Chapter 38.
Alaminos.
I woke up with a severe head ache. Hinawakan ko ang ulo ko at napapikit. Shit!
Ano na namang pina inom sa akin ni Vincent? Knowing Vincent, he will put not just beer, vodka or jack daniels is closer.
Tiningnan ko ang paligid at nasa condo pa pala ako ni Vincent. Napatawa ako nang maisip kung saan na naman nakatulog si Vince.
Tumayo na ako at nagsimulang hanapin si Vincent. Maybe nasa sala siya. Binuksan ko ang pinto ng kearto niya at bumungad sa akin ang magulong sala ni Vincent.
Napatawa ako ng nakita ko si Vincent na nakasubsub sa table. Tumba!
Nakita ko sa gilid niya ang vodka. Yup, yun lang naman ang pinainom sa akin kagabi.
"Vincent. Vincent. Vincent!" Sa huling tawag ko ay napalakas na siya.
Inaantok na mukha ang bumungad sa akin. Pumikit pa ito at napakamot sa ulo niya. Tumingin ito sa orasan na mag aalas dose na pala. Napasubsob ulit ito.
"Uuwi na ako." Tumango lang ito sa akin bago sumubsob ulit.
Lasing pa ata!
Inayos ko ang gamit ko at lumabas na sa condo niya. Napatigil ako nang tumunog ang tyan ko. Nagdesisyon akong sa resto muna dadaan bago umuwi.
Una kong nakita ang restorant ng FRIDAY'S masarap daw dito sabi ni Vincent. Pumark muna ako bago bumaba.
Pagkapasok ko pa lang ay bungad agad sa akin si Ranz at Cheeny na masayang nag uusap. Nakita ko pang hinampas ni Cheeny ang braso ni Ranz.
Are they? Are they going back together?
Humugot ako ng malalim na hininga. Di ako makapaniwala. Matapos sabihin sa akin ni Ranz lahat ng sinabi niya. Sabi na eh, no character development for Ranz.
Same Ranz ten years ago.
Lumabas na akong FRIDAY'S kase feeling ko tutulo na ang luha ko. Di pa nga ako nasugal, sakit na naman?
Nag drive ako pabalik sa condo ni Vincent. Pagpasok na pagpasok ko ay sinipa ko agad si Vincent na naka-ubob.
"Ano ba?!" Singhal niya sa akin.
"Uuwi tayong Alaminos. Now na. Hurry up. Sakay ka na labg sa kotse ko. Sunduin kita mamayang alas dos. Maligo ka at magimpake. Baho mo!"
Pagkasabi ko ay tinalikuran ko na agad siya. Narinig ko pa ang pag-angal niya pero umalis na ako.
Nagdrive thru na lang ako kasi gutom na gutom na talaga ako. Pagkatapos ko ay dumiretso agad akong condo ko.
Pinuntahan ko agad ang kwarto ko at nag-impake for 1 week clothes. Naligo na ako at kumain ng inorder ko.
Yumingin akk sa orasan ko at mag aalas dos na pala. Susunduin ko pa si Vincent. Nagdrive agad akong papuntang condo ni Vincent at naabutan siyang naghihintay sa may harap ng builfing habang nakayuko.
Lasing pa ata si Vincent!
"Kath. I hate you for this." Tamad na sabi niya sa akin.
I pouted playfully.
"Kala ko ba love mo ko? Why hating me?" Pagpapacute ko sa kanya.
Tiningnan niya ako ng masama. Umirap ito sa akin bago sumakay sa kotse. Ngiting tagumpay naman akobg sumakay.
"Matulog ka na lang diyan. Mukhang lasing ka pa." Tukso ko sa kanya.
"I'm not! I'm just... Sleepy."
"Yeh yeh." Sabi ko na parang pinapaniwalaan ko siya.
Pinaandar ko na ang kotse. Ilang oras na pagdridrive na naman ito.
"Bakit ba bigla kang nag aya pauwi? Kala ko ba next week pa?"
"I'm just thinking na why next week pa pwede namang today." Ngiti ko sa kanya.
Tinaasan niya ako ng kilay kaya napalunok ako. Kilalang kilala niya talaga ako.
He didn't buy my alibi.
I pouted. "Okay. Okay. I saw Ranz, he's with Cheeny."
"So?"
Gulat akong napatingin sa kanya. "Anong so?"
"Tatakbuhan mo lang? Di ka pupunta sa kanya? You running?"
"I'm not running. I'm just need time to think." Sabi ko habang nagmamaneho pa rin.
Takot na takot akong sumugal ulit. Baka matalo na naman ako. Talo na ako dati, hindi pwedeng maulit. I'm not a fan of ‘history repeats itself' quote.
Tutulog na lang daw muna si Vincent dahil malayo layo pa naman. Di pa pala nakain ang baklang to. Lumiko ako nang makakuta ako ng drive thru. Umorder ako para sa meryenda namin pagdating saka nagdrive ulit.
Nakarating na kami sa Alaminos. Punarada ako sa tapat ng bahay namin. Tumungin ako kay Vincent na hanggang ngayon ay bagsak pa rin.
