His Story To Tell (R-18)

Oleh darlinreld

555K 19K 8.4K

How will you correct the mistake that you've done because of your past? Lebih Banyak

Teaser
HSTT - 1
HSTT - 2
HSTT - 3
HSTT - 4
HSTT - 5
HSTT - 6
HSTT - 7
HSTT - 8
HSTT - 9
HSTT - 10
HSTT - 11
HSTT - 12
HSTT - 13
HSTT - 14
HSTT - 15
HSTT - 16
HSTT - 17
HSTT - 18
HSTT - 19
HSTT - 20
HSTT - 21
HSTT - 22
HSTT - 23
HSTT - 24
HSTT - 25
HSTT - 26
HSTT - 27
HSTT - 28
HSTT - 29
HSTT - 30
HSTT - 31
HSTT - 32
HSTT - 33
HSTT - 34
HSTT - 35
HSTT - 36
HSTT - 37
HSTT - 38
HSTT - 39
HSTT - 40
HSTT - 41
HSTT - 42
HSTT - 43
HSTT - 44
HSTT - 45
HSTT - 46
HSTT - 47
HSTT - 48
HSTT - 49
HSTT - 50
HSTT - 51
HSTT - 52
HSTT - 53
HSTT - 54
HSTT - 55
HSTT - 56
HSTT - 57
HSTT - 58
HSTT - 59
HSTT - 60
HSTT - 61
HSTT - 62
HSTT - 63
HSTT - 64
HSTT - 65
HSTT - 66
HSTT - 67
HSTT - 68
HSTT - 69
HSTT - 70
HSTT - 71
HSTT - 73
HSTT - 74
HSTT - 75
HSTT - 76
HSTT - 77
HSTT - 78
HSTT - 79
HSTT - 80
HSTT - 81
HSTT - 82
HSTT - 83
HSTT - 84
HSTT - 85
HSTT - 86
HSTT - 87
HSTT - 88
HSTT - 89
HSTT - 90
Epilogue
HSTT: Special Chapter 1

HSTT - 72

4K 183 115
Oleh darlinreld

🖤🖤🖤

I tried my best to avoid her. I tried to distant myself, but it was so fucking hard. So fucking hard that I couldn't control myself sometimes. Unti unti akong nagsisisi sa desisyon na ginawa ko.

Is it right that I left her? Is it right that I let her forget about us? Pero tuwing iniisip ko na para sa kapakanan niya naman ang desisyon kong 'yon ay naiisip ko rin na baka tama nga. Tama lang ang ginawa ko.

But I couldn't control myself to get jealous to that fucking kid, Axel! Lalo na't nililigawan niya na ito. Nakakainis. Sarap pukpukin sa ulo ang gago pero okay lang pala. Kalmado pala ako. I know Ritsumi is doing her thing. She is like my human CCTV. Siya ang nagsasabi sa akin ngayon ng mga bagay na ginagawa ni Axel at Reginy. She just needs  to do what I wanted her to do. Lalo na't mas bagay naman sila kaysa kay Luther.




"Man."

I looked back when I heard Luke's voice behind me. Naglakad siya papalapit sa akin atsaka siya umupo sa kaharapan kong sofa. I'm in my house.

"Ginagawa mo rito?" Tanong ko saka ko ipinatong ang mga paa ko sa lamesa. I opened the bottle of wine and drank it straight.


"Binubugaw mo ba ang kapatid mo kay Axel?" He asked at halos matawa ako sa tanong niya. Muntik pang lumabas sa bibig ko ang wine.

"What the hell man? Bugaw?" Tanong ko habang tumatawa. Maybe Luther told him something.

"You know that Luther and Ritsumi are starting to have a thing right? Huwag mong pahirapan ang kapatid mo lalo na't alam nating dalawa na gustong gusto niya si Luther."

"Man, what Ritsumi feels for Luther is not that strong. You'll see. She'll fall for Axel sooner or later." I said confidently.

