I'm here at a huge mansion. There has a huge pool, a playground, a fountain, a statues, a garden and a expensive cars.
I was sitting at the bench of a beautiful garden and watching at the little girl. She's busy smelling the scent of the flowers.
I smiled. "Baby girl, come here." I called her.
Agad naman siyang tumingin sa'kin saka ngumiti. That's smile it's make my heart melts. Agad din siyang tumakbo papalit sa'kin saka naupo sa bench at tumabi sa'kin. Her face is still hazy, but I know she's cute.
"What is it, Kuya Lance?" She looked at me.
I smiled. "I bought something for you."
She giggled. "Really? What is it?"
"For you, baby girl." Then I gave her the fish bowl with a gold fish.
Her lips formed an 'o' "Wow! A gold fish!" She was so amazed.
I stood up and offer my hand to her. "Let's go?"
Nakangiti niya namang tinanggap ang kamay ko. Kinuha ko namang muli ang hawak niyang fish bowl dahil may kabigatan iyon. Baka mahirapan siyang bitbitin iyon dahil sa liit niya. She's too tiny but cute though.
Habang naglalakad ay hindi ko maiwasang mapatingin sa kaniya. I know her face was hazy, but I also know and I can feel that she's happy.
"Where do we go po, Kuya Lance?" She asked.
"Inside, baby girl." I smiled
"Why po?" She asked.
I glanced at her. "I'll introduce you to my mom and dad." I smiled.
She nodded. "I know your mom and dad already, Kuya Lance ."
I stopped. "Really? How did you know them?"
She shrugged. "Because your parents and my parents are friends." She smiled. "And they already know me me."
Iyon ang unang beses na nag-iba ang paniginip niya tungkol sa batang babaeng iyon. Hindi iyon kagaya ng dati. Dati kasi ay puro sa pangyayaring hindi na nakapagpakilala ang batang babae sa kaniya. Ngunit sa pagkakataong iyon ay iba na. I knew it. It's a fucking forgotten memory. Pero sino nga ba 'yong batang babae na 'yon.
Napalinga si Rafael sa mahimbing at payapang natutulog na dalaga. Mahimbing na natutulog ang dalaga. Lumapit siya rito para haplusin ang mga pisngi nito papunta sa labi.
"So beautiful." He smiled.
He kissed her forehead. He's thinking about what happened last night. Yes, he knew what he did to her. He just confessed his feelings for her, but he didn't know if this woman like her too.
He sighed heavily. Alam niyang ang mga gaya niya ay mahirap magustuhan. Yeah, I know, because I'm a fucking womanizer. Pero alam niya sa sarili niya na totoong gusto niya ang dalaga.
He kissed her cheeck. "No matter what happen, baby." He kissed her lips. "I will never let you go."
Akmang babangon na sana siya sa kama nang magring ang cellphone niya. Napabaling ang tingin niya sa side table. His phone has there. But something caught his attention. An advil and a glass of water.
He looked at her. "No need, baby. I can handle my hangover." He smiled.
Nang mapagtanto niyang kanina pa pala nagriring ang phone niya ay agad niya itong sinagot kaya hindi niya na rin nakita kung sino ang tumawag.
He frowned. "Who is this?"
"Sir, it's me." Boses iyon ng private investigator niya.
He sighed. "Do you have an update?"
"I found her, Sir."
He skipped a heart beat. "W-where?"
"Here in Knossos, Sir."
Nang magising si Gáta ay na wala na sa tabi niya si Rafael. Pagkatapos ng nangyari sa pagitan nila kagabi ay mabuti na lamang at dumating si Manong Rey upang sunduin sila.
Bigla ay naalala niya ang nangyari kagabi sa pagitan nilang dalawa. Umamin si Rafael na gusto siya nito, ngunit gusto lang iyon. Iba pa rin ang gusto niyang marinig mula sa binata. I want that three magic words. Ngunit napapaisip pa rin siya na baka hindi ito 'yong tipo ng lalaki na basta-basta na lang mag-a-i love you. Sana nga ay totoong may gusto ito sa kaniya. Baka sakaling ang pagkagusto nito ay mauwi rin sa pagkahulog sa kaniya ng binata.
Agad naman siyang bumangon at akmang tatayo na siya ay bigla na lang siyang nakaramdam na parang hinahalukay ang tiyan niya. Lakad takbo ang ginawa niya papuntang banyo, saka sumuka sa sink ng banyo.
Nang wala na siyang maisuka ay nagmumumog at naghilamos siya ng mukha upang mahimasmasan. Pagkatapos no'n ay lumabas na siya ng banyo upang mahigang muli dahil medyo nahihilo siya. Ngunit ilang saglit pa ay biglang hinalukay na naman ang tiyan niya.
Pumasok si Rafael sa loob ng kwarto para sana gisingin na si Gáta dahil mag-aagahan na sila. Ngunit nang makapasok siya ay wala sa higaan ang dalaga. Natagpuan niya ito sa banyo at dumuduwal sa sink. Agad naman niya itong nilapitan.
He rubbed her back. "Baby, are you okay?" He's worried.
Nang matapos na itong dumuwal ay nagmumog na ito saka humarap sa kaniya at bigla na lamang siya nitong niyakap.
"I'm tired." She said in a low voice.
He hugged her back. "You should rest, baby. I'll take you to our bed."
