The night's so solemn, so magical.
Pero nasira ito dahil sa duguang katawan ng isang lalaking ang kasalanan lang ay ang magmahal.
Tulala lang ako habang pinagmamasdan ang lalaking nagngangalang Marco habang nakahandusay sa lupa. Umiiyak namang nakayakap sa malamig niyang bangkay si Rina, isang prinsesa ng Kasem.
Dumating ang mga magulang niya kasabay ng ilan pang mga kawal. Pilit siyang pinatayo at ipinasok sa karwahe.
Princess Rina is engaged with Prince Primo of Avales. But she loves Marco, one of their soldiers. They planned to escape but unluckily caught.
Pero bago pa siya makapasok sa karwahe ay nilingon nya ako. "You should have let me die on that cliff" she said with gritted teeth.
As her carriage ran away, I felt a tear falling down my cheeks. Agad ko itong pinunasan.
"Ayos ka lang ba?" asked Nickolas beside me. I have many questions for him. Why is he here? How come he's that golden knight? But I'm too tired to process another thing in my mind.
"I did the right thing but... why does it feels so wrong?" I asked out of the blue. Niligtas ko si Rina pero bakit parang pakiramdam ko ay lalo ko lang siyang ipinahamak?
"There are some people who prefer to meet up with death because even though they're still breathing, life already left them dying. What's worse is that they are feeling it everyday." napalingon ako kay Nickolas. He seems to know many deep things. He must have gone through many hardships. And I'm afraid that it's all because of Victoria-- who seems to look like me.
"But life is still worth living after all, isn't it?" nginitian niya naman ako at tumango.
"Yet, it is. Someday, Princess Rina will find a reason to live life again." saad niya.
"You should rest now, Eerah. This day must have been so tiring for you."
* * *
Today is monday but it's already sembreak here. Ewan ko ba, march palang pero ang lamig na. This season was supposed to be summer in the mortal world.
Being a princess is quite a pain in the ass. You know, you should always wear gowns and crown even inside your room. Heck, ang hirap gumalaw.
I went outside the room just to be greeted by maids and soldiers. The king is in a meeting in Aspel together with the queen. I should be the one to join them pero si Ariel nalang ang isinama nila dahil sa tingin nila ay hindi pa ako maayos dahil sa nangyari kagabi.
While Victor, Victoria's seven years old brother is in his room, busy being tutored. I've never seen him playing around. Nakakalungkot lang dahil ang bata niya pa para matutok nang ganoon sa pag-aaral. He should enjoy his youth.
I'm walking in the hallway together with Nick when a maid approached me.
"Prince Ethan is waiting for you at the balcony, your highness." napakunot naman ako. Ang aga aga naman niya.
"Is he with Ashley?" tanong ko pero umiling siya. Napalingon ako kay Nick pero nakakunot din ang noo niya. Anong ginagawa ni Ethan dito?
"Sige, pupunta na kami." saad ko sa maid at nagpatuloy ng paglalakad. Pero huminto rin ako nang may maalala.
"Ay, saan palang balcony?" I said and let an awkward smile. Ang rami kayang balkonahe sa palasyo.
"Dito po," saad niya at naglakad. Sinundan naman namin siya.
We went in the third floor of the palace. There are vacant rooms na nadadaanan namin. At sa dulo ay nandoon ang balkonahe.
Ethan is standing there, pinapagmasdan ang kabuuan ng kaharian. Lumapit ako sa kanya habang nasa pinto naman naiwan si Nick.
Tahimik akong lumapit at ginulat siya. I was expecting a shout from him but instead, he immediately took his sword and pointed it in my neck. Agad namang lumapit si Nickolas at tinutukan din siya ng espada.
"C-Chill, it's just me." nauutal kong saad habang nakatitig sa talim ng espadang nakatutok sa leeg ko.
"Patawad," sambit niya at agad inalis ang espada. Grabe naman pala magulat ang isang ito. Nakakapatay.
Agad din namang inalis ni Nickolas ang nakatutok na espada. Aalis na sana siya nang magsalita si Ethan.
"Teka, pamilyar ka." saad nito habang inuusisa si Nick. Yumuko naman siya bilang paggalang sa prinsipe.
"Schoolmate natin siya. Baka nakita mo na sa school." tugon ko naman. Napatango tango naman siya.
"Teka nga, bakit ka pala nandito? Ang aga aga pa ah. Tsaka bakit hindi mo kasama si Ash?" tanong ko. Commonly kasi kapag bumibisita siya, palagi silang magkasama.
"Gusto lang kitang kamustahin. Nabalitaan ko ang nangyari kagabi." saad niya. Napayuko ako. Naalala ko na naman si Rina.
"Ayos na ako. May balita ka ba kay Rina? Ayos lang ba siya?" sunod sunod na tanong ko sa kanya.
