“Fuck!” gigil na gigil at kontrolado ang suntok ko sa isang patay na puno malapit sa kaharian namin. Father has a gym room and I destroyed his punching bag in just once punch and now they're changing it pero hindi na ako nag-abala pang bumalik doon para sirain ang punching bag na'yun.
I didn't bother to wear gloves to kasi mas masarap at gaganahan kang sumuntok kapag ramdam mo 'yung sakit.
Kanina pa dumudugo ang mga kamao ko at tumutulo na nga pero agad rin namang naghihilom. Pero nag-iiwan parin ito ng mga pasa at gasgas.
Biglang pumasok sa utak ko ang mukha ni Lucifer kaya naman sa sobrang galit ay hindi ko na namalayan na pabilis ng pabilis na pala ang galaw ko at ng hindi pa nakuntinto ay agad na tinadyakan ang puno dahilan para tumilapon ito.
Napatingin ako kung saan ito papatungo. Isang ngisi ang pumaskil sa labi ko ng napunta ito sa ilog at saktong-sakto na bumara. Ang ilog na kung saan inuugnay ang dalawang kaharian.
Agad na tumalikod nalang ako at hinayaang bumara ang puno at naglakad papatungo sa kaharian. Wala namang mga bastardong bampira rito dahil takot sila sa dating hari which is 'yung tito ko. Lalo na 'yung tita ko.
Saktong nakarating ako sa loob ng palasyo ng nadatnan kong aligaga ang mga kawal kaya naman dumiritso na ako sa throne room kung saan laging nakaupo ang mga magulang ko.
Kumunot ang noo ko ng makitang andami nilang kausap na opisyalis at ng makaalis ito ay malamig na naman akong tiningnan ni dad. I wanna sigh kasi noon naman hindi naman niya ako tinitingnan ng ganyan.
I pouted lalo na't bumaba ang tingin niya sa kamay ko kaya agad ko itong itinago.
“Explain in three seconds Kyleigh Haven before I blew out.”
“Nothing.”
Napasinghap si mom sa narinig habang ang ama ko naman ay napakunot ang noo.
“What did you just said Kyleigh Haven?” I gave dad my bored look and chew my bottom lip.
“I have nothing to explain dad. That tree fell due to its oldness.” I reasoned out.
He looked at me boredly. “Should I believe your reason Kyleigh? When that tree has lots of holes?”
I sighed. “Not my problem anymore dad. I'm just gonna go to my room. I'm dead tired.” Pamamaalam ko at agad na naglakad patungo sa kwarto ko.
Bigla kong naalala ang sinabi ni Braden kani-kanina lang. Pagkatapos kasi ng eksna naming 'yun ni Lucifer ay agad na bumalik ako sa academy ng walang pasabi sakanya at ng makabalik ako nakasalubong ko pa ang pesteng Braden na 'yun.
Pabagsak akong humiga sa kama ko at agad na ipinikit ang mata. I'm not really tired. Sinabi ko lang 'yun para makatakas sa mga magulang ko.
Bumangon ako at agad na may kinuhang casket at tiningnan ang laman nito. Hindi ko alam kung kanino galing but this caskets has the things that I love na hindi ko alam kung kanino galing at kung sino ang nagbigay. One day I just woke up feeling weird holding the casket tightly kasi pakiramdam ko may namimiss ako. Miss na miss ko pero hindi ko alam kung sino.
Babae? Lalaki? Hindi ko alam.
Agad na bumaba ako at nagpaalam na sa magulang ko na babalik na sa Blue. Linakad ko lang ang daanan pabalik sa Blue. Hindi naman talaga nakakapagod since I can run fastly and a snapped I'm already standing at my dorm's door. I used the easy way of transportation and that's what they called teleportation. I also have that kind of ability since my mother was fallen none of them knew too. In their useless minds I'm just a girl who has a pair of violet eyes with levitation as her ability.
Kumunot ang noo ko ng may mapansing akong papel sa sahig kaya naman I bent down at agad na inabot ang papel at binasa.
'Kyleigh, Hi. I just want you to meet us at the gardenia tomorrow after your class. Don't forget about this please. Keep safe.'
