Om kwart voor negen komen Loena, Marcel en Ginny de Kamer van Hoge Nood inlopen. Ik heb gevraagd aan hen om iets eerder te komen omdat ik ze nog wat wil vertellen.
De infiltratie op het Ministerie is inderdaad succesvol geweest, want ik kreeg een briefje met 'GROEN' in hoofdletters erop geschreven. Trix vertelde me dat ze wel onderschept was door Alecto Kragge, maar zij liet haar doorvliegen toen ze het briefje had gelezen. Dit was ook exact de reden dat ik heb gevraagd om alleen een kleur op te schrijven en niet meer informatie, voor het geval dat.
'Ik heb jullie hulp nodig' zeg ik tegen mijn drie vrienden. 'We moeten een gebeurtenis gaan verspreiden en bekend maken zonder dat mensen erachter komen dat wij het waren.'
'Wat is er gebeurd? Heeft het iets met Harry te maken?' vraagt Ginny direct. Haar ogen zijn direct gevuld met angst. Ik grinnik even.
'Het heeft zeker met Harry te maken, maar we hoeven niet bang te zijn. Het Ministerie echter wel' zeg ik grijnzend. Kort vertel ik ze wat er is gebeurd op het Ministerie, het Gruzielement deel weglatend.
'Dus' beëindig ik, 'lijkt het me slim als Loena's vader hierover in de Kibbelaar schrijft, zodat iedereen weet dat ze nog niet dood zijn en dat Voldemort nog niet gewonnen heeft.'
'Dat zou geweldig zijn!' roept Ginny. 'Hoe wil je alleen de Kibbelaar het kasteel in gesmokkeld krijgen?'
'Ik heb een zus die, net zoals ik, kan verschijnselen in het kasteel. Ik kan aan haar vragen of ze een aantal Kibbelaars wil meenemen.'
'Dat zou papa geweldig vinden om te doen' zegt Loena vrolijk. 'Ik zal hem wel een brief sturen en dan kan hij aan aardige mensen van het Ministerie vragen wat er is gebeurd.'
Ik knik goedkeurend.
'En dan neem ik aan dat wij deze Kibbelaar weer net zoals in ons vijfde jaar verspreiden? Eerst grote posters aan de muren en daarna de afdelingen af' zegt Marcel. Hij kijkt me aan met een blik die ik nog niet eerder heb gezien. Een rebelse blik.
'Dat is wel het plan' antwoord ik.
'Dan doen we dat zodra de editie is uitgegeven. De rest van de SVP kan over enkele minuten binnenkomen, dus laten we ons nu daarop richten' mompelt Ginny, terwijl ze op een oud horloge kijkt.
Om exact negen uur komen de eerste leden van de nieuwe SVP binnen. Ik durfde de ontmoeting nog niet buiten de avondklok te organiseren, dus we hebben maar een uur.
Al snel is de Kamer van de Hoge nood vol met leerlingen en er verschijnen steeds meer kussen bij aan de rand om ze allemaal een plekje te geven. Ginny en Marcel komen naast me zitten en proberen de leerlingen te tellen.
'Het zijn er een stuk of zestig' zegt Ginny uiteindelijk. 'Maar ik weet het niet exact. Elke keer als ik denk dat ik er ben, komen er weer nieuwe leerlingen.'
Om tien over negen lijkt niemand meer binnen te komen en ik ga staan. Het wordt wonderbaarlijk stil in de zaal; ik vraag me af of de leraren het sneller stil zullen krijgen dan ik.
'Wat geweldig dat jullie er allemaal zijn, echt bedankt!' zeg ik. 'Deze steun betekent al heel veel. Voordat ik begin met vertellen, wil ik jullie even waarschuwen: dit is geen grap. Onderschat deze groep niet, want dit is echt menens en niet zonder risico. Als je had verwacht dat dit te vergelijken is met een schaakclubje, dan verzoek ik je de zaal nu te verlaten.'
Niemand staat op.
