🖤🖤🖤
I slowly opened my eyes when I felt that someone is playing on my hair. Parang hinihimas himas ang ulo ko nang kung sino and it makes me feel good. It makes me feel comfortable and safe.
"Rej? Are you awake now?"
Kahit nanlalabo pa rin ang mga mata ko alam kong siya 'to. I know his voice. He sounds so worried.
"I'm fine. Anong nangyari?" I asked.
I closed my eyes again para lumiwanag ang paningin ko. Muli ko itong binuksan and I can see clearly his worried face now.
"Nawalan ka ng malay doon sa may may gate niyo. Tinawagan ako ni Luke."
Tinulungan niya akong umupo sa kama. Nilibot ko ang paningin ko and I saw Kuya Luke standing beside the door. He is watching us. Bigla nanaman akong kinabahan dahil baka makahalata nanaman siya.
"Bakit ka hinimatay?" Tanong ni Kuya Luke sa akin and he walked towards us. Tumayo siya sa tabi ni Kuya Ryoga atsaka niya ako tinignan.
"Pagod lang siguro ako Kuya? Bigla kasi akong hindi makahinga kanina kaya gamit gamit ko 'yung inhaler ko. Siguro nag palpitate din ako sa iced coffee na ininom namin ni Lei." Palusot ko.
"Ang kulit mo naman! Hindi ba't bawal ka sa kape?!" Bulyaw sa akin ni Kuya Ryoga and my eyes widened in shocked.
"Man, huwag mo nang pagalitan. Kaka gising lang niya oh." Awat ni Kuya Luke.
Napa yuko na lamang ako. Oo nga pala! Bawal nga rin pala ako sa kape hinayupak na 'yan! Siguro isa rin 'yon sa dahilan kung bakit ako hinimatay bukod sa takot na naramdaman ko kay Kuya Red. Pero hinimatay talaga ako dahil sakaniya! 95% si Kuya Red ang dahilan.
"Fuck it, Rej! Kung hindi dumating si Luke dito, I don't know what would happen to you."
"S-sorry na. Kasalanan ko."
"Nakita ko kanina si Red na paalis, Rej. Anong ginagawa niya rito? Kausap mo ba siya bago ka atakihin?"
Shit. He saw him! Anong sasabihin ko ngayon?!
"Ano? Nag punta rito si Red?" Gulat na tanong ni Kuya Ryoga. He doesn't know yet.
"O-oo. Hinahanap ka niya sa akin." Pag sisinungaling ko. Hindi ko pwedeng sabihin sakaniya ang totoo dahil nandirito si Kuya Luke.
"Bakit daw?" Kuya Luke asked again.
"Hindi ko alam e. B-basta hinahanap niya si Kuya Ryoga."
"Mag pahinga ka na ulit. Hindi na namin tinawagan ang Kuya mo dahil malamang mag aalala 'yun."
"Salamat Kuya."
"Iwan ko na muna kayo. Maglu-luto lang ako ng dinner natin. Anong gusto mong ulam, Rej?"
"Menudo po." Sagot ko kay Kuya Luke atsaka na siya lumabas ng kwarto ko.
Naiwan kaming dalawa ni Kuya Ryoga rito at ang sama ng tingin niya sa akin. He stood up and he locked the door of my room. Ibinaling niya ulit ang tingin niya sa akin and his stares are still the same.
"Anong sinabi sa'yo ni Red?" Seryosong tanong niya.
"W-wala. Hinahanap ka lang niya." Pag sisinungaling ko. He looks mad now at kung aaminin ko ang totoo ay baka sugurin niya ang Kuya niya at mag away silang dalawa.
"Huwag kang mag sinungaling sa akin. Sinundan ka niya rito?"
"Oo pero hinahanap ka lang talaga n-niya sa akin Kuya h-"
"Stop telling bullshits, Rej. Your lies won't save him from my madness! Anong sinabi niya para himatayin ka nang ganon? Did he scare the hell out of you?!"
"Kuya, please. Lower your voice. Kuya Luke might hear you. Kumalma ka nga."
Hinila ko ang kamay niya atsaka ko siya pina upo sa tabi ko. I held his hand and I hope this will help him to feel calm.
"Tell me what he did and told you." I took a breathe. "Huwag kang mag sinungaling. Subukan mo lang."
"Kuya Ryoga, it's okay. Hayaan mo nalang."
"Hayaan?! Paano kung hindi dumating at hindi ko pinapunta rito si Luke, ha?!"
