– Nie rozumiem, jak mogliście zrobić coś takiego.
– Rose, czy ty kompletnie zgłupiałaś!?
– Przecież mogliście powiedzieć nam wcześniej, jakoś byśmy to wszyscy… inaczej zorganizowali.
– Inaczej zorganizowali? Tobie też coś padło na głowę?!
– Nie zachowuj się jak obrażony dzieciak, Ron!
– To… nawet nie wiem od czego mam zacząć! Dlaczego to przed nami ukrywaliście?
– Bo doskonale wiedzieli, że nie dostaną na to mojej zgody! Kompletny idiotyzm i absurd, macie dziewiętnaście lat, a wy…
– Czasu nie cofniemy. Stało się i już! I nie wiem jak wy, ale ja mam zamiar cieszyć się ich szczęściem!
– Chyba ze mnie kpisz! Godzinę temu mówiłaś zupełnie coś innego!
– Nie przekręcaj teraz moich słów, Ronaldzie.
– Ty też tak mówiłeś, Malfoy!
– Przestań, Weasley. Rose jest dla mnie prawie jak córka, wtedy chodziło mi o ciebie.
– Wy wszyscy dzisiaj zwariowaliście!
– Ron, nie ty tu jesteś teraz najważniejszy!
– …
– …
– ...
– No, to skoro Granger już uciszyła Łasica, to może powiecie, czemu do jasnej cholery zdecydowaliście się nie informować nas, że bierzecie ślub?