FLAMES OF ROZE | Season 1 | TRS#1 [COMPLETED]

CAPITULUM 22

‼️TRIGGER WARNING‼️

I have already stated at the very beginning that this story contains dark and sensitive themes which may be find extremely offensive, disturbing, harmful, or traumatizing to some. I might have to leave this warning again to remind you.

This chapter may be overwhelming. Reader discretion is advised.

----------------------------------

22 | Unraveled

DAWN KENDALLINE'S POINT OF VIEW

Nang nakita ko ang ginawa ni Yassi, kay Roze agad lumipad ang paningin ko.

I let go of the katana I was holding and I knew Tylex was surprised at that. From the corner of my eye, I saw that he looked too at what I was looking at.

Sa pagkalingat ay hindi ko napansin ang mabilis na kilos ni Tylex. Maagap akong napasahig at naitutok niya ang katana sa lalamunan ko.

"Your dead," anunsyo niya. "'Wag mong ugaliing tumingin sa iba, Kendall. Matatalo ka talaga," sabay ngisi niya at lahad ng palad sa'kin.

Inirapan ko lang siya at tinanggap na ang kamay niya para makatayo ako.

"I really thought just because you're fit and sexy, you have a pure talent for this. But it turns out, it's just a bitch strength. Sa nakita kong laban niyo kagabi, hindi ko akalaing may mas ihihina ka pa pala?" nakangising pag-aasar ni Shantal kay Heidi Leigh na nakahawak sa sugatan niyang braso.

Maagap niyang tinulungan ang sariling makatayo at madilim na tiningnan si Shantal. Nagtiim-bagang siya.

"The nerve of you. I'm just not in shape right now. Wait for the next time, I'll surely beat your ass!"

Shantal suppressed a smile.

"There will be no next time, Heidi Leigh. Fighting over the weak ones is not really my thing, you know. I'd love to fight Xiafezin Roze," sumulyap siya kay Roze at napangiwi. "Only that she lost over my brother, too, so no thanks. You're all boring."

Nag-ekis siya ng mga braso at mayabang na tumingin kay Heidi.

"Don't worry, kids. Just like last night, this is only a skill test. But the next nights would be wilder so we hope this could serve as preparation for all of you," Commander George said.

"Skill test? I almost got killed!" reklamo ni Heidi Leigh. "That's not even a skill test! Gosh, this is ridiculous!"

"Pwede ba? Matututo ka tumanggap ng pagkatalo, Heidi Leigh," tumaas na ang boses ni Shantal.

"Oh please. I can accept defeat! But not with you, freak!"

Pumait ang mukha ni Shantal. "What did you call me?!"

"Shantal, that's enough," tinig na pamilyar.

Napalingon kami sa entrance ng arena at nakitang pumasok doon sina Thalia at Abigail, kasama si Dean Sandro at ang sekretarya nito. Napaayos ako ng tayo at sabay-sabay kaming yumuko sa matanda.

"Nonno?" pagtawag ni Axel at sinalubong niya ito. "What are you doing here?"

"I just want to see how's everybody doing. The trainees?"

"The trainees? Disappointing, Nonno. This is so far from what I've expected from them," natatawang pahayag ni Shantal.

Talagang walang pakialam ang isang ito kung nakaka-offend siya, ano? She's so straightforward. Sinamaan siya ng tingin ni Darcee kaya inipit niya ang mga labi at nanahimik na. 

"They're doing good," agap ni Tylex.

"Oh, well, I believe there's still a room for improvement," ani Dean Sandro. "Anyway, before this night ends I want to invite you all for a simple dinner. I'm sure you haven't taken your dinner yet, trainees? Sons?"

"What a pleasure. Do expect us to join, Dean Sandro," sagot ni Blanka.

"That's great! It's just a little celebration. It's my wife and I's anniversary so I thought I could invite you all to have fun. My great-granddaughter here helped us to cook some of our special dishes."

Nakangiting lumapit si Yassi kay Dean Sandro. Binigyan niya pa ng nang-aasar na tingin si Shantal bago siya tuluyang nakahawak sa braso nito. Nagtaas ng kilay si Shantal.

"Grandpa, I want to meet my Bisnonna! (Great-grandmother)" ani Yassi sa maligayang tono.

Sumulyap ako kay Roze na tahimik na nakatingin lamang sa lahat. Bakas ang pagod sa mukha niya at mukhang hindi na siya makakasama sa pagsasalong magaganap.

"Sure you will have to, Yassi," tumango ang Dean. "I know for sure she'll be glad to meet you too."

Hindi nagtagal ay nagtungo na rin kami sa pinakataas ng opisina ni Dean Sandro sa BSB office kung saan may mahabang lamesa na nakahanda para sa aming lahat.

Doon ay nadatnan namin ang isang matandang babae na naghihintay at ngumiti agad nang makita kami. The old woman's smile faded when her eyes drifted at Xiafezin Roze. May panunuri sa kaniyang mga mata.

Matamlay na tumingin din si Roze sa matanda. Inaalalayan namin siya ngayon ni Blanka dahil kanina pa namin napapansing hindi maganda ang pakiramdam niya.

We're expecting Zayden to come with her or at least notice that Roze isn't feeling well. But he seems to be oblivious about it. May lihim din silang pinag-uusapan ni Venix kaya hinayaan na lang namin.

"Good evening, Nonna..."

Hindi pinansin ng matanda si Krystal at ngumiti lang ito sa dalawang Valerious, si Darcee at Randee. Nakita ko pa ang pagtapik ni Tylex sa pinsan.

"Don't mind it," bulong niya rito ngunit hindi siya nagawang lingunin ni Krystal kahit pa narinig niya ito.

Ang mga mata niya'y napako na ngayon kay Yassi na nakangiti sa matanda.

Binati ng magkakapatid na Mondevalle at Valerious ang kanilang Lola at maligayang ngumiti ang matanda sa mga ito, maliban kay Krystal. Siguro'y hindi gaanong gusto ang isang apo?

Hindi na ako magtataka kung bakit.

"Nonna! It's nice to see you again here!"

Mabilis na yumakap si Shantal sa matandang babae at yumakap din ang matanda rito.

"W-Who are they?" pagtutukoy niya sa amin.

"New trainees, Nonna," ani Randee. "They are actually done with their skill test tonight."

"Oh! Did we disturb the training?"

"Of course not, Nonna," sagot ni Shantal.

"They'll be here with us for the celebration, Amore," nakangiting sinabi ni Dean Sandro sa asawa. Humarap siya sa'min. "By the way, I want to introduce you my wife, Laetitia Korinthia Valerious."

"Call me Madame Inthia," ngiti ng asawa.

"Amore. This is Ivanna Herrera, Scarlett Correa, Kendall and Klaud Dela Vega, Calixtaa Caballero, Skaizer Arcena, Ace Correa, Mikey De Marco, Jethro Ignacio, Heidi Delgado, Blanka Delgado, and Miss Roze La Spada."

"La Spada?"

Bahagyang namilog ang mata ni Mrs. Valerious habang nakatingin kay Roze na napatungo lang.

"She's—"

"You're Romnik's son?!" nakangiti nitong tanong, pinutol ang sunod na sasabihin ng Dean.

Nag-angat ng tingin si Roze, tipid na ngumiti, at bahagyang tumango.

"Oh my! My husband didn't inform me earlier that a La Spada will be here!" natatarantang sinabi ni Madame Inthia. "Come on! Come on, kids! Sit down, sit down! Join us!"

Pinaupo ni Madame Inthia si Roze sa tabi niya at niyaya na rin kaming lahat na maupo. Bakas ang pagkailang sa mukha ni Roze ngunit nagawa niyang ngumiti at maupo na lamang.

"T-Thank you po."

Sila pa lang dalawa ang nakakaupo ni Roze dahil natigilan pa kami nang makita namin ang paghila ni Yassi sa manggas ng dean para ipakilala na siya kay Madame Inthia.

Nasusumamo na ang mga mata niya at matalim ang tingin na pinupukol kay Roze.

Tahimik na sinaway ni Krystal si Yassi ngunit hindi siya nito pinansin at nagpatuloy sa tahimik na pagmamaktol.

"You are so beautiful, hija! What do you want—"

"Uhm, I haven't introduced myself yet, Bisnonna!" Yassi cut her off.

Nag-iwas ako ng tingin. Nahihiya ako para sa kaniya. Kumunot ang noo ni Madame Inthia at napatingin siya sa asawa. Tumingin naman si Dean Sandro sa amin at kay Yassi bago bumuntonghininga.

"What do you call me again, young lady?" Madame Inthia's eyes narrowed.

She's so beautiful and young, like in her early thirties. Her thick eyebrows and upturned eyes made her appearance very intimidating. Her aging stopped well like a fine wine, huh?

"Didn't you hear it? I said, Bisnonna!" kunot-noong sagot ni Yassi.

"Oh! A-And why is that? Care to explain?" bakas na ang pagkairita ni Madame Inthia.

Bahagyang nagsalubong ang kilay ni Dean Sandro sa asawa.

"I'm Iya Lakeisha La Spada Valerious!" pilit ang ngiting sagot niya.

Hinawakan ni Krystal ang kamay niya para pigilan na sa pagsasalita pero nagpatuloy siya.

"I'm twenty-one! I'm Krystal and Delilah's daughter! I'm your great-granddaughter!"

Natahimik kami. Sa sobrang tahimik ay naririnig ko na ang kalabog ng dibdib ko.

This...is so awkward!

Nakita kong napatalikod si Krystal at napasapo na lang sa noo. Bakas naman sa mukha ni Yassi ang paghihintay sa magandang sasabihin ng matanda ngunit tahimik lang itong nakatitig sa kaniya.

Napapahiyang naibaba ni Yassi ang inaalok niyang kamay para kay Madame Inthia, 'saka napalingon kay Krystal na parang nanghihingi ng tulong.

Dahan dahan ay lumipat ang malamig na tingin ni Madame Inthia kay Krystal na napayuko at hindi makatingin ng diretso sa kaniya. What's going on?

"She's your daughter, huh? What a shame, right?"

"Korinthia..." banta ni Dean Sandro.

Nagkatinginan naman kaming magkakaibigan. Hindi umimik si Krystal at hindi na rin siya nag-angat ng tingin.

"We're hungry. Let's just eat," matamang sinabi ni Darcee.

Maagap kaming naupo sa mahabang lamesa na iyon. Tumabi si Blanka kay Roze at pumuwesto naman ako sa harap nila. Sa malayong upuan si Yassi. Marahas na hinila siya ni Krystal para mapirmi sa tabi nito.

Ngumuso lang si Yassi at hindi na umimik pa.

"How's your father, Roze? I heard he married an alta woman. A Dela Cuesta's heiress, right?"

"Oh, that..." Roze chuckled weakly. "Yes, Madame, he's finally married again."

Nagpatuloy ang pagtanong tanong ni Madame Inthia kay Roze at tipid naman siyang sinasagot nito. Kinakausap din niya kami at ang mga apo niya, maliban kay Krystal.

Habang nag-iikot ang mga mata ko sa lamesa ay napatingin ako kay Tylex na nakatingin din sa'kin. Tinaasan ko siya ng kilay at ngumisi lang siya sa'kin bago nagbaba ng tingin sa plato.

Inirapan ko na lang ang bahagyang kilig na nadama at lihim na sinaway ko ang sarili sa pagkakagusto sa isang Mondevalle!

Hindi ko na mapigilan.

Iniwaksi ko na sa isipan ko si Zyler Tylex at hindi ko na nagawang makinig pa sa usapan dahil napako na ang tingin ko kay Zayden na walang ibang tinitingnan kundi si Madame Inthia at si Roze. Nakita kong napasulyap si Roze kay Zayden ngunit nag-iwas din siya ng tingin.

