ELSIE'S POV (Daniela's POV)
So.. I have decided. For me to survive, I'll gonna kill both of the protagonist. I mean, kapag nawala ang crown Prince, eh 'di hindi masusugod ang kahariang ito. Because, living here wasn't bad at all. Kahit na hindi maganda ang pakikitungo ng mga kadugo ni Elsie sa kaniya. She was still provided. May mga maids na laging nakaalalay kaya hindi ko na kailangang magtrabaho, may pagkain, mamahaling damit at jewelries. In short, its luxury. Hindi kagaya sa buhay ko sa 'king mundo na kailangan kong kumuha ng dalawang part-time jobs para matustusan ang pangangailangan ko.
So.. Overall, it wasn't a bad idea. He-he-he
Pero, sa description pa lamang ng Crown Prince sa novel, Hah! Baka bago pa ako makalapit sa kaniya napatay na niya ako. Nevermind. Napabuntong-hininga ako na lang ako.
Sa novel, nagstart ito sa POV ni Luca- the protagonist. Hindi pa sila nagkakakilala ni Elsie ngayon. So, definitely si Lucia ay nandoon sa mansion nila ngayon and... a typical Protagonist slash damsel in distress story, nakakaranas siya ng pang-aabuso ng step-mother niya. I don't really care dahil ang priority ko ngayon ay ang makasurvive at makatakas sa lugar na ito.
Napatigil na ako sa tapat ng kulay lilang pintuan ng library tsaka itinulak ito pabukas.
I'll start working with my real plan. Fortunately, the novel gave me idea sa kinalalagyan ko and tinulungan akong makita ang mga mangyayari. But first and foremost, I need to learn everything. So I'll start from scratch. Lumapit na ako sa mga bookshelves at kumuha ng mga libro.
Politics..
Economics..
Etiquettes..
History..
Music..
Arts..
I need to learn how to stand in this world. I cannot stay ignorant. I put all the books in a table and sighed,
Ang dami...
I've already set the time, according to the novel, 4 months from now, the crown prince would attack. That's one of the major event that would happen kaya kailangan kong maghanda.
******
It's been a week since nag-start ako sa pag-study. This world... Halos same lang talaga ito sa western historical setting kaya hindi ganon kahirap intindihin ang kultura nila. Same with the other aspects too but the only thing that makes it fantasy are the existence Magic and Monsters. The existence of magic was caused by the Orenda or the divine powers na present sa mga tao rito ever since they are born. Their magics could also take many forms, lightning, water, earth, fire at marami pang iba.
I stretched my body and neck. Kakatapos ko lang na mag-study sa library. Currently, naglalakad lang ako dito sa malaking garden na located sa likod lamang ng palace. Deretsong tutok lang kasi ako sa mga libro ng buong linggo kaya kailangan kong magpahangin. Napatingin ako sa malaki at mataas na wall na gawa sa bato. I'm not really on a castle. Kakaiba lang ang pagkakagawa ng lugar. It is just a big palace that's protected by a huge wall.
Napayuko na ako nang mapansin ang isang kakaibang rose. Woah, isa itong rose na may iba't ibang kulay ang bawat petals. Hinawakan ko ito.
It's pretty..
"Akala ko mahilig ka sa pink roses?" Isang boses ng lalake ang narinig ko mula sa 'king likuran kaya napalingon ako rito. It's a man wearing an armor. May nakasabit na espada din sa kaniyang bewang- his outfit means he's a knight. He have dark blue hair that's matched with the color of his sky blue eyes. Maputi, matangkad at may pagka chinito rin ito. Nakakapansin din ang kanang kamay niyang nakatago sa kaniyang likuran.
Suddenly, my heart started to race as if kinakabahan ako. Napahawak ako sa 'king dibdib.
Huh?
Ngumiti ang lalake sa 'kin. "Hi." Sabi niya. Parang may naalala akong description sa novel na same sa kaniya.
"Uhmm.. Hai?" Nginitian ko ito pabalik. Sino nga ba ito? I think na mention siya saglit sa novel eh.
Inilabas naman na niya ang nakatago niyang kamay sabay inabot sa 'kin ng isang bouquet ng red roses. Gulat ko itong tinignan. "S-sa 'kin ba 'to?" Sabay turo ko sa 'king sarili.
Napatawa ito bigla. "Patawa ka rin talaga. Para kay Prinsesa Olga 'yan." Sagot niya. I tilted my head. Okay, Eh ba't niya binibigay sa 'kin? "Same nung last time, paki abot sa kaniya." Napanganga ako.
Ahh! I remember now. He's Leo the trash! Kaya mabilis ang tibok ng puso ko ay dahil may gusto si Elsie sa kaniya. Na-mention siya sa novel dahil siya ang 1st love ni Elsie. Nung naging mag-friends sila ni Lucia, palaging ikinukwento ni Elsie si Leo. But like I said, he is a freakin' trash.
