A/n: Hello loveys! Nag upload nga pala ako ng short video teaser ng HSTT sa YT channel ko. Andyan siya sa media sa taas. Click niyo lang para mapanood niyo. The video is made by Charlaine Gonzales (my reader). Subscribe na rin kayo sa channel ko! Thankyou.
🖤🖤🖤
Kuya Ryoga and I stayed in the room for the whole day. Hindi na kami lumabas at nag kulong lamang kaming dalawa rito. Lumalabas lamang siya kapag kukuha siya ng pagkain namin na pinadeliver niya.
"Namiss talaga kita." Bulong niya sa akin habang nakahiga kaming dalawa sa kama. We're having a movie marathon.
"Nakakarami ka na ha." Bulong ko sakaniya nang halikan niya ang leeg ko.
"I can't get enough of you."
"Manyak ka lang kamo." Sinabunutan ko ang buhok niya nang hawakan niya ang dibdib ko.
"Aray ko!" He shouted while laughing.
"Tumigil ka ha. Nanonood ako. Hindi ko na maintindihan 'tong pinapanood ko."
"Okay."
Yumakap siya sa akin at ginawa niyang unan ang dibdib ko. I play with his hair while we are both watching now.
"Kailan uwi ni Raine?" He asked.
"Monday daw. Uuwi ako bukas."
"Bakit?"
"Pinapauwi ako ni Kuya Luke. Sama ka?"
"Hindi. Next week pa ako magpapakita sakanila. Ang alam nila nasa Cali pa 'ko. 'Pag nakauwi na Kuya mo saka ako magpapakita sakanila."
"Okay."
Tapos na kaya 'yung gown ni Ritsumi? Hindi na ako tumulong sa pananahi ng gown niya dahil may kinuha na palang tao si Kuya Ryoga para ron. Ginawa lang pala nilang excuse 'yon para mag kita at mag kasama kaming dalawa ngayon.
Suddenly, my phone started to ring. Humiwalay siya sa akin para makuha ko ang cellphone ko.
"Si Kuya Luke." I said when I saw the caller. "Huwag kang maingay ha?" Bilin ko sakaniya dahil baka marinig ang boses niya.
"Ba't naman ako mag iingay? Kinakain mo ba ako?" Inirapan ko siya dahil ang bastos nanaman niya. I cleared my throat and answered the call.
"Kuya?"
"Tapos ka na ba?"
"Saan?" Tanong ko.
"Sa ginagawa niyong gown ni Ritsumi." Napangiwi ako nang bigla kong maalala. Oo nga pala! Alam nila ginagawa namin ang gown.
"Ah, h-hindi pa Kuya. Bakit po?"
"Umuwi ka na. Uuwi ang Kuya mo ngayon. Pinapauwi ka na niya."
"Ah, sige Kuya. Ligo lang ako."
"Sunduin kita riyan sa building tapos deretso tayo ng airport."
"Sige."
Namatay ang tawag at bigla akong napa isip. Ba't kaya napaaga si Kuya? Sabado palang ngayon ah? Sabi sa Monday pa ang uwi niya?
"Akala ko ba sa Monday uuwi si Raine?"
"Akala ko nga rin e. Maliligo na 'ko at susunduin daw ako ni Kuya Luke tapos dideretso kami ng airport."
"Okay. Tara ligo na tayo!"
"What?"
Tumayo siya sa kinahihigaan niya at hinila niya ang kamay ko papuntang CR. Is he serious? We'll take shower together? Oh, god! Sana ligo lang 'to.
After thirty minutes in the restroom ay natapos din kaming naligo na dalawa. Umisa pa ang bwisit habang naliligo kami. Hindi naman ako maka hindi because he is just so good at seducing. Ang rupok ko na talaga sakaniya.
"Imbes na bukas ka pa uuwi, mapapa aga tuloy." He said while we're getting dressed.
"Hayaan mo na. Pakita ka nalang bukas or sa Monday para magkasama na tayo ulit."
"Text text nalang ha? Mag iingat ka baka mahuli ka."
"Hindi 'yan."
Inalis ko ang tuwalya na nasa ulo ko atsaka ko sinuklayan ang buhok ko.
"Ako na." He said at inagaw niya ang suklay.
Pinaupo niya ako sa upuan habang nakaharap kaming dalawa sa salamin. He is carefully combing my hair and I couldn't help myself but to smile. He is just so sweet.
