His Story To Tell (R-18)

By darlinreld

555K 19K 8.4K

How will you correct the mistake that you've done because of your past? More

Teaser
HSTT - 1
HSTT - 2
HSTT - 3
HSTT - 4
HSTT - 5
HSTT - 6
HSTT - 7
HSTT - 8
HSTT - 9
HSTT - 10
HSTT - 11
HSTT - 12
HSTT - 13
HSTT - 14
HSTT - 15
HSTT - 16
HSTT - 17
HSTT - 18
HSTT - 19
HSTT - 20
HSTT - 21
HSTT - 22
HSTT - 23
HSTT - 24
HSTT - 25
HSTT - 26
HSTT - 27
HSTT - 28
HSTT - 29
HSTT - 30
HSTT - 31
HSTT - 32
HSTT - 33
HSTT - 34
HSTT - 35
HSTT - 36
HSTT - 37
HSTT - 38
HSTT - 39
HSTT - 40
HSTT - 41
HSTT - 42
HSTT - 43
HSTT - 44
HSTT - 45
HSTT - 46
HSTT - 47
HSTT - 48
HSTT - 49
HSTT - 51
HSTT - 52
HSTT - 53
HSTT - 54
HSTT - 55
HSTT - 56
HSTT - 57
HSTT - 58
HSTT - 59
HSTT - 60
HSTT - 61
HSTT - 62
HSTT - 63
HSTT - 64
HSTT - 65
HSTT - 66
HSTT - 67
HSTT - 68
HSTT - 69
HSTT - 70
HSTT - 71
HSTT - 72
HSTT - 73
HSTT - 74
HSTT - 75
HSTT - 76
HSTT - 77
HSTT - 78
HSTT - 79
HSTT - 80
HSTT - 81
HSTT - 82
HSTT - 83
HSTT - 84
HSTT - 85
HSTT - 86
HSTT - 87
HSTT - 88
HSTT - 89
HSTT - 90
Epilogue
HSTT: Special Chapter 1

HSTT - 50

4.8K 219 139
By darlinreld

🖤🖤🖤

I fell on the floor when I remembered everything. Everything that happened to our house. When her true mom, Tita Heather was killed, next was my father, my mom and her...

Why can't I say it?!

"Ikaw dapat 'yon, hindi si Jowana." He said and I felt a lot of pain in my heart.

He is still accusing me and blaming me for a thing that I didn't do. It wasn't my fault! Ate Jowana saved me and offered her self instead of me being raped. I will always be thankful of that because she sacrificed herself. Kung ako ang nandoon, maybe I am not even alive anymore.

"Mahal mo ba ako?" Tanong ko habang nanginginig ang mga kamay ko. "Kasi kung oo, bakit hanggang ngayon ako pa rin ang sinisisi mo?"

"Sino ba ang dapat kong sisihin, Rej?"

"Then why did you let us to be in this kind of relationship?!" I shouted at napasabunot ako sa buhok ko.

Bakit niya ako inakit?! Bakit niya hinayaang magkalapit kami nang ganito?!

"I made a promise at ginawa ko lang kung anong pinangako ko."

"Bullshit!" Sigaw ko.

"Kaya umuwi ka na. Hindi na kita kailangan. I'm done." He said and it made my heart aches again.

"How could you be this cruel? Nawalan ako ng mga magulang. I witnessed everything. It traumatized me, Kuya. I was there when your Mom was killed. I was there when Ate Jowana was being raped in front of us. Sana..." Huminga ako nang malalim. "Sana hindi mo nalang ginawa kung anong pinangako mo sa akin kung sa bandang huli ay sisisihin mo rin pala ako."

Pinunasan ko ang luha sa mga mata ko.

"Ngayon naiintindihan ko na kung bakit sila alam ang tungkol sa'yo. Kung bakit hindi nila sinasabi ang kwento mo. Kung bakit sinasabi nila sa akin na hindi ka para sa akin, na masama ka para sa akin. Gets ko na. Kuhang kuha ko na."

"Umalis ka na." He said. "Now that you know everything, I know you don't want me anymore."

Tinayo ako ni Kuya Luke mula sa pagkaka upo ko at inalalayan ako.

