Chapter 6:Belle
Ella's POV
Nandito padin kami sa loob ng kwarto matapos kaming iwan ng Cora Committee
"Let's go"-sabi ni Prime sa amin
Pupunta na ba kami kila Tito Hans at Tita Carla?
Tumayo agad kaming lahat at sumunod Kay Prime palabas ng kwarto
Pagdating namin sa gubat ay tahimik padin ang lahat
Para bang takot silang magsalita
Bahala sila
Mas gusto ko din naman to
'Ella'
Napatigil ako sa paglalakad ng may marinig akong boses sa ulo ko
Her voice is familiar,Hindi ko lang masabi Kung sino ang nagmamay-ari ng boses
'Ella'
Narinig ko na naman ito uli na para bang tinatawag ako
Lumingon-lingon ako sa paligid ko pero wala naman akong ibang nakita na naririto maliban sa amin
"Ella Okay ka lang?"-nabalik naman ako sa reyalidad ng magsalita si Nieves
Pagtingin ko sa kanila ay nakatingin na sila sa akin na para bang naghihintay ng sagot ko
Tumango nalang ako
Ayoko namang sabihin sa kanila na may narinig akong boses sa ulo ko
Baka sabihin pa nila na nababaliw nako
Nagpatuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa bayan
Tanghali ngayon kaya marami Ang nasa kalsada
Ang iba ay nag-uusap at ang mga bata naman ay naglalaro
Naramdaman ko naman na biglang may yumakap sa paa ko mula sa likod
Pagtingin ko ay Yung bata pala na humingi ng tulong samin kagabi
His name is Michael
Humarap ako sa kanya at lumuhod para magpantay kami
Tinignan ko yung mukha niya
May mababakas ka paring lungkot sa mukha niya
Teka,Nalibing na ba ang nanay niya?
"Ate,ikaw Yung kagabi Hindi ba?Anong pangalan mo?"
"Ella"-Sabi ko
"Ate Ella,Thank you Po kagabi ha"-Sabi niya habang nakangiti
Malungkot naman akong napatingin sa kanya
"Bakit mo'ko pinapasalamatan,eh Hindi ko naman nasave ang mama mo?"
"Thank you Po Kasi sinubukan niyo parin,Thank you dahil kinupkop niyo ko"
Kung pwede lang umiyak ngayon ay ginawa ko na
Pero hindi
Ayokong maging mahina
Niyakap ko nalang si Michael dahil baka maiyak na ako kapag nakita ko pa ang mukha niya
Mabuti nalang at wala sa akin ang atensyon ng mga kasama ko kundi na sa mga tao sa paligid na patingin-tingin samin
"Michael,ano palang ginagawa mo dito sa labas?"-Tanong ko
"Naglalaro Po ako kasama ang mga kaibigan ko"
"Sumama ka muna samin ha,uwi muna tayo"-Sabi ko sa kanya habang nakangiti
"Sige Po"
Pagkasabi niya nun ay tumakbo agad siya papunta sa bahay
"Teka Lang Michael!Baka madapa ka!"-rinig ko pang sigaw ni Nieves
Pagkadating namin sa harap ng bahay ay nagsalita bigla si Prime
"Go inside,but you need to hurry we don't have that much time"
"Paano nga pala ang mga damit namin?"-Tanong ni Nieves
"Ang Cora Mansion na ang bahala don"-Prime
Pagkasabi niya nun ay pumasok na agad kami sa bahay at bumungad agad samin Sina Tito Hans at Tita Carla
Niyakap nila kami na tila ba Alam na nila na Doon muna kami pansamantalang titira
"Doon muna kayo titira Hindi ba?"-Tanong bigla sa amin ni Tito Hans
"Paano niyo Po nalaman?"-Tanong naman ni Nieves
Yun din Yung tanong na nasa isip ko
Paano nila nalaman?
"Hindi na importante yun,Kailangan niyo ba ang mga gamit niyo?-Sabi Naman ni Tita Carla
Bakit pakiramdam ko may itinatago sa amin sina Tito at Tita?