"I-I'm okay now."
Bumitaw siya sa pagkaka hahawak ko sakaniya atsaka ito tumayo. Kinuha niya ang black hoodie niya na naka patong sa upuan atsaka niya ito sunuot.
"Saan ka pupunta?"
"Kung ayaw mong sabihin sa akin ang pinag usapan niyo, ako na mismo ang pupunta kay Red."
"Sandali lang! Hindi mo naman kailangang gawin 'yan."
Binuksan niya ang pinto ng kwarto ko atsaka siya dire-direstong lumabas.
"Kuya!" Tawag ko muli sakaniya pero hindi niya ako pinakinggan.
Talagang gagawin niya ang gusto niya! Ni hindi mo mapag bawalan! Bwisit!
Pinilit kong tumayo kahit medyo nanlalambot ang mga tuhod ko. Lumabas ako ng kwarto ko at bumaba para habulin siya.
"Oh, Rej? Bakit ka na tumayo? Kaya mo na ba?" Tanong ni Kuya Luke na galing ng labas.
"Luto na ba, Kuya? Gutom na ako." I excused.
"Hindi pa pero sandali nalang naman 'to. Si Ryoga baka hindi na kumain dito 'yun. Uuwi lang daw saglit."
"Naka alis na?"
"Oo. Hinabol ko nga kaso hindi nagpa pigil e. Manood ka nalang muna riyan sa living room. Tatawagin nalang kita kapag luto na."
"Sige, Kuya. Thank you."
Pumanhik ako sa ibabaw at dumiretso sa kwarto ko para tawagan siya. I dialled his phone several times but he wasn't responding hanggang sa hindi ko na ma reach ang celphone niya.
"Shit."
Umupo ako sa kama ko at nag isip. Ano kayang gagawin ko? Malamang sa malamang mag aaway ang dalawang 'yon lalo na't galit siya. Mababaliw na yata ako!
Kanina pa ako hindi mapakali dahil wala pa rin siya rito sa bahay. Naka kain na kami lahat lahat ni Kuya Luke ay hindi pa rin siya bumabalik. I don't know what to think anymore.
Hindi ko alam kung nag kita na ba sila? Nagka usap? Nag away? Nag sapakan? Jusko! Hindi ko na talaga alam.
My phone started to ring and I answered it very fast. It is an unknown number but I just answered it anyway.
"Hello?"
"Rej, si Ritsumi 'to. Nasaan ka?" Mahinahon na tanong niya.
"Nasa bahay. Bakit?"Huminga siya ng malalim at para siyang pagod na pagod.
"May problema ba?" Bigla kong naalala si Kuya Ryoga. Mag kasama kaya sila?!
"Oo may problema." She took a deep breath again and I suddenly felt so nervous.
"Si Ryoga kasi at Red nag suntukan dito sa bahay namin. Mga bwisit! Muntik pa akong masuntok ng punyetang Ryoga na 'to! Buti nalang magaling akong umilag."
"Ano?! Anong nag suntukan?!"
"Umuwi rito sa mansion ni Dad si Ryoga at galit na galit. Nag sisigawan sila sa baba so lumabas ako ng kwarto ko. Pagka kita ko nag susuntukan na sila sa living room. Inawat ko. Pati mga kasama namin sa bahay tumulong na sa pag awat. Buti nalang wala ang tatay namin kung 'di pare pareho kaming paparusahan non!"
"Nasaan si Kuya Ryoga?! Can I talk to him?!"
"Kaka alis niya lang. Baka pupuntahan ka na non."
"Sige sige. Salamat sa info, Ritsumi."
"Ano bang nangyari sa inyo ni Red at galit na galit si Ryoga?"
"Huh?"
"Hindi magagalit si Ryoga at makikipag suntukan sa Kuya namin kung mababaw lang. May nangyari ba sa'yo? Sinaktan ka ba ni Red?"
My door suddenly opened at napa upo ako nang makita ko si Kuya Ryoga na naka tayo sa may pinto. I ended the call at mabilis akong tumayo nang makita ko ang sugat sa gilid ng labi niya pati sa taas ng kilay nito. Mygod! Dumudugo pa!
"Anong nangyari sa'yo?!" I shouted at hinila ko siya para tuluyan siyang makapasok sa kwarto ko.
I closed the door and I locked it dahil nandiyan lamang sa kwarto ni Kuya Raine si Kuya Luke at nagpapa hinga.
