Unicode
Arc(2.30) - Saint Magus
လူငယ်လေးကအလျင်အမြန်ပြန်ရောက်လာပြီးသူကိုင်ထားတဲ့ဗန်းပေါ်မှာသိုလှောင်အိတ်ကိုတင်ထားသည်။
"သင်ပေးတဲ့ကုန်ပစ္စည်းတွေကကျွန်တော်တို့ရဲ့အကဲဖြတ်သခင်မှကြည့်ရှုပြီးဒါကသင့်ရဲ့မတူညီတဲ့ငွေပေးချေမှုကုန်ကျစရိတ်မှတ်တမ်းပါ"
အဲလ်ဗစ်ကအဲ့ဒါကိုကြည့်မနေတော့ပဲလေလံပစ္စည်းနဲ့ပိုက်ဆံအားလုံးကိုသူ့သိုလှောင်အိတ်ထဲပြန်ထည့်၍မတ်တပ်ထရပ်ကာထွက်ခွာရန်ပြင်ဆင်လိုက်တော့သည်။
လူငယ်လေးကသူ့ညာဘက်လက်မှာဗန်းကိုကိုင်ထားပြီးသူ့ကိုယ်ဘေးမှာထားထားရင်းသူ့ဘယ်ဘက်လက်ကိုရင်ဘက်မှာတင်၍အဲလ်ဗစ်ဆီခါးကိုကွေးညွှတ်လိုက်သည်။
"နောက်တစ်ခါထပ်လာဖို့အတွက်ကြိုဆိုပါတယ်"
အဲလ်ဗစ်ကဘာမှမပြန်မပြောပဲခေါင်းကိုသာအနည်းငယ်ငြိမ့်ပြလိုက်သာလီလျိုကိုကောက်ချီ၍သီးသန့်ခန်းမှအလျင်အမြန်ထွက်ခွာပြီးလေလံအိမ်မှပြန်သွားတော့သည်။
ထိုအချိန်မှာညမြင်ကွင်းကအလွန်မှောင်မိုက်နေပြီဖြစ်ပြီးလမ်းပေါ်မှာလည်းလမ်းသွားလမ်းလာသိပ်မရှိတော့ပေ။မိုးကောင်းကင်ပေါ်မှာချိတ်ဆွဲထားတဲ့လရဲ့အဖြူရောင်အလင်းလေးကသာသူတို့ရဲ့အပြန်လမ်းကိုအလင်းရောင်ထွန်းလင်းပေးနေသည်။
အဲလ်ဗစ်တည်းခိုခန်းကိုလီလျိုနဲ့ပြန်ရောက်တဲ့အချိန်တည်းခိုခန်းဝင်ပေါက်ပင်ပိတ်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။သူ့မှာတံခါးစောင့်အဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေတဲ့ဝန်ထမ်းကိုခေါ်ပြီးသူ့ကိုယ်သူမည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်းအတည်ပြုပြီးမှသာအထဲဝင်ခွင့်ရလိုက်သည်။
အဲလ်ဗစ်အခန်းထဲပြန်ရောက်ပြီးတံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်နှင့်လီလျိုကသူ့ပုခုံးပေါ်မှချက်ချင်းခုန်ဆင်းကာလူသားပုံစံပြန်ပြောင်းလိုက်ပြီးရေချိုးရန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။
သို့သော်သူနောက်လှည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲသူ့ရဲ့သွယ်ပြောင်းတဲ့ခါးကိုချည်ထားတဲ့ခါးပတ်အားသူ့နောက်ကျောမှထွက်လာသည့်သန်မာတဲ့လက်မောင်းများနဲ့တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပိတ်သိမ်းလိုက်သည်အားချက်ချင်းခံလိုက်ရ၏။
Warning: Mature Content
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
လီလျိုကသူ့ခေါင်းကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါအဲလ်ဗစ်ကချက်ချင်းအခွင့်ကောင်းကိုယူလိုက်ပြီးရှေ့သိုပမှီချကာသူ့နှုတ်ခမ်းများကိုနမ်းလိုက်တော့သည်။
သူပြန်ပြီးမတုန့်ပြန်လိုက်နိုင်ခင်မှာပဲသူ့ခန္တာကိုယ်ကကုတင်ပေါ်တွန်းလှချခံလိုက်ရလေပြီ။ထို့နောက်သူ့ဝတ်ရုံမှခါးပတ်ကိုလည်းဖြေချခွလိုက်ရပြီးသူ့ရဲ့အတွင်းကနူးညံ့ချောမွေ့နေသည့်အသားအရည်အားထုတ်ဖော်ပြသနေသည်။
အဲလ်ဗစ်ရဲ့မျက်လုံးအရောင်ကပိုလို့နက်မှောင်လာခဲ့ကာလီလျိုရဲ့ရင်ဘက်ပေါ်ကချောမွေ့တဲ့အသားအရည်ကိုပုတ်လိုက်သည်။အဲလ်ဗစ်ရဲ့ဂရုစိုက်မှုအောက်မှာထိုပန်းရောင်ပွင့်ချပ်လေးနှစ်ခုကတောက်ပစွာနီရဲလာခဲ့ကာအဲလ်ဗစ်ကိုပိုလို့သွေးဆောင်နေတာကြောင့်သူကကိုယ်ကိုမှီချလိုက်ပီးသူတို့ကိုနမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်လေတော့သည်။
အဲလ်ဗစ်ရဲ့ဂရုတစိုက်နဲ့ချစ်ခင်မြတ်နိုးစွာချော့မြူပြုစုခြင်းအောက်မှာလီလျိုရဲ့စိတ်အားထက်သန်မှုသည်လည်းမြင်တက်လာခဲ့ကာသူ့တစ်ကိုယ်လုံးကအသားအရည်အားလုံးပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့ဖုန်းလွှမ်းသွားရသည်။
ရီဝေဝေမျက်လုံးများနဲ့လီလျိုကသူ့ကိုယ်ကိုအုပ်ထားတဲ့အဲလ်ဗစ်အားကြည့်လိုက်ပြီးသူ့ကိုယ်ထဲအဲလ်ဗစ်ဝင်ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာနာကျင်မှုကြောင့်မနေနိုင်ပဲညည်းညူမိသည်။
အဲလ်ဗစ်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုများကချက်ချင်းရပ်တန့်သွားသည်။သူကလီလျိုရဲ့ခါးကိုအမြန်ဖက်လိုက်ပြီးသူ့အားနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းနမ်းတော့သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်အဲ့ဒါကိုမလုပ်ခဲ့တာကြာပြီဖြစ်တာကြောင့်လီလျိုအားသူ့ကျူးကျော်မှုနှင့်အကျွမ်းတဝင်ဖြစ်စေရန်အဲလ်ဗစ်ကသူ့လှုပ်ရှားမှုများအားလုံးကိုနူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီးနှေးကွေးစေည်။သူ့ဆန္ဒကိုလုံးဝမထိန်းချုပ်နိုင်တော့တဲ့အချိန်မှာတော့သူ့လှုပ်ရှားမှုများအားလုံးကစတင်ပြီးပြင်းထန်လာလေသည်။
သူကသူတို့အောက်မှာရှိတဲ့ခန္တာကိုယ်ကိုဘာမှမကျန်တော့သည်အထိစားချင်နေသည့်အရူးအမူးစွဲလမ်းနေတဲ့တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်နဲ့တူသည်။
လီလျိုမှာထပ်ခါထပ်ခါအစားခံနေရသည်။သူ့မျက်လုံးရဲ့အပြင်ဘက်ထောင့်စွန်းလေးကနီရဲနေပြီးသူ့အသံကလည်းအနည်းငယ်အက်ရှနေသည်။
သူတို့ရဲ့အနေအထားကိုနောက်တစ်ကြိမ်ြပောင်းလဲပြီးနောက်မှာလီလျိုကဆက်ပြီးမခံနိုင်တော့ပဲအိပ်ယာစွန်းကိုဆုပ်ကိုင်၍အဲလ်ဗစ်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှထွက်ချင်မိသော်လည်းသူ့ခါးကအဲလ်ဗစ်ရဲ့ပွေ့ဖက်မှုကိုနောက်တစ်ကြိမ်ခံလိုက်ရကာသူ့ခန္တာကိုယ်ကနောက်တစ်ကြိမ်ကျုးကျော်သိမ်းပိုက်ခံရပြန်သည်။
"အဲ..အဲလ်ဗစ်..မလုပ်နဲ့တော့ငါမခံနိုင်တော့ဘူး"
"မင်းမခံနိုင်တော့ဘူးလား?အမျိုးသမီးတင်ဆက်သူကိုကျတော့အရမ်းကိုပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ကြည့်နေတာမဟုတ်ဘူးလား?ဟန်?အခုမင်းကိုကိုယ်လုပ်တော့မင်းကမခံနိုင်တော့ဘူးပေါ့လေ?"