Pero sa susunod ko nalang siguro iisipin Yan
Ang dapat Kung isipin ngayon ay ang kailangan ko dito
"May kukunin lang Po ako"-Sabi ko sabay takbo papunta sa kwarto ko
Kinuha ko agad ang isang bagay na nasa ilalim ng kama namin ni Nieves
Hinipan ko muna ito upang matanggal ang alikabok na nakadikit dito
Nakabalot Ito ng kulay gintong tela
Inilabas ko Ito mula sa tela at sa wakas ay muli ko na namang nasilayan ang kinang nito
Ito yung bigay sa akin na espada nung babae na nagturo sakin na gumamit ng mga sandata
Hinawakan ko ang Hawakan nito na may nakaukit na isang pangalan
Belle
Pangalan iyan ng nagbigay sakin ng espadang Ito
Sa tingin ko nga ay kanya to
Ngunit ang ipinagtataka ko Lang ay Kung bakit niya Ito ibinigay sakin
Sabi niya sakin noon,This sword is special
It is not just a sword
It can turn into any weapon I like
At tama nga siya
Kaya nga nitong maging Kahit na anong sandata na gustuhin ko
'That sword chose you'
Ayan na naman yang boses na naririnig ko
Boses Ito Ng isang babae
Pamilyar na pamilyar sa akin ang boses niya
Saan ko nga ba narinig Yun?
'Ella'
Para na naman niya akong tinatawag
Nasaan ba siya?
Pagtingin ko sa sandata ay umiilaw na Ito
Napaiwas agad ako ng tingin dahil sobrang nakakasilaw
Isang gintong liwanag Ang nanggagaling sa espada
Makalipas ang ilang Segundo ay nawala na ang ilaw na nagmumula sa espada at bumalik Ang lahat sa normal
Napaisip tuloy ako bigla Kung ano ang nangyari
"Hawak mo na naman yang espada mo"
Nagulat ako ng biglang may nagsalita sa pinto
Kahit Hindi ko tignan ay kilala ko ang boses na Yun
Nieves
Ngumiti ako sa kanya pagkatapos ay binalot ko na ulit sa kulay gintong tela ang espada
Tumayo ako saka sabay kaming lumabas ni Nieves ng kwarto
"Nakuha mo na ba ang sandata mo?"-tanong ko
Binigyan kasi siya nun ng mga magulang niya ng isang sandata
Nasa gitna ang hawakan nito at pacurve yung form ng blade sa magkabilang dulo
May nakatatak din sa hawakan nito na isang imahe ng Snowflake
Sa tingin ko ay pinagawa talaga yun nina Tito Hans para sa kanya
"Oo,ibinalot ko na sa kulay puting tela,hawak yun ni Daddy ngayon"-Sabi ni Nieves
Pagdating namin sa maliit na sala nitong bahay namin ay nakita ko na doon sina Tita Carla,Tito Hans,at si Michael
Patakbo namang sumalubong sa Amin si Michael
Makikita mong may lungkot sa mata niya na parang naiiyak na siya
"Aalis po ba kayo?"-tanong niya samin
Lumuhod naman si Nieves para magpantay sila ni Michael
Ngumiti siya dito na para bang sinasabi na babalik kami
"May kailangan lang kaming gawin Michael.Promise me that you'll be a good boy ah"-Sabi ni Nieves
Ngumiti naman ito sa amin at niyakap kami
Teka Lang,may naalala ako
"Nalibing na Po ba ang nanay ni Michael?"-Tanong ko kina Tita Carla
"Nalibing na kanina"-Sagot Naman ni Tito Hans
"Saan po nilibing?"-Tanong ko ulit
"Sa tabing dagat,dun Kasi gustong ipalibing ni Michael kaya sinunod nalang namin"-Tita Carla
"Wag mong sabihing-----------"
Hindi ko na narinig ang sunod na sinabi ni Nieves dahil tumakbo na ako palabas ng bahay
Pagdating ko sa labas ay nagulat sina Naomi ng makita ako
"Where are you going?"-Tanong sakin ni Prime na may kasama pang masungit na tono
Hindi na ako sumagot pa at tumakbo nalang ulit
Narinig ko naman na parang sumunod sakin si Prime
Bahala siya
Tumakbo lang ako ng tumakbo hanggang sa makarating na ako sa tabing dagat
Masarap na simoy ng hangin na agad ang sumalubong sakin
Pagtingin ko sa kaliwang bahagi ng dagat ay may isang krus na nakatusok sa buhangin
Yon na siguro yung nilibingan ng nanay ni Michael
Pumunta agad ako Doon at tama nga ako
Dito nga siya nilibing
Umupo ako sa harap nun at inilapag ko muna sa tabi ko yung espada ko na nakabalot padin sa kulay gintong tela
Hinawakan ko ang buhangin sa libingan at pakiramdam ko ay gusto kong umiyak
Hindi ko naman siya kaano-ano o kakilala pero kauri ko padin siya
Alam kong walang kahit Sino man Ang nangarap na mamatay sa ganoong paraan
Sa tuwing naiisip ko yung nangyaring pagpatay sa kanya kagabi ay Hindi ko maiwasang makaramdam ng galit sa Kung Sino man Ang may gawa nun
Naalala ko naman yung mukha ng lalaki na pumatay sa kanya
And I promise
I'll make him pay
Narinig ko naman na may papunta dito kaya lumingon ako
Si Prime pala
Sinundan niya talaga ako
Tss...... Bahala siya
Hindi ko nalang siya pinansin at tumingin nalang ulit ako sa libingan ng nanay ni Michael
Walang kahit na anong pangalan na nakasulat at tanging krus Lang ang nandito kaya hindi ko malaman kung ano ang pangalan niya,hindi ko din pala natanong sina Tito Hans
Tumitig lang ako sa krus at naalala ko naman yung katawan niya na nakabulagta sa kalsada
Yumuko nalang ako
"Sorry"-Bulong ko
Pasensya na Po dahil hindi ko kayo naligtas
Pasensya na dahil nahuli ako
Sorry...
