"ကေလး...ကေလးေလး...
သည္းငယ္ေလး...ဟာ...ဦးေခၚေနတာကိုမထူးဘူးလားကြာ..."
"သားသား မင္းေဖေဖကိုေျပာလိုက္...
မထူးဘူးလို႔..."
ဧကရာဇ္ဖုန္းျမင့္မွာ သူ႔ပါပါးက သူ႔ကိုေျပာလိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္..သူ႔ေဖေဖကိုျပန္ၾကည့္ေနသည္..။
"ကေလးကလည္းကြာ သားကဘာသိမွာလဲ?...
ဦးကိုစိတ္ဆိုးေျပပါေတာ့ကြာ..."
"သား မင္းေဖေဖ့ကိုျပန္ေျပာလိုက္...
စိတ္ဆိုးမေျပဘူးလို႔..."
သားသားမွာေဖေဖ့ကိုၾကည့္လိုက္ပါပါးကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔..မ်က္လံုးေလကလယ္လယ္ျဖစ္ေနသည္..။
"ကေလးကလည္းကြာ...
ဦးစိတ္မရွည္ေတာ့ဘူးေနာ္..."
"စိတ္မရွည္ေတာ့ ဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ...
သတၱိရွိရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုထိၾကည့္လိုက္..."
သားကိုေပါင္ေပၚတင္ထားကာ TVအတူၾကည့္ေနတဲ့ကေလးက မ်က္နွာကိုေမာ္ကာ..နႈတ္ခမ္းေထာ္ေထာ္နဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိန္ေခၚလာတယ္..။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အသဲယားလာတာမို႔...ေဘးနားကိုသြားလိုက္ၿပီး..ကေလးရဲ႕မ်က္နွာေလးကိုလက္နဲ႔ကိုင္ကာ နႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္ယူနမ္းလိုက္သည္..။
"အြတ္...အြန္း..."
မနမ္းရတာၾကာလို႔လားေတာ့မသိဘူး...လႊတ္ကိုမလႊတ္ေပးခ်င္ဘူး..။ တျဖည္းျဖည္းနမ္းရင္း အရွိန္ရလာကာ...ကေလးကိုကုတင္ေနာက္ကိုမွီခ်လိုက္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္..။
"ပါး...ေပ ေပ ႐ႊတ္...ဖတ္!...
ပါးရို႐ႊတ္...ဖတ္!..ဖတ္!..."
အေနာက္ကေန ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာကို တဖတ္ဖတ္နဲ႔ရိုက္လာတာေၾကာင့္..အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားသားျဖစ္ေနတယ္..။
အာ...သားသားကို ေမ့ေနတာပဲ...
လြတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး..ကေလးကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘက္ကို တြန္းကာ သားသားကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္..။
"ပါး...အဟင့္...ဟင့္...႐ႊတ္...
ေပ ေပ ပါးရိုရုပ္..."
"ေအးေအး...ေဖေဖက မေကာင္းဘူးေနာ္...
ေဖေဖ့ကိုရိုက္လိုက္မယ္ေနာ္...ျဖန္း!..."
ငိုေနတဲ့သားသားကိုတိတ္ေစလိုတာမို႔..ဦးရဲ႕ပခံုးကို တစ္ခ်က္ရိုက္ေပးလိုက္တယ္..။
"အ!...နာတယ္ ကေလး..."
"ဘူးခ်င္တာကို ခံေပါ့...ဟြန္း..."
"ခစ္ခစ္...ခစ္ခစ္..."
"အံမယ္...သူ႔ပါပါးကရိုက္ေတာ့ ရယ္တယ္ေပါ့ေလ...လာပါဦး ရယ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုအျပစ္ေပးခ်င္လို႔..."
ေျပာလည္းေျပာ ေနမင္းဧကရာဇ္က သူရဖုန္းျမင့္ေပါင္ေပၚက သားကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး..ပါးေဖာင္းေလးေတြကိုနမ္းျပစ္လိုက္သည္..။
"ခစ္ခစ္...ေပ ယား...ယားရယ္..."
"ယားလည္းနမ္းမွာပဲ..."
"ခစ္ခစ္...ခစ္ခစ္..."
သားက နႈတ္ခမ္းေမႊးေၾကာင့္ယားၿပီး..ေကာ့ျပန္လန္ကာ ရယ္ေနတယ္...။
"ေတာ္ၿပီ...ထ...သားသား ပါပါးနဲ႔အတူေရခ်ိဳးမယ္..."
"ဟုတ္..."
"ဦးလည္း ေရခ်ိဳးမယ္...
အတူတူခ်ိဳးမယ္ေလ..."
"အဲ့တာဆို သားကိုေခၚၿပီး အတူတူသြားခ်ိဳးၾက..."
"ဟာ...သားဖ၃ေယာက္လံုးအတူခ်ိဳးၾကမယ္ေျပာတာေလ..."
"မသိဘူး...ဦး မလိုက္လာနဲ႔...
