Zawgyi
" ေဟး... လႊတ္အုံး... ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ ျဖစ္ရမွာလဲ!"
"ေဖးရန္ မင္း နဂါးခုနွစ္ေဖာ္ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ အေၾကာင္းၾကားဖူးလား" ရီယြမ္ရွန္႔ဟာ အေမွာင္ထဲမွာပင္ လင္းလက္ေနသလားထင္ရသည့္ နက္ျပာေရာင္ဆံႏြယ္ဖ်ားေလးကို ဆြဲယူရင္း ေမးလိုက္သည္၊
'....'
ငါ့႐ုပ္က ဗဟုသုတေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနတဲ့႐ုပ္ေပါက္ေနလား၊ ဟိုေန႔တစ္ေန႔ကမွ ငါက Piao Yuနဂါးရဲ႕ဝိညာဥ္ဆက္ခံတဲ့သူျဖစ္တာသိၿပီး၊စြမ္းအင္က်င့္ရင္ ေပၚလာတဲ့နတ္ဘုရားမအေၾကာင္းေတာင္ မသိေသးဘူး! အခု ဘာအေၾကာင္းေတြ ပါလာျပန္ရတာလဲ!
'သူမ်ားေတြ ကိုယ့္ေရးတဲ့ဇာတ္လမ္းထဲဝင္သြားရင္ မဟုတ္ဘူး အျခားသူေတြ သူမ်ားေရးတဲ့ဇာတ္လမ္းထဲဝင္သြားရင္ေတာင္ အၾကားျမင္ဆရာႀကီးေတြက်ၿပီး လူတကာရဲ႕အထင္ႀကီးခံရေသးတယ္! ငါဆုိတဲ့ဝမ္ေဖးရန္ကေတာ့ ကိုယ္ေရးတဲ့ဇာတ္လမ္းထဲမွာေတာင္ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ေလးနဲ႔ ဆုိးဝါးလိုက္တဲ့ဘဝ'
[System: ညီးမေနနဲ႔ နင့္ဇာတ္လမ္းက စုတ္ျပတ္သတ္ေနၿပီး သံုးစားလို႔မွ မရတာကိုး] သူရဲ႕ခ်စ္ရစြာေသာSystemက အၿမဲအနာေပၚ ဆားသိပ္တာပဲ၊
'.....' စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ ေသြးအန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ဥမ
ဝမ္ေဖးရန္ဟာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျဖင့္ ေခါင္းေလးခါယမ္းလိုက္ၿပီး မသိေၾကာင္းေျပာျပလိုက္သည္၊ထိုအခါ ယြမ္႐ွန္႔လည္း ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔ကာ ရွင္းျပလာေတာ့သည္၊
တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက နဂါးေတြရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေမွာ္သားရဲေတြကို အုပ္စိုးတဲ့ဘုရင္ျဖစ္တဲ့ မဟူရာနဂါးႀကီးဟာ ကမာၻ့ပထဝီေခ်ာ္ရည္ကေန ဖြားျမင္လာခဲ့သည္၊
ေခါင္းေဆာင္ေအာ္ရာနဲ႔အတူေမြးဖြားလာသည့္ နဂါးဘုရင္ႀကီးကို ေလာကရဲ႕သဘာဝကိုေစာင့္ေ႐ွာက္သည့္နဂါးမေလး နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔က်ိန္စာကိုကိုယ္စားျပဳသည့္သက္တံ့ေရာင္အဆင္းရွိတဲ့ဖီးနစ္မေလးတို႔ဟာ ၿပိဳင္တူခ်စ္ကြၽမ္းဝင္ခဲ့သည္၊ဒါေပမယ့္ မဟူရာနဂါးႀကီးဟာ သဘာဝကိုေစာင့္ေ႐ွာက္သည့္နဂါးမေလးကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္၊
ဒါေၾကာင့္ နာက်ဥ္းခ်က္ေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ဖီးနစ္ငွက္မေလးဟာ နဂါးဘုရင္ေပၚ က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သည္၊အစြမ္းေရာက္သြားတဲ့အခ်စ္တစ္ခုဟာ အမုန္းအျဖစ္အလြယ္တကူေျပာင္းလဲနိုင္သလိုပဲ၊မဟူရာနဂါးကို ခ်စ္ခဲ့သည့္ဖီးနစ္ငွက္မေလးရဲ႕အခ်စ္ဟာ နားၾကည္းမႈေတြအျဖင့္ ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္၊ထိုခ်ိန္က နဂါးမေလးဟာ Piao Yuကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး ဖီးနစ္မေလးရဲ႕ပစ္မွတ္သည္လည္း အျပစ္ကင္းမဲ့Piao Yuဆီသာ ဦးတည္ခဲ့သည္၊
"ငါရဲ႕ အခ်စ္ကိုလိမ္လည္လွည့္စားခဲ့ၿပီး နင္ရဲ႕ခ်စ္ဇနီးအတြက္ ငါ့အျမဴေတကို ခိုးယူခဲ့တဲ့နင္ကိုငါက်ိန္စာတိုက္ျပမယ္! နင့္ခ်စ္ရတဲ့ဇနီးလြယ္ထားတဲ့ကိုယ္ဝန္ဟာ ေယာက်ာ္းေလးအျဖစ္ေမြးဖြားလာၿပီး ထိုသားေတာ္ဟာ တေလာကလံုးမွာ တုႏိႈင္းယွဥ္လို႔မရေအာင္လွပါေစ၊ ျမင္သူတိုင္းခ်စ္ျမတ္ႏိုးခံရပါေစ ဒီဆုမြန္က နင္အေပၚခ်စ္မိတဲ့ငါရဲ႕ဆုမြန္ပဲ ဒါေပမယ့္...ထိုသားေတာ္ေၾကာင့္ နင္ရဲ႕က်န္သားေတြဟာ မွားယြင္းတဲ့အခ်စ္နဲ႔ခ်စ္မိက်ၿပီး အခ်င္းခ်င္းတိုက္ခိုက္လိမ့္မယ္ နဂါးမ်ိဳးႏြယ္စု ပ်က္သုန္းသြားတဲ့အထိ သူတို႔က ထိုသားေတာ္ကို ရဖို႔ ညီအစ္ကိုခ်င္းေတာင္ မမွတ္မိေစနိုင္တဲ့အထိ အေသအေၾကတိုက္ခိုက္လိမ့္မယ္ က်ိန္စာကို ျပန္ေျဖေဖ်ာက္နည္းက လက္ရွိ ငါျဖစ္ခဲ့သလိုပဲ"
ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ ဖီးနစ္ငွက္မေလးကို မဟူရာနဂါးႀကီးဟာ ေအးစက္စက္သာၾကည့္ေနခဲ့သည္၊သူရဲ႕ပံုစံစိုးရိမ္မႈတစက္မွပင္ မ႐ွိေပ၊
ထိုကစၿပီး ထူးခြၽန္ထက္ျမက္သည့္ နဂါးသားေတာ္ေလး ခုႏွစ္ပါးေမြးဖြားလာခဲ့ၿပီး ဖီးနစ္ဌက္မေလးက်ိန္စာတိုက္ျခင္းခံရတဲ့အငယ္ဆံုးသားေတာ္သည္လည္း အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့သည္၊ေႏြဦးနတ္ဘုရားမနီးပါး သိပ္လွပလြန္းတာေၾကာင့္ ႀကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် မဟူရာနဂါးႀကီးဟာ စိတ္မခ်ျဖစ္လာသည္၊ ေနာက္ဆံုး သူရဲ႕အႀကီးဆံုးသားေတာ္ကို အ႐ိုက္အရာဆက္ခံကာ ညီေတာ္ေတြကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ရန္ မွာတမ္းေခြၽခဲ့ၿပီး မဟူရာနဂါးႀကီးနဲ႔သဘာဝမိခင္နဂါးတို႔ဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္၊
ထိုခ်ိန္ကစၿပီး အငယ္ဆံုးသားေတာ္ေလးဟာ သူရဲ႕အစ္ကိုေတာ္ေတြနဲ႔ပထမဆံုးေတြ႔ဆံုခြင့္ရေတာ့သည္၊ အစ္ကိုေတာ္ ခုႏွစ္ပါးဟာ လွပတဲ့ညီေတာ္ေလးကိုျမင္ေတြ႔သည့္အခ်ိန္မွာ ထူးဆန္းစြာ သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ေပါက္ဖြားလာၿပီး ညီေတာ္ေလးကို အျပင္လူေတြမေတြ႔ေအာင္ပိတ္ပင္ထားခဲ့ရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ ပိုးပန္းရင္း ေနာက္ဆံုးရန္သူေတြျဖစ္လာခဲ့သည္၊ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး ညီေတာ္အငယ္ဆံုးေလးဟာ အစ္ကိုေတာ္ တပါးကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေခတ္၊ဒီခ်ိန္ထိ ယင္နဂါးေရြးခ်ယ္လိုက္သည့္ နဂါးဟာဘယ္သူဆုိတာေဖာ္မထုတ္ႏိုင္ခဲ့ေခ်၊
"ဇာတ္လမ္းေလးရဲ႕အဆံုးသတ္ကိုဘယ္သူမွ မသိေပ....ကိုယ္ကေတာ့ ဆ႒မနဂါးလို႔ထင္တာပဲ...."
ရီယြမ္႐ွန္႔ဟာ အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴးရင္း ေနာက္ဆံုးစကားကို တိုးညႇင္းစြာေျပာလိုက္ေတာ့သည္၊ဝမ္ေဖးရန္ဟာ ရီယြမ္႐ွန္ေျပာျပေနသည့္ ဒ႑ာရီပံုျပင္ကိုနားေထာင္ေနရင္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားၿပီး
"ေနဦး ဘယ္သူနဲ႔ ညားသြားလဲမပါပဲ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္ရမွာလဲ" မေက်မနပ္တခ်က္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္၊
' ဟုတ္ၿပီ သူတို႔နဂါးေတြဘာသာဘယ္သူေရြးေရြးေလ၊ကြၽန္ေတာ္ကဘာလို႔ခင္ဗ်ားရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္ေပးရမွာလဲ! ၿပီးေတာ့ ဖီးနစ္ငွက္မက ဟိုနဂါးေတြကိုက်ိန္စာတိုက္တာေလ ဒီဝမ္ေဖးရန္နဲ႔ဘာဆုိင္လို႔လဲ' သူက ၾကားထဲက ေနရင္းထိုင္းရင္း ေယာက်ာ္းရအံုးမယ္၊
"သိသာေနတာပဲ ကိုယ္ရဲ႕ ဆ႒မနဂါးက သမာသမတ္႐ွိသလို၊တရားမ်ွတၿပီး အင္အားႀကီးမားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းနဂါးႀကီးေလ ထိုလိုနဂါးမ်ိဳးကိုမွမေရြးခ်ယ္ရင္ ဘယ္နဂါးကိုေရြးခ်ယ္အုန္းမွာလဲ"
"ခင္ဗ်ားက ႐ိုးမလိုလိုနဲ႔ တကယ္ေတာ့လိပ္မ်ိဳးပဲ... အဲ့တာ နဂါးေတြကိစၥေလ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဘာဆုိင္လို႔လဲ"
"ေရြးခ်ယ္ခံရသူေတြမွာလည္း က်ိန္စာသက္ေရာက္တယ္ေလ...ဥပမာ..."
