💖 ခ်ဳိၿမိန္ေသာ ဇနီးဆိုးေလး 💖
Book. : 33
Chapter. : 1 - 6
Original novel : Perfect Secret Love
Translator. : Goddess
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
စာစဥ္ ၃၃ ၊ အခန္း ၁ ။ အိပ္ရာမထနုိင္ဘူး
စီရီဟန္ ေၿပာလုိက္သည္နွင့္ ရီ၀မ္၀မ္သည္
သူ ့လက္ေမာင္းနွင့္ ဖိညွစ္ထားသည့္ အီလဲဗင္းအား လႊတ္ခ်ပစ္လုိက္သလို သူမေၿခေထာက္ေအာက္က ကိုယ္ရံေတာ္ကိုလည္း ကန္ထုတ္ပစ္ လုိက္ေလသည္ ။ ဒီေနာက္ ၿပံဳးၿပံဳးၿဖီးၿဖီးၾကီးၿဖင့္ စီရီဟန္ဆီ ခုန္ေပါက္သြားေတာ့သည္ ။
အနက္ေရာင္ကိုယ္ရံေတာ္အဖြဲ ့သည္ ေၿမၾကီးတြင္ ခုိင္ခုိင္ၿမဲရပ္ေနၾကရင္း သူတုိ ့၏သခင္ေလးက ထိုမေကာင္းဆုိး၀ါးမအား ေခၚထုတ္သြားၿပီကုိ ၿမင္ေနၾကရၿပီးေနာက္မွ အားလံုး ဟူးခနဲ သက္ၿပင္းခ်မိကုန္ၾကသည္ ။
ငါတုိ ့…ရွင္သြားၿပီ…
ငါတုိ ့ကုိ ကယ္နုိင္ဖုိ ့အတြက္ သခင္ေလးက တကယ္ၾကီး ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ စြန္ ့လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ရတာပဲ…
အရမ္း ဟတ္ထိသြားၿပီကြာ…
စီရီဟန္သည္ ရီ၀မ္၀မ္အား အိပ္ခန္းထဲ ေခၚသြားၿပီးေနာက္ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ အိပ္ရာထက္ လွဲခ်လုိက္ၿပန္သည္ ။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာၿဖင့္ ဤတစ္ၾကိမ္တြင္မူ ရီ၀မ္၀မ္သည္ တည္ၿငိမ္ေနသည္ ။ သူမေလးသည္ တစ္ညလံုးလံုး အေၿပးအလႊား လႈပ္လႈပ္ရွားရွား လုပ္ထားခဲ့သၿဖင့္ အိပ္ရာေပၚ လွဲခ်လုိက္သည္နွင့္ သိပ္မၾကာခင္ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်သြားေတာ့သည္ ။
သူမေလး၏ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အိပ္စက္ေနပံုေလးကို ၿမင္ေနရသၿဖင့္
ဟူးခနဲ သက္ၿပင္းခ်မိကာ စိတ္ေအးသြားေတာ့သည့္ စီရီဟန္ ပင္ ။ သို ့ေသာ္၊ သူ ့ကုိယ္တြင္းက မီးေတာက္သည္ကေတာ့ တေၿမ့ေၿမ့ေလာင္က်ြမ္းပူၿမိဳက္ေန ရေလရာ သူ ့ခမ်ာ တစ္ေရးပင္ အိပ္မေပ်ာ္နုိင္ ၿဖစ္ေနရ၏ ။
ေနာက္တစ္ေန ့မနက္၊ ရီ၀မ္၀မ္သည္ ခါတုိင္းလုိပင္ ၾကည္လင္ရႊင္ပ်စြာၿဖင့္ ႏုိးထလာသည္ ။
“အမေလး…နာလုိက္တာ နာလိုက္တာ….”
ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပင္ သူမ၏ခႏၶာကုိယ္အနွံ ့ဆီကေန ရင္းနွီးက်ြမ္း၀င္ေနသည့္နာက်င္ကိုက္ခဲမႈတုိ ့ကို ခံစားလုိက္ရသည္ ။
“ငါ အရက္ေသာက္လုိက္တုိင္း ဘာလုိ ့မ်ား တစ္ကုိယ္လံုးကိုင္ရုိက္ခံထားရ သလုိမ်ိဳး အၿမဲခံစားေနရတာလဲ မသိဘူး”
သူမေလး တိုးတိုးေလး ေရရြတ္ေနမိရင္း သတိၿပဳမိလုိက္သည္ကား စီရီဟန္သည္ သူမနံေဘးတြင္ အိပ္ေမာက်ေနဆဲ ၿဖစ္ေလသည္ ။
စီရီဟန္သည္ သူမထက္ အိပ္ရာထေနာက္က်သည္ဆုိသည္က ခပ္ရွားရွားရယ္သာမဟုတ္ပါလား ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ သူ ့အား ႏႈိးမေနေတာ့ ။ အိပ္ရာထဲကေန တိတ္တိတ္ေလး ထလုိက္ၿပီး ေရမုိးခ်ိဳးၿပီးသည့္ေနာက္ ေအာက္ထပ္သုိ ့ ဆင္းသြားလုိက္သည္။
သူမ ၿခံ၀င္းထဲ ၀င္လုိက္သည္နွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္
ရႊီရီအား ထိပ္တုိုက္ေတြ ့လုိက္မိေခ်သည္ ။
ရီ၀မ္၀မ္အား ၿမင္လုိက္သည့္အခုိက္ ရႊီရီသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ခ်ာကနဲ လွည့္ကာ လွစ္ခနဲ ထြက္ေၿပးဖုိ ့ ၿပဳလာ၏။ သုိ ့ေသာ္၊ ကံေကာင္းစြာၿဖင့္ သူ ့ကိုယ္သူ ထိန္းသိမ္းနုိင္မိေလသည္ ။
*အဟမ္း* “မဂၤလာမနက္ခင္းပါ၊ သခင္မေလး ၀မ္၀မ္”
“မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ၊ အိမ္ေတာ္ထိန္း ရႊီ”
ရီႊရီသည္ ရီ၀မ္၀မ္၏အေနာက္ဘက္အား တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္၏ ။
“ဟုိေလ…သခင္မေလး ၀မ္၀မ္...သခင္ေလး ၉ ဘယ္မွာလဲ”
“သူ မႏိုးေသးဘူး…အိပ္ေနတုန္းပဲ”
ရီ၀မ္၀မ္ ၿပန္ေၿဖလုိက္ၿခင္း ၿဖစ္သည္ ။
ရႊီရီ ။ “အဟမ္…”
အနားကေန နားစြင့္ကာေထာင္ေနၾကသည့္ အီလဲဗင္း၊
ဖန္ရႊမ္းယီ နွင့္ တၿခားေသာကိုယ္ရံေတာ္တုိ ့အားလံုး ။ “…”
အဟမ္း၊ ဒီေလာက္ေတာင္ ေနၿမင့္ေနၿပီ…သူ မထေသးဘူး..
မေန ့ညတုန္းက သခင္မေလး ၀မ္၀မ္ သခင္ေလး ၉ ကုိ ဘာမ်ား လုပ္လိုက္ပါလိမ့္ ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာၿဖင့္ ေခါင္းကိုက္လုိက္မိေလၿပီ ။
ရႊီရီ ငါ့ကို ဘာလို ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းၾကီး ၾကည့္ေနတာလဲ ။
….
ဒက္ဇလင္း မီဒီယာ၊ ရံုးခန္းထဲတြင္ ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ မေန ့ညက တ၀ၾကီးေသာက္လုိက္ရၿခင္း ေၾကာင့္ ၿဖစ္မည္ ။ အလုပ္သို ့ၿပန္သြားခ်ိန္တြင္ စိတ္ရႊင္လန္းကာ အားအင္တုိ ့တက္ၾကြေန၏ -
“ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ နဂါး ၂” နွင့္ ပတ္သက္သည့္သတင္းတုိ ့ကုိ ဖတ္ရႈၾကည့္ေနေလသည္ ။
အခုခ်ိန္တြင္ ဤဒရမ္မာဇာတ္လမ္းတြဲ ထုတ္လႊင့္လာသည္မွာ ဇာတ္လမ္းတစ္၀က္ ေရာက္လာသလုိ လ်ိဳခ်န္းသည္ နာမည္ၾကီးလာခဲ့ေလၿပီ ၿဖစ္သည္ ။ ဇာတ္လမ္းတြဲထဲတြင္ သူသည္ ဇာတ္ရံေနရာကပါ၀င္ထားၿခင္း ၿဖစ္သည္ဆုိေသာ္ၿငားလည္း သူ ေပၚလာသည့္အခန္းတစ္ခန္းတုိင္းသည္ အလြန္တရာ ၾကည့္ရႈသူဦးေရ ၿမင့္တက္လာသည္ခ်ည္းပင္ ၿဖစ္၏ ။ ဇာတ္ရွိန္အထြတ္အထိပ္ ေရာက္သည့္ဇာတ္၀င္ခန္းတုိ ့ထဲ တြင္ သူသည္ အင္ပါရီယာၿမိဳ့ေတာ္ထဲက တီဗြီထုတ္လႊင့္မႈထဲ တြင္ ၾကည့္ရႈသူဦးေရ အမ်ားစုစံခ်ိန္ကိုပင္ ခ်ိဳး၀င္ထားခဲ့ေလၿပီ ။ အြန္လိုင္းေပၚတြင္ လူရွာအမ်ားဆံုးေသာသရုပ္ေဆာင္ တစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာေနသလုိ ေၾကာ္ၿငာကမ္းလွမ္းမႈတုိ ့ ့သည္လည္း ၿပတ္လပ္သည္ဟူ၍ မရွိေနေပ ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ သူ ့အတြက္ ဂုဏ္ရွိေစမည့္ေၾကာ္ၿငာတုိ ့ ့တစ္ခုစနွစ္ခုစကို စီစဥ္ေပးထားနုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဇာတ္ကားတစ္ကား ဇာတ္လမ္းတြဲတစ္တြဲမွပင္ စီစဥ္ေပးထားၿခင္းကား ရွိမေနပါေခ် - သူမသည္
စုန္ ့က်င္းလင္ဆီမွ သတင္းကို ေစာင့္စားေနဆဲပင္ ၿဖစ္သည္ ။
သူသည္ နာမည္ေထာင္တက္လာၿပီး ဂြင္အၾကီးၾကီးဖမ္းနုိင္မည့္အခြင့္ေရး ေကာင္းတစ္ခုကို လက္လြတ္လုိက္ပါက အလဟသေရစုန္ေမ်ာကုန္လိမ့္ မည္ကို ရီ၀မ္၀မ္ ေကာင္းေကာင္း သိေနပါေသာ္လည္း သူမအေနၿဖင့္ စုန္ ့က်င္းလင္၏ဇာတ္ညႊန္းသည္ ေစာင့္ရက်ိဳးနပ္မည္ကုိ အယံုၾကီး ယံုၾကည္ထားသည္ပင္ ။
ရီ၀မ္၀မ္ အလုပ္ရႈပ္ေနခ်ိန္ တံခါးေခါက္သံ ေပၚထြက္လာ သည္ ။
“၀င္ခဲ့ပါ”
“အစ္ကုိ ရီ…”
ရွန္းမန္က်ဴသည္ တံခါးကို တြန္းဖြင့္လာၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားစြာၿဖင့္ ရံုးခန္းထဲ ၀င္လာသည္ ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ သူမကို ေတြ ့လုိက္သည္နွင့္ တစ္ေန ့ညက သူမတုိက္ခန္းထဲ ေပၚလာၿပီး သူမအား ကိုယ္လံုးတီးၿဖင့္ အိပ္ရာထဲ ဆြဲသြင္းဖုိ ့ၾကိဳးစားခဲ့သည့္ ပံုရိပ္အား ခ်က္ခ်င္းအမွတ္ရမိသြားရ၏ ။
*အဟမ္း*
“ကိစၥရွိလုိ ့လား”
ရွန္းမန္က်ဴသည္ ငိုခ်ေတာ့မတတ္ၿဖစ္ေနေလၿပီ ။
သူမ ေခါင္းကိုငံု ့ထားၿပီး ေၿပာလာသည္ ။
“အစ္ကို ရီ…ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ အဲ့ေန ့ညက ရုိင္းသြားမိတယ္ ။ က်ြန္မ…က်ြန္မက အဲ့လုိမိန္းကေလးမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး…ဒီ…ဒီတုိင္း…”
ရီ၀မ္၀မ္ သက္ၿပင္းခ်မိသြား၏ ။
“ဒါၿဖင့္ ဘယ္သူက အဲ့လုိလုပ္ခုိင္းတာလဲ”
တစ္ေယာက္ေယာက္သာ သူမကုိ တစ္ခုခုေၿပာမထားဘူးဆုိပါလ်ွင္ ေန ့ခ်င္းညခ်င္း တၿခားတစ္ေယာက္လုိ ေၿပာင္းသြားစရာအေၾကာင္း
မရွိဘူး မဟုတ္ပါလား ။
ရွန္းမန္က်ဴသည္ တြန္ ့ဆုုတ္ၿခင္းမရွိဘဲ
ကုန္ရႊီအား သစၥာေဖာက္ပစ္လုိက္၏။
“အဲဒါ ကုန္ရႊီ ပါ…သူက ေၿပာတယ္…
အစ္ကိုက အဲ့လုိမ်ိဳးမွ ၾကိဳက္တာတဲ့…”
ရီ၀မ္၀မ္ ။ “ဘယ္လုိမ်ိဳးလဲ”
ရွန္းမန္က်ဴ ။ “အစ္ကုိက အရုိင္းဆန္တဲ့မိန္းကေလးေတြကို ပိုၾကိဳက္တယ္တဲ့ ။ အရိုင္းဆန္ေလ ပိုေကာင္းေလပဲတဲ့ ။ က်ြန္မသာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ ့တဲ့တဲ့ ေၿပာေပးလုိက္ရင္ အစ္ကုိ ၾကိဳက္လိမ့္မယ္တဲ့…”
ရီ၀မ္၀မ္ ။ “…”
အဲ့ဒီေခြးေကာင္ေလးေတာ့လား ။
......................................................................