"Vincent. Vincent. Vincent!" Napaigik ito at namulat. Nilingin nito ang paligid at doon niya lang narealize na nasa Alaminos na kami.
"Pumunta ka munang bahay niyo. Puntahan mo mama mo, sabihin mo suprise ma!"
Natawa ito. "Oo na."
"Teka, teka. Ito oh." Inabot ko ang pagkainsa kanya. "Kainin mo yan. May tama ka pa ata."
Tumango tango na naman ito.
"Pakisabi na rin hi." Habol ko sa kanya. Tumango tango ito at bumaba na.
Bumaba na rin ako. Pagkababa ko sumalubong sa akin ang masarap at maliwalas na hangin ng Alaminos.
Tiningala ko ang bahay namin. I love this house, so much. The memories we made here with tatay, and of course with Ranz.
Good or bad, it's a memory.
Pumasok ako sa loob. Ang linis ng bahay, mula salas hanggang kusina papuntang kwarto, ang linis linis.
Umupo ako sa sofa. Napapikit ako nag maramdaman ko ito. I miss this couch.
I miss everything even tatay.
"Madalaw nga bukas si tatay pero ngayon, papahinga muna ako."
Umakyat ako sa kwarto ko at napangiti, wala pa ring pinagbago. Same bedroom, same memories.
Humiga muna ako sa kama. Inunat unat ko ang mga paa at kamay ko.
Ang sarap! Sarap sa feeling!
Pumikit muna ako para matulog. Pagod na rin naman ako.
"Anak! Anak! Nasaan ka?!" Rinig kong sigaw ni tatay.
"Tay! Nandito po ako! Tulong! Stuck po ako dito!" Sigaw ko pabalik.
Alam kong nanginginig ako sa takot. Di lang para sa sarili ko kundi na rin para kay tatay.
"Anak?! Anak?! Anak?!" Napatayo ako ngunit napaupo naman agad. Tiningnan ko ang kadena na nakapulupot sa kamay ko.
Napaiyak na ako. Ayaw ko na dito. Sa three months kong pamamalagi kasama si Mama at ang step father ko, lagi na akong umiiyak at sobrang sakit ng katawan ko.
"Anak?!" Napatingin akong gulat sa pinto. Nandoon ai tatay! Ililigtas niya ako!
"Nak!" Yumakap sa akin si tatay kaya napahagulgol ako. I miss him, so much.
"Tara na. Di ka na malolock dito. Di ba ayaw mo na rito?" Tumango tango ako. "Pwes, sumunod ka na sa akin, wag kang makulit okay?" Tumango ulit ako.
Binuhat ako ni tatay at nagsimula kaming tumakbo takbo. Ang bilis niyang tumakbo! Di na kami mahuhuli ng mga monsters na nagkadena sa akin! Yey!
"Go tatay!" Cheer ko sa kanya.
Ngumiti ito sa akin at hinalikan ko sa noo. "Hold on anak. Ilalabas na kita dito. Maling mali na iniwan kita sa kanila. Maling mali. Sana patawarin mo ako paglaki mo."
Di ko maintindihan si tatay pero ningitian ko lang siya. Hinalikan niya ulit ako sa noo at tumakbong mabilis na mabilis ulit.
Nakalabas na kami sa sirang bahay. Nakabantay doon ang maraming pulis na nakatutok ang baril sa sirang bahay. May lumapit sa aming pulis at kinamusta kami.
"You're safe now anak. I love you and sorry."
Napamulat ako. Hinahabol ko ang aking hininga dahil kinakapos ako. Napaupo ako sa higaan ko at pumikit.
Naalala ko naman. Napaginipan ko na naman. Why I can't forget it? I want to forget but why they always on my dreams, hunting me?
Si tatay. Savior ko na siya mula bata. He's my own super hero. A super hero without a cape.
Tiningnan ko ang cellphone ko at nakitang may message si Ranz.
Ranz:
Where are you?
Nagtype ako ng sagot kasi one hour ago pa ang text niya sa akin.
Kath:
Alaminos.
Pagkasend na pagkasend ko ay nagulat akong may text agad siya sa akin.
Ranz:
Okay.
Huh? Yun na yon? Okay. Nagkibit balikat lang ako.
Nakita ko sa salas ang pagkain na binili ko. Nagdesisyon akong wag na magluto at kainin na lamang iyon.
Natapos na akong kumain at nakapaghugas na rin. Mag aalas otso na pala. Kailangan ko nang maghanda para matulog.
Naghahanda ako ng aking kama nang tumunog cellphone ko.
Ranz:
I'm here. Go outside.
Napalaki ang mata ko nang mabasa ang text niya. He's here? The hell? Is he insane? Tumingin akong bintana ko at napahawak sa bibig. Shit! Nandito nga.
Dali dali akong bumaba para pagbuksan siya ng gate. Habang binubuksan ko ito ay nakatingin lang siya sa akin, ng malalim.
Pagkabukas na pagkabukas ko ay sinalubong niya agad ako ng mahigpit na yakap.
"I miss you."
______________________
Tonyjade.