ဝမ္းေဖးရန္ရဲ႕ ပုဝါေလးကိုဖယ္က်လိုက္ၿပီး ေပၚလာသည့္မ်က္ႏွာလွလွေလးကို တအံ့တၾသငမ္းေမာၾကည့္ရင္း ရီယြမ္ရွန္႔ စိတ္ကို ျပန္ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး
"က်ိန္စာသင့္ေစတဲ့ ဒီလုိလွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးလိုေပါ့" ေျပာလိုက္ၿပီး အနည္းငယ္ပြင့္ဟေနတဲ့ႏူတ္ခမ္းဖူးေလးကို တစ္ခ်က္ဖိကာနမ္းလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္က အမ်ိဳးသားဟာ တုန္သြားၿပီး သူ႔ကိုတြန္းထုတ္ကာ မ်က္ႏွာဖံုးေလးကိုဆြဲထုတ္ၿပီး မ်က္ႏွာေတြစြတ္သြားေတာ့သည္၊ၾကည့္ရတာ ထိုအမ်ိဳးသားေလးရဲ႕လည္ပင္းေပၚက ဆြဲႀကိဳးက သိုေလွာင္ေရးပစၥည္းပဲ၊
"ဘာ...လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလဲ"ဝမ္ေဖးရန္ သူရဲ႕သိုေလွာင္ေရးဆြဲႀကိဳးကေန မ်က္နွာဖံုးကို အေလာတႀကီးဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္ေနတဲ့ ေယာက်ာ္းကို ေဒါသတႀကီစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္၊
ရီယြမ္ရွန္႔ သူ႔ကို ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို မာန္ဖီကာ ရန္စြာေနတဲ့ဝမ္ေဖးရန္ကို အသည္းယားစြာၾကည့္လိုက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲကေနလႊတ္ကာ ေခါင္းေလးကိုတစ္ခ်က္ပုတ္လိုက္ၿပီး စိတ္ေအးေအးထားရန္ ေျပာလိုက္သည္၊
"စိတ္မပူပါနဲ႔ ကိုယ္က ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းႀကီးမားတယ္... ဒါေၾကာင့္ မင္းခြင့္ျပဳခ်က္မရမခ်င္း ကိုယ္ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး"
[System: ပထမဆံုးေသာ သက္႐ွိ ဥပုသ္ေစာင့္သည့္က်ားကို ျမင္ဖူးၿပီးသြားၿပီ]
" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...ခင္ဗ်ားရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ မဟုတ္ဘူး"
ေလးစားခ်င္စိတ္ေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္လိုက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာေျပာခ်လိုက္သည္၊
"ဟုတ္ပါၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ ေျဖးေျဖးခ်င္း ႀကိဳးစားက်တာေပါ့"
"ဘာကို ႀကိဳးစားရမွာလဲ!!! ကြၽန္ေတာ္က....ကြၽန္ေတာ္က " 'အကိတ္မႀကီးေတြပဲ ႀကိဳက္တာဗ်!'
'....' ဘာလို႔ ဆက္ေျပာလို႔မရေတာ့တာလဲ
[System: အထင္လြဲစရာေကာင္းတဲ့ စကားေတြေျပာခြင့္မ႐ွိဘူး]
'WTF!!!!"
"႐ွက္မေနပါနဲ႔ ကိုယ္တို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းႀကိဳးစားက်တာေပါ့"
"...." 'ဘယ္သူက ႐ွက္ေနလို႔လဲ!!! ခင္ဗ်ားလို ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ေတြမႀကိဳက္ဘူး!! အကိတ္မမေတြပဲ ႀကိဳက္တာ!!!'
[System: တရားနဲ႔ေျဖပါဟာ... နင္ေကြးတာမွမဟုတ္တာ ေ႐ွာင္ေဝ့ရန္ေကြးတာေလ... အလိုက္သင့္ေလး သ႐ုပ္ေဆာင္ေပးလိုက္ေလ]
'.....' ေအာ္ ေအးေအး တကယ္ခံရမွာ ငါေလ! မင္းရဲ႕ေ႐ွာင္ေဝ့ရန္ကအခြံပဲ႐ွိတာ အဆံကငါဝင္ေနတာကြ
ထိုခ်ိန္တြင္ ဂူေပါက္ဝတြင္ လူရိပ္ေပၚလာတာေၾကာင့္ ရီယြမ္႐ွန္႔ဟာ ခ်က္ခ်င္းမတ္တပ္ရပ္ကာ သူရဲ႕လက္နက္ျဖစ္သည့္လွံကို ဆြဲထုတ္ကာ ဂူေပါက္ဝကို လွမ္းခ်ိန္လိုက္ၿပီး ရန္လိုသည့္အသံျဖင့္ ေမးလိုက္သည္၊
"ဘယ္သူလဲ!"
"ေႏွာင့္ယွက္ရတာေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး...ဒါေပမယ့္ ရန္အာက ငါရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ပဲ အႀကီးအကဲယြမ္႐ွန္႔" နားဝင္ခ်ိဳေအးၿပီးတည္ၿငိမ္ၾသ႐ွတဲ့အသံေၾကာင့္ ဝမ္ေဖးရန္မ်က္ဝန္းမ်ားေတာက္ပသြားကာ ဂူေပါက္ဝရွိလူရိပ္႐ွိရာကို အေျပးသြားေတာ့သည္၊
"ေလာ့ေကာေကာ... ျပန္လာၿပီေပါ့! "
မင္ေလာ့ဟာ သူဆီေျပးလာတဲ့ ေ႐ွာင္ေဝ့ရန္ကို ခါးေလးကေန ခ်ီလိုက္ၿပီး တစ္ပတ္လည္လိုက္ၿပီး ေျမေပၚျပန္ခ်ကာ သူရင္ခြင္ထဲ ႏွစ္ကာဖက္ထားၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေခ်ာ့ေနသည့္ေလသံျဖင့္ ေအးေဆးေလးေျပာလာေတာ့သည္၊
"ကိုယ္ နည္းနည္းၾကာသြားတယ္..."
