Gaya nang sabi ni Ryoga kahapon kay Ivan, ay bibili nga sila ng mga toys ngayon. I would go with them. Hindi tuloy ako mapakali habang nag iisip ng plano kung paano kami makakatakas ni Ivan mamaya. Sa tagal kong nakakulong dito sa mansion niya ay ngayon lamang ako makakalabas. We're going to the mall.
"Tapos na kayo?"
I looked at Ryoga who is at the door when he spoke. He's wearing his usual get up. Black pants, white t-shirt, converse and his cap.
"Wait nalang po, Uncle." Sagot ni Ivan sakaniya at binaling ko ulit ang paningin ko kay Ivan.
I fixed his hair and put a little powder on his face. Nag spray din ako ng baby cologne niya and I smiled when I'm done.
"Ang gwapo naman ng anak ko." Pamumuri ko sakaniya and I pouted my lips, sign that I want a kiss. He kissed my lips and I smiled brighter.
"Mana po sa inyo, Mommy."
"Feeling ko mana ka sa Daddy mo." Singit ng isang gago na nag ngangalang Ryoga.
Nawala ang ngiti ko dahil doon at sinaman siya ng tingin. Tinaasan niya lang ako ng kilay. Kapal talaga ng mukha niya. Gusto niya sakaniya pa magmana ang anak ko? Mukha niya!
"E wala naman po akong daddy e." Malungkot na sabi ni Ivan.
I looked at him and he looks sad. Bakit kasi kailangan pang sabihin ni Ryoga 'yon? Nananandya ba siya?
"Alis na tayo? Punta na tayo ng mall." Aya ni Ryoga at biglang naging masaya si Ivan.
"Yes po! Tara na po!"
Tumakbo siya papalapit kay Ryoga at hinawakan nito ang kamay niya. Kinuha ko ang bag na maliit ni Ivan at binitbit ito at sumunod sakanila.
Heto na nga. Paalis na kami. Ano nang gagawin ko ngayon? Wala pa rin akong naiisip na plano.
Sobrang bilis ng tibok ng puso ko habang nasa loob na kami ng sasakyan. Ryoga is the one who is driving at mukha siyang driver namin, dahil nasa passenger seat kaming dalawa ni Ivan. Walang nakaupo sa front seat dahil una sa lahat ayaw ko siyang katabi at gusto kong katabi si Ivan.
I looked at the window and it want me to jump out of the car. Nakikita ko na ang mga bahay bahay na hindi ko nakita sa loob ng ilang linggo.
"Excited na 'ko, Mommy! This is the first time na magpupunta po tayo ulit ng Mall." Masayang sabi ni Ivan sa tabi ko and I hugged him.
"I'm so excited too, baby."
I feel excited because this would be the perfect time to escape. Ang kagandahan pa rito ay kasama ko ang anak ko. Dalawa kaming makaka alis sa poder niya. I looked at Ryoga's reflection in front of the mirror. Seryoso lang siyang nakatitig sa daan habang nakangiti. Okay, weird.
Huminto ang sasakyan sa parking lot ng Mall. Pinatay ni Ryoga ang makina atsaka siya lumabas ng sasakyan. Sumunod ako at inalalayan niyang lumabas si Ivan. He carried him immediately and wrapped in his arms.
"Palakarin mo siya. Ibaba mo." I said but he just laughed at me.
"I can carry him and I want to carry him." Pag bibigay diin niya.
"Why? Just let him walk by himself. Paano niya maeenjoy ang mall?" Tanong ko.
Inirapan niya ako atsaka niya binaba si Ivan. Hinawakan nito agad ang kamay niya. I looked how is he holding him at napakunot ang noo ko nang makitang hawak na hawak niya ito. Na para bang sinisiguro niya na hindi niya mabibitawan ang bata.
He then looked at me and he held my waist. Nanigas ang katawan ko sa paghawak niya sa bewang ko, but I was even more surprised when he pulled me towards him. He moved his face to my ears and I was about to protest when he spoke.
"Kung ano mang binabalak mo sa utak mo, let it go. Don't you ever try." He said seriously.
"W-what are you saying?" Kinakabahan na sabi ko. Paano niya nalaman na may iniisip akong pagtakas?!
"Don't escape. You won't like it if you do."
Binitawan niya ako at halos hindi na ako makahinga nang maayos sa pagpipigil ko ng hininga. He looked at Ivan and Ivan is just looking around without having a hint kung anong sinabi sa akin ni Ryoga.