"Let's go." He said at tumulo ng pa ulit ulit ang mga luha ko.

"Sandali lang." I said at Kuya Luke at lumapit ako kay Kuya Ryoga. Hinawakan ko ang dalawang kamay niya.

"Sabihin mo lang na hindi ako ang sinisisi mo sa pagkawala niya, hinding hindi ako aalis. Hinding hindi kita iiwan." Hinawakan ko ang pisngi niya pero iniwas niya ang tingin niya sa akin.

"Tell me. Just tell me and I'll stay until your worst."

"I'm sorry. Just go."

"Sabihin mo sa akin. Please! I promise, hinding hindi kita iiwan." Mas hinigpitan ko ang pagkaka hawak ko sa kamay niya and he took the courage to look at me.

"I'm still blaming you."

"M-minahal mo ba talaga a-ako?" Tanong ko sakaniya at hinanda ko na ang sarili ko sa magiging sagot niya.

"I just did what I promised to you." He said and that broke every inch of me.

Bumitaw ako sa pagkaka hawak ko sakaniya at para akong nilalamon ng sobrang sakit. Hindi makapaniwala sa sagot na narinig ko.

"Do you...still love her?"

"Hindi naman nawala 'yun."

"E paano ako? Anong naging papel ko sa'yo?! Ha?! You told me that you love me! You made me feel that you love me!"

Pinag hahampas ko ang dibdib niya. Para akong pinapatay! Ang malaman ang tunay na dahilan na pagkamatay ng mga magulang ko ay sobra sobra na para dagdagan niya pa!

"I'm sorry."

"Sorry?! 'Yan nalang ba ang sasabihin mo?! After everything, 'yan lang?! I don't deserve that!"

"Jowana didn't deserve what happened to her too! Now, get the fuck out of this house and don't you ever show yourself to me! We're done!"

Kinuha niya ang bag ko mismo kay Kuya Luke at tinapon niya sa labas. Nang makapasok siya ay hinila niya ang braso ko at kinaladkad papalabas ng gate.

"Ryoga!" Awat sakaniya ni Kuya Luke na nakasunod sa amin.

He pushed me and I fell on the floor. Umiiyak pa rin ako habang hinahabol ang hininga ko. Nilapitan ako agad ni Kuya Luke at inalalayan.

"Jayd, drive the car. Rej, let's go."

Tinayo ako ni Kuya Luke at binuhat papuntang sasakyan. Pinagbuksan kami ni Kuya Jayden at pinasok ako ni Kuya Luke sa loob at tumabi sa akin. Kuya Jayd went into the car and started to drive.

Walang humpay sa pag tulo ang mga luha ko. Naramdaman ko ang kamay ni Kuya Luke sa kamay ko and he is comforting me. Pero kahit anong pagcocomfort pa yata ang gawin niya ay hindi mababawasan ang pighati ko.

Para bang binalik ako sa bangungot na nalayasan ko na noon. Ang kaso may panibagong bangungot nanaman akong kinahaharap. At 'yun ang ipag tabuyan ako ni Kuya Ryoga at malaman ang tunay niyang nararamdaman para sa akin. He doesn't love me. He is just doing what he promised to me.

Paano niya nakayang pakisamahan ako nang may galit siya sa akin dahil sa nangyari sa girlfriend niya noon? How did he manage to get along with me all this time? Ako ang sinisi niya noon, at ako pa rin ang sinisisi niya hanggang ngayon.

Buong byahe ay para akong pinapatay habang iniisip ang lahat. Tahimik lamang akong umiiyak habang magkahawak kamay pa rin kami ni Kuya Luke. I feel so dehydrated with all the tears coming out from my eyes. They won't just stop.

"We're here."

Hindi ako gumalaw kahit pa nagsalita si Kuya Luke. Parang naparalize ang katawan ko at wala akong maramdaman na kung ano.

"Rej, nandito na tayo. Bumaba na tayo." He said again and I manage to look at the window.

It's their house. Nasa bahay nila kami. Binitawan ko ang kamay ni Kuya Luke at bumaba ako ng kotse. I walked like a dead person going inside their house.