အေနာက္႐ွိယြမ္႐ွန္႔ရဲ႕မဲေမွာင္ေနေသာမ်က္ႏွာႀကီးကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ ေ႐ွာင္ေဝ့ရန္ရဲ႕ လက္ေလးကို ျမတ္ႏိုးစြာနမ္း႐ိႈက္ၿပီး ပါးေလးကို ဖြဖြေလးပြတ္သပ္ရင္း သူခ်စ္ရတဲ့အမ်ိဳးသားေလးမ်က္နွာကို အဝစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့သည္၊
"ေလာ့ေကာေကာက ယြမ္႐ွန္႔ကို သိတယ္ေပါ့"
ဝမ္ေဖးရန္ရဲ႕တရင္းတႏွီးေခၚေဝၚမႈေၾကာင့္ မင္ေလာ့မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားေပမယ့္ ဟန္ေဆာင္ျပံဳးလိုက္ၿပီး ရီယြမ္ရွန္႔ကို ၿပံဳးကာ စိုက္ၾကည့္ရင္း
"မသိပဲေနမလား အန္႕ရွေကာင္းကင္ဂိုဏ္းရဲ႕ နံပါတ္တစ္ ပါရမီရွင္ႀကီးရီယြမ္႐ွန္႔ကို၊အႀကီးအကဲယြမ္႐ွန္႔က ၾကားရတဲ့သတင္းအတိုင္းပဲ တကယ္ကိုခန္႔ညားေခ်ာေမာတာပဲ "
ရီယြမ္႐ွန္႔ကလည္း ဟန္ေဆာင္ျပံဳးလိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ကာ
" ဒီအႀကီးအကဲကလည္း မင္အင္ပါယာရဲ႕မင္းသားကို ဒီလိုေနရာမွာေတြ႔မယ္မထင္ခဲ့ဘူး " ႏူတ္ဆက္ကာေျပာလိုက္သည္၊
"မင္အင္ပါယာ.... အႀကီးအကဲ????" ဝမ္ေဖးရန္ဟာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးနဲ႔ ရြတ္ဆုိလိုက္သည္၊ထိုနွစ္ဦးလံုးရဲ႕ ေနာက္ခံကိုသိတာၾကာၿပီဆုိေပမယ့္ေပါ့၊
"ရန္အာကိုယ္ ဖံုးကြယ္ထားဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္မ႐ွိပါဘူး အမွန္ေတာ့ ကိုယ္က မင္အင္ပါယာရဲ႕အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသား မင္ထ်န္းေလာ့ပါ ကိုယ့္ကို စိတ္မဆုိးနဲ႔ေနာ္..." မင္ထ်န္းေလာ့ဟာ မ်က္နွာငယ္နဲ႔ ဝမ္ေဖးရန္ကို စိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာလာတာေၾကာင့္ 'ရပါတယ္'ဆုိတဲ့စကားေတာင္ မေျပာရေသးဘူး ေဘးရွိ ရီယြမ္ရွန္႔ဟာလည္း ဝင္ေျပာလာေတာ့သည္၊
"ေဖးရန္ ကိုယ္က အစထဲကေျပာျပမလို႔ေနာ္ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ေသခ်ာမမိတ္ဆက္မိတာ... အျခားသူေတြလို ေဖးရန္ေပၚ ဖံုးကြယ္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိပါဘူး ကိုယ္က အန္႔႐ွေကာင္းကင္ဂိုဏ္း၊ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ တပည့္ရင္း၊ ၿပီးေတာ့ အငယ္တန္းအႀကီးအကဲ ရီယြမ္႐ွန္႔ ၊ အခုထိ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့အိမ္ေထာင္ဖက္လည္းမ႐ွိသလို၊ေစ့စပ္ကမ္းလွမ္းထားတာေတြလည္းမ႐ွိပါဘူး အႀကိဳက္ဆံုးက ရန္ထိုက္စားေသာက္ဆုိင္က ပန္းရနံ႔ငါးမ်ိဳးဟင္းပါ... အႀကိဳက္ဆံုးသားရဲ...."
"အႀကီးအကဲ ယြမ္႐ွန္႔!... မင္းေျပာခ်င္တာက ဒီမင္းသားက ေစ့စပ္ထားတဲ့သူေသာက္ရမ္းေပါေနတယ္ေပါ့ "ရီ
ြမ္ရွန္႔ကို မင္ထ်န္းေလာ့ သတိေပးခ်င္သည့္အၾကည့္တစ္ခ်က္ေပးရင္း ဟန္ေဆာင္အျပံဳးျဖင့္ေမးလိုက္သည္၊
"မရည္ရြယ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ေဖးရန္တစ္ေယာက္ထဲကို ေပါင္းသင္းၿပီး ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြထားၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာေအာင္မလုပ္ဘူး" ေအာင္ႏိုင္သူအျပံဳးျဖစ္ ယြမ္႐ွန္႔ျပံဳးလိုက္ကာ စိတ္ေက်နပ္ေနတဲ့အၾကည့္နဲ႔ မင္ထ်န္းေလာ့ကိုၾကည့္လိုက္သည္
"မင္း...! ဒီမင္းသားကလည္း ရန္အာတစ္ေယာက္ထဲပဲ မိဖုရားေခါင္ေနရာထားၿပီး အေနာက္ေဆာင္မွာ လူမေျပာနဲ႔ေခြးေတာင္မထည့္ပဲ ေပါင္းသင္းႏိုင္တယ္!" အၿပိဳင္ေျပာလာၿပီးေနာက္မွာ ထိုႏွစ္ေယာက္ဟာ ရန္ထျဖစ္ေတာ့သည္၊
"ေတာ္က်ပါေတာ့ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္! "
'ေသာက္က်ိဳးနည္း မင္းတို႔ကို ယူမယ္ေျပာမိခဲ့လား!!!!' ငါ့ကိုလုေနရေအာင္...ငါဝမ္ေဖးရန္ က ေစာ္အကိတ္ႀကီးေတြပဲ ႀကိဳက္တာ!!'
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Chapter - 14
"ဘာ!! ေ႐ွာင္ေဝ့ရန္နဲ႔ပါလာတဲ့သူက ဒ႑ာရီတစ္ခုလိုေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဂိုဏ္းငါးဂိုဏ္းထဲက အန္႔႐ွေကာင္းကင္ဂိုဏ္းက အႀကီးအကဲေပါ့!!"
ေ႐ွာင္ခ်င္းလင္မနာလိုမႈေၾကာင့္ အက်ႌကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အၾကံတစ္ခုရသြားကာ
" တစ္ခုလိုခ်င္ရင္ တစ္ခုစြန္႔ပစ္ရမွာပဲေလ... အဲ့ရီယြမ္႐ွန္႔က မင္းသားငါးထက္ အဆတစ္ေသာင္းေလာက္သာတယ္ တကယ္လို႔ မင္းသားငါးရဲ႕အခန္းထဲမွာ ေ႐ွာင္ေဝ့ရန္ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔...."