"Ivan, tara na?" Aya ni Ryoga sakaniya and he even sounded like a good man.
"Tara na po, Uncle!"
Ryoga looked at me at hinila niya ulit ako papalapit sakaniya. Inakbayan niya ako at kapit na kapit ang kamay niya sa balikat ko.
"Ano ba?" Bulong ko sakaniya at pinanlakihan ko siya ng mga mata. I made sure that Ivan didn't see it.
"Kapag may ginawa kang hindi ko magugustuhan, you'll pay the price on my bed." He whispered again.
He started to walk at nagpatinaod na lamang ako sakaniya. Hawak hawak niya si Ivan sa kanang kamay niya habang naka akbay siya sa akin sa kaliwa. If people would see our position, they might think that we're a happy family, having a family day in the mall. But no! It's the opposite one.
Tuluyan kaming pumasok nang mall at pansin ko ang titig ng mga tao sa aming tatlo. I even heard others whispering how handsome father he is and we are a good looking family. Suddenly, I want to puke. It's so disgusting!
Kung alam lang ng mga tao kung gaano kasama ang taong kasama namin ng anak ko, ay baka pati sila nasuka na sa kasamaan niya.
"Where do you wanna go first, Ivan?" He asked my son.
"It's up to you po. Your decision, Uncle."
"Okay."
Dumiretso kaming tatlo sa isang toy store. Binitawan ako ni Ryoga pero hawak hawak niya pa rin si Ivan. They are holding each other's hand. Nauuna silang maglakad at nakasunod lamang ako sakanila. God! Kung hawak ko lang sana si Ivan ay pwedeng pwede na kaming tumakbo. Sakto pa naman dahil ang daming tao ngayon. But I can't leave Ivan. I can't leave him alone here. Kung aalis ako sa poder ni Ryoga ay dapat kasama ko siya. Ayokong isipin niya na iiwanan ko nanaman siya.
"Grab all the toys that you want."
"Uncle, paano po 'yon? I want them all po." Ivan said while scanning all the toys.
"That's no problem."
Ryoga called the sales lady at agad namang lumapit ang babae habang nakangiti ito. Abot hanggang tenga ang ngiti niya. Mukhang kinikilig pa yata ang gaga. Hindi niya alam na sa demonyo 'yang pinagpapantasyahan niya. I just rolled my eyes at her, feeling irritated.
"Yes po, Sir?" Malambing pa na sabi nito.
"How much is this store?" My eyes widened with his question. Don't tell me...
"P-po?"
"My kid here wants all of these toys. So I want to buy the store itself."
Napanganga ako sa sinabi niya. Mukhang nagulat din ang sales lady dahil hindi ito agad nakapag salita.
"You'll buy all of these, Uncle?" Mangha na tanong ni Ivan. "Wow!" He even clapped his hands, feeling amused!
"Oo naman. Mayaman ako e." Mayabang na sagot niya sa anak ko.
Tinignan niya ulit ang sales lady na mukhang hindi pa rin maka move on.
"So, magkano nga?"
"Wait, Sir. I will call our Manager." Paalam ng sales lady.
"Ryoga." Bawal ko sakaniya. "Miss, huwag na. Nag bibiro lang siya." I faked a smile to the sales lady.
"Hindi ako nag bibiro. I am not a joker to do that."
"You can't buy this store. God! Nababaliw ka na ba?"
"Bakit? Mukha ba akong mahirap para hindi kayang bilhin 'to?"
Alam ko namang mayaman siya at afford na afford niyang bumili nang kahit na ano. Kahit nga 'tong buong mall alam kong kayang kaya niyang bilhin pero ano namang gagawin ni Ivan sa mga laruang 'to?! Jusko! Saan namin isasaksak 'yan? He's just wasting money! At isa pa, ayokong masanay si Ivan sa luho.
"Ivan, just choose five toys. Hindi mo naman malalaro ang lahat nang 'yan. At isa pa, marami ka ng toys right? 'Yung mga binili ni Uncle Red mo."
"Hmm, okay. Five toys is okay Uncle Ryoga."
"Gawin mo ng bente. Hindi naman tayo nagtitipid." He said and they started to walk again looking at the whole store.
Napailing na lamang ako sa mga desisyon niya. He's really crazy!
Bitbit ng isang kamay ni Ryoga ang paper bag ng mga laruan ni Ivan habang hawak hawak niya pa rin si Ivan sa kabilang kamay niya. I am at Ivan's side at mas mabuting dito ako para kapag nagkaroon na ako ng chance ay mabilis ko na lamang siyang mahahatak para tumakbo. Pagtakbo lamang ang naiisip kong way para takasan siya.