Nakita rin kaya niya ang halik na naganap kanina?

Bahagya akong naawa nang bumagsak na lamang ang tingin ni Zayden sa pagkaing kinakain niya at hindi na muli siyang nag-angat ng tingin. At nang hindi na tumingin muli si Zayden ay doon naman napasulyap si Roze sa kaniya.

"Try this one..." sabay abot ni Darcee ng italian carbonara sa'kin.

Ang akala ko pa ay sa'kin niya iyon binibigay ngunit napangiwi ako nang malamang inuutusan lang pala niya akong iabot iyon kay Roze. Napansin niya ang ngiwi ko kaya inalukan din niya ang iba naming kaibigan ng kung ano-anong pagkain.

I sighed. "Roze, here! You better try this..."

Inabot ko na kay Roze ang plato ngunit saktong natapat pa ang kamay ko kay Krystal at hindi iyon gaanong abot ni Roze kung hindi niya iyon iaabot.

Tiningnan lang ni Krystal ang inaabot ko bago siya napatingin sa'kin. Saglit pa akong kinabahan dahil sa bigat ng tingin niya. Nang-aakit ba siya o ganiyan lang talaga siya tumingin?

"Iaabot mo ba o paliliparin ko ito roon?" I asked.

Nagtaas ako ng kilay ngunit hindi umimik si Krystal at nagtuloy lang sa pagkain niya. Kumunot ang noo ko. Aba't gagong tunay! Mahirap ba itong iabot doon?!

Nang makita ni Zayden ang inaabot ko ay siya na ang kumuha at nag-abot nito kay Roze. Napakurap-kurap si Roze bago kinuha ang pasta na iyon. Kumuha siya nang tama lang sa kaniya at inabot na iyon pabalik.

Nagtaas ako ng kilay nang iabot niya iyon kay Krystal at hindi kay Zayden. Zayden just looked at her helplessly. Tinitigan pa iyon ni Krystal bago siya nagpasiyang kuhanin at iabot sa'kin.

Sarkastiko akong ngumisi. Wow! Noong ako ang nag-abot hindi niya ako pinansin! Pero kapag si Roze...

Whatever.

Inis ko na lang iyong kinuha at inabot na kay Darcee.

Pagkatapos ng masayang kwentuhan ay natapos na rin kami sa pagkain. Ang totoo niyan, ang mga Mondevalle, Valerious, Commmander George, Madame Inthia, at Dean Sandro lamang ang nag-uusap-usap.

Minsan ay tungkol sa business, minsan naman ay tungkol kay Roze at sa pag-aaral namin sa RU.

Napagkwentuhan din sa hapag ang tungkol sa mga La Spada. Panay pa rin kasi ang tanong ni Madame Inthia kay Roze at sinasagot naman siya nito kahit na medyo matamlay pa rin. Mayamaya'y pumasok si Thalia at Abigail, may mga kasamang server para sa mga dessert. Sinundan ko ng tingin ang mga dessert na inilalapag sa harapan. Napatitig ako sa unang nilapag. Tiramisu!

Tiramisu is a coffee-flavoured Italian dessert! At isa ito sa paborito namin ni Roze.

Ang isang nilapag ay ang Chocolate and Hazelnut meringue semifredo. Alam ko ang mga ito dahil madalas akong isama ni Mommy sa italya at na-encounter ko na ang mga ito, ganoon din si Roze.

"This is an Italian dessert, semifreddo. It is an ice cream with a mousse-like texture! I'm sure you'll love it!" ani Madame Inthia sa'min, pero halos kay Roze lamang siya palaging nakatingin.

"Magugustuhan niyo talaga iyan dahil si Yassi ang gumawa ng lahat ng iyan!" pagmamayabang ni Thalia.

Nakatayo lamang sila sa magkabilang gilid ni Yassi na tila ba ganap na mga alipin. Napangiwi ako.

Mayabang na ngumisi naman si Yassi dahil napatingin ang lahat sa kaniya bago siya pinong sumimsim ng wine na animo'y isang ganap naman na prinsesa.

I rolled my eyes.

"I'm sure magugustuhan niyo iyan! Nagpaturo pa ako sa mga chef ng hotels ni Daddy para magawa ko ang mga iyan. And of course, it's pretty perfect!" daldal pa ni Yassi.

"Wow! Ang galing mo naman. Akala ko pa naman wala kang silbi sa kusina! You made all of these?" mangha sinabi ni Heidi Leigh. "Bakit hindi ko alam?"

Yassi rolled her eyes. "Hindi naman kasi lahat ng gagawin ko ay kailangan ko pang sabihin sa'yo, 'di ba?"

Heidi scoffed. "Whatever, darlin'."

"Mukhang masarap, ah," nakangising ani Skaizer ngunit nahihimigan ko ang paglalaro sa tono.

Tiningnan ko ang mga dessert. Mukhang normal lang naman! Nothing's special.

Mayabang na tumawa si Yassi. "Masarap talaga iyan! Ako pa ba? Kung hindi niyo naitatanong, ako ang madalas na magluto ng mga pagkain sa mansiyon ng mga Silvero. Kaya, sige! Kain na kayo! Alam ko naman na natatakam na kayo!"

Napaismid sina Jethro at Calixtaa dahil sa narinig. Umikot naman ang mga mata ko sa ere, magkasabay pa kami nina Blanka at Ivanna.

Naunang kong tinikman ang Chocolate and Hazelnut Meringue Semifredo. Ang akala ko ay masarap ngunit gumuhit ang tamis nito sa lalamunan ko. Kinuha ko agad ang tubig ko at nilaghok iyon!

Lahat yata ng baso roon na maaabot ko ay ininom ko na! Pati ang tubig ni Krystal ay nainuman ko na!

Kunot-noo niya akong tiningnan at magulong tumingin lamang ako sa kaniya habang kinikilabutan pa rin sa tamis.

I've forgotten that I'm a vampire! Everything that I felt and tasted...turned very extreme. Kung para sa kanila ay matamis lang ito, sa'kin naman ay napakatamis!

Nakita kong naunang tinikman ni Roze ang semifredo. Si Thalia ang nag-abot sa kaniya ng mga dessert. Hindi ko alam kung bakit saglit akong kinabahan at napatitig pa ako sa mga dessert ni Roze.

At doon sa Tiramisu nagtagal ang tingin ko.

Pinanood ko ang reaksyon ni Roze at mukhang nasarapan naman siya. Pero sadyang hindi siya mahilig sa matamis kaya naman uminom na agad siya ng tubig.

Napasulyap ako kay Krystal nang uminom din siya ng tubig sabay titig ng masama kay Yassi. Napalingon naman ako kay Yassi na nakatingin naman kay Roze.

"You want some?" tanong ni Blanka kay Roze, tinutukoy iyong tiramisu.

"Mmm..." napaisip siya. "Well, yeah, but I can't finish all that. You can take it if you want."

"Oh! Thanks!" ani Blanka sabay subo rito.

"How is it? Taste good?" tanong ni Roze.

Nagsalubong ang kilay ko nang mapansin ko ang biglang pamumula at biglang pamumutla ni Blanka.

Naitapon niya ang kutsara bago siya paulit ulit na napaubo habang hawak ang lalamunan niya.

Napaalerto kaming lahat. "Blanka!" pagtawag ni Calixtaa.

Napatayo na kami nang bigla na lamang bumula ang bibig niya at tumirik ang mga mata! Shit! Anong nangyari?!

"B-Blanka?! W-What's wrong..." napatingin si Roze sa kinain ni Blanka na tiramisu.

Napatingin din ako sa tiramisu ko at pinakatitigan ko iyon. Sa talas ng mga mata ko ay nakita ko ang maliit na butil sa ibabaw nito, kumikinang at umuusok.

Holy shit!

"There's a poison in there!" bulalas ko sabay tabig ng mga dessert sa lamesa. "There's a poison, watch it!"

"Poison?!" si Roze.

Napatingin ang mga Valerious sa kinakain nila at sabay sabay nila iyong nabitiwan! Gulat silang napatingin sa mga kaibigan naming lalaki nang bumula rin ang mga bibig nito!

"Oh my god!" Shantal screamed.

Namilog pa ang mga mata ko nang bumulagta na rin sa sahig si Klaud!

"D-Damien Klaud!" napasigaw ako.

"Skai! Kuya Ace! Mikey!" natatarantang sigaw ni Scarlett at nagkagulo na ang lahat.

"Jethro! Spit it! Spit!" sigaw ni Ivanna pero huli na ang lahat.

Bumagsak na rin si Jethro at nawalan na rin ng malay, bumubula ang bibig.

Napakurap-kurap ako at ilang saglit pang naestatwa sa kabila ng mga nakabibinging kaguluhan!

"Call an ambulance!" natatarantang sigaw ni Calixtaa. "Now!"

"You! You poisoned them, didn't you?!" si Roze na agad umalingawngaw ang boses.

Napalingon ako sa kaniya at nakita kong mabilis na nakalapit na siya kay Yassi na namumutla at hindi alam ang gagawin.

"What?! No, I didn't!" sigaw ni Yassi habang pinipilit na alisin ang kamay ni Roze sa damit niya. "Seriously, Roze, I didn't! Let me go!"

Namumula sa galit si Roze ngunit hindi ko siya malapitan dahil inaalala ko si Klaud.

Ang iba naman ay sa mga kaibigan namin. Namilog pa ang mga mata ko nang pati sina Madame Inthia at Dean Sandro ay bumulagta sa sahig!

"Si Dean Sandro!" si Ivanna, natataranta na. Agad silang dinaluhan nina Zayden at Randee!

"Darcee! Tumawag na kayo ng tulong, please!"

"Liar! You planned this, right? You were aiming to poison me, didn't you? Pagkain ko 'yon kaya siya ang nalason at hindi ako!" gigil na sigaw ni Roze sa kaniya. "You think you'll get away with this?!"

Napatingin ako kay Thalia at Abigail na mukhang nagtatalo sa gilid. At dahil sa talas ng pandinig ay narinig ko ang usapan nila.

"Victoria! Sabi ko naman sa'yo si Roze lang ang lalasunin! Tingnan mo at nagkakagulo na ang lahat!" ani Thalia kay...

Abigail?

Nagsalubong ang kilay ko sa narinig habang tuliro naman akong tumingin sa mga kasama kong nagkakagulo na.

"You're ruining my plan!"

"God, Veronica?! Damay-damay na ito para wala nang tutulong diyan kung sakaling malason nga! Para wala nang problema ang mga De Marchi!" iritadong sinabi ni Abigail.

Kumalabog ang dibdib ko. Hindi sila si Thalia at Abigail kundi si Veronica at Victoria. Hindi ko kilala pero isa lang ang sigurado ko...

They're De Marchis' allies! Shit! Shit!

"Roze! Hindi ko alam ang sinasabi mo—" agad naputol si Yassi ng galit na si Krystal.

"Is that true, Yass?!"

Napahakbang si Krystal, may nag-aalalang tingin.

"No, Daddy! I didn't! Believe me!" Yassi cried frustratedly, pilit na inaalis ang kamay ng nanggagalaiting si Roze. "Please, believe me, I didn't!"

Namumula ang tainga niya at napakatalim ng tingin kay Yassi. My heart pounded so loud. I don't think someone can make her easily calm down right now.

"Wala akong ginawa! I just helped—"

"Oh please, Yassi! I know these tricks, these acts! You really do think I'm that naive to assume that you're not picking up a war again?! We both know you're capable of everything!"

Hindi na rin makalapit si Krystal nang makita ang galit nito. Gulat pa rin siya sa nangyari at siguro'y hindi rin alam kung sinong paniniwalaan.

"The last thing I can give you is the benefit of the doubt—"

"Roze, what the fuck?! I said I didn't! Yes, I know it's hard to fucking believe, but I swear, it's not me!"

