Mantığım gerçeği algılamaya çalışırken ben durmuş öylece onlara bakıyordum. Arez kızı kendinden uzaklaştırmış suratındaki şaşkın ifade ile ne yapacağımı merak ve endişeyle bekliyordu. Belki de ona kızıp onu suçlamamdan veya hiç bir sözünü dinlemeksizin arkamı dönüp hışımla oradan gitmemden korkuyordu. Kızsa yüzsüzlüğün zirvesini yaşamaktaydı, pişkin pişkin sırıtarak bana bakıyordu. Benden beklenen öfke patlamasına kıyasla tüm sakinliğimi ele aldım ve yüzüme yerleştirdiğim gülümsememle içeriye girip kapıyı ardımdan kapattım. O kıza istediğini verecek değildim. Yavaş ve bir o kadar da kendimden emin adımlarla onlara doğru yürümeye başladım. Kızın hafiften omzuna çarparak Arez'in önünde durdum. Yüzme ne yaptığımı anlamaya çalışarak dikkatle bakıyordu. Elimi çenesine koydum ve baş parmağımı dudaklarının üstünde sanki bir şey kalmış da onu temizliyormuşum gibi hareket ettirerek hayali öpücük izini sildim. İkisinin de merakla hareketlerimi pürdikkat izlediğinin farkındaydım.
"Dudağında biraz pislik kalmış da... Ama merak etme kolayca elimin tersiyle silebileceğim kadar silikti."
Arez'e söylüyormuş gibi konuşsam da hepimiz aslında kimi ve neyi kastettiğimi biliyordu.
"Gidelim." diyerek arkamı döndüm. Kız ona saldırımama veya ona bağırmama hazırlıklıydı ama böyle bir aşağılanmaya hazırlıklı olmadığı yüzündeki her bir mimikten kendini belli ediyordu. Tekrar omuzuna çarparak yanından geçtim ona hiçmiş gibi davranıyordum sanki orada bir insan yokmuş gibi. Arez de yanıma gelip elini belime sardığında yüzüne yayılan ikinci bir darbenin daha etkisini görmek istesem de tabii ki bakmadım. Arez ile beraber salondan çıktık. Araçlarımıza yaklaştığımızda onadan biraz uzaklaştım.
"Arabana bin ve beni takip et." dedim.
O suskunluğunu hala korurken başı ile beni onaylayıp arabasına bindi. Keskin bir manevra ile okuldan çıkarken Arez'de hemen arkamdan geliyordu. Eve doğru sürüyordum. Sakinliğim yerini artık öfkeye bırakıyordu yavaştan bunu fark etmeden gaza yüklendiğimde anlamıştım. O kızı orada dövmemek için kendimle büyük bir savaş vermiştim. Bu kadar basit ve fevri davranmayacaktım. En azından şimdilik. Evimin önüne geldiğimde durduk. Seri hareketlerle inip eve yöneldim Arez'in de peşimden geldiğini biliyordum. Cebimden anahtarları çıkarıp kapıyı açtım. İçeri girip Arez'in de girmesi için kenara kaydım. Temkinlice içeri girip oturma odasına doğru ilerledi. Ben de ardından kapıyı kapatıp eşyalarımı bir kenara koyduktan sonra onun peşinden salona gittim. Bakışları beni esir almış yapacaklarımı ve söyleyeceklerimi sabırsızlıkla bekliyordu. Vitrinin üstündeki ıslak mendil kutusunun içinden bir tane alıp Arez'e yaklaştım. Tam önüne gelip duraksadım. Ağır hareketlerle elimi dudağına götürdüm ve ıslak mendil yardımıyla bir kez daha sildim dudaklarını. Arez sanki içten içe gülmek istiyor ama tepkimi hesap edemediği için bunu bastırıyor gibiydi. Islak mendille iyice sildiğimde hemen çaprazımda duran masanın üzerine bıraktım ıslak mendili. Ardından bakışlarım Arez'in gözlerini buldu. Hiç beklemediği bir şey yaparak, ki ben de kendimden beklemiyordum doğrusu, dizimle Arez'in bacak arasına vurdum. Yüzündeki acı şaşkınlıkla iki büklüm oldu ona bir adım daha yaklaşarak dibine girdim. Elimi yanağına koyup baş parmağımı dudaklarının üzerinde gezdirirken onu izliyordum.
"Laris-" cümlesini keserek onu susturdum. Kulağına yaklaşıp fısıldadım.
"Bir daha asla herhangi bir kızın sana bu denli yaklaşmasına izin vermeyeceksin." dedim. Sıcak nefesim kulağına çarparken devam ettim.