ကြၽန္ေတာ္တို႔သားဖ၂ေယာက္ပဲသြားခ်ိဳးမွာ..." ဆိုၿပီး ကေလးက သားသားကိုအက်ႌကိုခြၽတ္ေပးကာ သူပါတစ္ခါတည္းအက်ႌခြၽတ္ၿပီး ဝတ္သြားတာမို႔..တံေတြးကိုၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး အက်ႌကိုအျမန္ခြၽတ္ကာ အေနာက္ကေနေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုလိုက္ဝင္တယ္..။
ကေလးရဲ႕အေနာက္ကေန ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး..ေက်ာေလးကိုပြတ္ေပးလိုက္တယ္..။
"ဘာလာလုပ္တာလဲ?...
မလိုက္လာပါနဲ႔ဆိုတာကို.."
"ဦးက ကေလးကိုေခ်းတြန္းေပးခ်င္လို႔ပါ..."
"ဘာေခ်းမွမရွိဘူး လာမတြန္းနဲ႔..."
"ကေလးကလည္း...ဦးလည္းအတူခ်ိဳးခ်င္တာေပါ့...တိတ္တိတ္ေလးေန သားသားလည္းရွိေနတယ္..."
"ဟြန္း...."
ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာမွဆက္မေျပာေနေတာ့ဘဲသားသားကိုဆပ္ျပာတိုက္ေပးေနလိုက္သည္..။ အေနာက္က ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ေနတဲ့လူႀကီးကို မနည္းေရွာင္ဖယ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ သားသားကိုေရးခ်ိဳးေပးေနရတယ္..။
ဘယ္လိုလူႀကီးမွန္းမသိဘူး..စိတ္ေကာက္ေနမွန္းသိသိရက္နဲ႔ လူကိုလိုက္ကပ္ေနတာ...
အဖိုးႀကီး အေနာက္ကေနၿပီး သာယာေနေသးတယ္..။ မုန္းစရာေကာင္းတဲ့လူၾက္ီး..ဘယ္လိုမွန္းကိုမသိဘူး..။
....................................
"အင့္...အား...ဟူး.....
ဦးမရေတာ့ဘူး ကေလး...ဟူး....
အင့္...အား...."
"ခစ္ခစ္..."
"မရလည္း ရေအာင္လုပ္ရမယ္...
ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ထား..."
"အင့္...အား....
မရေတာ့ဘူး...ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆံုးပဲေနာ္...
အင့္...အား...ဟူး......."
"ခစ္ခစ္..."
မခံနိုင္ေတာ့တာမို႔..ကုတင္ေပၚကိုျပစ္လဲက်မိသြားတယ္..။
"ေျပာေတာ့ စိတ္ေကာက္ေျပေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး..ဒါေလးေတာင္ မလုပ္နိုင္ဘူး ဟြန္း...."
"ကေလး ဒိုက္မထုိးရတာၾကာေတာ့ ဘယ္ထိုးနိုင္ပါေတာ့မလဲ?...
ၿပီးေတာ့ ကေလးထိုးခိုင္းတာကလည္း..အခါ၅၀ေတာင္ေလ..။
အေပၚမွာတင္ထားရတာာကလည္း ဝက္ကေလးကိုတင္ထားရမွေတာ့ ကိုယ္အီးမထြက္တာကံေကာင္း...ဟူး....."
"ခစ္ခစ္...ခစ္ခစ္..."
"အယ္...ပါပါးသားေလးက ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့ေလ..."
"ခစ္ခစ္..."
"လာခဲ့...ရယ္ေနတဲ့ကေလးေတြကို စားျပစ္မယ္..." လို႔ေျပာၿပီး သားသားကိုရင္ခြင္ထဲကလိထိုးေပးလိမ့္ေတာ့ သားသားက လႈပ္ရမ္းၿပီးရယ္ေနသည္..။
"ဧကရာဇ္ဖုန္းျမင့္ေလးေရ..ဖြားဖြားပူတင္းဝယ္လာတယ္...စားမလားေဝ့..." ဆိုၿပီး အခန္းေရွ႕ကေန ေမေမ့အသံၾကားတာမို႔ ဧကရာဇ္ဖုန္းျမင့္တစ္ေယာက္ေခါင္းေထာင္ၿပီး နားေထာင္ေနသည္..။
"ဟင္...ဒါ ဖြားဖြားအသံပဲ...
ပူတင္းတဲ့ သားသားစားခ်င္လား..."
"အြန္း...ခ်ား ခ်ား..."
"သားသားကစားခ်င္တယ္ေပါ့...သြား ဖြားဖြားအျပင္မွာေစာင့္ေနတယ္...လမ္းေလ်ွာက္ျပ္ီးသြား..."
"အို...သားသားလဲေနမွျဖင့္..."
"ရပါတယ္ ကေလးက ဒီလိုလႊတ္ထားမွေလ်ွာက္တတ္မွာေပါ့...သြား သားသားလမ္းေလ်ွာက္သြား..." လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး သားသားကိုကုတင္ေဘးကိုခ်ေပးလိုက္ေတာ့ သားသားက သူ႔ဘာသာေလ်ွာက္သြားတယ္..။
တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့..သားသားက ဘုန္းခနဲ လဲက်သြားသည္..။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကည့္ေနတယ္လည္းသိေရာ..ၿပံဳးျပၿပီး ျပန္ထကာ အခန္းတံခါးနားကို ေလ်ွာက္သြားေနတယ္..။
"ဟုတ္ၿပီကြ...
