pov Chloé
-één maanden later-
'River? Simpson?' Ik duw tegen zijn schouder aan maar nog steeds geen reactie. Geïrriteerd zucht ik en duw nog eens.
'Ah, kom op. Je slaapt nu al tien uur. Je bent toch al lang uitgeslapen.' Mompel ik.
Ik neem een glas water uit de badkamer en giet het over hem heen.
'Ah, hij doet het.' Zucht ik als hij langzaamaan wakker wordt.
'Goedemorgen.' Glimlachend druk ik mijn lippen op de zijne en sla dan de dekens van hem af.
'Je hebt een kwartier om je te douchen, dan word je beneden verwacht voor een lekker ontbijt in de tuin.'
Hij rekt zicht uit en draait zich op zijn buik.
'Ik ben nog moe.' Hoor ik hem mompelen met schorre stem.
'Oh, kom op. Je staat toch wel op voor een lekker ontbijtje door je vriendin gemaakt.' Zeg ik terwijl ik mijn handen onder zijn shirt laat glijden. In een ruk draait hij zich om en trekt me boven op hem.
'Ik weet anders wel een beter ontbijt.' Grijnst hij. Lachend schud ik mijn hoofd en werp een blik op mijn wekker.
'Helaas worden wij binnen een klein uur in de aula verwacht voor onze diploma uitreiking en laat ik een over heerlijk ontbijt niet liggen.'
'Zelfs niet voor je eigen lief?' Ik schud mijn hoofd en ga van hem af en trek hem ook het bed uit.
'Dat is niet eerlijk. Eten gaat voor mij. Ik voel mij beledigd.'
Lachend duw ik hem de badkamer in en geef hem nog een knipoog voor ik de deur sluit.
'Een kwartier Jacksons of er schiet niets meer over voor jou.' Roep ik hem nog na voor ik zijn kamer deur sluit en me naar de tuin begeef waar ik me neer plof tussen mijn vrienden op het grote picknick laken. Ik neem mijn bord en vul het met lekkers en meng me in het gesprek van de meiden.
'Weet Lucas het al dat je volgende week vertrekt?' Vraag ik terwijl ik knik richting de jongens die aan de ander kant van het laken zitten.
Ze schudt haar hoofd en stopt een stukje meloen in haar mond.
'Ik weet niet hoe ik het hem kan vertellen. Misschien is het beter als ik gewoon vertrek en niets zeg.'
'Negeren je hem nog altijd?' Vraagt Sarah.
'We praten, we moesten samenwerken voor een opdracht dus ja.'
'En?'
'Ik weet niet. Ik had verwacht dat hij meer moeite zou doen. Dat hij aan mijn deur zou staan of me zou in een lokaal meesleuren en me zou beginnen zoenen.'
We lachen om haar antwoordt.
'Dus je wilt wel dat hij je vriend is.'
'Ik weet het niet. Het ene moment wil ik hem gewoon bij zijn kraag pakken en zoenen en het andere moment wil ik hem gewoon even niet zien. Ik begrijp het zelf ook niet.'
We zwijgen en eten wat terwijl we naar de jongens kijken die aan het voetballen zijn. Lachend komt River naar me toe gerend en til me op.
'River stop, zet me neer.' Lachend sla ik mijn armen om zijn nek heen.
'Ik hou van je.' Zegt hij terwijl mijn voeten terug de grond raken en zijn lippen de mijne. Gewillig zoen ik terug.
'Ik kan niet wachten tot vanavond. Kom jij naar mij of ik naar jou?'
'Geen sprake van!' Hoor ik Sarah roepen en verbaast draait River zijn hoofd naar haar toe.
'Het brengt ongeluk als jullie elkaar zien voor het bal. We spreken af voor de deur van de zaal.' Zegt ze terwijl ze hem streng aankijkt.
Smekend met een pruillip kijkt hij mij aan. Lachend schud ik mijn hoofd. 'Ik sluit mij aan bij Sarah.' Grijns ik terwijl ik door zijn haar ga en me dan uit zijn armen los maak.
'Hé.' Roep ik als River mijn handen vast pakt en me op de grond legt.
'Dat is je straf omdat je door mijn haar zat.'
'Ben je boos omwille van dat bal.' Lach ik als ik zijn geïrriteerd gezicht zie.
'Hé, komen jullie nog helpen of moeten we het weer helemaal alleen doen.' Roept Sarah naar ons.
'Oh, dat zou zielig zijn.' Lach ik en help hen met het opruimen van ons ontbijt. Vlug leggen we alles in mijn kamer en kleden we ons om en zetten ons neer op de stoelen in de aula om ons diploma in ontvangst te nemen.
Na dat iedereen zijn zegje heeft gedaan en ieder van ons zijn diploma in ontvangst heeft mogen nemen lopen we na twee uur terug de aula uit.