— Rhett Archer
Tumayo ako habang hawak parin ang letter at pumasok na sa loob ng dorm.
***
Kagaya ng sinabi nila ay nagtungo nga ako sa gardenia pagkatapos ng klase at doon nadatnan kong kompleto na sila at andoon narin si Lucifer but I did not bother to give him a glance. He's words are still hunting me. Those big fat liar.
“You're here.” malaki ang ngiting sinalubong ako ni Prince Rhett.
Tinanguan ko siya as he smiles widely. “Since we did not bother to introduce ourselves formally yesterday, ngayon nalang. I'm Rhett Archer you can call me Rhett. The eldest son of Brianna and Slate Archer.”
Kaagad na sumunod ang morenong lalaki. 'Yung naging instant referee sa cafeteria ng naglive show ako.
“I'm Tanner Archer lad,” bahagya pa siyang yumuko at kaagad na kinuha ang kamay ko at hinalikan ang likod nito.
I give him a soft smile. “ Pleasure to meet you. I'm sorry if you witnessed my scandal. My bad. ”
Natawa siya ng mahina sa sinabi ko at napailing kaya naman nakitawa narin ako.
“Tanner, let go of her hand.” naiiritang saad ni Prince Rhett.
Tanner did let go of my hand at agad na napatingin ako sa batang napakamot sa ulo niya lalo na’t nagbago ang timpla ng mukha ni Rhett.
“ H-hi, naalala mo pa ba ako? Skyler Archer nga pala.” muntik ko ng taasan ng kilay ang bubwit ng magpakilala siya but I always remind myself that they're warriors and I shouldn't let myself be close to them.
“Hi po ate, ako nga pala si Autumn Winchester at siya naman ang kapatid kong si Breeze.” sinunod ko kung saan niya tinuro ang daliri niya at nakita ko ang lalaking nakasandal sa puno habang nagbabasa ng libro kaya naman tumango nalang ako.
Nagulat ako ng may humawak a baywang ko kaya naman kaagad na napaharap ako sakanya at labis nalang ang panlalaki ng mata ko ng dumukwang siya papahalik saakin.
Pero bago pa niya maigawa ang plano niya ay malakas siyang bumagsak sa lupa. Muntik akong mapatawa ng malakas buti nalang talaga napigilan ko.
“Psh, lampa.” Lucifer murmured.
“What the fuck dude! Bakit ka dumaan sa gitna namin?!” singhal niya atsaka tumayo at pinagpagan ang pants niya.
Hindi na ako nakatiis at agad na natawa ng mahina kaya naman sinamaan niya ako ng tingin.
“Bakit? Nakaharang kayo sa daan eh, anong magagawa mo? Lalaban ka?” nanghahamong saad ni Lucifer.
“Oo bakit? Lalaban karin?”
Bumuka ang labi ni Lucifer per may naunang nagsalit na sakanya. “Guys, stop it. We're here to secure our safety since we're with them and Braden? Stop it.”
Napaawang ang labi ko ng marinig kong magsalita ang bookworm. Nang balingan ko siya ay tiniklop niya ang librong binabasa niya kanina at agad na isinilid ito sa bag niya at tinitigan ang dalawang lalaki na matitigas ang ulo.
“Braden, you're older than me but you think like a ten years old. You should be our role model since you're the son of Tita Madison not the other way around.” seryosong wika nito at tinitigan si Braden na naiinis na ang itsura.
“And what? Why would I be your model? Wala akong pake niisa sainyo.”
Tila hindi na nagulat ang mga kasamahan niya sa sinabi ni Braden but I suddenly sight Lucifer clenching his jaw as he looked at the other direction pero isinawalang bahala ko nalang ang reaksiyon niyang 'yun.
“We too, we don't care about you. If it's not about Tita Madison I wouldn't consider you as our cousin. You're pain in the ass, fucking every girl you want at isa pa pabigat ka sa buhay namin.” napanganga ako sa pinagsasabi ni Breeze.
“You son of—”
“Breeze and Braden stop it,” kapwa kami nanigas ng marinig namin ang boses ni Hm. Nang lingunin ko siya ay nakahalukipkip siya habang nakatingin sa dalawa.