အဲလ်ဗစ်ကသူ့မျက်လုံးများကိုမှေးကျဉ်းလိုက်ပြီးကိုက်ရာစုပ်ရာတွေနဲ့ဖုန်းအုပ်နေတဲ့လီလျိုရဲ့လည်ပင်းတစ်ဖက်ခြမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။သူ့အသံကပုံမှန်မဟုတ်လောက်အောင်အက်ရှနသော်လည်းထိုအသံကတော်တော်လေးsexyကျနေသည်။
လီလျိုရဲ့အစီအစဉ်မကျတဲ့ဦးနှောက်လေးကတော်တေ်ာလေးကြာမှတုန့်ပြန်လာနိုင်ပြီးအဓိပ္ပါယ်ကိုနားလည်သွားရသည်။
အဲလ်ဗစ်ကမနာလိုဖြစ်နေတယ်။
ဒါပေမဲ့သူအမျိုးသမီးတင်ဆက်သူကိုနည်းနည်းပဲကြည့်မိတာပါ..ဒါပေမဲ့အဲ့ဒါကဒီအတိုင်းကြည့်တာပဲလေဘာမှမရှိတော့ဘူးသူ့မှာကျိန်းသေပေါက်တစ်ခြားစိတ်ကူးလုံးဝကိုမရှိတာပါ..အဲ့ဒါကမနာလိုဖြစ်စရာလိုလို့လား?
"မင်းသူမကိုကြည့်တာအကြိမ်အနည်းငယ်ပဲဆိုရင်တောင်အရေးမကြီးဘူး..အဲ့ဒါကြောင့်မင်းသူမကိုကြည့်တဲ့အကြိမ်အတွက်ကိုယ်မင်းကိုအကြိမ်ရေများများပိုလုပ်မှာ"
လီလျိုမှာသူ့မူလကထုံနေတဲ့ခါးကပိုပြီးနာလာသလိုမျိုးချက်ချင်းခံစားလိုက်ရသည်။အဲလ်ဗစ်ရဲ့မူလလိုအပ်ချက်ကတောင်ဖြည့်ပေးဖို့ခက်ခဲနေတာကိုသူပုံမှန်ထက်အကြိမ်ရေများများပိုလုပ်ရမယ်ဆိုရင်နောက်နေ့အိပ်ယာပေါ်ကနေတောင်မဆင်းနိုင်လောက်ဘူးလို့ခံစားနေရတယ်။
ကျိန်းသေပေါက်ကြောက်လန့်နေပုံရသည့်လီလျိုအားကြည့်ရင်းအဲလ်ဗစ်ရဲ့အဇူရာမျက်လုံးများကနက်ပြာရောင်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းနှစ်ခုကလည်းသတိပြုမိဖို့ခက်ခဲလှစွာအနည်းငယ်ကွေးညွတ်တက်သွားရ၏။သူကမျက်လုံးများကိုကျဉ်းမြောင်းလိုက်ပြီးသူ့ခေါင်းကိုလီလျိုရဲ့မျက်နှာနားတိုးကပ်လိုက်ကာသူ့နှုတ်ခမ်းကလီလျိုရဲ့နားနားမှာအရမ်းကိုနီးကပ်နေရင်းဖြင့်ပြောလိုက်၏။
"မင်းကိုယ့်ကိုဘယ်လိုကျေနပ်အောင်လုပ်ပေးရမလဲဆိုတာလေ့လာရင်လည်းရတာပဲလေပြီးတော့ကိုယ့်ကိုပျော်အောင်လုပ်ပေးပေါ့..တကယ်လို့မင်းလုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင်ကိုယ်မင်းကိုအပြစ်ပေးမယ့်အချိန်ကိုလျော့ပေးမယ်"
"မင်းကိုကျေနပ်အောင်လုပ်ပေးရမယ်?"
လီလျိုရဲ့ခေါင်းကအရမ်းကိုရီဝေနေဆဲဖြစ်တာကြောင့်အဲလ်ဗစ်ရဲ့ဆိုးဝါးတဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကိုနည်းနည်းလေးတောင်သတိမပြုမိပဲသူ့စကားကိုလိုက်ပြောလိုက်သည်။
"အင်း..ကိုယ့်ကိုကျေနပ်အောင်လုပ်ပေး"
အဲလ်ဗစ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကအပြုံးကပိုပြီးနက်ရှိင်းလာသလိုပိုပြီးပီပြင်လာသည်။
"ဥပမာမင်းဘက်ကအရင်စလုပ်တာမျိုးပေါ့"
ဘာမှနားမလည်လိုက်ပဲလီလျိုကအဲလ်ဗစ်တူးပေးထားတဲ့ကျွင်းထဲခုန်ဆင်းသွားခဲ့သည်။ထို့နောက်အဲလ်ဗစ်ရဲ့တောင်းဆိုချက်အရသူ့ကိုအကြိမ်ရေတော်တော်များများစားအောင်အဲလ်ဗစ်ကိုအစပြုပြီးလုပ်ပေးလိုက်မိ၏။အဆုံးကျတော့သူ့နားတွေအမြီးတွေကသူ့ကိုယ်ပေါ်မှာထွက်လာခဲ့ပြီးအဲလ်ဗစ်ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့ခံနိုင်ည်ကိုမခံနိုင်တော့တာကြောင့်သူ့မှာအတွင်းရောအပြင်ရောလုံးဝအစားခံလိုက်ရတော့လေသည်။
End of the warning
နောက်တစ်နေ့မနက်မှာလီလျိုကသူ့မျက်လုံးတွေကိုမူးနောက်နောက်နဲ့ဖွင့်လိုက်သည်။သူ့ခေါင်းပေါ်ကငွေရောင်တြိဂံပုံနားရွက်လေးနှစ်ဖက်ကလည်းမဖယ်ထားရသေးပဲခေါင်းပေါ်မှာထောင်မတ်နေကာမသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့်အကြိမ်ပေါင်းများစွာတုန်ခါနေသေးသည်။
မိနစ်အနည်းငယ်ကြာမှလီလျိုကလုံးဝနိုးသွားကာသူ့အာရုံကဖြည်ငြင်းစွာကြည်လင်လာသည်။။မနေ့ညကမှတ်ဉာဏ်များကသူ့စိတ်ထဲဖြတ်သန်းဝင်ရောက်လာပြီးသူ့တစ်ကိုယ်လုံးချက်ချင်းပူတက်လာရသည်။
သူဘယ်လိုများအဲလ်ဗစ်ရဲ့တောင်းဆိုမှုကိုလက်ခံလိုက်ရတာလဲပြိးတော့အရူးလိုပဲသူ့ကိုယ်ပေါ်မှာစထိုင်ပြီးသူ့ကိုယ်သူအစားခံလိုက်သေးတယ်...သူတကယ်ပဲတုံးအတယ်လို့ခံစားရတယ်...
လီလျိုကိုဖက်ထားပြီးဘေးမှာအိပ်နေဆဲဖြစ်သည့်အဲလ်ဗစ်ကလီလျိုနိုးလာပြီးသည်နှင့်နိုးလာကာအရှေ့ကိုတိုးလို့မှီလိုက်၍လီလျိုရဲ့လည်ပင်းကြားထဲမျက်နှာအပ်ထားရင်းလီလျိုရဲ့လည်တိုင်အားသူ့နှာခေါင်းနဲ့အကြိမ်အနည်းငယ်ပွတ်သပ်လိုက်သည်။
"နိုးပြီလား?"
လီလျိုကယားလာတာကြောင့်သူ့လည်ပင်းလေးကိုကျုံ့လိုက်သော်လည်းသူ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်ပြီးစကားမပြောပေ။
"ဘာမှားနေလို့လဲ?"