"And you expect me to believe that?! You're good for nothing, liar!"

Bago pa man kami makakilos ni Krystal ay nakalmot na ni Roze si Yassi sa dibdib at sumirit ang dugo mula roon, kasabay ng pagkapunit ng damit nito!

Sa sobrang bilis niya ay hindi namin napigilan agad!

"Yassi!" napasigaw si Heidi.

Tinulak ni Roze si Yassi. Malakas na napalipad ito sa ere. Napasigaw kami nina Heidi sa pagkakaakalang mahuhulog ito mula sa rooftop dahil sa lakas ng pwersa, pero hindi. Humagis lamang si Yassi at tumama sa isang ilaw na nakatayo, dahilan para tumumba ito at pumutok!

I gasped in total shock. Sumabit siya sa mga kable ng kuryente na nagpapaliwanag sa buong rooftop.
Nangisay siya roon bago siya padarag na bumagsak sa semento, nangingitim.

Natulala ako sa nangyari, hindi na makagalaw.

Tuliro at hindi makapaniwala sa biglang nangyari, napatingin ako kay Roze at kay Yassi.

Nanlalambot ang mga tuhod ko nang makita ko ang hinang-hina na si Yassi, walang malay. At ang natuod na si Roze. Napakurap-kurap siya at tila doon lang nahimasmasan mula sa binugang galit.

Nakaawang ang bibig niya at nanlalaki ang mga mata sa gulat nang sinubukan niyang lumapit, pero hindi tuluyang magawa.

"Y-Yassi!"

Nahimigan ko ang pagsisisi sa tono niya. Balisa siyang tumingin sa paligid.

"G-Get her some help! Help!" 

Bakas ang takot sa mga mata niya at nanginginig ang mga kamay niya kasabay ng mabilis na pagtaas-baba ng dibdib, kabang-kaba.

Nakita ko ang matinding pagkaka-estatwa ni Krystal habang nakatingin kay Yassi. Tulad ko'y hindi rin siya makagalaw. Napalunok ako nang makita ko kung gaano kadilim ang tingin ni Krystal kay Roze nang sa wakas ay lingunin niya ito.

Roze didn't mind him though. Nakatingin lang siya kay Yassi at hindi alam kung anong gagawin. Agad dumalo si Venix at Axel kay Yassi at mabilisang binuhat na nila ito. Bago pa man makalapit si Roze kay Yassi ay galit na hinatak na ni Krystal ang braso niya at hinila siya pababa ng rooftop!

My jaw dropped. Talagang hindi ako makapaniwalang inintindi niya pa si Roze bago puntahan ang anak niya?!

"Krystal! L-Let me go!" sigaw ni Roze.

I can see how tight the grip was. Gusto kong sundan sila ngunit naalala ko si Klaud!

Nagdilim ang mga mata ko. Mahal ko si Roze pero sa pagkakataon na ito alam kong mas dapat kong unahin ang kapatid ko lalo na't nasulyapan ko siyang bumubula na ang bibig!

"K-Klaud!" napasigaw ulit ako at nilapitan na siya.

Nakita kong umakyat ang mga MH nurse dito sa rooftop. Binuhat nila ang mga nalason at natatarantang tumulong ako sa mga Valerious at Mondevalle. Naluha sina Calixtaa, Ivanna, at Scarlett ngunit maging sila ay hindi ko nagawang abalahin.

Everything wasn't in a right timing, almost getting out of hand. Natatakot ako para sa kapatid ko at hindi ko alam ang gagawin. Kung susugurin ko ba ang Victoria at Veronica na iyon o hindi. Kung iinitindihin ko ba si Roze o ang mga kaibigan ko. But I've finally thought about it. There must be a perfect timing for everything. Roze can handle herself for sure. She's strong enough to deal with that first-rate jackass!

For now, all I want to do is check my brother and my friends, before finally taking my retaliation for the bitches who are responsible for this.

Nagkamali sila ng binangga at sisiguraduhin kong magsisisi sila.

XIAFEZIN ROZE'S POINT OF VIEW

"Krystal! Bitiwan mo ako!"

Mahigpit ang kapit niya sa braso ko at ano mang gawin kong pagwawala ay hindi iyon naaalis at lalo lang humihigpit. I gritted my teeth. Ang hirap pumalag dahil kanina pa sa training masama ang pakiramdam ko. Halos kaladkarin niya ako pababa ng hagdanan at dire-diretso ang lakad niya sa hallway, hila-hila ako!

"Krystal! What the hell?! Nasasaktan na ako!" naiiyak kong sigaw.

Parang hindi niya iyon naririnig. Patuloy lang siya sa paghatak sa'kin! Saan niya ba ako dadalhin?!

Nilingon ko ang rooftop na pinanggalingan namin bago ko pilit na binawi muli ang braso. Ngunit masiyado iyong mahigpit at masakit!

"Krystal!" banta ko. "Ano ba?!"

I winced at the pain and felt like my arm was about to break. Ang haba na nang nilakad namin pero hindi ko pa rin alam kung saan niya ako dadalhin!

Pinagpapawisan at hinihingal, nagsalita ulit ako. "Saan mo ba ako dadalhin?! Huh?! Si Yassi! Bitiwan mo na ako—"

Hinampas niya ako bigla sa pader dahilan ng pagkakatigil ko. Napadaing ako sa sakit at napatitig sa mga mata niyang kitang kita ang nag-aalab niyang galit.

Napalunok ako.

"K-Krystal! H-Hindi ko sinasadya—"

"Shut the fuck up! Tingnan mo ang ginawa mo!" he shouted with his eyes so bloodshot. Naninisi! Galit na galit! Nanggagalaiti!

My lips trembled.

Bakit ba imbis na puntahan na ang mga nalason doon ay nagtatalo pa kami rito?!

"You don't even have any evidence if she really did that!" sabay sakal niya sa'kin.

Nagulat ako roon at napakilos agad para makawala, ngunit sobrang hina ko at sobrang lakas niya. Humigpit agad ang paghinga ko para na ako malalagutan ng hininga!

The pressure of his hands wrapped around my neck made me feel like my eyes were about to pop out of their sockets.

Nanghina agad ako sa kaniyang pananakal at napapikit nang mariin at napaiyak na sa sakit. Doon lang siya naawa nang kaonti kaya hinampas ulit ako sa pader bago padarag na binitiwan.

"Wala kang karapatang saktan ang anak ko! Naiintindihan mo ba?! Ha?!" nakabibingi niyang sigaw.

Bumagsak ako sa sahig at naghabol ng hininga. Nanghihina pa ako nang hatakin niya ang kwelyo ng damit ko para patayuin ako, na para bang hindi ako babae sa paningin niya.

Nang nakatayo na, tinulak ko agad siya ngunit hindi siya natinag doon.

"I-I lost it, okay!" I admitted frustratedly. "For someone who's acting based on her emotions, I don't need any evidence! Krystal, it was an impulsive move, I get it! But can't you understand what's going on?!"

Nanatili ang galit at mapaghamon niyang tingin.

"Hindi mo ba nakita?! Maraming nalason dahil doon at hindi ko—"

"I don't fucking care!"

Halos mapapikit ako sa lapit niya at sa lakas ng boses niya!

Gumapang ang matinding kaba sa dibdib ko. Gusto ko na umatras kahit wala na akong maatrasan pa. Mahigpit ang kapit niya sa mga braso ko, dinidiin ako sa pader na parang gusto na niya akong ibaon doon.

Hindi ko na napigilan nang takot akong tumingala sa kaniya habang lumuluha. "Maybe that's the problem, Krystal! You don't care! You always don't! You only care about the people that you love!" 

Marahas niya akong hinawakan sa balikat at hinampas ulit ako sa pader. Napapikit ako sa sakit.

"Ano bang gusto mong marinig sa'kin?!" sigaw ko. "Wala akong magandang sasabihin sa'yo—"

"Pwes binabalaan na kita ngayon na mag-ingat sa mga susunod mong sasabihin. Hindi mo magugustuhan ang kaya kong gawin sa'yo sa oras na masagad mo ang pasensya ko..."

"'Wag kang mayabang. Kayang-kaya kong sabihin ang parehong bagay sa'yo!"

Krystal looked at me intensely. I did the same.

"Si Yassi na lang ang mayroon ako, Roze..." mariin niyang sinabi.

Natahimik ako. Nag-iba ang kaniyang tono. Puno ng poot at hinanakit na ang ginamit niya ngayon. Naiintindihan ko namang galit siya sa nagawa ko, pero hindi ba dapat ay si Yassi ang iniintindi namin ngayon? Bakit kami nandito?!

"Do you even fucking know that? Sinadya mo ito para makaganti ka sa'kin, hindi ba?!" he yelled angrily.

Hindi ako nakasagot agad. Nanginginig ako. Naaalala ko ang itsura ni Yassi kanina sa pagtitig pa lang sa kaniyang ama. Takot akong napailing.

"Hindi ba?!"

"I said I lost it, okay! I lost it! Hindi ko sinasadya! May kasalanan siya! She's the one responsible for the mess she did!"

Umigting ang panga niya at mariin akong tiningnan.

"I know I have to take full responsibility of my actions as well! But it's her fault, Krystal! Alam niya dapat ang mga pagkaing hinahanda doon, 'di ba? Pero pinili niyang maging walang kwenta! And I know I'm at fault too, but can you really blame me?! Nalason ang mga kaibigan ko nang dahil sa kaniya!" sinigaw ko ng buong-buo ang dulo dahil mukhang hindi niya naiintindihan! "At kapag may nangyari sa mga kaibigan ko, sinasabi ko sa'yo, kahit ipakilala mo pa ako sa iba't ibang santo, hinding-hindi ko mapapatawad ang anak mo!"

Hiningal ako sa'king sinabi, bukod pa sa sobrang kabado na ako. Hindi ko alam kung tama ba ang mga sinabi ko ngayong para na siyang puputok sa galit.

"H-Hindi ko iyon sinasadya!" dagdag ko. "Nadala lang ako ng galit ko! Kaya pwede bang bumalik na tayo roon?! Dahil nagsasayang lang tayo ng oras dito, gusto ko nang makita ang mga kaibigan ko!"

Natahimik siya ngunit galit pa rin, matalim pa ang tingin at halatang hindi naniniwala. I even saw angry tears forming on the sides of his eyes.

Agad nga lang iyong nawala nang kumurap siya kaya hindi na ako sigurado.

Nagtiim-bagang ako. "But of course, you still won't believe me, right? Kahit ilang beses kong sabihin na hindi ko sinasadya, hindi ka maniniwala...dahil gago ka!" I smiled without humor. "Because that's who you are, Krystal! Asshole! Jerk! You're not going to believe everything I'll say! And that's hopeless of you, you know that?"

"It's because I don't trust you!"

Natahimik ako at napasinghap.

"Aren't you wondering why everybody hates you? Because you're a curse! Bakit ba kasi hindi na lang kita hinayaang makuha ni Delilah?!"

Umawang ang bibig ko roon at napatitig sa mga mata niyang nagbabaga sa galit.

"I should have let you die out there! You don't even matter a bit to me! Just a fucking burden! To everyone of us! At kahit anong gawin mo, pabigat ka lang!"

Parang piniga ang puso ko sa sakit sa mga narinig. Nanginig ang labi ko at hindi na ako makatingin nang diretso. "H-How dare you..."

"You know that Yassi is no match for you, but look at what you've done to her! You're heartless—"

Napapikit ako at nasampal ko na siya. Hindi ko na kaya. I cannot take his words anymore! Hindi ko alam kung may mas sasaklap pa ba sa katotohanang malaman na nagsisisi na ngayon ang taong nagdesisiyong tulungan ako.