"Siguro magpapa kita nalang ako sa Monday. Spend your Sunday with your Kuya. Ang tagal niya rin sa Cebu."
"Dad mo ang nagpapunta sakaniya, 'di ba? Bakit?"
"Hindi ko alam."
Nang matapos siyang suklayan ang buhok ko ay inabot niya ang bag ko sa akin. I stood up from my chair and he held my hand.
"Hahatid lang kita hanggang sa pinto."
"Okay."
Lumabas kami ng kwarto habang magka hawak kamay. He is holding my hand so tight like he doesn't want to let it go.
Nang makarating kami sa may pinto ay binitawan niya ang kamay ko atsaka niya ako hinarap sakaniya. He put his both hands on my shoulders. I suddenly feel sad dahil magkakahiwalay na kami at kailangan ko nang umuwi.
"Be a good girl to your Kuya Raine."
"Mabait naman akong kapatid ah? Duh?"
"Alam ko. Pero may kasalanan tayo sakaniya kaya mas magpakabait ka pa lalo."
"Huwag mo akong konsensyahin." I said and he laughed.
"Mag iingat ka."
"So, I'll see you on Monday? Tuesday? Kailan?" Masayang tanong ko sakaniya. Hinawakan niya ang kanang pisngi ko and he kissed it.
"Excited ka?"
"Oo." I answered honestly. I just want to be with him always.
Huminga siya nang malalim atsaka niya ako hinila papalapit sakaniya. He hugged me so tight and I hugged him back too.
"Don't break up with me, okay? Kahit magka hulihan na." Bulong niya. Napakunot ang noo ko because why is he saying this out of nowhere?
"Hindi naman tayo mahuhuli."
"I'm sure we will be caught."
Hihiwalay na sana ako sakaniya pero mas lalo niya lang hinigpitan ang pagkakayakap niya sa akin.
"Rej, promise me please." He whispered again. His voice sounds sad and scared. What's wrong?
"Okay ka lang?"
"Kapag nangako ka na hindi mo ako iiwan, magiging okay na ako."
"Okay. I promise. I won't."
"Talaga?"
"Talagang talaga."
He let me go and he held my both hands. Tinignan ko ang mga mata niya and they look sad.
"What's wrong?"
"No matter what happened, I swear I will awalys choose you. You can't run away from me, Reginy."
"Kinakabahan ako sa'yo."
"Just prepare yourself because I am already prepared."
My phone started to ring again and maybe it's Kuya Luke. I looked at the screen and it's really him.
"Kuya?"
"Nandito na ako sa baba."
"Sige po. Heto na pababa na."
"Okay. Ingat."
Pinatay ko na ang tawag at yinakap ko si Kuya Ryoga. He hugged me back and he kissed my head multiple times.
"Sige na, alis ka na. Sa Monday nalang." He said atsaka siya bumitaw sa akin.
"See you on Monday!"
"Yeah. See you."
Binuksan ko na ang pinto atsaka ko siya binalingan ulit ng tingin. He is smiling at me and I smiled back to him. Mabilis ko siyang hinalikan sa labi at bago ako lumabas at isara ang pinto ay narinig ko pa ang pag tawa niya.
It's just his laugh but it makes my heart happy.
Naka ngiti ako habang pababa ng building. Nang makarating ako sa harapan ay agad kong hinanap ang kotse ni Kuya Luke.
"Nasaan na kaya 'yun?"
Nagpa linga linga ako hanggang sa makita ko ang itim na kotse. Lumabas doon si Kuya Luke atsaka niya ako kinawayan. I ran towards his car and he was laughing.
"Bakit?"
"Para kang tanga habang hinahanap ako."
"I looked like a fool?"
"Yep. Get in. Susunduin na natin ang Kuya mo."
Pumasok ako sa kotse at ganon din siya. He started to drive. Hindi naman ganon kalayo ang airport mula rito sa building. Mga 10 minutes lang siguro ang aabutin?
"Buti Kuya napaaga si Kuya Raine? Akala ko sa Monday pa?"
Instead of having a lot of quality time with Kuya Ryoga, heto at nabitin but it's okay. Atleast makikita ko na ang Kuya kong matagal tagal ding nawala.
"Ayaw mo ba nun? Mas napaaga siya?"
"Syempre gusto ko!"
Nag kwentuhan nalang kami nangg kung ano ano. Nang makarating kami sa airport ay bumaba kaming dalawa at pumunta sa domestic arrival area.