"Uncle! Gusto ko pong mag play don!" Turo ni Ivan sa playing area.
"Okay. Let's go there then."
Pumunta kami ron at nagbayad agad si Ryoga sa counter for the ticket. Sumunod ako sakanila at iniwan namin ang mga pinamili sa baggage area.
"Mommy, dalian mo." Ivan said nang mahuli ako. I removed my shoes at sumunod sakanila.
The playground area has many slides, mga akyatan at kung anu ano pa na may iba't ibang kulay. And they are inflatable. Meron ding area na maraming balls at doon sila pumunta kaya sumunod na lamang ako.
"Ang dami!" Ivan shouted and he jumped to the balls.
Halos matabunan siya ng mga bola at hindi ko maiwasang mapangiti. I really love it whenever I am seeing him enjoying. Basta masaya ang anak ko, ay masaya na rin ako. Nawala naman ang ngiti ko nang makitang dinaluhan siya ni Ryoga at nagsimulang maglaro. Epal talaga kahit kailan!
"Mommy, come here! Play with us po."
"It's okay." I answered and they stopped playing.
"Ayaw niyo po bang maglaro kasama kami?" Malungkot na tanong ni Ivan at bigla akong nakonsensya.
"No, baby. Heto na. I'll play with you two." I said at pinilit kong mag mukhang masaya.
Kung paglalaro lang naman ang usapan, I can play with Ivan all day. Pero ang ayaw ko lang ay kasama namin si Ryoga!
I joined playing with them at hindi ko maiwasang hindi humalakhak habang naglalaro. I kept on throwing balls to Ivan at kita ko kung paano mapikon ang anak ko sa akin. He's so cute.
"Mommy naman e!" Inis na sabi niya at binato rin ako.
"Why baby? You wanted to play right?"
"Why are you hitting me only?! Hit Uncle!" Sabi nito at tinuro niya si Ryoga na nasa gilid namin at nakangiti habang pinapanood kami.
"W-what?" Gulat na tanong niya nang tignan namin siya.
Kinuha ko ang isang bola at mabilis na binato sakaniya ito. Hindi siya agad nakaiwas kaya tumama ang bola sa mukha niya. I started laughing when I saw that he got hurt. He's holding his nose. Kumuha na lamang ulit ako ng mga panibagong bola at pinagbabato siya. Kahit man lang sa ganitong paraan ay makaganti ako sakaniya. Piste siya.
"What the fuck?" Mura niya.
Mas lalo kong binilisan ang pagbato sakaniya when he started catching the balls. Damn this guy! Paano niyang nagagawang saluhin ang lahat nang 'to?! I made myself fast at halos mang gigil na ako sa pagbato sakaniya pero hindi ko na siya matamaan pa.
"Wow!" Amazed na sabi ni Ivan at huminto ako. I start catching my breathe because I got tired.
"Not me, Reginy. I am sporty." He said habang nakangiti.
"Edi wow!" Inis na sabi ko atsaka siya tinalikuran.
"Mommy, asar talo ka masyado. Pangit po 'yan kapag nagpi-play." Ivan said and I looked at him.
"Hindi ako asar talo." I said.
"Just let her, Ivan." Ryoga said while smirking. He walked towards me at nagulat ako nang yakapin niya ako.
"Ayos lang 'yan." He said while carassing my back. "Ako lang 'to."
"W-what are you doing?" I asked and I pushed him.
"Excuse me ma'am and sir?"
Inayos ko ang sarili ko at tumingin sa lalaking naka uniform. Isa siya sa mga nagbabantay dito.
"Ano 'yon?" Ryoga asked and held my waist.
"Ahm, dahil anniversary po namin ngayon at kayo po ang pang 24 na customers namin, m-may pa free p-picture po." Kinakabahan na sabi niya.
Free picture? Kaming tatlo?
"Ah, picture lang pala. Sige. Kami bang tatlo?"
"O-opo, Sir. Family picture po." Kinakabahan pa rin na sabi niya. Bakit ba siya kinakabahan?
"Ivan, come here."
Pumagitna sa amin si Ivan at pumwesto ang lalaking may hawak na camera.
"Ma'am, smile po kayo." The guy said at sabay na napatingin sa akin ang dalawa. I heard the click of the camera.
"Isa pa po, tingin po kayo rito. Smile po."