စာစဥ္ ၃၃၊ အခန္း ၂ ။ လုိက္လုပ္နုိင္မယ့္အရာ မရွိဘူး
မဆန္းေတာ့ဘူး ။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ ့ ရွန္းမန္က်ဴက ရုတ္တရက္ၾကီး အရမ္းေတြ ပြင့္လင္းၿပလာတာကိုး ။ ေနာက္ကြယ္မွာ အဲ့ဒီေခြးသေတာင္းစားေလး ရွိေနတာကိုး ။
“ဘုန္း------” ရံုးခန္းတံခါးအား တစ္ေယာက္ေယာက္ တြန္းဖြင့္လုိက္ၿခင္းပင္ ။
ကုန္ရႊီသည္ ေလရူးလုိ အေလာတၾကီး ေၿပး၀င္လာသည္ ။
“မီနာစန္ ။ အုိဟုိင္းယိုး ။ အစ္ကုိ ရီ…ၿပန္ေရာက္လာၿပီလား ။ မေန ့တုန္းက မေတြ ့လုိက္ရဘူး၊ ဒီေန ့မွပဲ ေတြ ့ရေတာ့ တယ္ ။ က်ြန္ေတာ့္အတြက္ လက္ေဆာင္ပါလာလား ။ ၿမန္ၿမန္ေလး…ၿမန္ၿမန္ေလး ေပးေတာ့”
ရီ၀မ္၀မ္သည္ မ်က္လံုးတုိ ့ က်ဥ္းေၿမာင္းလုိ ့ေနေလသည္ ။
“လက္ေဆာင္လား…လက္သီးအၾကီးၾကီးဆုိရင္ ဘယ္လုိလဲ”
ကုန္ရႊီ မ်က္ေတာင္မွိတ္ခတ္မွိတ္ခတ္ လုပ္လာသည္ ။
“ဟမ္…ဘာလုိ ့က်ြန္ေတာ့္ကို ထုိးမွာလဲ ။
အစ္ကုိ မရွိတဲ့အခ်ိန္ က်ြန္ေတာ္ ဒီေလာက္လိမ္လိမ္မာမာေနတဲ့ဟာကို ။ က်ြန္ေတာ္ ၿပသနာ ငါးခုပဲ…မဟုတ္ ေသးဘူး၊ သံုးခုပဲ ရွာရေသးတယ္…”
၀ိုး…ေတာ္ေတာ္ေလး လိမ္မာေနတယ္ေပါ့ေလ…
ရီ၀မ္၀မ္၏ႏႈတ္ခမ္းတို ့သည္ တြန္ ့တက္လာၿပီး က်ိတ္ရယ္ရယ္လာသည္ ။ သူမ တုိးတုိးေလး ေၿပာလုိက္၏ ။
“ငါ ၾကားတာေတာ့ ငါက ပုိၿပီးအရိုင္းဆန္၊ ပိုၿပီးပြင့္လင္းတဲ့မိန္းကေလးေတြ ကို သေဘာက်တယ္လုိ ့ မငး္ ေၿပာခဲ့တယ္ဆုိ ။ ဘာတဲ့…ပိုအရိုင္းဆန္နုိင္ေလ ပိုေကာင္းေလဆုိလား…”
ကုန္ရႊီ၏အၿပံဳးၾကီး တန္ ့သြားရေတာ့သည္ ။
ဒီေတာ့မွ ရုံးခန္းထဲတြင္ ရွန္းမန္က်ဴပါ ေရာက္ေနမွန္း သတိၿပဳမိသြားရသည္ ။
သူမသည္ သူ ့ကို သစၥာေဖာက္လုိက္ၿပီၿဖစ္မွန္း သိသြားသလုိ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းပင္ အၿပစ္ရွိသလုိ ခံစားမိသြားရၿပီး အေၾကာက္ၾကီးေၾကာက္သြားကာ ေၿပာဆုိလာေတာ့သည္ ။
“အစ္ကုိ ရီ…က်ြန္ေတာ္…က်ြန္ေတာ္ မွားပါတယ္…” *အီး ဟီး ဟီး*
ဒီေတာ့မွ ကုန္ရႊီ၏အလွည့္စားခံလုိက္ရၿခင္းမွန္း သေဘာေပါက္သြားေတာ့ သည့္ ရွန္းမန္က်ဴခမ်ာ
သူ ့ေနာက္ေၿပးသြားၿပီး တဘုန္းဘုန္း ရုိက္ေတာ့၏။
“ေကာင္းေရာ…ကုန္ရႊီ ။ နင္ ငါ့ကို ညာရဲတယ္…နင္ ငါ့ကို ေဆးထုိးရဲတယ္ေပါ့ေလ”
“အားးးး…ငါ့မ်က္နွာကို မရိုက္နဲ ့ဟ”
ကုန္ရႊီသည္ မ်က္နွာကို အုပ္ၿပီး ေၾကာင္နွင့္ၾကြက္လုိ
စလိန္ေၿပးတမ္း ကစားေနသည့္နွယ္ ထြက္ေၿပးေနသည္ ။
“ေတာ္ေတာ့၊ ဒီေလာက္ဆုိ ရၿပီ”
ရီ၀မ္၀မ္ ကူကယ္ရာမဲ့စြာ ေၿပာလာေတာ့မွ ။
သူတို ့နွစ္ဦးသား ထုရိုက္ေနၿခင္းကို ရပ္တန္ ့သြားေတာ့သည္ ။
ဒီအခုိက္အတန္ ့၊ ကုန္ရႊီသည္ တစ္ခုခုသိရေအာင္ လုပ္ဖုိ ့ ့လည္း မေမ့ေပ ။ ရွႏ္းမန္ခ်ီနား ကပ္သြားၿပီး ေမးလုိက္သည္ ။
“ဒါနဲ ့…ရွန္းမန္က်ဴ…မင္း တကယ္လုပ္ခဲ့တာလား ။ ဘာလုပ္ခဲ့တာလဲ”
ရွန္းမန္က်ဴသည္ကား သူ ့အား အစိမ္းလုိက္၀ါးေတာ့စားေတာ့မတတ္ ။
အံတုိ ့ကို ၾကိတ္ကာ သူ ့အား စူးစူးရဲရဲၾကည့္လုိက္ၿပီး တုိးတိုးေလးၿပန္ေၿပာ လာသည္ ။
“ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး အက်ၤီမရွိေတာ့သေလာက္ ၿဖစ္တာ ေတာင္မွ အစ္ကုိ ရီ က ဘယ္လုိမွ မေနဘူး - ရွက္စရာေကာင္းလုိက္တာ၊ အဲ့ဒါေတြအားလံုး နင့္ေၾကာင့္ ၿဖစ္ရတာ”
“၀ုိး…အထင္ၾကီးေလာက္စရာပဲကြာ…”
ကုန္ရႊီသည္ တအံ့တၿသၿဖစ္ေနသည္ ။
ဟမ္…တစ္ကိုယ္လံုးခ်ြတ္ၿပတာေတာင္မွ သူ ဘယ္လုိမွ မေနဘူးတဲ့လား… သြားၿပီ၊ သြားၿပီ…
အစကေတာ့ သူသည္ အစ္ကုိ ရီ အား ၿပန္ဆြဲေခၚထား ခ်င္ေနၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္…သို့ေသာ္ အစ္ကုိ ရီ သည္ ထပ္ၿပီးေဂးစရာမရွိေတာ့ေလာက္ ေအာင္ကို ေဂးေနလိမ့္မည္ဟု သူ မထင္ထားမိခဲ့ပါေခ်…
ရွန္းမန္က်ဴသည္ ကုန္ရႊီ၏စကားတုိ ့ကို နဲနဲမွပင္ မယံုၾကည္ေတာ့ ။ ေအာင္နုိင္သူအသြင္ၿဖင့္ ရီ၀မ္၀မ္၏စားပြဲေရွ ့ မတ္တပ္ထရပ္လုိက္ၿပီး ေမးလုိက္သည္ ။
“ဒါဆုိ..အစ္ကုိ ရီ…အစ္ကုိက ဘယ္လုိမိန္းကေလးမ်ိဳး ေတြကို ၾကိဳက္လဲ”
ကုန္ရႊီသည္ ေလ်ွာက္သြားလုိက္ၿပီး သူမ ပုခံုးအား ခပ္ဖြဖြပုတ္ကာ ။
“ေမးမေနနဲ့ေတာ့ ။ မင္း သိရင္ေတာင္ အက်ိဳးမရွိဘူး -
မင္း လိုက္လုပ္နုိင္မဲ့အရာ မရွိဘူး…”
ရွန္းမန္ခ်ီခမ်ာ အၿမင္ကတ္လာေတာ့၏ ။
“သြားစမ္းပါ ။ ငါ လုိက္လုပ္္နုိင္လား မလုပ္နုိင္ဘူးလား
နင္က ဘယ္လုိလုပ္ သိမွာလဲ”
ကုန္ရႊီသည္ သူမခႏၶာကုိယ္အား ေစ့ေစ့ငငၾကည့္လာသည္ ။
“မင္းကုိယ္မွ တစ္ခုမရွိဘူး…”
မင္းက ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေတာ့ ေယာက်ာ္းၿဖစ္ေအာင္ လုပ္နုိင္မွာမုိ ့လို ့လဲ ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ ကနု္ရႊီအား တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္ၿပီး စကားမလြန္ခင္ ရပ္လိုက္ဖုိ ့ရာ အခ်က္ၿပလာ၏ ။ ဒီေနာက္၊ ရွန္းမန္က်ဴ ဘက္သုိ ့ လွည့္လုိက္ၿပီး ။
“ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ မန္က်ဴ ။ က်ြန္ေတာ့္မွာ ရည္းစားရွိေနၿပီးသားပါ”
ရွန္းမန္က်ဴသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထုတ္ေၿပာလာသည္ ။
“ရည္းစားရွိလည္း ရတယ္”
ရီ၀မ္၀မ္ ။ “က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ မရဘူး”
ရွန္းမန္က်ဴသည္ အံ့ၿသသြားၿပီး မ်က္နွာနီၿမန္းလာသည္ ။ အနုပညာေလာကထဲတြင္ အားလံုးသည္ ေၿမြေၿမြခ်င္း ေၿခခ်င္းလိမ္ယွက္ေန ၾကၿပီး သူမ၏အလွကို ပိုင္ဆုိင္လုိခ်င္သူတုိ ့မွာ ဒုနွင့္ေဒး ၿဖစ္ေလသည္ ။
သူမအား လုိက္ပုိးပန္းေနသူတုိ ့ဆုိသည္မွာလည္း မဆံုးနုိင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားၿပားလွ၏ ။ သုိ ့တုိင္ေအာင္၊ အစ္ကုိ ရီ သည္ကေတာ့ သူမ သူ ့အေပၚ ပစ္လွဲေၾကြၿပၿပီး တာေတာင္မွ လိုခ်င္တပ္မက္မႈရွိမေနဘူးတဲ့လား ။
ရီ ပုိင္သည္ အနုပညာေလာကထဲတြင္ ရွိေနသလုိ
သူ ့ဂုဏ္အဆင့္အတန္း အရ ဒီေလာက္ထိသန္ ့ရွင္းၿပီး ၿဖဴစင္ေနလိမ့္ဦးမည္ဟု သူမ ထင္မထားခဲ့ပါေခ် ။
အား…အၿမင္ကတ္လုိက္တာ၊ ငါ ဘာလုိ ့မ်ား ဒီလုိရွားပါးေယာက်္ားကို ေစာေစာကမေတြ ့ခဲ့မိရတာပါလိမ့္…
“အစ္ကို ရီ”
တံခါးကေန လ်ိဳခ်န္းအသံ ထြက္လာသည္ ။
လ်ိဳခ်န္း၏အေနာက္တြင္ လက္ေထာက္အနည္းငယ္ပါ ပါလာသည္ ။ သူသည္ အလြန္တရာအေနာက္တုိင္းဆန္ သည့္၀တ္စံုကို ၀တ္ဆင္ထားၿပီး အ၀တ္လဲခ်ိန္မရွိလုိက္ဘဲ ထုိပြဲကေန ခ်က္ခ်င္းဆင္းခ်လာၿခင္းမွာ သိသာလွသည္ ။
ရီ၀မ္၀မ္ ။ “လ်ိဳခ်န္း…အလုပ္မ်ားေနတာလား ။
ငါ မင္းကို လာရွာေတာ့မလို ့ပဲ…”
......................................................................