"Palabas na siya?" Tanong ko habang nag hihintay kami.
"After thirty minutes pa."
"Huh? E bakit ang aga natin? Akala ko nandito na."
"May hinihintay akong iba."
"Sino?" Tanong ko pero hindi niya ako sinagot. Sinoot niya ang shades niya at na lagay siya ng face mask sa mukha.
"What are you doing?" I asked because he is so strange.
"Punta ka ron. Bilis." He said and he pushed me. Muntik na akong masubsob sa sahig at buti na lamang ay na i balance ko ang katawan ko.
"What the hell Kuya?!" I shouted.
"Reginy?!" Napa lingon ako nang marinig ko pamilyar na tili nang isang babae. "Reginy! It's you! Omg!"
"Lancie?" I asked at sinalubong niya ako ng yakap. Kaya ba kami maaga ay dahil nandirito si Lancie?
"Hey! It's nice to see you here! Kamusta?" Tanong ni Lancie nang magkahiwalay kami sa yakapan.
"A-ayos lang? Ikaw? Saan ka galing?"
"Ah! I went to Cebu with my Dad pero mas nauna na akong umuwi. Ikaw? Anong ginagawa mo rito?"
"Ah! Hinihintay ko 'yung Kuya ko. Susunduin ko rin. Hehe."
"Ganon ba? Oh siya, una na 'ko ha? Nandiyan na kasi si Kennedy sa labas at siya ang susundo sa akin."
"Sure! Mag iingat ka."
"Thanks!" She kissed my cheeks atsaka na siya nag lakad palayo. Nang hindi ko na siya makita ay lumapit ako kay Kuya Luke na nakatitig kung saan dumaan si Lancie.
"How dare you, Kuya." Inis na sabi ko sakaniya.
"Ang ganda niya talaga."
"Wow." I said at napa iling na lamang ako. He's really inlove with her. Well, naiintindihan ko naman kung ganiyan siya maka react.
Nag hintay na lamang kaming dalawa sa flight ni Kuya. Nang may mga nagsi labasan ulit na mga pasahero ay agad hinanap ng mga mata ko ang Kuya ko. I immediately saw him habang hila hila niya ang bagahe niya.
"Kuya Raine!" I shouted at winagayway ko ang kamay ko sakaniya. He saw me right away and he smiled at me.
"I missed you!" He said nang makalapit siya at sinalubong niya ako ng yakap.
"I missed you too." I answered.
"Let's go?" Aya niya sa amin.
Nag lakad kaming tatlo papuntang parking lot. Ipinasok muna ni Kuya ang bagahe niya sa likuran ng kotse at nauna na ako sa loob. I sat at the back seat.
Habang pauwi ay panay ang kwentuhan ni Kuya Raine at Kuya Luke. Hindi na ako nakisali sa kwentuhan nila dahil gamit ko ang phone ko at ka text si Kuya Ryoga.
Me:
Pauwi na kami sa bahay.
Kuya Ryoga:
That's good. Sana maraming dala na dried mango ang Kuya mo. Haha
Me:
Well, I hope so too. Masarap 'yun e.
Kuya Ryoga:
Duh? Mas masarap ako baby.
"Rej, sinong ka text mo?" Muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko sa biglang pag tanong ni Kuya.
"Huh?"
"I said who's your texting?" Seryoso na sabi niya.
"Si Leinah." I answered and I acted calm.
Mabilis kong binura ang conversation namin ni Kuya Ryoga at pumunta ako sa convo namin ni Lei.
"Patingin." He said atsaka siya lumingon sa akin. Inabot niya ang kamay niya.
"What?"
"Akin na 'yung cellphone mo."
"Man, hindi na elementary 'yang kapatid mo." Singit ni Kuya Luke.
Hindi niya ito pinakinggan at hinablot niya nalang agad ang cellphone ko which made my jaw dropped. This is the first time he did this to me.
Bigla akong kinabahan dahil kahit burado na ang convo namin ni Kuya Ryoga ay baka mag punta siya sa gallery ko. Hindi pwede! May mga pictures kami ron ni Kuya Ryoga. I silently pray here at the back hoping he won't go there.
"Here." He said at binalik niya ang phone ko. Umayos siya nang upo at ipinag patuloy niya ang pakikipag kwentuhan kay Kuya Luke as if nothing happened.
