Browse

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š...

By Guu_JooniLili

32.7K 4.3K 78

KimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC* More

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ ( ๐’‘๐’“๐’๐’๐’๐’–๐’ˆ๐’† )
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (๐’Š๐’๐’•๐’“๐’1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’Š๐’๐’•๐’“๐’2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’Š๐’๐’•๐’“๐’3)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(2.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(3)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(4)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(5)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(6)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(7)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(7.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (8)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(9)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(10)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(11)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(12)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(13)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(14)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(15)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(16)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(17)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(18)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(19)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(20)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(21)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(22)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(23)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(24)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(25)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(26)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(27)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(28)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(28.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’ 1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’ 2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’)

You are reading

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ [ ๐‘ป๐’‚๐’†๐’ˆ๐’Š / ๐‘ต๐’‚๐’Ž๐’‹๐’Š๐’ ] Completed!!

Fanfiction

KimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC*

namjin namjoon seokjin taegi taehyung yaoi youngi

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(15)

681 109 0
By Guu_JooniLili

ထယ္​​ေယာင္​း အ႐ွင္​့မႉးမတ္​တို႔ႏွင္​့အတူ အ႐ွင္​့အ​ေဆာင္​ကို​ေရာက္​႐ွိလို႔လာသည္​။
စိတ္​လႈပ္​႐ွားလြန္​းတာမို႔ လက္​ဖဝါးႏွစ္​ဖက္​ကို တင္​းတင္​း ဆုပ္​ကိုင္​ထားမိသည္​။

နန္​း​ေဆာင္​အတြင္​းသို႔ ဝင္​​ေရာက္​​ေတာ့ ခ်စ္​ရတဲ့အ႐ွင္​က ထိုင္​ခံု​ေပါ့တြင္​ အခန္​႔သား။
အ႐ွင္​့​ေဘးပတ္​ဝန္​းက်င္​တြင္​​ေတာ့ ပစ္​ခြဲထားတဲ့ ပစၥည္​းတို႔က ဟိုတစ္​စ ဒီတစ္​စ ကို ထယ္​​ေယာင္​း အံ့ျသစြာျမင္​​ေတြ႔သည္​။

ထိုပစၥည္​းမ်ားကို ​ေတြ႔ကတည္​းက သိလိုက္​တာက အ႐ွင္​တစ္​ခုခုကို စိတ္​တို​ေနၿပီ ဆိုတာကို​ေပါ့။
ထယ္​​ေယာင္​း အ႐ွင္​့ကို ​ေၾကာင္​ၾကည္​့​ေနမိတုန္​းမွာပဲ အ႐ွင္​က သူ႔မူပိုင္​ မဲ့ျပံဳးတစ္​ခုကို ပန္​ဆင္​ရင္​း ထယ္​​ေယာင္​းကို ခပ္​တင္​း
တင္​းစိုက္​ၾကည္​့​သည္​။

ထယ္​​ေယာင္​းလည္​း ထိုအခါမွ အသိစိတ္​ဝင္​ၿပီး အ႐ွင္​့ကိုဂါရဝ ျပဳရ​ေတာ့သည္​။

"အ႐ွင္​့ကို ကြၽန္​​ေတာ္​ ကင္​မ္​ထယ္​​ေယာင္​း ဂါရဝျပဳပါတယ္​"

"အဲ့ဖိနပ္​ကို ခြၽတ္​လိုက္​"

အ႐ွင္​က ထိုင္​ခံု​ေပၚတြင္​ ခပ္​​ေလ်ာ့​ေလ်ာ့ ထိုင္​ရင္​း​ေျပာသည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းလည္​း အ႐ွင္​့​ေျပာသည့္​အတိုင္​း ဖိနပ္​ကို ခြၽတ္​ၿပီး ​ေခါင္​းငံု႔​ေနလိုက္​သည္​။

"လာခဲ့ အဲ့အကြဲ​ေတြကို ဖိနင္​းၿပီး ငါ့ဆီတစ္​လွမ္​းခ်င္​း​ေလွ်ာက္​လာခဲ့"

ထယ္​​ေယာင္​းလည္​း မ​ေန႔ကမွ သိပ္​ဂ႐ုစိုက္​​ေပးၿပီးမွ အခုႏွိပ္​စက္​​ေနတဲ့ အ႐ွင္​့ကို အံ့ျသမိ​ေပမယ္​့ အ႐ွင္​့အမိန္​႔အတိုင္​းသာ
ျပဳလုပ္​ရန္​ ဆံုးျဖတ္​သည္​။