Pinaupo ko siya sa kama ko at napa titig ako sa mga kamay niyang puro sugat at dumudugo rin. Like seriously?!
"What have you done?!" Napa sabunot ako sa buhok ko sa frustration na nararamdaman ko.
He is just looking at me at ako naman ay parang maiiyak na sa itsura niya ngayon lalo na't alam kong kapatid niya ang naka away niya and it was all because of me!
Kinuha ko ang first aid kit na nasa CR at mabilis akong bumalik sakaniya para gamutin siya. Hindi ko na napigilang maiyak nang makita kong may malaki siyang sugat sa braso niya. Nabitawan ko ang first aid kit na hawak hawak ko habang nakatulala doon.
"This is nothing. Huwag kang umiyak." He said atsaka niya pinulot ang laman ng kit. Kumuha siya ng bulak don at nag umpisa siyang gamutin ang sarili niya.
"Stop! Pupunta tayo ng hospital! Ipatahi mo 'yan!" I said while in tears. Hindi ko matignan na matignan nang maayos ang sugat niya dahil malaki ito. Nakakatakot!
Ang sabi ni Ritsumi nag suntukan lang sila ni Kuya Red pero bakit may ganito?! Bakit para siyang nahiwa ng kutsilyo o ano mang matulis na bagay?! Ganon ba sila mag away?! E parang hindi suntukan ang ginawa niya e. More like patayan!
"Okay lang ako."
"Okay lang?! Damn, look at your wound!" Tumutulo ang dugo sa kamay niya at bumabagsak sa sahig ng kwarto ko.
My hearts started to beat so fast again nang punasan niya ang dugo niya gamit ang kamay niya.
"This? It doesn't hurt me." He smiled at me atsaka siya umupo sa kama ko. "Kahit saktan nila ako nang pa ulit ulit, it won't hurt me."
"K-Kuya." Napa lunok ako sa sarili kong laway nang makaramdam ako ng takot.
"I am Yoshikawa and this?" He pointed his wound. Napatakip ako sa bibig ko ko nang idiin niya ang hintuturo niya sa mismong sugat niya.
"Aaaahhh!" I shouted so loud and I closed my eyes. I can hear his laugh mixed with my shout. He is laughing like a crazy man.
"Rej?! Reginy!" Dinig kong sigaw ni Kuya Luke sa labas at pinag hahampas niya ang pinto ng kwarto.
I was about to open the door when I felt Kuya Ryoga's hand on me, stopping me from opening it.
"Saan ka pupunta? Gagamutin mo pa ako 'di ba?"
"Reginy! Anong nangyayari sa'yo? Buksan mo 'tong pinto!"
Kuya Ryoga turned me in front of him and he is still smiling like a fool. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Bakit ako natatakot sa itsura niya?
"'Pag dating talaga sa'yo, ang bilis kong magalit."
"You're s-scaring me." Inirapan niya ako atsaka siya tumawa nang parang baliw.
Pinagti-tripan niya ba ako?! God, I hope so because it makes me tremble!
I heard a loud noise at my back and my door crashed. Binitawan ako ni Kuya Ryoga at sabay kaming napatingin kay Kuya Luke na ngayon ay naka tulala sa amin.
He looked at Kuya Ryoga with his wide eyes at mabilis niya akong hinila papalayo sakaniya. He hid me at his back and he is holding my hand so tight.
"Yow, Luke."
"You're bleeding man." He said and he sounds nervous.
"This is nothing. Fuck, Red. He was the one who did this shit to me. What a fucking brother, right?"
"I will call our family doctor. Hintayin mo siya rito."
We were about to go outside of my room when Kuya Ryoga spoke kaya napa hinto kami ni Kuya Luke.
"Saan mo dadalhin si Rej?" He asked at mas humigpit ang pagkaka hawak sa akin ni Kuya Luke.
"Rej, when I say run, you run. Please." Kuya Luke whispered enough for me to hear habang naka talikod kami kay Kuya Ryoga.
"Bakit man?" He faced him.
"Iwan mo siya rito at may pag uusapan pa kami. I wanna ask some questions to her."
"Stop talking shits. She's scared of you. Just look at yourself."
"She's scared of me? She really should be scared of me." Tumatawa na sabi niya.
Gusto niyang matakot ako sakaniya? E samantalang sinabi niya na huwag ko raw siyang katakutan. Nababaliw na ba siya?!
He removed his shirt and walked towards us.
"Rej, go. Run."
"Huh?"