'Dat is fijn. Ik verwacht dat jullie de SVP dan wel kennen, misschien zijn jullie oud-leden of hebben jullie erover gehoord, twee jaar geleden. Toen was de SVP bedoeld om onszelf te leren verdedigen, maar ik denk dat we nu meer gaan betekenen. Natuurlijk zullen we nog steeds lessen zelfverdediging geven, want dat zal Kragge ons niet leren, maar ik denk dat we verder moeten gaan. De Kragges zijn echte dooddoeners en zullen niks goeds te zeggen hebben over ons, of dreuzelgeborenen. Ik weet niet of jullie het ook gemerkt hebben, maar Zweinstein is nu al veranderd en ik vind persoonlijk dat dat niet erger moet worden. Deze plek is mijn thuis en ik laat me dat niet afpakken door een stelletje stomme dooddoeners!'
Er klinken een aantal instemmende kreten van medeleerlingen en Ginny knikt goedkeurend naar me.
'Hoe weten we dat iedereen te vertrouwen is?' roept iemand door de ruimte. Ik herken het gezicht van Zacharias Smid en moet al bijna kotsen. Als er iemand is waar ik een afkeer tegen heb...
'Dat weten we niet' antwoord ik. 'We zullen moeten geloven dat iedereen te vertrouwen is en ons niet zal verraden. Twee jaar geleden had Hermelien Griffel een vloek op het perkament gezet, mocht iemand ons ooit verraden. Ik zal dat niet doen, want ik vertrouw erop dat niemand ons verraadt. Als je dat wel doet, zullen we wellicht allemaal gemarteld, geschorst of misschien gedood worden en ik denk niet dat iemand dat op zijn geweten wil hebben.'
Ik krijg een beetje het idee dat niemand meer adem durft te halen, zo gespannen luisteren ze.
'Kate, als ik even mag' zegt Marcel opeens. Ik knik en stap even opzij. Marcel staat op en kijkt de zaal rond.
'Persoonlijk vind ik dat we het geheim van deze groep bij één persoon moeten neerleggen, zodat het niet mogelijk is voor de rest om ons te verraden.'
Ik weet waar hij heen wil...
'Ik wil dat we een Geheimhouder krijgen en stel ik voor dat Kate dat zal zijn!'
Geschrokken kijk ik hem aan. Bedankt, Marcel, nog een grotere verantwoordelijkheid. Direct daarna bedenk ik dat dit misschien wel de beste oplossing is, om te voorkomen dat iemand ons zal verraden.
'Hoe weten we dat Kate niet naar de Kragges gaat en ons allemaal verraadt? Ze is familie van Jeweetwel, misschien staat ze wel aan zijn kant!'
'Kate zou nooit aan Jeweetwel's kant staan' snauwt Ginny naar Zacharias.
'Nee, Ginny, hij heeft gelijk. Jullie kunnen dat ook niet weten. Net zoals we dat niet kunnen weten bij elke andere deelnemer van de SVP. Ik zal jullie nu persoonlijk vertellen dat ik nooit aan de kant van Voldy zal staan, en zeker niet nadat hij mijn moeder vermoord heeft.'
Mensen snakken naar adem. Ik laat de stilte doorlopen en bekijk iedereen indringend. De leerlingen moeten weten dat dit geen spel is wat ze spelen.
'Ik heb twee jaar geleden ook deelgenomen aan de SVP en heb toen gezien hoe belangrijk deze groep is. Ik kan de groep alleen verraden als ik vrijwillig vertel wie we zijn en wat we doen,' zeg ik. 'En ik zou nog liever sterven dan jullie verraden.'
Op Zacharias na lijk ik iedereen overtuigd te hebben.
'Oké, handen omhoog als je stem voor Kate als Geheimhouder' zegt Marcel en direct schieten ongeveer vijftig handen de lucht in. Ik heb in ieder geval het vertrouwen van de groep gewonnen.
'Goed, dat is dan geregeld. Nu hebben we een andere vraag: is er iemand die uit zijn hoofd de fideliusbezwering kan?'
Er gaat een hand de lucht in en ik herken Anton Goldstein, een zevendejaars Ravenklauw. Hij staat op en loopt naar ons toe.
'Ik ben in mijn rapporten altijd vlak achter Hermelien Griffel geweest, en ik heb van alles over deze spreuk gelezen.'