Nang makarating ako sa living room, I immediately saw Kuya Raine sitting on the couch habang katabi si Tita Laura at Tito Ade.

"Rej." Tawag sa akin ni Luther pero hindi ko siya pinansin. Napako lamang ang paningin ko sa Kuya ko.

"Reginy." Kuya Raine said and he immediately stood up.

Lumapit siya sa akin at sinalubong ako nang mahigpit na yakap. Bumagsak ulit ang mga luha ko when I felt his warm hug. This is what I want now. He is what I need.

"K-Kuya." Umiiyak na sabi ko at yinakap ko siya pabalik nang mahigpit.

"Where have you been?!" He asked nang humiwalay siya. Pinunasan niya ang mga luha ko at pati siya ay umiiyak na rin.

I looked at Tito Ade and Tita Laura who are looking at me too. I suddenly remember my parents and how they were killed. Muli kong tinignan si Kuya Raine at mas dumoble ang sakit na nararamdaman ko.

"I'm sorry for what I've said. Hindi mo lang narinig ang lahat. I love you and you are my sister. I can't let you go that easily, Rej. Mahal na mahal kita."

"I-I..." I took a deep breathe at tinatagan ko ang sarili ko. "I remember everything, Kuya."

"Ang ano?" Naguguluhan na tanong niya.

"Our parents died because Tristan killed them together with Kuya Ryoga's real mom. Si Tita Heather." Umiiyak na sabi ko at napaluhod ako sa sahig.

"I witnessed everything! I can clearly remember it all!"

"R-Rej."

"Pinatay niya si Daddy at Mommy! And Jace! 'Yung Jace..." Huminga ako nang malalim at napasuntok ako sa dibdib ko para makasagap ng hangin.

"He r-raped Ate Jowana. In front of me, in front of Kuya Ryoga."

Napatakip ako sa mukha ko habang pa ulit ulit na nagpi-play sa utak ko ang lahat.

"Paano kapag binalikan tayo ni Tristan, Kuya?! He was looking for Tita Laura, Tito Ade and Tito Ryu! And Jace! He wanted to rape me too! No! I can't let that happen!"

"R-Rej, I'm here. You won't be alone anymore. I got you. No one will hurt you."

Tumayo ako mula sa pagkaka salampak ko at para na akong mababaliw habang naiisip ang mga bagay na pwedeng mangyari sa amin.

"Tito Ade, get out of here. Baka pumunta rin sila sa bahay niyo. B-baka patayin niya rin kayo gaya nang ginawa niya kina Mommy at Tita Heather!"

"Rej." Tawag ni Tito Ade sa akin at yinakap niya ako.

"Let's hide. He is mad at you." I cried on his shoulders. "He will take his revenge."

"That will never happen. Ryu and Ryoga killed them already. We are safe. You are safe." He whispered to my ears assuring me pero hindi nababawasan ang tensyon na nararamdaman ko. Takot na takot pa rin ako.

"Kahit na! We were just going to eat pizza that time, Tito! Everything was fine and it got messed up! The next thing I knew, they were dead!"

"Sshh. Stop now, anak. I am here. Nobody will hurt you." Humiwalay siya sa akin at pinunasan ang mga luha sa mata ko at pisngi.

"Your Kuya Luke and Kuya Raine are here to protect you. Isama mo pa si Luther. I am here and your Tita Laura. No one can harm us, okay? Now, relax and breathe properly. Ayokong bumagsak ka nanaman sa hospital."

"Ayoko na. Natatakot ako. Please let these memories be out of my mind!" Napahawak ako sa ulo ko nang makaramdam ako nang pangingirot.

"Make her sleep, Raine." I heard Tito Ade said and the next thing I knew ay hawak hawak ni Kuya Raine ang braso ko. He injected something on my arm and  I felt so weak.

"Kuya Raine." Tawag ko sakaniya habang unti unting bumabagsak ang mga mata ko.

"Yes, baby?" He answered while crying.

"K-Kuya Ryoga...is mad at me. H-he is still blaming me." I said and I passed out.