အဲလ်ဗစ်ကသူ့ခေါင်းကိုအနည်းငယ်မလိုက်ပြီးလီလျိုရဲ့ပါးပြင်အားဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သည်။သူ့ရဲ့ထူထပ်ပြီးရှည်လျားတဲ့ရွှေရောင်မျက်တောင်များကအောက်သို့စဉ်းနေသော်လည်းသူ့အဇူရာမျက်လုံးများထဲမှာတော့ပြုံးနေတဲ့အမူအယာရှိနေသည်။
လီလျိုကအရင်ညကကိစ္စကြောင့်အရှက်သည်းနေတယ်ဆိုတာကိုအဲလ်ဗစ်သိသည်။သို့သော်သူအဲ့ဒါကိုစကားနဲ့ပြန်အစမဖော်ပေ။ပြီးတော့လည်းဒီလိုကောင်းတဲ့အကျိုးအမြတ်လေးကိုအနာဂတ်မှာမခံစားရပဲဖြစ်သွားလိမ့်မယ်လေ။
လီလျိုကသူ့မျက်နှာကိုစောင်အတွင်းမှာမြှုပ်ထားလိုက်ပြီးသူ့အသံလေးကစောင်ထဲကဗလုံးဗထွေးထွက်လာသည်။
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး"
အဲလ်ဗစ်ကထပ်မမေးတော့ပဲစောင်ကိုမကာအိပ်ယာပေါ်ကထပြီးအင်္ကျီဝတ်လိုက်သည်။
"ခဏနေရင်ကိုယ်မနက်စာယူလာခဲ့မယ်နော်..မင်းမထသေးခင်မှာခဏလှဲနေလိုက်ဦး"
လီလျိုကစောင်နဲ့လုံးထွေးနေတဲ့သူ့ခေါင်းလေးကိုလှုပ်ပြီးပြန်ဖြေသည်
အဲလ်ဗစ်မှာမနေနိုင်ပဲရယ်မိတော့သည်။သူ့မျက်နှာနဲ့ပါးစပ်ကိုဆေးကြောပြီးနောက်အဲလ်ဗစ်ကတံခါးဖွင့်ပြီးထွက်သွားတော့သည်။
တံခါးပိတ်သွားတဲ့အသံကိုကြားမှသာလီလျိုကသူ့ခေါင်းလေးကိုစောင်ကြားထဲမှထုတ်လိုက်ပြီးမနေနိုင်ပဲမနေ့ညကပုံရိပ်များကိုပြန်စဉ်းစားမိလိုက်ရင်းသူ့အားအရမ်းကိုရှက်သွားမိစေသည်။ပြီးတာနဲ့ဘာမှမတတ်နိုင်လှစွာသူ့ခေါင်းကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီးသူ့ရဲ့နူးညံ့ချောမွေ့တဲ့ငွေရောင်ဆံနွယ်များတစ်ခေါင်းတစ်ခုလုံးရှုပ်ပွသွားသည်အထိအကြိမ်အနည်းငယ်ပွတ်လိုက်မိတော့သည်။
လီလျိုကိုပိုပြီးရှက်မိစေတဲ့အရာကကြည့်ရတာသူမနေ့ညကအဲလ်ဗစ်ကိုကျေနပ်အောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ကတိပေးလိုက်ပြီးအဲလ်ဗစ်ပျော်ရွှင်စေအောင်အစပြုလုပ်ပေးလိုက်မိတာကိုပဲ
သူဘယ်လိုများတုံးအရတာလဲပြီးတော့ဒီလိုတောင်းဆိုချက်မျိုးကိုသဘောတူလိုက်မိတယ်
ပြောကြသလိုပဲယောကျာ်းတွေအိပ်ယာပေါ်မှာပြောသမျှကအလိမ်အညာတွေကြီးပဲ...မနေ့ညကသူပြောခဲ့သမျှစကားတွေအားလုံးကဒီအတိုင်းဟာသတွေလား?
လီလျိုကအိပ်ယာပေါ်မှာအကြိမ်အနည်းငယ်လှိမ့်လိုက်ပြီးသူ့ကိုယ်သူပိုးအိမ်ကြီးတစ်ခုလိုထုပ်ထားလိုက်မိသည်။
လီလျိုကခဏမျှသူ့ဘာသာသူနှစ်မြှုပ်နေလိုက်ပြီးမှနောက်တစ်ကြိမ်ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုပြန်လှိမ့်လိုက်ပြန်သည်။ထို့နောက်အိပ်ယာပေါ်မှာဖြန့်ကားပြီးနေလိုက်သည်။သူကအဲ့ဒီလိုပုံနဲ့စက္ကန့်အနည်းငယ်နေလိုက်ပြီးမှသူ့ခါးကနာကျင်မှုကပြန်ပြီးထိုးတက်လာတာကြောင့်ရုတ်တရက်သူ့တင်ပါးကနာကျင်မှုကိုရုတ်တရက်ပြန်သတိရသွားရသည်။ထို့နောက်ဘာမှမတတ်နိုင်ပဲနောက်တစ်ကြိမ်ပြန်လှိမ့်ပြီးသူ့ကိုသူပိုးအိမ်လိုပြန်ထုတ်လိုက်ပြန်သည်။
အဲ့ဒီလိုမျိုးအကြိမ်အနည်းငယ်ထပ်ခါတစ်လဲလဲလုပ်ပြီးမှလီလျိုကရုန်းရင်းဆန်ခတ်လုပ်နေမိခြင်းအားလက်လျှော့လိုက်ကာအရည်အသွေးမြင့်ဝါးဂွမ်းနဲ့လုပ်ထားတဲ့သက်တောင့်သက်သာဖြစ်သောအဝတ်တစ်စုံအားဝတ်လိုက်ပြီးအိပ်ယာပေါ်မှဖြေးညှင်းစွာထကာသူ့ကိုယ်သူဆေးကြော၍မနက်စာစားရန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။
လီလျိုဆေးကြောလို့ပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာအဲလ်ဗစ်ကလက်ထဲမှာအစားအစာအပြည့်ထည့်ထားတဲ့ဗန်းနဲ့ပြန်ရောက်လာသည်။သူကအခန်းထဲကစားပွဲပေါ်မှာဗန်းကိုတင်လိုက်ပြီးလီလျိုထိုင်မယ့်ခုံပေါ်ကိုကူရှင်နှစ်ခုတင်ပေးလိုက်သည်။တစ်ခုကထိုင်ဖို့ဖြစ်ပြီးတစ်ခုကမှီဖို့ဖြစ်သည်။
လီလျိုကအဲလ်ဗစ်သူ့အတွက်လုပ်ပေးနေတာကိုကြည့်ပြီးဘာမှမပြောတော့ပေ။ပြီးတော့လည်းသူတကယ်ပဲနူးညံ့တဲ့နေရာမှာထိုင်ဖို့လိုအပ်နေတယ်လေအဲ့ဒီတော့ဟန်တွေဆောင်ပြီးသူမလိုအပ်ဘူးလို့ပြောနေစရာမှမလိုတာ
စားလို့သောက်လို့ပြီးသွားသောအခါအဲလ်ဗစ်ကစားပွဲပေါ်ကအားလုံးကိုရှင်းလင်းလိုက်ပြီးလီလျိုကိုမေးလိုက်သည်။
"လဒ်ဝတ်..ပူးတွဲယှဉ်ပြိုင်ပွဲကမနက်ဖြန်ဆိုစတင်ပြီ...ဒီနေ့တပည့်တွေအားလုံးပြိုင်ပွဲကွင်းကိုသွားပြီးမနက်ဖြန်ယှဉ်ပြိုင်ရမယ့်ပြိုင်ဘက်ကိုစာလိပ်နှိုက်ကြရင်းမနက်ဖြန်ပြိုင်ပွဲ့အတွက်အခြေအနေတွေကိုလည်းသွားကြည့်ကြမှာ..မင်းကိုယ်နဲ့လိုက်ခဲ့ချင်လားနေခဲ့ချင်လား?"
