[ FLAIRE ]
Mabigat ang pakiramdam pero pinilit kong magmulat. Nasa silid ko ako ngayon at napalinga sa pintuan nang bumukas ito.
"Gising ka na pala." Aniya at inilagay ang dalang tray sa mesa at lumapit sa akin. Umupo ako at sumandal sa may ulunan ng kama nang hindi inaalis ang tingin sa kanya.
"Nakita kitang nakahandusay sa sahig kaya dinala kita rito sa silid mo. Ano bang ginawa mo nitong mga nagdaang araw at pagod na pagod ka?" Umupo siya sa dulo ng kama at inabangan ang sagot ko.
Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako pero pinilit ko pa ring magsalita. Napatingin ako sa orasan at napansing dalawang oras akong nawalan ng malay. Pero kulang pa rin para bumalik ang lakas ko. Ngayon lang yata lumabas lahat ng pagod ko yung hindi na ako nag-eensayo kaya nawalan ako ng malay. Dagdag pa ang mga narinig ko.
"Nag-eensayo..." para sayo. Gusto ko sanang idugtong pero huwag na lang.
"Di ko akalain na paghahandaan mong talaga ang Festival kung kaya't ganyan na lang ang pag-eensayo mo." Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Kahit na ayaw ko sanang sabihin ay masasabi ko na lang dahil iba ang inakala niya sa ensayong ginagawa ko.
"Hindi ako nag-eensayo para sa festival, nag-eensayo ako para sayo." Natigilan siya at seryosong tiningnan ako. Napangiti ako.
"Matapos sabihin sa akin ng mahal na hari na opisyal mo na akong tagapagbantay ay ginugol ko ang mga nagdaang araw para mag-ensayo upang maging magaling na tagapagbantay mo." At hindi pa sapat iyon.
Di pa rin siya umiimik at tahimik lang na nakatingin sa akin. Yung ngiti ko ay napalitan ng ngisi.
"Matunaw ako, Prinsipe Alixid." Sa halip na iiwas niya ang paningin ay nanatili ang titig niya kaya nakaramdam na ako ng pagka-ilang. Ako na lang nag nag-iwas ng tingin at binaling sa dala niyang tray. Nakaramdam ako bigla ng gutom kaya tatayo na sana ako nang siya na ang tumayo at dinala ang tray sa harap ko.
Inilapag ko ang tray sa hita ko at nagsimulang kumain habang siya ay tahimik na bumalik sa pwesto niya kanina at tumingin na naman sa akin.
Nagtataka ako kung bakit wala man siyang reaksyon o sasabihin sa mga sinabi ko sa kanya. Nabigla ba siya? Patapos na ako kumain- di pa rin ba siya magsasalita. Nag-angat ako ng tingin at sinalubong siya nang nagtatakang tingin.
"Wala ka talagang sasabihin?" Tanong ko at inilagay ang tray sa kalapit na mesa. Binalik ko ang tingin sa kanya at naghintay.
"Di mo kailangang magpapagod mag-ensayo dahil hindi ko na kailangan ng tagapagbantay."
Natigilan ako at di makagalaw sa pwesto habang nakatingin sa kanya. Kitang-kita ko ang pagiging seryoso niya sa sinabi na naging dahilan para tumulo bigla ang luha ko.
A-akala ko matutuwa siya pero hindi pala. Napayuko ako habang tuloy-tuloy ang pagbuhos ng luha sa mga mata ko. Kitang-kita ko pa ang pagbagsak nito sa mga kamay ko.
Gumalaw ang kama at naramdaman ko na lang siyang tumabi sa akin at hinila ako para yakapin. Nakasandal ang mukha ko sa dibdib niya at nababasa ko na ang damit niya.
"A-ang ibig kong sabihin, ayaw kitang makitang ganito ulit, mawalan ng malay dahil sa pagod kaka-ensayo. Totoong di ko na kailangan ng tagapagbantay kasi ang kailangan ko ay... ay..."
Tuloy tuloy pa rin ang pagluha ko habang hinihintay ang karugtong ng sinasabi niya pero lumipas na lang ang ilang segundo ay wala pa rin.
"Pasensya na, di ko sinasadyang maging iba ang dating sayo ng gusto kong iparating."
Iniangat niya ang ulo ko at pinunasan ang magkabilang pisnge na puno ng luha. Nahihiya ako na nakita niya akong ganito. Mahina. Ang sakit rin ng dibdib ko dahil sa malakas na tibok nito.
"Tahan na." Aniya at ako na mismo ang nagpunas ng mga mata nang may tumulo pang luha mula rito. Inayos ko din ang buhok ko dahil magulo at nang mapatingin ako sa damit niya ay kitang kita ang basa.
"Pasensya na." Mahinang paumanhin ko st iniwas ang paningin sa kanya. Nakakahiyang talaga.
"Magpahinga ka na." Pahayag niya at dinala ang tray paalis ng silid ko. Bago siya makaalis ng tuluyan ay nagpasalamat ako. At nang mawala na siya sa paningin ko ay natulog na rin ako.
Kinaumagahan ay maaga akong nagising at nag-asikaso para sa unang araw ng Fire Festival. Sinuot ko ang kulay pulang dress na walang manggas at pinarisan ng sandalyas na may puntas (lace) na pula na hanggang tuhod. Itinali ko rin ang buhok ng buo at mataas.
Pagkalabas ko ng silid ay tahimik na pasilyo ang bumungad sa akin. Pagkalabas ko naman ng Parte de Azul ay bumungad sa akin ang mga kapwa ko estudyante. Nalalaman agad ang mga angkan nila dahil sa kulay ng suot.