Nagising ako sa isang hospital at para akong lantang gulay na walang ka lakas lakas. Pinikit ko ulit ang mga mata ko nang makita ko ang galit na galit na mukha ni Kuya Ryoga.

"Wake up. You're up." He said and I felt his hand on my arm. "Did you have a good night sleep?" He whispered to my ears.

"W-what are you doing?" I asked and I opened my eyes when I felt his hand on my neck going down to my chest.

"Doing the same thing we just both witnessed."

"K-Kuya." Natatakot na bulong ko nang maramdaman ko ang kamay niya na nasa dibdib ko. Napalunok ako nang wala sa oras when he went on top of me.

"U-umalis ka riyan." Ipit na bulong ko dahil sa takot.

"Why? This will make you feel good, I swear."

"N-no. Don't do this."

"Bakit? Gusto mo ba si Jace ang gumawa nito sa'yo? Ikaw dapat 'yun 'di ba? Ikaw dapat ang pinapa ungol niya at hindi si Jowana!" He shouted. "Kasalanan mo! Kasalanan mo ang lahat!"

"Ryoga!"

Pinikit ko ang mga mata ko at umiyak na lamang.

"Bitawan mo 'ko, Red! I'm gonna rape this bitch! I'm gonna do my revenge to her!"

"Stop! She's your bestfriend's younger sister! She just lost her parents! Anong sapalagay mo ang ginagawa mo?!"

"Anong nangyayari rito?"

"Tito Ade!" I shouted and he went to me.

I hugged him immediately and I cried as I am watching Kuya Red stopping Kuya Ryoga from going to me.

"Ano bang nangyayari sa'yo, Ryoga?! Tumigil ka nga!" Sigaw ni Kuya Red at mukhang nahihirapan siya sa pag awat.

"Ryoga."

Pumasok na rin sa loob ng hospital room si Tito Ryu at tumigil sa pagwawala si Kuya. He looked at his father like he was ready to fight again.

"You're finally here, Ryutaka." Tumatawa na sabi niya. "Ikaw din ang may kasalanan kung bakit namatay ang nanay ko!"

"Watch your mouth!" Tito Ryu shouted at kinwelyuhan niya si Kuya. "What the fuck is wrong with you?!"

"Nothing is wrong with me! I just want to get that fucking Reginy and fuck her till she dies! Just like how my girlfriend died!"

Dumagundong ang malakas na sampal ni Tito Ryu sa mukha ni Kuya Ryoga. Kuya Ryoga just laughed like crazy. Hindi ko siya maintindihan kung bakit siya nagkaka ganyan!

"There's something wrong with you."

Ngumiti nang nakakaloko si Kuya Ryoga at humigpit ang pagkakahawak ko kay Tito Ade.

"You think so?" He asked Tito Ryu habang nagpupumilit pa rin makawala kay Kuya Red.

"Who are you?"

"Why do you ask?" He paused for a while.

"Dad?"

"Aahh!" Napaupo ako nang wala sa oras nang bigla akong magising sa bangungot na napanaginipan ko. Hinahabol ko ang hininga ko at bigla na lamang akong naiyak.

"Rej, what happened?"

I look at my side at kasama ko pala si Kuya Raine sa kwarto. Umupo siya at napalingon ako nang abutan ako ni Kuya Luke ng tubig.

"Y-you're here too?"

"Yep. Luther too."

Umupo siya sa tabi ko at tinuro niya ang sahig kung saan may nakalatag na foam at natutulog doon si Luther. Uminom ako ng tubig na binigay niya at inabot ulit ito sakaniya.

"T-Thanks."

"Did you have a nightmare?" Tanong ni Kuya Raine sa akin. Tumango lamang ako bilang kasagutan.

"Don't be scared. We're here for you. You're safe."

"Bakit...bakit ko nakalimutan ang nangyari noon?" I asked.

Wala ako ni isang matandaan sa nangyari noon at ang alam ko ay namatay sa aksidente ang mga magulang ko. Kuya Raine looked at Kuya Luke at para bang nanghihingi ito ng tulong.

"Just tell her." Kuya Luke said.

"They...decided to make you forget about it."

"They? Who are they?"

"Sila Tito Ade at Tito Ryu."