I hid my phone inside my bag atsaka na lamang ako tumitig sa daan. I can feel something bad towards Kuya Raine's action, at hindi 'to maganda.
Nang makarating kami sa bahay nila Kuya Luke ay dumiretso sila sa kwarto niya. I went inside my room too at mabilis kong kinuha ang laptop ko. I need to transfer the pictures that I and Kuya Ryoga have.
Hinalungkat ko sa school supplies ko ang usb ko. Nang matagpuan ko ito ay agad agad kong tinransfer sa usb ang mga pictures na meron kami at dinelete ko sa cellphone ko.
"I need to be careful." I said to myself habang kinakabahan.
I texted Kuya Ryoga's number at sinabi kong huwag muna siyang magtetext at tatawag sa akin. Baka hiramin nanaman ni Kuya Raine ang phone ko at makabasa siya nang kung ano. Ang bastos pa man din niya minsan mag text.
"Rej?"
"Po?"
Bumukas ang pinto ng kwarto ko at agad na binaling ni Kuya Raine ang tingin niya sa cellphone ko.
"B-bakit Kuya?"
"Let's eat dinner." He said and he smiled at me.
Tumayo ako mula sa kama at pansin ko ang titig niya sa akin. He looked at me from head to toe and it made me nervous.
"Why?" I asked.
"Nothing. Gutom ka na ba?"
"Hindi pa naman."
Inabot niya ang kamay ko at nagulat ako nang bigla niyang abutin ang cellphone ko mula roon. He took it away from me! The fuck?
"Mauna ka na muna sa baba."
"'Yung cellphone ko."
"Go." Seryosong utos niya.
"Kuya."
"I said go, Rej."
Hindi na lamang ako sumagot at lumabas ako ng kwarto ko. Sobrang bilis ng puso ko at hindi ako mapakali. God! Buti na lamang at binura ko na ang mga pictures namin ni Kuya Ryoga doon at buti na lamang ay sinabihan ko siyang huwag akong i text unless I called.
Pumasok ako sa dining room at naabutan ko si Luther at Kuya Luke na nag uusap. Kaming apat lamang ang mag didinner dahil umalis sila Tito at Tita.
"Where's Raine?"
"Sa room ko."
Umupo ako sa tabi ni Luther atsaka ako kumuha ng mga pagkain. Hindi ko na siya hihintayin. Kakain na ako.
"Anong ginagawa niya pa ron?" Kuya Luke asked again.
"Checking my phone."
"Huh? Bakit?" Tanong ni Luther at maski siya ay mukhang naguguluhan.
"Hindi ko alam e."
I started to eat my dinner at sinabayan na nila ako. Malamang sa malamang ay nag hihinala na rin si Kuya Raine sa amin which I don't know why and how. The last time naniniwala naman siya sa akin e. How come that this thing happened?
Naramdaman ko ang pag dating ni Kuya Raine at umupo siya sa katapatan ko. I didn't bother to look at him though. I just continue eating.
"Kain ka na." Sabi ni Kuya Luke sakaniya.
"Reginy, sleep early tonight. Pagkatapos mong kumain mag hilamos ka na at matulog."
"Okay."
"Hindi ko na muna ibibigay sa'yo ang cellphone mo."
"Ano?" Sabay sabay naming tanong sakaniya.
"You're not allowed to use your phone."
"Man, what's wrong with you?" Tanong ni Kuya Luke sakaniya habang umiiling ito. "Paano kung may emergency? How will she contact you?"
"Sabado at Linggo naman so it's fine."
"Wait, Kuya. I don't understand. Are you confiscating my phone?"
"Yes, I am. May problema ba tayo ron?"
"Yes, we do. For what reason?"
"Dahil gusto ko at 'yun ang susundin mo."
"That's unfair!" Hindi ko na naiwasan pang sumigaw. He is confiscating my phone without telling me a valid reason!
Binagsak ni Kuya Raine ang kutsarang hawak niya at naramdaman ko ang kamay ni Luther na parang pinipigilan akong sumagot o mag react.
"Bakit, Reginy? Hindi mo susundin ang gusto ko?"
"That's not my point, Kuya. Ang gusto ko lang naman ay sabihin mo sa akin ang dahilan kung bakit kailangan mong kunin ang phone ko."
"Shut the fuck up." He said at kumuha siya ng kanin at naglagay sa plato niya.