Fire ignited more in Krystal's eyes. I look at him with the same intensity he's giving, only that it's a weakling one compared to him.

"Heartless? How could you say that so easily?" mahina kong sinabi, hindi makapaniwala. Paano mo nasasabi ang mga iyan nang hindi iniisip ang mararamdaman ko?!

Hindi siya sumagot at nanatili ang talim ng kaniyang tingin. Kahit kailan ay hindi ko siya magawang intindihin. Hindi ko alam kung nagagalit ba siya dahil sa ginawa ko kay Yassi...o may iba pa siyang dahilan ngayon.

I have a feeling there's something else going on...that's making him so mad!

"Si Yassi? Walang laban? Sa'kin?! Talaga ba?! You don't fucking know a fucking thing, Krystal!" I said weakly and paused a bit. "Hindi mo alam na bulag, pipi, at bingi ka na lang sa lahat ng kinikilos ng magaling mong anak! Hindi mo alam kung ano ang pinagdaanan ko sa mga kamay niya! Wala kang alam! Hindi mo alam na wala pa iyan sa lahat ng ginawa niya sa'kin noon!"

Naluluha na ako dahil sa pinaghalo-halo kong nararamdaman sa araw na ito, pero pinilit kong maging matatag sa harapan niya. Pilit akong tumatakas ngunit paulit-ulit din niya akong hinihila.

My eyes widened in horror. Nahahablot na niya ang damit ko, dahilan ng pagkapunit sa dibdib ko!

"Let go of me, Krystal! Let go of me!"

Dahil sa paglilikot ay nahulog din ang suot kong earpiece. Gusto ko sanang kuhanin iyon pero hindi ko magawa dahil nahuhubaran na ako.

"Krystal! Ang damit ko, ano ba?!" saway ko. "Pakawalan mo ako!"

"Para saan, huh?! Para magmakaawa ka roon at ipakita sa lahat na ikaw ang biktima rito...at hindi ang anak ko?!" he thundered. "Manigas ka!"

"At para saan naman ang ginagawa mong ito? Ano, sasaktan mo ako?!"

Matalim ko siyang tiningnan, pilit pa rin akong tumatakas at pilit niya rin akong pinipigilan!

"Tingin mo ba talaga mas gugustuhin kong mag-aksaya ng oras dito para sa'yo?! I want to see my friends, Krystal!"

"To hell with that! You'll fucking stay here with me until I say so—"

"Talagang mas gusto mong magpatayan tayong dalawa rito ngayon kaysa puntahan ang mga naospital at nalason dahil sa katangahan ng anak mo?! Sige!Pero sana alam mo na sa'ting dalawa, mas marami akong masasakit na salita na kayang sabihin sa'yo!"

Nahubaran na niya ako at mukhang wala siyang pakialam doon. Walang ingat ang mga paghawak niya sa'kin. Naninindig ang mga balahibo ko sa init ng palad niya. Madilim ang mga mata niyang nakatingin sa'kin at wala akong ibang magawa kundi kabahan at magalit.

"Anong balak mong gawin sa'kin?! You're going to torture me?!" pilit ko pa rin akong kumakalas. "If you're going to hurt me for what I did, then you're just going to make the same mistake I committed!"

"Shut up!"

"I already said I didn't intend to do that! If you really want to blame someone here then blame your psychotic child who always thinks she's better than everyone else!"

"So, you are really into revenge, huh?!" bayolente niyang tanong na tila ba bigong-bigo. "Wala kang pinagkaiba kay Kanika kung ganoon! Parehas lang kayo!"

Natigilan ako. Kanika?

Pakiramdam ko bibigay na ang katawan ko sa rahas ng pagkapit niya sa braso ko at sa paghampas niya sa'kin sa pader. Naiiyak man ay pinigilan ko iyon, hindi ako maaaring maging mahina sa harapan niya! 

"Who the fuck is Kanika?! And do you really think I'm that pathetic? And another thing, I didn't ask you to save me from my sister! It was your choice!" I defended, so frustrated. "Kaya bakit parang kasalanan ko pa na buhay pa rin ako hanggang ngayon?!"

Nakita ko ang gulat sa mga mata niya. Nagpatuloy ako.

"Blame yourself from acting like a hero when the truth is, you're a fucking villain!" 

He looked at me maddeningly and clicked his tongue.

"You really think I'm the only one who wants your daughter dead? She wants me dead, too! Fuck! I'm just trying to live and survive, especially now that your cousin gave me hope! But I guess Yassi will always be there to ruin everything!" I cried.

Saglit akong huminga bago nagpatuloy...

"I'll always be grateful for your help; don't you know that? If it weren't for you, if you hadn't saved me from my sister, I don't know how I would have ever ended up here!" I said, my voice cracking. "Pero tama ba namang gawin mo sa'kin ito ngayon dahil lang galit ka at may utang na loob ako sa'yo?!"

Hindi siya nakapagsalita at tumingin lang sa mga mata ko.

"Iyon lang yata ang naaalala kong maganda mong ginawa sa'kin! Bukod doon, wala na! Punong-puno ka na kagaguhan at katarantaduhan, manang-mana sa'yo ang anak mo! Hanggang diyan na lang ba talaga kayong dalawa?!"

Krystal's eyes darkened more as his jaw moved.

"I thought we're going to be friends, but I was wrong! You're no different to my enemies! May pinagmanahan ang anak mo!"

Hiningal ako sa mga sinabi. Bumagsak na ang mga panibagong luha ko, dahilan ng bahagya kong pag-iiwas ng tingin.

"What did you say..."

Napabalik ang tingin ko sa kaniya. It didn't even sound a question. Parang alam na niya ang sagot kahit hindi ko ulitin ang lahat. Sadyang nagulat lang siya at gustong magbanta ngayon.

"Kaya siguro tinago sa'yo ni Delilah ang anak niyo...dahil gago ka!" patuloy na sigaw ko nang nakitang naapektuhan siya. "Dapat sa'yo iniiwan, dahil kaiwan-iwan ka naman talagang gago ka!"

Saglit siyang natahimik.

"Enough."

Blangko at nagdidilim na ang mukha niya. Dumiriin lalo ang kapit sa braso ko, halatang hindi na niya gusto ang naririnig ngunit hindi ako nagpapigil.

Matapang akong tumingin sa kaniya. Tingnan natin ngayon kung hanggang saan ka, Krystal. You messed with a wrong girl.

"Wala kang pinagkaiba sa anak mo. Mag-ama nga kayo. Nanlilimos ng pagmamahal dahil walang kayang magmahal sa inyo! Dahil walang kayang magsukli ng pagmamahal na binibigay niyo—"

"I said enough!!!"

Napapikit ako saglit sa sigaw niya ngunit nagpatuloy ako. Handa na ako kung sasaktan niya ako ng pisikal ngunit sa ngayon, hindi ako papaawat sa mga sasabihin ko!

"Iya Lakeisha is such a loser like you! Kaya siya iniwan ni Zayden! Kaya ka iniwan ni Delilah! Dahil parehas lang kayong dalawa! Now I completely understand why your grandmother treated you that way!" sabay pasada ko ng tingin sa kabuuan niya na may halong pandidiri. "I can say you deserve it! Dahil kung magkakaroon nga naman siya ng apo na katulad mo...nakakahiya naman talaga—"

Napahinto ako nang galit niyang dakmain ang panga ko at gigil akong hinarap sa kaniya. Bumigat ang hininga ko at nanatili ang matalim kong tingin.

"Bawiin mo ang sinabi mo," nagbabanta na ang boses niya at itim na itim na ang mga mata.

"Paano ko babawiin ang mga bagay na sinabi ko na?"

"Bawiin mo!"

He's so pathetic, trying so hard to be that tough. I didn't flinch at that. I even smirked despite the hurt creeping in my heart.

"Bakit, Krystal? Hindi ba totoo?"

Malakas ko siyang tinulak bago ako umambang susuntukin siya, ngunit mabilis niya akong hinatak sa braso paikot sa kaniya. Inipit niya ang braso sa lalamunan ko saka siya bumunot na baril at tinutok iyon sa sentido ko.

I gasped. Naramdaman ko ang paglamlam ng mga mata ko galing sa panghihina.

"Don't you dare move or the last bullet of this fucking gun will go straight to your fucking head," mariin niyang banta.

Umakyat ang matinding galit sa ulo ko. Bago ko pa man mapigilan ay mabilis kong inalis ang kamay niya at nilayo ang baril sa ulo ko. Tinuhod ko siya sa tiyan at napaubo siya! Sana hindi mo na lang sinabi! Binaril mo na sana agad ako, bobo!

Nasa akin na ngayon ang baril at kahit nanginginig ang mga kamay ay nagawa ko iyong itutok sa kaniya. Titingnan natin ngayon kung hanggang saan ka, Krystal Valerious...

"If you can't take my words anymore, why not let me go?" hamon ko. 

"Letting you go out there with high chances of hurting my daughter again is the last thing I want to do. You really think I'm willing to make things easier for you? I'm not Zayden who goes blind when it comes to you."

Mayabang pa ako noong una, ngunit ganoon na lamang ang gulat ko nang sa isang kilos at iglap ay tumalsik ang baril na hawak ko. Ginawaran niya ako ng suntok sa tiyan at napayukod ako sa sakit!

Ilalabas ko na sana ang sarili kong baril ngunit pinaputukan niya ako sa gilid ko, dahilan para magulat ako at mabitiwan ko ang baril!

Sa galit ay sumuntok na ako at sumipa ngunit napipigilan niya lamang ang mga iyon. Hinila niya ang buhok ko paatras at hinampas ako ng malakas sa pinto!

Kumalabog ako roon at halos matumba, ngunit bago pa man mangyari iyon ay padarag na niya akong pinatayo agad gamit ang paghila sa buhok ko!

"Let go of me! Krystal!"

Marahas niya akong hinila muli at padarag niyang binuksan ang pintuan na iyon. Bumungad sa'kin ang isang opisinang hindi ko kilala. Kumunot ang noo ko at nataranta ngayong nasa loob na kami ng...

Marahas niya akong hinampas sa likod naman ngayon ng pintuan! Napapikit ako ng mariin at napamura ng maliit.

Parang nakalas ang mga buto ko sa likod. Wala bang ibang tao sa building na ito para matulungan man lang ako?! Pero...kung marinig man nila ako, paano nila ako matutulungan kung narito na ako sa loob at kasama siya?!

And to hell with it, I'm not even sure if they'll help me! This is Krystal Valerious! I don't think they can even try to intervene!

Saglit kong pinasadahan ng tingin ang opisina niya at wala na akong oras para mamangha sa kung gaano kaganda iyon. Madilim-dilim dito at halos mayakap ko ang sarili, hindi lang dahil sa lamig ng silid, kundi dahil sa lamig na hatid ng titig ni Krystal ngayon sa'kin.

Napalingon-lingon ako, nalilito kung bakit kami narito. Sa kaba ay hindi ako mapakali. "W-Why did you..." kusa akong napatigil sa pagsasalita.

Something in his eyes are telling me that he is now very dangerous.

Kinulong niya ang dalawa kong kamay pataas pantay lamang sa gilid ng ulo ko at bago siya tumitig ng mariin.

"You know what? I wonder why Zayden end up falling in love with you...just when he broke up with Yassi." 

Kumunot ang noo ko sa simula niya. Malamig, kalmado, at pabulong ang kaniyang boses. Hindi ko alam na mas nakakatakot ang mga galit pero kalmado na ngayon. Hindi ko mabasa kung ano pa ang nasa mga mata niya.

"Aren't you wondering, too? Why it's so sudden?"

The dimmed yellow lights provided us a dramatic light that made me think of so many dark thoughts. Dagdag pa ang sinabi ni Krystal, dine-demonyo ang isip ko.

