(អាឡូ អ៊ុន)ដាហ្វី
(គឺយើងភ្លេចប្រាប់ឯងគឺថាបងJack គាត់ទៅបារាំងដើម្បីមើលការងាររយៈពេលមួយខែទើបគាត់ត្រឡប់មកវិញ)អ៊ុនឈី
(ហាស ហើយគាត់ចេញទៅតាំងពីម៉ោងប៉ុន្មាន??)ដាហ្វីសួរទាំងភ្ញាក់ផ្អើលដែលជេកមិនបានប្រាប់នាងបន្តិច
(ទើបតែចេញពីព្រឹកនេះឯង)អ៊ុនឈី
(អឹម អឹម)ដាហ្វី
(អឹម ឯងមិនអីទេមែនទេចាំថ្ងៃទំនេរយើងទៅលេងណា)អ៊ុនឈី
(យើងមិនអីទេ)ដាហ្វី
(ហឹមអញ្ចឹងប៉ុណ្នឹងសិនហើយណាយើងរវល់បន្តិច)អ៊ុនឈី
(អូខេ)បន្ទាប់ពីនិយាយចប់ប្រពន្ធ័ទូរស័ព្ទក័បានកាត់ផ្ដាច់ ។ ដាហ្វីនាងបានទុកទូរស័ព្ទមួយចំហៀងហើយក៏សម្លឹងមើលទេសភាពខាងក្រៅពីក្នុងបន្ទប់ទាំងដកដង្ហើមធំ ។
តុក តុក តុក~~
សម្លេងគោះទ្វារបន្លឺឡើងហើយក៏មនអ្នកបម្រើម្នាក់លើកម្ហូបមកអោយនាង
«អ្នកនាងនេះជាម្ហូបដែលលោកប្រុសបានអោយខ្ញុំធ្វើជូនអ្នកនាង»
«ចាសទុកត្រង់នោះហើយ»ដាហ្វី
«ចាស»និយាយចប់អ្នកបម្រើក៏បានលើកវាទៅដាក់លើតុក្បែរនោះរួចក៏ចេញទៅធ្វើការរបស់ខ្លួនវិញ
បន្ទាប់ពីនាក់បម្រើចេញទៅនាងមិនបានញ៊ាំបាយនោះទេ ដោយសារតែនាងមានអារម្មណ៏ថាល្វើយក្នុងខ្លួនទើបសម្រាច់ចិត្តបិទភ្នែកសម្ងំគេងបន្តិច
~~At hwang company ~~
អ៊ុនឈីកំពុងតែឆ្ងោកមុខពិនិត្យឯកសារខ្លះៗតែក៏ស្រាប់តែប៉ារបស់នាងបានអោយបុគ្គលិកមកហៅនាងទៅOffice របស់គាត់
«អ្នកនាងលោកប្រធានគាត់មានរឿងចង់និយាយជាមួយអ្នកនាង»
«ចាស»អ៊ុនឈីនិយាយហើយនាងក៏ដើរចេញសំដៅទៅofficeរបស់ឳពុកខ្លួន
«លោកប៉ាមានការអីមែនទេ»អ៊ុនឈី
«គឺប៉ាចង់អោយក្មួយជីមីនបង្រៀនការងារកូនបន្ថែម»លោក ហ្វាង
«ហាស ប៉ាថាម៉េច»អ៊ុនឈីនិយាយទាំងឆ្ងល់ តែស្រសប់តែលឺសម្លេងបើកទ្វាទើបធ្វើអោយលោក ហ្វាងនិងអ៊ុនឈីងាកទៅ ។ បន្ទាប់ពីបានឃើញរាងសង្ហារដើរចូលមកភ្លាមគាត់ក៏ញញឹមភ្លាម
«ជម្រាបសួរលោកព»ជីមីន
«បាទ»លោកហ្វាង
«ក្រែងកូននិងក្មួយមីនជាសង្សារគ្នាត្រូវទេចឹងក៏អោយក្មួយមីនជួយបង្រៀនទៅ»លោក ហ្វាងនិយាយទៅកាន់កូនស្រី គាត់ដឹងថាពីរនាក់គេជាសង្សារនិងគ្នាតែគាត់មិនដឹងថាពួកគេបែកគ្នានោះទេរយៈពេលប៉ុនមានខែនេះព្រោះនាងមិនបានប្រាប់គាត់
«អ៎មែនហើយពួកកូនទាក់ទងគ្នាតែប៉ាឃើញប៉ុន្មានខែនេះដូចជាមិនសូវខ្វល់និងនិយាយរកគ្នាចឹង»លោក ហ្វាងនិយាយទាំងឆ្ងល់ទៅកាន់កូនស្រី
«គឺ..»អ៊ុនឈីរកនិយាយហើយតែក៏ត្រូវជីមីននិយាយកាត់
«គឺពួកយើងរវល់មិនសូវមានពេលដូចមុន បាទ»ជីមីននិយាយបន្លប់ព្រោះគេមិនចង់អោយគាត់ដឹងថាគេនិងអ៊ុនឈីបែកគ្នានោះទេ
«បាទ តែយ៉ាងណាពេលនេះប្រហែលជាមានពេលដូចមុនហើយត្រូវទេ»លោក ហ្វាងនិយាយពោរពេញដោយស្នាមញញឹមនៅលើថ្ពាល់