Nasaktan ako sa sinabi niya at namuo ang luha sa mga mata ko. Tinitigan ko siya at ramdam ko ang titig sa amin ni Luther at Kuya Luke.
"I'm done. Aakyat na ako sa taas."
"You're not done eating yet. Finish your food." He said but I didn't listen dahil tumayo na ako.
"Rej, kumain ka na muna. Tapusin mo na 'yan." Bulong sa akin ni Luther.
"I'm full. I'm going upst-"
"Eat your fucking food!" He shouted at me and my eyes widened because of that.
"Man." Kuya Luke said at hinawakan niya sa balikat si Kuya Raine.
"Kailan ka pa natutong suwayin ako?! Ha?!" Sigaw niya ulit at bumagsak na nang tuluyan ang mga luha sa mata ko.
Just like what I said, I hate being yelled.
"Man, chill. We're eating."
"Natututo ka nang sumuway, Reginy?! Saan mo natutunan 'yan?!"
"W-why are y-you shouting at me like that?" Umiiyak na tanong ko sakaniya.
I saw his eyes softened but it won't change the fact on how he shouted at me. This is the first time he talked to me like this.
Hindi siya sumagot at uminom lamang siya ng tubig. Hinawakan ni Luther ang kamay ko pero inalis ko rin 'yon atsaka ako lumabas ng dining room.
I ran going outside of the house. Dirediretso akong tumakbo hanngang sa maka labas ako ng gate. I want to get out of here. I want to see Kuya Ryoga. Gusto kong mag sumbong sakaniya. Gusto kong isumbong sakaniya kung paano ako sinigawan ng kuya ko sa hapag kainan at sa harapan nila Kuya Luke at Luther!
Nang makalabas ako ay naglakad ako palabas ng subdivision nila. Lakad lamang ako ng lakad habang umiiyak. Maramdamin talaga ako kapag sinisigawan ako e. Lalong lalo na 'pag si Kuya ang naninigaw sa akin.
"Fuck." Mura ko nang marealize ko na wala nga pala akong dalang cellphone o pera. Paano ako makaka punta sakaniya?
Huminto ako sa pag lalakad at tinignan ko ang paligid. I saw the park near me so I walked towards there. Umupo ako sa isa sa mga swing at doon ako umiyak. Habang iniisip ko kung paano ako sinigawan ni Kuya Raine, naninikip ang dibdib ko.
I calmed myself at baka kung ano pang mangyari sa akin. Nag laro na lamang ako sa swing at hinayaan ko ang sarili ko ron habang sinasalubong ko ang hangin.
Napako ang tingin ko sa lalaking nag wawalis 'di kalayuan sa akin. Napatitig ako nang husto dahil tae! Ba't parang kamukha siya ni Kuya Ryoga? Siya ba 'yon? Pero bakit siya mag wawalis?
Itinigil ko ang pag duduyan ko atsaka ako lumapit nang kaunti. Itinutok ko ang paningin ko sakaniya. The guy is wearing a dirty pants habang naka long sleeve itong kulay black katulad ng sa mga mag sasaka at may naka sulat na sweeper. He has a white towel on his shoulder at hawak hawak niya ang walis tingting na may kahoy bilang hawakan.
"Kuya Ryoga?" Tawag ko at ibinaling niya ang tingin niya sa akin.
"Oh? Ikaw pala?" He asked me and he laughed. "Anong ginagawa mo rito?"
"Ikaw? Anong ginagawa mo rito? Atsaka ba't ganiyan ang ayos mo?"
Mukha talaga siyang isang mag wawalis! 'Yung mga nasa daan. 'Yun nga lang ang gwapo niya pa rin kahit sa ayos niyang 'yan.
"Nag wawalis ako. Bakit?"
"Ba't ka nag wawalis?"
"Hey, umiyak ka ba?"
Binitawan niya ang walis na hawak hawak niya atsaka siya lumapit sa akin. Hinawakan niya ang mag kabilang pisngi ko at tinignan niya ang mga mata ko.
"Did you cry?"
"I'm fine. Don't worry."
"Anong nangyari?"
Hinila niya ako at dinala sa mga bench dito sa park. Umupo kami sa dulo habang hawak hawak niya pa rin ang kamay ko.
"N-nagka sagutan lang kami ni Kuya Raine kaya umalis ako. Huwag ka nga pala magtetext o tatawag sa cellphone ko. Nasakaniya e. Kinuha niya."