"ပြဲၿပီးၿပီပဲ "
-*-*-*-*-*-*-*-*
Unicode
" ဟေး... လွှတ်အုံး... ကျွန်တော်က ဘယ်လိုလုပ် ခင်ဗျားရဲ့ ကြင်ယာတော် ဖြစ်ရမှာလဲ!"
"ဖေးရန် မင်း နဂါးခုနှစ်ဖော်ရဲ့ကြင်ယာတော် အကြောင်းကြားဖူးလား" ရီယွမ်ရှန့်ဟာ အမှောင်ထဲမှာပင် လင်းလက်နေသလားထင်ရသည့် နက်ပြာရောင်ဆံနွယ်ဖျားလေးကို ဆွဲယူရင်း မေးလိုက်သည်၊
'....'
ငါ့ရုပ်က ဗဟုသုတတွေနဲ့ ပြည့်စုံနေတဲ့ရုပ်ပေါက်နေလား၊ ဟိုနေ့တစ်နေ့ကမှ ငါက Piao Yuနဂါးရဲ့ဝိညာဉ်ဆက်ခံတဲ့သူဖြစ်တာသိပြီး၊စွမ်းအင်ကျင့်ရင် ပေါ်လာတဲ့နတ်ဘုရားမအကြောင်းတောင် မသိသေးဘူး! အခု ဘာအကြောင်းတွေ ပါလာပြန်ရတာလဲ!
'သူများတွေ ကိုယ့်ရေးတဲ့ဇာတ်လမ်းထဲဝင်သွားရင် မဟုတ်ဘူး အခြားသူတွေ သူများရေးတဲ့ဇာတ်လမ်းထဲဝင်သွားရင်တောင် အကြားမြင်ဆရာကြီးတွေကျပြီး လူတကာရဲ့အထင်ကြီးခံရသေးတယ်! ငါဆိုတဲ့ဝမ်ဖေးရန်ကတော့ ကိုယ်ရေးတဲ့ဇာတ်လမ်းထဲမှာတောင် မျက်စိသူငယ်နားသူငယ်လေးနဲ့ ဆိုးဝါးလိုက်တဲ့ဘဝ'
[System: ညီးမနေနဲ့ နင့်ဇာတ်လမ်းက စုတ်ပြတ်သတ်နေပြီး သုံးစားလို့မှ မရတာကိုး] သူရဲ့ချစ်ရစွာသောSystemက အမြဲအနာပေါ် ဆားသိပ်တာပဲ၊
'.....' စကားတစ်ခွန်းနဲ့ သွေးအန်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့ဥမ
ဝမ်ဖေးရန်ဟာ အူကြောင်ကြောင်လေးဖြင့် ခေါင်းလေးခါယမ်းလိုက်ပြီး မသိကြောင်းပြောပြလိုက်သည်၊ထိုအခါ ယွမ်ရှန့်လည်း ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ကာ ရှင်းပြလာတော့သည်၊
တစ်ချိန်တစ်ခါတုန်းက နဂါးတွေရဲ့ခေါင်းဆောင် မှော်သားရဲတွေကို အုပ်စိုးတဲ့ဘုရင်ဖြစ်တဲ့ မဟူရာနဂါးကြီးဟာ ကမ္ဘာ့ပထဝီချော်ရည်ကနေ ဖွားမြင်လာခဲ့သည်၊
ခေါင်းဆောင်အော်ရာနဲ့အတူမွေးဖွားလာသည့် နဂါးဘုရင်ကြီးကို လောကရဲ့သဘာဝကိုစောင့်ရှောက်သည့်နဂါးမလေး နဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ကျိန်စာကိုကိုယ်စားပြုသည့်သက်တံ့ရောင်အဆင်းရှိတဲ့ဖီးနစ်မလေးတို့ဟာ ပြိုင်တူချစ်ကျွမ်းဝင်ခဲ့သည်၊ဒါပေမယ့် မဟူရာနဂါးကြီးဟာ သဘာဝကိုစောင့်ရှောက်သည့်နဂါးမလေးကိုသာ ရွေးချယ်ခဲ့သည်၊
ဒါကြောင့် နာကျဉ်းချက်တွေနဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့ဖီးနစ်ငှက်မလေးဟာ နဂါးဘုရင်ပေါ် ကျိန်စာတိုက်ခဲ့သည်၊အစွမ်းရောက်သွားတဲ့အချစ်တစ်ခုဟာ အမုန်းအဖြစ်အလွယ်တကူပြောင်းလဲနိုင်သလိုပဲ၊မဟူရာနဂါးကို ချစ်ခဲ့သည့်ဖီးနစ်ငှက်မလေးရဲ့အချစ်ဟာ နားကြည်းမှုတွေအဖြင့် ပြောင်းလဲခဲ့တယ်၊ထိုချိန်က နဂါးမလေးဟာ Piao Yuကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားချိန်ဖြစ်ပြီး ဖီးနစ်မလေးရဲ့ပစ်မှတ်သည်လည်း အပြစ်ကင်းမဲ့Piao Yuဆီသာ ဦးတည်ခဲ့သည်၊
"ငါရဲ့ အချစ်ကိုလိမ်လည်လှည့်စားခဲ့ပြီး နင်ရဲ့ချစ်ဇနီးအတွက် ငါ့အမြူတေကို ခိုးယူခဲ့တဲ့နင်ကိုငါကျိန်စာတိုက်ပြမယ်! နင့်ချစ်ရတဲ့ဇနီးလွယ်ထားတဲ့ကိုယ်ဝန်ဟာ ယောကျာ်းလေးအဖြစ်မွေးဖွားလာပြီး ထိုသားတော်ဟာ တလောကလုံးမှာ တုနှိုင်းယှဉ်လို့မရအောင်လှပါစေ၊ မြင်သူတိုင်းချစ်မြတ်နိုးခံရပါစေ ဒီဆုမွန်က နင်အပေါ်ချစ်မိတဲ့ငါရဲ့ဆုမွန်ပဲ ဒါပေမယ့်...ထိုသားတော်ကြောင့် နင်ရဲ့ကျန်သားတွေဟာ မှားယွင်းတဲ့အချစ်နဲ့ချစ်မိကျပြီး အချင်းချင်းတိုက်ခိုက်လိမ့်မယ် နဂါးမျိုးနွယ်စု ပျက်သုန်းသွားတဲ့အထိ သူတို့က ထိုသားတော်ကို ရဖို့ ညီအစ်ကိုချင်းတောင် မမှတ်မိစေနိုင်တဲ့အထိ အသေအကြေတိုက်ခိုက်လိမ့်မယ် ကျိန်စာကို ပြန်ဖြေဖျောက်နည်းက လက်ရှိ ငါဖြစ်ခဲ့သလိုပဲ"
