Püsküllü Bela (Yeniden)| Bela Serisi 2 (TAMAMLANDI)

PB11 GECE

Pişmanlık asla kaçamayacağın bir canavar
Elleri bazen öldürür bazen sertçe yakalar
Sagopa Kajmer- Bir Kulaç Daha Atsam Karadayım

PB11 GECE

Dayımın evinin en güzel tarafı saray gibi olmasıydı. Tek başına yaşayan biri için oldukça lüks bir evdi. Daha önce hiç gelmemiştik çünkü dayımla çok az görüşüyorduk ve bunun sebebinin dayım olduğuna emindim. Alper abi bile dayımdan daha çok gelir giderdi bizim eve.

Bir güvenlik şirketi vardı ve oldukça başarılıydı. İsim olarak çok bilinse de ortalıkta görünmeyi ve kendinden söz etmeyi sevmezdi. Şirkette işleri rayına oturttuktan sonra kendini geri çekmişti. Kendini eve kapatıp keşiş gibi yaşadığını düşünmüyordum ama hayattan zevk almak için ne yaptığını bildiğim de söylenemezdi.

Kapının vurulmasıyla dayımı düşünmeyi bir kenara bıraktım.

"Gel Eren."

"Ben olduğumu nereden bildin?" Diye sorarak içeri girdi Eren.

"Başka kim olabilirdi ki?" Dedim omuz silkerek. O da omuz silkti ve gelip yatağa yanıma oturdu.

"Neler olduğunu anlayamıyorum." Onun bu saf ve her şeyden habersiz haline gülümsedim. "O çocuğun davası ne?"

"Kız kardeşi intihar etmiş. Hamileymiş. Tecavüz olduğunu düşünüyor."

"Ee?"

"Ama bulgu yok diye kapatmışlar. Otopsi raporunun değiştirildiğini düşünüyorlar. Annem de bunun peşinde."

"Yazık olmuş." Dedi Eren yüzüme bakmaktan kaçınarak.

"Peki bizim okula tehdit veya şantajla geldiğini söyledi annem..." Cümlesini tamamlamasına izin vermeden konuştum.

"Üniversitede okuyormuş normalde. Tolga kızın eski sevgilisiymiş. Onun suçlu olduğunu düşündüğü için gelmiş. Kendi araştırmasını yapıyormuş anlayacağın."

Eren birkaç saniye sessizce bekledikten sonra derin bir nefes alarak konuştu.

"Davasında ne kadar haklı olsa da sana karşı davranışları yenilir yutulur gibi değil Ufaklık. Bu yüzden onunla fazla konuşmasan iyi olacak."

"Aslında ilk başlarda bana karşı çok kibardı. Sonradan neden böyle olduğunu anlayamadım."

"Sebebi ne olursa olsun." Dedi Eren.

"Merak etme başımın çaresine bakarım." Dedim. "Zaten ben de onunla konuşmaya pek hevesli değilim."

"İyi geceler öyleyse." Alnımdan öptükten sonra çıkıp gitti ikizim. Bir kez daha düşüncelerimle baş başa kalmıştım. Eren her ne kadar belli etmemek için uğraşsa da yüzü allak bullak olmuştu. Öğrendiklerinin onu etkilediğini fark etmiştim. Onun da bir kız kardeşi vardı ve her ne kadar didişsek de benim için gözünü bile kırpmadan canı dahi vereceğini biliyordum. Tıpkı benim de onun için yapacağım gibi. Zor günler yaşayacağımız düşüncesi değişmese de Eren'in çok fazla sorun çıkarmayacağını da biliyordum artık. Bu durum  biraz da olsa içimi rahatlatmıştı.

Eren sorun çıkarmazdı çıkarmaya ama ya Bahadır? Eren'e söylediğim şey aklıma takılmıştı. Bahadır ilk günlerde bana oldukça kibar davranırken neden sonradan itip kakmaya başlamıştı? Hangisi asıl karakteriydi? Gerçekten bana ilk günler nazik davranma sebebi beni yem olarak kullanmak istemesi miydi? Buna alet olmayacağımı anladıktan sonra mı değişmişti düşünceleri? Peki bunu düşünecek kadar aşağılık biri miydi bu çocuk?