Hindi ako nakasagot at nanatili ang talim ng tingin niya sa'kin. Pilit akong kumawala ulit pero mariin ang kapit niya at halos durugin ang mga buto sa kamay.

"Because it's all crystal clear to me, Roze. He's just using you to move on. A rebound. Because like me, you're not worth it to love. You're worthy of nothing but sufferings. I witnessed it, we both witnessed it, how they both love each other until now."

"That's not true," umiling ako. "Hindi iyon magagawa ni Zayden! Mahal niya ako! H-Hindi niya iyon magagawa sa'kin..."

Krystal laughed evilly as if I'm being so ridiculous. Nangilid ang luha ko at nanatiling kuyom ang kamao ko habang nilalabanan ang titig niya. Hindi siya nadala ng mga luha ko. His eyes remained venomous.

"You better believe it, Roze. Mas masakit paniwalaan...ang hindi totoo. He loves Yassi until now and he's just using you to completely move on! We both saw it earlier, right before our eyes!"

"T-That's not true," ulit ko sa nanghihinang boses. "That's never true..."

Hindi ko na siya magawang tingalain. Sa takot, sa galit, sa awa para sa sarili, dahil sa lahat lahat!

"Sure, it's true. But alright, baby. Go deny it..." he whispered dangerous softly. "Diyan ka naman magaling, hindi ba? Sa pagtanggi?!"

Nalukot na ang bibig ko sa pag-amba ng iyak.

"Sige, iyak," he encouraged with a lift of a chin. "Iyan na lang ang magagawa mo sa ngayon. Ang umiyak. How pathetic. No one can love a mental sick like you, like no one can love a bastard like me!"

Humikbi ako at binalik ang matalim na tingin sa kaniya.

"Now tell me, am I just the only one who's insecure here? Begging for the love of a woman who ditched me? Obviously not! Dahil tulad ko, wala ring magtatagal sa'yo..." walang awa niyang sinabi. "At pinapangako ko sa'yong hindi ka magiging masaya sa mga taon na ilalagi mo rito sa Reale..."

He said it...like a curse.

Umapaw muli ang luha sa mga mata ko. Pinigilan kong humikbi. My heart is tightening so bad and I don't have a chance to grab my chest, just to rub it and ease the pain. This is too much for an emotional damage and he's not helping...

"Zayden, my cousin, doesn't love you like how he loves my daughter. And that's the truth. He doesn't love you. He only loves Yassi, not you. And you will never be enough for him!"

Gustong-gusto ko na siyang sampalin kung hindi lang niya hawak ang mga palapulsuhan ko.

"I also heard before...someone ditched you, too. Levi, is that right?"

Nagdilim ang tingin ko. No, please...not him.

"D-Don't you dare drag his name here!" my voice shook.

"He made a right choice for leaving a sore loser that you are, huh? I'm very much certain that he realized how unworthy you are, Roze. We're just the same here—"

"We're fucking not! I'm pretty sure, we're fucking not! He left me for my own good! At sabihin man niya o hindi, alam kong mahal niya ako! He loves me! He knew that I'm worth it!" giit ko.

Parang puputok na ang mga ugat ko dahil sa pagtatalo naming ito. I swear I just want to go. I just want to escape away from him. Siguradong hinahanap na nila ako. Paano na si Blanka? Ang ibang mga kasamahan ko? Si Yassi? Nasa ospital na ba sila ngayon?!

"You're not, Roze..." he shook his head. "I'm telling you, you're good for nothing. Just a pretty face, but other than that, there's nothing really beautiful or special about you..."

His dark eyes are bloodshot. Namumula na ang mga mata niya sa iritasyon, siguradong parehas lang sa'kin dahil wala akong ibang gustong gawin ngayon kundi patumbahin na lang siya para matapos na at makaalis na ako rito. Wala akong oras para aluin siya sa mga hinanakit niya sa mundo!

Sa galit ko, hindi ako nagpatalo. Hindi ako magpapaalipin sa lalaking ito. Hindi niya pa ako kilala!

"P-Parehas lang tayo?" ulit ko, may sarkastikong tawa. "Then I can just say the same thing to you, can't I?"

Napawi ang ngiti niya roon.

"I'm not very certain why your woman dumped you, but I believe she made a right decision as well! Not because she was in love with you and she did it for your own good! But because she couldn't handle it, having this kind of man that you are beside her whenever she wakes up each morning...was proven to be her biggest mistake! Dealing with your illogical perceptions and beliefs, I can honestly say that you are the biggest mistake that she has ever made in her life!" sunod-sunod at walang awa ko ring sinabi. "Naaawa ako sa kaniya! Dahil nakilala niya ang isang kagaya mong walang kwenta! I even doubt if you could even satisfy her on bed? You're probably the boring type, a worthless one who doesn't even know how to love!"

Hinihingal ako sa dami niyon. Ngumisi ako ng mapait nang makita kung paano siya naapektuhan. His teary eyes resembled pain as his lips pursed. It made me stop for a moment, but I reminded myself why we ended up in this pathetic situation.

Bago ko nga lang madugtungan ang sinabi, dinakma na niya ang leeg ko. Kahit na ganoon, nagawa ko pa ring ngumisi para mang-inis.

Can't handle me anymore, Valerious?

"Bawiin mo ang sinabi mo," banta niya, nangingilid na ang mga luha. "Hindi iyan totoo—"

"'Wag ka munang iiyak. Ginusto mo ito, 'di ba?

"B-Bawiin mo..."

Napawi bahagya ang ngisi ko pero nabawi ko iyon. "Saang banda ba ang babawiin ko? Masiyado iyong marami."

Tumawa pa ako para ibalik sa kaniya ang insulto.

"I wanna gave her a round of applause for that, you know..." patuloy ko sa mabagal na boses. "She's a wise bitch. I mean, Kanika? I'm sure she's super cool to dump your ass. And if I were in her shoes, I'm telling you, I won't hesitate to do the same. Iiwanan din kita!"

Hindi ko alam kung saan galing ang kakaibang tapang ko. Siguro dahil natigilan siya, alam kong nasaktan ko siya.

"Kanino ka nga ba mas nasaktan sa dalawa?" nagtaas ako ng kilay. "Kay Delilah?"

Hindi siya nakasagot. He shifted his weight and uneasiness danced in his eyes. Nakita ko ang kakaibang yanig sa mga mata niya, hindi ko alam kung para saan iyon.

Siguro'y natatakot...sa sunod kong sasabihin.

"O kay...Kanika?"

Tama dahil dumiin lalo ang pagkakahawak niya sa leeg ko, kaya mas napatingala ako para salubungin ang nagdidilim niyang tingin.

I scoffed.

"There must be a reason, Krystal. Can't you see? You might be luckier than me, but if you were so much better, Delilah or Kanika should be here to set me straight for speaking these lies. That's if they are really lies. But they're not here to save your sorry ass."

He watched my lips say those words with hostility.

"And again I'm telling you, if I were her, I would do the same thing. Just like how Kanika broke your poor heart."

Nagdilim ang mukha niya. He licked his lips as his critical gazed locked with mine.

"Don't go there..." he warned darly.

I continued though. Pakialam ko sa nararamdaman niya? Pakialam ko sa mararamdaman niya?

"She doesn't love you..." I mouthed softly with a slight shook of my head to put emphasis. "She never did...and you must know that to yourself already."

Gusto kong ibato pabalik lahat ng sinabi niya sa'kin. Gusto ko rin siyang saktan nang paulit-ulit! Paulit-ulit hanggang sa tumagos hanggang buto niya ang mga salita ko. If he wants me hurt, then I'll hurt him too. How dare him judge Zayden's feelings for me that easily? How dare him torture my feelings with his insensitive words?

Napatitig ako sa kaniya. Hindi ko na maintindihan ang emosyong nasa mga mata niya. I'm actually expecting him to push me violently against the door, or curse me to hell, or choke me again to bloody death.

Handa na akong tapusin ito nang makaalis na. Walang patutunguhang maganda ang nakasusukang pag-uusap naming ito. Magkakasakitan lamang kami at mas lalong hindi kami magkakaayos!

But no...

Nabang tumatagal ang oras na madilim na nakatitig lang siya sa'kin at walang ginagawa...nag-triple na ang kaba ko. Nagkatitigan pa kami at hindi ko alam kung paano ko iyon natagalan.

Just when I was about to speak, fresh tears...rolled down his cheeks.

My eyes widened at him. Kasabay niyon ay ang panghihina ng hawak niya sa'kin, pero hindi pa rin niya ako binibitiwan. Nanghina lamang, sapat na para makatakas ako.

"Are you sure...I couldn't satisfy her on bed?" bigla niyang tanong sa'kin bago siya muling nag-angat ng tingin. "Are you sure...that I'm just a sore loser?"

Nanlamig ako at mariin siyang tiningnan.

Something...flickered in his eyes. I just can't name it. Lahat ng lakas ng loob ko kanina ay lumagapak sa sahig hanggang sa hindi ko na ito mahagilap pang muli.

"That...I don't know how to love? That I'm just a bastard, an asshole...like everyone's telling me that I am? That I was...never up to good?"

What...

Kitang-kita ko ang nagbabagang galit at sakit na pinaghalo sa mga mata niya. I swallowed tightly as I noticed somethig familiar in his look. Men usually gave this eyes...when they want something. But this one is different...because I can clearly see the effect of his intense madness at me and what it can probably do...to harm me.

Napaatras na ako. "K-Krystal..." banta ko agad sa ano mang iniisip niya. "No..."

I thought I was mistaken...but I was wrong because before I could do something, he violently grabbed my waist and...

Our lips met.

Namilog ang mga mata ko at mariing napapikit sa rahas. Krystal gave me a punishing kiss as he aggressively claimed all the corners of my mouth with his tongue...and I can't believe that he can easily order my mouth with his bidding!

Fuck!

You've got to be kidding me!

Napakapit ako sa kaniyang mga braso, mariin na nalukot ang damit niyang suot. Pero wala na yata siyang pakialam doon dahil patuloy siya sa ginagawa. Ramdam ko sa halik niya ang matinding galit at sakit na pinaghalo mula sa mga sinabi ko.

I tried to push him but then he seemed to know I was going to do that, he only put more pressure on my hands!

"K-Krystal! Don't!" I muffed through his kisses, and he only deepened the kiss to completely shut me up!

Nalasahan ko na ang dugo sa magkalapat naming mga labi mula sa rahas ng kaniyang halik. He's sucking it, biting it, and sucking it again. Unti-unti akong nakaramdam ng init at pilit ko nang hinagilap ang katinuan na pilit niya ring inaalis. Fuck! Fuck, he already lost his mind! What does he think he's doing to me?!

I tried to push him away from me but he was fucking heavy. It was like trying to move a concrete wall and before I could do anything else to save myself, his fingers slid into the strands of my hair. He pulled them slightly, holding me closer as he bittened my lower lip, making me whimpered. I mentally cursed myself from letting that sound escaped my mouth! Mas lalo lamang siyang nanggigil!

I tried not to kiss him back, but I can't fight it. I don't even know why!

Is it because I saw his tears? Something in my heart sank for a moment after I saw him melt...but I know to myself how angry I was. Until now!

Pero nanghihina ang mga tuhod ko at para akong hinihila pababa. Nadadala ako sa galaw niya na nagmumukha itong halik pabalik sa kaniya. Nakadadala ang mga labi niya. Hindi ko alam kung ako ba iyon o sadyang pinahahalik lang niya ako pabalik sa kaniya. There's something about the way...he kisses me. Like there's a spell in his lips, that I can barely resist!

Pinisil niya ang pisngi ko para mabuksan ko ang bibig na pilit kong sinasara. When he succeeded, he entered me with his tongue again.

The way he erotically kissed sent extreme shivers down my spine...to my softening toes!