ပျက်စီးပျောက်ကွယ်သွားသည့် ဖီးနစ်ငှက်မလေးကို မဟူရာနဂါးကြီးဟာ အေးစက်စက်သာကြည့်နေခဲ့သည်၊သူရဲ့ပုံစံစိုးရိမ်မှုတစက်မှပင် မရှိပေ၊
ထိုကစပြီး ထူးချွန်ထက်မြက်သည့် နဂါးသားတော်လေး ခုနှစ်ပါးမွေးဖွားလာခဲ့ပြီး ဖီးနစ်ဌက်မလေးကျိန်စာတိုက်ခြင်းခံရတဲ့အငယ်ဆုံးသားတော်သည်လည်း အရွယ်ရောက်လာတော့သည်၊နွေဦးနတ်ဘုရားမနီးပါး သိပ်လှပလွန်းတာကြောင့် ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ မဟူရာနဂါးကြီးဟာ စိတ်မချဖြစ်လာသည်၊ နောက်ဆုံး သူရဲ့အကြီးဆုံးသားတော်ကို အရိုက်အရာဆက်ခံကာ ညီတော်တွေကိုစောင့်ရှောက်ရန် မှာတမ်းချွေခဲ့ပြီး မဟူရာနဂါးကြီးနဲ့သဘာဝမိခင်နဂါးတို့ဟာ ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်၊
ထိုချိန်ကစပြီး အငယ်ဆုံးသားတော်လေးဟာ သူရဲ့အစ်ကိုတော်တွေနဲ့ပထမဆုံးတွေ့ဆုံခွင့်ရတော့သည်၊ အစ်ကိုတော် ခုနှစ်ပါးဟာ လှပတဲ့ညီတော်လေးကိုမြင်တွေ့သည့်အချိန်မှာ ထူးဆန်းစွာ သူတို့ရဲ့ချစ်ခြင်းတရားဟာ ပေါက်ဖွားလာပြီး ညီတော်လေးကို အပြင်လူတွေမတွေ့အောင်ပိတ်ပင်ထားခဲ့ရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြိုင်အဆိုင် ပိုးပန်းရင်း နောက်ဆုံးရန်သူတွေဖြစ်လာခဲ့သည်၊ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံး ညီတော်အငယ်ဆုံးလေးဟာ အစ်ကိုတော် တပါးကိုရွေးချယ်ခဲ့သည်၊ ဒါပေမယ့် ဒီခေတ်၊ဒီချိန်ထိ ယင်နဂါးရွေးချယ်လိုက်သည့် နဂါးဟာဘယ်သူဆိုတာဖော်မထုတ်နိုင်ခဲ့ချေ၊
"ဇာတ်လမ်းလေးရဲ့အဆုံးသတ်ကိုဘယ်သူမှ မသိပေ....ကိုယ်ကတော့ ဆဋ္ဌမနဂါးလို့ထင်တာပဲ...."
ရီယွမ်ရှန့်ဟာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူးရင်း နောက်ဆုံးစကားကို တိုးညှင်းစွာပြောလိုက်တော့သည်၊ဝမ်ဖေးရန်ဟာ ရီယွမ်ရှန်ပြောပြနေသည့် ဒဏ္႑ာရီပုံပြင်ကိုနားထောင်နေရင်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး
"နေဦး ဘယ်သူနဲ့ ညားသွားလဲမပါပဲ ကျွန်တော်က ခင်ဗျားရဲ့ကြင်ယာတော်ဖြစ်ရမှာလဲ" မကျေမနပ်တချက်ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်၊
' ဟုတ်ပြီ သူတို့နဂါးတွေဘာသာဘယ်သူရွေးရွေးလေ၊ကျွန်တော်ကဘာလို့ခင်ဗျားရဲ့ ကြင်ယာတော်ဖြစ်ပေးရမှာလဲ! ပြီးတော့ ဖီးနစ်ငှက်မက ဟိုနဂါးတွေကိုကျိန်စာတိုက်တာလေ ဒီဝမ်ဖေးရန်နဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ' သူက ကြားထဲက နေရင်းထိုင်းရင်း ယောကျာ်းရအုံးမယ်၊
"သိသာနေတာပဲ ကိုယ်ရဲ့ ဆဋ္ဌမနဂါးက သမာသမတ်ရှိသလို၊တရားမျှတပြီး အင်အားကြီးမားတဲ့ သူတော်ကောင်းနဂါးကြီးလေ ထိုလိုနဂါးမျိုးကိုမှမရွေးချယ်ရင် ဘယ်နဂါးကိုရွေးချယ်အုန်းမှာလဲ"
"ခင်ဗျားက ရိုးမလိုလိုနဲ့ တကယ်တော့လိပ်မျိုးပဲ... အဲ့တာ နဂါးတွေကိစ္စလေ ကျွန်တော်နဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"ရွေးချယ်ခံရသူတွေမှာလည်း ကျိန်စာသက်ရောက်တယ်လေ...ဥပမာ..."