"She's already in their kingdom. Ang balita ko ay ikinulong siya sa kwarto niya. Pero ang alam ko ay itutuloy pa rin ang kasal nila ni Primo at ang mas malala pa doon ay balak nilang ganapin iyon bukas." saad niya dahilan para masamid ako sa sarili kong laway.
"Seriously!? Hindi man lang nila binigyan ng panahon si Rina para makapagmove-on." Hindi ko makapaniwalang saad. Wala silang kwenta.
"Hindi ko rin alam kung bakit but I have a bad feeling with that. There's something between the rulers of Kalem and Avales." sabi ni Ethan kaya napakunot naman ang noo ko.
"What do you mean?"
Pero imbis na sumagot ay ngumiti lang siya at umiling. "You shouldn't be involved with things like that, Victoria. You'll be safe, in that way." tugon niya. Magsasalita pa sana ako nang may iniabot siya sa akin na isang basket.
Nanlaki naman ang mga mata ko nang makita ang mga tsokolateng laman nito. "I need to go now. Goodbye, your highness." saad niya at umalis.
Bumaba na rin ako sa balkonahe. Napapansin kong tinitingnan ako ng mga tagapagsilbi kaya nilapitan ko sila.
"Gusto niyo?" saad ko at inilahad ang basket ng tsokolate. Nagkatinginan naman sila.
"Sige na, masama sa akin ang sobrang chocolates. Tsaka sharing is caring." sabi ko pa at nginitian sila. Nagtaka naman sila pero kumuha na rin kalaunan.
Nilingon ko naman si Nickolas at iniabot ang isang tsokolate. Hindi naman siya kumibo at tinitigan lang ito sa kamay ko.
"Kuhanin mo kaya," saad ko pero hindi pa rin siya gumalaw. Ibinaba ko ito at binalatan. "Say, ah!" sabi ko at inilapit sa bibig niya pero tinunggo niya lang ito.
"Hindi ako kumakain ng tsokolate." saad niya at naglakad na palayo. Nakanguso ko namang kinain nalang iyon. Edi wag!
* * *
It's already noon when I decided to have a walk in the garden. At dahil bantay ko si Nickolas ay nakasunod lang siya sa'kin.
"Teka nga, paano ka nga pala nakapasok dito? And you applied as a knight." tanong ko habang dinidiligan ang mga orkidia na binigay ni Ethan.
"Matagal na akong inaalok sa pwesto na'to but I always refuse." palihim naman akong napangiti. Tinanggap niya kaya iyon dahil sa'kin? In your dreams, Eerah.
"My father was a trusted knight of the king kaya madali lang akong nakapasok." napatigil naman ako sa pagdidilig at napayuko. I know, he still remember that tragedy whenever he sees me.
"Tara na. Mag-gagabi na. Baka mahamugan ka." saad niya at kinuha ang lagadera sa kamay ko. Naglakad na siya kaya sumunod na ako. There's a moment of silence and I tried to break it.
"Bakit nga pala hindi mo agad sinabi na ikaw pala 'yan? Balak ko pa naman sana talagang ibenta ka." sabi ko habang hinahawakan ang mga bulaklak na nadadaanan.
"Seryoso ka talaga?" hindi niya makapaniwalang tanong. Napahalakhak naman ako sa reaksyon niya.
"Oo naman. Alam mo bang kapag ibenenta ko ang ginto na yan sa mundo ko, ang yaman ko na. I can make a lot of businesses. At kapag sinuwerte ay mapapalago ko iyon. Pwede rin akong tumakbo bilang politiko. Malay mo maging presidente pa ako at aangat na ang antas ng buhay sa Pilipinas. Oh, diba!" saad ko. Pero napatawa ulit ako nang makitang nakakunot ang noo ni Nickolas.
"You sound like a mortal," sabi niya. Humarap naman ako sa kanya at nagpamewang.
"Because I'm a mortal," tugon ko. Napailing nalang siya at nagpatuloy sa paglalakad. Ako naman, patuloy pa rin ang pagtawa dahil sa reaksyon niya kanina.
Isang kawal ang kumausap sa kanya. I got curious kaya lumapit ako pero sakto naman iyong pagtapos ng usapan nila.
"Anong pinag-usapan niyo?" I cheerfully asked. Pero nawala rin ang sigla ko nang makita ang ekspresyon niya nang lumingon siya sa akin. Why does it looks like he just recieved a bad news?
"M-May problema ba?" nauutal kong tanong. I have a bad feeling about this.
Huminga muna siya nang malalim bago sumagot.
"Princess Rina is already dead. She took suicide."
~ ~ ~
Storyline entry:
And the girl asked herself, "Did I really saved her? Or just made everything worse?"