Hindi na nagsalita pa ang dalawa na tila takot kay Hm. Lihim akong napangisi kasi natatakot sila kay Hm. Pero ako? Hmm. Bakit naman ako natatakot eh hindi naman nila ako kauri at wala ako sa pamamalakad nila. In that way I can treat people the way that I want to treat them.
Binalingan niya si Rhett na kasalukuyang may iniisip. “Prince Rhett I assumed that you already have the task I asked.”
Tumango si Rhett at agad na nginitian ako hindi ako ngumiti pabalik.
Tumikhim si Hm kaya naman ng lingunin ko siya ay merong kakaibang ngiti sa kanyang mga labi.
“Hmm. What would the task that you'll give to them Prince Rhett?” nakangiting tanong ni Hm at palihim akong kinindatan. Inirapan ko siya.
Nakatingin parin ako kay Rhett habang iniintay ang sasabihin niya. What would that be?
“We want a rose.” kumunot ang noo ko sa narinig ko mula sa kanya. We? Diba dapat siya lang?
“What kind of rose Prince Rhett?” binalingan niya si Hm.
“Hm we decided na pagkakaisahin nalang ang mga task na ibibigay namin sakanila its either magtutulungan sila o magpapaligsahan sila para kumuha ng rosas na nais namin,” paliwanag niya.
Muntik akong mapamura, magtutulungan? No way! Hindi na ako makikipagmabutihan sa Lucifer na 'yan no. Pagkatapos niya akong batuhin ng mga masasakit na salita makikipagsundo pa ako sakanya?
Hm’s lips parted a bit before nodding himself slowly agreeing the warriors decision.
“What kind of rose do you want?” malamig na tanong ni Lucifer.
Binalingan siya ni Tanner. “Someone’s rose.”
I gulped. Hindi maganda ang kutob ko sa pinaggagawa nila. “Who is that someone?”
“Lucifer. We want Lucifer’s rose.”
Mukhang hindi lang ata ako ang nagulat pati narin pala si Hm.
“Kids, getting Lucifer's rose is quite dangerous for the both of them.”
“But it's the only way to prove themselves that they're worthy to be part of the warriors.” Breeze said.
Napakuyom ako ng kamao ko. Fuck!
“Do you think we like to be part in this goddamn group too? Hell no.” galit kung turan. Anong pinaparating niya? Na mahina kami at hindi sila kayang protektahan. Sila 'yung mahina. Hindi nila kayang protektahan ang sarili nila.
“Prove it then Miss Kyleigh.” tinanguan ko siya.
“I'll prove it to you and slap it onto your face your royal highness.”
Binalingan ko si Lucifer baka alam niya kasi kasing pangalan sila ni Lucifer ng hell.
“Do you know where we're going to get it?” tanong ko sakanya at tinitigan lang ang ilong niya. I don't want to look into his eyes. Pakiramdam ko puno ng kasinungalingan ang mata niya.
“Yeah,” halos pabulong niyang sagot at medyo husky pa ang boses.
I suddenly wanna bite my lower lip but I stopped myself so hard. Baka sabihin na naman nitong nilalandi ko siya.
“Where?”
“Look in my eyes and you'll see the answer that you wanted.” hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at napakagat na talaga sa pang-ibabang labi dahil sa sinabi niya at dahan-dahan kong inangat ang tingin ko mula sa matangos niyang ilong patungo sa mga magaganda niyang mga mata.
I gaped when I deeply looked into his eyes. Umaapoy ito at alam ko kung asan ito.
“Kyleigh? What's happening?”
“Did you see it?” when Lucifer spoke tila nabalik ako sa katawan ko. Hindi ko maiwasang hindi manginig ng kunti. Who the fuck are you Lucifer and why I can see it? Why I can see the real you? Or sinadya mo talagang ipakita saakin kong ano ka.
“Did you see it Gray? Where?” he asked once again.
Tumango ako at tinitigan siya sa mukha hanggang sa unti-unting bumaba ang tingin ko sa mapupula niyang labi. I gulped before I opened my mouth to speak.
“In the depths.”
“Depths of what?”
Wala sa sariling sumagot ako.
“In the depths of hell.”