Hindi ko kinuha ang bulaklak. "Eh 'di ibigay mo sa kaniya.." Blangkong sabi ko.
Parang nagulat naman ito saglit pero agad ding ngumiti. "Elsie, hindi ba maganda pakiramdam mo?" Tanong niya.
Napa-irap ako tsaka napahukipkip.
"Firstly, call me Princess Elsie. Hindi tayo magkapareho ng status at hindi rin tayo friends okay?" Pagpupunto ko. "Pangalawa, I'm princess Elsie.. Not Olga kaya sa kaniya mo 'yan ibigay."
Napanganga ito. Buwisit, siguro oo lang nang oo si Elsie sa lalakeng ito.
"Elsie, huwag ka namang ganyan. Alam mo naman 'yong dahilan kaya hindi ko maibibigay 'to ng direkta 'di ba?" Napapangiti pa ring sabi niya.
"Ahh, yes. It's because, you're a Knight but a coward in giving simple flowers to his crush." Pagdidiin ko na nagpatanggal na sa ngiti nito. Duh. Ang kapal ng mukha mo para gamitin ako para maka-close ang bitch na 'yon.
He frowned. "Hindi ko alam kung bakit ka ganyan ngayon pero... hindi ba't magpasalamat ka na lamang at nilalapitan kita pagkatapos mong ipagtapat na may gusto ka sa 'kin?"
Wow... Just, wow! Nababagay sa kaniya ang 360 degree slap na may kasamang uppercut at jab.
"Para malaman mo, may tuldok din ang pagiging tanga. Sa madaling salita, kung baliw na baliw ako sa 'yo dati, gumaling na po ako at nasa tamang katinuan na ako." Mataray na sabi ko. "So, umalis ka na kung ayaw mong gawin kong palaspas 'yang bulaklak sa mukha mo."
"Elsie-"
I raised my hand. "Princess Elsie.. " Pagtatama ko. "Huwag kang g*go." Tinalikuran ko na ito at naglakad paalis.
Gosh. Nasira tuloy ang simpleng pagpapahangin ko. Stress lang nasagap ko eh, langya. And Elsie! How come na nagustuhan mo ang lalaking 'yon? He has the looks pero he's completely a jerk! Using you para makalapit kay Olga? Tsh. Ma-fall ka kasi yung parang kay Vince. Mabait na nga, napaka-gentleman pa!
Bumalik na ulit ako sa library pagkatapos and continued my studies. Habang nagbabasa naman ako ay napataas bigla ang aking kilay nang mabasa ang tungkol sa history ng mundong ito.
Kung gano'n, nag-e-exist ang mga Witches dito noon. They created chaos and despair in this world that's why they're eliminated years ago.
Hindi kaya ka-uri ni Olga ang mga 'to?
*****
With the knowledge that I've gain while studying, nakapagdesisyon ako.
"Lara. I need to go out." Panimula ko at tumango naman ito kaagad.
"Saan po, Miss?"
Itinuro ko ang labas ng bintana ng aking kuwarto. "Kung saan wala ang kampon ng kadiliman- sa labas ng palace." Sagot ko. I need to go out and explore. Gusto kong makita ang bayan na nasa kabila ng malaking wall ng palace.
"Kung ganoon po, kinakailangan n'yo pa po na kumuha ng permission sa 1st prince."
What?!
Ugh, buwiset! Bakit ba kasi kailangang may permission pa? Parang wala rin naman silang pake eh.
"Okay... Okay.. " Sabi ko na lang bago lumabas sa 'king kwarto ng mag-isa. Of course, sinabi ko na kay Lara na 'di na niya ako kailangang sundan sa lahat ng pupuntahan ko. Hindi kagaya kay Olga na may palaging nakabuntot sa kaniya 24/7.
Dumeretso ako sa 2nd floor ng palace papunta sa study room ng 1st prince at mayroon namang dalawang royal knights ang nakatayo sa kulay brown na pintuan nito. Tumapat ako sa pintuan at tinignan ang mga Knights. Hindi sila gumagalaw pati ang kanilang mga mata ay nasa iisang direksyon lang. I waved my hands sa harapan ng isang knight pero hindi pa rin ito gumalaw o pumipikit man lang.
Kasama ba sa trabaho nila ang maging estatwa?
Anyway, napaayos na ako and knocked three times on the door.
"It's me, Princess Elsie asking permission to talk with prince Julius." I said.
"Come in." Rinig ko sa kabila ng pintuan. Doon din biglang gumalaw ang isang Knight at pinagbuksan ako ng pintuan. I started to walk in at naabutan ko na kaagad siyang busy sa mga maraming papeles sa kaniyang working table. I looked around. This is my first time coming here and... mukhang simple lang naman pala ito. Just plain dark blue ang mga pader at ceiling. Puno din ng mga libro ang kwarto.
