"တီ!...တီ!...တီ!..." ဆိုတဲ့ အိမ္ေရွ႕ကကားဟြန္းတီးသံကိုၾကားရတာမို႔..အျမန္ေျပးဆင္းလာခဲ့လိုက္တယ္..
"အဲ့တာဘယ္လဲ?...သားငယ္..."
"ဟို...ဟို...ဦးေနနဲ႔ဆိုင္လိုက္သြားမလို႔..."
"ဦးေန?...ဘယ္သူလဲ?...."
"ဦးေနမင္းဧကရာဇ္ေလ..ေမေမရယ္..."
"ဟင္...ေမာင္ေနမင္းလား...
မင္းနဲ႔သိေနတာလား..."
"ဟုတ္...အဲ့တာဆို သားသြားေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ဟဲ့...ဟဲ့...ေနပါဦး....
ေမာင္ေနမင္းကို အိမ္ထဲေခၚလိုက္ဦးေလ..."
"ဟာ...ေမေမကလည္း ေနာက္က်ေနပါၿပီဆိုမွ..
ေမေမ့သမက္ကိုေနာက္ေန႔မွအိမ္ထဲေခၚ...
သားသြားၿပီ..." လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး..ၿခံေရွ႕ကိုအျမန္ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္..။
ကားတံခါးကိုအျမန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး..ကားေပၚကိငအျမန္တက္လိုက္တယ္..။
"ဟူး......
ေမာင္းလို႔ရၿပီ ဦး..."
"ေျဖးေျဖးလာလည္းရတဲ့ဟာကို...
ဦးက မေစာင့္မွာက်လို႔..."
"ဦး မသိပါဘူးဗ်ာ...
ေမာင္းစရာရွိတာေမာင္းေတာ့ေလ..."
"ကဲ...ဘာျဖစ္လို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ေလာေနရတာလဲ?..."
"ဟင္း......
ဦးရဲ႕မေတာ္ရေသးတဲ့ေယာကၡမကေလ ဦးကိုအထဲကိုေခၚခိုင္းေနတာ..."
"ဟုတ္လား...အဲ့တာဆ္ုိ ဝင္မယ္ေလ...."
"ရတယ္....သား ဦးနဲ႔မလိုက္ေတာ့ဘူး..." ဆိုၿပီး ကားေပၚက ဆင္းေတာ့မလိုလုပ္ေနတာမို႔..လက္ကိုမနည္းဖမ္းဆြဲလိုက္ရတယ္...
"စတာ စတာ..သြားမယ္ေနာ္..
ကိုယ္ေမာင္းၿပီေနာ္..." လို႔ ေျပာလိုက္မွပဲ..ကြၽန္ေတာ့္ကိုမၾကည့္ဘဲ အေရွ႕ကိုၾကည့္ၿပီး လိုက္လာတယ္...
"ကေလး...ကေလးသူငယ္ခ်င္းကိုေခၚထားေသးလား..."
"........."
"ကေလး...ကေလး ကိုယ္ေျပာေနတယ္ေလ..
ျပန္မေျပာေတာ့ဘူးလား..."
"ဟြန္႔...ဦး ေတာ္ေတာ္အိမ္ထဲဝင္ခ်င္တယ္ဟုတ္လား...
ေျပာ...ေမေမ့ကို ဘယ္အမနဲ႔ သေဘာတူေစခ်င္ေအာင္ မ်က္နွာခ်ိဳေသြးမလို႔လဲ?..."
"အန္တီသီတာကို..မ်က္နွာခ်ဳိေသြးသင့္ ေသြးရမွာပဲေလ ကေလးရာ..."
"ဘာ!!..."
"ဟုတ္တယ္ေလ....
သားအငယ္ဆံုးေလးကို ပိုင္ရဖို႔အတြက္..သားအငယ္ဆံုးေလးရဲ႕ေမေမ အန္တီသီတာ့ကိုမ်က္နွာခ်ိဳေသြးရမွာေလ...