I just looked at the camera and smiled. Kahit naman ayaw kong ngumiti at magpapicture ay hindi pwede. Ivan is here and he loves taking pictures as well.
"Sir and Ma'am, pi-print ko lang po 'yung mga pictures."
"Ge." Sagot ni Ryoga at dali daling umalis ang lalaki.
"Mommy, I'm thirsty." Ivan said. Hinawakan niya ang kamay ko at napatingin ako kay Ryoga.
"Ikaw ang bumili. Hintayin ka namin dito." He said.
"What the? Hindi ba't ikaw dapat?"
May dinukot siya sa bulsa niya at inabot niya sa akin ang one thousand. Bwisit na lalaking 'to! Dapat siya e! Para makatakas kami sakaniya.
"Go now. Your son is thirsty." He said and he smiled at me.
Inis akong tumayo at lumabas ng playground. I went to a stall and bought water for Ivan. Kahit kailan talaga hindi mo mauutakan si Ryoga. Hindi mo siya maiisahan, dahil masyadong mataba ang utak niya. He will never let you win.
I went back and I saw them playing on the slides. Naka abang si Ryoga sa baba habang si Ivan ay nakapwesto na kung saan siya magpapadulas.
"Padulas ka na, Ivan."
"Sandali lang po. Natatakot po ako."
"Hindi 'yan. Nandito naman ako e."
"Okay, okay. Wait po, Uncle."
Ivan took a deep breathe and he put his hands on his eyes. I smiled on how he shouted while sliding. Mabilis siyang sinalo ni Ryoga sa ibaba and they both laughed.
"Uncle, isa pa po."
"You're not scared anymore baby?"
"No! I trust you." He said and he gave a peck on Ryoga's lips. He even hugged him.
"Ivan." I called him and they both looked at me.
Lumayo siya kay Ryoga at naglakad papunta sa akin. I opened the bottled water for him and he drank. Halos maubos niya ang tubig. He must be really thirsty.
Ryoga went towards us at inabot ko sakaniya ang isang tubig. Ayaw ko talaga siyang bilhan actually. Nagkataon lang na kulang ang panukli.
"Ayan yung sukli mo."
"Sa'yo na. Ayaw ko ng mga barya."
"Ang yabang mo talaga no?" Inis na sabi ko.
"Uncle, tara na po ulit!" Aya nanaman ni Ivan pagkatapos niyang uminom ng tubig. He gave the bottle to me at hinihila niya na ang kamay ni Ryoga na umiinom pa rin ng tubig.
I looked at Ivan and I saw how his eyes glow. I know for sure that he is really starting building a good relationship with him. In fact, he said he trusts him. This is not good.
"What about clothes? Let's buy clothes." Aya niya nanaman.
We just got out from the playground. We're walking now and thinking where to go next.
"Meron pa siyang damit."
"Luma na 'yon. Gusto ko ng bagong damit para sakaniya."
"Hindi na kailangan 'yon. Nagsasayang ka lang ng pera."
"Kailan ka pa naging matipid? Ha?" Sagot niya at gusto kong tusukin ng ballpen ang mga mata niya.
Wala na akong nagawa pa nang hatakin niya kami papunta sa mga boutiques. Una naming pinasukan ay ang Gucci. Pinapili niya ako ng mga damit na babagay kay Ivan at namili na lamang ako. He bought 10 pairs of clothes.
Sunod naming pinuntahan ang Baby Dior and this time siya naman ang namili. Silang dalawa ni Ivan actually. He even accompanied him in the fitting area at nagsukat ng mga damit na napili nila.
"Yehey! Ang dami ko ng clothes." Masayang sabi ni Ivan.
Hindi na lamang ako kumibo at nagpanggap na masaya rin para sakaniya. I don't know how much did Ryoga spend to him for this day but I know it costs him a lot. Iniisip ko na babayaran ko lahat nang ginastos niya ngayong araw kay Ivan. Ayokong magkaroon ng utang na loob at ayaw kong pagkagastusan niya ang anak ko.
Mas gusto ko pang gumastos si Kuya Red para sa pamangkin niya, but I won't let Ryoga spends money for him.
"Gutom ka na? Kain tayo?"
"Uncle, gusto ko po ng spaghetti ni Jollibee."
"Let's go to Jollibee then."
Inabot sa akin ni Ryoga ang ilang paper bag at padabog ko itong kinuha sakaniya. Siguro sinama niya lang ako rito para gawing taga bitbit? Walanghiya siya!
