Browse

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š...

By Guu_JooniLili

32.7K 4.3K 78

KimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC* More

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ ( ๐’‘๐’“๐’๐’๐’๐’–๐’ˆ๐’† )
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (๐’Š๐’๐’•๐’“๐’1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’Š๐’๐’•๐’“๐’2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’Š๐’๐’•๐’“๐’3)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(2.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(3)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(4)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(5)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(6)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(7)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(7.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (8)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(9)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(10)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(11)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(12)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(13)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(14)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(15)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(16)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(17)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(18)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(19)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(20)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(21)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(22)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(23)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(24)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(25)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(26)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(27)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(28)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(28.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’ 1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’ 2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’)

You are reading

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ [ ๐‘ป๐’‚๐’†๐’ˆ๐’Š / ๐‘ต๐’‚๐’Ž๐’‹๐’Š๐’ ] Completed!!

Fanfiction

KimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC*

namjin namjoon seokjin taegi taehyung yaoi youngi

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’)

1.5K 133 25
By Guu_JooniLili

လမင္​းႀကီးသည္​ ​ေကာင္​းကင္​​ေပၚတြင္​ ထည္​ဝါစြာ ​ေနရာယူထားသည္​..။
​အမဲလိုက္​ပြဲ​ေတာ္​ ဆင္​ႏႊဲရာ​ေတာအုပ္​သို႔​ေရာက္​​ေတာ့မည္​ျဖစ္​သည္​..။

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ျမင္​းတန္​း၏​ေ႐ွ႕ဆံုးမွ ဦး​ေဆာင္​သြား​ေနၿပီး
အ႐ွင္​၏​ေဘးတြင္​ မိဖုရားဂီလိုက္​ပါလာသည္​။
သူမသည္ အထိန္​း​ေတာ္​ၾကားထဲတြင္​႐ွိ​ေသာ ညီမျဖစ္​သူကို မၾကာခနလွမ္​းၾကည္​့​ေနမိသည္​..။
အ႐ွင္​ရိပ္​မိသြားလွ်င္​ မလြယ္​ႏိုင္​ဘူး​ေလ..။

နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း ျမင္​းျဖဴ​ေပၚတြင္​ ၿငိမ္​သက္​စြာထိုင္​ၿပီး လိုက္​ပါလာခဲ့သည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းတြင္​ ကိုယ္​ပိုင္​စိတ္​မ႐ွိ​ေတာ့..။
​ေဆာ့ဂ်င္​..။
သူ႔အ​ေတြးထဲတြင္​​ေဆာ့ဂ်င္​သာ႐ွိသည္​။
​ေဆာ့ဂ်င္​ မ႐ွိ​ေတာ့လွ်င္​ သူပါ​ေသသြားႏိုင္​သည္​..။

အ႐ွင္​့ကို သိပ္​ၿပီးမသကၤာ​ေပမယ္​့ အ႐ွင္​ယခုအခ်ိန္​ သူ႔ကို
သတ္​လိုက္​လွ်င္​လည္​း သူ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​ႀကီး အ​ေသခံႏိုင္​သည္​။
အဘယ္​​ေၾကာင္​့ဆို သူဒီဘဝတြင္​ အသက္​႐ွင္​​ေန​ေသာ္​လည္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​မ႐ွိ​ေတာ့လွ်င္​ မျဖစ္​ႏိုင္​ပါ။
အ႐ွင္​့ကို​ေတာ့ သူအံ့ျသမိပါသည္​။
​ေဆာ့ဂ်င္​ႏွင္​့ပတ္​သက္​ၿပီး မ်က္​ႏွာ​ေျပာင္​တိုက္​လြန္​းသည္​။
​သူနားမလည္​ႏိုင္​ပါ..ငယ္​ငယ္​ကတည္​းက သစၥာ​ေစာင္​့သိၿပီး အ႐ွင္​့အပါးမွာ ​ေန​ေနခဲ့ရ​တာ​ေတာင္​ သိခဲ့ၿပီး​ေသာ အ႐ွင္​့အ​ေၾကာင္​းမ်ားသည္​ မၾကာခန​ေျပာင္​းလဲ​ေနတတ္​သည္​။

တစ္​ဖက္​တြင္​လည္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​ႏွင္​့ထယ္​​ေယာင္​းသည္​ ​ေျဖးညႇင္​းစြာသြား​ေန​ေသာ ျမင္​းတန္​းႀကီးကို မလြတ္​​ေအာင္​ ခ်ံဳအတြင္​းမွ ​မနားတမ္​း​ေျပးလိုက္​​ေနရသည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းသည္​ ဆက္​​ေလွ်ာက္​ႏိုင္​​ေသး​ေပမယ္​့ ​ေဆာ့ဂ်င္​မွာ​ေတာ့ ႏြမ္​းဖက္​​ေနၿပီျဖစ္​သည္​..။

ထယ္​​ေယာင္​း၏လက္​ကို အားကိုးတႀကီးဆုပ္​ကိုင္​ၿပီး ​ေဝဝါးဝါးသာျမင္​​ေနရ​ေသာ နမ္​ဂြၽန္​းကိုလွမ္​းၾကည္​့​ေနရသည္​..။
သူတို႔အ​ေနႏွင္​့ နမ္​ဂြၽန္​းအတြက္​ မကာကြယ္​​ေပးႏိုင္​​ေပမယ္​့ အ႐ွင္​ႏွင္​့နမ္​ဂြၽန္​း ထိပ္​တိုက္​မ​ေတြ႕​ေစရန္​ကို​ေတာ့ တားဖို႔ရန္​​ေတာ့ ျဖစ္​ႏိုင္​​ေသးသည္​..။

"ဆရာကင္​မ္​ ဂြၽန္​း​​ေဘးကင္​းပါ့မလားဟင္​ အ႐ွင္​က ဘယ္​လိုလုပ္​သတ္​ပစ္​မွာလည္​းဟင္​"

"ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း အ႐ွင္​့​ေျပာတာကိုၾကားခဲ့တာပဲ တိတိက်က်​ေတာ့မသိဘူး ​ေစာင္​ုၾကည္​့ရမွာပဲ"

ထယ္​​ေယာင္​းသည္​​ ​ေဆာ့ဂ်င္​လက္​ဖဝါးအားဆုပ္​ကိုင္​ကာ အား​ေပးႏွစ္​သိမ္​့​ေနမိ​ေသာ္​လည္​း သူကိုယ္​တိုင္​လည္​း ဘာလုပ္​ရ
မယ္​မွန္​းမသိ..။

ျမင္​းတန္​းသည္​ ​ေတာအုပ္​အတြင္​စ ဝင္​​ေရာက္​စျပဳလာၿပီျဖစ္​သည္​..။
အမဲလိုက္​ပြဲ​ေတာ္​ စတင္​ရန္​ အခ်ိန္​ၾကၿပီျဖစ္​သည္​..။
အ႐ွင္​သည္​ ျမင္​းတန္​းကိုမ်က္​ႏွာမူကာ လွည္​့လိုက္​သည္​။

"အခုကစၿပီး အမဲလိုက္​ပြဲစတင္​​ေတာ့မွာျဖစ္​တယ္​ ငါကိုယ္​​ေတာ္​ႏွင္​့အတူ မိဖုရားဂီက လိုက္​ပါရမွာျဖစ္​တယ္​ သား​ေကာင္​အႀကီးႀကီး​ေတြဖမ္​းႏိုင္​ဖို႔​ေမ​ွ်ာ္​လင္​့ပါတယ္​"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ​ေနာက္​ဆံုးစကားကို​ေျပာရာတြင္​ နမ္​ဂြၽန္​းကိုစိုက္​ၾကည္​့ကာ​ေျပာလိုက္​​သည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းမွာလည္​း​ေသနာပတိတို႔ႏွင္​့အတူ အ႐ွင္​့ကိုဦးၫႊတ္​ၿပီးထြက္​သြားရန္​ျပင္​သည္​။

"မိဖုရားကလြဲၿပီး တစ္​​ေယာက္​ခ်င္​းစီပဲ အမဲလိုက္​ၾကရင္​မ​ေကာင္​းဘူးလား"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီ၏စကား​ေၾကာင္​့ အားလံုးထိတ္​လန္​႔ပုန္​ၾကသည္​။
ယခုအခ်ိန္​သည္​ သားရဲတို႔​ေပါမ်ားခ်ိန္​ သန္​း​ေခါင္​ယံအခ်ိန္​သို႔​ေရာက္​႐ွိလာၿပီျဖစ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ပင္​။
သို႔​ေသာ္​အ႐ွင္​့အမိန္​႔မို႔ မလြန္​ဆန္​ရဲ အကုန္​လံုး ကိုယ္​လမ္​းႏွင္​့ကိုယ္​ တစ္​​ေယာက္​ခ်င္​းသာ သြားၾကရသည္​။

အ႐ွင္​လည္​း မိဖုရားဂီကို​ေခၚၿပီး ​ေတာထဲဝင္​လာသည္​။
အထိန္​း​ေတာ္​မ်ားလည္​း မိဖုရား​ေနာက္​မွ ထပ္​ၾကပ္​မကြာ ကပ္​လိုက္​လာၾကသည္​...။
ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီက​ေတာ့နမ္​ဂြၽန္​းကိုသာလွမ္​းၾကည္​့​ေနမိသည္။