စာစဥ္ ၃၃၊ အခန္း ၃ ။ မန္ေနဂ်ာ အစားထုိးၿခင္း
ရီ၀မ္၀မ္ မတ္တပ္ထရပ္လုိက္လ်ွင္လိုက္ခ်င္း သူမ၏ေၿခသလံုးၾကြက္သားတုိ ့ တင္းခနဲၿဖစ္သြားသၿဖင့္ မ်က္ေမွာင္တုိ ့ၾကဳတ္မိသြား၏ ။
ဟာ…ငါ အရက္ေသာက္လုိက္တုိင္း ဘာလို ့ ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး ဒီေလာက္ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးၾကီး ကိုက္ခဲေနရတာလဲ ။
ဒီတစ္ေခါက္ ေၿခေထာက္ေတြပါ ကိုက္ခဲေနတာပဲ…
ငါ ဘာေတြမ်ား လုပ္ခဲ့မိပါလိမ့္ ။
“အစ္ကုိ ရီ…ဘာၿဖစ္လုိ ့လဲ” လ်ိဳခ်န္း အၿမန္ေမးလာသည္ ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပင္ ၿပန္ေၿဖလုိက္သည္ ။
“ဘာမွမဟုတ္ဘူး ။ ေလ့က်င့္ခန္းအရမ္း လုပ္မိသြားလုိ ့နဲ ့ ့တူတယ္ - ေၿခေထာက္နဲနဲ နာေနတယ္”
“အစ္ကုိ ရီ…ထုိင္ေနပါ”
လ်ိဳခ်န္းသည္ ရီ၀မ္၀မ္အား ကူထုိင္ခုိင္းလုိက္၏ ။
ဒီေနာက္၊ သူ၏တန္ဖိုးၾကီးလွသည့္အက်ီၤလက္တုိ ့အား ကပ်ာကယာ ေခါက္တင္လုိက္ၿပီး ရီ၀မ္၀မ္ေရွ ့တြင္ ဒူးေထာက္ထုိင္ကာ သူမ၏ေၿခသလံုးအား ႏူးႏူးည့ံည့ံေလး ႏွိပ္နယ္ေပးေနသည္…
လ်ိဳခ်န္းသည္ သူမေၿခေထာက္အား နွိပ္နယ္ေပးေနသၿဖင့္
ရီ၀မ္၀မ္ ေၿပာလာသည္ ။
“လ်ိဳခ်န္း…ရတယ္ ရတယ္…နွိပ္ေပးစရာ မလုိဘူး”
အခုခ်ိန္တြင္ လ်ိဳခ်န္းအတြက္ အရာရာသည္ ေၿပာင္းလဲသြား ေခ်ၿပီ - သူသည္ တစ္ဟုန္ထုိးနာမည္ၾကီးေနသည့္အၿပင္ ဘယ္သူကမွ လက္လွမ္းမ၀ံ့ရဲသည့္ အေဟာ့ဆံုးေသာ ၾကယ္ပြင့္ေတြထဲက ၾကယ္ပြင့္တစ္ပြင့္ ၿဖစ္လာေခ်ၿပီ ။
သူ သြားရာေနရာတုိင္းတြင္ သူ ့အား လူတုိင္း ေလးေလးစားစားဆက္ဆံၾကရၿပီး ခ်ီးက်ဴးေထာပနာၿပဳေနၾကရၿပီ ၿဖစ္သည္ ။
သုိ ့ေသာ္ သူ၏အဆင့္အတန္းမွာ မည္သုိ ့ပင္ ၿဖစ္ေနပါေစ ။ သူ ့အေနၿဖင့္ သူမအေပၚတြင္ ဘယ္ေတာ့မွ သေဘာထားေၿပာင္းလဲသြားမည္မဟုတ္သလို ပိုလုိ ့ပင္ အထင္ၾကီးေလးစားမိလာေခ်၏ ။
လ်ိဳခ်န္း၏မ်က္နွာသည္ ထူးထူးဆန္းဆန္းပင္
မႈန္သုန္လုိ ့ေနသည္ ။
“အစ္ကုိ ရီ…ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထုိင္ေန။ မလႈပ္နဲ ့”
ရီ၀မ္၀မ္ ေရြးခ်ယ္စရာမရွိေတာ့ဘဲ ထုိင္ေနေပးလုိက္ရ၏ ။
လ်ိဳခ်န္း၏နွိပ္နယ္ၿခင္းသည္ အင္မတန္လက္ေပါက္လွၿပီး ခနအတြင္းပင္ ရီ၀မ္၀မ္၏အေၾကာအၿခင္ေတြ တင္းမာေနရာမွ ေၿပေလ်ာ့သြားရသည္ ။
သူတုိ ့နံေဘးက ကုန္ရႊီသည္ကား ဤၿမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရွဴးရွဴးရွားရွား ၿဖစ္သြားၿပီး ပြစိပြစိ ေၿပာဆုိလာေတာ့သည္ ။
“ေဟ်ာင့္…လဒ၊ ဖြတ္ေကာင္ လ်ိဳခ်န္း...မင္း အက်င့္ပုတ္အူပုတ္ေကာင္ ။ ငါေတာ့ ရူးေတာ့မွာပဲ ။ အစ္ကို ရီ ရဲ့ဂရုစိုက္ခံရေအာင္လုိ ့ ငါနဲ့ ဘယ္လုိ ဖက္ၿပိဳင္ရမလဲပဲ သိတဲ့ေကာင္ၾကီး ။ အစ္ကို ရီ က အဲ့ေလာက္အကြက္ေလးနဲ ့ ့ေပ်ာ့မသြားဘူးကြ သိလား ။ ငါကသာ အၿမဲတမ္း အကို ရီ ရဲ့ အခ်စ္ေတာ္ေလးပဲ…ေနာ္”
ကုန္ရႊီ၏မေထာ္မနန္း ေၿပာဆုိေနမႈတုိ ့ေၾကာင့္ ရီ၀မ္၀မ္ခမ်ာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားၿဖစ္သြားရ၏ ။
ကုန္ရႊီ တတြတ္တြတ္ေၿပာဆုိေနခ်ိန္ သူ ့ရဲ့ဖုန္းကေန WeChat အသံ ထြက္လာသည္ ။ သူ မက္ေဆ့ခ်္ကုိ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ရာ ရင္ထဲလွပ္ခနဲ ၿဖစ္သြားရ၏ ။
“၀ါး…အစ္ကို ရီ…အစ္ကုိ ရာထူးတုိးသြားၿပီကြ”
ရီ၀မ္၀မ္၏မ်က္လံုးတို ့ လႈပ္ခတ္သြား၏ ။
“ရာထူးတိုးတယ္”
စိတ္လႈပ္ရွားစြာၿဖင့္ ကုန္ရႊီ ဆိုလာသည္ ။
“ဟုတ္တယ္ အစ္ကို ။ ထန္ရွင္းေဟ်ာ္က ဒုဥကၠဌ ေဟာင္း ေနရာအေၿပာင္း ခံရတယ္ဆုိတဲ့ အတြင္းသတင္းရထားတယ္ ။ အစ္ကုိ့ကုိ ဒက္ဇလင္းမီဒီယာ ရဲ့ဒုဥကၠဌ အၿဖစ္ ရာထူးတုိးေပးလိမ့္မယ္တဲ့ ။ အစ္ကုိ အခုခ်က္ခ်င္းပဲ ရာထူးသစ္ရေတာ့မယ္”
သူမ ရာထူးတုိးခံရေတာ့မည္ဆုိသည့္သတင္းကို ၾကားလုိက္ရၿပီး ရီ၀မ္၀မ္၏မ်က္နွာမွာ ထုိးစုိက္က်သြား ေတာ့သည္ ။
သူမအား ရာထူးတုိးေပးသည္ဆုိသည္မွာ အေၿပာင္းအလဲအၾကီးအမားၾကီး ၿဖစ္ေနသည့္တုိင္
သူမအား ၾကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားထားၿခင္း မရွိဘဲ ဒီေလာက္ရုတ္တရက္ဆန္ဆန္ၾကီး အေၿပာင္းအေရြ ့လုပ္ေပးသည္တဲ့လား ။
ဒါကို ၾကားလုိက္သည့္အခ်ိန္ လ်ိဳခ်န္းက ၀င္ေမးလာသည္ ။
“အစ္ကုိ ရီ က ဒုဥကၠဌအၿဖစ္နဲ ့ ရာထူးတုိးေတာ့မွာဆုိေတာ့ အစ္ကို ရီ ရဲ့ လူသစ္ရွာေဖြေရးဌာနရဲ့ဒါရုိက္တာရာထူးကို ဘယ္သူ၀င္ယူမွာလဲ”
“ေမးၾကည့္လုိက္ဦးမယ္…” ကုန္ရႊီသည္ သူ ့ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လုိက္ၿပီး ထန္ရွင္းေဟ်ာ္ထံ စာပို ့လုိက္၏ ။ တခနအၾကာ ၿပန္စာရလာသည္ ။
“သူ ၾကားတာကေတာ့ ခ်ဴးဟုန္ဂြမ္းရဲ့တူ၊ ကမာ႓ ့ ့အင္တာတိန္းမန္ ့ရဲ့ မန္ေနဂ်ာက လႊဲယူလိမ့္မယ္တဲ့ ။ ငါလခြမ္းတ့ဲမွ…ဒါကေတာ့ သိပ္ကို စိတ္ပ်က္ဖုိ ့ ့ေကာင္းသြားၿပီ - သူက မိဘေနာက္ခံကို သံုးၿပီး တက္လာတဲ့သူပဲ မဟုတ္ဘူးလား”
ကုန္ရႊီနံေဘးက လက္ေထာက္ေလးသည္ ဘာသိဘာသာ
ဆြံ ့အေနမိ၏ ။
သူမ တစ္ကုိယ္ၾကား ေတြးေနမိသည္ ။
ရွင္ကသာ မိဘေနာက္ခံကို အားအကုိးဆံုးသူပါ ၊ ဟုတ္ပီလား ။
သုိ ့ေသာ္လည္း ကုန္ရႊီသည္ သူ ့မိသားစုနွင့္ အဆက္အသြယ္ၿဖတ္ထားၿပီး ၿဖစ္သလုိ အဆက္အသြယ္ေတြကို အားကိုးၿခင္းရွိမေနေတာ့ပါေခ် ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာၿဖင့္ သူသည္ အေတာ္ေလးနာမည္ေက်ာ္သူ ၿဖစ္ေနလုိ ့သာ ။
သူ ့အေနၿဖင့္ ၿပသနာမရွာသေရြ ့ အခုခ်ိန္တြင္
ဘာၿပသနာမွ ရွိလာလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ ေတြးေတာလုိက္ၿပီး တုိးတုိးေလးေရရြတ္လာသည္ ။
“ခ်ိဳင္းယံုရွန္း…”
အမွန္တကယ္ပင္ သူမ ခန့္မွန္းထားသည္ထက္
ေစာစီးစြာ ေပၚထြက္လာခဲ့ေလၿပီ…
“ရာထူးတိုးသည္္” ဆိုသည့္စကားမွာ အေတာ္ပင္နား၀င္ခ်ိဳလွ၏။ သို့ေသာ္ တကယ္တမ္းတြင္ ရာထူးတုိးၿခင္းဆုိတာထက္ သူမလက္ထဲက အာဏာကို ဆြဲယူသြားၿပီး ရာထူးေလ်ာ့ခ်ပစ္ၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္ ။ ထိုေကာက္က်စ္ဥာဏ္မ်ားသည့္ ေၿမေခြးအိုၾကီး ခ်ဴဟုန္းဂြမ္း ဘာေတြၾကံေနသလဲကို သူမ နွစ္ခါၿပန္စဥ္းစားစရာပင္ မလုိေခ် - သူသည္ သူမဆီကေန တစ္ခုခ်င္းတစ္ခုခ်င္း ဘာမွမက်န္ေတာ့ေအာင္ ဆြဲယူသြား ခ်င္ေနၿခင္းပင္ ၿဖစ္ေပသည္။
ဤရာထူးတုိးၿခင္းသည္ကား ေၿခလွမ္းအစ ၿဖစ္ေပမည္…
လ်ိဳခ်န္း၏မ်က္လံုးအိမ္တုိ ့ က်ဥ္းက်ံဳ ့လာသည္ ။
“ရာထူးပဲေၿပာင္းတာလား ။ ငါတုိ ့ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေပးမယ့္သူ မေၿပာင္းသြားဘူး မလား”
ကုန္ရႊီ ဒါကို ၾကားလုိက္သည့္အခ်ိန္ ေၾကာင္အသြားရ၏ ။ ဒီေနာက္ ၊ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေၿပာဆိုလာသည္ ။
“ေၿပာင္းစရာလား ။ ငါ ေရြးထားတဲ့မန္ေနဂ်ာကို ဘယ္သူ လာလဲရဲလဲ”
……………………………………………………
စာစဥ္ ၃၃၊ အခန္း ၄ ။ သူမ၏ေအာင္ၿမင္မႈကို ခုိးယူၿခင္း
ဒီအခုိက္ ရီ၀မ္၀မ္၏လက္ေထာက္ၿဖစ္သူ ေရွာင္အန္းသည္
တံခါးေခါက္ၿပီး ၀င္လာသည္ ။
“အစ္ကို ရီ…ဥကၠဌ ယန္ က အစည္းအေ၀းေခၚေနပါတယ္ ။ ဥကၠဌ ခ်ဴး လည္းပဲ ေရာက္ေနပါတယ္”
ရီ၀မ္၀မ္၏မ်က္၀န္းတုိ့ထဲ ေအးစက္စက္အလင္းေရာင္တစ္ခု
ဖ်တ္ခနဲ လက္သြား၏ ။ “သိၿပီ…လာခဲ့မယ္”
ထုိ ့ေနာက္၊ လ်ိဳခ်န္းနွင့္ကုန္ရႊီအား သတိေပးစကား ဆုိလုိက္သည္ ။
“မင္းတုိ ့ေတြ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေနၾက ။
ဘာမွ စိတ္ပူမေနၾကနဲ ့”
ကုန္ရႊီ ။ “အစ္ကုိ ရီ…စိတ္ခ် ။ အစ္ကုိ ဘာပဲလုပ္လုပ္ က်ြန္ေတာ္ အစ္ကုိ့ဘက္က ရွိေနမယ္”
ရီ၀မ္၀မ္ ကူကယ္ရာမဲ့သြားရ၏ ။
“အင္းပါ၊ ငါ့ကို ၿပသနာနဲနဲပဲ ေပးတယ္ဆုိရင္ကိုပဲ ေက်းဇူးအတင္ၾကီး တင္မိပါၿပီ”
လ်ိဳခ်န္းသည္ စကားေၿပာၿခင္းမရွိ ။
ရီ၀မ္၀မ္ ထြက္သြားသည့္ပံုကိုသာ ၾကည့္ေနရင္း စုိးရိမ္ပူပန္ေနေလသည္ ။
ရံုးခန္းထဲတြင္ ။
ခ်ဴးဟုန္ဂြမ္းနွင့္ အၾကီးတန္းမန္ေနဂ်ာတုိ ့သည္ ရီ၀မ္၀မ္ ရာထူးတုိးၿခင္း အေၾကာင္း ေၾကညာဖုိ ့အတြက္ တကူးတက ေရာက္လာၾကေလသည္ ။
“ဂုဏ္ယူပါတယ္၊ ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ ။ ဂုဏ္ယူပါတယ္…ဒါရုိက္တာ ရီ ။ မဟုတ္ေသးဘူး…အခုဆို ဒုဥကၠဌ ရီ လုိ ့ ့ေခၚရေတာ့မွာေပါ့”
“ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းပါဗ်ာ…ဒုဥကၠဌ ရီ”
လူတုိင္းသည္ သူမအား ဂုဏ္ၿပဳစကားဆုိေနၾကသည္ ။
သုိ ့ေသာ္ သူတို ့မ်က္လံုးထဲတြင္မူ ေကာင္းေကာင္းၾကီးနားလည္သေဘာေပါက္ ေနၾကသည္ ။
“ဒီဘက္က ကမာ႓က ခ်ိဳင္းယံုရွန္းပါ ။ က်ြန္ေတာ့္ရဲ့တူေပါ့ဗ်ာ ။ သူက ငယ္ေသးၿပီးေတာ့ အေတြ ့အၾကံဳနုေသးတယ္။
အားလံုးပဲ က်ြန္ေတာ့္ကိုယ္စား သူ ့ကုိ ဂရုစုိက္ေပးၾကပါဦး ဗ်ာ”
“ဟာဗ်ာ…ဥကၠဌ ခ်ဴး က အရမ္းကို ႏွိမ့္ခ်လြန္းေနပါၿပီ”
“ဂုဏ္ယူပါတယ္…ဒါရုိက္တာ ခ်ိဳင္း”
ခ်ဴးဟုန္ဂြမ္းသည္ ရီ၀မ္၀မ္ ဘက္သို ့လွည့္လာသည္ ။
“ရီပုိင္..အခုတေလာ မင္းလည္း ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေန ေရာေပါ့ ။ အခုေတာ့ ယံုရွန္းလည္း က်ြန္ေတာ္တုိ့ထဲ ၀င္လာၿပီဆုိေတာ့ မင္း စိတ္ေအးလက္ေအး ေနလို ့ရပါၿပီ ။ အားလပ္ရက္ေလးဘာေလး ထြက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ က်ြန္ေတာ့္ကို အခ်ိန္မေရြးသာ ေၿပာပါ”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းက အၿမန္သြက္သြက္ ၀င္ေၿပာလာသည္ ။
“ဟုတ္တယ္ ။ ကုမၸဏီကုိ က်ြန္ေတာ္နဲ ့လႊဲထားလုိက္ပါ”
ရီ၀မ္၀မ္သည္ လုပ္ယူၿပံဳးၿပံဳးၿပလုိက္ၿပီး
စကားမ်ားမ်ားစားစား မဆုိ ။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဥကၠဌ ခ်ဴး”
အစည္းအေ၀းသည္ ၿပီးဆံုးသြားၿပီး လူတုိင္းသည္ အေတြးကိုယ္စီၿဖင့္ ထြက္သြားၾကသည္ ။
ခ်ဴးဟုန္ဂြမ္းသည္ ရီ၀မ္၀မ္အား က်န္ေနခုိင္းကာ တခနေလာက္ နွစ္ကုိယ္ၾကားသီးသန္ ့ ေၿပာဆိုေနသည္ ။ ေၿပာဆိုသည္ကား သူ ့ရဲ့အာဏာကုိ ဖြင့္လွစ္ၿပကာ နာနာခံခံရုိရုိက်ိဳးက်ိဳးေနဖို ့ရာ သတိေပးၿခင္းသာ ၿဖစ္၏ ။
ေအာက္ထပ္၊ ရီ၀မ္၀မ္၏ရံုးခန္းထဲတြင္ ။
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ သူနွင့္အတူ လွပေခ်ာေမာသည့္သရုပ္ေဆာင္သစ္ေလး တစ္ေယာက္ ပါလာၿပီး ရီ၀မ္၀မ္၏ရုံးခန္းထဲ ၀င္ခ်လာ၏ ။ ထုိ ့ေနာက္ ထုိင္ခံုေပၚ ဖင္ေက်ာက္ခ်ထုိင္လုိက္ၿပီး ။
“ဒီေန ့အတြက္ အလုပ္အခ်ိန္ဇယားက ဘယ္မွာလဲ ။
ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့”
ရီ၀မ္၀မ္၏လက္ေထာက္ခမ်ာ အေနရက်ဥ္းၾကပ္ေန၏ ။
“ဒါက…ဒါရုိက္တာ ခ်ိဳင္း၊ ဒီေန ့မွ ပထမဆံုးေန ့ပဲ ရွိေသးတယ္ ။
ဒါရုိက္တာ ရီ က လႊဲေပးရမွာမဟုတ္ဘူးလား…”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္း၏မ်က္လံုးတုိ ့ ခက္ထန္လာေခ်ၿပီ ။
“ဒီမွာ ဒါရုိက္တာက ဘယ္သူလဲ - မင္း လား ငါလား ။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိတာကုိ မင္းကို ငါ သင္ၿပေပးေနရဦး မွာလားကြ”
လက္ေထာက္ေလးသည္ အထိတ္ထိတ္အပ်ာပ်ာၿဖစ္သြားၿပီး မတတ္နုိင္စြာၿဖင့္ ေၿပာဆုိလာသည္ ။
“ဒါရိုက္တာ ရီ က ေန့လည္မွာ “ဗ်ဴးတီး” မဂၢဇင္းရဲ့ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္နဲ ့ ေတြ ့ဖုိ ့ရွိပါတယ္ - အခုေလာက္ဆုိ ေရာက္ေနေလာက္ပါၿပီ…”
သူမ ေၿပာလုိက္ရံုရွိေသးသည္ ။ တံခါးေခါက္သံ ေပၚလာ၏ ။
ထိုလူကို ၿမင္လုိက္သည္နွင့္ ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ ခ်က္ခ်င္း မတ္တပ္ထရပ္ကာ လ်န္ခ်ဳံး ဆီ ေလွ်ာက္သြား၏ ။
“ဒါၿဖင့္ ခင္ဗ်ားက “ဗ်ဴးတီး” မဂၢဇင္းရဲ့ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္ခ်ဳံးေပါ့။ ေတြ ့ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ဗ်ာ”
လ်န္ခ်ံဳးသည္ ခ်ိဳင္းယံုရွန္းအား မယံုသကၤာစြာၿဖင့္ ၾကည့္လာၿပီး ။
“ခင္ဗ်ားက…”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ အၿပံဳးၾကီးၿဖီးေနေအာင္ ၿပံဳးၿပလာသည္ ။
“က်ြန္ေတာ္က ဒက္ဇလင္းမီဒီယာက လူသစ္ရွာေဖြေရးဌာနရဲ့ ဒါရုိက္တာ၊ ခ်ိဳင္းယံုရွန္းပါ”
လ်န္ခ်ံဳးသည္ အမွတ္တမဲ့ လက္ေထာက္ေလးအား တစ္ခ်က္ၾကည့္ လုိက္မိရင္း ။ “လူသစ္ရွာေဖြေရးဌာနရဲ့ဒါရုိက္တာက….”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းက ၿပံဳးစစနွင့္ေၿပာလာသည္ ။
“ဒါရုိက္တာ ရီပုိင္က ေနရာအေၿပာင္းထဲ ပါသြားပါၿပီ ။
ဒီေန ့ကစၿပီးေတာ့ ကိစၥအ၀၀အတြက္ က်ြန္ေတာ္ တာ၀န္လႊဲယူေတာ့မွာပါ ။ အယ္ဒီတာ ခ်ဳပ္ အေနနဲ ့ က်ြန္ေတာ္နဲ ့ တုိက္ရုိက္ေဆြးေႏြးလုိ ့ရပါတယ္”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ ေၿပာရင္းဆုိရင္း လက္ေထာက္သစ္ေလးအား လွမ္းေအာ္ေၿပာလုိက္သည္ ။
“ေရွာင္ခ်န္း…စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆုိင္ကုိ ဘြတ္ကင္လုပ္ ထားလုိက္”
“ဟုတ္ကဲ့…ဒါရုိက္တာ ခ်ိဳင္း”
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…လာပါဗ်ာ ။ က်ြန္ေတာ္တုိ ့ စားရင္းေသာက္ရင္း ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္ပါ”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ လက္ေထာက္ေလးအား စကားေၿပာခြင့္တစ္ခြန္းမေပး ။ စိတ္အားထက္သန္စြာၿဖင့္ လ်န္ခ်ံဳးအား ေခၚကာ ထြက္သြားေတာ့သည္….