နာက်င္​မႈကို က​်ိတ္​မွိတ္​ခံရင္​း အကြဲအ​ေၾကမ်ားကို ဖိနင္​းကာ အ႐ွင္​့ဆီသို႔ တစ္​လွမ္​းခ်င္​း​ေလွ်ာက္​သြားမိသည္​။
​ေျခ​ေထာက္​က စိုစိစိ အထိ​အ​ေတြ႕​ေၾကာင္​့ ​ေသြး​ေတြထြက္​လာၿပီဆိုတာက ​ေသခ်ာသည္​။

မ်က္​ရည္​က်ရန္​မရည္​ရြယ္​ပါဘဲ နာက​်င္​မႈ​ေၾကာင္​့ မ်က္​ဝန္​းထက္​မွ မ်က္​ရည္​ၾကည္​တို႔ တစ္​လိမ္​့ခ်င္​းစီးက်လာသည္​။
အသိစိတ္​က ကပ္​တစ္​ခ်က္​ မကပ္​တစ္​ခ်က္​ျဖစ္​​ေနခ်ိန္​မွာပဲ အ႐ွင္​့​ေ႐ွ႕သို႔ ​ေရာက္​လာသည္​။

ထယ္​​ေယာင္​း အ႐ွင္​့​ေ႐ွ႕တြင္​ ဒူး​ေထာက္​ထိုင္​ခ်ရင္​း ​ေခါင္​းငံု႔ထားသည္​။
အ႐ွင္​က​ေတာ့ သနားဟန္​မထင္​။
ခပ္​ဟဟ ျပံဳးၿပီး ထယ္​​ေယာင္​းဆံပင္​႐ွည္​႐ွည္​တို႔ကို ဆုပ္​ကိုင္​သည္​။

"အမိန္​႔ကို သိပ္​နာခံတာပါလား ကင္​မ္​ထယ္​​ေယာင္​း ငါ့ခြင္​့ျပဳခ်က္​မပါဘဲ ျပန္​သြားတာက​ေတာ့ ငါ့ကို ဆန္​႔က်င္​တာပဲ"

ထယ္​​ေယာင္​း ထိုအခါမွ သ​ေဘာ​ေပါက္​မိ​ေတာ့သည္​။
အ႐ွင္​က ထိုအျခင္​းအရာ​ေၾကာင္​့ ဒီလို​ေတြ အျပစ္​​ေပးတာလား။ ကြၽန္​​ေတာ္​က အလိုက္​သိခဲ့ရံုပါ အ႐ွင္​ရယ္​။

"အ႐ွင္​ အဲ့ဒါက ကြၽန္​​ေတာ္​ "

*​ေျဖာင္​း*

ထယ္​​ေယာင္​းရဲ႕ ပါးျပင္​​ေပၚသို႔ အ႐ွင္​့ရဲ႕ ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​း႐ိုက္​ခ်က္​​ေၾကာင္​့ ထယ္​​ေယာင္​းကိုယ္​​ေလး တစ္​ဖက္​သို႔ လည္​ထြက္​သြားသည္​။
​ေခါင္​း​ေတြအရမ္​း ထိုးကိုက္​လာသလို ​ေျခ​ေထာက္​က နာက်င္​မႈသည္​လည္​း အတိုင္​းအဆမဲ့။

"မင္​းက ငါ့ကို အာခံရဲတယ္​​ေပါ့ ကင္​မ္​ထယ္​​ေယာင္​း"

အ႐ွင္​သည္​ ​ေဒါသအလြန္​ထြက္​​ေနၿပီး က်ယ္​​ေလာင္​စြာ​ေအာ္​ကာ ထယ္​​ေယာင္​းရင္​ဘက္​ကို သူ၏​ဖိနပ္​ျဖင္​့ ဖိနင္​း
သည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းမွာလည္​း သတိက ရတစ္​ခ်က္​ မရတစ္​ခ်က္​ အ​ေျခအ​ေန။

ဘာျဖစ္​လို႔လည္​း အ႐ွင္​ရယ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ ႐ွင္​းျပဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရံုပါ
ကြၽန္​​ေတာ္​က အခ်စ္​ခံရဖို႔ ကံမပါလာခဲ့ဘူးထင္​တယ္​ အ႐ွင္​ရယ္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​​ေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္​ျခင္​းတရားတိုင္​းက နာက်င္​မႈ​ေတြနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္​သြားခဲ့တယ္​ အ႐ွင္​။

ဒါ​ေပမယ္​့ အျမဲမွန္​ကန္​​ေနမဲ့အမွန္​တရားတစ္​ခု ​ေသ​ေလာက္​​ေအာင္​ ရက္​စက္​​ေနရက္​​ေတာင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​က အ႐ွင္​့ကို
သိပ္​ခ်စ္​တယ္​။