လီလျိုကစားနေတုန်းကတောင်အဲလ်ဗစ်ကိုခိုးခိုးကြည့်ပြီးမနေ့ညကအကြောင်းကိုသိသိသာသာအနေခက်နေဆဲဖြစ်သည်။အခုအဲလ်ဗစ်ရဲ့မေးခွန်းကိုကြားတော့သူကခဏမျှတွန့်ဆုတ်နေလိုက်ပြီးမှပြောလိုက်သည်။
"ငါမင်းနဲ့အတူသွားမယ်"
အဲလ်ဗစ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းနှစ်ခုကကွေးညွှတ်တက်သွားရသည်။
"ကောင်းပြီ..ခဏစောင့်ကိုယ်ဒါတွေကိုအရင်သွားထားလိုက်ဦးမယ်"
ပြောလို့ပြီးသွားတာနဲ့အဲလ်ဗစ်ကပန်းကန်အလွတ်တွေထည့်ထားတဲ့ဗန်းကိုယူလိုက်ပြီးတံခါးဖွင့်ကာထွက်သွားသည်။ထို့နောက်မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းအပေါ်ပြန်တက်လာခဲ့၏။
လီလျိုကတော့အစောကြီးကတည်းကအမွှေးထူကြောင်လုံးလုံးဝဝလေးပုံစံပြန်ပြောင်းပြီးနေပြီဖြစ်ပြီအဲလ်ဗစ်အားစောင့်နေရင်းးနူးညံ့တဲ့ကူရှင်ပေါ်မှာထိုင်နေသည်။
အဲလ်ဗစ်ကလီလျိုကိုသူ့လက်မောင်းကြားထဲညင်သာစွာပွေ့ချီလိုက်ကာသူ့လက်တစ်ဖက်နှင့်လီလျိုရဲ့နူးညံ့တဲ့ကျောကုန်းကအမွှေးနုလေးများအားပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြီးနောက်အောက်ထပ်သို့သူ့ခြေထောက်ရှည်ကြီးများနဲ့ဆင်းသွားတော့သည်။
တည်းခိုခန်းထဲမှအခန်းတစ်ဝက်လောက်ကစိန့်ဟယ်လာအကယ်ဒမီမှငှားရမ်းထားခြင်းဖြစ်ပြီးဒီနေ့ကလူအားလုံးစုဝေးကြမယ့်နေ့ဖြစ်သည်။အချိန်ကအတော်လေးစောနေသေးသော်လည်းသူတို့အောက်ထပ်သို့ရောက်သောအခါလီလျိုကရင်းနှီးနေသည့်မျက်နှာတော်တော်များများကိုတွေ့လိုက်ရသည်။လီလျိုကိုလက်ထဲပွေ့ထားတဲ့အဲလ်ဗစ်ကိုတွေ့တဲ့သူတိုင်းကသူ့ကိုယဉ်ကျေးစွာနှုတ်ဆက်၍အောက်ထပ်သို့ဆင်းသွားကြသည်။
တည်းခိုခန်းရှေ့မှာတပည့်တွေအားလုံးစုစည်းဖို့မိနစ်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်လောက်ကြာလိုက်သည်။ဆရာနှစ်ယောက်ကတပည့်အားလုံးအားယှဉ်ပြိုင်ပွဲကျင်းပမည့်နေရာသို့ဦးဆောင်ခေါ်သွား၏။ထို့မှသာမနက်ဖြန်ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်ရမယ့်ယှဉ်ပြိုင်သူအားလုံးထိုလမ်းကြောင်းနဲ့အကျွမ်းတဝင်ရှိသွားကြမှာဖြစ်သည်။
ဒီတစ်ခေါက်ယှဉ်ပြိုင်ပွဲကျင်းပမည့်နေရာကရဲလ်မြို့ရဲ့နယ်ပယ်များထဲကတစ်ခုဖြစ်သည်။လွန်ခဲ့တဲ့တစ်လခန့်ကတည်းကထိုနယ်ပယ်ကိုပိုင်ဆိုင်တဲ့သူဆီပူးတွဲပါဝင်ကြမည့်အကယ်ဒမီများရဲ့ခေါင်းဆောင်များကစာပို့ထားပြီးသားဖြစ်သည်။
စာကိုလက်ခံရရှိတဲ့ပိုင်ရှင်အနေနဲ့ကလည်းထိုကျော်ကြားပြီးထူးချွန်လှတဲ့မေးဂတ်စ်များရဲ့တောင်းဆိုချက်ကိုပယ်ရှားရန်မဖြစ်နိုင်ပေ။ဒါ့အပြင်သူ့မှာလည်းငြင်းပယ်ချင်တဲ့အတွေးလုံးဝမရှိဘူးဖြစ်သည်။သူ့အနေနဲ့စီးပွားရေးများကိုတစ်လလောက်ပိတ်ထားရမယ်ဆိုပေမယ့်ထိုအကယ်ဒမီများရဲ့ပြိုင်ပွဲပြီးဆုံးသွားရင်သူ့နယ်ပယ်ကအရမ်းကျော်ကြားလာမှာကိုတွေးကြည့်လို့ရနိုင်သည်လေ။
ထိုအချိန်ရောက်ရင်သူ့ဆုံးရှုံးမှုအနည်းငယ်အားအချိန်တိုအတွင်းနှစ်ဆလောက်ပြန်ရှာနိုင်လိမ့်မည်။
ထိုနေရာကရဲလ်မြို့ထဲနှင့်ပတ်ဝန်းကျင်မြို့ကြီးများမှာပါအရမ်းကျော်ကြားတဲ့နေရာဖြစ်သဖြင့်နယ်မြေကြီးတစ်ခုလုံးကအလွန်ကျယ်ဝန်းလှသည်။အေဆာက်အဦးကြီးတစ်ခုလုံးကထီးပြောင်းပြန်ပုံသဏ္ဍာန်မျိုးဖြစ်သည်။ဧရိယာတစ်ခုလုံးကိုနယ်မြေကိုးခုထပ်ခွဲထားကာအတွင်းပိုင်းဧရိယာရဲ့ပြိုင်ပွဲစင်မြင့်ကဧရိယာတစ်ခုလုံးမှာဈေးအကြီးဆုံးနေရာဖြစ်ပြီးဝန်းရံထားသည့်ပြိုင်ပွဲစင်မြင့်များသည်လည်းနာရီလက်တံလှည့်ပတ်မှုအတိုင်းဈေးကပိုပိုပြီးမြင့်မားကြသည်။
အပြင်ဘက်မှကြည့်မယ်ဆိုရင်အဆောက်အဦးကြီးတစ်ခုလုံးကအရမ်းကိုကြီးကျယ်ခန်းနားလှသည်။
လီလျိုကိုလက်ထဲမှာပွေ့ထားတဲ့အဲလ်ဗစ်ကနယ်မြေကြီးရဲ့ရှေ့ကိုရောက်သောအခါတစ်ခြားအကယ်ဒမီများမှတပည့်များသည်လည်းဦးတည်ချက်အသီးသီးမှရောက်နေကြပြီကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
ပြိုင်ပွဲမှာပါဝင်မယ့်ပြိုင်ပွဲဝင်များအားလုံးကဧရိယာကြီးရှေ့မှာကြပ်ပိတ်သိပ်နသော်လည်းဧရိယာဝင်ပေါက်ကတော့တစ်ပြိုက်နက်တည်းလူ(၁၅)ယောက်လောက်တစ်ခါတည်းဝင်နိုင်လောက်သည်အထိကြီးမားလှသည်။
ထို့ကြောင့်အပြင်ဘက်မှာစုဝေးနေကြသည့်ပြိုင်ပွဲဝင်များအားလုံးအထဲသို့ရောက်ရန်ဆယ်မိနစ်ကျော်ကျော်လောက်သာကြာလိုက်သည်။
........................................
