Hayatımın belli bir dönüm noktasından sonra ayaklarım kalbimin degil aklımın götürdüyü yere gitmeye başladılar.Oysa kendimi bildim bileli yürüdügüm hayat yolarının pusulası hep kalbim olmuşdu.Bu gidişiden kalbim, ruhum memunmuydu,. Hayır asla! ama mecburdu.Hayat çok kıssa ve bazan haysiyetimizi,kimliyimizi, karakterimizi korumak adına o yoları yürümek zorundaydık.Bu yolda tüm hayalerimden,hatda kendimden bile vaz geçmişdim ama tek bi şartım vardı Felekle.Benim sevdiklerimden kimse hayalerinden, hayatından vaz geçmicekdi.Bir kurban gerekiyorsa ben İsmayil olmaya gönülüydüm! Yayımladıgım tarih ocak ayı 2020
94 parts