"He's doubting. Did he shout at you?"
"Hindi naman ako iiyak kung hindi niya ako sinigawan e."
"Isn't it I told you to be prepared? Ganiyan palang 'yan, umiiyak ka na. What more kapag nabuking niya na tayo?"
Bigla akong napa isip. I know once na malaman niya ang tungkol sa amin ni Kuya Ryoga ay baka maibuhos niya lahat ng hinanakit niya sa akin simula noong mga bata pa kami.
"H-hindi ko yata kaya na magalit siya sa akin." Iniisip ko pa lang na magagalit siya sa akin ay nasasaktan na ako nang lubos.
"But what can we do? May kasalanan tayong nagawa sakaniya. We're here already and we can't back out. We chose this."
"Kasalanan natin."
"Yeah, at wala kang karapatan na ikaw pa ang mag lalayas nang ganito. Bumalik ka na ron at baka hinimatay na ang isang 'yon. Pinag aalala mo pa ang kuya mo."
"I just need air to breathe. I just needed to see you. Pupuntahan sana kita kaso wala pala akong pera at cellphone na dala. Buti nalang at nandirito ka. Ba't ka pala nandito?"
Ang nice lang ng timing e.
"Nag wawalis nga. Nag apply ako na taga walis e. Gwapo ko no? 'Yung mga babae kanina riyan pinag titinginan ako. Siguro ngayon lang sila nakakita ng lalaking katulad ko."
"Ang yabang mo. Ba't ka nag apply na taga walis? Trip mo lang?"
"Oo. Trip ko lang."
"May sayad ka talaga sa utak."
"Meron nga."
"Baliw. Kung ano ano pinag gagawa mo."
He is always like this. Minsan nag titinda siya ng balot o kwek kwek. Taxi driver at kung ano ano pa.
"Okay ka na ba?"
"I guess so? Nandito ka na e."
"Naks naman sa linyahan, Rej. Inlove ka na sa akin no? Yiiiee!"
"Baliw!"
Hinila niya ako papalapit sakaniya atsaka niya ako yinakap. I hugged him back and I feel comfort with his hug. Para bang nawala bigla 'yung bigat sa dibdib ko.
"Someday, we'll be together without hiding our relationship to others. We will be proud to say to everyone that I am yours and you are mine."
"Sabi mo e. I'll remember this one."
"Just hang in there. Okay?"
"I will."
Humiwalay na siya sa akin at hinalikan niya ang noo ko.
"Bumalik ka ka na ron. I am sure your brother's ass won't calm unless he sees you."
"Ikaw?"
"Tatapusin ko pa 'tong pag wawalis ko no. Baka sesantihin ako."
"Tulungan na kaya kita?"
"Huwag na at mapapagod ka lang. Umuwi ka na."
Tumayo siya at ganon din ako. Kinuha niya ang walis na gamit niya atsaka siya ngumiti sa akin.
"You are really crazy and unique."
"Ryoga the great e. Umuwi ka na. Baka kidnapin kita."
"Oo na." Lumapit ako sakaniya and I hug him once more. "Umuwi ka na rin after here."
"Yes, madam."
"Una na ako."
"Ingat ka. Tatanawin kita mula rito." Tinulak niya na ako palayo atsaka na ako nag lakad.
I looked back again and he is still standing there watching me.
"Bye! Thank you!"
"You're welcome! Labyu!" He threw a flying kiss to me and I giggled.
Nagpa tuloy na ako sa pag lalakad pabalik sa bahay nila Kuya Luke. I removed the smile on my face nang mamataan ko ang dalawang lalaki sa kanto. It's Kuya Luke and Luther.
"Reginy!" Galit na sigaw sa akin ni Kuya Luke.
"Bakit?"
"Anong bakit?! Saan ka nag punta?!"
"Kuya huwag mo nang sigawan at baka umiyak nanaman 'yan." Awat sakaniya ni Luther.
"Galing lang ako sa park."
"Umuwi na tayo. I don't like what you did." Pangangaral niya sa akin.
Inakbayan ako ni Luther at sabay sabay kaming nag lakad pabalik ng bahay nila.
"Ba't ka nag walk out palabas ng bahay? Dapat sa kwarto mo ka nalang nag punta." Bulong ni Luther sa akin. Nag kibit balikat lamang ako sakaniya bilang sagot.