မဟုတ္ဘူးလား ကေလးရာ..."
"စကားတတ္တိုင္း ေလ်ွာက္ေျပာေနတယ္..."
"တကယ္ေျပာတာပါကြာ...
ကိုယ္က ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ သားမက္အငယ္ဆံုးေလးျဖစ္လာမွာေလ...
အဲ့ဒီ့ေတာ့ ကိုယ္ကအိမ္ေရွ႕ကိုေရာက္လာပါလ်က္နဲ႔ ဝင္မနႈတ္ဆက္ဘူးဆုိရင္..ကိုယ့္ကိုရိုင္းတယ္ထင္ကုန္မွာေပါ့..."
"အဲ့တာဆို..ကားျပန္လွည့္ၿပီး ေမေမ့ကို ျပန္နႈတ္ဆက္မလား..."
"ေနာက္တစ္ခါလာမွပဲ ဝင္နႈတ္ဆက္ေတာ့မယ္ေလ...ကိုယ္က လာဦးမွာပဲကို..."
"ၿပီးတာပဲေလ..."
"လာပါဦး...မ်က္နွာေလးကိုယ့္နားကိုတိုးေပးပါဦး..."
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ?..."
"အာဘြားေပးခ်င္လို႔...
ေတြ႕ထဲက အဲ့ပါးေဖာင္းေလးကိုနမ္းခ်င္ေနတာ..
လာပါဆို..."
"ဟင္း.....အင့္..." ဆိုၿပီး သူ႔ပါးေလးကို ကားေမာင္းေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္အနားကို ထိုးေပးလာတယ္..။
"႐ႊတ္...
ေမႊးေနတာပဲကြာ..."
"ဟုတ္လား...သား ခုနကမွနိုးလို႔ မ်က္နွာေတာင္မသစ္လာဘူး..ဟီးဟီး...."
"အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ထင္တယ္ အရင္ေန႔ေတြကထက္ပိုေမႊးေနတာကို...လာပါဦး...
ထပ္နမ္းၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္..."
ဦးဆိုသည္မွာလည္း အဲ့လိုေပါတာ..
မ်က္နွာမွာ သနပ္ခါးလိမ္းလာမွန္းသိရက္သားနဲ႔ကို တမင္ေျပာေနတာ...
"နွာဘူးက်ခ်င္ေနတာပဲ..."
"အဟက္...ခ်စ္လိုက္တာကြာ...
ၿပီးမွ အဝနမ္းျပစ္မယ္.." ဆိုၿပီး ေျပာလာတာမို႔..ကားရပ္တာနဲ႔ ဆိုင္ထဲကိုအျမန္ေျပးဝင္လိုက္တယ္...။
"ေအးေအး...ေျပးေနေနာ္...
မိလို႔ကေတာ့ မလြယ္ဘူးမွတ္...အဟက္...
ဘယ္လိုေလးမွန္းိကုမသိဘူး..."
................................
"အဲ့ေတာ့..မင္းတို႔အခု ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီဆိုပါေတာ့.."
"ေအး...ဟုတ္ပါတယ္ဆို...
ရွင္းျပရတာလည္း ေမာေနၿပီကြာ...
ဦး juiceသြားယူေနတာ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလား..."
"ခဏေလး...ခဏေလး ကေလးေရ႕...
ဦးကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ေနလို႔..."
"အင္းအင္း...ဦးကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ရင္ေကာင္းတယ္..."
"အဟမ္း...အဟမ္း...
ငါရွိေနေသးတယ္ေနာ္..."
"အဲ့တာဘာျဖစ္လဲ?..."
"မင္းတို႔ကြာ...မရွက္တဲ့အတိုင္း ငါ့ေရွ႕မွာဦးေတြကေလးေတြနဲ႔....ဟြန္း..."
"ဘာလို႔ရွက္ရမွာလဲ?...မရွက္ပါဘူး...