«បាទ»ជីមីនឆ្លើយទៅកាន់គាត់ទាំងញញឹមតបវិញ
«ហឹម ចឹងចេញទៅនិយាយគ្នាសិនចុះណា ! ទៅនិយាយគ្នាសិនទៅអ៊ុន»លោក ហ្វាងនិយាយទៅកាន់ពួកគេធ្វើអោយអ៊ុនឈីស្ទាក់ស្ទើរមិនដឹងនិយាយអីហើយក៏ដើរទៅoffice របស់នាងវិញដោយមានជីមីនដើរតាមពីក្រោយ
«ហ៊ើយ »នាងអង្គុយនៅលើកៅអីនិយាយទាំងធុញថប់នៅពេលដែលលឺពាក្យដែលប៉ារបស់នាងនិយាយអោយជីមីនមកជួយបង្រៀននាងបន្ថែម ។
«ហ៊ើយ អីអូន»ជីមីនសួរទៅកាន់នាងព្រោះគ្រាន់តែដើរចូលមកភ្លាមហ៊ើយភ្លាម ។ ហើយគេក៏ដឹងថានាងធុញនិងគេតែគេនៅតែខំប្រឹងចូលជិតនាងចូលសួរទាំងដែលដឹងមុនហើយ ។ គេបានសន្យានិងខ្លួនឯងហើយថាគេនិងធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីអោយនាងស្រឡាញ់គេដូចមុន ។
«លោកចេញទៅវិញទៅ»អ៊ុនឈី
«ចេញទៅវិញអីមិនទាន់បាននិយាយគ្នាផង»ជីមីន
«ហើយម៉េចមិនប្រាប់លោកប៉ាទៅថាពួកយើងបែកគ្នា»អ៊ុនឈីស្រែកទៅកាន់ជីមីន
«បងចង់សុំទោសអូន ! ហើយបងនិងមកជួយបង្រៀនការងារអូនដូចគ្នា ហាមប្រកែកប្រយ័ត្នបងប្រាប់លោកពូថា ~~»ជីមីននិយាយទាំងញញឹមទៅកាន់នាង
«ថាយ៉ាងម៉េច»អ៊ុនឈី
«ថាដោយសារតែបងមកជួយបង្រៀនការងារអូនហើយអូនធុញនិងបងទើបសុំបងបែកគ្នា ព្រោះគាត់មិនទាន់ដឹងថាយើងបែកគ្នាទេមិនចឹង»ជីមីននិយាយទាំបញ្ចេញស្នាមញញឹម ហើយក៏ក្រោកឈរ
«ហឹក នេះនែ ផាក ជីមីន»អ៊ុនឈីនិយាយហើយក៏ទាញសៀវភៅមួយក្បាលដែលមានកម្រាសក្រាស់មកគប់ត្រូវក្បាលជីមីន
ប៊ាំង
«អ៊ូយ ពកក្បាលឬអត់ទេអញ ហាសអ៊ុន អូនធ្វើអីនិង អ៊ូយ»ជីមីននិយាយស្របពេលដែលអ៊ុនឈីគប់សៀវភៅត្រូវក្បាលហើយក៏ស្រែកពេលដែលអ៊ុនឈីឡើងជិះពីលើហើយវាយគេយកតែម្ដង
«នេះនែ ផាក ជីមីនស្លាប់ទៅ»នាងលើកដៃវ៉ៃគេឡើងជាំមុខហើយក៏ត្រូវជីមីនចាប់ដៃជាប់
«បានហើយអ៊ុន!ឈឺណាស់»
«អត់ទ.~~»នាងរកនិយាយហើយតែជីមីនក៏កាត់សម្ដី
«សាកវាយតែមួយដៃទៀតទៅបងនិងរំលោភអូននៅត្រង់នេះតែម្ដង»ជីមីននិយាយទាំងញញឹមខិលទៅកាន់នាង
«ហឹស »នាងនិយាយហើយក៏ងើបចេញពីគេ
«ឆាប់លាបថ្នាំអោយបងភ្លាម»ជីមីន
«អត់»អ៊ុនឈី
«ចាំមើលបងទៅប្រាប់ប៉ាអូន»ជីមីន
«ម៉ោ!លាបអោយក៏បាន»អ៊ុនឈីនិយាយទាំងសម្លក់ជីមីនថ្លែហើយគេក៏ដើរចូលទៅជិតនាងអោយនាងលាបថ្នាំអោយ
នៅពេលយប់ក៏ឈានមកដល់នៅក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំល្វឹងល្វើយមានស្រីតូចម្នាកកំពុងតែអង្គុយលើពូកទាំងកណ្ដោចកណ្ដែងទោះអ្នកបម្រើយកអារហារមកអោយក៏មិនញ៊ាំ
«អ្នកនាងញ៊ាំអីសិនទៅ»
«ទេខ្ញុំមិនឃ្លានទេ!!»ដាហ្វីឆ្លើយទាំងញញឹមស្ងួត
«តែ..»