………………………………………………………
စာစဥ္ ၃၃၊ အခန္း ၅ ။ ဆင္ၿဖဴေတာ္မွီ ၾကံစုပ္ၿခင္း
ရီ၀မ္၀မ္ ၿပန္ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္ လက္ေထာက္ေလးသည္ စုိးရိမ္စိတ္ပူစြာၿဖင့္ ေၿပာလာသည္ ။
“ဒါရုိက္တာ ရီ…ဒုကၡေရာက္ၿပီ”
ရီ၀မ္၀မ္ ။ “ဘာၿဖစ္လုိ ့လဲ”
“ဒါရုိက္တာ ဒီေန ့ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း နဲ ့ခ်ိန္းထားတဲ့ ကိစၥ…အဲ့ဒါ… အသစ္တက္လာတဲ့ဒါရုိက္တာခ်ိဳင္းက သူ ့ကို ေခၚသြားတယ္ ။ ၿပီးေတာ့လည္း ေၿပာသြားေသးတယ္။
ဒီေန ့ကစၿပီးေတာ့ ကိစၥအ၀၀ကို သူ တာ၀န္ယူသြားေတာ့ မယ္တဲ့”
လက္ေထာက္ေလးသည္ ေၿပာရင္းေၿပာရင္း ရွဴးရွဴးရွဲရွဲ ၿဖစ္လာ၏ ။
“အစ္ကုိ ရီ…အဲ့ဒီခ်ိဳင္းယံုရွန္းက တအားလြန္တယ္ ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ အစ္ကုိ ကသာ အေပးအယူရေအာင္ လုပ္ထားတဲ့သူပါ ။ အစ္ကုိ ရာထူးအေၿပာင္း ပါသြားမယ္ ဆုိရင္ေတာင္မွ ဒါကုိ ၿပီးေအာင္ဆက္လုပ္ရမယ့္သူက အစ္ကုိပဲ ၿဖစ္သင့္တာ - ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေတာ့ ဒီလုိမ်ိဳး ၿဖတ္ခုတ္သြားရတာလဲ ။ ဒါဆုိ အစ္ကုိ လုပ္ထားသမ်ွေတြကို သူ ့ဆီ ေရာက္သြားသလို ၿဖစ္မသြားဘူးလား”
ရီ၀မ္၀မ္သည္ကား ၿပီးခဲ့သည့္လကတည္းက ထုိကိစၥကုိ စကိုင္တြယ္လာၿပီး ခုလမ္းခုလတ္အေရာက္တြင္ အၿဖတ္ခုတ္ခံလုိက္ရၿခင္းကို ၾကားေနရသည့္တုိင္ မ်က္နွာလံုးလံုး ပ်က္ယြင္းသြားၿခင္းရွိမေန ။ ထူးမၿခားနားစြာၿဖင့္ပင္ ေၿပာဆိုလာသည္ ။
“သူ ့ဆီမွာ ေၾကာင္ေတာင္ႏိႈက္နုိင္တဲ့အစြမ္းအစ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါကုိ ျမိဳခ်နုိင္တဲ့အစြမ္းရွိပါ့မလားဆုိတာက ေတာ့…”
အင္ပါရီယာၿမိဳ့ေတာ္၊ အဆင့္ၿမင့္စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆုိင္တြင္ ။
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…က်ြန္ေတာ့္လက္ေအာက္က သရုပ္ေဆာင္သစ္ နဲ ့ မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္ ။
လူစီယန္း ပါ ။ လူစီ…ၿမန္ၿမန္ေလး အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ကို ၀ုိင္တစ္ခြက္ငွဲ ့ေပးလုိက္ဦး ။ ဗ်ဴးတီး က အခုဆုိ ဖက္ရွင္မဂၢဇင္းမွာ နံပတ္ ၁ ေနရာကို ေရာက္ေနၿပီးေတာ့ နာမည္ၾကီးဖက္ရွင္မဂၢဇင္းၿဖစ္တဲ့ VIVI ကုိေတာင္မွ ရိုက္ခ်ပစ္လုိက္နုိင္ၿပီ - မဂၢဇင္းေလာကထဲမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီအေၾကာင္းကို တဖြဖြေၿပာေနၾက တယ္ဗ်”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ စိတ္အားထက္သန္စြာၿဖင့္
သူ ့လက္ေအာက္က သရုပ္ေဆာင္သစ္ေတြ၊ မိန္းမလွေလး ေတြကို ေခၚကာ သူနွင့္အတူ ေသာက္စားခုိင္းေတာ့၏ ။
လူတိုင္းသည္ ခ်ီးက်ဴးအမႊမ္းတင္စကားကို ၾကိဳက္နွစ္သက္ၾကသည္ခ်ည္း ၿဖစ္သလုိ လ်န္းခ်ံဳးသည္လည္း လူထဲကလူပင္ မဟုတ္ပါလား ။ သူသည္ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးၾကီးၿဖင့္ ၿပန္ေၿပာလာသည္ ။
“ဒါရိုက္တာ ခ်ိဳင္း…က်ြန္ေတာ့္ကို ေၿမွာက္ေနပါၿပီဗ်ာ”
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…ဒီေလာက္ထိ နွိမ့္ခ်ေနစရာမလုိပါဘူးဗ်ာ ။ က်ြန္ေတာ္က အရွိကုိအရွိအတုိင္း ေၿပာေနတာပါ၊ ဟားဟား…”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ ေၿပာလည္းေၿပာ ၊ တစ္ဖက္တြင္လည္း မိန္းကေလးသရုပ္ေဆာင္တုိ ့အား မ်က္လံုးၿဖင့္ အရိပ္ၿပေန၏ ။
လူစီယန္းသည္ ခ်က္ဆုိနားခြက္က မီးေတာက္သြားေလၿပီ ။ သူမ၏ဖန္ခြက္ကို ကိုင္ေၿမွာက္လုိက္ၿပီး လ်န္ခ်ံဳးဆီသို ့ ေလွ်ာက္သြားလုိက္ကာ အလြန္နီးကပ္စြာ ထုိင္ခ်လုိက္၏ ။
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…ခ်ီးယားစ္”
သံုးခြက္ေလာက္ ေသာက္ၿပီးသြားသည့္ေနာက္ ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ ပီယ၀ါစာ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ေသာ၊ ပ်ားရည္က့ဲသို ့ ့ခ်ိဳၿမိန္လွေသာစကားတုိ ့ကို သံုးၿပီး လ်န္းခ်ံဳးအား စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ခ်ီးက်ဴးေၿမွာက္ပင့္ေၿပာဆုိေန၏ ။ ဒီေနာက္ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္လာသည္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေၿပာလာသည္ ။
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…လူစီက က်ြန္ေတာ္တုိ ့ဒက္ဇလင္း မီဒီယာမွာဆုိ ဒီနွစ္ရဲ့အေတာ္ဆံုးသရုပ္ေဆာင္သစ္လုိ ့ေၿပာလုိ ့ ့ရတယ္ဗ် ။ က်ြန္ေတာ္တုိ ့ေတြ သူမအတြက္ ပေရာဂ်က္ေတြ၊ ေငြအားေတြ အမ်ားၾကီး စုိက္ထုတ္ေပးသြားေတာ့မွာပါ ။ ေနာင္ဆုိ မိန္းကေလးဇာတ္ေဆာင္ေနရာကေန ၀င္သရုပ္ေဆာင္လုိုက္ရံုနဲ ့ နာမည္ၾကီးသြားမွာ က်ိန္းေသ တယ္ဗ်ာ။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အေနနဲ ့ ခုထြက္မယ့္ကာဗာ ေနရာမွာ လူစီကုိ စမ္းသံုးၾကည့္ၾကည့္ပါလား…”
ဒီအထိေရာက္ေအာင္ နားေထာင္လာၿပီးခ်ိန္တြင္ လ်န္ခ်ံဳးသည္ မ်က္ေမွာင္တုိ ့ၾကဳတ္လာေတာ့သည္ - သူ ့အဖို့ ့ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၿခင္းသည္ ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၿခင္းသာ မည္၏ ။ အလုပ္နွင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာေထြးၿခင္းမရွိပါေခ် ။ သူသည္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေနရာကို အမ်ိဳးမ်ိဳးၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ေလရာ တဖက္လူ၏ စကားလံုးတုိ ့ကို လြယ္လြယ္ကူကူ မ်က္စိစံုမွိတ္ကာယံုၾကည္ေပးတတ္သူ မဟုတ္ေတာ့ပါေခ် ။
ဒီနွစ္ရဲ့သရုပ္ေဆာင္သစ္တုိ့သည္ အိတ္ေပါက္နွင့္ဖားေကာက္ရသလုိပင္ ။ ဘယ္ေလာက္ပင္ဖားေတြ ဘယ္နွစ္ေကာင္ဘယ္မွ် အားတက္သေရာ ထည့္ေပးေနပါေသာ္လည္း ဖားတစ္ေကာင္မွမက်န္သကဲ့သုိ ့ပင္ ။ ဤလူစီယန္းသည္လည္း သရုပ္ေဆာင္သစ္ထဲက သရုပ္ေဆာင္သစ္တစ္ေယာက္သာ ၿဖစ္သည္ မဟုတ္ပါလား ။