Zawgyi
Arc(2.30) - Saint Magus
လူငယ္ေလးကအလ်င္အျမန္ျပန္ေရာက္လာၿပီးသူကိုင္ထားတ့ဲဗန္းေပၚမွာသိုေလွာင္အိတ္ကိုတင္ထားသည္။
"သင္ေပးတဲ့ကုန္ပစၥည္းေတြကကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔အကဲျဖတ္သခင္မွၾကည့္ရွဳၿပီးဒါကသင့္ရဲ႔မတူညီတဲ့ေငြေပးေခ်မႈကုန္က်စရိတ္မွတ္တမ္းပါ"
အဲလ္ဗစ္ကအဲ့ဒါကိုၾကည့္မေနေတာ့ပဲေလလံပစၥည္းနဲ႔ပိုက္ဆံအားလံုးကိုသူ႔သိုေလွာင္အိတ္ထဲျပန္ထည့္၍မတ္တပ္ထရပ္ကာထြက္ခြာရန္ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့သည္။
လူငယ္ေလးကသူ႔ညာဘက္လက္မွာဗန္းကိုကိုင္ထားၿပီးသူ႔ကိုယ္ေဘးမွာထားထားရင္းသူ႔ဘယ္ဘက္လက္ကိုရင္ဘက္မွာတင္၍အဲလ္ဗစ္ဆီခါးကိုေကြးၫႊတ္လိုက္သည္။
"ေနာက္တစ္ခါထပ္လာဖို႔အတြက္ႀကိဳဆိုပါတယ္"
အဲလ္ဗစ္ကဘာမွမျပန္မေျပာပဲေခါင္းကိုသာအနည္းငယ္ၿငိမ့္ျပလိုက္သာလီလ်ိဳကိုေကာက္ခ်ီ၍သီးသန္႔ခန္းမွအလ်င္အျမန္ထြက္ခြာၿပီးေလလံအိမ္မွျပန္သြားေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွာညျမင္ကြင္းကအလြန္ေမွာင္မိုက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီးလမ္းေပၚမွာလည္းလမ္းသြားလမ္းလာသိပ္မရွိေတာ့ေပ။မိုးေကာင္းကင္ေပၚမွာခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့လရဲ႔အျဖဴေရာင္အလင္းေလးကသာသူတို႔ရဲ႔အျပန္လမ္းကိုအလင္းေရာင္ထြန္းလင္းေပးေနသည္။
အဲလ္ဗစ္တည္းခိုခန္းကိုလီလ်ိဳနဲ႔ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္တည္းခိုခန္းဝင္ေပါက္ပင္ပိတ္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။သူ႔မွာတံခါးေစာင့္အျဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ဝန္ထမ္းကိုေခၚၿပီးသူ႔ကိုယ္သူမည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္းအတည္ျပဳၿပီးမွသာအထဲဝင္ခြင့္ရလိုက္သည္။
အဲလ္ဗစ္အခန္းထဲျပန္ေရာက္ၿပီးတံခါးကိုပိတ္လိုက္သည္ႏွင့္လီလ်ိဳကသူ႔ပုခံုးေပၚမွခ်က္ခ်င္းခုန္ဆင္းကာလူသားပံုစံျပန္ေျပာင္းလိုက္ၿပီးေရခ်ိဳးရန္ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္သူေနာက္လွည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲသူ႔ရဲ႔သြယ္ေျပာင္းတဲ့ခါးကိုခ်ည္ထားတဲ့ခါးပတ္အားသူ႔ေနာက္ေက်ာမွထြက္လာသည့္သန္မာတဲ့လက္ေမာင္းမ်ားနဲ႔တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ပိတ္သိမ္းလိုက္သည္အားခ်က္ခ်င္းခံလိုက္ရ၏။
Warning: Mature Content
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
လီလ်ိဳကသူ႔ေခါင္းကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါအဲလ္ဗစ္ကခ်က္ခ်င္းအခြင့္ေကာင္းကိုယူလိုက္ၿပီးေရွ႕သိုပမွီခ်ကာသူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။
သူျပန္ၿပီးမတုန္႔ျပန္လိုက္ႏိုင္ခင္မွာပဲသူ႔ခႏာၱကိုယ္ကကုတင္ေပၚတြန္းလွခ်ခံလိုက္ရေလၿပီ။ထို႔ေနာက္သူ႔ဝတ္ရံုမွခါးပတ္ကိုလည္းေျဖခ်ခြလိုက္ရၿပီးသူ႔ရဲ႔အတြင္းကႏူးညံ့ေခ်ာေမြ႕ေနသည့္အသားအရည္အားထုတ္ေဖာ္ျပသေနသည္။
အဲလ္ဗစ္ရဲ႔မ်က္လံုးအေရာင္ကပိုလို႔နက္ေမွာင္လာခဲ့ကာလီလ်ိဳရဲ႔ရင္ဘက္ေပၚကေခ်ာေမြ႕တဲ့အသားအရည္ကိုပုတ္လိုက္သည္။အဲလ္ဗစ္ရဲ႔ဂ႐ုစိုက္မႈေအာက္မွာထိုပန္းေရာင္ပြင့္ခ်ပ္ေလးႏွစ္ခုကေတာက္ပစြာနီရဲလာခဲ့ကာအဲလ္ဗစ္ကိုပိုလို႔ေသြးဆောင္ေနတာေၾကာင့္သူကကိုယ္ကိုမွီခ်လိုက္ပီးသူတို႔ကိုနမ္းလိုက္စုပ္လိုက္လုပ္ေလေတာ့သည္။
အဲလ္ဗစ္ရဲ႔ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးစြာေခ်ာ့ျမဴျပဳစုျခင္းေအာက္မွာလီလ်ိဳရဲ႔စိတ္အားထက္သန္မႈသည္လည္းျမင္တက္လာခဲ့ကာသူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကအသားအရည္အားလံုးပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ဖုန္းလႊမ္းသြားရသည္။
ရီေဝေဝမ်က္လံုးမ်ားနဲ႔လီလ်ိဳကသူ႔ကိုယ္ကိုအုပ္ထားတဲ့အဲလ္ဗစ္အားၾကည့္လိုက္ၿပီးသူ႔ကိုယ္ထဲအဲလ္ဗစ္ဝင္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာနာက်င္မႈေၾကာင့္မေနႏိုင္ပဲညည္းညဴမိသည္။
အဲလ္ဗစ္ရဲ႔လႈပ္ရွားမွဳမ်ားကခ်က္ခ်င္းရပ္တန္႔သြားသည္။သူကလီလ်ိဳရဲ႔ခါးကိုအျမန္ဖက္လိုက္ၿပီးသူ႔အားနက္နက္႐ွိဳင္း႐ွိဳင္းနမ္းေတာ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အဲ့ဒါကိုမလုပ္ခဲ့တာၾကာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္လီလ်ိဳအားသူ႔က်ဴးေက်ာ္မႈႏွင့္အကၽြမ္းတဝင္ျဖစ္ေစရန္အဲလ္ဗစ္ကသူ႔လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားအားလံုးကိုႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ၿပီးေႏွးေကြးေစည္။သူ႔ဆႏၵကိုလံုးဝမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့သူ႔လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားအားလံုးကစတင္ၿပီးျပင္းထန္လာေလသည္။
သူကသူတို႔ေအာက္မွာရွိတဲ့ခႏာၱကိုယ္ကိုဘာမွမက်န္ေတာ့သည္အထိစားခ်င္ေနသည့္အ႐ူးအမူးစြဲလမ္းေနတဲ့တိရစာၦန္တစ္ေကာင္နဲ႔တူသည္။
လီလ်ိဳမွာထပ္ခါထပ္ခါအစားခံေနရသည္။သူ႔မ်က္လံုးရဲ႔အျပင္ဘက္ေထာင့္စြန္းေလးကနီရဲေနၿပီးသူ႔အသံကလည္းအနည္းငယ္အက္ရွေနသည္။
သူတို႔ရဲ႔အေနအထားကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ျေပာင္းလဲၿပီးေနာက္မွာလီလ်ိဳကဆက္ၿပီးမခံႏိ္ုင္ေတာ့ပဲအိပ္ယာစြန္းကိုဆုပ္ကိုင္၍အဲလ္ဗစ္ရဲ႔ရင္ခြင္ထဲမွထြက္ခ်င္မိေသာ္လည္းသူ႔ခါးကအဲလ္ဗစ္ရဲ႔ေပြ႕ဖက္မႈကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ခံလိုက္ရကာသူ႔ခႏာၱကိုယ္ကေနာက္တစ္ႀကိမ္က်ဳးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ခံရျပန္သည္။
"အဲ..အဲလ္ဗစ္..မလုပ္နဲ႔ေတာ့ငါမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"မင္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူးလား?အမ်ိဳးသမီးတင္ဆက္သူကိုက်ေတာ့အရမ္းကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ၾကည့္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား?ဟန္?အခုမင္းကိုကိုယ္လုပ္ေတာ့မင္းကမခံႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ေလ?"
