*მიას თვალთახედვით*
არ ვიცი რამდენი ხანი გავიდა რაც ამ ოთახში ვარ,მაგრამ უკვე ვეღარ ვძლებ. საჭმელს ვერ ვჭამ.გული მერევა იმის წარმოდგენაზე თუ როგორ აკეთებს ალექსი ამ საჭმელს და მერე მე უნდა მივირთვა.ყოველ დღე შემოდიოდა და რაღაც სისულელეებს მეუბნებოდა.თუ როგორი ბედნიერი ოჯახი ვიქნებით,თუ როდის გვექნებოდა ქორწილი და სად გავატარებთ თაფლობის თვეს.არც ვიცი გიჟივით იქცევა და ლაპარაკობს.შესაძლოა ამას სპეციალურადაც აკეთებს,მაგრამ მაინც ძალიან მეშინია მისი.არ მინდა რამე ისეთი გამიკეთოს რის გამოც ჰარის თვალებში ვეღარ შევხედავ.ამის წარმოდგენაზე მუდამ მეტირება.ჩემი ჰარი როგორ მომენატრა.ნეტავ როგორ არის?ან რას შვრება.ვიცი ძალიან ნერვიულობს და დარწმუნებული ვარ რომ მეძებს...
-იმედი მაქვს მალე მიპოვი.-ჩავიჩურჩულე და თვალიდან გადმოვარდნილი თბილი სითხე მოვიშორე.
-ვინ არის ის პიროვნება ვისაც ესე ელოდები?!-გაისმა ალექსის დაბოხებული და გაბრაზებული ხმა, რომელიც ექოსავით გავარდა მთელს ოთახში.გული საგულედან ამომვარდა როდესაც ჩემთან მოვიდა წამომაყენა და კედელს ამაკრო.
-ვინ არის?ან ვისი იმედი გაქ რომ გიპოვიან?-დაიღრიალა.
-რრა გინდაა ალექს არრ შეეგიძლია თავი დამანებო?გამიტაცე,სადღაც ჯანდაბაში ვარ და კიდევ აქეთ გაქვს პრეტენზიები?იცი ვინ მენატრება?ჰარი მენატრება!დიახ მისი შეხება,კოცნა,ჩახუტება და დარწმუნებული ვარ მიპოვის და აქედან წამიყვანს.-პირზე ხელი ავიფარე რადგან ეს არ უნდა მეთქვა.ვიცი ახალ კარგი არაფრი მოხდება.ღმერთო რატომ წამომცდა?
-რაა?!რას ბოდავ შენ გგონია ჰარი მოგაგნებს!?შენ გგონია მის შეხებას კიდევ იგრძნობ?არავითარ შეთხვევაში!!ახლა კი მე და შენ ვისიამოვნებთ.-თქვა და ახლოს მოიწია.
-არაა!არც კი გაბედო და შემეხო!-
ვეცადე მკაცრად მეთქვა,მაგრამ ცრემლებს ვერ ვიკავებდი.ხელები თავის ერთ ხელში მოითავს,მეორე კი წელზე შემომხვია და ტუჩებზე დამაცხრა.ვეწინააღმდეგებოდი, მაგრამ უშედეგოდ.მან ჩემს ყელზე გადაინაცვლა,ერთ ხელს კი მთლიან ტანზე დაასრიალებდა.
ვკიოდი,ვღრიალებდი,მოვთქვამდი.არ მინდოდა,არ მინდოდა ეს ყველაფერი მომხდარიყო.ამას მერჩივნა მოვმკდარვიყავი.ძალა მოვიკრიბე და ფეხი მთელი ძალით ამოვარტყი მის ერექციას.ხელი მაშინვე გამიშვა და ძირს დაეხეთქა.მე კი იმდენად დასუსტებული ვიყავი რომ კედელთან ჩავსრიალდი და ტირილი დავიწყე,ბოლო ხმაზე.
-ეს როგორ გაბედე?-ფეხზე წამომაყენა და სახეში ძლიერად გამარტყა.თავი კედელს მივარტი რის შედეგადაც ყველაფერი გაშავდა...