ေအးေပါ့ေလ..မင္းလို နွစ္တစ္ေထာင္faက ဒါေတြဘယ္သိပါ့မလဲ?..."
ေျပာရက္လိုက္တာ..သူရဖုန္းျမင့္ရာ...
ဒါသက္သက္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚၿပီး..သူတို႔တမင္roျပတာ...
"ေၾသာ္...မင္းေျပာေတာ့ အခ်စ္ကိုမုန္႔နဲ႔လဲမစားဘူးဆ္ုိ..."
"ဟုတ္တယ္ေလ...
အခ်စ္ကိုမုန္႔နဲ႔လဲမစားဘူး...
မုန္႔ေကြၽးတဲ့ဦးကို မခ်စ္ဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာမိပါဘူး..."
"မင္းစကားတတ္တယ္ဆိုၿပီး ငါ့ကိုတမင္ဦးေနွာက္လာစားေနတာပဲ..."
"ဦးေနွာက္ေတာ့မစားပါနဲ႔...အေရွ႕က ၾကက္ေၾကာ္ကိုသာ ကုန္ေအာင္စား..."
"စားမွာ စားမွာ...
ၾကက္ေၾကာ္က ဗိုက္ျပည့္တယ္..
roေနလို႔ ဗိုက္မျပည့္ဘူး..."
"စားစား...ငါဝယ္ေကြၽးတာမို႔ မ်ားမ်ားစား..."
"မင္း ခုနေလးတင္ ဦးေနမင္းဧကရာဇ္ကိုမွာခိုင္းလိုက္တာေလ...
သူဝယ္ေကြၽးတာမဟုတ္ဘူးလား..."
"ဟုတ္တယ္ေလ...
ဦးေကြၽးတာလည္း ငါေကြၽးေတာ...ငါေကြၽးတာလည္း ဦးေကြၽးတာ...သေဘာေပါက္ပါလား.."
"ေပါက္တယ္...ေပါက္တယ္...ေမးမိတဲ့ငါကိုကမွားတာ...
ေတာ္ၿပီ ၾကက္ေၾကာ္ပဲစားေတာ့မယ္.."
"စားစား...
ဦး..ဦး မလာေသးဘူးလားဗ်ာ..
ေစာင့္ေနရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ..."
"လာပါၿပီဗ်ာ...
ကေလးအတြက္ ဦးကိုယ္တိုင္သီးသန္႔ေဖ်ာ္ထားတဲ့ fruit juice ရပါၿပီ..."
"ေက်းဇူး...ဦး...မြ..." လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး..ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေဘးနားမွာ လာထိုင္တဲ့ ဦးရဲ႕ပါးကိုနမ္းလိုက္တယ္..။
အေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ ေဝလင္းကေတာ့...အေပၚေမာ့မၾကည့္ဘဲ ၾကက္ေၾကာ္ကိုသာ ငံု႔ၿပီးစားေနတယ္..။ ဒီေလာက္ကဲသဲေနတဲ့အတြဲကို မျမင္ခ်င္ပါဘူး...
ေတာက္!...သူမ်ားrsေတြ roေနတာျမင္ရတဲ့အခ်ိန္ဆို ရည္းစားတအားလိုခ်င္တာပဲ...
................
"ကေလးအခ်ိန္ရတယ္မလား...
ညေနမွ ျပန္ၾကမယ္ေလ..."
"အင္း...သားလည္း ဘာအလုပ္မွမရွိဘူး...ေနလို႔ရတယ္...ဟီးဟီး..."
"ငါေတာ့ ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္...
ေမေမက အျပန္ေစ်းထဲဝင္ခိုင္းထားလို႔..."
"ေအးေအး...မင္းျပန္ခ်င္ျပန္ေတာ့ေလ..."
"ငါ အဲ့တာဆိုသြားၿပီေနာ္..." ဆိုၿပီး ေဝလင္းက ဆိုင္ကယ္ေသာ့ယူကာ ထြက္သြားတယ္...