အဲလ္ဗစ္ကသူ႔မ်က္လံုးမ်ားကိုေမွးက်ဥ္းလိုက္ၿပီးကိုက္ရာစုပ္ရာေတြနဲ႔ဖုန္းအုပ္ေနတဲ့လီလ်ိဳရဲ႔လည္ပင္းတစ္ဖက္ျခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။သူ႔အသံကပံုမွန္မဟုတ္ေလာက္ေအာင္အက္ရွနေသာ္လည္းထိုအသံကေတာ္ေတာ္ေလးsexyက်ေနသည္။
လီလ်ိဳရဲ႔အစီအစဥ္မက်တဲ့ဦးေႏွာက္ေလးကေတာ္ေတ္ာေလးၾကာမွတုန္႔ျပန္လာႏိုင္ၿပီးအဓိပၸါယ္ကိုနားလည္သြားရသည္။
အဲလ္ဗစ္ကမနာလိုျဖစ္ေနတယ္။
ဒါေပမဲ့သူအမ်ိဳးသမီးတင္ဆက္သူကိုနည္းနည္းပဲၾကည့္မိတာပါ..ဒါေပမဲ့အဲ့ဒါကဒီအတိုင္းၾကည့္တာပဲေလဘာမွမရွိေတာ့ဘူးသူ႔မွာက်ိန္းေသေပါက္တစ္ျခားစိတ္ကူးလံုးဝကိုမရွိတာပါ..အဲ့ဒါကမနာလိုျဖစ္စရာလိုလို႔လား?
"မင္းသူမကိုၾကည့္တာအႀကိမ္အနည္းငယ္ပဲဆိုရင္ေတာင္အေရးမႀကီးဘူး..အဲ့ဒါေၾကာင့္မင္းသူမကိုၾကည့္တဲ့အႀကိမ္အတြက္ကိုယ္မင္းကိုအႀကိမ္ေရမ်ားမ်ားပိုလုပ္မွာ"
လီလ်ိဳမွာသူ႔မူလကထံုေနတဲ့ခါးကပိုၿပီးနာလာသလိုမ်ိဳးခ်က္ခ်င္းခံစားလိုက္ရသည္။အဲလ္ဗစ္ရဲ႔မူလလိုအပ္ခ်က္ကေတာင္ျဖည့္ေပးဖို႔ခက္ခဲေနတာကိုသူပံုမွန္ထက္အႀကိမ္ေရမ်ားမ်ားပိုလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ေနာက္ေန႔အိပ္ယာေပၚကေနေတာင္မဆင္းႏိုင္ေလာက္ဘူးလို႔ခံစားေနရတယ္။
က်ိန္းေသေပါက္ေၾကာက္လန္႔ေနပံုရသည့္လီလ်ိဳအားၾကည့္ရင္းအဲလ္ဗစ္ရဲ႔အဇူရာမ်က္လံုးမ်ားကနက္ျပာေရာင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းႏွစ္ခုကလည္းသတိျပဳမိဖို႔ခက္ခဲလွစြာအနည္းငယ္ေကြးၫြတ္တက္သြားရ၏။သူကမ်က္လံုးမ်ားကိုက်ဥ္းေျမာင္းလိုက္ၿပီးသူ႔ေခါင္းကိုလီလ်ိဳရဲ႔မ်က္ႏွာနားတိုးကပ္လိုက္ကာသူ႔ႏႈတ္ခမ္းကလီလ်ိဳရဲ႔နားနားမွာအရမ္းကိုနီးကပ္ေနရင္းျဖင့္ေျပာလိုက္၏။
"မင္းကိုယ့္ကိုဘယ္လိုေက်နပ္ေအာင္လုပ္ေပးရမလဲဆိုတာေလ့လာရင္လည္းရတာပဲေလၿပီးေတာ့ကိုယ့္ကိုေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးေပါ့..တကယ္လို႔မင္းလုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ကိုယ္မင္းကိုအျပစ္ေပးမယ့္အခ်ိန္ကိုေလ်ာ့ေပးမယ္"
"မင္းကိုေက်နပ္ေအာင္လုပ္ေပးရမယ္?"
လီလိ်ဳရဲ႔ေခါင္းကအရမ္းကိုရီေဝေနဆဲျဖစ္တာေၾကာင့္အဲလ္ဗစ္ရဲ႔ဆိုးဝါးတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုနည္းနည္းေလးေတာင္သတိမျပဳမိပဲသူ႔စကားကိုလိုက္ေျပာလိုက္သည္။
"အင္း..ကိုယ့္ကိုေက်နပ္ေအာင္လုပ္ေပး"
အဲလ္ဗစ္ရဲ႔ႏႈတ္ခမ္းေပၚကအျပံဳးကပိုၿပီးနက္ရွိင္းလာသလိုပိုၿပီးပီျပင္လာသည္။
"ဥပမာမင္းဘက္ကအရင္စလုပ္တာမ်ိဳးေပါ့"
ဘာမွနားမလည္လိုက္ပဲလီလ်ိဳကအဲလ္ဗစ္တူးေပးထားတဲ့ကၽြင္းထဲခုန္ဆင္းသြားခဲ့သည္။ထို႔ေနာက္အဲလ္ဗစ္ရဲ႔ေတာင္းဆိုခ်က္အရသူ႔ကိုအႀကိမ္ေရေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားစားေအာင္အဲလ္ဗစ္ကိုအစျပဳၿပီးလုပ္ေပးလိုက္မိ၏။အဆံုးက်ေတာ့သူ႔နားေတြအၿမီးေတြကသူ႔ကိုယ္ေပၚမွာထြက္လာခဲ့ၿပီးအဲလ္ဗစ္ရဲ႔ႀကီးမားလွတဲ့ခံႏိုင္ည္ကိုမခံႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္သူ႔မွာအတြင္းေရာအျပင္ေရာလံုးဝအစားခံလိုက္ရေတာ့ေလသည္။
End of the warning
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာလီလ်ိဳကသူ႔မ်က္လံုးေတြကိုမူးေနာက္ေနာက္နဲ႔ဖြင့္လိုက္သည္။သူ႔ေခါင္းေပၚကေငြေရာင္ႀတိဂံပံုနားရြက္ေလးႏွစ္ဖက္ကလည္းမဖယ္ထားရေသးပဲေခါင္းေပၚမွာေထာင္မတ္ေနကာမသိလိုက္မသိဘာသာျဖင့္အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာတုန္ခါေနေသးသည္။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာမွလီလ်ိဳကလံုးဝႏိုးသြားကာသူ႔အာရံုကျဖည္ျငင္းစြာၾကည္လင္လာသည္။။မေန႔ညကမွတ္ဉာဏ္မ်ားကသူ႔စိတ္ထဲျဖတ္သန္းဝင္ေရာက္လာၿပီးသူ႔တစ္ကိုယ္လံုးခ်က္ခ်င္းပူတက္လာရသည္။
သူဘယ္လိုမ်ားအဲလ္ဗစ္ရဲ႔ေတာင္းဆိုမွဳကိုလက္ခံလိုက္ရတာလဲၿပိးေတာ့အ႐ူးလိုပဲသူ႔ကိုယ္ေပၚမွာစထိုင္ၿပီးသူ႔ကိုယ္သူအစားခံလိုက္ေသးတယ္...သူတကယ္ပဲတံုးအတယ္လို႔ခံစားရတယ္...
လီလ်ိဳကိုဖက္ထားၿပီးေဘးမွာအိပ္ေနဆဲျဖစ္သည့္အဲလ္ဗစ္ကလီလ်ိဳႏိုးလာၿပီးသည္ႏွင့္ႏိုးလာကာအေရွ႕ကိုတိုးလို႔မွီလိုက္၍လီလ်ိဳရဲ႔လည္ပင္းၾကားထဲမ်က္ႏွာအပ္ထားရင္းလီလ်ိဳရဲ႔လည္တိုင္အားသူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔အႀကိမ္အနည္းငယ္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။
"ႏိုးၿပီလား?"
လီလ်ိဳကယားလာတာေၾကာင့္သူ႔လည္ပင္းေလးကိုက်ံဳ႔လိုက္ေသာ္လည္းသူ႔ပါးစပ္ကိုဖြင့္ၿပီးစကားမေျပာေပ။
"ဘာမွားေနလို႔လဲ?"