ထယ္​​ေယာင္​းႏွင္​့​ေဆာ့ဂ်င္​မွာလည္​း နမ္​ဂြၽန္​းသြားရာပုန္​းကာ လိုက္​သြားရသည္​။
​ေဆာ့ဂ်င္​မွာလည္​း ဒီအခ်ိန္​ နမ္​ဂြၽန္​းကိုသာ ​ေျပးဖက္​လိုက္​ခ်င္​သည္​။သို႔​ေသာ္​...သူနမ္​ဂြၽန္​းအတြက္​ စိတ္​ထိန္​းသင္​့သည္​။

​​ေတာအုပ္​အတြင္​း​ေရာက္​လာခ်ိန္​ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ နမ္​ဂြၽန္​းသြားရာလမ္​းကိုလွမ္​းၾကည္​့သည္​။

"မိဖုရားဂီ ကိုယ္​ဟိုဘက္​နားသြားလိုက္​ဦးမယ္​ ​ေနရစ္​ခဲ့ပါ"

အ႐ွင္​ထြက္​သြားသည္​ႏွင္​့ မိဖုရားဂီသည္​ သူမ၏ ညီမအားျမင္​း​ေပၚဆြဲတင္​သည္​။

"​အထိန္​း​ေတာ္​​ေတြ ဟိုဘက္​နား​ေနခဲ့ၾက"

"မွန္​လွပါမယ္​မယ္​"

ၾကင္ယာ​ေတာ္​ဂီကိုၾကည္​့​ေတာ့ ​ေခြၽးတို႔က ခြၽဲနစ္​​ေနၿပီ..။
အမျဖစ္​သူသည္​လည္​း စိတ္​မ​ေကာင္​းျဖစ္​မိသည္​။

"စိတ္​မပူပါနဲ႔"

သူမသည္​ အမျဖစ္​သူ၏စကားကို ​ေခါင္​းငံု႔ရင္​းသာ ​ေထာက္​ခံႏိုင္​သည္​..။

"အ႐ွင္​့အ​ေနာက္​လိုက္​သြားၿပီး တကယ္​ဟုတ္​မဟုတ္​ လိုက္​ၾကည္​့ရမယ္​"

"ဟုတ္​ကဲ့ပါ အစ္​မ​ေတာ္​"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ​ေလးျမႇားကိုကိုင္​ၿပီး နမ္​ဂြၽန္​း႐ွိရာကိုလိုက္​လံ႐ွာ​ေဖြသည္​။

"ငါ့ရဲ႕ သား​ေကာင္​က မင္​းပဲ ကင္​မ္​နမ္​ဂြၽန္​း"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ခပ္​တိုးတိုး​ေရရြတ္​ကာ ​ေသြး​ေအးစြာ ျပံဳးသည္​။ခန​ေလာက္​ ျမင္​းစီလာၿပီး​ေသာ္​လည္​း အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ နမ္​ဂြၽန္​းကို ႐ွာမ​ေတြ႔ႏိုင္​​ေသး..။

သို႔​ေသာ္​ ​ေနာက္​မွ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ကပ္​လိုက္​လာသည္​ဟူ​ေသာ ခံစားခ်က္​ကရ႐ွိလာတာ​ေၾကာင္​့ လွည္​့ၾကည္​့မိ​ေတာ့ မည္​သူမွ်ပါမလာ..။

မိဖုရားဂီႏွင္​့ ညီမသည္​လည္​း ျမင္​းကိုထားခဲ့ၿပီး လမ္​း​ေလွ်ာက္​ရင္​းသာ လိုက္​လာၾကသည္​..။
ျမင္​းနဲ႔ဆို ပံုးကြယ္​ရန္​မလြယ္​ႏိုင္​..။

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ခပ္​မဲ့မဲ့ျပံဳးၿပီး​ေ႐ွ႕သို္​ ဆက္​စီးဟန္​ျပဳၿပီးမွ ႐ုတ္​တရက္​ ​ေနာက္​ျပန္​လွည္​့ၾက​ေတာ့ ျမင္​လိုက္​ရတဲ့ျမင္​ကြင္​း​ေၾကာင္​့ ျမႇားကိုဆြဲယူၿပီး ​ေနာက္​မွလူသားႏွစ္​​ေယာက္​ထံခ်ိန္​လိုက္​သည္​။

မိဖုရားဂီႏွင္​့ ညီမ​ေတာ္​သည္​ အ႐ွင္​ထြက္​သြားၿပီအထင္​ႏွင္​့ အျပင္​အထြက္​မွာ အ႐ွင္​ႏွင္​့ထိပ္​တိုက္​တိုး​ေတာ့ လန္​႔ျဖန္​႔ၿပီး ထ​ေအာ္​ၾကသည္​..။

"အ႐ွင္​"

"အဟက္​ ဂို​ေလ်ာမင္​းသမီး​ႏွစ္​​ေယာက္​က ငါ့​ေနာက္​ကိုပုန္​းၿပီးလိုက္​လာခဲ့တာပဲ"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ဦးစြာ နမ္​ဂြၽန္​း၏ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီအား
ျမႇႇားႏွင္​့ခ်ိန္​ထားသည္​။

"ကင္​မ္​နမ္​ဂြၽန္​းကို စိုးရိမ္​တာ​ေပါ့ အဟက္​ ငါကိုယ္​​ေတာ္​ထင္​တယ္​ သား​ေကာင္​ႀကီးႀကီးလက္​​ေဆာင္​မလိုခ်င္​ဘူး​ေပါ့ မိဖုရားဂီ"

မိဖုရားဂီသည္​ သူမ၏ ညီမ၏ လက္​အားက်စ္​က်စ္​ပါ​ေအာင္​ ဆုပ္​ကိုင္​ထားၿပီး အ႐ွင္​့ကိုသာ အသနားခံမ်က္​ဝန္​းမ်ားျဖင္​့ ၾကည္​့​ေနမိသည္​..။

"တစ္​ကယ္​ျဖစ္​​ေနတာပဲ အ႐ွင္​မင္​ယြန္​းဂီ ႐ွင္​့အ​ေပၚမွာ တစ္​သက္​လံုးသစၥာ​ေစာင္​့သိခဲ့တဲ့ စစ္​သူႀကီးကင္​မ္​နမ္​ဂြၽန္​းကို​ေတာင္​ ႐ွင္​က သတ္​ခ်င္​​ေနတာလား ​"

မိဖုရားဂီသည္​ မ​ေျပာရန္​တားျမစ္​​ေနပါ​ေသာ္​လည္​း ညီမ့ဖစ္​သူသည္​ မ်က္​ရည္​မ်ား ရႊဲနစ္​ၿပီး​အ​ေၾကာက္​အလန္​႔မ႐ွိ အ႐ွင္​့ကို လက္​ညႇိးထိုးကာ​ေျပာသည္​။
အ႐ွင္​သည္​လည္​း မ်က္​ခံုးတစ္​ဖက္​ပင္​့ၿပီး နား​ေထာင္​သည္​..။

"အ႐ွင္​ယြန္​းဂီက သစၥာ႐ွိတဲ့သူကို​ေတာင္​ ဒီလို လူမသိသူမသိသတ္​ျဖတ္​ခ်င္​တယ္​ဆို​ေတာ့ ​ေခြး​ေလာက္​​ေတာင္​အဆင္​့မ႐ွိပဲ
ဒီလိုလူ အုပ္​ခ်ဳပ္​တဲ့ သွ်ီလာျပည္​မွာ ​ေနထိုင္​ရတဲ့ လူ​ေတြအစား ရင္​​ေလးမိပါရဲ႕"

သူမစကားအဆံုးတြင္​ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ျမႇားကို သူမဘက္​ခ်ိန္​ရြယ္​သည္​။

"စကားတစ္​ခြန္​းကိုပါးစပ္​က လြယ္​လြယ္​ထြက္​မိရင္​ ​ေသသြားႏိုင္​တယ္​ဆိုတာကို စဥ္​းစားမိလား"

ထို႔​ေနာက္​ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ျမႇားကိုသူမထံခ်ိန္​ၿပီး ပစ္​လိုက္​သည္​။
သို႔​ေသာ့..လဲက်သြားသူက မိဖုရားဂီ..။
သူမ၏ ညီမျဖစ္​သူအ​ေ႐ွ႕သို႔ ဝင္​ခံလိုက္​ျခင္​း..။

သူမသည္​လည္​း မိဖုရားဂီလက္​ကို ဆြဲကိုင္​ရင္​း ႐ိႈက္​ငို​ေတာ့သည္​။​ေသြးတို႔သည္​ အဆက္​မျပတ္​စီးက်လာၿပီး ​ေနာက္​ဆံုးသူမသည္​လည္​း နာက်င္​စြာ အသတ္​ထြက္​သြားသည္​။

"အမ​ေတာ္​ မမ ဟင္​့အင္​းအဲ့လိုမျဖစ္​ပါနဲ႔"