ဝမ်းဖေးရန်ရဲ့ ပုဝါလေးကိုဖယ်ကျလိုက်ပြီး ပေါ်လာသည့်မျက်နှာလှလှလေးကို တအံ့တသြငမ်းမောကြည့်ရင်း ရီယွမ်ရှန့် စိတ်ကို ပြန်ထိန်းချုပ်လိုက်ပြီး
"ကျိန်စာသင့်စေတဲ့ ဒီလိုလှပတဲ့မျက်နှာလေးလိုပေါ့" ပြောလိုက်ပြီး အနည်းငယ်ပွင့်ဟနေတဲ့နူတ်ခမ်းဖူးလေးကို တစ်ချက်ဖိကာနမ်းလိုက်တော့ တစ်ဖက်က အမျိုးသားဟာ တုန်သွားပြီး သူ့ကိုတွန်းထုတ်ကာ မျက်နှာဖုံးလေးကိုဆွဲထုတ်ပြီး မျက်နှာတွေစွတ်သွားတော့သည်၊ကြည့်ရတာ ထိုအမျိုးသားလေးရဲ့လည်ပင်းပေါ်က ဆွဲကြိုးက သိုလှောင်ရေးပစ္စည်းပဲ၊
"ဘာ...လုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေတာလဲ"ဝမ်ဖေးရန် သူရဲ့သိုလှောင်ရေးဆွဲကြိုးကနေ မျက်နှာဖုံးကို အလောတကြီးဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ကြည့်နေတဲ့ ယောကျာ်းကို ဒေါသတကြီစိုက်ကြည့်လိုက်သည်၊
ရီယွမ်ရှန့် သူ့ကို ကြောင်ပေါက်လေးလို မာန်ဖီကာ ရန်စွာနေတဲ့ဝမ်ဖေးရန်ကို အသည်းယားစွာကြည့်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲကနေလွှတ်ကာ ခေါင်းလေးကိုတစ်ချက်ပုတ်လိုက်ပြီး စိတ်အေးအေးထားရန် ပြောလိုက်သည်၊
"စိတ်မပူပါနဲ့ ကိုယ်က ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းကြီးမားတယ်... ဒါကြောင့် မင်းခွင့်ပြုချက်မရမချင်း ကိုယ် ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး"
[System: ပထမဆုံးသော သက်ရှိ ဥပုသ်စောင့်သည့်ကျားကို မြင်ဖူးပြီးသွားပြီ]
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်...ခင်ဗျားရဲ့ ကြင်ယာတော် မဟုတ်ဘူး"
လေးစားချင်စိတ်တွေကို ချိုးနှိမ်လိုက်ပြီး ပြောချင်တာပြောချလိုက်သည်၊
"ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ ဖြေးဖြေးချင်း ကြိုးစားကျတာပေါ့"
"ဘာကို ကြိုးစားရမှာလဲ!!! ကျွန်တော်က....ကျွန်တော်က " 'အကိတ်မကြီးတွေပဲ ကြိုက်တာဗျ!'
'....' ဘာလို့ ဆက်ပြောလို့မရတော့တာလဲ
[System: အထင်လွဲစရာကောင်းတဲ့ စကားတွေပြောခွင့်မရှိဘူး]
'WTF!!!!"
"ရှက်မနေပါနဲ့ ကိုယ်တို့ ဖြေးဖြေးချင်းကြိုးစားကျတာပေါ့"
"...." 'ဘယ်သူက ရှက်နေလို့လဲ!!! ခင်ဗျားလို ပြားချပ်ချပ်တွေမကြိုက်ဘူး!! အကိတ်မမတွေပဲ ကြိုက်တာ!!!'
[System: တရားနဲ့ဖြေပါဟာ... နင်ကွေးတာမှမဟုတ်တာ ရှောင်ဝေ့ရန်ကွေးတာလေ... အလိုက်သင့်လေး သရုပ်ဆောင်ပေးလိုက်လေ]
'.....' အော် အေးအေး တကယ်ခံရမှာ ငါလေ! မင်းရဲ့ရှောင်ဝေ့ရန်ကအခွံပဲရှိတာ အဆံကငါဝင်နေတာကွ
ထိုချိန်တွင် ဂူပေါက်ဝတွင် လူရိပ်ပေါ်လာတာကြောင့် ရီယွမ်ရှန့်ဟာ ချက်ချင်းမတ်တပ်ရပ်ကာ သူရဲ့လက်နက်ဖြစ်သည့်လှံကို ဆွဲထုတ်ကာ ဂူပေါက်ဝကို လှမ်းချိန်လိုက်ပြီး ရန်လိုသည့်အသံဖြင့် မေးလိုက်သည်၊
"ဘယ်သူလဲ!"
"နှောင့်ယှက်ရတာတော့ စိတ်မကောင်းဘူး...ဒါပေမယ့် ရန်အာက ငါရဲ့ကြင်ယာတော်ပဲ အကြီးအကဲယွမ်ရှန့်" နားဝင်ချိုအေးပြီးတည်ငြိမ်သြရှတဲ့အသံကြောင့် ဝမ်ဖေးရန်မျက်ဝန်းများတောက်ပသွားကာ ဂူပေါက်ဝရှိလူရိပ်ရှိရာကို အပြေးသွားတော့သည်၊
"လော့ကောကော... ပြန်လာပြီပေါ့! "
မင်လော့ဟာ သူဆီပြေးလာတဲ့ ရှောင်ဝေ့ရန်ကို ခါးလေးကနေ ချီလိုက်ပြီး တစ်ပတ်လည်လိုက်ပြီး မြေပေါ်ပြန်ချကာ သူရင်ခွင်ထဲ နှစ်ကာဖက်ထားပြီး ကလေးတစ်ယောက်ကို ချော့နေသည့်လေသံဖြင့် အေးဆေးလေးပြောလာတော့သည်၊
"ကိုယ် နည်းနည်းကြာသွားတယ်..."