အဲလ္ဗစ္ကသူ႔ေခါင္းကိုအနည္းငယ္မလိုက္ၿပီးလီလ်ိဳရ႔ဲ႔ပါးျပင္အားဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။သူ႔ရဲ႔ထူထပ္ၿပီးရွည္လ်ားတဲ့ေရႊေရာင္မ်က္ေတာင္မ်ားကေအာက္သို႔စဥ္းေနေသာ္လည္းသူ႔အဇူရာမ်က္လံုးမ်ားထဲမွာေတာ့ျပံဳးေနတဲ့အမူအယာရွိေနသည္။
လီလ်ိဳကအရင္ညကကိစၥေၾကာင့္အရွက္သည္းေနတယ္ဆိုတာကိုအဲလ္ဗစ္သိသည္။သို႔ေသာ္သူအဲ့ဒါကိုစကားနဲ႔ျပန္အစမေဖာ္ေပ။ၿပီးေတာ့လည္းဒီလိုေကာင္းတဲ့အက်ိဳးအျမတ္ေလးကိုအနာဂတ္မွာမခံစားရပဲျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ေလ။
လီလ်ိဳကသူ႔မ်က္ႏွာကိုေစာင္အတြင္းမွာႁမွဳပ္ထားလိုက္ၿပီးသူ႔အသံေလးကေစာင္ထဲကဗလံုးဗေထြးထြက္လာသည္။
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး"
အဲလ္ဗစ္ကထပ္မေမးေတာ့ပဲေစာင္ကိုမကာအိပ္ယာေပၚကထၿပီးအက်ႌဝတ္လိုက္သည္။
"ခဏေနရင္ကိုယ္မနက္စာယူလာခဲ့မယ္ေနာ္..မင္းမထေသးခင္မွာခဏလွဲေနလိုက္ဦး"
လီလ်ိဳကေစာင္နဲ႔လံုးေထြးေနတဲ့သူ႔႔ေခါင္းေလးကိုလႈပ္ၿပီးျပန္ေျဖသည္
အဲလ္ဗစ္မွာမေနႏိုင္ပဲရယ္မိေတာ့သည္။သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ပါးစပ္ကိုေဆးေၾကာၿပီးေနာက္အဲလ္ဗစ္ကတံခါးဖြင့္ၿပီးထြက္သြားေတာ့သည္။
တံခါးပိတ္သြားတဲ့အသံကိုၾကားမွသာလီလ်ိဳကသူ႔ေခါင္းေလးကိုေစာင္ၾကားထဲမွထုတ္လိုက္ၿပီးမေနႏိုင္ပဲမေန႔ညကပံုရိပ္မ်ားကိုျပန္စဥ္းစားမိလိုက္ရင္းသူ႔အားအရမ္းကိုရွက္သြားမိေစသည္။ၿပီးတာနဲ႔ဘာမွမတတ္ႏိုင္လွစြာသူ႔ေခါင္းကိုလက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ၿပီးသူ႔ရဲ႔ႏူးညံ့ေခ်ာေမြ႕တဲ့ေငြေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားတစ္ေခါင္းတစ္ခုလံုးရွဳပ္ပြသြားသည္အထိအႀကိမ္အနည္းငယ္ပြတ္လိုက္မိေတာ့သည္။
လီလ်ဳိကိုပိုၿပီးရွက္မိေစတဲ့အရာကၾကည့္ရတာသူမေန႔ညကအဲလ္ဗစ္ကိုေက်နပ္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္လို႔ကတိေပးလိုက္ၿပီးအဲလ္ဗစ္ေပ်ာ္ရႊင္ေစေအာင္အစျပဳလုပ္ေပးလိုက္မိတာကိုပဲ
သူဘယ္လိုမ်ားတံုးအရတာလဲၿပီးေတာ့ဒီလိုေတာင္းဆိုခ်က္မ်ိဳးကိုသေဘာတူလိုက္မိတယ္
ေျပာၾကသလိုပဲေယာက်ာ္းေတြအိပ္ယာေပၚမွာေျပာသမွ်ကအလိမ္အညာေတြႀကီးပဲ...မေန႔ညကသူေျပာခဲ့သမွ်စကားေတြအားလံုးကဒီအတိုင္းဟာသေတြလား?
လီလ်ိဳကအိပ္ယာေပၚမွာအႀကိမ္အနည္းငယ္လွိမ့္လိုက္ၿပီးသူ႔ကိုယ္သူပိုးအိမ္ႀကီးတစ္ခုလိုထုပ္ထားလိုက္မိသည္။
လီလိ်ဳကခဏမွ်သူ႔ဘာသာသူႏွစ္ႁမွဳပ္ေနလိုက္ၿပီးမွေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆန္႔က်င္ဘက္ကိုျပန္လွိမ့္လိုက္ျပန္သည္။ထို႔ေနာက္အိပ္ယာေပၚမွာျဖန္႔ကားၿပီးေနလိုက္သည္။သူကအဲ့ဒီလိုပံုနဲ႔စကၠန္႔အနည္းငယ္ေနလိုက္ၿပီးမွသူ႔ခါးကနာက်င္မႈကျပန္ၿပီးထိုးတက္လာတာေၾကာင့္႐ုတ္တရက္သူ႔တင္ပါးကနာက်င္မႈကို႐ုတ္တရက္ျပန္သတိရသြားရသည္။ထို႔ေနာက္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပဲေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လွိမ့္ၿပီးသူ႔ကိုသူပိုးအိမ္လိုျပန္ထုတ္လိုက္ျပန္သည္။
အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးအႀကိမ္အနည္းငယ္ထပ္ခါတစ္လဲလဲလုပ္ၿပီးမွလီလ်ိဳက႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္လုပ္ေနမိျခင္းအားလက္ေလွ်ာ့လိုက္ကာအရည္အေသြးျမင့္ဝါးဂြမ္းနဲ႔လုပ္ထားတဲ့သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေသာအဝတ္တစ္စံုအားဝတ္လိုက္ၿပီးအိပ္ယာေပၚမွေျဖးၫွင္းစြာထကာသူ႔ကိုယ္သူေဆးေၾကာ၍မနက္စာစားရန္ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
လီလ်ိဳေဆးေၾကာလို႔ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာအဲလ္ဗစ္ကလက္ထဲမွာအစားအစာအျပည့္ထည့္ထားတဲ့ဗန္းနဲ႔ျပန္ေရာက္လာသည္။သူကအခန္းထဲကစားပြဲေပၚမွာဗန္းကိုတင္လိုက္ၿပီးလီလ်ိဳထိုင္မယ့္ခံုေပၚကိုကူရွင္ႏွစ္ခုတင္ေပးလိုက္သည္။တစ္ခုကထိုုင္ဖို႔ျဖစ္ၿပီးတစ္ခုကမွီဖို႔ျဖစ္သည္။
လီလ်ိဳကအဲလ္ဗစ္သူ႔အတြက္လုပ္ေပးေနတာကိုၾကည့္ၿပီးဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။ၿပီးေတာ့လည္းသူတကယ္ပဲႏူးညံ့တဲ့ေနရာမွာထိုင္ဖို႔လိုအပ္ေနတယ္ေလအဲ့ဒီေတာ့ဟန္ေတြေဆာင္ၿပီးသူမလိုအပ္ဘူးလို႔ေျပာေနစရာမွမလိုတာ
စားလို႔ေသာက္လို႔ၿပီးသြားေသာအခါအဲလ္ဗစ္ကစားပြဲေပၚကအားလံုးကိုရွင္းလင္းလိုက္ၿပီးလီလ်ိဳကိုေမးလိုက္သည္။
"လဒ္ဝတ္..ပူးတြဲယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲကမနက္ျဖန္ဆိုစတင္ၿပီ...ဒီေန႔တပည့္ေတြအားလံုးၿပိဳင္ပြဲကြင္းကိုသြားၿပီးမနက္ျဖန္ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ့္ၿပိဳင္ဘက္ကိုစာလိပ္ႏွိုက္ၾကရင္းမနက္ျဖန္ၿပိဳင္ပြဲ႔အတြက္အေျခအေနေတြကိုလည္းသြားၾကည့္ၾကမွာ..မင္းကိုယ္နဲ႔လိုက္ခဲ့ခ်င္လားေနခဲ့ခ်င္လား?"