"အဟက္​ ႏွစ္​ယာက္​လံုးကို တစ္​ခါတည္​း႐ွင္​းလိုက္​​​ေတာ့လည္​း ပိုၿပီး အဆင္​​ေျပတယ္​မလား"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ အ႐ူးတစ္​​ေယာက္​လို ​ေအာ္​ရယ္​ၿပီး နမ္​ဂြၽန္​း၏ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီအား ျမႇားႏွင္​့ခ်ိန္​ထားသည္​..။
~~~
နမ္​ဂြၽန္​း သား​ေကာင္​မ႐ွာပဲ ​ေတာနက္​​ေမွာင္​​ေမွာင္​မဲမဲ အထဲ​ဦးတည္​ရာမဲ့ ​ေလွ်ာက္​သြား​ေနမိသည္​..။
မက်​ေတာ့ဘူးထင္​ထားတဲ့ မ်က္​ရည္​စက္​တို႔သည္​ ပါးျပင္​​ေပၚသို႔ က်ဆင္​းျပန္​သည္​။

​ေဆာ့ဂ်င္​​ေပးထာယသည္​့ ရင္​ဘက္​​ေပၚက လည္​ဆြဲအနီ​ေလးကို ဆုပ္​ကိုင္​ထားမိသည္​။

"ခ်စ္​တယ္​ ဂ်င္​ငယ္​"

​ခ်ံဳပုတ္​တို႔ၾကားထဲမွလိုက္​ပါလာ​ေသာ ထယ္​​ေယာင္​းးႏွင္​့​ေဆာ့ဂ်င္​မွာလည္​း အ​ေျခအ​ေနတည္​ၿငိမ္​သည္​ႏွင္​့ နမ္​ဂြၽန္​းဆီသို႔သြားရန္​ ဆံုးျဖတ္​ထားၾကသည္​..။
ယခုအခ်ိန္​ ႏွစ္​​ေယာက္​လံုးလည္​း ဖုန္​အလူးလူးႏွင္​့ ​ေပစူတ္​​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။

"အ​ေျခအ​ေနတည္​ၿငိမ္​ပါတယ္​ စစ္​သူႀကီးကင္​မ္​ အ႐ွင္​နဲ႔မ​ေတြ႔ခင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ သြားတားရပါမယ္​"

အခုလည္​း မည္​သူမွ်မ႐ွိ​တာ​ေၾကာင္​့ နမ္​ဂြၽန္​း​ဆီထြက္​ရန္​ျပင္​လိုက္​ၾက​ေသာ္​လည္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​ ႐ုတ္​တရက္​ ပ်ိဳ႕တက္​လာၿပီး ​ေသြးအန္​​ေတာ့သည္​..။

ပါးစပ္​ကို အုပ္​ကိုင္​ၿပီး အန္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့ ​ေသြးတို႔သည္​ လက္​ဖ်ံတစ္​​ေလွ်ာက္​​စီးက်သည္​။
ခန​ၾကာ​ေတာ့မွ အန္​ၿပီးသြားလို႔ ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ နမ္​ဂြၽန္​းမ႐ွိ​ေတာ့..။

"အဆင္​​ေျပရဲ႕လား သခင္​​ေလး"

"ရတယ္​ ဂြၽန္​း ဘယ္​​ေရာက္​သြားတာလည္​း"

"အနားတစ္​ဝိုက္​မွာပဲ႐ွိဦးမွာပါ"

​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​လည္​း မူး​ေဝ​ေန​ေသာ ​ေခါင္​းကို လ်စ္​လ်ဴ႐ႈၿပီး
​ေမွာင္​မဲမဲထဲ နမ္​ဂြၽန္​းကို ႐ွာ​ေဖြရ​ေတာ့သည္​။
နမ္​ဂြၽန္​း ဆက္​​ေလွ်ာက္​လာရင္​း ဆူညံညံအသံၾကာူ​ေတာ့ ဝင္​ၾကည္​့လိုက္​ရာ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီကို ျမႇားႏွင္​့ခ်ိန္​ထဲတဲ့ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီကို ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​..။

အ​ေျခအ​ေနကို နားမလည္​​ေပမယ္​့ တံု႔ဆိုင္​းမ​ေနဘဲ ထိုအနားသို႔သြားမိသည္​..။

"အ႐ွင္​ "

"​ေမာင္​ မလာနဲ႔ အား"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ နမ္​ဂြၽန္​းကို​ေတြ႔သည္​ႏွင္​့ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီကို ျမႇားႏွင္​့ပစ္​လိုက္​သည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း လန္​႔သြားၿပီး ျမင္​းျဖဴ​ေပၚမွဆင္​းကာ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီကို ​ေျပးဖက္​သည္​..။

ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီသည္​ သူမ၏ အမ​ေတာ္​ကို ဖက္​ထားလ်က္​ နမ္​ဂြၽန္​းကို ႏွင္​ထုတ္​သည္​..။

"သြားပါ သြားပါ​ေတာ့ ​ေမာင္​ ခ်စ္​တယ္​ ​ေမာင္​့ကိုခ်စ္​တယ္​ သြား​ေတာ့ ​ေမာင္​ အား ​ေမာင္​ သြား ပါ ​ေတာ့ ~~"

သူမသည္​ မ်က္​ရည္​မ်ားအဆက္​မျပတ္​က်ဆင္​းရင္​း နမ္​ဂြၽန္​းကို ​ေတာင္​းပန္​ရင္​း​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ နမ္​ဂြၽန္​း ရင္​ခြင္​ထဲ၌သာ ​လူ႔​ေလာကႀကီးအတြင္​းမွ ထြက္​ခြာသြားခဲ့သည္​..။

နမ္​ဂြၽန္​းသည္​ ၾကင္​ယာ​ေတာ္​ဂီကို ဖက္​ထားရင္​း သတိလြတ္​​ေနခ်ိန္​ အ႐ွင္​သည္​ နမ္​ဂြၽန္​း၏ လက္​​ေမာင္​းသို႔ ခ်ိန္​ရြယ္​ကာ ျမႇားႏွင္​့ပစ္​သည္​..။

"ငါက ငါ့အပိုင္​​ေတြကို ထိပါးတဲ့သူ​ေတြဆို လူ​့​ေလာကမွာမ​ေန​ေသခ်င္​ဘူး ကင္​မ္​ နမ္​ ဂြၽန္​း"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ​ေသြး​ေအးစြာ​ေျပာၿပီး နမ္​ဂြၽန္​း၏ ႏွလံုးသား​ေနရာသို႔ ျမႇားႏွင္​့ထပ္​မံပစ္​သည္​..။
ဒီတစ္​ခါမွာ​ေတာ့ နမ္​ဂြၽန္​းလဲက်သြားခဲ့သည္​..။

"အ႐ွင္​့အ​ေပၚ ကြၽန္​​ေတာ္​့တစ္​သက္​လံုး အ့  သစၥာ​ေစာင္​့သိခဲ့ပါတယ္​ အ့ ခုလည္​း အ႐ွင္​ကိုယ္​တိုင္​စီရင္​လို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​ အ ​ေသရ​ေတာ့မွာျဖစ္​တဲ့ အတြက္​ ​ေသ ​ေပ်ာ္​ ပါ တယ္​"

"ဂြၽန္​းးးးးး "

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီ နမ္​ဂြၽန္​းကိုၾကည္​့ၿပီး ခပ္​မဲ့မဲ့ျပံဳး​ေနစဥ္​ အ​ေနာက္​မွ အသံၾကားလို႔ လွည္​့ၾကည္​့မိ​ေတာ့ ထယ္​​ေယာင္​းႏွင္​့​
​ေဆာ့ဂ်င္​။

ဒီတစ္​ခါတြင္​​ေတာ့ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီ အံ့ျသသြရသည္​။
အထူးသျဖင္​့ ထယ္​​ေယာင္​း..။
သူက ဘာလို႔ သစၥာ​ေဖာက္​ရတာလည္​း..။