I'm really really sorry
But I promise,I will do anything just to win that f*cking league and to get the justice that you deserve
But I promise that we will take care of your son
Palalakihin namin siya ng may tapang ngunit may pagmamahal
Palalakihin namin siya ng may kabutihan sa kanyang puso
Palagi kitang ipapaalala sa kanya
Palagi kong ipapaalala sa kanya na nagkaroon din siya ng isang ina
Isang ina na Alam Kong minahal at iningatan siya
Wala na Po akong ibang masabi kundi ang sorry
Yun lang ang kaya kong sabihin sa ngayon
Pero asahan niyo na sa susunod na pagbalik ko dito ay may hustisya na sa pagkamatay niyo
Pagbabayarin ko kung sino man ang may sala
Maghihiganti ako Hindi lang para sa inyo kundi pati na sa lahat ng pinatay din nila
Hinding-hindi ako papayag na mabura sa mapa ang bayan natin
Ang bayan ng Cora
"Hanggang sa muli Po"-sabi ko
Tumayo na ako at pinagpag ang palda na suot ko
Kinuha ko nadin yung espada ko na nasa tabi ko at humarap sa dagat
Ang malakas na hangin sa dagat ay tila ba hinahalikan ang balat ko
Ngumiti muna ako sa asul na karagatan
Ang dagat ang naging saksi sa pangako ko
At sana ay maging saksi din Ito sa pagbabago na sana ay makamit ko at ng bayan Ng Cora
Tumalikod na ako sa dagat at si Prime agad ang nakakuha sa tingin ko
He looks really mad
Nakapamulsa siya at nakatingin sakin
Napakalamig ng mga tingin niya na tila ba hinihigop ang kaluluwa mo
Iba Ito sa tingin na ibinigay niya sakin nung una ko siyang Makita
Nong una ko siyang Makita ay napakacold ng tingin niya pero not up to the point na parang sasakalin ka na
Para na akong sinasakal Ng mga tingin niya ngayon
F*ck
I think
He is really mad
Pero ano bang ikinagagalit niya?
Tss.....
Ganito ba talaga ang mga katulad niyang lumaki dun sa pesteng Mansion na Yun
Gusto ata niya na lahat ng gusto niya nasusunod
At lahat Ng tanong niya ay nasasagot
At Alam Kong ayaw na ayaw niya yung ginawa Kong pagbalewala sa tanong niya kanina
Pumunta nalang ako sa kanya at nagulat ako Ng wala man Lang siyang Kahit na anong sinabi at tumalikod nalang
Nagsimula narin siyang maglakad paalis ng tabing dagat
Ano pa nga bang aasahan mo sa isang kagaya niya
Dapat na siguro akong masanay
After all makakasama din naman namin siya sa pagsasanay
Basta wag Lang siyang umabot sa point na maiinis nako sa kanya
If he'll f*cking annoy me then I'll f*cking slap his face
Sumunod nalang din ako sa paglalakad paalis sa tabing dagat
Pagdating namin sa bahay ay sinalubong ulit ako ng yakap ni Michael
Niyakap nadin ako Nina Tito Hans at Tita Carla
Pupunta na ata kami sa Cora Mansion
Matagal kong Hindi makikita Sina Tito
Kahit Hindi ko sila tunay na mga magulang ay Hindi ko maitatangging Mahal ko sila at Mamimiss ko sila
Pagkatapos naming magyakapan ay umalis na din agad kami at pumunta na sa Cora Mansion habang dala-dala namin ni Nieves ang sarili naming mga sandata
**********
Nandito ako ngayon sa Garden at nagpapahangin
Ewan ko
Hindi ako makatulog
Hindi pa siguro ako sanay sa kwarto ko dito sa Cora Mansion
Habang tinitignan ko Ang buwan sa langit ay may narinig akong ingay
Hindi man ganun kalinaw ang tunog ngunit alam kong paa iyon na naglalakad papunta sakin
Inisip ko agad kong Sino ba sa tingin ko ang pupunta dito ng ganitong mga oras
Lalot sa tingin ko ay natutulog na ang lahat ng mga kasambahay sa Cora Mansion
At Isa pa Sabi ni Light na para sa grupo lang din daw namin tong garden
Si Nieves ba?