"Kuya, ano bang problema ni Kuya Raine? Bakit bigla siyang naging ganon?" Tanong ni Luther.
Sinulyapan ako ni Kuya Luke at hinintay namin siyang sumagot. Alam ko naman kung bakit e.
"Iniisip niya na may boyfriend na si Rej." Hindi na ako nagulat sa sagot niya. I knew it!
"Huh? Sino namang magiging boyfriend ni Rej? Ni wala nga pumoporma sakaniya dahil takot sila sa inyo."
"E baka 'yung pumoporma sakaniya e 'yung hindi takot sa amin?"
"Kuya wala akong boyfriend." I said and I rolled my eyes. We stopped in front of their house atsaka niya ako nilingon.
"Intindihin mo nalang ang kuya mo. Kung totoo man ang hinala namin sa'yo, I don't know what will happen." He firmly said.
Pumasok kaming tatlo sa loob at naabutan ko si Kuya Raine sa living room at umiinom. He looked at us at mabilis din siyang umiwas nang tingin sa akin.
"Talk to him." Utos ni Kuya Luke. "Defend yourself if you are not guilty."
Tinulak niya ako atsaka niya inaya si Luther sa taas. Naiwan akong nakatayo rito. Huminga ako nang malalim atsaka ako nag lakad papalapit kay Kuya. I sat beside him.
"I'm sorry." Naka yuko na sabi ko. I feel so guilty dahil kailangan kong mag sinungaling sakaniya.
"Sorry din if I acted like that."
"Okay lang."
"May boyfriend ka na ba?" Tanong niya at kinagat ko ang dila ko sa loob ng bibig ko para pigilan ang tensyon na nararamdaman ko ngayon.
"W-wala po."
"Sigurado ka?"
"Opo Kuya."
"Pinagkaka tiwalaan kita, Rej. You know my rules."
Napalunok ako ng wala sa oras at pakiramdam ko ay namamanhid ang mga paa ko sa kaba.
"I know, Kuya."
"Tinawagan ako ng Dad ni Ryoga. He told me to talk to you and to look after you. Hindi ko alam kung bakit niya ako biglang sinabihan na matsagan ka at si Ryoga. Wala naman 'di ba?"
"Wala, Kuya."
"Look at me Raven. Tell straight into my eyes na wala."
Inipon ko lahat ng lakas na meron ako at buong loob akong tumitig sa mga mata ni Kuya. Gusto kong maiyak dahil kailangan kong itago. Kailangan kong magsinungaling harap harapan sakaniya.
I'm sorry. I'm really really sorry. Pa ulit ulit na bulong ko sa utak ko.
"Walang kami ni Kuya Ryoga. That's nonsense." I said at pinilit kong huwag ma bulol o ano.
Inabot niya sa akin ang cellphone ko at tinanggap ko ito at nilagay sa bulsa ko.
"I trust you more than anyone. I believe you." He said.
Kumirot ang puso ko sa sinabi niya because I know to myself that I am betraying him. That I already broke his trust.
"I'm sorry baby. I should've asked you first."
"O-okay lang. Naiintindihan ko naman e."
Tumulo ang luha sa mata ko at mabilis kong pinunasan 'yon at ngumiti sakaniya. Kinakain ako ng konsensya ko.
"I'm really sorry. Kuya loves you so much."
Yinakap niya ako at mas lalo akong naiyak. He hugged me even tighter and I hugged him back.
"I'm sorry too, Kuya. I'm really really sorry."
"Sshh. You don't have to apologize. Stop crying now at baka mapano ka pa."
Pinunasan niya ang mga luha ko at hinalikan niya ang noo ko.
"Go upstairs and take a rest. Huwag mo ng uulitin 'yung ginawa mo kanina. You got me worried."
"Yes, I won't. I'm sorry."
"It's fine." He said and he smiled.
Tumayo ako sa kinauupuan ko at umakyat na ako sa taas papunta sa kwarto ko. Pumasok ako sa loob at dumiretso sa CR at doon umiyak.
I am a bad sister, right? I am lying to my brother for the sake of my relationship with his bestfriend.
Paano ko ba sasabihin at aaminin sakaniya ang lahat nang hindi siya magagalit sa akin? Nang hindi niya ako ihihiwalay kay Kuya Ryoga?
I can't lose my brother but at the same tome I can't lose Kuya Ryoga too. I want to keep them both.
But how? Just fucking how?