အ႐ွင္​က ​ေဘးနားမွ ၾကာပြတ္​ကို ဆြဲယူၿပီး ထယ္​​ေယာင္​းအ​ေပၚသို႔ ျပင္​းထန္​တဲ့ ႐ိုက္​ခ်က္​တို႔ကို ​ေပး​ေတာ့သည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းမွာ​ေတာ့ နာက်င္​လြန္​း၍ ​ေအာ္​ဖို႔​ေတာင္​ မတတ္​ႏိုင္​​ေတာ့။

​ေနာက္​ဆံုးမွာ​ေတာ့ မ်က္​လံုးတို႔က စင္​းက်ၿပီး အ႐ွင္​ဖန္​တီး​ေပး​ေသာ အ​ေမွာင္​ထုထဲသို႔ တိုးဝင္​သည္​။
ထိုအခါမွ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​လည္​း ထယ္​​ေယာင္​း​ေဘးတြင္​ထိုင္​ကာ ထယ္​​ေယာင္​းကိုယ္​​ေလးကို ​ေထြး​ေပြ႔ထားမိသည္​။

"ငါက မင္​းကို စြဲလမ္​း​ေနမိရင္​​ေတာင္​ ငါ့ကို ဆန္​႔က်င္​လာတဲ့ အခါ ႐ွင္​းထုတ္​ပစ္​ဖို႔ ဝန္​မ​ေလးဘူး ကင္​မ္​ထယ္​​ေယာင္​း"

ျပတ္​သားစြာတစ္​လံုးခ်င္​းထြက္​​ေပၚလယသည္​့ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီရဲ႕ ခပ္​႐ွ႐ွအသံတို႔ႏွင္​့ဆန္​႔က်င္​စြာ ထယ္​​ေယာင္​းက​ေတာ့ ​တစ္​ကိုယ္​လံုး ျဖဴ​ေဖ်ာ့ၿပီး ​ေသြးကြက္​တို႔ႏွင္​့ သတိ​ေမ့​ေနခဲ့သည္​။
______________________________________
T.B.C

𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏

Written By
Guulili

Unicode~

ထယ်​​ယောင်း အရှင့်မှူးမတ်​တို့နှင့်အတူ အရှင့်အ​ဆောင်​ကို​ရောက်​ရှိလို့လာသည်​။
စိတ်​လှုပ်​ရှားလွန်းတာမို့ လက်​ဖဝါးနှစ်​ဖက်​ကို တင်းတင်း ဆုပ်​ကိုင်​ထားမိသည်​။

နန်း​ဆောင်​အတွင်းသို့ ဝင်​​ရောက်​​တော့ ချစ်​ရတဲ့အရှင်​က ထိုင်​ခုံ​ပေါ့တွင်​ အခန့်သား။
အရှင့်​ဘေးပတ်​ဝန်းကျင်​တွင်​​တော့ ပစ်​ခွဲထားတဲ့ ပစ္စည်းတို့က ဟိုတစ်​စ ဒီတစ်​စ ကို ထယ်​​ယောင်း အံ့သြစွာမြင်​​တွေ့သည်​။

ထိုပစ္စည်းများကို ​တွေ့ကတည်းက သိလိုက်​တာက အရှင်​တစ်​ခုခုကို စိတ်​တို​နေပြီ ဆိုတာကို​ပေါ့။
ထယ်​​ယောင်း အရှင့်ကို ​ကြောင်​ကြည့်​နေမိတုန်းမှာပဲ အရှင်​က သူ့မူပိုင်​ မဲ့ပြုံးတစ်​ခုကို ပန်​ဆင်​ရင်း ထယ်​​ယောင်းကို ခပ်​တင်း
တင်းစိုက်​ကြည့်​သည်​။

ထယ်​​ယောင်းလည်း ထိုအခါမှ အသိစိတ်​ဝင်​ပြီး အရှင့်ကိုဂါရဝ ပြုရ​တော့သည်​။

"အရှင့်ကို ကျွန်​​တော်​ ကင်​မ်​ထယ်​​ယောင်း ဂါရဝပြုပါတယ်​"

"အဲ့ဖိနပ်​ကို ချွတ်​လိုက်​"

အရှင်​က ထိုင်​ခုံ​ပေါ်တွင်​ ခပ်​​လျော့​လျော့ ထိုင်​ရင်း​ပြောသည်​။
ထယ်​​ယောင်းလည်း အရှင့်​ပြောသည့်​အတိုင်း ဖိနပ်​ကို ချွတ်​ပြီး ​ခေါင်းငုံ့​နေလိုက်​သည်​။

