မျက်နှာလေး နီရဲပြီး မျက်လုံးအတင်းမှိတ်ထားတဲ့ ပိုးတုံးလုံးကောင်လေးနားကို နီးသည်ထက်နီးအောင် တိုးသွားလိုက်ပြီး ရင်ဘတ်မှ အောက်သို့ အနည်းငယ်လျှောနေသော စောင်ကို ရင်ဘတ်အထက်ထိ ရောက်အောင် ဆွဲခြုံပေးလိုက်သည်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို ချိုမြိန်တဲ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာသွန်းပေးလိုက်ချင်ပေမယ့်လည်း အခုတော့ မဖြစ်နိုင်သေး အချိန်မကျသေး။ ဒါကြောင့် စိတ်ဆန္ဒတွေ အလုံးစုံ ချုပ်တည်းကာ စောင်ကိုသာ ခြုံပေးလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ ရေချိုးခန်းထဲ သွားလိုက်သည်။
_________________________________________
"Yeosang ahhh လွမ်းနေတာ"
ဆိုပြီး ပြေးဖက်လာသော Wooyoung ကို တွန်းမထုတ်မိသလို ပြန်လည်း မဖက်မိ မတ်တပ်သာ ရပ်ထားမိသည်။
"ဘယ်လိုဖြစ်သွားပြီလဲ အဆင်ပြေခဲ့လား"
"ဌာနချုပ်က ကိုင်မယ်လို့ ပြောတယ်။ စခန်းမှူး Jongho တော့ နောက်ထပ် သုံးရက်လောက် နေရဦးမယ် ထင်တယ်။"
ထိုသို့လည်း ပြောလိုက်ရော
"တကယ်"
ဆိုပြီး မျက်လုံးတွေ အရောင်လက်လာသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကျပ်မပြည့်လေးကို ခေါင်းအသာခါရင်း ရယ်လိုက်သည်။
"Yeosang ရေ ညနေကျရင် အဟဲ bar သွားရအောင်လေ မင်းသွားကတည်းက ငါ မရောက်သေးဘူး။"
ဘုရားစူး မသိရင် ကိုယ်ကပဲ တစ်လနှစ်လလောက် အဝေးသွားရတဲ့အတိုင်း။ သူနဲ့ မတွေ့တာကမှ မနေ့က တစ်ရက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ တကယ် မလွယ်ကြောလေး။
"ပြီးရော။ အခုတော့ ငါစခန်းမှူးခိုင်းထားရှိလို့ Shinelight company ကို ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်။"
"Okay"
"Yeosang?"
ရင်းနှီးနေတဲ့ အသံနဲ့ နာမည်ခေါ်သံကြားလိုက်ရလို့ သက်ပြင်းအသာချပြီး အနောက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဟုတ်နေတာပဲ Yeosang ဖြစ်နေတာကိုး။"
"သြော် အစ်ကို Seonghwa"
"ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ။ အစ်ကိုနဲ့တွေ့ဖို့လား။"
ပြောရင်း ရယ်ပြလာသော အစ်ကို။
"ကိစ္စလေးတစ်ခုကြောင့်ပါ။"
"သြော် ကိစ္စက ပြီးသွားပြီလား။ ပြီးသွားရင် အစ်ကိုနဲ့ နေ့လယ်စာ သွားစားရအောင်လေ။"
"နေပါစေ အစ်ကို ကျွန်တော် စခန်းပြန်ရောက်မှပဲ Wooyoung နဲ့အတူ စားတော့မယ် သူကျွန်တော့်ကို စောင့်နေတာမို့လို့။"
"သြော် Wooyoung ရော ရဲထဲဝင်လိုက်တာလား။"
ပြောရင်း ညှိုးကျသွားသော အစ်ကို့မျက်နှာကို သတိပြုမိလိုက်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့ ကိစ္စမရှိတော့ရင် ကျွန်တော့်ကို သွားခွင့်ပြုပါဦး။"
"နေ နေပါဦး။"
ပြောရင်း Sang လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
"အစ်ကိုလည်း စခန်းလိုက်ခဲ့လို့ရလား။ Wooyoung ကိုပါတွေ့ချင်လို့။"
မတတ်နိုင်။ သူ Sang နဲ့အတူ တတ်နိုင်သမျှ ကြာကြာနေချင်သည်။ မငြင်းလိုက်ပါနဲ့ Sang။
"ရပါတယ် လိုက်ခဲ့လေ။"
သူ့မှာ ငြင်းစရာမရှိ။ Wooyoung နဲ့ တွေ့ချင်လို့လို့ ပြောတယ်မလား။ Wooyoung နဲ့ အစ်ကိုကလည်း အရင်က ခင်ခဲ့တာဆိုတော့ သူက တားလို့မှ မရတာ။ မဟုတ်ဘူး တားပိုင်ခွင့်မှမရှိတာ။
"အဲ့ဒါဆို parking မှာတွေ့မယ်လေ။ အစ်ကို ပစ္စည်းတွေ သွားယူလိုက်ဦးမယ်။"
မငြင်းဘဲ လက်ခံလိုက်တဲ့ သူကြောင့် သူတကယ် ပျော်သွားသည်။ ဒီလိုပဲ မင်းက ရှေ့မတိုးနိုင်ရင်တောင် ရပ်နေပေးပါ။ ကိုယ်ပဲ ရှေ့ကိုလှမ်းလာခဲ့ပါ့မယ်။ လှမ်းလာတဲ့လမ်းမှာ ဆူးညှောင့်ခလုတ်တွေ အကုန်လုံးကို ကိုယ်ဖြတ်ကျော်လာပြီး လာခဲ့မှာမို့ ကိုယ့်ကို ရပ်စောင့်နေပေးပါ။ မင်းဘက်က နောက်ဆုတ်ပြီး ထွက်ပြေးသွားရင်လည်း ကိုယ်မိအောင် လိုက်ဖမ်းမယ်။ ကိုယ်မင်းကို ထပ်ပြီး အဆုံးရှုံးမခံနိုင်တော့လို့ပါ။
_________________________________________