«ទៅធ្វើការវិញចុះណា»ដាហ្វីនិយាយទៅកាន់ស្រីម្នាក់នោះហើយនាងក៏បានដើរចេញទៅ។ មួយសន្ទុះក្រោយមកស្រាប់តែមានសម្លេងបើកទ្វារ នាងក៏បានងាកទៅក៏ឃើញជុងហ្គុកមកដល់ ។ គេបានដើរចូលបន្ទប់រួចក៏ចាក់គន្លឹះទ្វាហើយដើរទៅមើលម្ហូបលើតុ ។
ប្រាវ
សម្លេងចានម្ហូបទាំងអស់បានធ្លាក់ទៅលើឥដ្ឋបែកខ្ទិចខ្ទីធ្វើអោយរាងតូចដែលអង្គុយលើពូកអត់និងឆ្ងល់មិនបាន ។
គេបានដើរបោះជំហានម្ដងមួយៗរួចក៏ឡើងលើពូក ហើយក៏លើកដៃច្របាច់កនាង
«ហ្អឹក លោក..លោកធ្វើ...ស្អីលែងទៅ»ដាហ្វីនិយាយ
ដាច់ៗ
«មិនព្រមបាយទឹកនាងចង់ងាប់ឬយ៉ាងម៉េច»គេនិយាយដោយប្រើកែវភ្នែកខ្មៅក្រឹបសម្លឹងមុខនាងដូចជាបីសាច
រួចក៏បន្ថែមកម្លាំងដៃច្របាច់កនាងកាន់តែខ្លាំង ធ្វើអោយនាងដកដង្ហើមមិនចង់រួច
«ហ្អឹក»នាងនិយាយមិនចេញបានត្រឹមតែបញ្ឈភ្នែក ទើបគេព្រមដកដៃចេញអោយនាងនិយាយ
«គឺខ្ញុំមិនឃ្លាន»នាងនិយាយដោយដកដង្ហើមសឹងតែមិនដល់គ្នា
«មិនឃ្លាន ?! ចឹងនាងឃ្លានអីផ្សេងមែនទេ»គេនិយាយដោយញញឹមខិលរួចក៏ផ្ដួលខ្លួននាងហើយក៏ឡើងទ្រោបពីលើនាង
«ខ្ញុំ....អ៊ុប»នាងរៀបនិងនិយាយតែគេបានអោនបបូរមាត់របស់គេទៅញីញក់លើបបូរមាត់របស់នាងមួយសន្ទុះគេក៏បង្អុសមកដល់កញ្ចឹងក តែនាងក៏និយាយកាត់
«ខ្ញុំឃ្លានបាយហើយ»ដាហ្វីនិយាយទាំងញ័របបូរមាត់
«នាងទើបតែឃ្លាន»ជុងហ្គុក
«ខ្ញុំចុះទៅក្រោមហើយ»នាងនិយាយហើយក៏រុញគេចេញរួចដើរទៅក្រោមទាំងជើងប៊ាំងផ្ញើក
[លោកប្រៀបដូចជាបីសាច់យ៉ាងចឹង!! ]
———————————————————
ខមិនសាច់រឿងផងណាហើយចូលlike album រឿងម្នាក់មួយផងណា🙏❤️
𝟱𝟬 𝘀𝗵𝗮𝗿𝗲𝘀 សម្រាប់ភាគបន្ទាប់ណា❤️
꧁𝗝𝗘𝗚(ጠልዪሃክቿፕዘ)꧂