​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​ နမ္​ဂြၽန္​းဆီ​ေျပးသြားရင္​းငို​ေႀကြး​ေတာ့သည္​။

"ဂြၽန္​း ငါလာၿပီ​ေလ အဟင္​့ ငါလာၿပီ​လို႔ ဂြၽန္​း​ေရ"

"ဂ်င္​ငယ္​ ခ်စ္​တယ္​"

"ဂြၽန္​း ​ေဝါ့ "

​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​ ႐ုတ္​တရက္​ ​ေသြးအန္​ျပန္​သည္​။
အက်ီ ၤၾကားထဲမွ နမ္​ဂြၽန္​း​ေပးထားသည္​့ ​ေက်ာက္​စိမ္​းအ​ေဆာင္​​ေလးကို ဆြဲထုတ္​ၿပီး နမ္​ဂြၽန္​းလက္​ကိုအုပ္​ကိုင္​ထားသည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းကို မႏိုင္​့တႏိုင္​ ဆြဲထူၿပီး ရင္​ခြင္​ထဲဆြဲထည္​းျပန္​သည္​။

နမ္​ဂြၽန္​းသည္​ ​ေဆာ့ဂ်င္​အား ခပ္​​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့ျပံဳးျပသည္​။

"ဂ်င္​ငယ္​ အ့ ခ်စ္​ တယ္​~~~"

နမ္​ဂြၽန္​းမ်က္​လံုးအစံုတို႔ ပိတ္​သြားၿပီး အ​ေမွာင္​ထုထဲတိုးဝင္​သည္​။

"အားးးးး ဂြၽန္​းးးးးး ဟင္​့အင္​း ဂြၽန္​း ထ ပါ ဦး ဟင္​့အင္​း မင္​းဘာမွမျဖစ္​ ပါဘူး"

​ေဆာ့ဂ်င္​ သတိမကပ္​​ေတာ့..။ အ႐ူးတစ္​​ေယာက္​လို ​ေအာ္​ဟစ္​​ငို​ေႂကြး​ေနမိသည္​။
​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​ နမ္​ဂြၽန္​းကို ႏိႈး၍ မရသည္​့အဆံုး နမ္​ဂြၽန္​းခါးၾကား႐ွိ ဓား​ေျမႇာင္​ကိုဆြဲထုတ္​ကာ ႏွလံုးသား​ေနရာသို႔ စိုက္​ထိုးသည္​..။

"သခင္​​ေလး!!"

ထယ္​​ေယာင္​းသည္​ ​ေဆာ့ဂ်င္​ကို တားရန္​ျပင္လိုက္​​ေသာ္​လည္​း အ႐ွင္​သည္​ ျမင္​း​ေပၚမွ လႊားခနဲဆင္​းကာ ထယ္​​ေယာင္​းကို တစ္​ဖက္​သို႔ ဆြဲလွဲသည္​..။

"ဂြၽန္​း ငါ မင္​း​ ကို သိပ္​ ခ်စ္​ တယ္​"

​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​ နမ္​ဂြၽန္​းရင္​ခြင္​ထဲသို႔ လဲက်သြားသည္​။
​ေက်ာက္​စိမ္​းအ​ေဆာင္​​ေလးက​ေတာ့ သူတို႔ႏ​ွစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ လက္​ထဲတြင္​ အထီးက်န္​စြာ..။
ျဖစ္​ႏိုင္​ခဲ့ပါသည္​..။
​ေဆာ့ဂ်င္​႐ဲ႕အျဖစ္​ခ်င္​ဆံုးဆႏၵ..
မ​ေသခင္​တစ္​ခနမွာခ်စ္​ရတဲ့ဂြၽန္​းႏွင္​့အတူ​ေနႏိုင္​သြားခဲ့ပါသည္​

စစ္​မွန္​တဲ့ ခ်စ္​ျခင္​း​ေမတၱာျဖင္​့ ထိုလူသားႏွစ္​​ေယာက္​သည္​ ရက္​စက္​လြန္​း​ေသာ အ႐ွင္​​ေၾကာင္​့ ​ေလာကႀကီးမွ​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားရသည္​မွာ စိတ္​မ​ေကာင္​းဖြယ္​..။

တစ္​ဖက္​႐ွိ ထယ္​​ေယာင္​းက​ေတာ့သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ကိုၾကည္​့ၿပီး မ်က္​ရည္​တို႔တာက်ိဳးခဲ့ရသည္​..။
အ႐ွင္​သည္​ ထယ္​​ေယာင္​းကို လည္​ပင္​းညႇစ္​ကာ အသက္​႐ွဴမဝ​ေအာင္​လုပ္​သည္​။
ထို႔​ေနာက္​ လႊတ္​​ေပးလိုက္​ၿပီး ထယ္​​ေယာင္​းအား ျမႇားႏွင္​့ခ်ိန္​သည္​..။

"ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို မသတ္​ခင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပာတာ​ေလးကို နား​ေထာင္​ပါ အ႐ွင္​့ကို ​ေျပာခ်င္​တာက အ႐ွင္​့ကို တန္​ဖိုးထားတဲ့သူ​ေတြကို မရက္​စက္​လြန္​းပါနဲ႔ သူတို႔လည္​း သူတို႔ ႏွလံုးသားနဲ႔ သူတို႔​ေနၾကရတာပါ အ႐ွင္​ ​ေ႐ွ႕ဆက္​ၿပီး ဒီလို​ေတြမလုပ္​ပါနဲ႔"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ခပ္​ရြဲ႔ရြဲ႔ျပံဳးသည္​..။

"ငါ့အမိန္​႔ကို မနာခံဘူး ငါ့ယံုၾကည္​မႈကို အလြဲသံုးစားလုပ္​တဲ့ မင္​းကို ငါက စီရင္​​ေပးမယ္​"

အ႐ွင္​့စကားအဆံုး ထယ္​​ေယာင္​းမ်က္​စိကိုစံုမွိတ္​လိုက္​သည္​.။
ထို႔​ေနာက္​ ႏွလံုးသား​ေနရာသို႔ စိုက္​​ေရာက္​လာတဲ့ ျမႇား႐ွည္​။
အသက္​ထက္​ပို ခ်စ္​ခဲ့ပါတယ္​ အ႐ွင္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​့အရာရာက အ႐ွင္​့အပိုင္​ပါ။
ဒီဘဝမွာ ဝဋ္​​ေႂကြး႐ွိလို႔ ဒီလို​ေတြခံ​ေနရတယ္​ဆိုရင္​ ဒီဘဝမွာသာ ​ေက်ရလိုပါ၏ အ႐ွင္​..။
​ေနာက္​ဘဝမွာ​ေတာ့ အ႐ွင္​့ကို သိပ္​ခ်စ္​ၾကတဲ့ ခ်စ္​သူ​ေတြအျဖစ္​ဆံု​ေတြ႔ခ်င္​မိပါတယ္​..။

"သိပ္​ ခ်စ္​ တယ္​ အ ႐ွင္​ "

ထယ္​​ေယာင္​း မ်က္​ဝန္​းလွလွမွ မ်က္​ရည္​စသည္​ ​ျဖဴ​ေဖ်ာ့​ေန​ေသာ ပါးျပင္​​ေပၚ က်​ေရာက္​လာၿပီး​ေနာက္​မွာ​ေတာ့....
သူလည္​းပဲ လူ႔​ေလာကႀကီးမွ ထြက္​ခြာသြား​ေတာ့သည္​။

"အဟက္​ငါလည္​း ခ်စ္​မိတယ္​လို႔​ေတာ့ ထင္​တာပဲ "

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ​ေသြး​ေအးစြာျမႇားကို ပစ္​ခ်သည္​။
​ေနာက္​မွ႐ုတ္​တရက္​ က်ားဟိန္​းသံကိုၾကားလိုက္​ရသည္​။
သို႔​ေသာ္​ ​ေသြး​ေအးစြာျပံဳးၿပီး ခါးထက္​႐ွိ ဓား​ေျမႇာင္​႐ွည္​ကို ဆြဲထုတ္​ကာ ခုန္​အုပ္​လာ​ေသာ က်ားကို ထိုးသတ္​သည္​။

ထို႔​ေနာက္​ အ​ေပၚမွ ခြထိုင္​ရင္​း က်ားကို အခ်က္​​ေပါင္​းမ်ားစြာ ထိုးစိုက္​သည္​။
ည​ေမွာင္​မဲမဲႏွင္​့ မ်က္​ႏွာထက္​တြင္​ ​ေသြးမ်ား​စြာျဖင္​့​ေပက်ံ​ေန​ေသာ လူသား။

"အဟက္​ ဒီ​ေန႔ သား​ေကာင္​​ေတြအမ်ားႀကီးရလိုက္​တာပဲ"

ထိုလူသားသည္​ ရက္​စက္​လြန္​းပါ​ေသာ သွ်ိီလာ​ေျမရဲ႕ အ႐ွင္​သခင္​ မင္​ယြန္​းဂီပင္​တည္​း..။
​~~~
ဆယ္ႏွစ္​ခန္​႔ၾကာ​ေသာ္​......