*ალექსის თვალთახედვით*
გავგიჟდი დიახ მე მიას სიყვარულმა გადამრია,როდესაც მისი შეგრძენბა მინდოდა იმხელაზე ამომარტყა კინაღამ მოვკვდი.ვეღარ მოვითმინე და გავარტი, როგორც ჩანს კედელს მიარტყა თავი და გაითიშა.არ ვიცი რა უნდა ვქნა იქნებ ბიჭებს ვუთხრა?ამ დროს ოთახში ნიკი შემოვიდა.
-რა ჯანდაბაა ძმაო ესე ხომ მოკლავ?
-დამშვიდდი მალე მოვა გონს მანამდე კი წამოდი ვისკი დამისხი.-თავი დამიქნია და ქვემოთ ერთად ჩავედით. არ ვიცი რაღაც ხმები მომესმა ამიტომ ბიჭები გავაფრთხილე,იარაღი მოვიმარჯვეთ და გარეთ გავედით...
*მიას თვალთახედვით*
საშინელი დამაყრუებელი ხმა მაღვიძებს თვალები გავახილე და მივხვდი რომ ეს ხმა იარაღს ეკუთვნოდა.კუთხეში მივჩოჩდი,ხელები ფეხებს შემოვხვიე და ავტირდი.უცბად ოთახის კარები შემოინგრა. არ ამიხედავს რადგან მეშინოდა ისევ იმ არსების დანახვა.
-მიაა.-გავიგე მისი ხმა ბოლოს კი მისი ჩახუტება ვიგრძენი.მეც მოვეხვიე.
-ჰაარიი...-ავქვითინდი და მას ავეკარი.
-შშშ პატარავ ყველაფერი დასრულდა. ალექსი და ის ნაბიჭვრები დააკავეს.ახლა კი სახლში წავიდეთ კარგი?
-კარგი.ძალიან მომენატრე.-ვუთხარი და შევხედე.
-მეც ჩემო პატარა.-ამის შემდეგ ხმა აღარ ამოგვიღია.ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა.რამოდენიმე საათიანი მგზავრობის შემდეგ ჩვენს სახლში მივედით.ყველა ვნახე, ჯიჯიც რომელიც ტიროდა.ბოლოს კი ყველამ მარტო დაგვტოვა.დასვენება გჭირდებაო..
-პატარავ წამოდი სააბაზანოში.მერე კი ვისადილოთ.-თავი დავუქნიე.სააბაზანოში შემიყვანა ერთად მივიღეთ შხაპი.შემდეგ სპორტულების ჩაცმაში დამეხმარა მერე კი ქვემოთ ჩავედით.ჰარი სამზარეულოში შევიდა,მე კი იქვე მდივანზე დავჯექი და ფეხები მოვკეცე.
-პატარავ შენი საყვარელი პიცა და ქათმის სალათი მოგიმზადე.
-მადლობა ჰარი,მაგრამ თუ შენ არ შეჭამა არც მე ვაპირებ ჭამას.-გაეცინა.ჩემთან მოვიდა ხელში ამიყვანა და მის კალთაზე დამსვა.ერთმანეთს ვაჭმევდით ბოლოს კი მასზე ჩახუტებულს დამეძინა...
*ჰარის თვალთახედვით*
ვიპოვე ჩემი მია,ჩემი პატარა .მართალია ის ნაბიჭვარი დავჭერი,მაგრამ გადარჩა...არაუშავს ისედაც დიდხანს მოუწევს ციხეში ყოფნა.სახლში რომ მივედით გემრიელად ვაჭამე,ბოლოს კი ჩემზე ჩახუტებულს დაეძიბა.ხელში ავიყვანე და ჩვენს ოთახში საწოლზე ნაზად დავაწვინე,მეც გამოვიცვალე და მივუწექი.ვუყურებდი ამ გოგონას,მის ლამაზ სახეს.ეს იყო ადამიანი რომელმაც შემცვალ,ადამიანი რომლის გამოც ყველაფერს ვიზავ.ეს არის ის ადამიანი რომელმაც ყველაზე ტკბილი თბილი და ამაღელვებელი გრძნობა მომანიჭა... "სიყვარული"ცხოვრება მხოლოდ ამ ერთი გრძნობისთვის ღირს.ჩემი ერთადერთი ცხოვრება კი ჩემი პატარა ანგელოზი მია გრეისია...