"Are you doing this because you are scared that Rej would fall for Axel?" I smirked with his question.

"Pwede mo ring sabihin 'yan, but I am actually saving my sister's pride. Your brother is an asshole."

Luther is seeing someone behind my sister's back and he has feelings for that evil girl. I can still remember our first encounter before in the mall. Pinatid ba naman si Rej.

"Bakit?"

"He likes someone but he keeps on seeing Ritsumi too. Kahit kapatid mo 'yon, makakatikim sa akin 'yon."

Patay na patay si Ritsumi sakaniya but he is just using her. Ngayon ko lang narealize na may pagkagago rin pala ang batang 'yon.

"Napipilitan lang naman kasi si Luther na kitain ang kapatid mo." He said at napataas ang kilay ko sakaniya. "Pinipilit ni Ritsumi e."

"E bakit hindi nalang siya maging honest?"

"Don't talk about honesty. Ikaw nga sinungaling e."

"Gago ka ah."

Pinepersonal niya ba ako?

"Parehas lang naman silang may kasalanan. Atsaka isa pa, labas na dapat tayo ron. Don't meddle with your sister's love life." Pambabawal niya.

Nilapag ko ang bote ng wine sa may lamesa at tinignan siya sa mga mata.

"Axel is the one for Ritsumi." I seriously said. "Mas maganda kung ngayon palang nagkakasama na sila, 'di ba?"

"You saw it?"

"Yeah. In my dream." I said.

"Bahala ka nga."

Sumandal ako ulit sa sofa at pinatong ang mga paa ko sa maliit na lamesa. I closed my eyes while thinking about several things in my mind.

"Paano na pala kayo ni Reginy niyan?" He asked that made me opened my eyes again.

"Ewan?"

"Control your jealous ass."

"It is hard."

"You chose that."

I smiled sadly because I deserve this feeling. Deserve ko ang takot na nararamdaman ko na baka mapalapit siya sa iba at mahulog sa iba. Natatakot ako tuwing iniisip ko 'yon, dahil paano ako kapag nangyari 'yon? Saan ako pupulutin kapag nakahanap siya ng iba at nakaramdam ng pagmamahal sa ibang lalaki?

"Hindi mo pa ba nakikita kung sino ang para sakaniya?"

"Hindi. Putangina nga e."

I always see other people's fate, kung sino ang makakasama nila, kung sino ang makakatuluyan nila, but I don't see mine and her! Isn't it unfair?


"Kabahan ka na." Pang aasar niya.

"Ikaw ang kabahan."

"Bakit?"

"Parang hindi ikaw ang magiging asawa ni Lancie e." I said and I laughed. He immediately stood up and sat beside me.

"Gago, sino?"

"Ewan ko. Hindi ko kilala." Pang iinis ko sakaniya.

"Seryoso nga man?"

"Oo nga. Galaw galaw din kasi. Ikaw din bahala ka."

Sinuntok niya ang braso ko atsaka niya ako inirapan. Attitude din talaga 'to e. Kung hindi ko lang kaibigan 'to baka nasapak ko na siya.

"Nga pala, bakit ikaw lang mag isa rito? Nasaan si Raine?"

"Umalis sila ni Rej. Bumabawi sa kapatid niya." He said at tumango na lamang ako.

Pinikit ko na lamang ang mga mata ko habang iniisip ang pag uusap namin nang makauwi ako ulit ng bansa. Luke called nang malaman nila na hindi pala ako tuluyan na nakakalimutan ni Reginy. It made me wonder why she didn't forget me. Dapat wala na ako sa alaala niya. I should've introducing myself again to her.





I held my head as I am slowly waking up. Agad kong nakita si Brandon na nakaupo sa may couch at nakatingin sa akin. I looked at my hand at nagulat ako nang makitang hindi ito nakatali.

"Ba't hindi ako nakatali?" I asked and he walked towards me. Inalalayan niya ako sa pagupo sa kama.