Marcel knikt en gebaart dat hij naar mij moet stappen. Zelf weet ik ook precies hoe de spreuk werkt, en steek mijn hand al uit. Anton sluit zijn ogen en zwaait met zijn toverstok. Een glimmende sleutel verschijnt in mijn hand.
'Zal jij, Katelynn Mergel, de Geheimhouder van de SVP worden?'
'Ja, dat zal ik.'
De sleutel in mijn hand wordt iets warmer als de gouden vonken uit Antons toverstok hem bereiken.
'Zal jij, Katelynn Mergel, dit geheim tot je dood mee kunnen dragen?'
'Ja, dat zal ik.'
'Zal jij, Katelynn Mergel, iedereen in deze ruimte, stuk voor stuk, bij je dragen en nooit maar dan ook nooit vrijwillig iets over ons zeggen tegen vijanden?'
'Dat zal ik.'
'Zal jij, Katelynn Mergel, zelfs als ze je martelen niks vertellen over het bestaan van onze groep?'
Ik denk aan de eerste keer dat de cruciatus vloek op me werd uitgeoefend. Ik had niks gevoeld, enkel een kietelende tinteling. De sleutel begint nu langzaam te branden in mijn hand.
'Dat zal ik.'
Met de laatste gouden vonken, heb ik nu het gevoel alsof ik mijn hand in een kaars houdt.
'Dan ben jij nu de Geheimhouder van de SVP.'
De sleutel verlaat mijn hand en vliegt omhoog. Recht voor mijn borst blijft hij even zweven. Ik hoor Anton een antieke spreuk mompelen. Een lange spreuk, die bij het laatste deel van het proces hoort. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem.
Ik hoor de wind van de toverstok als Anton de laatste zwiep geeft en een gevoel alsof ik in brand sta vanbinnen ontstaat plotseling. Ik weet dat dat komt omdat de sleutel zich letterlijk en figuurlijk in mijn lichaam heeft gevestigd. Ik hijg even, terwijl het branden langzaam afneemt.
Op mijn pols is een kleine tattoo in de vorm van een sleutel te zien. Een teken dat Anton bij de bezwering heeft gevoegd, om voor de SVP duidelijk te maken wie de Geheimhouder is. Niemand zal er iets achter zoeken.
'Bedankt Anton' zeg ik. Hij glimlacht even en loopt weer terug naar zijn plaats.
'Nu wil ik nog vier mensen een bijzondere rol geven: zij zijn vertegenwoordigers van hun afdeling. Als er leerlingen mee willen doen met de SVP, of als iemand nieuws heeft wat van belang is, kunnen ze naar één van deze vier mensen gaan.'
Geen protest, dus dat betekent instemming.
'Voor Griffoendor stel ik Marcel Lubbermans voor. Dit, omdat hij een zevendejaars is en ik verwacht dat iedereen van Griffoendor weet wie hij is. Zijn er bezwaren?'
'Is Ginny niet een betere vertegenwoordiger?' vraagt Marcel zacht. Ik schud glimlachend mijn hoofd.
'Jullie kunnen de taken een beetje verdelen als je wilt, maar ik vind jou een goede.'
'Waarom ben je zelf geen vertegenwoordiger?' vraagt een meisje een Ravenklauw nieuwsgierig.
'Omdat ik ook Hoofdmonitor en aanvoerder van het zwerkbalteam ben. Ik slaap dus ook niet meer op de slaapzalen en zal dus moeilijker bereikbaar zijn voor jullie' leg ik uit. 'Voor Huffelpuf stel ik Ernst Marsman voor. Dit omdat ik denk dat hij belangrijke boodschappen zou kunnen doorgeven, zonder dat iemand het merkt en hij niet snel verdacht wordt door de Kragges. Zijn er bezwaren?'
Weer niemand, als je Zacharias niet meetelt, dus ik ga door.
'Voor Ravenklauw stel ik Loena Leeflang voor-'
'Waarom zij?' vraagt Zacharias verbaasd. 'Ik bedoel, er zijn vast meer capabele-'
'Omdat zij het al twee keer tegen Voldemort heeft opgenomen en niemand dat van jullie kan zeggen,' snauw ik. 'Loena heeft afgelopen jaar meegevochten in de nacht dat Perkamentus stierf om de dooddoeners tegen te houden en ook vorig jaar op het Ministerie. Bovendien is ze gerespecteerd lid van de vorige SVP groep. Zijn er nog verdere bezwaren?'