လီလ်ဳိကစားေနတုန္းကေတာင္အဲလ္ဗစ္ကိုခိုးခိုးၾကည့္ၿပီးမေန႔ညကအေၾကာင္းကိုသိသိသာသာအေနခက္ေနဆဲျဖစ္သည္။အခုအဲလ္ဗစ္ရဲ႔ေမးခြန္းကိုၾကားေတာ့သူကခဏမွ်တြန္႔ဆုတ္ေနလိုက္ၿပီးမွေျပာလိုက္သည္။
"ငါမင္းနဲ႔အတူသြားမယ္"
အဲလ္ဗစ္ရဲ႔ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းႏွစ္ခုကေကြးၫႊတ္တက္သြားရသည္။
"ေကာင္းၿပီ..ခဏေစာင့္ကိုယ္ဒါေတြကိုအရင္သြားထားလိုက္ဦးမယ္"
ေျပာလို႔ၿပီးသြားတာနဲ႔အဲလ္ဗစ္ကပန္းကန္အလြတ္ေတြထည့္ထားတဲ့ဗန္းကိုယူလိုက္ၿပီးတံခါးဖြင့္ကာထြက္သြားသည္။ထို႔ေနာက္မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းအေပၚျပန္တက္လာခဲ့၏။
လီလ်ိဳကေတာ့အေစာႀကီးကတည္းကအေမႊးထူေၾကာင္လံုးလံုးဝဝေလးပံုစံျပန္ေျပာင္းၿပီးေနၿပီျဖစ္ၿပီအဲလ္ဗစ္အားေစာင့္ေနရင္းးႏူးညံ့တဲ့ကူရွင္ေပၚမွာထိုင္ေနသည္။
အဲလ္ဗစ္ကလီလ်ိဳကိုသူ႔လက္ေမာင္းၾကားထဲညင္သာစြာေပြ႕ခ်ီလိုက္ကာသူ႔လက္တစ္ဖက္ႏွင့္လီလ်ိဳရဲ႔ႏူးညံ့တဲ့ေက်ာကုန္းကအေမႊးႏုေလးမ်ားအားပြတ္သပ္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ေအာက္ထပ္သို႔သူ႔ေျခေထာက္ရွည္ႀကီးမ်ားနဲ႔ဆင္းသြားေတာ့သည္။
တည္းခိုခန္းထဲမွအခန္းတစ္ဝက္ေလာက္ကစိန္႔ဟယ္လာအကယ္ဒမီမွငွားရမ္းထားျခင္းျဖစ္ၿပီးဒီေန႔ကလူအားလံုးစုေဝးၾကမယ့္ေန႔ျဖစ္သည္။အခ်ိန္ကအေတာ္ေလးေစာေနေသးေသာ္လည္းသူတို႔ေအာက္ထပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါလီလ်ိဳကရင္းႏွီးေနသည့္မ်က္ႏွာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။လီလိ်ဳကိုလက္ထဲေပြ႕ထားတဲ့အဲလ္ဗစ္ကိုေတြ႕တဲ့သူတိုင္းကသူ႔ကိုယဥ္ေက်းစြာႏႈတ္ဆက္၍ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းသြားၾကသည္။
တည္းခိုခန္းေရွ႕မွာတပည့္ေတြအားလံုးစုစည္းဖို႔မိနစ္ႏွစ္ဆယ္သံုးဆယ္ေလာက္ၾကာလိုက္သည္။ဆရာႏွစ္ေယာက္ကတပည့္အားလံုးအားယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပမည့္ေနရာသို႔ဦးေဆာင္ေခၚသြား၏။ထို႔မွသာမနက္ျဖန္ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ့္ယွဥ္ၿပိဳင္သူအားလံုးထိုလမ္းေၾကာင္းနဲ႔အကၽြမ္းတဝင္ရွိသြားၾကမွာျဖစ္သည္။
ဒီတစ္ေခါက္ယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပမည့္ေနရာကရဲလ္ၿမိဳ႔ရဲ႔နယ္ပယ္မ်ားထဲကတစ္ခုျဖစ္သည္။လြန္ခဲ့တဲ့တစ္လခန္႔ကတည္းကထိုနယ္ပယ္ကိုပိုင္ဆိုင္တဲ့သူဆီပူးတြဲပါဝင္ၾကမည့္အကယ္ဒမီမ်ားရဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားကစာပို႔ထားၿပီးသားျဖစ္သည္။
စာကိုလက္ခံရရွိတဲ့ပိုင္ရွင္အေနနဲ႔ကလည္းထိုေက်ာ္ၾကားၿပီးထူးခၽြန္လွတဲ့ေမးဂတ္စ္မ်ားရဲ႔ေတာင္းဆိုခ်က္ကိုပယ္ရွားရန္မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ဒါ့အျပင္သူ႔မွာလည္းျငင္းပယ္ခ်င္တဲ့အေတြးလံုးဝမရွိဘူးျဖစ္သည္။သူ႔အေနနဲ႔စီးပြားေရးမ်ားကိုတစ္လေလာက္ပိတ္ထားရမယ္ဆိုေပမယ့္ထိုအကယ္ဒမီမ်ားရဲ႔ၿပိဳင္ပြဲၿပီးဆံုးသြားရင္သူ႔နယ္ပယ္ကအရမ္းေက်ာ္ၾကားလာမွာကိုေတြးၾကည့္လို႔ရႏိုင္သည္ေလ။
ထိုအခ်ိန္ေရာက္ရင္သူ႕ဆံုးရွံုးမွဳအနည္းငယ္အားအခ်ိန္တိုအတြင္းႏွစ္ဆေလာက္ျပန္ရွာႏိုင္လိမ့္မည္။
ထိုေနရာကရဲလ္ၿမိဳ႔ထဲႏွင့္ပတ္ဝန္းက်င္ၿမိဳ႔ႀကီးမ်ားမွာပါအရမ္းေက်ာ္ၾကားတဲ့ေနရာျဖစ္သျဖင့္နယ္ေျမႀကီးတစ္ခုလံုးကအလြန္က်ယ္ဝန္းလွသည္။ေအဆာက္အဦးႀကီးတစ္ခုလံုးကထီးေျပာင္းျပန္ပံုသ႑ာန္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ဧရိယာတစ္ခုလံုးကိုနယ္ေျမကိုးခုထပ္ခြဲထားကာအတြင္းပိုင္းဧရိယာရဲ႔ၿပိဳင္ပြဲစင္ျမင့္ကဧရိယာတစ္ခုလံုးမွာေစ်းအႀကီးဆံုးေနရာျဖစ္ၿပီးဝန္းရံထားသည့္ၿပိဳင္ပြဲစင္ျမင့္မ်ားသည္လည္းနာရီလက္တံလွည့္ပတ္မႈအတိုင္းေစ်းကပိုပိုၿပီးျမင့္မားၾကသည္။
အျပင္ဘက္မွၾကည့္မယ္ဆိုရင္အေဆာက္အဦးႀကီးတစ္ခုလံုးကအရမ္းကိုႀကီးက်ယ္ခန္းနားလွသည္။
လီလ်ိဳကိုလက္ထဲမွာေပြ႕ထားတဲ့အဲလ္ဗစ္ကနယ္ေျမႀကီးရဲ႔ေရွ႕ကိုေရာက္ေသာအခါတစ္ျခားအကယ္ဒမီမ်ားမွတပည့္မ်ားသည္လည္းဦးတည္ခ်က္အသီးသီးမွေရာက္ေနၾကၿပီကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
ၿပိဳင္ပြဲမွာပါဝင္မယ့္ၿပိဳင္ပြဲဝင္မ်ားအားလံုးကဧရိယာႀကီးေရွ႕မွာၾကပ္ပိတ္သိပ္နေသာ္လည္းဧရိယာဝင္ေပါက္ကေတာ့တစ္ၿပိဳက္နက္တည္းလူ(၁၅)ေယာက္ေလာက္တစ္ခါတည္းဝင္ႏိုင္ေလာက္သည္အထိႀကီးမားလွသည္။
ထို႔ေၾကာင့္အျပင္ဘက္မွာစုေဝးေနၾကသည့္ၿပိဳင္ပြဲဝင္မ်ားအားလံုးအထဲသို႔ေရာက္ရန္ဆယ္မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္သာၾကာလိုက္သည္။
........................................