သွ်ီလာအ႐ွင္​သခင္​မင္​ယြန္​းဂီသည္​ ဆယ္​စုႏွစ္​တစ္​ခုလံုးကို စိုးမိုးထားႏိုင္​ခဲ့သည္​..။
ႏွစ္​​ေပါင္​းမ်ားစြာၾကာျမင္​့ခဲ့ပါ​ေသာ္​လည္​း သူသည္​သာလွ်င္​ အ႐ွင္​သခင္​ျဖစ္​သည္​..။

ယခင္​အတိုင္​းပင္​ သူ႔နယ္​​ေျမအတြင္​းမွာ အမိန္​႔ႏွင္​့ ခြင္​့ျပဳခ်က္​မပါဘဲ လုပ္​လွ်င္​ ကိုယ္​တိုင္​သတ္​ျဖတ္​သည္​..။
သို႔​ေသာ္​ သူ႔ယံုၾကည္​မႈကို​ေတာ့ မည္​သူမွ်မရ႐ွိႏိုင္​​ေတာ့...။

ရက္​စက္​လြန္​းသည္​။
ထက္​ျမက္​လြန္​းသည္​။
သူ၏ အ​ေတြးတြင္​ အာဏာႏွင္​့ ပိုင္​ဆိုင္​ခ်င္​မႈသာ႐ွိသည္​..။
သူသည္​ သွ်ီလာအ႐ွင္​သခင္​ မင္​ယြန္​းဂီျဖစ္​သည္​.....။
_______________The End_______________
Liliရဲ႕ ​ေပါ့ပ်က္​ပ်က္​ fic ​ေလးကို ဖတ္​​ေပးခဲ့ၾကတဲ့ Reader တို႔ကို ​ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္​ပါတယ္​။
​ေက်ာင္​းမဖြင္​့ခင္​ အမွီ complate လိုက္​ပါတယ္​႐ွင္​..။
Bye all ❤🐰
​
Unicode~

လမင်းကြီးသည်​ ​ကောင်းကင်​​ပေါ်တွင်​ ထည်​ဝါစွာ ​နေရာယူထားသည်​..။
​အမဲလိုက်​ပွဲ​တော်​ ဆင်​နွှဲရာ​တောအုပ်​သို့​ရောက်​​တော့မည်​ဖြစ်​သည်​..။

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ မြင်းတန်း၏​ရှေ့ဆုံးမှ ဦး​ဆောင်​သွား​နေပြီး
အရှင်​၏​ဘေးတွင်​ မိဖုရားဂီလိုက်​ပါလာသည်​။
သူမသည် အထိန်း​တော်​ကြားထဲတွင်​ရှိ​သော ညီမဖြစ်​သူကို မကြာခနလှမ်းကြည့်​နေမိသည်​..။
အရှင်​ရိပ်​မိသွားလျှင်​ မလွယ်​နိုင်​ဘူး​လေ..။

နမ်​ဂျွန်းလည်း မြင်းဖြူ​ပေါ်တွင်​ ငြိမ်​သက်​စွာထိုင်​ပြီး လိုက်​ပါလာခဲ့သည်​။
နမ်​ဂျွန်းတွင်​ ကိုယ်​ပိုင်​စိတ်​မရှိ​တော့..။
​ဆော့ဂျင်​..။
သူ့အ​တွေးထဲတွင်​​ဆော့ဂျင်​သာရှိသည်​။
​ဆော့ဂျင်​ မရှိ​တော့လျှင်​ သူပါ​သေသွားနိုင်​သည်​..။

အရှင့်ကို သိပ်​ပြီးမသင်္ကာ​ပေမယ့် အရှင်​ယခုအချိန်​ သူ့ကို
သတ်​လိုက်​လျှင်​လည်း သူ​ပျော်​​ပျော်​ကြီး အ​သေခံနိုင်​သည်​။
အဘယ်​​ကြောင့်ဆို သူဒီဘဝတွင်​ အသက်​ရှင်​​နေ​သော်​လည်း ​ဆော့ဂျင်​မရှိ​တော့လျှင်​ မဖြစ်​နိုင်​ပါ။
အရှင့်ကို​တော့ သူအံ့သြမိပါသည်​။
​ဆော့ဂျင်​နှင့်ပတ်​သက်​ပြီး မျက်​နှာ​ပြောင်​တိုက်​လွန်းသည်​။
​သူနားမလည်​နိုင်​ပါ..ငယ်​ငယ်​ကတည်းက သစ္စာ​စောင့်သိပြီး အရှင့်အပါးမှာ ​နေ​နေခဲ့ရ​တာ​တောင်​ သိခဲ့ပြီး​သော အရှင့်အ​ကြောင်းများသည်​ မကြာခန​ပြောင်းလဲ​နေတတ်​သည်​။

တစ်​ဖက်​တွင်​လည်း ​ဆော့ဂျင်​နှင့်ထယ်​​ယောင်းသည်​ ​ဖြေးညှင်းစွာသွား​နေ​သော မြင်းတန်းကြီးကို မလွတ်​​အောင်​ ချုံအတွင်းမှ ​မနားတမ်း​ပြေးလိုက်​​နေရသည်​။
ထယ်​​ယောင်းသည်​ ဆက်​​လျှောက်​နိုင်​​သေး​ပေမယ့် ​ဆော့ဂျင်​မှာ​တော့ နွမ်းဖက်​​နေပြီဖြစ်​သည်​..။

ထယ်​​ယောင်း၏လက်​ကို အားကိုးတကြီးဆုပ်​ကိုင်​ပြီး ​ဝေဝါးဝါးသာမြင်​​နေရ​သော နမ်​ဂျွန်းကိုလှမ်းကြည့်​နေရသည်​..။
သူတို့အ​နေနှင့် နမ်​ဂျွန်းအတွက်​ မကာကွယ်​​ပေးနိုင်​​ပေမယ့် အရှင်​နှင့်နမ်​ဂျွန်း ထိပ်​တိုက်​မ​တွေ့​စေရန်​ကို​တော့ တားဖို့ရန်​​တော့ ဖြစ်​နိုင်​​သေးသည်​..။

"ဆရာကင်​မ်​ ဂျွန်း​​ဘေးကင်းပါ့မလားဟင်​ အရှင်​က ဘယ်​လိုလုပ်​သတ်​ပစ်​မှာလည်းဟင်​"

"ကျွန်​​တော်​လည်း အရှင့်​ပြောတာကိုကြားခဲ့တာပဲ တိတိကျကျ​တော့မသိဘူး ​စောင်ုကြည့်ရမှာပဲ"

ထယ်​​ယောင်းသည်​​ ​ဆော့ဂျင်​လက်​ဖဝါးအားဆုပ်​ကိုင်​ကာ အား​ပေးနှစ်​သိမ့်​နေမိ​သော်​လည်း သူကိုယ်​တိုင်​လည်း ဘာလုပ်​ရ
မယ်​မှန်းမသိ..။

မြင်းတန်းသည်​ ​တောအုပ်​အတွင်​စ ဝင်​​ရောက်​စပြုလာပြီဖြစ်​သည်​..။
အမဲလိုက်​ပွဲ​တော်​ စတင်​ရန်​ အချိန်​ကြပြီဖြစ်​သည်​..။
အရှင်​သည်​ မြင်းတန်းကိုမျက်​နှာမူကာ လှည့်လိုက်​သည်​။

"အခုကစပြီး အမဲလိုက်​ပွဲစတင်​​တော့မှာဖြစ်​တယ်​ ငါကိုယ်​​တော်​နှင့်အတူ မိဖုရားဂီက လိုက်​ပါရမှာဖြစ်​တယ်​ သား​ကောင်​အကြီးကြီး​တွေဖမ်းနိုင်​ဖို့​မျှော်​လင့်ပါတယ်​"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ​နောက်​ဆုံးစကားကို​ပြောရာတွင်​ နမ်​ဂျွန်းကိုစိုက်​ကြည့်ကာ​ပြောလိုက်​​သည်​။
နမ်​ဂျွန်းမှာလည်း​သေနာပတိတို့နှင့်အတူ အရှင့်ကိုဦးညွှတ်​ပြီးထွက်​သွားရန်​ပြင်​သည်​။

"မိဖုရားကလွဲပြီး တစ်​​ယောက်​ချင်းစီပဲ အမဲလိုက်​ကြရင်​မ​ကောင်းဘူးလား"

အရှင်​ယွန်းဂီ၏စကား​ကြောင့် အားလုံးထိတ်​လန့်ပုန်​ကြသည်​။
ယခုအချိန်​သည်​ သားရဲတို့​ပေါများချိန်​ သန်း​ခေါင်​ယံအချိန်​သို့​ရောက်​ရှိလာပြီဖြစ်​​သော​ကြောင့်ပင်​။
သို့​သော်​အရှင့်အမိန့်မို့ မလွန်​ဆန်​ရဲ အကုန်​လုံး ကိုယ်​လမ်းနှင့်ကိုယ်​ တစ်​​ယောက်​ချင်းသာ သွားကြရသည်​။

အရှင်​လည်း မိဖုရားဂီကို​ခေါ်ပြီး ​တောထဲဝင်​လာသည်​။
အထိန်း​တော်​များလည်း မိဖုရား​နောက်​မှ ထပ်​ကြပ်​မကွာ ကပ်​လိုက်​လာကြသည်​...။
ကြင်​ယာ​တော်​ဂီက​တော့နမ်​ဂျွန်းကိုသာလှမ်းကြည့်​နေမိသည်။

ထယ်​​ယောင်းနှင့်​ဆော့ဂျင်​မှာလည်း နမ်​ဂျွန်းသွားရာပုန်းကာ လိုက်​သွားရသည်​။