"Man, Luke called one week ago."

"Oh?"

"Rej still remembers you." He said which made my jaw dropped.

"What?"

"Hindi rin nila alam kung bakit natatandaan ka pa niya. Nakalimutan niya na ang tungkol sa inyo pero kilala ka pa rin niya."

How did it happen? She should've forget me.

"Is she just pretending? Baka nagpapanggap lang siya."

"No, she isn't. It's Luke who she likes now."

I called her before going home at doon ko na kumpirma na naalala niya pa rin ako. I booked a flight going home in the Philippines with Brandon. Dumiretso ako agad sa bahay nila at nadatnan ko silang nagsasaya. It pains me to see that they are complete without me and they look happy. They are enjoying without my presence.


"Can we talk? Alone." I told Raine.

Ramdam ko ang galit niya at tagos 'yon sa buto ko. Alam kong nagpipigil lang siya ng galit sa akin dahil nandirito si Reginy. This is the first time na mag uusap kami after my dad's birthday.

"In my room."

I can feel Reginy's stares but I chose to ignore her. Ayaw ko siyang tignan pabalik dahil baka mawala ako sa control at mayakap at mahalikan ko siya sa harapan nilang lahat.

I'm a cool man. Hindi ko siya namimiss. Makipag usap ka muna sa Kuya. Pangugumbinsi ko sa sarili ko.


Agad akong umakyat papuntang taas at sumunod kay Raine. Nakahinga ako nang maluwag nang makapasok ako sa kwarto niya pero halos maputulan ako ng hininga nang sabunutan niya ang buhok ko.

"Putangina! 'Yung buhok ko!" Sigaw ko sakaniya pero mas lalo niya lang hinigpitan ang pagkakasabunot sa akin.

"Raine, ano ba?! Gago ka! Bitawan mo ang buhok ko!"

My hair is one of the precious things for me tapos sasabunutan niya lang ako?! He let go of me at agad akong naghanap ng suklay. When I saw one, I immediately comb my hair. Napangiwi ako nang may ilang nalagas at kumulot.

"Fuck." Mura ko at tinignan siya.

"Tangina mo man." Sabi nito atsaka siya umupo sa kama niya.

Nagulat ako nang makitang umiiyak siya sa harapan ko. He wiped his tears and pain started to form in my chest. Why is he crying?

"Okay na e. Tinatanggap ko naman na pero bakit mo naman iniwan?" He said and I looked away. "Mahal na mahal ka nung kapatid ko. Gago ka! Bakit hindi mo pinandigan?! Ano? Naduwag ka bang putangina ka?!"

"R-Raine, hindi ko naman ginusto kaso lang kasi..." Hindi ko na alam kung anong idudugtong ko. I couldn't find the exact words to say.

"I saw with my two eyes how she felt. She was in deep pain, Ryoga. Sinaktan mo ng lubos 'yung babaeng handang manatili sa'yo hanggang dulo. Pero anong ginawa mo? Pinagtabuyan mo 'yung kapatid ko na parang wala lang sa'yo!"

I felt pain on my stomach at napahawak ako ron. He threw a fucking book towards me.

"Matapos nang lahat iiwan mo lang ng basta basta 'yung kapatid ko? Napaka walang kwenta mo. Wala kang paninindigan na gago ka."

He threw a big book again towards me at hindi ako umiwas. Sumapul sa ulo ko ang libro na kasing kapal ng encyclopedia.

"Man, trust me. I didn't want to. Hindi ko ginustong iwanan siya."

"Did you really love her? O mahal mo pa rin si Jowana?"

"Tangina man. Hindi kita tataluhin kung hindi ko mahal ang kapatid mo. I love her. I really do."

"Then why did you leave her alone?! Hindi kita maintindihan! Now look at her! She's back to zero! She couldn't live without you man. Paano nanaman natin ipapaliwanag ang lahat kapag bumalik ang alaala niya, ha?"