Lumingon ito sa 'kin. "Purpose?"
Nginitihan ko ito ng pilit. "I'm going outside the palace."
Napataas siya ng kilay. "What for? Wala ka rin makikita sa labas." Sabi niya tsaka tumingin ulit sa mga papeles nito.
Kaysa naman na magkukulong lang ako dito diba?
Napatikhim ako. "Uhmm.. I need to buy some things."
"Just let your maid do it.."
"These things... Gusto kong ako mismo ang pumili." I maintained my fake smile. Kung payagan mo na lang kaya ako kaysa tanong ka nang tanong.
Sinulyapan niya ulit ako. "Okay. Just go." Sagot niya. I thanked him saka tinalikuran ito pero nakakailang hakbang pa lamang ako nang muli itong nagsalita. "By the way, no need for permission next time. Ayaw kong naiistorbo just for a trivial matter." Dagdag nito na agad nagpakulo sa dugo ko.
I really want to punch him.
Napakuyom ako ng kamao. "Okay. I'll keep that on mind.." Sagot ko nang hindi ito nililingon. I continued to walk and leave.
The reason why they looked at me like that. Elsie, she's also a daughter of a prostitute but that prostitute died due to cancer when Elsie was just 7 years old. So that's the time na ipinasok na din siya sa palace. Starting from that day, nararanasan na niya ang mga hindi magandang pakikitungo ng mga kapatid nito sa kaniya. This blue eyes reminds them of those eyes of Elsie's mother. Elsie is a princess but never felt like one.
Somewhat I felt pity for her. In this world, Origin is very important dahil pwede nila itong gamitin laban sa 'yo. Just having a blood of a commoner is already disgraceful. I sighed. Anyways, at least 'di ko na kailangang magpaalam. I'm free to go out whenever I liked.
Nakahanda na sa harapan ng palace ang isang karwaheng sasakyan ko. Pinagbuksan ako ng pintuan at tinulungan din akong lumuob ng isang butler. I sat inside tsaka sumunod din si Lara na umupo sa tapat ko lamang. Pagkasara ng pintuan ay nagumpisa na ring gumalaw ang karwahe.
I just wear a plain dress ngayon and then a hooded brown cloak. Nakasuot din ako ng isang black wig at kinulayan ng itim ang aking red eyebrows para hindi mahalatang isa akong prinsesa. Red hair symbolizes the Royals of the Syria kingdom at kami lang ang may ganitong buhok sa mundong ito. So, kung gusto kong hindi makakuha ng atensyon, I need to hide it. Outside the royal palace is where the commoners live. Sila yung mga average people lamang.
Tumingin ako sa bintana ng karwahe at pinanood kung paano kami unti-unting nakalayo sa mataas na pader ng palace.
We're finally out.
I shifted my gaze sa kasama ko.
"Lara. Magkano ba pera ko?" Tanong ko dito. Hindi ko pa pala nakikita kung magkano 'yung pera na ibinibigay kay Elsie. Every royals kasi, may natatanggap na pera every month at ang balita ko, mas mababa ang ibinibigay kay Elsie than the other. Well, kung masyadong mababa Eh 'di kahit mag-window shopping na lang ako.
Inilabas naman na niya ang isang cheque sa kaniyang bulsa tsaka inabot ito sa 'kin. Kinuha ko naman 'yon at tinignan.
What the hell?!
Biglang namilog ang aking mga mata at napatakip ng bunganga sa sobrang gulat.
600,000,000
600 MILLION gold coins?!
"S-sa'kin lahat ito?" Pangungumpirma ko.
"Yes, Miss.."
Napanganga ako. Seryoso?! Eh sa halagang ito, hindi ko na kailangang magtrabaho ng buong buhay ko!
"Magkano ba ang ibinibigay nila sa 'kin every month?"
"50 Million gold coins po, Miss.." Namilog ulit ang mga mata ko. 50 million?! Oh, 'di baka double or triple ang nakukuha ng iba. Pero hindi ito mababa. Mga letse! napakalaki na nga nito!
"Pero teka... ba't ang laki naman ata ngayon?" Takang tanong ko.
"Hindi po kasi kayo masyadong gumagastos nitong mga nakaraang taon Miss.." Ahh. So, hindi gastosera si Elsie. Bakit naman? Ang laki kaya ng pera niya. Dapat bumili-bili din siya o hindi kaya maligo siya sa gold coins.
Gosh.. Pwede ko ba itong dalhin sa mundo ko?
Pagkatapos ng ilang oras na biyahe ay tumigil na rin ang aming karwahe. Itinaas ko ang aking hood bago bumaba. As I looked around, my eyes went wide.
Luma at sira-sirang mga bahay, mga madudumi at underweight na mga tao, walang kabuhay-buhay, napakatahimik...
W-what's this?
******