'Officieel weg van deze school.' Juichend rennen we door de gangen.
'Tot straks.' Knipogen we naar de jongens voor we de kamer van Sarah en Emely binnen gaan en hen buiten achterlaten.
Na dat iedereen gedoucht heeft doen we onze jurken aan en doen we bij elkaar het haar en make-up.
'We zien er als parels uit.' Glimlach ik in de spiegel terwijl ik ons drieën bekijk.
'Ik geef je volledig gelijk.' Glimlachend slaan de meiden hun arm over me heen.
Ons staar-geluk moment wordt verstoord door geklop op de deur.
'Goh kunnen die jongens ook niet voor een keer luisteren.' Zucht Sarah geïrriteerd terwijl ze naar de deur loopt.
'Hé, ben ik juist? Chloé? Ja, ik ben juist. Oh wat zie jij er mooi uit. Net een parel.' Ratelt Linda aan een stuk door terwijl ze de woonkamer in komt.
'Dank je Linda. Ik ben blij dat je dit wilt doen.' Glimlach ik terwijl ik haar omhels.
'Geen probleem, en dan kan ik eens stiekem kijken naar jullie.' Knipoogt ze.
'Wat komt u doen Mevrouw Moylic?' Vraagt Ems haar beleefd.
'U? Mevrouw? Vind je mij oud?' Boos kijkt Linda haar aan. Geschrokken staart Emely terug en stamelt wat excuses.
Linda en ik barsten in lachen uit om Ems.
'Noem me maar gewoon je en Linda meisje.' Glimlacht ze lief naar Ems terwijl ze haar hand op haar arm legt.
'Ik kom foto's trekken van het bal. Dat doe ik ieder jaar bij een paar scholen. En dit jaar dus bij jullie. Dus hup allen voor een muur en poseren.'
Lachend gaan we bij elkaar staan en lachen naar de camera. Na dat we ook nog elk apart geweest zijn besluiten we om te vertrekken naar de grote turnzaal waar het bal doorgaat.
'Oeps, we zijn al tien minuten te laat.' Grinnikt Ems nerveus.
'Pech voor hen. Ga je slowen met Lucas?' Vraag ik haar terwijl we de trappen af gaan.
'Nee wat denk je.' Wild schudt ze haar hoofd.
'Jammer dat jij geen keus hebt en wij je dwingen.' Lacht Sarah poeslief naar haar terwijl we de gang in lopen die eindigt bij de turnzaal. De gang is al versiert met lichtjes en ballonnen. Prachtig gewoon.
-Pov River-
'Waarom doen meiden daar nou altijd zo lang over.' Zucht Jace geïrriteerd terwijl hij zijn das nog eens recht trekt.
'Jij bent gewoon zenuwachtig. En wij zijn te vroeg.' Zucht ik.
'En jij? Je gaat toch niet de hele dag een saaie kamerplant zijn in een hoekje?' Zegt Jace terwijl we kijken naar Lucas die zich al de hele tijd stil heeft gedragen.
Hij schraapt zijn keel en schuift zijn das eens heen en weer. Een teken dat hij ook zenuwachtig is, merk ik.
'Ik weet niet. Misschien wilt Emely helemaal niet met mij.' Zuchtend gaat hij door zijn haar.
'Je moet gewoon haar eens alle hoeken van de kamer laten zien.' Besluit Jace.
Ik grinnik maar word dan weer serieus.
'Ja, dat heeft ze me in Parijs ook laten zien. Toen werd ik ook alleen wakker.' Helpt hij Jace herinneren.
'Ow ja, sorry man vergeten. Maar dan nog. Pak het er eens goed van, nu ze-' Hij stopt midden in zijn zin en kijk naar de trap. Zijn blik volgend draaien we ons om en kijken met open mond naar de meiden die de trap komen oplopen.
'Wees eens gentlemen's en steek jullie handen uit en help hen.' Spreekt Linda ons streng toe. Ik knipper een paar keer met mijn ogen voor ik besef dat ik in actie moet schieten.
Ik loop de trap af en stop net een trede voor Chloé. Ik steek mijn hand uit terwijl mijn ogen haar lichaam scannen. Een blauw kleed omvat haar lichaam. De lichte glitters die er in zitten fonkelen samen met de diamanten rond haar middel, pols, hals en oren.
'You are beautiful.' Fluister ik terwijl ik haar aankijk. Glimlachend legt ze haar hand in de mijne en bekijkt ook mijn kleren. Grijzend geef ik een kneepje in haar hand.
'Ik weet het dat ik in die smoking er perfect uit zie.'
Plagend geeft ze me een duwtje en samen lopen we de trap verder op.
'Lachen.' Lachend kijken we met zu'n allen naar de lens en een paar keer gaat de flits af.