My body trembled when I felt the gentle but firm crawl of his warm lips down my neck, causing me to suddenly look up at the ceiling. I tried so hard to break free from his grip...but he only went more violent. He furiously tore the cloth covering my boobs. I gasped when he sucked the one as though he's very hungry for it.

Kumalat ang lamig sa'kin. Bumilis nang bumilis ang paghinga ko mula sa pagbabago ng nararamdaman. He's already fucking...out of his mind...and he's into fucking my brains out as well! What the hell!

Natataranta akong kumawala, pero hindi ako makawala sa higpit ng hawak niya!

"Tama na! Krystal! A-Ano ba...aah...Krystal!"

Pinilit kong bawiin ang kamay ko, kaya lang kahit hindi siya nakatingin ay mukhang alam niya ang balak kong gawin. Ipinanalangin ko ang paglabas ng kahit anong enerhiya sa mga palad ko ngunit walang lumabas. The brute is wise enough to use his own power to block mine!

"Krystal! Please!"

Before I could suppress it, my voice wavered with a moan. I didn't see this coming! The moment I noticed what's lurking in his eyes, I should've ran to the hills! I shouldn't have waited for this to come my way!

Bumuhos ang mga luha ko. Mahirap na siyang makita dahil sa mga luhang kumawala. Napakagat-labi ako at napapikit nang mariin. Ang halik niya sa balat ko ay naghahanap at malalim. Pilit ko siyang tinutulak nang maramdaman kong nawawala na ako sa sarili. Hindi. Hindi pwede ito! Anong nangyayari sa'kin...

"K-Krystal! Hear me out..." my voice curled in waves. "This is so wrong, please!"

Dinilat ko ang namumungay kong mata sa sakit. Napapagod na sa kapipilit na makawala sa kaniya. Sinapo ng mainit niyang palad and dibdib ko at pinisil nang pinisil nang walang awa. I shivered and cried on how he massaged and swirled his tongue on it.

It was so fucking sensual and harsh. Ramdam ko ang gigil at galit niya sa pagdakma niya roon. Paimpit akong umiyak. Hinawakan ko ang palapulsuhan niya para pigilan siya sa ginagawa, pero hindi ko man lang matanggal. Hinampas na niya ang pintuan sa galit!

Napatalon ako sa gulat at mas lalo lang bumuhos ang mga luha ko. Sapat na ang mainit niyang labi na humahagod sa lalamunan ko, para halos lubayan ako ng katinuan ko. I know he's winning this and I can't seem to fight it better.

Sapat na rin ang marahas na kaliwa niyang kamay na hinahapit ako ng todo, mapalapit lang sa kaniya dahil pilit akong lumilihis. At siguradong mas mababaliw ako kung higit pa roon ang gagawin niya sa'kin. Ngunit ano pa nga bang higit ang magagawa ko para lang sa ganito kabagsik na demonyo?

"Krystal, I'm sorry. I'm sorry already! Just let go of me, please—"

"Shut the fuck up!" he whispered breathily. "You want this, right? If you're truly sorry, then behave yourself and learn to obey!"

He kissed my lips hungrily to stop me from talking before he went down on my neck again. He sucked it like his most favorite spot. He sucked me as if owning me completely. Pumikit ako nang mariin at mas napaiyak. In one violent move, his hand reached my thigh to put it higher on his waist as he pulled me more.

Mas lalo niya akong idiniin sa pintuan habang marubdob na hinahalikan. Binaon niya ulit ang mukha sa aking leeg at doon naman ako inulan ng mga halik. He bit me there and it hurt so much!

Mas hinapit niya ako palapit at sa gitna ay naramdaman ko na ang bukol na umiigting sa kaniyang baba.

Napadilat ako roon.

"N-No. No, Krystal! Stop now, let me go!"

Krystal touched and squeezed my thigh sensually. He's enjoying this...so much! Malangis na ang hita ko kaya kakaibang kuryente ang naramdaman ko nang paulit-ulit niya itong pisilin at pasadahan ng mainit na palad.

Umikot ang mga mata ko, lalo na nang may maramdaman akong mainit na likido ng dumadaloy pababa sa aking isang binti na nakababa. Ngunit ang sigaw na inaasahan kong kumawala para makahingi ng tulong ay isang halinghing, tunog na hindi ko inaasahang manggagaling pa sa'kin. 

Kinagat ko ang labi upang pigilan na iyon, pero mukhang huli na ang lahat. I can't believe I'm so wet already, but how can I not fucking be...

I don't like it, God knows how disgusted I am, but my body is pleasured by him. I don't understand. I hate it. I don't understand at all! He must have done everything in his power to control me before I realized it!

I can feel it. Fuck, I can feel it! Snap out of it, Roze!

There's a force around to succumb me, just to make me like this. All because he wants me to give up myself to him, to prove a point! Fuck, I can't even move my body properly! I can't control my own!

I can't...fight him enough.

Pareho kaming hinihingal nang natigilan siya sa ginagawa niya sa'kin. Nang mag-angat siya ng nagbabagang tingin sa'kin, napalunok ako nang mariin. He's watching me now critically, with sleepy dark eyes full of evil and flaming desire.

"W-What do you think you're doing?" natatakot kong tanong. "Just what the hell is wrong with you..."

Krystal jaw clenched repeatedly. Sa anggulong ito, nakikita ko ang madilim niyang mukha na nagpapadepina ng perpektong hubog ng kaniyang panga at ilong.

It made me even more terrified.

Never did I imagine a man...beautiful as him...could turn into a beautiful beast...watching his prey to give up and bend down knees.

Hindi tulad ko na namumungay ang mga matang matalim na nakatingin sa kaniya, sa kaniya naman ay nagdidilim na para bang nagpipigil siya.

"Do you think I like it?"

Krystal didn't answer and just watched me like I'm nothing but a fucking doll to him that he can just toy around.

"Do you think you can win over me? No! You're still a disgusting piece of fucking shit! I hate you so much! I hate you!" 

Mabigat ang hininga niya. Tumatama ang bawat paghinga sa pisngi at dibdib ko. I thought he would finally snap out of the cruelty, but I screamed when he suddenly swung me off my feet.

"P-Put me down!" I panicked and threw lousy punches on his back. "Put me down!"

Pinasok niya ang isa pang silid. I struggled to free myself from his hold, kicking in the air and punching his back with all my strength, only to get unceremoniously tossed onto the bed!

The bed bounced from my weight. Crying, I tried to get up, but he violently pushed me back onto the bed as he climbed on top of me. Isang suntok ang ginawad niya sa sikmura ko. Nanlambot agad ako, nanghihina.

I looked at him helplessly. Walang bakas ng pagsisisi sa kaniyang mga mata. Naghubad siya ng pang-itaas at bumalandra sa harap ko ang kaniyang katawan...

Mas bumigat ang paghinga ko habang tinitingnan siyang kinakain ng galit. Sinubukan ko siyang sipain, pero hindi ko na masiyadong maangat ang binti sa sakit at panghihina. Nahuli niya ang binti ko at padarag na ibinaba. Tumindig ang mga balahibo ko sa init ng hawak niya.

Marahas niyang tinaas ang skirt ko at lumantad ang mapuputi kong hita sa harap niya. Suminghap ako habang tinitingnan ang posisiyon namin. Nakita ko ang galit sa mga mata niya habang nakatingin doon. Pahaplos niyang hinuli ang mga binti ko. He licked his lower lip as he positioned himself in between my thighs.

"Krystal! D-Don't!" pigil ko pero wala rin iyong nagawa.

Everything happened...so fast.

Napunit ang suot kong panloob sa ibaba. Hindi ko alam kung paano niya nagawa iyon nang ganoon kabilis. Hindi ko rin alam ang gagawin ko lalo na nang magbaklas na siya ng sinturon habang hindi inaalis ang mabigat na titig sa'kin.

Sisigaw na sana ako ngunit mabilis niya akong siniil ng halik. Naramdaman ko na ang kamay niya na nahanap ang gitna ko. Bumuhos lalo ang mga luha ko at agad naglikot para pumalag. If this is a dream, I want so bad to wake up now. This isn't happening, right? Fuck. Is this really happening?!

Hindi ko na alam ang mararamdaman. He expertly teased my wet folds and I can't help but feel electrified. Malakas ko siyang tinulak at napahiwalay ang mga labi namin.

"Stop it, Krystal, please!"

Nagkaroon ako ng pagkakataon upang umatras nang umatras palayo sa kaniya. Dahil sa pagkawala, halos umikot ang mga mata ko nang marang mahugot ang daliri niya sa gitna ko. Ako mismo ay nilalabanan na ang sarili. Fuck him! Fuck!

Dumapa na ako at mabilis na sanang gagapang paalis, ngunit mariin niya akong hinuli sa isang binti at marahas akong hinila pabalik!

"You don't know what stop really is, do you? You think this will be over if I let you go? No."

Ni hindi ko na maintindihan ang sinasabi niya sa nangyayari...

"Please! Let me just go! Let me go now! Please! I'll do everything you want, just let me leave, please! Krystal, I don't wanna play this game with you—"

"You started it. So wipe your tears away coz that won't work on me," he said mercilessly.

Nagulo ang kama. Kumapit ako sa bedsheets para hindi tuluyang mahila, kaya mas lalong nagulo ang kama at napahiga ako nang tuluyan!

"Krystal, please! I'm begging you—"

"Just admit it. You fucking like it, Roze! Say it!" sabay hawak niya ulit sa'kin. "Say it! Just say it and I'll forgive you."

"N-No...!"

"Just open your heart to me, I'll give you your desires—"

"You're starting to sound like a devil to me—"

"'Cause I am."

Muli siyang dumagan sa'kin at hinuli muli ang mga labi ko. Hindi ako makapaniwalang ang paghagod niyon pababa sa leeg ko ay naghatid pa ng matinding kuryente sa'kin!

"Krystal, please, no!" buong sigaw ko. "No!"

Pinisil at pinanggigilan niya ang mga hita ko. Hindi ko na nga napigilan ang nanghihinang ungol lalo na nang maramdaman ko kung saan ang tungo ng labi niya.

My eyes widened a fraction. Nasa tiyan ko na ang labi niya at...

"Krystal!"

Naramdaman ko ang paggapang ng mga labi niya pababa roon. Napaliyad ako nang maramdaman ang pagbaon niya ng malalim na halik sa gitna ko!

Para akong kinukuryente. Hindi ko maintindihan.

"You're dripping..." he whispered darkly. "Can you believe it? You're dripping wet for me. I thought you hate me so much?"

Uminit nang husto ang mukha ko. It made me dizzy. He parted my legs more for a better access. I wanted so to stop him but I just froze there, unable to do anything anymore. Namimilog ang mga mata habang tinitingnan siyang nahahalinang tinititigan ang gitna ko.

Natulala ako sa hangin...sa kawalan.

Kalaunan, bumaon ang mainit niyang labi roon. Pumikit ako at nagmura sa isipan. Naramdaman ko ang kaniyang dila at ang matindi niyang pagsipsip doon. I bit my lip to stop myself from making any noise but it resonated to my breathing.

Fuck. I have never been kissed down there. Levi told me before it's too precious for him that he cannot claim it. At kahit si Zayden ay hindi pa ako nahahalikan doon. Tapos siya...

"Krystal, p-please enough!" umiiyak kong sambit. "I-I can't take this anymore—"

Pinutol niya ako sa maliit na tawa. "Only that your hole down here is telling me otherwise..."

"What are you doing to me..."

"I'm going to fuck you to death, in case your pretty head still don't get it, Roze," brutal niyang bulong.

Napalunok ako. Nakatitig na siya sa ibaba ko. No, he can't do this to me, right?

He's better than this, he can't do this to me! He can't do more than this!