Pumunta ako sa angkan namin ng may seryosong mukha. Madadaanan ko ang angkan ng dilaw at lila pero ang atensyon ko ay di naalis sa mga ka-angkan ko. Lahat sila nakatingin sa akin na inaasahan na kasama talaga ako. Tinarayan pa ako nung nagbigay sa akin ng sulat kahapon.
"Ang ganda talaga ni Daverson." Napalingon ako sa grupo ng mga lalaki sa dilaw na angkan at mabilis ring iniwas ang tingin nang ibang mga mata ang nakasalubong ng tingin ko. Sa likod nila ang angkan ng asul at si Prinsipe Alixid ay nakatingin sa akin.
Nang makalapit na ako sa angkan namin ay tahimik lang akong nakatayo sa tabi nila. Di rin naman nila ako pinapansin kaya ayos lang.
"Magandang umaga sa inyong lahat. Inaasahan na namin na nakahanda na kayo sa pagbubukas ng Fire Festival maging ang inyong mga kinatawan sa gaganaping paligsahan. Tulad ng laging nakasanayan, gaganapin ang ating paligsahan sa Azul Battleground sa ibabang bahagi na kinalalagyan ng Palasyo, tapat ng malawak na kagubatan ng Fiore."
Kahit sa labas ng Palasyo ginaganap ang laban ay hindi ako nakakatakas upang pumuslit lamang dahil pinapabantayan ako ni lola sa mga tauhan namin. Kaya wala rin akong ideya kung anong itsura ng Azul Battleground na lumalabas lamang tuwing araw ng festival.
"Ang lahat ng kinatawan ng bawat angkan ay maiiwan at ang hindi naman ay maaring pumunta na sa Azul Battleground."
Bawat angkan ang paglabas sa tarangkahan ng Parte De Azul at nang mawala na sila ay 30 na lamang kaming nandito (5 bawat angkan - asul, lila, pula, dilaw, berde, kahel).
Napatingin ako sa angkan ng asul at nakasalubong ko ng tingin sina Zack at Nathe na ngumiti sa akin. Ngumiti rin ako. Natuon ang paningin ko sa isa pang nakatingin sa akin at mabilis kong inalis ang ngiti dahil sa kabang umuusbong sa dibdib ko. Ewan ko kung kailan nagsimulang maging ganito ang reaksyon ng dibdib ko kay Prinsipe Alixid.
Umikot ang tingin ko at napunta sa angkan ng lila. Nakasalubong ko rin ng tingin si Vesiana. Nakangisi siya at may isinenyas sa kamay. Ang isang hintuturo ay tumuro kay Prinsipe Alixid at yung kabila ay tumuro sa akin at bumuo ng hugis puso gamit ang dalawang hintuturo. Inikutan ko lang siya ng mata at tinalikuran. Nang-aasar na naman e.
"Magsihanda na ang lahat para sa pagpapakilala sa bawat angkan sa Azul Battleground."
Sa harap namin ay may lumabas na bilog na asul na apoy at sa gitna ay lagusan. Maaring konektado sa gaganapan ng festival.
Nagsimula ring marinig namin ang ingay ng mga tao mula dito at ang anunsyo ng tagapagsalita.
"Bago ang ganap na pagbubukas ng Fire Festival, ipapakita muna natin sa lahat ang napiling kinatawan ng bawat angkan. Ang una ay mula sa angkan ng berdeng apoy."
Pumasok na sila sa lagusan at sumunod na tinawag ay ang angkan ng kahel na apoy at pangatlo ang angkan ng dilaw na apoy.
"Sa huling Fire Festival, ang tatlong huling tatawagin na angkan ay ang mga malalakas sa ginanap na paligsahan. Ang nasa ikatlong pwesto ay ang angkan ng Lilang apoy."
"Pumangalawa ang angkan ng pulang apoy."
Pumasok na kami sa lagusan at bumungad sa amin ang maraming manonood. Umikot ang paningin ko sa Azul Battleground at ganun na lamang ang pag-usbong ng tuwa sa isip ko. Pangarap ko ito. Ang maging parte nito. Sa gitna ay ang malawak na espasyo para sa mga gaganaping paligsahan at sa gilid ay ang mga upuan ng manonood at ng mahal na hari, mahal na reyna at ang mahal na prinsepe kasama si Yumina.
"At ang itinanghal na pinakamalakas ay ang angkan ng Asul na apoy."
Pagpasok nila Prinsepe Alixid ay matinding hiyawan ang nangyari kahit na mula ang iba sa ibang angkan. Huminto sila sa tabi namin. Nasa likuran ako ng pila kaya di ko kapantay sila Zack at Nathe na nasa ikalawa at pangatlong pila. Ang kapantay ko ay ang isa sa dalawang babae nilang ka-grupo.
Nilingon ako ng babaeng nasa ikaapat na pila at tinarayan. Napangiwi naman ako sa kaniya. Wala naman akong ginagawa pero ganyan siya. At dahil ginanyan niya ako siya ngayon ang target ko sa kanilang lima. Napangisi ako sa naisip at ibinalik ang tingin sa harap.
Pagtayo ng mahal na hari ay saktong pag-angat ng tingin ko sa taong nakaitim na kasuotan at natatakpan ang mukha ng maskara. Tumagal ang titig ko sa kaniya at nang mapansin ako ay umalis syang bigla.
Nakaramdam ako ng kaba pero nanahimik lang ako. Hindi kaya galing siya sa angkan ng itim na apoy? Anong ginagawa niya rito? Espiya?
*****
-btgkoorin