​ဆော့ဂျင်​မှာလည်း ဒီအချိန်​ နမ်​ဂျွန်းကိုသာ ​ပြေးဖက်​လိုက်​ချင်​သည်​။သို့​သော်​...သူနမ်​ဂျွန်းအတွက်​ စိတ်​ထိန်းသင့်သည်​။

​​တောအုပ်​အတွင်း​ရောက်​လာချိန်​ အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ နမ်​ဂျွန်းသွားရာလမ်းကိုလှမ်းကြည့်သည်​။

"မိဖုရားဂီ ကိုယ်​ဟိုဘက်​နားသွားလိုက်​ဦးမယ်​ ​နေရစ်​ခဲ့ပါ"

အရှင်​ထွက်​သွားသည်​နှင့် မိဖုရားဂီသည်​ သူမ၏ ညီမအားမြင်း​ပေါ်ဆွဲတင်​သည်​။

"​အထိန်း​တော်​​တွေ ဟိုဘက်​နား​နေခဲ့ကြ"

"မှန်​လှပါမယ်​မယ်​"

ကြင်ယာ​တော်​ဂီကိုကြည့်​တော့ ​ချွေးတို့က ချွဲနစ်​​နေပြီ..။
အမဖြစ်​သူသည်​လည်း စိတ်​မ​ကောင်းဖြစ်​မိသည်​။

"စိတ်​မပူပါနဲ့"

သူမသည်​ အမဖြစ်​သူ၏စကားကို ​ခေါင်းငုံ့ရင်းသာ ​ထောက်​ခံနိုင်​သည်​..။

"အရှင့်အ​နောက်​လိုက်​သွားပြီး တကယ်​ဟုတ်​မဟုတ်​ လိုက်​ကြည့်ရမယ်​"

"ဟုတ်​ကဲ့ပါ အစ်​မ​တော်​"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ​လေးမြှားကိုကိုင်​ပြီး နမ်​ဂျွန်းရှိရာကိုလိုက်​လံရှာ​ဖွေသည်​။

"ငါ့ရဲ့ သား​ကောင်​က မင်းပဲ ကင်​မ်​နမ်​ဂျွန်း"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ခပ်​တိုးတိုး​ရေရွတ်​ကာ ​သွေး​အေးစွာ ပြုံးသည်​။ခန​လောက်​ မြင်းစီလာပြီး​သော်​လည်း အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ နမ်​ဂျွန်းကို ရှာမ​တွေ့နိုင်​​သေး..။

သို့​သော်​ ​နောက်​မှ တစ်​​ယောက်​​ယောက်​ကပ်​လိုက်​လာသည်​ဟူ​သော ခံစားချက်​ကရရှိလာတာ​ကြောင့် လှည့်ကြည့်မိ​တော့ မည်​သူမျှပါမလာ..။

မိဖုရားဂီနှင့် ညီမသည်​လည်း မြင်းကိုထားခဲ့ပြီး လမ်း​လျှောက်​ရင်းသာ လိုက်​လာကြသည်​..။
မြင်းနဲ့ဆို ပုံးကွယ်​ရန်​မလွယ်​နိုင်​..။

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ခပ်​မဲ့မဲ့ပြုံးပြီး​ရှေ့သ်ို​ ဆက်​စီးဟန်​ပြုပြီးမှ ရုတ်​တရက်​ ​နောက်​ပြန်​လှည့်ကြ​တော့ မြင်​လိုက်​ရတဲ့မြင်​ကွင်း​ကြောင့် မြှားကိုဆွဲယူပြီး ​နောက်​မှလူသားနှစ်​​ယောက်​ထံချိန်​လိုက်​သည်​။

မိဖုရားဂီနှင့် ညီမ​တော်​သည်​ အရှင်​ထွက်​သွားပြီအထင်​နှင့် အပြင်​အထွက်​မှာ အရှင်​နှင့်ထိပ်​တိုက်​တိုး​တော့ လန့်ဖြန့်ပြီး ထ​အော်​ကြသည်​..။

"အရှင်​"

"အဟက်​ ဂို​လျောမင်းသမီး​နှစ်​​ယောက်​က ငါ့​နောက်​ကိုပုန်းပြီးလိုက်​လာခဲ့တာပဲ"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ဦးစွာ နမ်​ဂျွန်း၏ ကြင်​ယာ​တော်​ဂီအား
မြှားနှင့်ချိန်​ထားသည်​။

"ကင်​မ်​နမ်​ဂျွန်းကို စိုးရိမ်​တာ​ပေါ့ အဟက်​ ငါကိုယ်​​တော်​ထင်​တယ်​ သား​ကောင်​ကြီးကြီးလက်​​ဆောင်​မလိုချင်​ဘူး​ပေါ့ မိဖုရားဂီ"

မိဖုရားဂီသည်​ သူမ၏ ညီမ၏ လက်​အားကျစ်​ကျစ်​ပါ​အောင်​ ဆုပ်​ကိုင်​ထားပြီး အရှင့်ကိုသာ အသနားခံမျက်​ဝန်းများဖြင့် ကြည့်​နေမိသည်​..။

"တစ်​ကယ်​ဖြစ်​​နေတာပဲ အရှင်​မင်​ယွန်းဂီ ရှင့်အ​ပေါ်မှာ တစ်​သက်​လုံးသစ္စာ​စောင့်သိခဲ့တဲ့ စစ်​သူကြီးကင်​မ်​နမ်​ဂျွန်းကို​တောင်​ ရှင်​က သတ်​ချင်​​နေတာလား ​"

မိဖုရားဂီသည်​ မ​ပြောရန်​တားမြစ်​​နေပါ​သော်​လည်း ညီမ့ဖစ်​သူသည်​ မျက်​ရည်​များ ရွှဲနစ်​ပြီး​အ​ကြောက်​အလန့်မရှိ အရှင့်ကို လက်​ညှိးထိုးကာ​ပြောသည်​။
အရှင်​သည်​လည်း မျက်​ခုံးတစ်​ဖက်​ပင့်ပြီး နား​ထောင်​သည်​..။

"အရှင်​ယွန်းဂီက သစ္စာရှိတဲ့သူကို​တောင်​ ဒီလို လူမသိသူမသိသတ်​ဖြတ်​ချင်​တယ်​ဆို​တော့ ​ခွေး​လောက်​​တောင်​အဆင့်မရှိပဲ
ဒီလိုလူ အုပ်​ချုပ်​တဲ့ သျှီလာပြည်​မှာ ​နေထိုင်​ရတဲ့ လူ​တွေအစား ရင်​​လေးမိပါရဲ့"

သူမစကားအဆုံးတွင်​ အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ မြှားကို သူမဘက်​ချိန်​ရွယ်​သည်​။

"စကားတစ်​ခွန်းကိုပါးစပ်​က လွယ်​လွယ်​ထွက်​မိရင်​ ​သေသွားနိုင်​တယ်​ဆိုတာကို စဉ်းစားမိလား"

ထို့​နောက်​ အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ မြှားကိုသူမထံချိန်​ပြီး ပစ်​လိုက်​သည်​။
သို့​သော့..လဲကျသွားသူက မိဖုရားဂီ..။
သူမ၏ ညီမဖြစ်​သူအ​ရှေ့သို့ ဝင်​ခံလိုက်​ခြင်း..။

သူမသည်​လည်း မိဖုရားဂီလက်​ကို ဆွဲကိုင်​ရင်း ရှိုက်​ငို​တော့သည်​။​သွေးတို့သည်​ အဆက်​မပြတ်​စီးကျလာပြီး ​နောက်​ဆုံးသူမသည်​လည်း နာကျင်​စွာ အသတ်​ထွက်​သွားသည်​။

"အမ​တော်​ မမ ဟင့်အင်းအဲ့လိုမဖြစ်​ပါနဲ့"

"အဟက်​ နှစ်​ယာက်​လုံးကို တစ်​ခါတည်းရှင်းလိုက်​​​တော့လည်း ပိုပြီး အဆင်​​ပြေတယ်​မလား"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ အရူးတစ်​​ယောက်​လို ​အော်​ရယ်​ပြီး နမ်​ဂျွန်း၏ ကြင်​ယာ​တော်​ဂီအား မြှားနှင့်ချိန်​ထားသည်​..။
~~~
နမ်​ဂျွန်း သား​ကောင်​မရှာပဲ ​တောနက်​​မှောင်​​မှောင်​မဲမဲ အထဲ​ဦးတည်​ရာမဲ့ ​လျှောက်​သွား​နေမိသည်​..။
မကျ​တော့ဘူးထင်​ထားတဲ့ မျက်​ရည်​စက်​တို့သည်​ ပါးပြင်​​ပေါ်သို့ ကျဆင်းပြန်​သည်​။