Before I could do something, he sucked and licked me again like I'm his favorite dessert he's determined to feast. My toes curled as I balled my fist on the sheet, stopping myself from moaning. I pushed my head back, whimpering, as I started to feel so high that I even thought I reached the stars.

Dinilaan na niya ang lahat. Parang hindi iyon nauubos kaya hindi siya matapos-tapos. Paulit-ulit ko siyang minura sa isipan habang ginagawa niya iyon.

Wala na akong magagawa. Nakuha na niya, makukuha na niya...

Hinarang ko ang dalawang kamay sa kaniyang dibdib nang gumapang ulit siya pataas sa'kin at halikan ulit ako sa mga labi. But he took my hands away and pinned them down harshly!

"Why don't you just kill me instead—"

"Don't you think it's too early for that? I still want to play. Besides, where's the fun if I kill you immediately?"

Tinitigan ko siya. Hindi ko na siya makilala. It's almost as if he's possessed.

Walang tigil ang paghikbi ko. Narinig ko ang paghila niya ng sinturon at ang marahas na paglapag nito sa tabi ko.

Nagkatinginan kami. Pakiramdam ko lalagatik ang sinturon niya sa'kin kapag kumawala pa ako. Marahas at matunog ang mga halik niya nang bumaba ulit ang mga labi niya sa leeg ko.

There, he showered me his wild and brutal kisses.

I was ready to fight again when I felt him again down there. Hinalikan na naman niya ako roon na para bang uhaw na uhaw na uhaw. His three fingers were soaking and thrusting there desperately. Hindi ko na masundan ang lahat sa sobrang sabik ng mga kilos niya.

"Aaah! Aah! Ah! K-Krystal!"

Nangatal ako nang sipsipin niya ulit ako roon at ang mga daliri niya'y walang humpay na nilalaro ang gitna. Lahat ng pakiramdam ay bagong-bago sa'kin.

"No, please, enough! Fuck!"

Gusto ko na lang himatayin sa sakit. Pinipigilan ko ngunit wala iyong silbi sa sobrang lakas niya. Hinihingal na ako sa ginagawa kong panlalaban at hindi ko alam kung makakatakas pa ba ako dito.

But then when I got the chance, I tried to kick his stomach. Dumaing siya dahil doon at bilang ganti ay malakas niyang kinagat ng ilang beses ang mga hita ko.

Napaiyak ako lalo sa sakit. It hurts so bad that I uttered a curse. His teeth were so harsh on my skin!

"Your filthy mouth keeps saying no, but your body responds to me otherwise. Your hungry hole here...is so wet for me, Roze," aniya habang marahan akong sinusundot doon. "How adorable, huh? It keeps soaking my fingers. Are they so hard to let go?"

"I-I'm going to kill you!"

He smirked devilishly. "Oh, yes, baby, you will."

Without further ado, he spread my legs so far apart that my cheeks flamed in heat. I felt so exposed! Nagmura siya ng ilang beses at walang sere-seremonyang naghubad ng pang-ibaba sa harap ko.

I felt a trick of fear when I saw his long and thick proud member, very erect, ready to fire and explode like a bomb. Nanlaki lalo ang mga mata ko at parang binuhusan ng malamig na tubig nang makitang namumula at halos tila namamaga ang ulo niyon.

"K-Krystal..." the alarming fear in my quiet voice didn't go unnoticed.

Krystal frantically hooked my legs on his arms with his drunk eyes before he crushed his hard flesh on me. Napaawang ang bibig ko ngunit wala nang salitang lumabas pa roon. Sa sobrang sakit ay gusto ko na lang mahimatay.

I whimpered in pain as I arched my back and my toes curled for help.

I heard his soft curse. He thrusted harder and deeper and my senses were too far to reach and put it back in place. Nahahalayan ako sa tunog na nagagawa ko, maging siya. Pakiramdam ko mas lalo lang siyang ginaganahan sa bawat halinghing ko.

Gumuhit ang sakit sa mukha ko at pakiramdam ko'y may napunit sa loob...

Napatigil si Krystal sa paggalaw at nakita ko ang bahagyang gulat sa mga mata niya nang tingnan ako. His lips parted a bit. Gusto ko na lang mamatay sa mga sandaling iyon. Kalaunan ay naglaro ang madilim na ngiti sa kaniyang labi.

Krystal's eyes went pitch black, both haunting and menacing. Kung kanina, paindap-indap lang ang dilim sa mga mata niya, ngayon hindi na.

Hindi...

Hindi ko na siya makilala.

His blue-green eyes turned solid black, like he's been possessed by the very devil himself. A veil of darkness covering them, as if they were a window into a massive and infinite void.

This...is not the Krystal that I thought I knew.

My feet grew cold as I completely lost hope.

"So you're a virgin, huh," aniya na parang wala lang iyon. "A filthy virgin to be exact."

I was too weak to respond. He licked his lips sensually and looked at me intently while moving out of me. Halos tumirik ang mga mata ko nang marahan niyang gawin iyon sa'kin.

"Well, not anymore..."

Natulala ako habang nakatingin sa ginagawa niya. Sobrang sakit. Taimtim akong nanalangin na sana'y may dumating para sumaklolo sa'kin o sana'y maawa siya at huminto na sa kagaguhang ginagawa.

Tumulo ang panibagong mga luha sa mga mata ko.

"Please. I'm begging you...just let me go. H-Hindi ako magsusumbong. H-Hindi ako...m-magsusumbong," nanghihina kong pakiusap habang umiiling. "Hindi, Krystal, please. Tigilan mo lang ito, h-hindi ako magsasalita. Please, tama na..."

Sa nakikitang delubyo sa mga mata niya, alam kong wala na talaga siya sa sarili. O baka...ganito talaga siya bayolente at napakatanga ko para hamunin siya at sagarin ang pasensya niyang kaonting-kaonti na lang.

He then licked his lips with his dark eyes looking at me like I'm such a delicious meal prepared perfectly just for him. And it's not helping that I'm wearing such an eye-catcher for a devil.

"Tama na? We're not done yet though," he whispered brutally as he twirled some of my hair with his finger. "We're just getting started. So, I suggest you just behave and stop being stubborn."

His eyes looked so lost, so desperate. Almost as if I believe he has no longer control of himself. The dark side of him took over. Para bang nagutom nang sobrang tagal at nagising ang halimaw na iyon para sa isang pagkakataong makuha ang kailangan nito.

Hindi na niya pinatagal pa iyon. Walang ingat niyang tinutok ang kaniya sa'kin at agad akong pinasok ulit kasabay ng pagdaing. Napasinghap ako nang maramdaman ulit siya. Ngayon, hindi ko na maintindihan kung bakit mas lumaki yata iyon. Para akong mapupunit lalo. Pakiramdam ko, punong-puno ang loob ko! I thought...I thought he's done with me but...

Tinakpan niya agad ang bibig ko bago pa ako makasigaw. He then slammed himself on me, impatient and in hurry. Napapaangat ako sa bawat pagtarak niya na sinusundan ng mga luha ko.

The bed creaked as he pounded me back and forth. Inalis niya ang kamay sa bibig ko para paglaruan ang dibdib ko.

I cried so loud in my head. With my fear and pain growling inside me, I could only whimper and cry for my sorry dignity. Sumabay siya sa'kin ng ungol at kasunod niyon ang nakaririmarim na kuryente sa likod ko. Natagpuan ko ang sariling hindi na makilala ang sariling boses. I sounded like a tortured and at the same time, pleased animal!

I hate to sound like it, but it's all coming naturally. Ang nagagawang tunog ng pagsalpok niya sa katawan ko, ang impit kong daing, at ang pauulit ulit niyang pagmumura ang naghari sa bawat sulok ng kwartong ito.

Hinampas-hampas niya ako sa kama habang nakakagat-labi at namumula. Pati ang dibdib niya ay pulang-pula, hanggang mukha. Namamaga ang ugat sa mga braso, pati halos ang gilid ng mga mata. Wala ako halos mabasa sa mga mata niya.

Ang tanging malinaw sa'kin ay ang naghaharing kadiliman doon.

"Ah! Ah! K-Krys!"

I cannot contain him anymore. Unti-unting nawawala ang sakit at napapalitan ng ibang pakiramdam. Hindi ko kailanman naisip na posibleng maramdaman ko iyon sa ganitong pagkakataon na para akong pinapatay pero iyon ang totoong pakiramdam.

No matter how much I wanted to ignore the feeling and shove it away, he's good at triggering it. I don't know, maybe to make a point. Maybe deep inside his reason is to make himself feel better by seeing how powerful he can be...over me. To prove that I'm just nothing compared to him. And I don't want to agree but I understand how fulfiling it was to have a control over something.

To use a weak one...so you can feel powerful.

My tears fell for more. His pace grew wilder and more desperate. Hinalik-halikan niya ang dibdib ko na paarang ang tagal na niya iyong gustong gawin at ngayong may pagkakataon na siya, hindi niya makontrol ang sarili na ubusin ako.

Gusto kong tumuloy sa paglaban pero hindi ko na maramdamang may natitira pa akong lakas. Tuloy ako sa pag-iyak na may halong halinghing at hingal, nahinto na sa panlalaban dahil lalo lamang akong nawawalan ng lakas.

For a moment, I let myself feel whatever pain was in the deep dark. I tried to get familiar with it, hoping it would end sooner or it would feel better later on. However, the longer I let myself soak in it, the more it felt so good, and the more it felt so good...the more it felt disgusting.

"Ah...Ah! Ah!"

Bahagya kong minulat ang mga mata ko at nakita ang mabilis na pag-uga ng sariling dibdib. Pinagpapawisan na kami pareho at mabigat ang hininga. Hindi ko na alam kung napapadaing pa ba ako sa sakit o dahil na iyon sa sarap. O kaya'y pareho. Hindi ko maintindihan. Wala na akong maintindihan.

"Ah! Ah!"

I struggled to looked at him only to see him looking so lost in incredible lust and desire while thrusting deeper.

Nakaawang ang kaniyang bibig, naghahabol ng hininga. Paulit-ulit ang paninindig ng balahibo ko nang makita ko siyang napapatingala habang mabilis na gumagalaw at nawawalan ng kontrol sa pagramdam sa bukana ko. He spread my legs wider again when I tried to close them before he rocked me so deep and fast, mercilessly.

I almost felt like I'm going to bleed any minute now.

When he saw I was about to scream in pain again, he immediately covered my mouth with the blanket. Before I could even tear, he continued his thrust in and out.

Para na akong madudurog sa kaniyang ilalim habang nararamdaman ang kalakihan niya.

Binalot ako ng malamig na pawis. Nanlalamig ako at nag-iinit. Paulit-ulit kong nahampas ang kama sa marahas niyang pagbayo, senyales na hindi ko na siya kaya pa pero bulag ang konsensiya niya sa mga nakikita ngayon. At bingi siya sa mga daing ko.

Walang tigil sa pag-agos ang mga luha ko at hindi ko na alam kung saan babaling. Kung sa kanan ba o sa kaliwa, kung pipikit na lang ba ako o magmumulat. Hindi ko na alam...hanggang sa sumabog ang nakagugulat na liwanag sa'kin.

Napasinghap ako sa takot. I felt my insides trembled on his throbbing erection. I whimpered from my own disgusting explosion.

He moaned in satisfaction, right on my ear, when he felt it. Dinungaw niya ako gamit ang mapupungay at madidilim na mga mata pagkatapos.

I breathed heavily, thinking it was finally over. Ngunit mas dumilim pa ang mga mata niya.

Lust and desire clouding it like storm in a chaos. He wasn't satisfied enough and pushed himself on me even more!

"Krystal, enough!" I tried to fight him with my hands, but he's too strong.

Imbis na magalit lalo sa paglilikot ko, kinilabutan ako sa nakitang pagngiti niya na parang tuwang-tuwa sa'kin.

