Chapter 36.
Want you back.
Nakarating ako sa condo nang lutang. Naaalala ko ang sinabi ni Ranz. Di ko maiwasang mayabang.
Yes Ranz. I did it. Without you. Everyone should be proud of me. Even you. You should be.
For 10 years being a law student. Every step i took. Just me. No one's behind my back. Just me. Just Katherine Sabando. I did it without seeking help on everyone. I did it by my self. Only.
In 10 years, lahat ng nasa isip ko ay makapasa ako. Lahat ng ginawa ko. Lahat nang tinipid kong kinain non para lang mapagkasya ang perang iniwan sa akin ni tatay.
For 10 years, i never lose hope na kaya ko. And now, nandito na ako. Nandito na ako sa daang tinatahak ko na alam kong nag eenjoy ako at alam kong proud si tatay sa akin.
Umupo ako sa kama ko at hinawakan ang picture ni tatay sa side table ko.
"Proud ka sa akin noh?" Tanong ko sa picture na akala mo'y sasagutin ako.
"Kung nandito ka lang. Mabibigay ko na ang buhay na pinangako ko sa ating dalawa. Tay, di ko na iniisip ang kakainin ko. I have my own money now to buy my favorite foods. Sayang, sayang di mo ako naabutan. Sayang kasi di ko man lang naparanas sayo ang buhay na gusto nating dalawa. But I promise, pag balik ko sa Laguna. Dadalhan kita ng pagkain diyan. McDo lang sayo. Akin Inasal eh."
Napangiti ako sa pinagsasabi ko. Naglinis muna ako ng katawan bago humiga sa kama. Kinuha ko ang cellphone ko para itext si Vincent.
Kath:
Vincent. Punta tayong Alamunos next week :)).
Maya maya pa ay tumunog ang cellphone ko.
Vincent:
Sige teh! Go lang. Wala naman masyadong ginagawa. Ikaw ba?
Kath:
Wala na. Tapos ko na ang isang kaso ko. Panalo ako bakla! Panalo!
Vincent:
Pahanda ka naman.
Kath:
Libre kita sa Alaminos.
Vincent:
Aasahan ko yan. Sige na. Bye. Tutulog na ako. Goodnight.
Kath:
Goodnight :)
Binababa ko na ang cellphone at humiga na nang ayos. Pumikit na ako para matulog.
Nagising ako nang masarap ang pakiramdam. Tinext ko muna ang secretarya ko na hindi ako papasok.
Naligo muna ako to start my day. Paglabas ko nang banyo ay kumain muna ako nang almusal.
Pumunta akong pintuan ko kase may nag doorbell. Binuksan ko ang pinto at nakita ko si Ranz namay dalang pancake mula sa Jollibee.
"Anong ginagawa mo dito?" Kunot noo kong tanong.
"Good morning. Breakfast?" Tanong niya. Tinaasn niya ang plastic para ipakita sa akin yon.
"No thanks." Pinagsarhan ko siya nang pinto.
Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit parang na excite ako. Baliw ka talaga Kath.
Napatalon ako sa gulat ng kalabugin ni Ranz ang pinto ko.
"Sayang naman to! Sarap pa naman to! Jollibee!" Sigaw niya sa labas.
Umirap ako sa kawalan at bumalik sa pinto para pagbuksan siya.
"Nandito ka na naman. Ano bang sinabi ko sayo? Di ba wag ka nang pupunta here?"
"I know and I don't care." Pumasok siya sa loob na parang bahay niya kaya napatingin ako dito ng asar.
Mukhang wala na akong magagawa. I think I'm gonna eat na lang.
Umupo na akong lamesa habang si Ranz ay nilalabas ang dala niya.
"Dami mo namang bimili. Apat na box?! Kanino ang dalawa?"
Ngumisi uto sa akin. "Parang di kita kilala. You're a foodie!" Sabi niya.
Nag init ang pisngi ko. Ganon na ba ako palakain? Para mapansin niya na food is life ako? Teka tumataba na ba ako? Hinawakan ko ang pisngi ko. Parang di naman. Ganon pa rin.
Nilagay niya ang apat na pancake sa plato ko kase two piece per box pala ang binili niya.
Binigyan ko din siya nang pagkain na niluto ko para sa almusal ko.
Ngumiti ito sa akin. "Thanks." Pasasalamat niya. Ngumuti ako pabalik.
Just old times.
Kumain muna kami kaya galit galit muna. Natapos kaming kumain mga isang oras kasi andami kong niluto tapos yung pancake pa niya so busog na busog kami.
Pumunta akong sala para manood kaya sumunod siya sa akin at tumabi sa inuupuan ko.
Napili kong panoorin ang disney princesses, Tangled ata to.
"You did great." Panimula niya.
Napatingin ako sa kanya at doon ko lang na-realize kung gaano kami kalapit sa isa't isa. Lumayo ako saglit pero hinawakan niya ang bewang ko kaya napatingin ako sa kanya ng gulat.
"Don't move." Napalunok ako sasinabi niya.
Nanatili lang ako sa pwesto ko. Diako makapagsalita sa nangyayari. Natapos na ang pinapanood namin nang ganong posisyon. Ramdam ko pa rin ang init na hatid nang kamay ni Ranz.
"P-pede mo na bang alisin ang kamay mo?" Nerbyos kong sabi.
Inalis niya ag kamay pero pinalandas niya ito sa buong bewang ko kaya napatayo ang balahibo ko.
"Nakakatakot ka kahapon." Panimula niya.
"Huh?"
"Your facial expressions yesterday. You look so hot but fierce. You look stunning just standing there."
"S-salamat."
Tumingin ito sa akin nang nakangiti. Tumingin ako sa mata niya. Mababasa ko dito ang pagka-proud sa mata niya.
He's so proud of me.
"I'm so proud of you. 10 years without me. You did it. You reach your dreams."
"Nakatingin lang ako sayo kahapon habang nagsasalita ka sa korte at pinaglalaban mo ang kliyente mo. You look so dominant there. Kulang na lang apakan mo ako doon."
Nag init ang pisngi ko sa mga papuri niya.
"Ginawa kong inspiration si tatay sa lahat. Sa lahat ng nakikita mo ngayon at naabot ko lahat nang yon dahil kay tatay. Siya lahat ang ginawa kong inspiration." Sabi ko.
Hinawakan niya ang pisngi ko na may tumutulo na palang luha. Pinunasan niya ito gamit ang hinalalaki niya.
"10 years without me Kath. 10 years. So proud of you."
Napapikit ako nang halikan niya ang mata ko. Mainit ang labi niya at mabasa basa ito.
I miss him.
Too late. Meron na siyang Cheeny. For 10 years, ano kayang nangyari sa kanilang dalawa? I don't care.
Niyakap ako nito nang mahigpit at may binulong ito sa akin.
"I want you back. I miss you Sunshine."
Hinalikan niya ang noo ko.
_____________________
Tonyjade.