Niemand lijkt tegen me in te durven gaan. Ik haal even diep adem en laat mezelf weer kalm worden.
'Dan voor Zwadderich stel ik Tom Smith voor. Ik weet dat er maar weinig Zwadderaars zijn, maar iedere hulp is welkom. Ik stel Tom voor, omdat hij twee jaar lager zit en dus contact heeft met zijn jaar en het jaar onder hem. Bovendien zit zijn tweelingzus in Griffoendor en kunnen ze dus snel veel mensen bereiken. Zijn er bezwaren?'
Natuurlijk zijn er geen bezwaren: de enige Zwadderaars die er zijn, zijn vrienden van Tom.
'Ik wil nog even vertellen dat we niet alleen zijn. De Order van de Fenix kan ons helpen en ook de huiselven zullen aan onze kant zijn. Bovendien hebben we Foppe, die maar al te graag wil helpen-'
'Foppe luistert naar niemand' zegt Zacharias.
'Hij luistert naar de Wolf,' antwoord ik rustig. Een paar mensen beginnen opgewonden te mompelen. Ik grijns. 'Ja, ik weet wat jullie nu denken. Het klopt inderdaad dat de Wolf nu in ons midden is, omdat de Wolf de Kragges even erg haat als wij. Hoe weet ik dit? Simpel, de Wolf heeft haar identiteit aan mij bekend gemaakt en haar hulp geofferd. Met haar ervaring kan zij inbreken in de kantoren van de Kragges en bijvoorbeeld de hele boel op stelten zetten. We zullen haar, en Foppe, hard nodig hebben.'
Ik zie leerlingen iets wantrouwiger naar elkaar kijken, wetend dat een van ons de Wolf is. Ze doen hun best maar.
'Goed dan zijn we voor vandaag bijna klaar. Ik wil dat jullie je naam op dit perkament zetten voordat jullie weggaan en als je informatie hebt die van belang is, die achter je naam zet.'
'Wat voor informatie bedoel je?' vraagt Elise nieuwsgierig.
'Stel je hebt contacten met leden van het Ministerie die aan onze kant staan' zeg ik. 'Of je hebt Uitmuntends in toverdranken, bezweringen, gedaanteverwisseling en verweer. Stel je hebt bijzondere spullen die ons kunnen helpen, als een onzichtbaarheidsmantel. Ginny en ik hebben contact met de tovertweeling topfopshop van Fred en George Wemel en zullen daarvan spullen halen. Loena's vader is auteur van de Kibbelaar en zal artikelen voor ons kunnen publiceren. Als je familie in een goed boekje staat, kijk of je belangrijke informatie kan krijgen. Het Ministerie is geïnfiltreerd en houden veel informatie achter. Stel je hebt extra privileges, zoals de klassenoudsten, teamaanvoerders of, zoals ik, een hoofdmonitor, kun je daar kijken of je iets mee kan. Denk na!'
Ik tover een veer tevoorschijn en leg het perkament op een tafel. Bovenaan verschijnt een tekst:
De Strijders van Perkamentus
Daaronder schrijf ik mijn naam, met daarachter: 'geheimhouder en Mergel: bezit bijzondere gaven.'
Er vormt zich een rij, terwijl iedereen één voor één zijn naam opschrijft.
'Ik heb voor jullie nog iets; de munten' zeg ik. 'Dit idee heb ik nog van twee jaar gelden. Ik heb de proteusbezwering gebruikt, zodat ik op de rand van de munten een datum en tijd kan zetten als we weer een bijeenkomst hebben. De munt wordt even heet in je zak als hij verandert, maar niemand zou iets vermoeden. Ik vraag of je de munt continu bij je wilt houden en wilt doorgeven als je voelt dat hij verandert.'
Ik ga bij de deur staan en geef iedereen die de ruimte verlaat een munt. Gelukkig verlaten we niet allemaal tegelijk de ruimte, zodat het niet teveel opvalt.
.....................................
Zijn we weeeeeerr. Een lekker lang hoofdstuk voor jullie.
Wie heeft er al op een terrasje gezeten? ;)