglaho dahil doon. Other dark spirits saw what I did and they shout in madness. Inatake nila ako kaya naman kinontrol ko ang hangin at inihampas ito sa kanila. Tumalsik sila sa ibaba kung saan kinalaban sila ng mga mandirigma.

I feel darkness power surrounding the whole academy. Buti na lang may mga barrier na ang lahat ng mga dormitoryo. Mas lumakas ang presensya ng kadiliman dahil ginagamit ko ang aking kakayahan. I had no choice but to use my power after all. Lumutang pa ako paitaas hanggang sa matanaw ko ang mga paparating na mga masasamang nilalang na panghimpapawid.

Crows, orwel, serpents, and others. I heard from Leo that some ancient creatures are missing and now I know where they are. Kinokontrol sila ng kadiliman. I lifted up my right hand and control the weather. Ang kalangitang nagdilim ay aking pinakidlat, pinalakas ko ang ihip ng hangin na may dalang matatalas at matitilos na yelo. Pinapunta ko ito sa direksiyon ng mga nilalang na kinokontrol ng kadiliman.

I look back at me to saw some morel and orwel fighting against dark spirits. Pinapangunahan sila ng malaking itim na orwel, ang orwel na kasa-kasama ng mabuting Elona. I look down the academy and saw all of the warriors fighting. Nanlaki ang aking mata ng makita sina Kat na lumabas sa kanilang dormitoryo at nagsimula na ding lumaban.

"Kat! Pumasok na kayo sa dormitoryo! Kaya na namin ito!" ,saad ko sa kanilang isipan. Nagpaling-linga sila sa paghahanap sa akin at nagulat nang makita ako sa himpapawid.
"Ang laban mo ay laban na din naming lahat ng mandirigma na naririto. Kaibigan ka namin Luna, lalaban kami kasama ka," saad niya. I smile on their courage. Tumango ako at binalingan ng atensyon ang paparating na itim na usok.

I gritted my teeth when I saw the real villain. The one who's controlling darkness. Lumilipad sa himpapawid ang masamang Elona na may ngisi sa kanyang mga labi. Nakatayo sa kanyang tabihan ang isang lalaking nakasuot ng itik na cloak.

That man...that man is the traitor! Her husband!

May hawak na scepter ang lalaki na may bilog na itim at napapalibutan ng dark spirits. Wala siyang mukha dahil puro usok ang bumubuo sa kanya. I saw a glimpse of chain on bad Elona's neck. Hawak ito ng lalaki. Pero hindi iyon pangkaraniwang kadena. Kulay itim ito na may mga gumagalaw na maliliit na espiritu.

I frown. Is....he...perhaps...controlling Elona's body?

Tsk. Hindi na iyon mahalaga. Kailangan ko siyang talunin at makuha upang magawa ang nakasulat sa libro ng Eklipso gaya ng sabi ni ina.

"Ang lalaking iyon, siya ang kaluluwa ng lalaking nagkagusto kay Elona. Ngunit dahil hindi nasuklian ni Elona ang kanyang pag-ibig. Nakipagkasundo siya sa kadiliman upang makuha ang damdamin ni Elona. Nagkaroon sila ng supling at kinuha ito ni Cassandra dahil alam niya na hindi makakabuti na lumaki ito sa piling ng kadiliman. Ako na ang bahala sa lalaking iyon, ikaw naman ang bahala sa masamang Elona," niingon ko si ama na nakatayo sa aking tabi habang nakatuntong sa ulap na gawa sa buhangin.

Ito yung cloudy dust na kinakatakutan ng mga mandirigma sa akademya na karaniwang bumibisita sa paaralan. I smiled at the thought. I get it now.

"Binibisita mo po pala si ina noon sa akademya gamit ang nakakatakot na usok na ito. Sweet,"