​ဆော့ဂျင်​​ပေးထာယသည့် ရင်​ဘက်​​ပေါ်က လည်​ဆွဲအနီ​လေးကို ဆုပ်​ကိုင်​ထားမိသည်​။

"ချစ်​တယ်​ ဂျင်​ငယ်​"

​ချုံပုတ်​တို့ကြားထဲမှလိုက်​ပါလာ​သော ထယ်​​ယောင်းနှင့်​ဆော့ဂျင်​မှာလည်း အ​ခြေအ​နေတည်​ငြိမ်​သည်​နှင့် နမ်​ဂျွန်းဆီသို့သွားရန်​ ဆုံးဖြတ်​ထားကြသည်​..။
ယခုအချိန်​ နှစ်​​ယောက်​လုံးလည်း ဖုန်​အလူးလူးနှင့် ​ပေစူတ်​​နေပြီဖြစ်​သည်​။

"အ​ခြေအ​နေတည်​ငြိမ်​ပါတယ်​ စစ်​သူကြီးကင်​မ်​ အရှင်​နဲ့မ​တွေ့ခင်​ ကျွန်​​တော်​တို့ သွားတားရပါမယ်​"

အခုလည်း မည်​သူမျှမရှိ​တာ​ကြောင့် နမ်​ဂျွန်း​ဆီထွက်​ရန်​ပြင်​လိုက်​ကြ​သော်​လည်း ​ဆော့ဂျင်​သည်​ ရုတ်​တရက်​ ပျို့တက်​လာပြီး ​သွေးအန်​​တော့သည်​..။

ပါးစပ်​ကို အုပ်​ကိုင်​ပြီး အန်​​နေတာ​ကြောင့် ​သွေးတို့သည်​ လက်​ဖျံတစ်​​လျှောက်​​စီးကျသည်​။
ခန​ကြာ​တော့မှ အန်​ပြီးသွားလို့ ပြန်​ကြည့်လိုက်​​တော့ နမ်​ဂျွန်းမရှိ​တော့..။

"အဆင်​​ပြေရဲ့လား သခင်​​လေး"

"ရတယ်​ ဂျွန်း ဘယ်​​ရောက်​သွားတာလည်း"

"အနားတစ်​ဝိုက်​မှာပဲရှိဦးမှာပါ"

​ဆော့ဂျင်​သည်​လည်း မူး​ဝေ​နေ​သော ​ခေါင်းကို လျစ်​လျူရှုပြီး
​မှောင်​မဲမဲထဲ နမ်​ဂျွန်းကို ရှာ​ဖွေရ​တော့သည်​။
နမ်​ဂျွန်း ဆက်​​လျှောက်​လာရင်း ဆူညံညံအသံကြာူ​တော့ ဝင်​ကြည့်လိုက်​ရာ ကြင်​ယာ​တော်​ဂီကို မြှားနှင့်ချိန်​ထဲတဲ့ အရှင်​ယွန်းဂီကို ​တွေ့လိုက်​ရသည်​..။

အ​ခြေအ​နေကို နားမလည်​​ပေမယ့် တုံ့ဆိုင်းမ​နေဘဲ ထိုအနားသို့သွားမိသည်​..။

"အရှင်​ "

"​မောင်​ မလာနဲ့ အား"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ နမ်​ဂျွန်းကို​တွေ့သည်​နှင့် ကြင်​ယာ​တော်​ဂီကို မြှားနှင့်ပစ်​လိုက်​သည်​။
နမ်​ဂျွန်းလည်း လန့်သွားပြီး မြင်းဖြူ​ပေါ်မှဆင်းကာ ကြင်​ယာ​တော်​ဂီကို ​ပြေးဖက်​သည်​..။

ကြင်​ယာ​တော်​ဂီသည်​ သူမ၏ အမ​တော်​ကို ဖက်​ထားလျက်​ နမ်​ဂျွန်းကို နှင်​ထုတ်​သည်​..။

"သွားပါ သွားပါ​တော့ ​မောင်​ ချစ်​တယ်​ ​မောင့်ကိုချစ်​တယ်​ သွား​တော့ ​မောင်​ အား ​မောင်​ သွား ပါ ​တော့ ~~"

သူမသည်​ မျက်​ရည်​များအဆက်​မပြတ်​ကျဆင်းရင်း နမ်​ဂျွန်းကို ​တောင်းပန်​ရင်း​နောက်​ဆုံး​တော့ နမ်​ဂျွန်း ရင်​ခွင်​ထဲ၌သာ ​လူ့​လောကကြီးအတွင်းမှ ထွက်​ခွာသွားခဲ့သည်​..။

နမ်​ဂျွန်းသည်​ ကြင်​ယာ​တော်​ဂီကို ဖက်​ထားရင်း သတိလွတ်​​နေချိန်​ အရှင်​သည်​ နမ်​ဂျွန်း၏ လက်​​မောင်းသို့ ချိန်​ရွယ်​ကာ မြှားနှင့်ပစ်​သည်​..။

"ငါက ငါ့အပိုင်​​တွေကို ထိပါးတဲ့သူ​တွေဆို လူ့​လောကမှာမ​နေ​သေချင်​ဘူး ကင်​မ်​ နမ်​ ဂျွန်း"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ​သွေး​အေးစွာ​ပြောပြီး နမ်​ဂျွန်း၏ နှလုံးသား​နေရာသို့ မြှားနှင့်ထပ်​မံပစ်​သည်​..။
ဒီတစ်​ခါမှာ​တော့ နမ်​ဂျွန်းလဲကျသွားခဲ့သည်​..။

"အရှင့်အ​ပေါ် ကျွန်​​တော့်တစ်​သက်​လုံး အ့  သစ္စာ​စောင့်သိခဲ့ပါတယ်​ အ့ ခုလည်း အရှင်​ကိုယ်​တိုင်​စီရင်​လို့ ကျွန်​​တော်​ အ ​သေရ​တော့မှာဖြစ်​တဲ့ အတွက်​ ​သေ ​ပျော်​ ပါ တယ်​"

"ဂျွန်း "

အရှင်​ယွန်းဂီ နမ်​ဂျွန်းကိုကြည့်ပြီး ခပ်​မဲ့မဲ့ပြုံး​နေစဉ်​ အ​နောက်​မှ အသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်မိ​တော့ ထယ်​​ယောင်းနှင့်​
​ဆော့ဂျင်​။

ဒီတစ်​ခါတွင်​​တော့ အရှင်​ယွန်းဂီ အံ့သြသွရသည်​။
အထူးသဖြင့် ထယ်​​ယောင်း..။
သူက ဘာလို့ သစ္စာ​ဖောက်​ရတာလည်း..။

​ဆော့ဂျင်​သည်​ နမ်​ဂျွန်းဆီ​ပြေးသွားရင်းငို​ကြွေး​တော့သည်​။

"ဂျွန်း ငါလာပြီ​လေ အဟင့် ငါလာပြီ​လို့ ဂျွန်း​ရေ"

"ဂျင်​ငယ်​ ချစ်​တယ်​"

"ဂျွန်း ​ဝေါ့ "

​ဆော့ဂျင်​သည်​ ရုတ်​တရက်​ ​သွေးအန်​ပြန်​သည်​။
အင်္ကျီကြားထဲမှ နမ်​ဂျွန်း​ပေးထားသည့် ​ကျောက်​စိမ်းအ​ဆောင်​​လေးကို ဆွဲထုတ်​ပြီး နမ်​ဂျွန်းလက်​ကိုအုပ်​ကိုင်​ထားသည်​။
နမ်​ဂျွန်းကို မနိုင့်တနိုင်​ ဆွဲထူပြီး ရင်​ခွင်​ထဲဆွဲထည်းပြန်​သည်​။

နမ်​ဂျွန်းသည်​ ​ဆော့ဂျင်​အား ခပ်​​ဖျော့​ဖျော့ပြုံးပြသည်​။

"ဂျင်​ငယ်​ အ့ ချစ်​ တယ်​~~~"

နမ်​ဂျွန်းမျက်​လုံးအစုံတို့ ပိတ်​သွားပြီး အ​မှောင်​ထုထဲတိုးဝင်​သည်​။

"အား ဂျွန်း ဟင့်အင်း ဂျွန်း ထ ပါ ဦး ဟင့်အင်း မင်းဘာမှမဖြစ်​ ပါဘူး"

​ဆော့ဂျင်​ သတိမကပ်​​တော့..။ အရူးတစ်​​ယောက်​လို ​အော်​ဟစ်​​ငို​ကြွေး​နေမိသည်​။
​ဆော့ဂျင်​သည်​ နမ်​ဂျွန်းကို နှိုး၍ မရသည့်အဆုံး နမ်​ဂျွန်းခါးကြားရှိ ဓား​မြှောင်​ကိုဆွဲထုတ်​ကာ နှလုံးသား​နေရာသို့ စိုက်​ထိုးသည်​..။

"သခင်​​လေး!!"