Actually I don't know yet. Hindi ko pa alam ang dapat kong gawin kapag nangyari 'yon. Ang alam ko lang ngayon ay ang iwasan muna siya habang hindi pa ako okay. Habang hindi pa siya ligtas sa akin.

"Siguro naman kapag nangyari ang araw na 'yon, magaling na ako. Magpapagaling ako man para kapag bumalik ako sakaniya, wala na akong iisipin pa. Hindi na 'ko matatakot pa sa mga pwedeng magawa sakaniya ni Yoshikawa."

"Gagaling ka pa ba, Ryoga?" Nanigas ang katawan ko sa tanong niyang 'yon.

"I-I will. I have to."

"Kailan pa? Baka sa oras na gumaling ka, wala na si Reginy at nasa iba na siya." Naikuyom ko ang mga kamao ko sa inis na nararamdaman ko.

"You should have stayed. She was willing to fight. If you have just told her about your problem..." Tinuro niya ang sentido niya. "Maybe you'd conquer it together."

"Don't talk as if you didn't give the permission to forget me, Raine. Kuya ka niya at may magagawa ka kung ayaw mo talagang ipalimot ako sakaniya." He looked surprised with my answer. "Baka kasi gusto mo rin talaga akong mawala sa buhay niya."

He smiled at me and his smile slowly faded. He looked serious now.

"Honestly speaking, hindi pa rin ako boto sa'yo. I still don't want you for her." Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko. Akala ko pa naman boto na siya sa akin. Assuming talaga ako.

"You are also a brother, Ryoga. If you were in my shoes, if you see Ritsumi desperately crying over a man, begging for him to stay but was left dumbfounded, you will grant all of her wishes if that will make her feel okay. At 'yon ang ginawa ko sa kapatid ko. Kung ang paglimot niya sa'yo ang magpapakasaya sakaniya, mabawasan lang 'yung sakit na nararamdaman niya, I'll give the permission to do so."

Mabilis kong pinunasan ang luha na tumulo sa mata ko at nag iwas ng tingin.

"If you have just stayed and if she asked me to support you two, I would. Kahit ayoko sa'yo para sakaniya, susuportahan ko kayo. Hindi sa napilitan ako, kung 'di dahil mahal na mahal ko ang kapatid ko."

"I'm sorry."

"Don't apologize to me. Sakaniya ka humingi ng tawad, huwag sa akin. Dahil kahit anong hingi mo ng tawad sa akin, it will never change the fact that you hurt my sister. Mas pinatunayan mo lang na hindi ka karapat dapat sakaniya."

"Do you really mean that?"

"Ofcourse, I do. Kung pwede nga lang panindigan mo nalang 'yang desisyon mo e. Layuan mo nalang siya at huwag mo nang guluhin pa. Huwag mo ng balikan kahit gumaling kapa."

I smiled at him. I am smiling not because I am happy but his words pain me. He really knows how to attact me. I know he is just saying these words towards me not because he really doesn't want me. But because he didn't like my decision. Gusto niyang ipamukha sa akin na mali ang ginawa ko at desisyon ko.

"I know what I've done was really wrong. But I'll get her back once I am okay. She's mine."

"Get her again if you can."



That time, I apologize to him a lot of times. Umabot kami ng isang oras sa pag uusap dahil pinaluhod niya pa ako sa harapan niya. Halos kalahating oras akong nakaluhod at humihingi ng tawad hanggang sa maabutan nalang kami ni Luke noon. Mataas masyado ang pride ni Raine. Abot hanggang langit kaya mahirap makipagbati sakaniya. Akala mo naman ke gwapo, e iiwanan din naman siya ng ex niya soon. Hindi ko sasabihin sakaniya na maghihiwalay din sila. Ganti ko na 'yon sakaniya.








"Pero man, hanggang saan kaya ang natatandaan ni Reginy sa'yo? Naaalala niya pa kaya 'yung mga landian moments niyo?" Luke asked.