သူမသည္ သူ၏မဂၢဇင္းတြင္ ပါဖုိ ့ပင္ အရည္အခ်င္း မၿပည့္မွီပါေခ် ။ ဒက္ဇလင္းမီဒီယာ၏ဒါရိုက္တာသည္ ဤကဲ့သုိ ့သရုပ္ေဆာင္မ်ိဳးကို သူ ့လက္ထဲ ထုိးထည့္ေပးလိမ့္မည္ကုိသာ သူ ၾကိဳသိထားခဲ့ပါက ဤစားေသာက္ဆုိင္ကိုပင္ လုိက္လာခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေခ် ။
လ်န္ခ်ံဳးသည္ ထူးမၿခားနားစြာၿဖင့္ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ဒါရုိက္တာ ခ်ိဳင္း…ခင္ဗ်ား တစ္ခုခုမွားေနၿပီနဲ ့တူတယ္။ မဂၢဇင္းကာဗာ ေနရာမွာ ကုန္ရႊီကို သံုးမယ္လို ့ က်ြန္ေတာ္ အရင္တုန္းက ဒါရုိက္တာ ရီ နဲ ့ေၿပာထားၿပီးသားပါ ။
သူ ့အတြက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး စဥ္းစားေတာင္စဥ္းစား ထားၿပီးပါၿပီ ။ ဒါကို ရုတ္တရက္ၾကီး ခင္ဗ်ားက သရုပ္ေဆာင္ေၿပာင္းခ်င္တယ္လုိ ့လာေၿပာေနတယ္။ က်ြန္ေတာ္ ဒီစာခ်ဳပ္ကုိ ဆက္မလုပ္နိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူးဗ်ာ”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းက အသာေခ်ာင္းဟန့္လာၿပီး ေၿပာသည္ ။
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…စိတ္မပူပါနဲ ့ဗ်ာ ။ သရုပ္ေဆာင္ေၿပာင္းလုိက္ရံုေလာက္နဲ ့ စာခ်ဳပ္ကုိ ရုတ္သိမ္းလုိက္စရာမလုိပါဘူး ။
က်ြန္ေတာ္ ဆုိလုိတဲ့သေဘာက ကာဗာမွာ
ကုန္ရႊီနဲ ့အတူတူ လူစီကိုပါ တြဲရိုက္ဖို ့ ေၿပာတာပါ”
“ကုန္ရႊီက နာမည္ဆုိုးနဲ့ နာမည္ၾကီးေနတာလည္း အားလံုးအသိပဲ ။ ဒါေပမယ့္လုိ ့ အခုတေလာ သူ လိမ္မာလာၿပီးေတာ့ နာမည္ေကာင္းကို ထိန္းလာတယ္ ။ အခုဆုိ ရည္းစားတစ္ေယာက္နဲ ့မွ ပတ္မရႈပ္ေတာ့သလုိ သူနဲ့ပတ္သက္တဲ့ အတင္းအဖ်င္းစကားေတြလည္း မၾကားရေတာ့ဘူး၊ ဒီေတာ့ အားလံုးက သူ ့ကို အရမး္ၾကီးစိတ္၀င္တစားရွိေနၾကတယ္ဗ်…”
“စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ - ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ေကာလဟလနဲနဲေလာက္ ထြက္လာလိုက္ရင္ ဘာၿဖစ္သြားမလဲ ။ လူထုဆီကေန အုံုးအံုးက်ြတ္က်ြတ္ ၿဖစ္မသြားနုိင္ဘူးလား ။ ဒါဆုိရင္ ခင္ဗ်ားရဲ့မဂၢဇင္းေတြလည္း ေနရာတုိင္း အကုန္လံုးေရာင္းထြက္ကုန္မွာေနာ္…”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္း၏သေဘာထားသည္ကား လယ္ၿပင္ဆင္သြားသလုိ လင္းထင္းလြန္းလွသည္ ။
သူသည္ ရီ၀မ္၀မ္၏ၾကိဳးစားထားမႈကို ၿဖတ္ခုတ္ယူခ်င္ရံု တင္မက၊ ကုန္ရႊီ၏နာမည္ၾကီးမႈကို အသံုးခ်ကာ ဆင္ၿဖဴေတာ္မွီၾကံစုပ္ရင္း သူ၏ကိုယ္ပုိင္သရုပ္ေဆာင္သစ္ကုိ ပြဲထုတ္ေပးလုိၿခင္းၿဖစ္သည္…
…………………………………………………
စာစဥ္ ၃၃၊ အခန္း ၆။ ေခ်ာေခ်ာေမြ ့ေမြ ့ပူးေပါင္းၿခင္း
ဒီအထိ နားေထာင္လာၿပီးခ်ိန္တြင္ လ်န္ခ်ံဳး၏မ်က္လံုးတို့ ၀င္းပသြားေတာ့သည္ ။ ခ်ိဳင္းယံုရွန္း၏စကားတုိ ့သည္
သူ ့ရင္ကို ထိမွန္သြားခဲ့ဟန္ပင္ ။
အခုတေလာတြင္ သူတို ့၏ၿပိဳင္ဘက္ၾကီး VIVI သည္
အနုပညာေလာကထဲတြင္ ေၿခကုပ္ေနရာယူထားသၿဖင့္
သူ ့အေနၿဖင့္ ဖိအားတို ့နွင့္ ရင္ဆုိင္ေနခဲ့ရပါ၏ ။ ထုိုသို ့သာ မရင္ဆုိင္ေနရပါလ်ွင္ နာမည္ေကာင္းမရထားဘဲ ေက်ာ္ၾကားမႈသက္သက္သာ ရိွေနသည့္ ကုန္ရႊီလုိ သရုပ္ေဆာင္နွင့္ သူ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လုိမည္ မဟုတ္ေပ ။ ယခုလုိုလုပ္ရၿခင္းသည္ပင္ သူ ့အား အဆင့္နွိမ့္ခ်ရသလုိ ၿဖစ္ေနေပသည္ မဟုတ္ပါလား ။
သုိ ့ေသာ္လည္း ဒက္ဇလင္းမွ ဒါရုိက္တာ ရီ ၏ ဆြယ္နုိင္စြမ္း တုိ ့ေၾကာင့္ သူသည္ သူလုပ္ေနက်စံခ်ိန္တုိ့ကို ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး လုပ္ဖုိ ့ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္၏ ။
သုိ ့ေသာ္ ရုတ္တရက္ၾကီး ဒါရုိက္တာအေၿပာင္းအလဲရွိလာၿပီး အခုခ်ိန္တြင္ ခ်ိဳင္းယံုရွန္းက ဤသရုပ္ေဆာင္နွစ္ေယာက္က တြဲရိုက္ခုိင္းဖုိ ့ရာ အၾကံၿပဳလာေလသည္ ။ သရုပ္ေဆာင္သစ္ေလးသည္ နာမည္သတင္း၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ ဘာဆုိဘာမွရွိမေနေသာ္လည္း ဒက္ဇလင္းသည္ ဒီအခြင့္အေရးကုိ အသံုးခ် ၿပီး ဤသရုပ္ေဆာင္သစ္ကို ပြဲထုတ္ေပးခ်င္ေနသည့္အၿပင္ ထုိ ့ေၾကာင့္ပင္ မဂၢဇင္း၏အေရာင္းစံခ်ိန္မွာ ၀က္၀က္ကြဲေထာင္တက္သြားလိမ့္မည္ဟု ခ်ိဳင္းယံုရွန္းက ေၿပာေနေလသည္ ။
မည္သုိ ့ပင္ဆုိေစ၊ သူသည္ ကုန္ရႊီအတြက္ သူ သတ္မွတ္ထားၿပီးသားစံႏႈန္းကို ခ်ိဳးေဖာက္ထားၿပီးေလၿပီ ။ အေရာင္းစံခ်ိန္ထုိးတက္ဖုိ ့ရာအတြက္ ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ခ်ိဳးေဖာက္လုိက္လည္း ဘာမွထူးၿခားသြားၿခင္း မရွိနုိင္ဘူးမဟုတ္ပါလား ။
လ်န္ခ်ံဳးသည္ စိတ္တုိ ့လြန္ဆြဲလာသည္ကို ၿမင္လုိက္ရသၿဖင့္ ခ်ိဳင္းယံုရွန္းသည္ နံေဘးကမိန္းကေလးသရုပ္ေဆာင္အား
မ်က္လံုးၿဖင့္ အခ်က္ၿပလုိက္ေတာ့၏ ။
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…က်ြန္မ ေကာင္းေကာင္း လုပ္သြားမွာပါ…” လူူစီယန္းသည္ လ်န္ခ်ံဳး၏ေပါင္ေပၚ လက္နွင့္ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္လာရင္း ေၿပာလာသည္ ။
သူမေၾကာင့္ အေရာင္းစံခ်ိန္ ၿမင့္တက္သြားရံုတင္မဟုတ္ နုိင္ေပ ။ သူမေလးဆီကေန သူ ့အတြက္ အၿမတ္ပင္ ထုတ္နုိင္ေသးဟန္ပင္ ။
သုိ့ဆုိရာ သူ မည္သုိ ့ ၿငင္းဆန္ပါလိမ့္မည္နည္း ။
ဤအထိ စဥ္းစားလုိက္ၿပီးေနာက္ လ်န္ခ်ံဳးသည္ ခ်က္ခ်င္း ေၿပာဆုိလာသည္ ။
“သူတုိ ့နွစ္ေယာက္စလံုးကို ကာဗာမွာ တြဲရိုက္ခုိင္းရံု ေလာက္နဲ ့ က်ြန္ေတာ္တုိ ့အရင္သေဘာတူထားတာကို ေဖာက္ဖ်က္ရာမက်ပါဘူးဗ်ာ…”
ခ်ိဳင္းယံုရွန္းခမ်ာ နွစ္ေထာင္းအားရၿဖစ္သြားရ၏ ။
“အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လ်န္း…ခင္ဗ်ားက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွိၿပီးေတာ့ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္မွန္ကန္တဲ့သူပဲဗ်ာ ။
ဒါဆုိ က်ြန္ေတာ္တုိ့ရဲ့ ပူးေပါင္းမႈ ေခ်ာေမြ ့ပါေစလုိ ့ ဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ”
လ်န္ခ်ံဳး ။ “ပူးေပါင္းမႈ ေခ်ာေမြ ့ပါေစဗ်ာ”
…..