ထယ်​​ယောင်းသည်​ ​ဆော့ဂျင်​ကို တားရန်​ပြင်လိုက်​​သော်​လည်း အရှင်​သည်​ မြင်း​ပေါ်မှ လွှားခနဲဆင်းကာ ထယ်​​ယောင်းကို တစ်​ဖက်​သို့ ဆွဲလှဲသည်​..။

"ဂျွန်း ငါ မင်း​ ကို သိပ်​ ချစ်​ တယ်​"

​ဆော့ဂျင်​သည်​ နမ်​ဂျွန်းရင်​ခွင်​ထဲသို့ လဲကျသွားသည်​။
​ကျောက်​စိမ်းအ​ဆောင်​​လေးက​တော့ သူတို့နှစ်​​ယောက်​ရဲ့ လက်​ထဲတွင်​ အထီးကျန်​စွာ..။
ဖြစ်​နိုင်​ခဲ့ပါသည်​..။
​ဆော့ဂျင်​ရဲ့အဖြစ်​ချင်​ဆုံးဆန္ဒ..
မ​သေခင်​တစ်​ခနမှာချစ်​ရတဲ့ဂျွန်းနှင့်အတူ​နေနိုင်​သွားခဲ့ပါသည်​

စစ်​မှန်​တဲ့ ချစ်​ခြင်း​မေတ္တာဖြင့် ထိုလူသားနှစ်​​ယောက်​သည်​ ရက်​စက်​လွန်း​သော အရှင်​​ကြောင့် ​လောကကြီးမှ​ပျောက်​ကွယ်​သွားရသည်​မှာ စိတ်​မ​ကောင်းဖွယ်​..။

တစ်​ဖက်​ရှိ ထယ်​​ယောင်းက​တော့သူတို့နှစ်​​ယောက်​ကိုကြည့်ပြီး မျက်​ရည်​တို့တာကျိုးခဲ့ရသည်​..။
အရှင်​သည်​ ထယ်​​ယောင်းကို လည်​ပင်းညှစ်​ကာ အသက်​ရှူမဝ​အောင်​လုပ်​သည်​။
ထို့​နောက်​ လွှတ်​​ပေးလိုက်​ပြီး ထယ်​​ယောင်းအား မြှားနှင့်ချိန်​သည်​..။

"ကျွန်​​တော့်ကို မသတ်​ခင်​ ကျွန်​​တော်​​ပြောတာ​လေးကို နား​ထောင်​ပါ အရှင့်ကို ​ပြောချင်​တာက အရှင့်ကို တန်​ဖိုးထားတဲ့သူ​တွေကို မရက်​စက်​လွန်းပါနဲ့ သူတို့လည်း သူတို့ နှလုံးသားနဲ့ သူတို့​နေကြရတာပါ အရှင်​ ​ရှေ့ဆက်​ပြီး ဒီလို​တွေမလုပ်​ပါနဲ့"

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ခပ်​ရွဲ့ရွဲ့ပြုံးသည်​..။

"ငါ့အမိန့်ကို မနာခံဘူး ငါ့ယုံကြည်​မှုကို အလွဲသုံးစားလုပ်​တဲ့ မင်းကို ငါက စီရင်​​ပေးမယ်​"

အရှင့်စကားအဆုံး ထယ်​​ယောင်းမျက်​စိကိုစုံမှိတ်​လိုက်​သည်​.။
ထို့​နောက်​ နှလုံးသား​နေရာသို့ စိုက်​​ရောက်​လာတဲ့ မြှားရှည်​။
အသက်​ထက်​ပို ချစ်​ခဲ့ပါတယ်​ အရှင်​။
ကျွန်​​တော့်အရာရာက အရှင့်အပိုင်​ပါ။
ဒီဘဝမှာ ဝဋ်​​ကြွေးရှိလို့ ဒီလို​တွေခံ​နေရတယ်​ဆိုရင်​ ဒီဘဝမှာသာ ​ကျေရလိုပါ၏ အရှင်​..။
​နောက်​ဘဝမှာ​တော့ အရှင့်ကို သိပ်​ချစ်​ကြတဲ့ ချစ်​သူ​တွေအဖြစ်​ဆုံ​တွေ့ချင်​မိပါတယ်​..။

"သိပ်​ ချစ်​ တယ်​ အ ရှင်​ "

ထယ်​​ယောင်း မျက်​ဝန်းလှလှမှ မျက်​ရည်​စသည်​ ​ဖြူ​ဖျော့​နေ​သော ပါးပြင်​​ပေါ် ကျ​ရောက်​လာပြီး​နောက်​မှာ​တော့....
သူလည်းပဲ လူ့​လောကကြီးမှ ထွက်​ခွာသွား​တော့သည်​။

"အဟက်​ငါလည်း ချစ်​မိတယ်​လို့​တော့ ထင်​တာပဲ "

အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ​သွေး​အေးစွာမြှားကို ပစ်​ချသည်​။
​နောက်​မှရုတ်​တရက်​ ကျားဟိန်းသံကိုကြားလိုက်​ရသည်​။
သို့​သော်​ ​သွေး​အေးစွာပြုံးပြီး ခါးထက်​ရှိ ဓား​မြှောင်​ရှည်​ကို ဆွဲထုတ်​ကာ ခုန်​အုပ်​လာ​သော ကျားကို ထိုးသတ်​သည်​။

ထို့​နောက်​ အ​ပေါ်မှ ခွထိုင်​ရင်း ကျားကို အချက်​​ပေါင်းများစွာ ထိုးစိုက်​သည်​။
ည​မှောင်​မဲမဲနှင့် မျက်​နှာထက်​တွင်​ ​သွေးများ​စွာဖြင့်​ပေကျံ​နေ​သော လူသား။

"အဟက်​ ဒီ​နေ့ သား​ကောင်​​တွေအများကြီးရလိုက်​တာပဲ"

ထိုလူသားသည်​ ရက်​စက်​လွန်းပါ​သော သျှီလာ​မြေရဲ့ အရှင်​သခင်​ မင်​ယွန်းဂီပင်​တည်း..။
​~~~
ဆယ်နှစ်​ခန့်ကြာ​သော်​......
သျှီလာအရှင်​သခင်​မင်​ယွန်းဂီသည်​ ဆယ်​စုနှစ်​တစ်​ခုလုံးကို စိုးမိုးထားနိုင်​ခဲ့သည်​..။
နှစ်​​ပေါင်းများစွာကြာမြင့်ခဲ့ပါ​သော်​လည်း သူသည်​သာလျှင်​ အရှင်​သခင်​ဖြစ်​သည်​..။

ယခင်​အတိုင်းပင်​ သူ့နယ်​​မြေအတွင်းမှာ အမိန့်နှင့် ခွင့်ပြုချက်​မပါဘဲ လုပ်​လျှင်​ ကိုယ်​တိုင်​သတ်​ဖြတ်​သည်​..။
သို့​သော်​ သူ့ယုံကြည်​မှုကို​တော့ မည်​သူမျှမရရှိနိုင်​​တော့...။

ရက်​စက်​လွန်းသည်​။
ထက်​မြက်​လွန်းသည်​။
သူ၏ အ​တွေးတွင်​ အာဏာနှင့် ပိုင်​ဆိုင်​ချင်​မှုသာရှိသည်​..။
သူသည်​ သျှီလာအရှင်​သခင်​ မင်​ယွန်းဂီဖြစ်​သည်​.....။
_______________The End_______________
Liliရဲ့ ​ပေါ့ပျက်​ပျက်​ fic ​လေးကို ဖတ်​​ပေးခဲ့ကြတဲ့ Reader တို့ကို ​ကျေးဇူးအများကြီးတင်​ပါတယ်​။
​ကျောင်းမဖွင့်ခင်​ အမှီ complate လိုက်​ပါတယ်​ရှင်​..။
Bye all ❤🐰
​

Continue Reading

You'll Also Like

Mr Arrogant || kth. ยป book 1 By wtkfics

Fanfiction

26.9M 1.1M 42
she dreads to get to school because of one name. ; high school au, tsundere!taehyung lmao ยป under edit ยป #4 in fanfiction on 171222
แดกส€แดษดษข ษดแดœแดส™แด‡ส€ โ†ฌโ€‹๐Ÿ‡จโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ญโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ฆโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ทโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ฑโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ชโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ธโ€‹ โ€‹๐Ÿ‡ฑโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ชโ€‹โ€‹๐Ÿ‡จโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ฑโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ชโ€‹โ€‹๐Ÿ‡ทโ€‹โ€‹๐Ÿ‡จโ€‹โ†ซ By ๐€๐ฅ๐ข๐œ๐ž

Fanfiction

411K 12.4K 94
Theresa Murphy, singer-songwriter and rising film star, best friends with Conan Gray and Olivia Rodrigo. Charles Leclerc, Formula 1 driver for Ferrar...
A Lover of Mafia ( Complete ) By SunRay9597

Romance

112K 5.8K 43
แ€กแ€ญแ€ฏแ€™แ€ฎแ€‚แ€ซแ€แ€ฝแ€ฑแ€€แ€ญแ€ฏ แ€…แ€ฑแ€ฌแ€€แ€บแ€›แ€™แ€บแ€ธแ€™แ€ฏแ€”แ€บแ€ธแ€แ€šแ€บ..( แ€€แ€„แ€บแ€™แ€บแ€‘แ€šแ€บแ€šแ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€ธ ) แ€‚แ€ปแ€ฝแ€”แ€บ แ€แ€ญแ€ฏแ€ทแ€€ แ€˜แ€šแ€บแ€žแ€ฐแ€™แ€พ แ€™แ€€แ€ผแ€ฑแ€ฌแ€€แ€บแ€แ€แ€บแ€˜แ€ฐแ€ธ แ€Ÿแ€ฝแ€”แ€ทแ€บ (แ€‚แ€ปแ€ฝแ€”แ€บแ€‚แ€ปแ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€‚แ€ฏ ) แ€กแ€ญแ€ฏแ€™แ€ฎแ€‚แ€ซแ€ฑแ€แ€ผแ€€แ€ญแ€ฏ แ€ฑแ€…แ€ฌแ€€แ€นแ€›แ€™แ€นแ€ธแ€™แ€ฏแ€”แ€นแ€ธแ€แ€šแ€น..( แ€€แ€„แ€นแ€™แ€น...
Daddy | n.j By :/

Fanfiction

3.6M 182K 30
In which Jin receives some not so innocent DMs on Instagram.