We're here at Raine's house, in the garden. We're drinking as usual.

"Tanong mo kaya?" Raine said and I almost laughed.

"Bakit ako? Ako ba ang nakarelasyon niya?" Luke answered.

"I am her first kiss. She knows that we kissed."

"Doon lang? Alam niyo nagtataka talaga ako e. Bakit kaya kilala ka pa niya? Nagkamali ba 'yong gamot?" Luke said and that made me think about it too. Simula nang umuwi ako ay 'yan na ang iniisip ko.

"It's a drug with hypnotization. Hindi pwedeng magkamali ang gamot." Raine said.

"Pero baka naman 'yung effectivity ng gamot ang pumalya? Pangalawang beses niya na 'yan, hindi ba? Hindi ba pwedeng magbago 'yon?" Luke asked again. 

I thought I was the only one thinking about this. Sila rin pala.

"I haven't encountered someone who uses that drug for the second time around. Si Reginy palang kaya hindi ko rin masabi kung parehas pa rin ang effectivity nito sa isang tao."

"What if Red was the one who failed? Baka nagkamali siya sa hypnotization na ginawa niya kay Reginy?" Tanong ko sakanila at natahimik ito.

May tiwala ako sa gagong 'yon kahit magkaaway kami parati. Pero paano kung siya talaga ang pumalya at hindi ang gamot?

"Gago. Paghihinalaan mo pa 'yung kapatid mo. Bitter ka?" Luke said at sinamaan ko siya ng tingin. Judgmental ampota.

"That would be possible." Raine said. "The drug will just help Reginy to forget but Red was the one who would choose which memory will she forget because he's the one doing the hypnotization. Pwede 'yang naisip mo, Ryoga."

"So anong sinasabi niyo? Sinadya ni Red na hindi alisin si Ryoga sa isipan ni Reginy at hindi siya nito pinalimot?"

"We can actually say that."

"Sigurado ka ba na si Reginy palang ang tumanggap ng drugs na 'yon sa pangalawang beses? Wala na bang iba?" Tanong ko.

"Seems like you trust your brother more than the drugs." Raine said and he drank the alcohol.

"I couldn't see any motive why he would do that." Pag amin ko.

"Akala ko hindi mo mahal ang kapatid mo. Mahal mo rin pala." Pang aasar ni Luke.

Inirapan ko na lamang siya at uminom. I don't want to think negatively towards my brother. Maybe there were just lapses on what he did, or it could be Reginy loves me that much kaya hindi niya ako nakalimutan. In fact, patay na patay sa akin 'yon. Baka nga ganon?




I tried to find other people who have records na nakatanggap ng drugs nang katulad kay Reginy. With the help of Brandon ay may natagpuan kami.

"Meet them in a bar. Hinihintay nila kayo ron."

"Them?"

"Yeah. She's with her friends. Mag ingat ka ron ha? Wild 'yon. She chose to forget her past two times."

"Does she remember now?"

"She does."

"Sige. Ako nang bahala."


I dialled Luke and Raine's number. Sinabi ko sakanila na samahan ako at nagkita kita kami ng hapon sa bar kung saan namin kikitain ang mga babaeng 'yon.

"Man, tatlong babae 'yon? Duda ako riyan ah." Raine said while we're walking going to the VIP room.

"Para kang tanga." I said.

"Gago baka malaman ni Jenny. Baka mag away nanaman kami." Kinakabahan na sabi niya.

"Kasama naman natin si Luke. Umayos ka nga. Tatamaan ka sa akin e."

We stopped in front of VIP room number 2. Binuksan ko ang pinto at bumulaga sa akin ang tatlong babae na nakaupo sa mga sofa. A woman in the center smiled at me so I smiled back. Hindi naman ako snobber e.

"Hi." Masayang sabi ko at tinabihan siya.