အနောက်ရှိယွမ်ရှန့်ရဲ့မဲမှောင်နေသောမျက်နှာကြီးကို လျစ်လျူရှုကာ ရှောင်ဝေ့ရန်ရဲ့ လက်လေးကို မြတ်နိုးစွာနမ်းရှိုက်ပြီး ပါးလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ရင်း သူချစ်ရတဲ့အမျိုးသားလေးမျက်နှာကို အဝစိုက်ကြည့်နေတော့သည်၊
"လော့ကောကောက ယွမ်ရှန့်ကို သိတယ်ပေါ့"
ဝမ်ဖေးရန်ရဲ့တရင်းတနှီးခေါ်ဝေါ်မှုကြောင့် မင်လော့မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပေမယ့် ဟန်ဆောင်ပြုံးလိုက်ပြီး ရီယွမ်ရှန့်ကို ပြုံးကာ စိုက်ကြည့်ရင်း
"မသိပဲနေမလား အန့်ရှကောင်းကင်ဂိုဏ်းရဲ့ နံပါတ်တစ် ပါရမီရှင်ကြီးရီယွမ်ရှန့်ကို၊အကြီးအကဲယွမ်ရှန့်က ကြားရတဲ့သတင်းအတိုင်းပဲ တကယ်ကိုခန့်ညားချောမောတာပဲ "
ရီယွမ်ရှန့်ကလည်း ဟန်ဆောင်ပြုံးလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဆုပ်ကာ
" ဒီအကြီးအကဲကလည်း မင်အင်ပါယာရဲ့မင်းသားကို ဒီလိုနေရာမှာတွေ့မယ်မထင်ခဲ့ဘူး " နူတ်ဆက်ကာပြောလိုက်သည်၊
"မင်အင်ပါယာ.... အကြီးအကဲ????" ဝမ်ဖေးရန်ဟာ အူကြောင်ကြောင်လေးနဲ့ ရွတ်ဆိုလိုက်သည်၊ထိုနှစ်ဦးလုံးရဲ့ နောက်ခံကိုသိတာကြာပြီဆိုပေမယ့်ပေါ့၊
"ရန်အာကိုယ် ဖုံးကွယ်ထားဖို့ရည်ရွယ်ချက်မရှိပါဘူး အမှန်တော့ ကိုယ်က မင်အင်ပါယာရဲ့အိမ်ရှေ့စံမင်းသား မင်ထျန်းလော့ပါ ကိုယ့်ကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်..." မင်ထျန်းလော့ဟာ မျက်နှာငယ်နဲ့ ဝမ်ဖေးရန်ကို စိုက်ကြည့်ကာ ပြောလာတာကြောင့် 'ရပါတယ်'ဆိုတဲ့စကားတောင် မပြောရသေးဘူး ဘေးရှိ ရီယွမ်ရှန့်ဟာလည်း ဝင်ပြောလာတော့သည်၊
"ဖေးရန် ကိုယ်က အစထဲကပြောပြမလို့နော် ဒဏ်ရာကြောင့် သေချာမမိတ်ဆက်မိတာ... အခြားသူတွေလို ဖေးရန်ပေါ် ဖုံးကွယ်စရာအကြောင်းမရှိပါဘူး ကိုယ်က အန့်ရှကောင်းကင်ဂိုဏ်း၊ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးရဲ့ တပည့်ရင်း၊ ပြီးတော့ အငယ်တန်းအကြီးအကဲ ရီယွမ်ရှန့် ၊ အခုထိ ရွေးချယ်ထားတဲ့အိမ်ထောင်ဖက်လည်းမရှိသလို၊စေ့စပ်ကမ်းလှမ်းထားတာတွေလည်းမရှိပါဘူး အကြိုက်ဆုံးက ရန်ထိုက်စားသောက်ဆိုင်က ပန်းရနံ့ငါးမျိုးဟင်းပါ... အကြိုက်ဆုံးသားရဲ...."
"အကြီးအကဲ ယွမ်ရှန့်!... မင်းပြောချင်တာက ဒီမင်းသားက စေ့စပ်ထားတဲ့သူသောက်ရမ်းပေါနေတယ်ပေါ့ "ရီ
ွမ်ရှန့်ကို မင်ထျန်းလော့ သတိပေးချင်သည့်အကြည့်တစ်ချက်ပေးရင်း ဟန်ဆောင်အပြုံးဖြင့်မေးလိုက်သည်၊
"မရည်ရွယ်ပါဘူး ဒါပေမယ့် ကိုယ်ကတော့ ဖေးရန်တစ်ယောက်ထဲကို ပေါင်းသင်းပြီး ကိုယ်လုပ်တော်တွေထားပြီး စိတ်မချမ်းသာအောင်မလုပ်ဘူး" အောင်နိုင်သူအပြုံးဖြစ် ယွမ်ရှန့်ပြုံးလိုက်ကာ စိတ်ကျေနပ်နေတဲ့အကြည့်နဲ့ မင်ထျန်းလော့ကိုကြည့်လိုက်သည်
"မင်း...! ဒီမင်းသားကလည်း ရန်အာတစ်ယောက်ထဲပဲ မိဖုရားခေါင်နေရာထားပြီး အနောက်ဆောင်မှာ လူမပြောနဲ့ခွေးတောင်မထည့်ပဲ ပေါင်းသင်းနိုင်တယ်!" အပြိုင်ပြောလာပြီးနောက်မှာ ထိုနှစ်ယောက်ဟာ ရန်ထဖြစ်တော့သည်၊
"တော်ကျပါတော့ မင်းတို့နှစ်ယောက်! "
'သောက်ကျိုးနည်း မင်းတို့ကို ယူမယ်ပြောမိခဲ့လား!!!!' ငါ့ကိုလုနေရအောင်...ငါဝမ်ဖေးရန် က စော်အကိတ်ကြီးတွေပဲ ကြိုက်တာ!!'
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Chapter - 14
"ဘာ!! ရှောင်ဝေ့ရန်နဲ့ပါလာတဲ့သူက ဒဏ္႑ာရီတစ်ခုလိုကျော်ကြားတဲ့ ဂိုဏ်းငါးဂိုဏ်းထဲက အန့်ရှကောင်းကင်ဂိုဏ်းက အကြီးအကဲပေါ့!!"
ရှောင်ချင်းလင်မနာလိုမှုကြောင့် အကျႌကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အကြံတစ်ခုရသွားကာ
" တစ်ခုလိုချင်ရင် တစ်ခုစွန့်ပစ်ရမှာပဲလေ... အဲ့ရီယွမ်ရှန့်က မင်းသားငါးထက် အဆတစ်သောင်းလောက်သာတယ် တကယ်လို့ မင်းသားငါးရဲ့အခန်းထဲမှာ ရှောင်ဝေ့ရန်ကိုမြင်လိုက်တာနဲ့...."
"ပွဲပြီးပြီပဲ "
-*-*-*-*-*-*-*-*