'Veel plezier vanavond.' Glimlacht Linda ons toe voor ze het ander groepje vrienden wenkt die voor haar lens mogen plaats nemen.
Ik leg mijn hand op Chloé's rug en zo lopen we het gordijn door.
'Omg, Lucas. Je bent geniaal.' Grinnikt Chloé als we de verschillende foto's zien die geprojecteerd worden op de muren.
'Wat een fantastisch jaar was het.' Zucht Sarah en we zijn het allemaal met haar eens.
'Oh nee. Die krijg je nog terug.' Zucht ik als ik een foto zie voorbijkomen waar Chase en ik voor de Eiffeltoren staan met ons groen haar. Lachend geeft ze me een por.
We glimlachen bij het zien van onze groepsfoto en nog andere foto's die over het hele jaar verspreid genomen zijn.
'Oh dat is ook een aandenken.' We lachen allemaal als we de foto zien van meneer met die bleekvlekken op zijn broek. Dat was toen Chase en Chloé nogal wat kattenkwaad hadden uitgehaald met meneer.
'Wanneer is die genomen.' Grinnik Emely als die foto van de twee slapende leerkrachten in de bus voorbijkomen.
'Op weg naar Parijs toen jullie allemaal lagen te snurken als varkens.' Grinnikt Lucas.
'Hé, wij snurken niet.' Protesterend geeft Emely hem een por.
'Welkom, leerlingen. Het laatste jaar zit er ook al weer op op deze school.' We draaien ons om naar de directeur die het woord neemt op een podium.
'We zijn trots op jullie en willen ook deze trots laten voelen met het geven van een schitterend afscheidsfeest. Mogen we jullie van harte welkom heten op ons bal!' We juichen en klappen in onze handen.
'Laten we er een vet feestje van maken.' Lachend haken de meiden hun armen in elkaar en lopen voor ons uit de grote zaal in.
'Maak je geen zorgen als wij plots weg zijn. Man ik ga het nog moeilijk hebben deze avond als ze de hele tijd die jurk gaat dragen en er mee gaat dansen.' Zucht Jace terwijl hij een hand op mijn schouder legt en Sarah na staart die samen met de meiden al op de dansvloer staat.
'Je bent niet de enige die het daar moeilijk mee zal hebben.' Mompel ik terwijl mijn ogen over die van Chloé gaan.
'Je moet echt met haar slowen, of toch iets doen.' Zeg ik terwijl ik me wend naar Lucas. Jace heeft zich al bij de meiden gevoegd.
'Ik wil haar niet pushen. Ik heb tijd en ik ga nergens.'
'Je hebt gelijk, tijd zat. Maar toch vraag je haar ten dans.' Grijns ik terwijl ik hem meetrek naar de meiden. Ik sla mijn armen om Chloé heen en lachend komt ze tegen me aan dansen.
'Boys talk?' Vragend kijkt ze me aan terwijl we dansen op de muziek. Ik knik en leg mijn handen op haar heupen.
'Ik heb hem gezegd dat hij Emely ten dans moet vragen.'
'We hebben Ems juist het zelfde verplicht.' Lach Chloé. Lachend buig ik naar voren en druk mijn lippen op de hare.
'Ik hou van je.' Mompel ik in haar oor.
'Ik ook van jou.' Mompelt ze terug waarna ze een kus in mijn nek plaats voor ze terug naar achteren leunt en een stap naar achteren zet.
Het druk dansnummer gaat over in een langzaam en zacht nummer en meteen trek ik haar grijzend terug tegen me aan. Doordat ze hakken draag zijn we bijna even groot. Ze legt haar handen in mijn nek en woelt door mijn nekhaar. Mijn hoofd leg ik op haar schouder en genietend sluit ik mijn oren terwijl ik met haar dans.
Dit gevoel is hoe drugs voelt.
Eerst heb je het beangstigend gevoel dat je er moet hebben. Dat je op zoek moet gaan naar jouw persoonlijke drugs.
Daarna heb je het warm gevoel in je borst als je eindelijk je drugs gevonden hebt en er een stukje van geproefd hebt.
Dat kleine stukje, wordt meer en meer. Tot je drugs volledig van jou is en je er altijd van kan genieten.
Als het niet omslaat en dan plots buiten handbereik is. Maar aangezien we samen wonen denk ik niet dat ik mijn drugs ooit nog zal laten ontsnappen. Daar vecht ik voor.
Eenmaal je ervan geproefd hebt is het gevoel dat daarna volgt bijna onbeschrijflijk.
Het warme gevoel in je borst vergroot allen maar en het euforisch gevoel dat je hebt laat je zweven op een roze wolk in de lucht.
Het is een heerlijk gevoel. Een gevoel dat ik ieder van jullie toewens om het ooit ook eens te voelen. Het gevoel van drugs dat je vast hebt en ervan kunt proeven.