"လာခဲ့ အဲ့အကွဲ​တွေကို ဖိနင်းပြီး ငါ့ဆီတစ်​လှမ်းချင်း​လျှောက်​လာခဲ့"

ထယ်​​ယောင်းလည်း မ​နေ့ကမှ သိပ်​ဂရုစိုက်​​ပေးပြီးမှ အခုနှိပ်​စက်​​နေတဲ့ အရှင့်ကို အံ့သြမိ​ပေမယ့် အရှင့်အမိန့်အတိုင်းသာ
ပြုလုပ်​ရန်​ ဆုံးဖြတ်​သည်​။

နာကျင်​မှုကို ကျိတ်​မှိတ်​ခံရင်း အကွဲအ​ကြေများကို ဖိနင်းကာ အရှင့်ဆီသို့ တစ်​လှမ်းချင်း​လျှောက်​သွားမိသည်​။
​ခြေ​ထောက်​က စိုစိစိ အထိ​အ​တွေ့​ကြောင့် ​သွေး​တွေထွက်​လာပြီဆိုတာက ​သေချာသည်​။

မျက်​ရည်​ကျရန်​မရည်​ရွယ်​ပါဘဲ နာကျင်​မှု​ကြောင့် မျက်​ဝန်းထက်​မှ မျက်​ရည်​ကြည်​တို့ တစ်​လိမ့်ချင်းစီးကျလာသည်​။
အသိစိတ်​က ကပ်​တစ်​ချက်​ မကပ်​တစ်​ချက်​ဖြစ်​​နေချိန်​မှာပဲ အရှင့်​ရှေ့သို့ ​ရောက်​လာသည်​။

ထယ်​​ယောင်း အရှင့်​ရှေ့တွင်​ ဒူး​ထောက်​ထိုင်​ချရင်း ​ခေါင်းငုံ့ထားသည်​။
အရှင်​က​တော့ သနားဟန်​မထင်​။
ခပ်​ဟဟ ပြုံးပြီး ထယ်​​ယောင်းဆံပင်​ရှည်​ရှည်​တို့ကို ဆုပ်​ကိုင်​သည်​။

"အမိန့်ကို သိပ်​နာခံတာပါလား ကင်​မ်​ထယ်​​ယောင်း ငါ့ခွင့်ပြုချက်​မပါဘဲ ပြန်​သွားတာက​တော့ ငါ့ကို ဆန့်ကျင်​တာပဲ"

ထယ်​​ယောင်း ထိုအခါမှ သ​ဘော​ပေါက်​မိ​တော့သည်​။
အရှင်​က ထိုအခြင်းအရာ​ကြောင့် ဒီလို​တွေ အပြစ်​​ပေးတာလား။ ကျွန်​​တော်​က အလိုက်​သိခဲ့ရုံပါ အရှင်​ရယ်​။

"အရှင်​ အဲ့ဒါက ကျွန်​​တော်​ "

*​ဖြောင်း*

ထယ်​​ယောင်းရဲ့ ပါးပြင်​​ပေါ်သို့ အရှင့်ရဲ့ ခပ်​ကြမ်းကြမ်းရိုက်​ချက်​​ကြောင့် ထယ်​​ယောင်းကိုယ်​​လေး တစ်​ဖက်​သို့ လည်​ထွက်​သွားသည်​။
​ခေါင်း​တွေအရမ်း ထိုးကိုက်​လာသလို ​ခြေ​ထောက်​က နာကျင်​မှုသည်​လည်း အတိုင်းအဆမဲ့။

"မင်းက ငါ့ကို အာခံရဲတယ်​​ပေါ့ ကင်​မ်​ထယ်​​ယောင်း"

အရှင်​သည်​ ​ဒေါသအလွန်​ထွက်​​နေပြီး ကျယ်​​လောင်​စွာ​အော်​ကာ ထယ်​​ယောင်းရင်​ဘက်​ကို သူ၏​ဖိနပ်​ဖြင့် ဖိနင်း
သည်​။
ထယ်​​ယောင်းမှာလည်း သတိက ရတစ်​ချက်​ မရတစ်​ချက်​ အ​ခြေအ​နေ။

ဘာဖြစ်​လို့လည်း အရှင်​ရယ်​ ကျွန်​​တော်​ ရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားခဲ့ရုံပါ
ကျွန်​​တော်​က အချစ်​ခံရဖို့ ကံမပါလာခဲ့ဘူးထင်​တယ်​ အရှင်​ရယ်​။
ကျွန်​​တော်​​ပေးခဲ့တဲ့ ချစ်​ခြင်းတရားတိုင်းက နာကျင်​မှု​တွေနဲ့ပဲ အဆုံးသတ်​သွားခဲ့တယ်​ အရှင်​။