"Why?"

"Reginy, you were so scared that I didn't know what to do anymore. Our parents died, nakaligtas nga kayo ni Ryoga, but it felt like you two were also dead. Every night you were having a nightmare. You were not talking to us, you weren't eating at tumagal 'yon sa loob ng isang taon. Until such time that we discovered that you developed a kind of heart disease because of what happened."

"What about Kuya Ryoga? Where was he?"

"Tito Ryu took him back to California." Singit ni Kuya Luke sa amin.

"So, what did you do? How did I forget about it na ngayon ko na lamang na aalala ang lahat?"

"Red injected a drug to you. A drug that will make you forget about it. He did something to you to make you forget."

"Bakit pati si Kuya Ryoga nakalimutan ko?"

I know I met Kuya Ryoga when I was 13. But in my memories I was 12 years old but I already knew him. We knew each other for so long.

"It was because you were so scared to him. You badly want to forget him because he was blaming you. Yoshikawa was blaming you."

Tumulo ang luha sa mga mata ko nang maalala ang nangyari kahapon.

"And he is still blaming me until n-now." My voice cracked because of pain.

"Rej, hindi ko alam kung ito ba ang tamang oras para pag usapan 'to, but I hope you now understand me why I don't want Ryoga for you. I am really sorry for everything. For hurting you, for kicking you out in our house. I'm sorry, b-baby." I looked at Kuya Raine and he is crying again.

"I was just worried that this time would come. Na malaman mo ang totoo at ang lahat at mabuhay ka nanaman sa nakaraan katulad ng noon. I can't afford to witness again what you've been through, Rej."

"I-I don't want to experience it again too. I want to forget it."

"Rej."

"Kuya, ayaw kong maisip bawat segundo kung ano ang nangyari sa bahay natin noon. Ayaw kong bangungutin gabi gabi."

"Forgetting it means forgetting Ryoga again, Reginy." Kuya Luke said. "Ryoga played a big part on that tragedy because he was with you and somehow, he gave a trauma to you too by blaming you."

"And it is happening again." I tried to smile while there are tears in my eyes. "He is still blaming me and I..." Kinagat ko ang labi ko para mapigilan ang pag hikbi ko.

"I c-can't afford that, mga Kuya. 'Yung ako 'yung sisisihin niya sa pagkawala ng unang babaeng minahal niya. It pains me to hell dahil kung hindi siya nawala, walang Reginy at Ryoga. Walang kami at sila dapat na dalawa ang magkasama."

"Rej, it wasn't your fault." Kuya Raine said. "Jowana chose to offer herself in order to save you."

"Na sana hindi niya nalang ginawa. How can I live with this kind of life? That someone died because of me and someone is blaming me because of it? Ngayon, gets na gets ko na talaga kung bakit tutol na tutol kayong lahat sakaniya at sa aming dalawa."

Kung noon ni isang sagot ay wala akong makapa, ngayon nakalahad na sa aking ang lahat. Sa harapan ko mismo at sinasampal sampal sa akin ang katotohanan.

"Can you afford to forget Ryoga? You said you love him."

"I do, Kuya Raine. I do really love him."

Kung pagmamahal lang ang pag uusapan ay mahal na mahal ko siya. Pero hindi ko siya kayang mahalin sa ganitong sitwasyon. Sa ganitong pakikitungo niya sa akin. Dahil ang pagmamahal ko mismo sakaniya ang uubos sa akin.

"Face it, Rej. You need to face what happened in the past. Kayo ni Ryoga." Kuya Luke said. "Ryoga's weakness is his past and you are involved in that past too where he lost his Mom and his girlfriend."

"Hindi, Kuya. I already made up my mind. I wanna forget again. I don't want to live in this kind of memory."

"Pero Rej, da-"

"Narinig mo naman siya kahapon 'di ba?! How can I face him if he doesn't want to be with me?! Handa akong harapin kung anong nangyari noon basta ba't mag kasama kami! I said, I would stay with him until his worst basta sabihin niya lang na hindi niya ako sinisisi. But what did he say? He's still blaming me, at alam mo 'yung masakit? My feelings are true for him but what he showed and made me feel towards me was the duty of his promise. Ayokong maulit ang nangyari noon kung saan, tatakutin niya nanaman ako. Hindi na, Kuya. Dahil alam ko sa sarili ko that it would be my greatest downfall dahil mahal na mahal ko na siya."