'Sta me toe om even van partner te ruilen.' Een bekende stem haalt me uit mijn trans en langzaam laat ik Chloé los.
'Chase?'
'Ik heb hier ook op school gezeten, en ik kan een feest toch niet missen.' Grijzend kijkt hij Chloé aan waarna hij haar een knuffel heeft.
'Je ziet er mooi uit kleine.' Complimenteert hij haar en laat haar terug los om mij dan een bro-hug te geven.
'Allée gezellig jullie twee dansen. Leuke partner ruil. Waar is jouw lief, dan dans ik met haar.' Zoekend kijkt Chloé de zaal rond.
'Hersenen heb je nog altijd niet gekregen.' Zucht Chase en ik schiet in de lach.
'Als hij toch met haar danst kan jij even goed een nummer met mij dansen.' Opeens duikt Mellisa voor mij op en kijkt Chloé en Chase arrogant aan voor ze poeslief en verleidelijk mij aankijkt.
'Prima, geniet ervan.' Glimlachend druk Chloé een kusje op mijn mond voor ze met Chase een eindje verderop gaat dansen. Zuchten besluit ik toch maar Mellisa vast te nemen maar ga niet zo intiem als bij Chloé. Haar parfum is meer vergif dan drugs.
'Gezellig hé. Ik snap niet wat je in haar ziet. Ik kan je zo veel meer geven zo veel meer laten voelen.' Probeert Mellisa op mij in te spreken terwijl ze haar boezem in mijn gezicht probeert te duwen.
'Goh, had dat eerder gezegd dan had ik meteen voor jou gekozen.' Zeg ik sarcastisch. Ik stuur een help-me blik naar Chloé die lachend haar tong naar me uitsteekt en verder danst met Chase. Ik kan haar horen lachen tot hier waardoor ik ook glimlach.
'Ik wist wel dat je verlieft op me bent. We hebben dan ook zo veel mooie momenten beleefd. En intens.'
'Huh huh.' Zeg ik afwezig terwijl ik naar Chloé blijf kijken zonder echt te luister naar Mellisa.
Haar vinger bevinden zich onder mijn kin en draait mijn hoofd naar haar toe. Zonder echt te beseffen drukt ze haar lippen op de mijne.
'Dansen wilt niet zeggen dat je even jouw bacteriën moet uitwisselen.' Klinkt de harde stem van Chloé naast me. Ze geeft Mellisa een duw waardoor ze haar evenwicht verliest en op de grond valt. Ze gaat voor me staan en kijkt naar Mellisa die op de grond ligt.
'Ja, ik zou ook moeilijk kunnen blijven staan op die hakken van jou. Eigen schuld. Blijf van mijn vriend af.' Sist ze naar haar.
'Rustig tijger.' Fluister ik in haar oor terwijl ik mijn armen langs achteren om haar heen sla.
Ze zucht maar ik voel dan toch haar lichaam ontspannen.
'En nu maken we er een onvergetelijke avond van met ons zeven.' Zeg ik en deel het drank uit. Lachend steken we het in de lucht en tikken het tegen elkaar aan.
Grijzend geef ik Lucas een knipoog en sein naar Emely. Meteen kleuren zijn wangen rood en geeft hij mij een waarschuwende blik.
'Laat die nou.' Een tik tegen mijn arm en de afkeurende blik van Chloé levert het me op.
Ik lach en neem haar hand vast en dans wat mee op de muziek.
Het was een avond die ik me op alle mogelijke manier nog zal herinneren.
Door de foto's die Linda maakt, door mijn diploma, door de fantastische herinneringen die ik zal hebben, door mijn vrienden die herinneringen aan deze avonden zullen boven halen, door de kleren die we deze avond dragen maar ook daar de vrouw voor me die me aan alles hier gaat herinneren.
Het was zo'n goede tijd. Toch de tijd dat Chloé in mijn leven kwam en ik als een blok voor haar viel.
Zij was het gene waar ik als jaren opzoek naar was. Niet bewust maar plots was het er en wist ik het.
Dit is de vrouw waar mee ik wil trouwen, seks wil hebben de hele dag door, kinderen mee wil krijgen, een goed glas wijn drinken en kijken naar de zon die ondergaat terwijl onze kinderen op bezoek komen met hun kleinkinderen.
Dit is het leven, de toekomst die ik zal waarmaken. Waarvoor ik zal vechten, maar niet alleen. Ik weet dat de mijne er even hard voor zal vechten als ik zal doen voor haar.
Samen zijn we een team.
Een ijzer sterkt team.
Een team dat nooit kapot te krijgen is.
Nooit! Never! Jamais!
-------------------------------------
Comment 💬
vote ⭐
and follow 💙
XOXO