She's just a Boyish

CHAPTER 6

*Expect the Typos and grammar:)*

Cousins.

Wyatt's POV

We are still here in the coffee shop. I'm just staring at her face, when I noticed her mouth, it's full. So I looked at the two plates full of muffins earlier. It's now empty. So I turned my gaze back to her face, her mouth was empty too. She suddenly smiled. The shy one.

Napansin kong nakatingin na siya ngayon Sa platitong nakahain sakin. Kaya naman tinulak ko yon palapit sa kanya . Hindi ko din naman kasi kakain. "Sayo na 'to. Mukhang nabitin ka eh." Pang-aasar ko sa kanya. "O-ok lang ba sayo?" Tanong niya. Tss! Pretending to be shy huh? I just nodded, then she began to eat again.

We are still here in the coffee shop and just waiting for the time to finish lunch and get back to school while she is using her phone. Then suddenly I remember something. Her story! Yun yung gusto kong malaman tungkol sa kanya. Yung kwento ng buhay niya.

I think this is the perfect timing to ask. "So? How's your life before you go to Leviathan?" I started. Kaya natanggal ang tingin niya sa cellphone niya. "Ahm, before ako napunta sa school na yon? Sa tingin ko wala namang espesyal. Yung pang karaninawang buhay lang ng simpleng tao. Maliban doon sa huling araw ko sa General High school." She said. I think ayaw niyang Pag usapan yung tungkol doon, kaya naman hindi na ko nagtanong about doon. "How's your family? Your parents?" I ask. Pero yumuko lang siya at di na nagsalita. "Ok lang kung ayaw mong sabihin." I said. "Ikaw? How's your life? I think maganda buhay mo, kasi mukhang algang-alaga ka." She said. Fuck! I didn't know that she will turn the table! "About my life, it's just like yours. Simpleng buhay lang ng karaniwang tao. Except my family issues. As I said earlier my mom died, it's been 8 years since she died." I said. Nakikita ko nanaman yung awa sa mukha niya. Gaya ng pinakita niya sakin kanina.

How I hate when someone shows their sympathy for me.

Bigla siyang tumayo at lumapit sakin. "Ayos lang yan, di ka nag-iisa ako nga namimiss ko na yung dad ko eh. He's dead when I was just 8 years old. While my mom is with her new family in the states. Lola ko na lang yung nag-aalaga sakin. Pero lumipat din ako dahil nga kailangan kong mag-aral dito. Kaya naiwan na don si Lola. Doon ako sa tita ko nakatira ngayon. Naalala mo yung una nating pagkikita sa terminal? Bibisitahin ko kasi yung lola ko non. I really miss her." She said while potting my back.

She's like mom!

In some reason, naging komportable akong Kasama siya. Para bang bigla akong nakahanap ng comfort zone mula sa kanya.

Bigla kong napansing nakatingin siya sakin. No! Nakatitig siya! "Gusto na nga yata talaga kita." She said. She's like, she's not in to herself, again!

Hindi na ako umimik. Napansin kong tuloy pa din siya sa pag-himas sa likod ko. Kaya naman kinuha ko ang atensiyon niya. "I know. Alam kong gusto mo ako, ilang beses mo na bang sinabi yan mula kanina?" I said, then she suddenly realize what I'm talking about. Huminto siya sa pag-himas sa likod ko at niyaya akong bumalik na sa school.

Lutang!

Lester's POV

Shete! Nakakahiya, nasabi ko nanamang gusto ko siya! Parang ayako na talagang magtiwala sa isip ko eh! Di marunong mag-keep ng secrets! Pero totoo? Sinabi ko nanaman yon?