Luke and Raine sat on the couches too at katabi nila ang dalawang babae na kasama nitong isa.

"Hi baby. What's your name?" The woman asked me and I felt her hand at my back, carassing me.

"I'm Ryoga. He is Luke and Raine. My bestfriends." Pagpapalilala ko rin sa dalawa.

"I'' Tanya, she's Aliah and Tonette." Pagpapakilala niya. "I can say that the three of you have good genes."

"Yes, ofcourse. Hindi ako nakikipag kaibigan sa mga panget...panget ang ugali."

"So, you wanted me to meet? Brandon said." She said and her other hand went on my lap.

She's wild. Harot ni ate ghorl!

"Yeah. Actually, I wanna ask something." I said.

"What is it?"

"Are you a top or a bottom?" Malanding tanong ko and she laughed at me.

I always compete when someone is flirting with me. Gusto kong ipakita na mas malandi ako.

"Wanna know the answer? One night." She said.

"Ryoga." Bawal sa akin ni Raine na seryosong seryoso ang mukha. Para niya akong papatayin sa titig niya. Muntik ko ng makalimutan na kapatid nga pala siya ni Reginy.

"You had the drugs two times, right? The one that will make you forget." Seryosong sabi ko. The woman smile faded away.

"Yeah." Umayos siya ng upo. "Actually, third times. Pero 'yung pangatlo hindi na umipekto."

"Why?" Raine asked.

"I don't know. Nang makaalala ako, ay sinubukan kong magpa inject ulit sa pangatlong pagkakataon, pero wala ng nangyari."

"Did you do it with hypnotization?"

"Yung first time, wala. But the second time meron na. 'Yung third meron ulit, but it didn't work."

"Bakit?"

"The one who helped me said that there are  memories that you cannot erase in your mind anymore. There are some people that you won't be able to forget lalo na kapag tumatak na talaga sa isipan mo ang taong 'yon."

So, it can be right? Baka hindi ako nakalimutan ni Rej dahil nakatatak na ako sa isipan niya. Tama nga ako. Patay na patay talaga siya sa akin.

"What was the memory that you wanted to forget?" Tanong ko. She looked at me with a sad face.

"My husband." She said. "I wanted to forget my
husband who cheated on me and whom I killed."

Napatango na lamang ako sakaniya. That explains her behavior.

"So, may itatanong pa ba kayo?"

"Are you telling us that the drug is the problem?" Raine asked.

"Obviously, yes. The scientist and doctor who helped me that time told me that it lessen the effectivity of it once you tried it."

"Bakit hindi ka nagpahypno noong una?" Luke asked.

"I didn't know about it at first and just took the drug. Actually during that time, I forgot everyone. Even my friends and family. Saka lang ako nakaalala after five years."

"You don't know anyone for five years?"

"Yeah." Tonette answered which is the woman beside Luke. "We were totally a stranger to her for five years. There is hypno because it will help you remember other people. Para hindi mo makalimutan ang mga taong kakilala mo na talaga."

"Kaya noong pangalawang beses niyang itake ang drug ay may kasama ng hypno para hindi niya na kami makalimutan ulit." Aliah said which is the woman beside Raine.

"Did it work?" I asked.

"It actually worked so well. I remember everyone except my husband."

"Paano bumalik ang alaala mo?"

"The one who hypnotized me made me remember everything."

Red was the one who hypnotized Rej, so he would be the one who would make her remember again, right? Pero bakit noong sinabi ko kay Reginy ang lahat ay naalala niya naman? I wasn't the one who hypnotized her when she was a kid. It was Red.

"Is there a possiblity na ipaalala ng ibang tao ang alaala na kinalimutan mo kahit hindi naman sila ang nag hypno sa'yo?" Raine asked. I think we're sharing the same brain cells.

"As far as I know, hindi? Only the person who hypnotize you can make you remember it."

"Then how did you do it, Ryoga?" Luke asked.

