Usta mówią, Oczy widzą, Dłonie tworzą.
Wszystko jasne, jak słońce, które zachodzi
nad szerokim morzem
ludzkiego pojmowania.
Kiedy człowiek sam nie może zrozumieć świata,
świat musi mu dać narzędzie,
by wpierw sam siebie zrozumiał.
Nie można wejść na szczyt góry,
jeśli uprzednio nie poznało się jego zbocza.
Poznanie poprzez doświadczenie,
które kształtuje rozum,
tworząc szeroko pojmowaną prawdę.
Prawdę przekazujemy sobie nawzajem.
ustami, oczami, wyrobami dłoni
Czyli przez Sztukę różnie rozumianą.
Jak słowa Biblii czy jak muzykę natury.
Sztuka otwiera zmysły i smaki
dźwiękiem, obrazem, dotykiem, słowami
Jednak, co jeżeli usta się zasznurują,
oczy zakleją, uszy uschną, a ręce
będą pozbawione palców?
Co jeżeli sami pozbawimy się ekwipunku
do zdobycia szczytu, kiedy nasze stopy
zaczną grzęznąć w błocie powszechnego myślenia?