"Do you...want to forget the past because of the bad memory or just because Ryoga doesn't want you anymore?" Tanong ni Kuya Raine sa akin. I looked at him and I smiled.

It hit me.

"I can face the past with him, but he can't with me. It's better to just forget it again rather than experience what I've been through again alone."

"Rej, alam kong darating ang araw na hindi ka na sisisihin ni Ryoga. You just need time." Kuya Luke said.

"I am 19 years old, right? You skip the part where I was traumatize."

Ngayon naiintindihan ko na rin kung bakit kada birthday ko ay advance ng isang taon si Kuya Ryoga.

"Is 7 years not enough time, Kuya?"

"Rej, ang problema kasi si Ryoga. May pinoproblema pa siyang iba bukod don. Hin-"

"Luke." Awat sakaniya ni Kuya Raine. "Let's just do what she wants."

"Pero Raine, nakausap ko na si Ryoga noon at ang sabi niya a-"

"Luke!" Bawal ulit ni Kuya Raine. "Narinig mo naman ang sabi ni Rej, 'di ba? Ryoga doesn't want her. All this time he's still inlove with Jowana! E anong naging parte ng kapatid ko sakaniya?"

"Siguro naguguluhan lang siya? Hindi ko rin alam."

"Call Kuya Red now." I said.

Tinawagan ni Kuya Raine si Kuya Red at agad naman itong dumating sa bahay nila Kuya Luke kasama si Ritsumi. Nasa sala kami ngayon habang kasama namin sila Tito Ade at Tita Laura.

"Are you sure about this? We can help you to move on, Rej." Tita Laura said while crying. "I know it's a painful past, but you're a strong woman, Reginy. You can handle it."

"Your Tita is right." Sagot ni Tito Ade. "Wala naman nang mananakit sa'yo, sa atin. We're all safe."

"We are your family, Reginy. If you think you'll be alone again, you are wrong." Sabi ni Luther na mula kanina ay tahimik lamang at ngayon lang nagsalita.

"Think again, Reginy." Kuya Luke said too. I look at Kuya Raine at tahimik lamang ito na nakaupo sa tabi ko.

"Kuya Raine." Tawag ko sakaniya at binaling niya ang tingin niya sa akin.

"W-what?"

"May I speak to Kuya Ryoga? Can you please call him?"

"Why?"

"I'll depend my decision to him." I honestly said.

Kinuha niya ang cellphone niya sa bulsa niya and dialled Kuya Ryoga's number. Nang sumagot ito ay inabot niya sa akin ang cellphone niya.

"What is it, Raine?" Dinig kong sabi nito sa kabilang linya.

"It's me. Rej."

"Why? What do you want? We already talked."

"Kuya Red is here and he'll do something to me to forget everything in the past." I paused for a while. "Including you."

Hinintay ko siyang sumagot sa kabilang linya pero tanging malalim na hininga niya lamang ang naririnig ko.

"Would you want me to do it?" I asked.

"What if I don't?"

"I won't."

"If I do?"

"I will."

"So you're depending on me? Do it then. It's for the best." He said and I heard his voice cracked.

"Forget me." He added.

Tumulo ang luha sa mga mata ko.

"What about us?"

"No more us. We're over. We're done."

"H-hindi na ba mag babago ang desisyon mo?"

"Hindi na. Don't make me change it too dahil ayaw kong magsisi sa bandang huli. That's final."

"Mukhang buo naman na ang desisyon mo at hindi na mag babago pa. I just want to tell you how selfish and asshole you are. You promised that you won't leave. You said we'll both face our family but here I am all alone, facing the reality, asking you and giving you the second chance to stand beside me. Ganon na ba ang paninisi mo sa akin para hindi mo 'ko kayang samahan sa laban na 'to?"

"Stop. You don't know anything."

"Ano pa bang hindi ko alam, Kuya?" Inis na sabi ko.

