თავი 25

1.1K 54 21
                                    

*მიას თვალთახედვით*
არ ვიცი რამდენი ხანი გავიდა რაც ამ ოთახში ვარ,მაგრამ უკვე ვეღარ ვძლებ. საჭმელს ვერ ვჭამ.გული მერევა იმის წარმოდგენაზე თუ როგორ აკეთებს ალექსი ამ საჭმელს და მერე მე უნდა მივირთვა.ყოველ დღე შემოდიოდა და რაღაც სისულელეებს მეუბნებოდა.თუ როგორი ბედნიერი ოჯახი ვიქნებით,თუ როდის გვექნებოდა ქორწილი და სად გავატარებთ თაფლობის თვეს.არც ვიცი გიჟივით იქცევა და ლაპარაკობს.შესაძლოა ამას სპეციალურადაც აკეთებს,მაგრამ მაინც ძალიან მეშინია მისი.არ მინდა რამე ისეთი გამიკეთოს რის გამოც ჰარის თვალებში ვეღარ შევხედავ.ამის წარმოდგენაზე მუდამ მეტირება.ჩემი ჰარი როგორ მომენატრა.ნეტავ როგორ არის?ან რას შვრება.ვიცი ძალიან ნერვიულობს და დარწმუნებული ვარ რომ მეძებს...
-იმედი მაქვს მალე მიპოვი.-ჩავიჩურჩულე და თვალიდან გადმოვარდნილი თბილი სითხე მოვიშორე.
-ვინ არის ის პიროვნება ვისაც ესე ელოდები?!-გაისმა ალექსის დაბოხებული და გაბრაზებული ხმა, რომელიც ექოსავით გავარდა მთელს ოთახში.გული საგულედან ამომვარდა როდესაც ჩემთან მოვიდა წამომაყენა და კედელს ამაკრო.
-ვინ არის?ან ვისი იმედი გაქ რომ გიპოვიან?-დაიღრიალა.
-რრა გინდაა ალექს არრ შეეგიძლია თავი დამანებო?გამიტაცე,სადღაც ჯანდაბაში ვარ და კიდევ აქეთ გაქვს პრეტენზიები?იცი ვინ მენატრება?ჰარი მენატრება!დიახ მისი შეხება,კოცნა,ჩახუტება და დარწმუნებული ვარ მიპოვის და აქედან წამიყვანს.-პირზე ხელი ავიფარე რადგან ეს არ უნდა მეთქვა.ვიცი ახალ კარგი არაფრი მოხდება.ღმერთო რატომ წამომცდა?
-რაა?!რას ბოდავ შენ გგონია ჰარი მოგაგნებს!?შენ გგონია მის შეხებას კიდევ იგრძნობ?არავითარ შეთხვევაში!!ახლა კი მე და შენ ვისიამოვნებთ.-თქვა და ახლოს მოიწია.
-არაა!არც კი გაბედო და შემეხო!-
ვეცადე მკაცრად მეთქვა,მაგრამ ცრემლებს ვერ ვიკავებდი.ხელები თავის ერთ ხელში მოითავს,მეორე კი წელზე შემომხვია და ტუჩებზე დამაცხრა.ვეწინააღმდეგებოდი, მაგრამ უშედეგოდ.მან ჩემს ყელზე გადაინაცვლა,ერთ ხელს კი მთლიან ტანზე დაასრიალებდა.
ვკიოდი,ვღრიალებდი,მოვთქვამდი.არ მინდოდა,არ მინდოდა ეს ყველაფერი მომხდარიყო.ამას მერჩივნა მოვმკდარვიყავი.ძალა მოვიკრიბე და ფეხი მთელი ძალით ამოვარტყი მის ერექციას.ხელი მაშინვე გამიშვა და ძირს დაეხეთქა.მე კი იმდენად დასუსტებული ვიყავი რომ კედელთან ჩავსრიალდი და ტირილი დავიწყე,ბოლო ხმაზე.
-ეს როგორ გაბედე?-ფეხზე წამომაყენა და სახეში ძლიერად გამარტყა.თავი კედელს მივარტი რის შედეგადაც ყველაფერი გაშავდა...

სიძულვილი რომელსაც სიყვარული შეცვლისWhere stories live. Discover now