"Tumakbo ka na!" Kuya Luke shouted and he pushed me so hard at kamuntikan pa akong masubsob sa hagdanan. I looked back and Kuya Ryoga is standing in front of Kuya Luke's face.
"Gago ka talaga, Luke." He said and he punched Kuya Luke's face. Damn it!
"Reginy! Tumakbo ka na! He is not the normal Ryoga! " Sigaw niya ulit at mabilis niyang sinunggaban si Kuya Ryoga na humahalakhak.
Automatic na sinunod ko ang utos ni Kuya Luke at mabilis akong tumakbo palabas ng bahay namin. I opened the gate and hurried running even though I don't know why do I need to run!
Tumakbo ako nang tumakbo and I don't know where to go. Ano bang nangyayari?! Bakit siya ganon? Nag away lang naman sila ni Kuya Red 'di ba?! Why is he acting so weird just like that?! Wala akong maintindihan!
"Aahh!" I shouted nang matakid ako sa bato. Bumagsak ako sa daan at napa ngiwi ako nang makita ang sugat sa may tuhod ko.
Pinilit kong tumayo kahit pa kumikirot sa sakit ang tuhod ko. I run again hanggang sa mapunta ako sa dulo ng subdivision namin. Jusko! Bakit dito pa ako napadpad?! Ang bobo ko naman!
"Reginy!" I stopped from running and when I looked back, I saw Kuya Ryoga meters away from me standing.
Shocks! Tatakbo ba 'ko ulit?! Ano?! Pero ang sabi ni Kuya Luke tumakbo ako because he is not the normal Ryoga and probably that means he's on drugs right?!
Bigla kong na alala ang gabing naka drugs din siya at itinago ako sakaniya ni Kuya Luke. Maybe it is the same at that night. He must not see me. He must not catch me.
"Rej! Run!" Kuya Luke shouted at nasa likuran siya ni Kuya Ryoga.
Tumakbo ako papasok ng kakahuyan at mas lalo akong kinabahan dahil nakakatakot dito. I heard a lot of scary stories here kaya never akong nag pupunta sa lugar na ito.
I looked back again and I couldn't see Kuya Ryoga anymore. Umupo ako sa isang malaking puno at hinahabol ko ang hininga ko. Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa magka halong kaba, takot at pagod.
I wanted to cry but how can I cry if I don't understand the problem. If I don't know what's wrong with him. I am fucking clueless!
Bakit siya umaakto nang ganon? Bakit niya ako hinahabol? Bakit gusto akong lumayo ni Kuya Luke sakaniya? Just fucking why?! Parang sasabog ang utak ko sa lahat nang 'to.
"Reginy! Show your self. Come on!" I put my hand on my mouth when I heard his voice.
"Shit." Bulong ko at mas lalong trumiple ang nerbyos ko.
"Alam kong nandito ka lang sa paligid. Bakit mo ba ako tinatakbuhan ha? Nagpapaniwala ka ba kay Luke?"
Unti unti akong sumilip habang nandirito ako sa malaking puno. I saw him standing and looking around for me.
"Boyfriend mo 'ko, hindi ba? Ano ba? Nag lalaro ba tayo ng tagutaguan ha?"
I bit my lower lip to stop myself from crying. I don't know why he is acting like this. Boyfriend ko siya pero bakit ganito? He is like a stranger to me now.
"Baby, come on. It's just me. Hell? Magpakita ka na sa akin. Ako na 'to."
Inalis ko ang paningin ko sakaniya and I closed my eyes. Samut saring emosyon ang nararamdaman ko but most of it, I feel pain. Nasasaktan ako na bakit kailangan may ganitong kaganapan sa pagitan naming dalawa?
"Hmp!" May tumakip sa bibig ko mula sa likuran ko at inalalayan akong tumayo.
"Huwag kang maingay." He whispered to my ears. "I'll help you."
Axel? Si Axel ba 'to?
Inalis niya ang pagkaka takip niya sa bibig ko at nang lumingon ako ay siya nga. Anong ginagawa niya rito?
"A-anon-"
"Sshh."
"Ryoga!"
Sumilip kaming dalawa mula sa likuran ng puno and my eyes widened when I saw a man in his 40's at may mga lalaki siyang kasama. Napalunok ako dahil di armas ang mga lalaking naka palibot sakaniya. May mga baril silang dalawa.
The man is wearing a black business attire. Matipuno ang katawan nito at bakas din sa awra nito ang superiority at authority. He looks cold and he looks like a King by the way he stands.