ေနာက္တစ္ေန ့မနက္၊ ရီမူဖန္သည္ ရီ၀မ္၀မ္အား အေၿပးအလႊားလာေတြ ့သည္ ။
“၀မ္၀မ္…ငါ မေၿပာဘူးလား၊ အဲ့ဒီေၿမေခြးအုိၾကီး ခ်ဴးဟုန္ဂြမ္းက စိတ္ထားမေကာင္းပါဘူးဆို ။ ညီမေလး ၾကိဳးစားထားသမ်ွကို ခ်ိဳင္းယံုရွန္းဆီကုိ ပို ့ေပးလုိက္ၿပီပဲ ၾကည့္ေလ”
“သူ ကုမၸဏီထဲ ေရာက္လာတာ တစ္ရက္ပဲ ရွိေသးတယ္ ။
ဗ်ဴးတီး ရဲ့ ကာဗာအတြက္ကုိ ရသြားခဲ့ၿပီလုိ ့ လူတုိင္းေၿပာကုန္ၾကၿပီ ။ ေပါက္ပန္းေလးဆယ္ေတြကြာ ။ အဲ့ဒီကာဗာအတြက္ ရေအာင္လုိ ့ကို အသည္းအသန္ၾကိဳးစား ညွိႏႈိင္းထားခဲ့ရတဲ့သူက ညီမေလး မဟုတ္ဘူးလား။ သူက ဒီတုိင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္နဲ ့ ေန ့လည္စာစားရံုပဲကိုမ်ား၊ ညီမေလး ၾကိဳးစားထားသမ်ွေတြအကုန္ သူ ့ဆီ ေဟာခနဲ ၀င္ကုန္တာကိုမ်ားကြာ”
ထုိအေၾကာင္းကုိ စဥ္းစားမိေလ ေသြးတုိ ့ပူကာ
ရွဴးရွဴးရွဲရွဲပုိၿဖစ္လာေလ ၿဖစ္ေနရသည့္ ရီမူဖန္ ။
“အဲ့ဒီေကာင္က သူ ့အေနာက္မွာ ခ်ဴးဟုန္ဂြမ္းရွိေနလုိ ့ စိန္နားကပ္နဲ ့ပါးေၿပာင္ေနတာ ။ မင္း ဒီမွာေနၿပီး သူ ့ကို သည္းခံေနမယ့္အစား ႏႈတ္ထြက္စာတင္ၿပီး အလုပ္ထြက္လုိက္”
ရီ၀မ္၀မ္ ေလ်ွာက္လာသည္၊
ရီမူဖန္အတြက္ ေရေႏြးငွဲ ့ေပးလုိက္ရင္း
သူ ့အား ၾကည့္လုိက္၏ ။
“အေလာမၾကီးပါနဲ ့ ကိုကိုရာ ။ အခ်ိန္မေရာက္ေသးဘူး”
ရီမူဖန္က ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္ ေၿပာလာသည္ ။
“ေသစမ္း…ခ်ဴးဟုန္ဂြမ္းဆီက အိမ္တန္ဖိုးကို အကုန္မေပးရေသးတာ ေမ့ေနတယ္ - ညီမေလး ဘယ္ေလာက္လုိတာလဲ ။ ကိုကို ့မွာ ပုိက္ဆံ နဲနဲေတာ့ ရွိတယ္ - အကုန္လံုး ယူလုိက္”
စတုိင္လစ္တစ္ေယာက္သည္ ဘယ္ေလာက္ပင္ ၀င္ေငြေကာင္းသည္ ဆုိပါေစ ။ သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ သုိ့မဟုတ္ မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္၏၀င္ေငြကိုေတာ့ မမွီပါေခ် ။ ထုိ ့အၿပင္ သူသည္ အလုပ္၀င္သည္မွာ မၾကာေသးသၿဖင့္ မ်ားမ်ားစားစားစုေဆာင္းထားနုိင္ၿခင္း မရွိပါေခ် ။
အတိတ္ကာလက အေပ်ာ္ၾကဴးေနခဲ့မိသည္မွာ သူ ့အမွားသာ ၿဖစ္ေခ်သည္ ။ သူသည္သာ ေစာေစာစီးစီး အလုပ္ၾကိဳးစားခဲ့ မိပါလ်ွင္ ၀မ္၀မ္တစ္ေယာက္ထဲ ယခုလုိမ်ိဳး ခါးစည္းရင္ဆုိင္ ေနရပါမတဲ့လား ။
သူ ့အား ပိုလုိ ့စုိးရိမ္မိေစသည္မွာ သူတုိ ့ တကယ္ၾကီး အလုပ္ထြက္လုိက္ပါလ်ွင္ သူတုိ ့ ဘယ္ကိုသြားၾကရ မည္နည္း…
ေနာက္ကုမၸဏီတစ္ခုကို ၀င္ဖို ့ဆုိသည္မွာ ေၿပာသေလာက္ လြယ္ကူသည့္ ကိစၥမဟုတ္ေခ်….
“မလုိပါဘူး ကိုကိုရာ - ကိုကို ့ဘာသာသာ သိမ္းထား၊ တၿခားေနရာေတြမွာ ကိုကုိ ပိုက္ဆံလုိလာမွာပဲ ။ ညီမေလးက ဒီလ လစာရတာနဲ ့ အိမ္အတြက္ ေငြေခ်ဖို ့ေလာက္သြားၿပီ ။ ဒါနဲ ့…ညီမေလး ကိုကို ့ကို ၾကည့္ခုိင္းထားတဲ့ ကိစၥ ဘယ္လုိေနလဲ” ရီ၀မ္၀မ္ ေမးလုိက္သည္ ။
“ကုိကို အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပဲ - ညီမေလး ေၿပာထားတဲ့ဇာတ္လမ္း ကို အင္ပါရီယာစကိုင္းက ရုိက္မယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတာ့ မထြက္ေသးဘူး”
ရီမူဖန္သည္ ၿပန္ေၿဖလုိက္ၿပီးေနာက္ ပေဟဠိၿဖစ္ေနဟန္ၿဖင့္ ေမးလုိက္သည္ ။
“ဒါေပမယ့္ အင္ပါရီယာစကိုင္းက ရုိက္မယ့္ဇာတ္လမ္းကို ဘာလုိ ့ ဂရုစိုက္ေနတာလဲ”
ရီ၀မ္၀မ္၏မ်က္နွာသည္ စဥ္းစားေတြးေတာေနသည့္အမူအရာ ၿဖစ္တည္လာသည္ - သူမသည္ သူမ၏အတိတ္ဘ၀တုန္းက ၿဖစ္ခဲ့သည့္အတုိင္း တေထရာတည္းၿဖစ္ဦးမလားဆုိသည္ကို ေသခ်ာခ်င္ရံုသာၿဖစ္၏ ။
………………………………………………………
ဒီ၀တၳဳေလးကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တယ္ဆိုရင္ vote and comment ဖို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္ 😘😘😘😘😘😘😘
.......
Unicode
💖 ချိုမြိန်သော ဇနီးဆိုးလေး 💖
Book. : 33
Chapter. : 1 - 6
Original novel : Perfect Secret Love
Translator. : Goddess
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
စာစဉ် ၃၃ ၊ အခန်း ၁ ။ အိပ်ရာမထနိုင်ဘူး
စီရီဟန် ပြောလိုက်သည်နှင့် ရီဝမ်ဝမ်သည်
သူ့လက်မောင်းနှင့် ဖိညှစ်ထားသည့် အီလဲဗင်းအား လွှတ်ချပစ်လိုက်သလို သူမခြေထောက်အောက်က ကိုယ်ရံတော်ကိုလည်း ကန်ထုတ်ပစ် လိုက်လေသည် ။ ဒီနောက် ပြုံးပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြင့် စီရီဟန်ဆီ ခုန်ပေါက်သွားတော့သည် ။
အနက်ရောင်ကိုယ်ရံတော်အဖွဲ့သည် မြေကြီးတွင် ခိုင်ခိုင်မြဲရပ်နေကြရင်း သူတို့၏သခင်လေးက ထိုမကောင်းဆိုးဝါးမအား ခေါ်ထုတ်သွားပြီကို မြင်နေကြရပြီးနောက်မှ အားလုံး ဟူးခနဲ သက်ပြင်းချမိကုန်ကြသည် ။
ငါတို့…ရှင်သွားပြီ…
ငါတို့ကို ကယ်နိုင်ဖို့အတွက် သခင်လေးက တကယ်ကြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို စွန့်လွှတ်အနစ်နာခံခဲ့ရတာပဲ…
အရမ်း ဟတ်ထိသွားပြီကွာ…
စီရီဟန်သည် ရီဝမ်ဝမ်အား အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီးနောက် နောက်ထပ်တစ်ဖန် အိပ်ရာထက် လှဲချလိုက်ပြန်သည် ။
ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူ ရီဝမ်ဝမ်သည် တည်ငြိမ်နေသည် ။ သူမလေးသည် တစ်ညလုံးလုံး အပြေးအလွှား လှုပ်လှုပ်ရှားရှား လုပ်ထားခဲ့သဖြင့် အိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်သည်နှင့် သိပ်မကြာခင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျသွားတော့သည် ။
သူမလေး၏ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း အိပ်စက်နေပုံလေးကို မြင်နေရသဖြင့်
ဟူးခနဲ သက်ပြင်းချမိကာ စိတ်အေးသွားတော့သည့် စီရီဟန် ပင် ။ သို့သော်၊ သူ့ကိုယ်တွင်းက မီးတောက်သည်ကတော့ တမြေ့မြေ့လောင်ကျွမ်းပူမြိုက်နေ ရလေရာ သူ့ခမျာ တစ်ရေးပင် အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်နေရ၏ ။
နောက်တစ်နေ့မနက်၊ ရီဝမ်ဝမ်သည် ခါတိုင်းလိုပင် ကြည်လင်ရွှင်ပျစွာဖြင့် နိုးထလာသည် ။
“အမလေး…နာလိုက်တာ နာလိုက်တာ….”
ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ဆီကနေ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေသည့်နာကျင်ကိုက်ခဲမှုတို့ကို ခံစားလိုက်ရသည် ။
“ငါ အရက်သောက်လိုက်တိုင်း ဘာလို့များ တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ခံထားရ သလိုမျိုး အမြဲခံစားနေရတာလဲ မသိဘူး”
သူမလေး တိုးတိုးလေး ရေရွတ်နေမိရင်း သတိပြုမိလိုက်သည်ကား စီရီဟန်သည် သူမနံဘေးတွင် အိပ်မောကျနေဆဲ ဖြစ်လေသည် ။
စီရီဟန်သည် သူမထက် အိပ်ရာထနောက်ကျသည်ဆိုသည်က ခပ်ရှားရှားရယ်သာမဟုတ်ပါလား ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် သူ့အား နှိုးမနေတော့ ။ အိပ်ရာထဲကနေ တိတ်တိတ်လေး ထလိုက်ပြီး ရေမိုးချိုးပြီးသည့်နောက် အောက်ထပ်သို့ ဆင်းသွားလိုက်သည်။
သူမ ခြံဝင်းထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်
ရွှီရီအား ထိပ်တိုက်တွေ့လိုက်မိချေသည် ။
ရီဝမ်ဝမ်အား မြင်လိုက်သည့်အခိုက် ရွှီရီသည် ချက်ချင်းပင် ချာကနဲ လှည့်ကာ လှစ်ခနဲ ထွက်ပြေးဖို့ ပြုလာ၏။ သို့သော်၊ ကံကောင်းစွာဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းသိမ်းနိုင်မိလေသည် ။
*အဟမ်း* “မင်္ဂလာမနက်ခင်းပါ၊ သခင်မလေး ဝမ်ဝမ်”
“မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ၊ အိမ်တော်ထိန်း ရွှီ”
ရွီှရီသည် ရီဝမ်ဝမ်၏အနောက်ဘက်အား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏ ။
“ဟိုလေ…သခင်မလေး ဝမ်ဝမ်...သခင်လေး ၉ ဘယ်မှာလဲ”
“သူ မနိုးသေးဘူး…အိပ်နေတုန်းပဲ”
ရီဝမ်ဝမ် ပြန်ဖြေလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည် ။
ရွှီရီ ။ “အဟမ်…”
အနားကနေ နားစွင့်ကာထောင်နေကြသည့် အီလဲဗင်း၊
ဖန်ရွှမ်းယီ နှင့် တခြားသောကိုယ်ရံတော်တို့အားလုံး ။ “…”
အဟမ်း၊ ဒီလောက်တောင် နေမြင့်နေပြီ…သူ မထသေးဘူး..
မနေ့ညတုန်းက သခင်မလေး ဝမ်ဝမ် သခင်လေး ၉ ကို ဘာများ လုပ်လိုက်ပါလိမ့် ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် ခေါင်းကိုက်လိုက်မိလေပြီ ။
ရွှီရီ ငါ့ကို ဘာလို့ ထူးထူးဆန်းဆန်းကြီး ကြည့်နေတာလဲ ။
….