"Maybe the person who has the strongest connection to the one who took the drug can make him or her remember." Sagot ng isang babae.

Is that so?

"Pero sa pagkakaalam ko, nasa kamay lahat ng naghypno nakasalalay ang lahat. He has the control of everything." Aliah said. "Kung pipiliin din ng naghypno na sirain ang memorya ng isang tao ay magagawa niya, especially with the help of the drugs."

Hindi na lamang ako kumibo at nag isip. Ang dami ko palang hindi alam tungkol dito. Bakit ba hindi ko inalam ang lahat? Ang gusto ko lang namang malaman ngayon ay kung bakit natatandaan pa ako ni Reginy pero sobra sobrang impormasyon ang nalaman ko.

So, isa lang ang ibig sabihin nito. Nakasalalay sa mga kamay ni Red ang lahat. Hinding hindi ko na siya aawayin simula ngayon. Magiging mabait na ako sakaniya dahil baka gantihan niya ako.


"So in conclusion, the effectivity of the drugs can be lessen once you already took it? Dahil gaya nang iyo, hindi na tumalab ito sa pangatlong pagkakataon." Raine said.

"Yes, and there is a possiblity that your mind is more powerful than the drug itself. So the hypno and the drugs won't work anymore."

"Thank you for answering." Luke said.

"Hey, I don't take thank you." Tanya said. Tumingin siya sa akin habang kagat kagat nito ang ibabang labi niya. Type niya ako.

"May asawa ka. Ayokong maging kabit." I said and she laughed at me.

"Patay naman na e." Bulong niya atsaka siya lalong dumikit sa akin.

I was surprised when the door suddenly opened. Niluwa non sila Reginy, Leinah at Luther. What are they doing here?


"Nambababae ba kayo?! Yuck!" Sigaw ni Leinah sa amin.

"Anong ginagawa niyo rito?" Tanong ni Raine. He looked surprised too.

"Ritsumi wants to get something from Kuya Ryoga na inutos ni Kuya Red." Luther answered.

"Where is she?" I asked.

"Outside. She can't go inside because she's a minor."

"Alone?"

"No. With Axel."

I smiled with the answer. She's really doing what I want. Napakabait talaga ng kapatid ko. Masunurin.


"Tell her I'll just give it to her." I said.

I looked at Reginy and she's staring at my lap. I can feel Tanya's hand moving there. Is she jealous? I suddenly felt Tanya's hand on my thing. I bit my lower lip not because I am enjoying what she's doing but because I am enjoying looking at Reginy's annoyed face.


"Kuya Raine, stand up. Let's go home." Inis na sabi niya.

"Can't you see? We're having fun, Reginy." I laughed. Tanya kissed my neck and Reginy still looks annoyed.

"Obviously, you are the only one who's having fun."

"They are but in a different way. Go home, kids." I said and the next thing I knew, Tanya is kissing me.

I kissed her back while smiling. Mas lalong lumapad ang ngiti ko nang humiwalay siya sa akin.


"Ouch! Let go of my hair!"

"Reginy!" Awat ni Raine. "Let go of his hair. What are you doing?"

Raine was the one who stopped her from dragging Tanya's hair. Hindi na maalis ang ngiti sa labi ko dahil natutuwa ako sa ginawa niya. Kinikilig ako potangina.

"Why did you do that?" I asked.

"A decent woman should not make out in front of teens. What a shame of you." She said with her gritted teeth. I laughed so hard with her answer.

"Are you jealous?" I asked and she looked surprised with my question.

"Why should I? Nababaliw ka na ba, Kuya?"

"Maybe you want to be the one who would I kiss."

"Ryoga." Bawal ni Luke.

"Oh, I'm just joking man." I said while laughing.

I stood up and grabbed her hand. I wanna talk to her. I wanna know why she is acting up like this. Does she like me again? Kinaladkad ko siya papunta sa kabilang VIP room. We went inside and I let go of her hand.