No,Alam Kong Hindi Yun lalabas ng ganitong oras
Baka isa kina Arrow,Light,Naomi o Prime
No,hindi si Prime
Isa yun sa mga bagay na napansin ko sa kanya
Kapag naglalakad siya ay wala kang maririnig na kahit na anong ingay
Nakakaririnig lang ako ng ingay galing sa mga paa niya kapag tumakbo siya
I'm sure it's not Prime
Habang tumatagal ay mas lalong lumalakas Yung ingay ng paa Kaya Alam Kong papalapit na Ito sakin
Lumingon agad ako sa likod ko at nakita ko ang isang pamilyar na babae
Napakaamo ng mukha niya
Nakasuot siya ng puting damit pero ang ikinagulat ko ay nakangiti at nakatingin siya sakin
"Ella"-Sabi niya
Her voice
Iyon Yung boses na narinig ko sa ulo ko kanina
Siya Yun
At Alam ko sa sarili ko na kilala ko siya
Pamilyar na pamilyar ang mukha niya sakin
"Ella"-Sabi niya ulit
Sa panahong Yun ay saka ko naalala Kung Sino siya
Paano ko ba siya Nakalimutan
Salamat Naman at nagpakita siya sakin pagkatapos Ng ilang taon
"Belle"-Sabi ko sa kanya habang nakangiti
Pupunta na Sana ako papunta sa kanya ng pigilan niya ako
"Ella,Natatakot ka ba?"-tanong niya bigla sakin
"Saan?"
"Sa mga posibleng mangyari"
"Hindi naman Yun naaalis sa bawat nilalang eh"-Sabi ko
Ngumiti lang siya sakin
Humakbang pa siya ng isang beses palapit sakin at hinawakan ang mukha ko
"Ella you should remember that the Death League is a game of life and in every game of life you should be Fearless"
Fearless?
Kaya ko bang maging ganun?
Teka....
"How did you know about the Death League?- tanong ko
Ngumiti ulit siya habang nasa mukha ko padin ang palad niya
"I always guide and watch you.Don't remove me in your heart okay?and promise me that you will never forget me"-Sabi niya na para bang namamaalam
Sa mga panahong tinuturuan niya ako noong gumamit ng sandata
Tinuring ko na talaga siyang kapatid
Nasasabi ko sa kanya ang mga problema ko at tinutulungan niya din ako sa paglutas nito
She is there in my tough times
She supported me
And I know that she loved me
Bakit niya ba sinasabi sakin to?
Para siyang nagpapaalam
"Bakit mo ba Yan sinasabi?"-Tanong ko
Ngumiti lang siya ulit sakin
Yayakapin ko na Sana siya ng bigla siyang lumiwanag
Isang liwanag na katulad na katulad ng liwanag na nakita ko sa sandata ko kanina
"Anong nangyayari?"-Tanong ko
"Take care"-Sabi niya sakin
Hindi ko na talaga Alam Ang gagawin ko
Hindi ko na Alam Ang nangyayari
Para akong naiiyak na Ewan
Mapapansin ko din na parang unti-unti siyang naglalaho
Mas tumindi pa ang liwanag na nanggagaling sa kanya kaya napapikit ako at napaiwas ng tingin
*****
Pagdilat ko sa mata ko ay nasa kwarto na ako at nakahiga sa kama
Maliwanag na maliwanag ang kwartong Ito dahil sa ilaw at Alam Kong nasa loob ako Ng Cora Mansion
Napatingin naman ako sa orasan na nakasabit sa dingding
3:24 AM
Alas tres pa ng umaga ay nagising nako
And it's because of that dream
Belle
Nasaan ka ba?
Bakit ka nagpakita sa panaginip ko?
Lumipas Ang ilang oras at nakatingala lang ako sa kisame at iisa lang ang nasa isip
I'm sure na may kailangan si Belle sakin
At Alam Kong Yun ang dahilan Kung bakit siya nagpakita sa panaginip ko
*********