"I'll end this call. Do what ever you want."

"Sisihin mo na ako. Sisihin mo na 'ko sa pagkawala niya, but promise me you'll stay with me. Is that okay?"

I may be desperate for negotiating but I really can't afford to lose him! I want him to stay with me!

"Rej."

"I can't live without you, baby." Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang pag hikbi ko.

"It's okay to live with you like hell, as long as we're together. Please, tatanggapin ko na. Tatanggapin kong ako na ang may kasalanan ng lahat, basta huwag mo lang akong iiwan. Please, baby. Don't. Samahan mo 'ko."

"No."

"I'm begging baby. I'm begging for you to stay and not leave me. All I want is you. I can endure all of these if I have you by my side."

"I'm sorry."

"I love you. I love you so much, Kuya Ryoga." I said and I heard his deep breathings. "Mahal na mahal kita, kaya please lang. Please, huwag mo 'kong iwan nang ganito."

"I-I already left you. I'm leaving the country. I am on my way to California now."

My heart broke into million pieces. He's leaving.

"K-Kuya."

"Just do it, Rej. Forget me and live your life there without me. You don't need me. I promise once it's done, once we meet again, you won't feel anything for me. I will be back as your Kuya Ryoga again to your life, a bestfriend of your brother and not as your man. Take care of yourself while I'm still in Cali. See you next time and I'll just introduce myself to you again. Bye."

Namatay ang tawag at nabitawan ko ang cellphone ni Kuya Raine. Napatulala ako nang wala sa oras habang iniisip lahat ng sinabi niya.

Ayaw niya na talaga.

I look at them and all of them are staring at me. Kitang kita ko sa mga mata nila kung paano nila ako kaawaan.

"Don't pity me." I said and I chuckled.

I bit my lower lip and wipe the tears on my eyes.

"I guess he really despise me, right?"

"Anak, you don't have to do this." Tita Laura said pero umiling ako.

"I'm sorry to all of you. I'm sorry Kuya Raine, but he means so much to me."

"I understand." Umiiyak na sabi ni Kuya Raine. "Do what you want."

"Kuya Red." Tawag ko sakaniya.

"Are you sure about this?"

"Yes. I am now very much sure than before."

Siguro hanggang dito nalang talaga kami. Pinili niyang kalimutan ko na lamang siya at mas pinili niyang iwan ako. I already did my part. I begged and I pleaded for him to stay pero matigas pa rin siya.

Let's do what he wants.

For doing this the second time, I know to myself that I'm going to do it not because I want to forget the past. Just like what I've said, I can endure it all if he's with me. Kahit sisihin niya pa ako, okay lang basta't kasama ko siya.

I am choosing to forget him. I am choosing to forget the love that I have for him.

Reginy without Ryoga is not the story that I want to tell to others in this life. That's the least thing that I want.


"Make me forget everything." I smiled to Kuya Red.


At pag natapos na 'to, it's his story to tell to everyone that I have a biggest part in his life. That I have one of the biggest roles and that's enough for me. Dahil mawala man siya sa alaala ko ay mananatili pa rin ako sa alaala niya.

I just hope that he won't skip the parts during the times that we were happy in his story. Because those times are so precious to me, but I'm choosing to forget those. I'm choosing to let go.




Paalam, Ryoga Yoshikawa Sibal.

Sana sa susunod na magkita at magkakilala tayo, huwag mo na akong guluhin pa. Huwag mo nang hayaang mahulog ako sa'yo, kung hindi mo rin naman kayang panindigan ang pagkakahulog ko.

Paalam mahal ko.

Continue Reading

You'll Also Like

18.1K 511 5
My yearly Christmas Special for you guys :)
7.6M 247K 98
Rian Nieves will crawl to hell and back for money to support her family, and if that means being Drake Montemayor's personal assistant, then so be it...
14.4K 1.8K 41
Destiny Bliss Joensen just happens to be another wealthy, spoiled, and self-proclaimed queen bitch living carelessly in her cliché, teenage high scho...
2.8M 175K 58
As far as she remembers, she's the obsessed one. Laila does some crazy things while secretly fangirling over the campus semi-cal cutie, Asher James P...