"Anladın mı beni?" Senkronize olmuş bir şekilde başıyla onayladığında istediğim etkiyi elde etmenin mutluluğu beni fazlasıyla tatmin etmişti. Geri çekilip enerjik bir şekilde konuştum.
"Ee. Aç mısın?" Hipnozdan çıkan bir insan gibi tepki verdiğinde gülmeden edemedim.
"Hı? Evet biraz." Eli ensesine gittiğinde bana kaçamak bir bakış attı.
"O halde bir şeyler yiyelim." dedikten sonra cevabını beklemeksizin mutfağa yöneldim. Dolap kapağını açmış karşısında umutsuz bakışlarla dikilirken şoktan kurtulan Arez'de sonunda yanıma gelebilmişti.
"Hayırdır, o nasıl bakış öyle?" dediğinde yanıt olarak sıkıntıyla nefesimi verdim.
"Mutfak alışverişine çıkma zamanım gelmiş." dedim.
"Alt tarafı birkaç saatlik sürecek bir iş neden bu denli üzülüyorsun ki?" dediğinde yanıtını guruldayan karnımdan fazlasıyla almış oldu.
"Şimdi anlaşıldı neden bu kadar üzüldüğün." diyerek güldü.
"Gülme Arez! Bu ciddi bir mesele ve hiç de komik bir yanı yok." Ellerini teslim oluyormuş gibi havaya kaldırdı.
"Tamam tamam. Kızma hemen. Bir şeyler sipariş veririz sonra da alışverişe çıkarız." başımla onayladığımda cebinden telefonunu çıkardı.
"Ne istersin? Söyle bakalım." biraz düşünmemin ardından yanıtladım.
"Hamburger."
"Tamamdır." dedikten sonra aramak için sayıları tuşladı. Arez bizim için sipariş verirken bense içeriye geçtim tekrardan. Salonda bir köşede duran gitarım dikkatimi çekti. Adımlarımı o yönde ilerlettim. Üstünde parmaklarımı gezdirirken Arez'in sesiyle irkildim.
"Senin mi?" başımla onaylarken olduğu yerden kaldırıp elime aldım.
"Bayadır çalmıyorum." gitarım hala elimdeyken koltuğa geçip oturdum.
"İlk gitarımdı bu." dedim, gitarımı incelerken.
Aklım benden bir haber olarak çoktan anılara yolculuğa çıkmıştı. Babamın bana gitarımı hediye edişi... Verirken ki kuruduğu cümle... Her birini daha dün gibi hatırlıyordum. Gözümden firar eden göz yaşlarımın o ılık tuzlu ıslaklığını Arez bana seslendiğinde hissetmiştim.
"İyi misin?" göz yaşlarımı elim yardımıyla hızla silerken derin bir nefes çekerek içime başımla iyiyim anlamında onayladım. Ellerim tellerin üstünde gezinirken sevdiğim ve ben de yerinin ayrı olan bir şarkının melodisini çaldığımı fark ettiğimde gülümsedim.
His little whispers.
Onun küçük fısıltıları;
Love Me. Love Me.
Sev beni , sev beni,
That's all I ask for.
İstediğim her şey bu
Love Me. Love Me.
Sev beni sev beni
He battered his tiny fists to feel something.
Wondered what it's like to touch and feel something.
Birşeye dokunmanın ve hissetmenin ne olduğunu merka ederek ufacık yumruklarını bir şeyler hissetmek için vurdu
Monster.
Canavar
How should I feel?
Nasıl hissetmem lazım
Creatures lie here.
Looking through the window...
Camdan dışarı bakarak... Yaratıklar burda uzanıyor
That night he caged her.
O gece kızı hapsetti o
Bruised and broke her.
Ezdi ve kırdı onu
He struggled closer.
Yaklaşmaya çabaladı
Then he stole her.
Sonra kızı çaldı
Violet wrists and then her ankles.
Mor bileklerini ve sonra ayak bileğini
Silent Pain.
Sessiz Acı
Then he slowly saw their nightmares were his dreams.
Daha sonra gördüki onların rüyalarıydı kabuslar
I will hear their voices.
Duyacağım seslerini
I'm a glass child.
Cam bir çocuğum ben
I am Hannah's regrets.
Hannah!ın pişmanlığıyım ben
Çalan zille durdum.
"Siparişimiz gelmiş olmalı." diyerek ayaklandım. Seri adımlarla kapıya varıp açtığımda siparişimizi getiren kurye yerine onu görmeyi beklemiyordum. Hem de hiç.
∆Bölüm Sonu
Beni takip ederek panoma yazdığım gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
Hikayemi sevdiyseniz lütfen destek olun 🥀
Sizi seviyorum 🍭