Agad naman niyang inalalayan ang dalaga papunta sa higaan nila at dahan-dahan niya niya itong inihiga saka kinumutan.
He caresses her hair. "Dadalhan na lang kita ng pagkain dito. Okay?"
She just nodded.
Bumaba siya sa kusina saka kumuha ng agahan para kay dalaga. Nang makakuha ay agad din siyang bumalik sa kwarto nila.
Inilapag niya ang tray sa gilid na kama at dahan-dahan niyang pinabangon si Gáta. Sumandal ito sa headboard.
"Kumain ka na." He smiled.
She pouted. "Akin na 'yang food."
Lumapit siya ng kaunti pa sa dalaga saka kinalong ang tray sa mga hita niya, ngunit inigaw ni Gáta ang tray at inilipat sa mga hita nito.
Napangiwi ang dalaga ng makita ang laman ng tray. "Eww, Tapsilog? Espresso coffee?" She looked at him.
He frowned in curiosity. "Why, baby?"
Gáta returned the tray to Rafael's lap. "Ayoko niyan, ang baho."
He smelled the food. "No. It's not, baby."
She pouted. "Yes, it is." She crossed her arms.
"No, it's not."
"Yes, it is." She rolled her eyes.
"No, it's not."
She sighed heavily. "I said. Yes, it is!" She shouted at him.
"Baby? Why are you shouting at me?" He's pissed.
"Just shut up." She rolled her eyes. "Hanapan mo ko ng seaweeds na may tomatoes, onions with a little bit of vinegar. Make it a salad."
He frowned. "What?"
"You heard me, Rafael." She sounds angry.
Hindi niya na lamang ito sinagot kahit pa tinawag siya nito sa una niyang pangalan. Agad naman siyang bumaba dala ang tray ng pagkain na hindi man lang ginalaw ni Gáta.
Pagkababa ay agad niyang hinanap ang mag-asawa. Natagpuan niya ito sa jakuzi ng rest house, abala ang mga ito sa paglilinis ng jakuzi.
"Manang, do you know the seaweed salad?" Nag-aalangang tanong niya.
Agad naman siyang napansin ng mag-asawa. "Aba'y oo naman, Sir. Gusto niyo ho ba gawan ko kayo?"
He nodded. "Yes, Manang."
"Rey, samahan mo nga si Sir Rafael. Manguha kayo ng damong dagat doon sa kabilang isla." Nakangiting sabi nito sa asawa.
"What?" He was shocked.
Ngumiti naman si Manong Rey sa kaniya. "Sir, wala ho kasing nagtitinda ng damong dagat dyan sa malapit. Sa kabilang isla pa ho 'yon." Paliwanag nito.
At iyon na nga ang ginawa nila ni Manong Rey pumunta sa kabilang isla para manguha ng damong dagat. Sumakay sila sa nakaparadang speed boat niya sa dalampasigan saka tinungo ang kabilang isla.
Nang makarating sila roon ay sakto naman na kakarating lang rin ng mga umani ng damong dagat roon.
Agad naman silang lumapit sa mga mangingisda.
"How much is that, Manong?" Tanong niya sa isang mangingisda.
Tumingin ito sa kaniya. "Sir Rafael!" Lumapit ito sa kaniya saka nakipagkamay. "Libre na lang ho, Sir."
Ngumiti siya. "Babayaran ko, Manong." Inilabas niya ang pitaka saka inabutan ng limang libo ang lalaki. It's just a coins for me. "Isang timba, Manong." Just for my baby.
Agad namang kinuha ng lalaki ang isang timba ng damong dagat saka iniabot kay Manong Rey.
Bahagya pa itong yumuko. "Maraming salamat, Sir Rafael."
He smiled. "Thank you too, Manong."
Pagkatapos no'n ay sumakay na sila sa speed boat. Habang pabalik sa isla ay nagkwentuhan muna sila ni Manong Rey. Ikinuwento niya rito na ayaw ni Gáta sa Tapsilog na niluto ni Manang Cecilia.
"Ayaw niya?" Kumunot ang nuo nito.
He nodded. "Yes, Manong Rey. Sinabi niya pang ang baho raw ng niluto ni Manang." He sighed.
"E hindi ba, kakaluto lang no'n, Sir?" Nagtatakang tanong niya. "At saka, napakasarap magluto ni Cecilia. Walang palya." Pagmamalaki nito.
"Exactly my point, Manong." He bit her lower lip. "Kaya nagtataka 'ko, bakit nagpapahanap siya ng seaweed salad?"
Tumawa si Manong Rey. "Alam ko na 'yan, Sir." Tinapik nito ang balikat niya. "Hay nako, tandang-tanda ko pa noon."
"What is it?" He frowned.
"Nako, Sir. Si Cecilia ho kasi noon ganyan na ganyan din." Nakangiting sabi nito. "Nagpahanap ba naman sa akin ng starfish, para lang paglaruan."
"At bakit naman po pinagawa sa'yo ni Manang 'yon?" Nagtatakang tanong niya.
Tumawa na naman ito. "Naglilihi kasi siya noon sa panganay namin, Sir."
He frowned. "What?!" He shouted in shock. "Naglilihi?"
Tumango-tango ito. "Oo, Sir. Kasi buntis pala siya."
He skipped a heart beat. "W-what do you mean, Manong?"
Tumawa itong muli. "Ay, Sir. Ang gusto ko lang namang sabihin, na baka buntis ho si Ma'am Gáta."
:>