හැමදාම halloween එකට අදින මං ගාව තිබ්බ එකම එක කඩා හැලෙන රතු පාට දිග ගවුමත් ඇදගෙන මං නාරි ගේ apartment එකට ගියේ අද halloween නිසා කට්ටිය එක්ක කොහේහරි යන්න හිතාගෙන.
"අයිගෝ! අදත් ඕකද? මේ halloween දවස. let's fun. ඕක හරියන්නෑ.:|"
ලස්සන කලු පාට dress එකක් ඇඳන් හිටපු නාරි මගේ අතින් අදින ගමන් කෑ ගැහුවා.
"මං හිතන්නේ ඔයාට හරියන මොකක් හරි ඇඳුමක් මං ගාව ඇති."
මාව එක්කන් ගියේ එයාගේ කාමරේ ඇතුළට.
ඇඳුම්, සපත්තු, බෑග්, accessories වලින් පිරිලා තිබ්බ අල්මාරියෙන් එයා ගත්තේ දිග සුදු පාට ලස්සන ගවුමක්.
"මේකනම් ගානට හරියයි" මගේ ඇඟට තියෙන ගමන් හැඩ බැලුවා
මාත් ඒක ඇඳගෙන ආවේ යාලුවගෙන් උනත් තව කතා අහන්න බැරි නිසා
"Wow.... You look sexy bride! " එයා දිග වේල් එකකුත් මගේ ඔලුවේ රැදෙව්වේ හිනා වෙන ගමන්මයි.
Simple Make Up එකකුත් දාලා මගේ කොණ්ඩෙත් ලස්සනට හදලා එයා මගේ දිහා හරි අමුතු විදියට බැලුවා.
"Woah! You Look fuckin' Hot සූ මින් ! මං දන්නෑ ඔයාට තාම කොල්ලෙක්වත් නැත්තේ ඇයිද කියලා "
මං තමයි සූ මින් ! පොඩි කාලෙම පවුලෙන් වෙන් වෙලා තනියම තමයි හැදුනේ. එයාලට මට වඩා සල්ලි ලොකු නිසා business වලටම හිර වෙලා ඉන්නවා. හැබැයි මට වෙලාවට සල්ලිනම් එවනවා. මම 2nd Year university Student කෙනෙක්.
එතකොට නාරි කියන්නේ මගේ යාලුවා. අපි එකම university එකේ තමයි ඉගෙන ගන්නේ. මං ඇබ්බැහි උනේ පොතට විතරමයි. ඉගෙන ගන්න දක්ෂ නිසාම top student උනා 1st year එකේ අවුරුදු 21ක් වෙලත් මට කොල්ලෙක් හිටිය නැති එක ගැනනම් පුදුමයක් නෑ. මං තමයි අපේ university එකේ boringම කෙල්ල. කවුද කැමති මං වගේ කෙනෙක්ට?
අද halloween දවස. නාරිගේ යාලුවෙක්වුන හේසොන්ගේ ගෙදරට අපි පිටත් උනේ ගෙදර තිබුන party එකට join වෙන්න ආපු ආරාධනාවකට.
ගෙදරට ඇතුල් වෙනවා එක්කම අපේ දිහාට දුවගෙන ආව හේසොන්.
වැඩි කතා බහක් නොතිබ්බත් මගේ ළඟ ඉන්න යාලුවගේ යාලුවෙක් නිසා මටත් සිද්ධ උනා එයාගේ යාකුවෙක් වෙන්න.
"Woah ! අද සූමින්ගේ ලස්සන. කොල්ලෝ ටික දැක්කනම් පිස්සු හැදෙයි."
"Shut Up හේසොන් !"
නාරිගේ කටේ සද්දෙ play උන song එකටත් වඩා හයියෙන් අනිත් හැමෝටම ඇහුනා.
"ම්ම්.. කොල්ලොත් ඉන්නවද?! මට කිව්වේ girls only කියලනේ" මං වැඩි දේවල් කියන්න කලින් එයා මගෙන් university එකේ මේ දවස් වල වෙන දේවල් අහ අහ topic එක වෙනස් කරන්න try කරා.
මං හිතුවට වඩා මේක ලොකු party එකක් කියලා දැනුනේ උඩ තට්ටුවේ බිබී නටන, smoke කරන කෙල්ලො කොල්ලෝ දැක්කම.
හිතන විදියට මේ ඔක්කොම අපේ uni එකේ ළමයි. ඒත් එයාලා මං දිහා බැලුවෙනම් නිකන් alien කෙනෙක් දිහා බලනවා වගේ.
ඉස්සරහාට ඇවිඳන් ගිය මට දැනුනේ මගේ ඉන වටෙන් අල්ලන අතක ස්පර්ශක්. පිටිපස්සට හැරෙනවත් එක්කම
"Who the hell are you man?!"
මං දන්නවා මං මෙතනට ආපු එක වැරදි දෙයක්. මට එවලේ දැනුනේ මගේ පපුව කඩන් වැටෙන තරම් බයක්.
"Vampire prince"
"වැ..වැ.. වැම්පයර් ?!"
"හ්ම්. දන්නවද?"
"නෑ"
"ඒක හොඳයි."
මගේ ඉනෙන් ඇඳලා එයාගේ පපුවේ ගෑවෙන තරමට මාව ළං කරගත්තා.
එයාගේ ළඟින් ආවේ alcohol සුවඳ විතරමයි. එයාගේ හීනී ඇස් දෙකෙන් එයා බලන් හිටියේ මගේ ඇස් දිහා.
"ක්..කවුද ඔයා?"