"Dad." He said at mas lalo akong nagulat dahil tatay niya pala 'yon?!
"Let's go home."
"I am looking for Reginy. 'Yung girlfriend ko."
"Uuwi tayo o kakaladkarin kita? Mamili ka." Even his voice is so cold and scary. Jusko! Nanunuyo ang lalamunan ko.
"Ah! This old fucking man. Shut up you fu-" hindi na natapos ni Kuya Ryoga ang sasabihin niya when his father pulled out a small dagger from his suit and threw it to him.
"Oh my god." I whispered when Kuya Ryoga fell down on the ground at buhatin siya ng mga lalaking kasama ng tatay niya.
Lumingon sa pwesto namin ang tatay niya at para akong nanigas sa kinakatayuan ko nang mag tama ang paningin namin.
"Tara na, Rej."
Hinila ni Axel ang kamay ko at tumakbo kami palabas ng gubat. Huminto kami sa may kanto at sumakay siya sa motorbike niya.
"Tara na. Sumama ka muna sa akin."
Hinila niya ang kamay ko nang mapansin niyang naka tulala lamang ako. Pinasakay at inalalayan niya ako sa likuran niya. Ipinwesto niya ang mga kamay ko sa tiyan niya atsaka niya isinuot ang helmet sa akin. He is not wearing his own helmet though.
"Kumapit ka lang."
Tumango ako sakaniya at pinaandar ang motorbike niya. I don't know where are we going but I trust him. Hindi niya naman siguro ako pababayaan.
Buong byahe ay nakatulala lamang ako at lumilipad ang isipan ko kung saan. Hindi ko na napansin na nakahinto na pala kami sa isang malaking bahay. Wait, sa Forest Park 'to ah? Dito pala sila nakatira?
Bumaba ako mula sa motor niya at ganon din siya. Inabot ko sakaniya ang helmet na pinasoot niya sa akin.
"Tuloy muna tayo sa bahay namin."
"Salamat."
Pumasok kami sa loob at pina upo niya ako sa sofa nang makarating kami sa living room. Iniwan niya ako sandali at pag balik niya ay may dala na siyang tubig.
"Inom ka muna. Namumutla ka e."
"S-salamat."
Inubos ko ang tubig na binigay niya at pilit kong pinapakalma ang sarili ko. Parang sa sandaling ito ay gusto kong makita si Kuya Raine. Gusto ko siyang yakapin. Para bang gusto kong mag sumbong sakaniya pero hindi pwede.
"Rej." Tawag sa akin ni Axel at binitawan ko ang baso na hawak hawak ko.
"Boyfriend mo pala talaga si Kuya Ryoga no?" He said and I looked away. Shocks! Hindi ko na madedeny pa sakaniya 'to dahil narinig niya mismo kay Kuya Ryoga.
"Huwag kang mag alala. Hindi ko naman ipag sasabi."
May dinukot siya sa bulsa niya and its his cellphone. I thinks he's gonna call someone which I don't know who.
"Kuya Jayden." He said. "Kasama ko na si Rej...Oo. Nandito na kami sa bahay. Pakisabi nalang kay Kuya Luke."
Kumunot ang noo ko sa narinig kong pangalan. Jayden? Hindi ba't 'yun ang kaibigan ni Kuya Ryoga na nakainuman niya?
Jayden at Brandon, right? And why does he call 'kuya' si Kuya Luke?! Do they know each other?!
"Oo. She's still scared...Okay...Papag pahingahin ko na lang siya."
Binaba niya ang cellphone atsaka niya hinawakan ang kamay ko.
"Papunta na rito si Kuya Luke kasama ang Kuya ko. Magpahinga ka na muna."
"Kilala ng Kuya mo si Kuya Luke?" I asked at tumango siya.
"K-kaibigan ba ni Kuya Ryoga ang Kuya mo? 'Yung tinawag mong Kuya Jayden?"
"Oo."
"So, kilala mo ang mga Kuya ko? Si Kuya Raine, si Kuya Luke at Kuya Ryoga?!"
"Oo, Rej. Kilala ko sila."
Fuck! Just what the fuck?! Bakit pakiramdam ko lahat nalang ng mga kakilala ko ay may mga tinatago sa akin?!
See?! Even Axel?!
"Take a rest first, Rej."
"Y-yeah. I think I really have to rest with all these bullshits in my life."
Nakakapagod mag isip. Nakakapagod silang kilalanin.