Kabanata 15: Lantria

47 5 0
                                    

Dyna's POV

"Ano bang ginagawa mo Mike? Wala na tayong oras! Can't you just break that fucking barrier!?"

"Pwede bang wag ka diyang maingay? Manahimik ka rin naman Dyna! I can't focus here!"

Lintek naman kasing barrier na yan. Kung bakit pa ba kasi inilagay yan ni Dellana. Kailangan naming puntahan si Luna lalo pa at naramdaman ko kanina na nasa panganib siya sa gitna ng kakahuyan. The heck with this ability. Yes, I can manipulate any element connected to the Sky includes clouds, thunder and lightning, rain, and rainbows. May kakayahan din ako sa aking boses. Ang kina-iinisan ko lamang ay kung bakit ng mapili si Luna bilang mandirigma ng Lantria, nagkaroon kami ng isang bond, isang malakas na koneksyon na ako lamang ang nakakaramdam.

Kagaya na lamang kanina, naramdaman ko ang paghigpit ng kung ano sa aking katawan na para bang itinali ako at hindi makagalaw. I'm already a soul, a stray soul who's been here for 100 years ago and this is the very first time this happen to me. May limit din naman ang bond namin dahil hindi ko siya nararamdaman kapag malayo kami.

Mararamdaman ko lang siya kapag nasa iisang lugar kami kagaya kanina.

The 3 of us are Luna's element guardians. I, the sky manipulator, Mina, the air, and Mike who can control the time.

"What's with this barrier? Ganito ba talaga kalakas ang kapangyarihan ni Dellana?"

Tila naa-amaze pang turan ni Mike na kanina pang sinusubukang makapasok sa barrier ngunit kahit na anong gawin niyang pagpapa-bagal sa oras. Wala pa rin, hindi niya magawang pumasok.

"You don't need to do that. I'm here."

The three of us look on our back and our eyes become wide when we saw Luna standing behind us. Kusa namang gumalaw ang aking katawan at niyakap siya ng mahigpit.

"I'm glad your safe. Pinag-alala mo ako ng sobra."

Akala ko itutulak niya ako palayo ngunit gumanti din ito ng yakap. She smiled when we let go of each other. Mike sigh.

"Ilang oras ka na bang nasa likudan namin?"

He ask. Luna scratch her head.

"Uhm, 30 minutes lang naman. Busy kayo sa pagsi-sigawan sa isa't-isa kaya naman hindi ko na kayo inabala."

Sinamaan ko siya ng tingin. Kanina pa pala siya sa aming likuran tapos hindi man lang niya sinabi, ni hindi nga namin naramdaman ang kanyang presensiya. Isang advantage ng pagiging piniling mandirigma. Having lack of presence that every creature on Lantria wants to have.

Tumikhim naman si Mina na hindi man lamang tumingin kay Luna.

"We should go back home. Ang paparating na gabi ay delikado para sa ating lahat."

Malamig nitong saad at nauna na sa aming naglakad. I smell someone is sulking. I look at Mike asking what happen on his twin and he just shake his head saying he does'nt know. Napalingon naman ako kay Luna ng naglaho ito at lumitaw sa harapan ni Mina. She grab her hand, fade and appeared beside us.

"I need to talk to the three of you."

Ela's POV

30 minutes. 30 minutes na kaming nakakulong dito sa cage na ginawa ni Dellana. Gusto kong matawa sa hitsura namin ngayon, mga mukha kaming bata na naka-cross arms na akala mo ay inagawan ng candy. Kainis naman kasi si Zapira. Inalaska ng inalaska kanina si Dellana na nagtatanong lang naman kung anong pakay namin sa kanya. Napikon ang diwata kaya eto kami ngayon. She bring us back on our child form.

"Bro, ang cute mo pala nung bata ka ano."

Narinig kong panga-asar ni Matt sa tahimik na si Leo. Lumingon ako sa bata—este lalaking kanilang inaasar na ngayon ay walang kaemo-emosyon ang mukha. Tama naman si Matt, ang cute ni Leo. Mukha siyang maamo, malayo sa nakakatakot na Leo Kalhel Azares na aming nakilala.

Lantria Supremo De LunaWhere stories live. Discover now