We went to Jollibee at sobrang daming tao. I looked around to find a table at buti na lamang ay may bakante sa dulo.
"Ayun oh. May table." I said and pointed it to him. "Order ka na."
"Anong ako? Ikaw ang mag order."
Inabutan niya ako ng five thousand pesos at minulagatan ko siya ng mata.
"Bakit ako ang oorder? Hindi ba't ikaw dapat?"
"Sorry ka. Hindi ako gentleman. Tara na Ivan. Alam naman na siguro ng nanay mo ang gusto mo."
Kinuha niya sa akin ang paper bags na hawak ko at nagpunta na sila sa dulo. Bwisit! Pumila na lamang ako sa counter at panghuli pa ako sa pila. Bwisit talaga!
I started looking at the menu at sinaulo ang mga oorderin ko. Hindi ko alam kung ano ang gusto ni Ryoga kaya hindi ko na lamang siya oorderan. Manigas siya. Mamatay siya sa gutom.
"Mommy!"
I looked down and I saw Ivan. Why is he here? Hinanap ko agad si Ryoga sa paligid pero wala ito. Nasaan siya? Wala ba siya? Bigla tuloy lumiwanag ang bumbilya sa utak ko.
"Mommy, gusto ko rin po ng hamburger ah? 'Yung pinakamalaki. Baka makalimutan mo po."
"N-nasaan si Ryoga?" I asked still looking around.
"Nag CR po saglit. Lumapit lang po ako to remind you."
"Shit." Mura ko at mabilis ko siyang kinarga.
"Mom, saan tayo pupunta?"
I ran outside the Jollibee at mabilis kong tinakbo ang papalabas ng Mall habang buhat buhat ko siya. God, thank you! Thank you for giving me this oppurtunity. Just let us escape, please!
"Mommy, bakit tayo tumatakbo? You will get tired." He said pero hindi ko na lamang siya pinansin.
Kailangan naming makaalis dito. Kailangan naming makalayo. Huminto ako sa harapan ng Mall at napahawak ako sa dibdib ko nang hingalin ako. Hinahabol ko ang hininga ko at para akong hihimatayin. Ivan is heavy and it makes me tired.
"Okay ka lang po ba?" Nag aalalang tanong niya. "Bakit po tayo umalis?"
"Baby, may pupuntahan tayong iba okay?" I said at nag abang ng taxi.
Ang daming tao kaya ang hirap sumakay! I raised my hand and aggressively na pinapahinto ang mga taxi pero nauunahan ako.
"Mommy, balik na po tayo sa Jollibee. Nandoon pa po si Uncle Ryoga." He said worriedly. Nilingon ko siya at mukha siyang may iniisip.
"Hindi anak. Hindi na tayo babalik doon." Sabi ko at pumara ulit ng taxi. "Shit." Mura ko nang hindi ito huminto.
"Pero si Uncle, Mommy. Kawawa naman po."
"Taxi!" I shouted at may huminto sa harapan ko.
"Ivan, tara na dali." Aya ko sakaniya pero umiling ito sa akin.
"Si Uncle. Kasama po natin siyang pumunta rito. Huwag po natin siyang iwan, Mommy."
"Kailangan na nating umalis, Ivan. Baka maabutan niya tayo."
Hinila ko ang kamay niya pero bigla siyang umiyak. Nagulat ako pero hindi ko na lamang pinansin ang pag iyak niya. Pilit ko siyang hinila pero nagmamatigas siya at ayaw niyang sumama sa akin. What the hell? People are starting looking at us. We're making a scene.
"Ivan, tara na!" Sigaw ko sakaniya pero ayaw niyang makinig.
"No! Let's go with Uncle!"
Binuhat ko siya para maisakay sa Taxi pero bigla itong nagwala. Damn it!
"Ivan, nasasaktan ako." I said when he started hitting me. What's wrong with my son?!
"Tulong! Tulungan niyo po 'ko!" He shouted at bigla akong kinabahan. "Kinikidnap niya po ako! Hindi ko po siya kilala!"
"Tangina." Mura ko at may mga taong lumapit sa amin. "He's my son!" I shouted when people started murmuring.
"Ivan, ano ba?! Napapano ka ba anak?" Naiiyak na sabi ko.
"Bitawan mo 'ko! You're a stranger!" He said and he bit my hand.
Nabitawan ko siya sa sakit ng pagkaka kagat niya sa akin. Lumayo siya sa akin at halos maiyak na ako sa ginawa niya at sa sinabi niya.