"What was that?" I asked.

"Ano?"

"Why did you do that to her?"

"Bakit? Bawal na ba akong manakit?"

"Seriously? 'Yan ang sagot mo?"

"Ano bang gusto mong isagot ko?"

"Na nagseselos ka kaya mo ginawa 'yon!" Sigaw ko.

"Do you like me?" I asked again.

"W-what?"

"Bingi ka ba? Tinatanong ko kung may gusto ka sa akin?"

"No way! Why would I like you?!"

I nodded while absorbing her answer. Tunog indenial ang sagot niya.

"Okay. You don't like me."

"You're my kuya's bestfriend and you're the least person I would like."

"Make sure that you're not liking me." I said.

Ayokong mapunta sa wala ang pagkakalimot niya sa akin lalo na't hindi pa ako okay.

"Asa ka."

"What about Axel? Do you like him?" I asked because I wanted to know. I wanted to know if she is starting to build feelings for another guy.

"Yes." She answered at dinaan ko nalang sa tawa ang selos na nararamdaman ko.

"Okay."

I went out of the VIP room at naabutan ko si Raine sa labas. I pointed the room and made him go there inside. Bumalik ako sa vip room at naroroon pa rin sila Luther at Leinah. The girls aren't there anymore.

"Ang kapal ng mukha mong makipag halikan sa iba." Inis na sabi sa akin ni Lei. I just sat on the couch and drank the tequila straight.

"Umuwi na kayo." Luke said.

Lumabas silang dalawa at naiwan kami ni Luke dito sa loob. I grabbed my phone and dialled Red's number. Nagring ito at ilang sandali lamang ay sumagot din siya.



"What the fuck is your problem?" I asked and put the loudspeaker on so that Luke can hear.

"What the fuck is your problem too?"

"As far as I remember, wala akong dapat na ibigay sa'yo. Why did you ask Ritsumi to come over here?"

"Don't you trust me?" He asked. "Reginy could remember you because she has strong feelings towards you. You stupid."

Napangiti na lamang ako dahil alam niya na pala kung ano ang ginagawa naming magkakakaibigan. Ang bilis!

"Defensive mo naman ghorl. Wala naman akong hinalang masama ah."

"If you want answers, ask me." He said and ended the call.

Nawala ang ngiti sa labi ko atsaka ko binagsak ang cellphone sa table. I drank the alcohol again and wiped my mouth.

"Man, I don't know why but I feel strange about this." Luke said atsaka ako napatingin sakaniya.

"What do you mean?"

"I know he is your brother, but do you really trust him with all of your heart?"

Sumandal ako sa sofa atsaka ko hinilot ang sentido ng ulo ko.

"Wala pa namang nangyayaring hindi maganda 'di ba? Are we paranoid? Besides, he helped me a lot, so why are you thinking that way?"

"I know that man. But, I don't know. Siguro iniisip ko lang na nasa kamay niya ang kalagayan ni Reginy."

"Let's just trust him. He won't do anything." Pangungumbinsi ko sakaniya pati sa sarili ko.

As long as Reginy is safe, I am fine with it. Because I swear to all Gods, if someone hurt her, wala akong sasantuhin.

Kadugo ko man o hindi.

Lanjutkan Membaca

Kamu Akan Menyukai Ini

2.8M 175K 58
As far as she remembers, she's the obsessed one. Laila does some crazy things while secretly fangirling over the campus semi-cal cutie, Asher James P...
1.1K 87 76
Paano nga ba maging isang mabuting ina? Gaano kahalaga sayo ang kapakanan nang anak mo? Ano ang kaya mong gawin para sa ikaliligaya nang anak mo? Han...
194K 5.6K 60
[The Palmer Brothers: DOS] - I was surrounded by roses but I ended up loving the thorn. I forgot that it can give pinpricks and could make me bleed.
187K 3.5K 31
A perfect girl and a perfect boy results to a perfect combination.