ဒါ​ပေမယ့် အမြဲမှန်​ကန်​​နေမဲ့အမှန်​တရားတစ်​ခု ​သေ​လောက်​​အောင်​ ရက်​စက်​​နေရက်​​တောင်​ ကျွန်​​တော်​က အရှင့်ကို
သိပ်​ချစ်​တယ်​။

အရှင်​က ​ဘေးနားမှ ကြာပွတ်​ကို ဆွဲယူပြီး ထယ်​​ယောင်းအ​ပေါ်သို့ ပြင်းထန်​တဲ့ ရိုက်​ချက်​တို့ကို ​ပေး​တော့သည်​။
ထယ်​​ယောင်းမှာ​တော့ နာကျင်​လွန်း၍ ​အော်​ဖို့​တောင်​ မတတ်​နိုင်​​တော့။

​နောက်​ဆုံးမှာ​တော့ မျက်​လုံးတို့က စင်းကျပြီး အရှင်​ဖန်​တီး​ပေး​သော အ​မှောင်​ထုထဲသို့ တိုးဝင်​သည်​။
ထိုအခါမှ အရှင်​ယွန်းဂီသည်​လည်း ထယ်​​ယောင်း​ဘေးတွင်​ထိုင်​ကာ ထယ်​​ယောင်းကိုယ်​​လေးကို ​ထွေး​ပွေ့ထားမိသည်​။

"ငါက မင်းကို စွဲလမ်း​နေမိရင်​​တောင်​ ငါ့ကို ဆန့်ကျင်​လာတဲ့ အခါ ရှင်းထုတ်​ပစ်​ဖို့ ဝန်​မ​လေးဘူး ကင်​မ်​ထယ်​​ယောင်း"

ပြတ်​သားစွာတစ်​လုံးချင်းထွက်​​ပေါ်လယသည့် အရှင်​ယွန်းဂီရဲ့ ခပ်​ရှရှအသံတို့နှင့်ဆန့်ကျင်​စွာ ထယ်​​ယောင်းက​တော့ ​တစ်​ကိုယ်​လုံး ဖြူ​ဖျော့ပြီး ​သွေးကွက်​တို့နှင့် သတိ​မေ့​နေခဲ့သည်​။
______________________________________
T.B.C

𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏

Written By
Guulili

Continue Reading

You'll Also Like

แ€žแ€แ€„แ€นแ€ทแ€กแ‚แ€ฏแ€•แ€นแ€ฑแ€œแ€ธ(แ€กแ€™แ€ญแ€”แ€นแ‚”) By โ™ฅKim So Hyungโ™ฅ

Paranormal

10.9K 881 27
แ€กแ€›แ€ฏแ€•แ€น...แ€€แ€บแ€ฑแ€”แ€ฌแ€นแ€€ แ€žแ€ฐแ‚”แ€กแ€แ€ผแ€€แ€น แ€กแ‚แ€ฏแ€•แ€นแ€แ‚แ€ฏแ€•แ€นแ€•แ€ซ แ€œแ€ญแ€ฏแ€กแ€•แ€นแ€›แ€„แ€นแ€žแ€ถแ€ฏแ€ธแ€•แ€ฎแ€ธ แ€™แ€œแ€ญแ€ฏแ€กแ€•แ€นแ€›แ€„แ€นแ€‘แ€ฌแ€ธแ€•แ€…แ€นแ€แ€ฒแ€ทแ€แ€ฌ แ€กแ€ฒแ€œแ€ญแ€ฏแ€œแ€ฐแ€€แ€ญแ€ฏแ€™แ€ผ แ€€แ€บแ€ฑแ€”แ€ฌแ€นแ€แ€บแ€…แ€นแ€ฑแ€”แ€™แ€ญแ€แ€ฌ..... Yoonmin bottom = yoongi Top. =Jimi...
Always(Completed) By pan_do_ra

Fanfiction

11K 1K 7
You will forever be my always.
๐“ข๐“ฎ๐“ฎ ๐“œ๐“ฎ By jackssfox

Fanfiction

1.1M 19.5K 44
What if Aaron Warner's sunshine daughter fell for Kenji Kishimoto's grumpy son? - This fanfic takes place almost 20 years after Believe me. Aaron and...
Doors open. By ash

Fanfiction

482K 7.3K 82
A text story set place in the golden trio era! You are the it girl of Slytherin, the glue holding your deranged friend group together, the girl no...