She's just a Boyish

CHAPTER 5

*Expect the Typos and grammar:)*

Muffin.

Lester's POV

Monday na ngayon. Ang ibig sabihin non, may pasok na naman. Namimiss ko na kagad si lola. Di ko kasi na-enjoy yung weekend ko! Nainis kasi ako dun sa lalaking bumunggo sakin sa terminal! Makita ko lang talaga siya ulit, sasapakin ko siya!

Nandito na ko ngayon sa school at naglalakad sa corridor namin. Nakakapanibago ngayon kasi pag ganito sinasalubong ako ni Axl eh. Pero wala siya! Nalate kaya siya ng pasok? Maaga kasi si Axl pumapasok.

Mas maaga pa yata yon sa mga guards dito sa school!

Hinayaan ko na lang at baka nga late lang siya. Pero pagpasok ko sa room. Nagkukumpulan silang lahat at parang may nag-aaway.

Sino kaya yon?!

Tumakbo na ko palapit para malaman ko kung sino yung nag-aaway. Napatakip na lang ako ng bibig nang makita kong si Bullet yung isa at puno na ng dugo yung mukha at polo niya. Nakahiga na lang siya ngayon sa sahig.

Tumakbo ako palapit para pigilan yung lalaking tuloy pa rin sa pag sipa kay Bullet. "Ano ba?! Tumigil ka na nga! Kita mong di na makalaban pero panay padin ang sipa mo! Baliw ka ba?!" Sigaw ko sa kanya. Tinignan niya lang ako ng masama. Dinig ko na din yung mga sigawan ng classmate ko.

"Lester! Hayaan mo na sila!"

"Lest! Please lang tumayo ka na diyan! Baka ikaw pa ang mapag-initan ni Wyatt!"

"Bitawan mo na yang si Bullet! Malayo naman sa bituka yan! Di pa yan mamamatay!"

Yan lang naman ang mga sinisigaw nila. Nagsipag-layuan kasi sila matapos kong itulak 'tong Wyatt na 'to.

T-teka? W-wyatt ba k-kamo? Sheteeee! Lagot ako!

Nilingon ko siya at nakita kong salubong na yung mga kilay niya. Pero bigla din humupa yon sa hindi ko malamang dahilan.

Loh?! Di ba siya yung sa terminal?! Tignan mo nga naman ang pag kakataon, oo!

Binitawan ko muna si Bullet at lumapit sa kanya. "Hoy! Walang hiya ka! Dito lang pala kita makikita?! Asan na yung sorry ko?!" Sigaw ko na nagpaatras sa kanya.

Wyatt's POV

I've been looking for this girl since Last day. Because I didn't get a chance to save her number by accident. "So?! Kelan ka nga magso-sorry?!" Yeah! It's her. Still shouting and asking if when I'm going to say sorry to her. Asa naman siyang sasabihin ko yon. No way! "Look! I don't want to apologize. It's not my thing. Kaya kung ok lang sayo, I want to treat you for lunch time." I offered. But still she declined. "Sayo na yang libre mo! I just want to hear your sorry! One sorry is enough! No! Two sorry!" Sigaw niya. "And why is that?!" Irita kong tanong. "Because you also need to say sorry to Bullet. Look what you did to him. He's in pain! Can't you see?!" Oh! Come on! First time! This is the first time that a girl is shouting me from the top of her lungs! "Can you please, stop shouting?!" I said then she suddenly stop.

Yeah! That's great! No one dare to shout at me. Even my mom.

But again. "Ikaw nga din sumisigaw eh! Wag mo din akong sigawan! Ikaw na nga 'tong nakaatraso, ikaw pa 'tong galit!" Kelan ba titigil tong babaeng 'to?! Ang sakit na sa tenga eh! "Ok! Kung yan yung makakapagpatahimik sayo. S-so-sorr—. Fuck! I can't!" Sigaw ko. "Hey! Bullet! You apologize to her! I will talk to you later!" I said then walk out.