ေမေမေရ႕...ေမေမ့ေျမး တံခါးနားေရာက္ေနၿပီ..
ပူတင္းစားခ်င္လို႔တဲ့..."
ကြၽန္ေတာ္လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ ေမေမက တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့..တံခါးနားမွာသားသားကိုေတြ႕တာမို႔ ေမေမကအံ့ၾသၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုေမးလာတယ္..။
"ေဟ...ေျမးက ဒီနားထိ လမ္းေလ်ွာက္လာတာလား..."
"ဟုတ္တယ္ ေမေမေရ႕...
ပူတင္းအစြမ္းေပါ့..."
"ဖြားဖြားေျမးက လမ္းေတာင္ေလ်ွာက္တတ္ေနၿပီေပါ့..႐ႊတ္ ႐ႊတ္...
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြယ္..႐ႊတ္႐ႊတ္..."
"ပူ..ပူ..."
"ေျမးက ပူတင္းစားခ်င္တာလား...
ဖြားဖြားကေကြၽးရမွာေပါ့..."
"အြန္း အြန္း...ပူ ပူ ခ်ားရွင္ရယ္.."
"အဟက္...ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းဖို႔ေကာင္းလို္က္တာကြယ္...႐ႊတ္႐ႊတ္..."
ေမေမက ေျမးအလည္ေလးကိုခ်စ္မဝျဖစ္ကာ..ပူတင္းေကြၽးမယ္ဆိုကာ ခ်ီၿပီးေခၚသြားသည္..။
သားသားမရွိတာနဲ႔ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့..ကေလးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္တာနဲ႔ဆံုၿပီး ကုတင္ေပၚကေနဆင္းေျပးဖို႔က်န္ေနတဲ့ကေလးကိုလက္ကေနဆြဲကာ ရင္ခြင္ထဲကိုထည့္ထားလိုက္ၿပီး..ဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္တယ္..။
"ဘာလုပ္တာလဲ?...လႊတ္..."
"မလႊတ္ဘူးကြာ မလႊတ္ဘူး...
ကေလးနဲ႔ဦး စကားေျပာစရာရွိေသးတယ္ေလ...
ဦးကေလးကိုရွင္းျပရဦးမယ္ေလ..."
"ဘာရွင္းျပခ်င္ေသးတာလဲ?..
ဘာမွရွင္းျပမေနနဲ႔..."
"မဟုတ္ဘူးေလ...ဦးေျပာျပတာေလးေတာ့ နားေထာင္ပါဦး...
အဲ့ေန႔က အဲ့ေကာင္မေလးကို ဦးတကယ္မသိပါဘူး...
ဆိုင္ကေကာင္ေလးက အဲ့ေကာင္မေလးက်ႌေပၚ ေကာ္ဖီေတြေမွာက္က်သလိုျဖစ္သြားတာမို႔ ဦးကလာသုတ္ေပးတာပါ...
ၿပီးေတာ့ သူကဦးကိုႀကိဳက္ေနမွန္းမသိပါဘူး..."
"..........."
"ကေလးကိုေအာ္တာကလည္း..ဆိုင္ကဝန္ထမ္းေတြက ကေလးကိုသေဘာထားေသးသိမ္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာၾကမွာစိုးလို႔ ဦးကကေလးကိုေအာ္မိတာပါ...
ကေလးက ေသြးပူေနတာမို႔ ဦးစိတ္ကိုမျမင္တာပါ..ဦးလည္း ေတာင္းပန္ေနတယ္ေလေနာ္..
စိတ္ေကာက္ေျပပါေတာ့..."
"ဟြန္း..."
"ကေလးကလည္းကြာ...စိတ္ေကာက္ေျပပါေတာ့ေနာ္ ေနာ္လို႔..."
"ေနာက္တစ္ခါေအာ္လို႔ကေတာ့ မလြယ္ဘူးမွတ္..."
"အဲ့တာဆို စိတ္ေကာက္ေျပၿပီေပါ့ေနာ္..."
"ပိစိေလးက်န္ေသးတယ္...."
"ပိစိေလးက်န္ေသးတယ္ေပါ့...ရတယ္ေလ..."
"ဦး..ဘာလုပ္...အြတ္...အြန္း...."
သားသားမရွိတုန္းေလး..ကေလးနဲ႔ခ်စ္ၾကည့္ႏူးရမွာေပါ့...အဟိ...
တံခါးကိုေလာ့ခ္သြားခ်လိုက္ၿပီး..ခုနက အဆက္ေလးကိုျပန္ဆက္ကာ..အခ်စ္ခရီးလမ္းကို ကေလးနဲ႔အတူေလ်ွာက္လွမ္းလိုက္သည္..။