"Ivan, tara na!" Aya ko sakaniya pero umiling lamang ito.
"Miss, tatawag na ako ng pulis."
"Bata, sinong kasama mo? Hindi mo ba talaga siya kilala?"
"H-hindi po." Umiiyak na sabi niya. "Kasama ko po ang Uncle ko. Nasa Jollibee po siya."
My tears started to fall and my heart started to ache. A-anong sinasabi niyang hindi niya ako kilala?
"Anak, tara na." Umiiyak na sabi ko.
I saw how his reaction changed when he saw me crying. He closed his eyes, not looking at me.
"Ivan, nanay mo 'ko."
"Call the security and find the uncle of this kid." Dinig kong sabi ng isang babae.
"Ivan."
Halos manginig ang mga kamay ko nang marinig ko ang boses niya. Ivan turned around and I immediately saw Ryoga walking towards us. Napalunok ako nang maalala ang habilin niya sa'kin kanina.
Kusang gumalaw ang mga paa ko at nagmadali akong sumakay ng taxi. I closed the door and the taxi started moving.
"Kuya, pakibilis!" Sigaw ko, takot na baka maabutan niya ako.
Tumingin ako sa may bintana and I saw that he carried Ivan in his arms while looking at me. I removed my eyes to them and bit my lower lip while crying.
What should I do now?! Naiwanan ko si Ivan at magkasama sila. Paano ko siya mababawi ngayon?
Mas lalo akong naiyak nang maalala kung paano nag sinungaling si Ivan sa harapan ng maraming tao kanina. How did my son manage to do that? Parang pinipiga ang puso ko habang inaalala kung paano niya sinabi na hindi niya ako kilala. Na kinikidnap ko siya. What's wrong with him?! Sa pagkaka alam ko, hindi ko pinalaking sinungaling ang anak ko.
"Miss, saan po tayo pupunta?" Tanong ng taxi driver sa akin.
I wiped my tears and calmed myself.
"Pakibalik po ulit sa mall." I said.
I have to go back. I can't leave my son alone with that jerk. Siguro kaya ganon umakto si Ivan kanina ay dahil sa kagagawan niya. He's a manipulative person at madali niyang napapasunod ang anak ko. Na ultimo ako na nanay niya ay nagawa niyang ganunin sa harapan ng maraming tao. Alam kong may kinalaman siya ron.
Niliko ng driver ang taxi at sinabihan ko siyang ibaba ako sa parking lot, kung nasaan ang sasakyan ni Ryoga. Siguro naman ay hindi pa sila nakaka alis.
Nag bayad ako gamit ang pera na binigay niya sa akin kanina pambili sana ng pagkain. Naglakad ako sa parking lot at hinanap ang kotse na gamit namin kanina. I immediately saw it and his car is still there. Hindi pa nga sila nakaka alis.
Pinunasan ko ang mga luha ko at kinalma ang sarili ko. Matiyaga akong nag hintay na dumating sila at inabot ako ng isang oras sa pag hihintay.
"Uncle, nabusog po ako! Thank you po sa prize. Nanalo po tayo against Mommy."
Automatic na napalingon ako nang marinig ko ang boses ni Ivan na papalapit. Hinarap ko silang dalawa at napahinto sila sa paglalakad nang makita ako.
"Mommy!" Ivan said and he ran towards me.
He hugged me but I didn't hug him back. I'm just looking at Ryoga who is just looking at me too.
"Oh, bumalik ka? Akala ko umalis ka na?" He said and he went straight to the car.
Binuksan niya ang pinto at tinignan ako bago pumasok ng driver seat.
"Get in. Sa bahay tayo mag usap." He said.
Humiwalay sa akin si Ivan at mas nauna na siyang pumasok ng kotse ni Ryoga. I made myself move and went inside of the car too. He started driving.
"Uncle, kailan po tayo ulit babalik ng Mall?" Masayang tanong ni Ivan.
"Kung kailan mo gusto."
"Pwede bukas po ulit?"
"Sure."
"Uncle, dito nalang po ako sa front seat para tabi tayo."
"Sige. Lipat ka na rito."
Napayuko ako habang pilit na pinipigilan ang mga luha na gusto nang bumagsak sa mga mata ko. Bakit ang sakit sakit sa akin na marinig kay Ivan na gustong gusto niya kay Ryoga?
I am his mother but why does he sound like he wants to be with Ryoga more than me?
What did this son of a bitch do to my son?!