ကြၽန္ေတာ္တို႔အခုထိုင္ေနတဲ့ေနရာက..ဆိုင္မွာရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕သီးသန္႔ခန္းထဲမွာျဖစ္တယ္..။ ကေလးကေတာ့..ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေပါင္ကိုေခါင္းခုကာ..TVၾကည့္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္..။ အစကထိုင္ၾကည့္ေနၾကေပမဲ့..တျဖည္းျဖည္းေညာင္းလာလို႔ထင္တယ္..ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ကိုေခါင္းခုၿပီး ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္တယ္..။
"ကေလး...ဟ..." ဆိုၿပီး ေပါက္ေပါက္ကိုယူကာ..ကေလးကို ခြန္႔ေကြၽးေနျခင္းျဖစ္သည္..။
"အင္း..." ဆိုၿပီး ပါးစပ္ကိုဟကာ ေကြၽးသမ်ွေပါက္ေပါက္ေတြကို စားေနတယ္..
"ဦး...ထပ္ခြန္႔...."
ကိုယ့္ဘာသာလွမ္းယူလည္း ရတဲ့ဟာကို..တမင္ ကြၽန္ေတာ္ခြန္႔ေကြၽးတာကို စားခ်င္တဲ့သေဘာ...
ကြၽန္ေတာ္လည္း..ေပါင္ပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္ေကြၽးတဲ့ေပါက္ေပါက္ကိုစားလိုက္ TVၾကည့္လိုက္လုပ္ေနတဲ့ ကေလးကိုၾကည့္ၿပီး..အသဲယားလာတာမို႔..သူေတာင္းေနတဲ့ေပါက္ေပါက္ကို မေကြၽးဘဲ...ေပါက္ေပါက္အစား.....
"ဦး...ထပ္ခြန္႔ဆို..အု...
ဦး ဘာလုပ္...အြတ္...အြန္း..."
ေပါက္ေပါက္အစားေရာက္လာတဲ့ဦးရဲ႕နႈတ္ခမ္းေၾကာင့္..လန္႔သြားမိတာေတာ့အမွန္....
ဦးက ငံု႔ၿပီးနမ္းေနတာေၾကာင့္..ကြၽန္ေတာ့္မွာတြန္းလို႔လည္းမရ...
တြန္းလို႔မရေတာ့လည္း မတြန္းေတာ့ဘဲ..ကြၽန္ေတာ့္နႈတ္ခမ္းကို အေပၚတစ္လွည့္ေအာက္တစ္လွည့္နမ္းေနတဲ့ဦးရဲ႕အနမ္းေတြေအာက္မွာ..စီးေျမာေနလိုက္တယ္...
"ႁပြတ္..." ဆိုၿပီး ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္နမ္းလိုက္ကာ...
"အရမ္းခ်ိဳတာပဲ..."
"အပိုေတြ...ေပါက္ေပါက္စားထားမွာေတာ့ နႈတ္ခမ္းမွာေပါက္ေပါက္အရသာပဲရမွာေပါ့..."
"ဘာအရသာပဲျဖစ္ျဖစ္..ကေလးရဲ႕နႈတ္ခမ္းမို႔ အရမ္းခ်ိဳတယ္...ထပ္နမ္းၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္..."
"ေတာ္ေတာ့...TVၾကည့္ေတာ့မယ္..."
"ကေလးကလည္း...ႁပြတ္...ႁပြတ္..."
"ဦး ေတာ္ေတာ့ဆို...စိတ္ဆိုးေတာ့မွာေနာ္..."
"ေတာ္ၿပီ...မနမ္းေတာ့ဘူး..." ဆိုၿပီး ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ TVျပန္ျကည့္ေနတဲ့ဦးေၾကာင့္..ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲအရမ္းေက်နပ္မိပါတယ္...
ဘာလို႔ဆို...ဒီလူသားက ကြၽန္ေတာ့္စကားဆို အေလးထားလို႔ပါပဲ...