"මං තමයි vampire prince" එයාගේ gummy smile එකෙන් මට ඉඟි කරා ඊළගට වෙන දේනම් හොඳ දෙයක් නෙමෙයි කියලා.
"කුමාරයෙක් ද?!"
"ඔව්, මගේ කුමරිය ඔයානේ "
එයා මාව තවත් ළඟට ගන්න මගේ ඉන එයාගෙ අත් වලින් ඉස්සරහට තල්ලු කරා. මං දැනුනා මාව මෙතන බේරගන්නනම් කවුරුවත් නෑ කියලා.
මේ මොන විකාරයක්ද මූ කියවන්නේ කියලා හිතන ගමන් එයාගේ අත ගසා දාලා මං ඈතට යන්න දැගලුවත් එයා මට වඩා ශක්තිමත් බව දැනුනා.
මගේ දත් වලින් එයාගේ අත නිල් වෙනකන් හපලා එයාගෙන් බේරිලා මං එළියට ආවේ නාරිව හොයාගන්න. ඒත්...
මම පහළට එද්දි කවුරුවත්ම හිටියේ නෑ. එයාලා කොහේ යන්න ඇතිද මේ රෑ?
පාර දිගේ තනියම ඇවිදගෙන ආපු මට අමුතු සීතලක් දැනුනා. බස්සෙක්ගේ "හ්ම් හ්ම්" හඬ විතරක්ම ඇහෙන පාලු පාරක මං හෙමින් හෙමින් ආවා.
සැරෙන් සැරේ Phone එක දිහා බලුවාත් වෙලාව 11:53pm වෙලා තිබුනේ 12:00 වෙන්න තව ටික වෙලාවක් කියන එක මතක් කරමින්
කනත්තක් වගෙ හැමතැනම පෙනුනේ. මං ඉස්සරහටම ඇවිදන් ගියේ මේක යාලුවො එකතු වෙලා කරපු prank එකක් කියලා හිතාගෙන.
මගේ කකුල ගලක හැප්පෙනවත් එක්කම පල්ලියේ ඔරලෝසු කණුවේ 12:00am වෙන සීනුව නාද උනා.
යාලුවො හොයන එක පැත්තකට දාලා ඕන දෙයක් උන දෙන් කියලා මං හැරුනේ ආයෙත් ගෙදර යන්න. ඒත් මට තනියම නැගිටින්න පුලුවන් කමක් තිබ්බේ නෑ.
ඈතින් දැකපු torch එලියක් නිසා
"Anyone here ?! Please help me" මං මට පුලුවන් උපරිමයෙන් කෑ ගැහුවා. ඒ එක්කම එළිය ලොකු වෙන ගමන් මගේ ළඟට ආවා.
"Miss ?! මොකද උනේ?" වයසක මනුස්සයෙක් මගේ දිහාට නැමෙන ගමන් ඇහුවා.
"අජුස්සි ! මගේ කකුල වැදුනා. මට ගෙදර යන්න උදව් කරනවද ? මගේ යාලුවෝ මඟ බලන් ඉන්නවා ඇති මං එනකම්"
එයා මට අත් වාරුව දෙන ගමන් මාව එක්කන් ගියේ පාර කෙළවරට වෙන්න තිබ්බ විශාල ගහක් යටට.
"අජුස්සි ! ඔයා ටිකක් සුදු මැලි වෙලා වගේ. සීතලයි නේද අද ගොඩක්? ඔයාද මේ ගෙදර අයිතිකාරයා"
ගහේ අතු අතරින් මට පෙනුන මාලිගාවක් වගේ ගේ දිහාට ඇගිල්ල දික් කරන ගමන් මං ඇහුවා. මට ඒ හැමදේම දැනගන්න ඕන උනේ එයා කවුද ? මං එයා එක්ක මෙහෙම තනියම ඉන්න එක ආරක්ෂිතද ? ඒ ගෙදරට ගියොත් මාව කවුරුහරි බේරගනීද කියල ප්‍රශ්න වැලකට උත්තර හොයමින්. ඒත් මට ඒ කෙනාගෙන් ලැබුන උත්තරේ නිසාම ජීවිතේ අනියත බව දැනුනා
"නෑ. හැබැයි අවුරුදු 400 ක් තිස්සේ මං මේ මාළිගාවට සේවය කරනවා."
"400ක් ?"
මගේ කට ඇරුනා. ඇඟිලි තුඩු වලට තද සීතලක් දැනුනා.
මේ වගේ වෙලාවක මේ වගේ විහිළු කරන්න මේ මනුස්සයට පිස්සු ඇති. මං හිතුවත් ඒක එහෙම නෙමෙයි කියලා දැනෙන්න වැඩි වෙලාවක් ගියේ නැත්තේ මගේ මතකයට ආපු සිතුවිල්ලක් නිසා.
-A/N
ටිකක් වෙනස් කතාවක් වගේනම් තමයි.
සූ මින් කියන්නේ පොත් ගුල්ලෙක් කිව්වොත් හරි. එයාගේ boring life එක වෙනස් වෙන්නේ මේ October halloween සුළඟ නිසා කියලා හිතන්නෙවත් නැතුවැති. එතකොට ඇත්තටම කවුද මේ vampire prince ?! ඇයි අනිත් අය අතුරුදහන් උනේ?
මේ දේවල් දැනගන්න දිගටම කතාව එක්ක ඉන්න.
කතාවේ එන සමහර තැන් ටිකක් තේරුම් ගන්න අපහසුයි වගේනම් අහන්න.
මතක ඇතුව vote කරන්න. Comment කරන්න චිංගු. මේ මගේ 1st ff එක. 🧛🏻♂️✨ වැරදි තිබ්බොත් කියලා දෙන්න.