Is this really him? No. I refused to believe so. This is evil.

He cursed violently and kissed me on my lips once again. We're both too sweaty and red as he thrusted himself to me even more, over and over again, that I thought I'd die out of pain. Hinihimas niya ang bewang ko habang inaalayan iyon sa marahas na pagsalpok sa kaniya!

Tumingala siya at bumuga ng hangin. Naisigaw ko muli ang pangalan niya at napaliyad. Pagod na pagod na ako nang nakaramdam ulit ng panibagong pagbabaga ng apoy ng impyerno.

Krystal pumped me harder to the brim, looking so damn pleased. He squeezed my thighs whenever I whimpered helplessly, almost as if energized by them.

"Ah! Ah! Ah! Krystal!" halos kasabay ng pagtunog ng kama ang mga sigaw ko.

Mainit ang luha sa gilid ng aking mga mata. Kitang-kita ko kung paano niya ako pinapanood tuwing dumadaing. Kung paano ako manginig at masaktan. At nakikita ko rin kung paano gumuhit ang maliit at mala-demonyo niyang ngiti sa mga labi. The devil is enjoying everything so much!

It wasn't long before he released his once again. I felt our cream mixed together, filling into my core. Nanginig ako at halos mahimatay sa pakiramdam. Namilog agad ang mga mata ko!

Nagkatinginan kami, parehong hinihingal.

"Ahh..."

Napalayo ako nang kaonti na para bang magagawa ko pang pigilin iyon na makapasok—ngunit huli na ang lahat. I gasped. I feel so swollen and tender. Gustong-gusto ko siyang sapukin dahil maging siya ay parang nagulat pa roon at tila doon lamang siya natauhan!

"Holy shit..."

Napakurap-kurap siya at maingat na akong hinawakan sa magkabilang pisngi nang bumagsak ang ulo ko sa kabilang gilid, hinang-hina na sa lahat.

"Roze!"

Bumagsak ako sa unan. I felt so drained that I couldn't get myself immediately out of his hold. Ayoko na. Ito na ang una at ang huli, Krystal, ayoko na!

Panalo ka na...

"R-Roze..."

Pilit niya akong hinaharap sa kaniyang mukha pero namumungay pa rin ang mga mata ko, tila nawawalan ng ulirat. Nag-aagaw ang pagkawala ng malay at pagkagising sa'kin.

"R-Roze, look at me! C-Can you..."

Ang hirap huminga. Kapos na kapos ang hangin.

"Can you hear me?"

It's different this time, I noticed.

His voice came back to normal like he's there again when just seconds ago, I can't recognize the darkness in his voice.

Hindi na ako makatingin nang diretso sa sobrang panghihina at sakit na nanunuot sa kalamnan ko. Sakit na hindi lang dahil sa ginawa niya sa katawan ko, kundi sa lahat ng nakakamatay na sakit na hanggang ngayon ay pasan ng balikat ko.

Magsasalita na sana ako nang bumagsak siya sa'kin at sumubsob ang mukha niya sa leeg ko. Nasa loob ko pa rin ang kaniya at nanginginig. I can still feel his thing squeezing his last juices on me.

Hindi na siya nagsalita at nanghihina niya akong niyakap nang mahigpit na parang ayaw akong pakawalan pagkatapos gamitin para sa pansariling sarap.

I feel so disgusted. So disgusted with him and myself.

Dahil sa paninikip ng dibdib, may kung anong humihigpit sa lalamunan ko para hindi makahinga ng maayos. Mabagal akong naghabol ng hininga.

"I-I'm sorry. I'm sorry, Roze. S-Sorry, I...I just..."

Fresh tears pooled on my eyes again. I can't believe he could whisper that after all he has done to my body and soul. Sorry? He's sorry? Umiling ako, hindi naniniwala. O ayaw kong maniwala...

Gusto ko siyang tulakin, ngunit wala rin naman iyong silbi. Ang nag-iinit niyang katawan ay pinahuhurumentado lamang ang dibdib ko.

Pagod akong napapikit habang mabigat ang hininga. Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ko. Wala na akong lakas para punasan ang mga iyon. Masakit ang lahat sa'kin. Mula ulo hanggang paa.

Na...Nangyari ba talaga iyon?

Nangyari iyon? Anong sasabihin ko kay Zayden?

Nanatili kaming ganoon ang pwesto sa loob ng ilang minuto. Nang makabawi ako nang kaonting lakas ay matamlay ko siyang tinulak. Pinaghiwalay ko ang tanging nagdudugtong sa aming dalawa.

Pilit akong bumangon, nahihilo man at nakamamatay sa sakit ang gitna. Agad lang akong bumagsak sa sahig at napakapit sa mga gamit sa paligid para makatayo muli, ngunit pabagsak-bagsak na ako.

Napabangon siya at sinubukan niya akong hagilapin sa siko, ngunit mabilis ko iyong iniwas. My eyes shot at him. Sinulyapan ko siya saglit at wala akong naipakita sa kaniya kundi ang matinding galit, at takot na rin.

"R-Roze..."

"Huwag mo akong hahawakan..." nanghihina kong sinabi at umatras palayo sa kaniya. "Hanggang diyan ka lang..."

Napatakip ako sa dibdib gamit ang sariling mga braso at laking pasalamat ko sa pagkakaroon ng mahabang buhok, dahil nagagawa nitong takpan ang dibdib ko.

Hindi ko napigilang humikbi ulit. Pakiramdam ko...gamit na gamit niya ang katawan ko. Parang doon lamang tuluyang nag-sink in sa'kin ang nangyari. Ni-rape ako. Ginamit niya ako. Binaboy niya ako.

"Roze," he called. He sounded confused, or bothered...or scared. I'm not sure which one.

Nagmamadali kong inayos ang itim kong skirt nang makita kong balak akong lapitan ni Krystal, nanghihina ang mga mata at parang hindi maintindihan ang sarili.

"H-Huwag mo akong hahawakan!" bulyaw ko.

Kitang-kita ko ang pagsisisi sa mata niya habang nakatingin sa'kin. Sinubukan kong maglakad, ngunit bumagsak ulit ako at pinigilan ang sarili na tumama ang mukha sa sahig.

Bumagsak ang nag-aalala niyang tingin sa mga binti ko. Namutla siya bigla. "Y-You're bleeding, Roze..."

Nagtagal ang tingin ko sa kaniya. Galit at takot sa pambababoy niya sa katawan ko. Bago pa man ako makatakbo ay nahuli na niya ako at pilit na pinakalma.

My eyes widened and I panicked again. Huli na ang lahat!

Nandidiri at buhay na buhay na ang takot ko sa mga sandaling iyon. It really happened! How am I going to explain this?

Halos hindi ako makahinga nang marahan niya naman akong hinawakan sa mga braso at pilit akong pinababalik sa kama.

Namilog ang mga mata ko sa kaniya. Ano, uulitin niya?!

Napaiyak ako lalo sa takot. Fuck you, Krystal Valerious! Fuck you! I wish you rot in hell with your daughter! Fuck you both!

"R-Roze, you're sore—"

"Bitiwan mo ako!" nabasag ang boses ko at natahimik siya. "Hayop! Sana pinatay mo na lang ako, tang ina mo!"

Bago pa man siya makaisa ulit sa'kin ay buong lakas ko na siyang tinulak. Nanghina siya roon. Bumagsak agad siya sa sahig.

I took that opportunity to escape.

Paika-ika akong lumabas ng kaniyang opisina. Nilabanan ko ang sarili na huwag matumba. Pakiramdam ko buong katawan ko ay namamaga at mabigat. Nang makalabas ay padarag na nga akong natumba sa sahig.

Sumobsob ang mukha ko sa maruming carpet. Naliliyo ako...at masakit na masakit ang buong katawan.

Kahit ganoon ay pinilit kong tumayo ulit at hirap na naglakad habang ang isa kong kamay ay humihingi ng suporta sa pader ng pasilyo. Napatakip ako ng bibig at tahimik na umiyak.

Hindi nagtagal, napaluhod na ako at halos bumagsak na ulit sa sahig. Labis ang pangangatal ko. Hindi ko na maangat pa ang sarili. Sinapo ko ang dibdib ko. Naghahabol pa rin ako ng hininga.

Sinubukan kong tumayo kahit nahihirapan. Panay ang hagilap ko nang hangin at himas ko sa dibdib. I couldn't breathe properly. My heart's aching so bad. I didn't know what to do next. Pakiramdam ko...aatakihin ulit ako sa puso.

Nawalan ulit ako ng balanse. Sinubukan kong tumayo nang may natanaw ako sa 'di kalayuan. Unfortunately, my eyes are blurred so it's hard to identify. Habang papalapit ito nang papalapit ay unti-unti ko iyong nakilala.

Padarag na akong bumagsak ulit. Mas masama na ang bagsak ng katawan ngayon.

"Roze?! What the..."

"Fuck!"

Gulat na nakatingin si Darcee sa'kin. Sa likod niya ay si Shantal at Randee na namimilog din ang mga mata.

"Anong nangyari sa'yo?!" gulantang na tanong ni Randee.

Bumagsak ang mga mata ni Darcee sa binti ko at mahina ko siyang tinawag, humihingi ng tulong.

Mabilis silang nakalapit sa'kin at nakita ko ang nag-aalalang tingin ni Darcee. I felt relieved. Mabilis siyang humawak sa balikat ko para patayuin ako, pero hindi ko magawa. Husto na ang panghihina ko.

"What happened?!"

He then squatted in front of me. He looked so worried. Bumagsak na ang ulo ko sa dibdib niya. He immediately made me look at him. Magkakrus ang mga braso ko sa dibdib, maiging tinatakpan ang dapat takpan kahit wala sa sarili na akong nakatingin sa kaniya.

"What happened to you?! Roze! Can you hear me?!"

Tanging hikbi ang naisagot ko. Nanginginig ang labi ko at nahihirapan na akong buhatin ang mabibigat kong talukap.

Nakita ko siyang nagbaba ng tingin.

"You're...you're fucking bleeding!" he said in horror. "You're bleeding!"

Natulala na lamang ako sa kaniya. I don't know what the right words to say...

"W-Who did this to you!? Tell me! Who did this to you! Speak!" he demanded.

Napakurap-kurap ako at tumingin sa mga binti. Nakita ko nga roon ang dugo na umaagos hanggang talampakan ko.

Hindi ko maintindihan. Masiyadong marami ang dugo. Napaawang ang bibig ko sa takot.

"Si...S-Si Krystal..."

Hindi ko matuloy-tuloy ang sasabihin ko nang napaiyak ulit ako. Bumagsak na ulit ang ulo ko bago pa matuloy ang sasabihin. I felt like passing out, pero gising pa ang diwa ko. Nakakapit ang ilang hibla at kaya ko pang abutin.

Nang inangat niya ang ulo ko para magtama ulit ang paningin namin, pinilit kong ituwid ang mga mata sa kaniya.

Nagdidilim ang mga mata niya.

"Wha...What did you say..."

Lantang gulay ko siyang pinagmasdan.

"Ano? Si Kuya Krystal?!" sigaw ni Shantal. "P-Paanong..."

Napahawak na ako sa braso ni Darcee para humingi ng suporta. He held me gently, probably tensed from how I catch my breath and hold him tight.

"Si Krystal, Roze?! Si Krystal ba?!" hestirya ni Randee. "Roze!"

Umiling na lamang ako at napaluha.

"Ayoko na rito! A-Ayoko na. H-Hindi ko na kaya...please. G-Gusto ko na u-umuwi...sa'min. Gusto ko nang..."

Hindi ko na nagawang idilat pa ang mga mata. Ilang sigawan pa sa paligid ang ininda ko, bago marahang nagdilim ang lahat.