ဒက်ဇလင်း မီဒီယာ၊ ရုံးခန်းထဲတွင် ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် မနေ့ညက တဝကြီးသောက်လိုက်ရခြင်း ကြောင့် ဖြစ်မည် ။ အလုပ်သို့ပြန်သွားချိန်တွင် စိတ်ရွှင်လန်းကာ အားအင်တို့တက်ကြွနေ၏ -
“ကြောက်စရာကောင်းသော နဂါး ၂” နှင့် ပတ်သက်သည့်သတင်းတို့ကို ဖတ်ရှုကြည့်နေလေသည် ။
အခုချိန်တွင် ဤဒရမ်မာဇာတ်လမ်းတွဲ ထုတ်လွှင့်လာသည်မှာ ဇာတ်လမ်းတစ်ဝက် ရောက်လာသလို လျိုချန်းသည် နာမည်ကြီးလာခဲ့လေပြီ ဖြစ်သည် ။ ဇာတ်လမ်းတွဲထဲတွင် သူသည် ဇာတ်ရံနေရာကပါဝင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်ဆိုသော်ငြားလည်း သူ ပေါ်လာသည့်အခန်းတစ်ခန်းတိုင်းသည် အလွန်တရာ ကြည့်ရှုသူဦးရေ မြင့်တက်လာသည်ချည်းပင် ဖြစ်၏ ။ ဇာတ်ရှိန်အထွတ်အထိပ် ရောက်သည့်ဇာတ်ဝင်ခန်းတို့ထဲ တွင် သူသည် အင်ပါရီယာမြို့တော်ထဲက တီဗွီထုတ်လွှင့်မှုထဲ တွင် ကြည့်ရှုသူဦးရေ အများစုစံချိန်ကိုပင် ချိုးဝင်ထားခဲ့လေပြီ ။ အွန်လိုင်းပေါ်တွင် လူရှာအများဆုံးသောသရုပ်ဆောင် တစ်ယောက် ဖြစ်လာနေသလို ကြော်ငြာကမ်းလှမ်းမှုတို့သည်လည်း ပြတ်လပ်သည်ဟူ၍ မရှိနေပေ ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် သူ့အတွက် ဂုဏ်ရှိစေမည့်ကြော်ငြာတို့တစ်ခုစနှစ်ခုစကို စီစဉ်ပေးထားနိုင်ခဲ့သော်လည်း ဇာတ်ကားတစ်ကား ဇာတ်လမ်းတွဲတစ်တွဲမှပင် စီစဉ်ပေးထားခြင်းကား ရှိမနေပါချေ - သူမသည်
စုန့်ကျင်းလင်ဆီမှ သတင်းကို စောင့်စားနေဆဲပင် ဖြစ်သည် ။
သူသည် နာမည်ထောင်တက်လာပြီး ဂွင်အကြီးကြီးဖမ်းနိုင်မည့်အခွင့်ရေး ကောင်းတစ်ခုကို လက်လွတ်လိုက်ပါက အလဟသရေစုန်မျောကုန်လိမ့် မည်ကို ရီဝမ်ဝမ် ကောင်းကောင်း သိနေပါသော်လည်း သူမအနေဖြင့် စုန့်ကျင်းလင်၏ဇာတ်ညွှန်းသည် စောင့်ရကျိုးနပ်မည်ကို အယုံကြီး ယုံကြည်ထားသည်ပင် ။
ရီဝမ်ဝမ် အလုပ်ရှုပ်နေချိန် တံခါးခေါက်သံ ပေါ်ထွက်လာ သည် ။
“ဝင်ခဲ့ပါ”
“အစ်ကို ရီ…”
ရှန်းမန်ကျူသည် တံခါးကို တွန်းဖွင့်လာပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ရုံးခန်းထဲ ဝင်လာသည် ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် သူမကို တွေ့လိုက်သည်နှင့် တစ်နေ့ညက သူမတိုက်ခန်းထဲ ပေါ်လာပြီး သူမအား ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် အိပ်ရာထဲ ဆွဲသွင်းဖို့ကြိုးစားခဲ့သည့် ပုံရိပ်အား ချက်ချင်းအမှတ်ရမိသွားရ၏ ။
*အဟမ်း*
“ကိစ္စရှိလို့လား”
ရှန်းမန်ကျူသည် ငိုချတော့မတတ်ဖြစ်နေလေပြီ ။
သူမ ခေါင်းကိုငုံ့ထားပြီး ပြောလာသည် ။
“အစ်ကို ရီ…တောင်းပန်ပါတယ် ။ အဲ့နေ့ညက ရိုင်းသွားမိတယ် ။ ကျွန်မ…ကျွန်မက အဲ့လိုမိန်းကလေးမျိုး မဟုတ်ပါဘူး…ဒီ…ဒီတိုင်း…”
ရီဝမ်ဝမ် သက်ပြင်းချမိသွား၏ ။
“ဒါဖြင့် ဘယ်သူက အဲ့လိုလုပ်ခိုင်းတာလဲ”
တစ်ယောက်ယောက်သာ သူမကို တစ်ခုခုပြောမထားဘူးဆိုပါလျှင် နေ့ချင်းညချင်း တခြားတစ်ယောက်လို ပြောင်းသွားစရာအကြောင်း
မရှိဘူး မဟုတ်ပါလား ။
ရှန်းမန်ကျူသည် တွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိဘဲ
ကုန်ရွှီအား သစ္စာဖောက်ပစ်လိုက်၏။
“အဲဒါ ကုန်ရွှီ ပါ…သူက ပြောတယ်…
အစ်ကိုက အဲ့လိုမျိုးမှ ကြိုက်တာတဲ့…”
ရီဝမ်ဝမ် ။ “ဘယ်လိုမျိုးလဲ”
ရှန်းမန်ကျူ ။ “အစ်ကိုက အရိုင်းဆန်တဲ့မိန်းကလေးတွေကို ပိုကြိုက်တယ်တဲ့ ။ အရိုင်းဆန်လေ ပိုကောင်းလေပဲတဲ့ ။ ကျွန်မသာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့တဲ့တဲ့ ပြောပေးလိုက်ရင် အစ်ကို ကြိုက်လိမ့်မယ်တဲ့…”
ရီဝမ်ဝမ် ။ “…”
အဲ့ဒီခွေးကောင်လေးတော့လား ။
......................................................................
စာစဉ် ၃၃၊ အခန်း ၂ ။ လိုက်လုပ်နိုင်မယ့်အရာ မရှိဘူး
မဆန်းတော့ဘူး ။ ဒါ့ကြောင့်မို့ ရှန်းမန်ကျူက ရုတ်တရက်ကြီး အရမ်းတွေ ပွင့်လင်းပြလာတာကိုး ။ နောက်ကွယ်မှာ အဲ့ဒီခွေးသတောင်းစားလေး ရှိနေတာကိုး ။
“ဘုန်း------” ရုံးခန်းတံခါးအား တစ်ယောက်ယောက် တွန်းဖွင့်လိုက်ခြင်းပင် ။
ကုန်ရွှီသည် လေရူးလို အလောတကြီး ပြေးဝင်လာသည် ။
“မီနာစန် ။ အိုဟိုင်းယိုး ။ အစ်ကို ရီ…ပြန်ရောက်လာပြီလား ။ မနေ့တုန်းက မတွေ့လိုက်ရဘူး၊ ဒီနေ့မှပဲ တွေ့ရတော့ တယ် ။ ကျွန်တော့်အတွက် လက်ဆောင်ပါလာလား ။ မြန်မြန်လေး…မြန်မြန်လေး ပေးတော့”
ရီဝမ်ဝမ်သည် မျက်လုံးတို့ ကျဉ်းမြောင်းလို့နေလေသည် ။
“လက်ဆောင်လား…လက်သီးအကြီးကြီးဆိုရင် ဘယ်လိုလဲ”
ကုန်ရွှီ မျက်တောင်မှိတ်ခတ်မှိတ်ခတ် လုပ်လာသည် ။
“ဟမ်…ဘာလို့ကျွန်တော့်ကို ထိုးမှာလဲ ။
အစ်ကို မရှိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် ဒီလောက်လိမ်လိမ်မာမာနေတဲ့ဟာကို ။ ကျွန်တော် ပြသနာ ငါးခုပဲ…မဟုတ် သေးဘူး၊ သုံးခုပဲ ရှာရသေးတယ်…”
ဝိုး…တော်တော်လေး လိမ်မာနေတယ်ပေါ့လေ…
ရီဝမ်ဝမ်၏နှုတ်ခမ်းတို့သည် တွန့်တက်လာပြီး ကျိတ်ရယ်ရယ်လာသည် ။ သူမ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်၏ ။
“ငါ ကြားတာတော့ ငါက ပိုပြီးအရိုင်းဆန်၊ ပိုပြီးပွင့်လင်းတဲ့မိန်းကလေးတွေ ကို သဘောကျတယ်လို့ မင်း ပြောခဲ့တယ်ဆို ။ ဘာတဲ့…ပိုအရိုင်းဆန်နိုင်လေ ပိုကောင်းလေဆိုလား…”
ကုန်ရွှီ၏အပြုံးကြီး တန့်သွားရတော့သည် ။
ဒီတော့မှ ရုံးခန်းထဲတွင် ရှန်းမန်ကျူပါ ရောက်နေမှန်း သတိပြုမိသွားရသည် ။
သူမသည် သူ့ကို သစ္စာဖောက်လိုက်ပြီဖြစ်မှန်း သိသွားသလို ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် အပြစ်ရှိသလို ခံစားမိသွားရပြီး အကြောက်ကြီးကြောက်သွားကာ ပြောဆိုလာတော့သည် ။
“အစ်ကို ရီ…ကျွန်တော်…ကျွန်တော် မှားပါတယ်…” *အီး ဟီး ဟီး*
ဒီတော့မှ ကုန်ရွှီ၏အလှည့်စားခံလိုက်ရခြင်းမှန်း သဘောပေါက်သွားတော့ သည့် ရှန်းမန်ကျူခမျာ
သူ့နောက်ပြေးသွားပြီး တဘုန်းဘုန်း ရိုက်တော့၏။
“ကောင်းရော…ကုန်ရွှီ ။ နင် ငါ့ကို ညာရဲတယ်…နင် ငါ့ကို ဆေးထိုးရဲတယ်ပေါ့လေ”
“အားးးး…ငါ့မျက်နှာကို မရိုက်နဲ့ဟ”
ကုန်ရွှီသည် မျက်နှာကို အုပ်ပြီး ကြောင်နှင့်ကြွက်လို
စလိန်ပြေးတမ်း ကစားနေသည့်နှယ် ထွက်ပြေးနေသည် ။
“တော်တော့၊ ဒီလောက်ဆို ရပြီ”
ရီဝမ်ဝမ် ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြောလာတော့မှ ။
သူတို့နှစ်ဦးသား ထုရိုက်နေခြင်းကို ရပ်တန့်သွားတော့သည် ။
ဒီအခိုက်အတန့်၊ ကုန်ရွှီသည် တစ်ခုခုသိရအောင် လုပ်ဖို့လည်း မမေ့ပေ ။ ရှန်းမန်ချီနား ကပ်သွားပြီး မေးလိုက်သည် ။
“ဒါနဲ့…ရှန်းမန်ကျူ…မင်း တကယ်လုပ်ခဲ့တာလား ။ ဘာလုပ်ခဲ့တာလဲ”
ရှန်းမန်ကျူသည်ကား သူ့အား အစိမ်းလိုက်ဝါးတော့စားတော့မတတ် ။
အံတို့ကို ကြိတ်ကာ သူ့အား စူးစူးရဲရဲကြည့်လိုက်ပြီး တိုးတိုးလေးပြန်ပြော လာသည် ။
“ငါ့တစ်ကိုယ်လုံး အင်္ကျီမရှိတော့သလောက် ဖြစ်တာ တောင်မှ အစ်ကို ရီ က ဘယ်လိုမှ မနေဘူး - ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာ၊ အဲ့ဒါတွေအားလုံး နင့်ကြောင့် ဖြစ်ရတာ”
“ဝိုး…အထင်ကြီးလောက်စရာပဲကွာ…”
ကုန်ရွှီသည် တအံ့တသြဖြစ်နေသည် ။
ဟမ်…တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပြတာတောင်မှ သူ ဘယ်လိုမှ မနေဘူးတဲ့လား… သွားပြီ၊ သွားပြီ…
အစကတော့ သူသည် အစ်ကို ရီ အား ပြန်ဆွဲခေါ်ထား ချင်နေခြင်းပင် ဖြစ်သည်…သို့သော် အစ်ကို ရီ သည် ထပ်ပြီးဂေးစရာမရှိတော့လောက် အောင်ကို ဂေးနေလိမ့်မည်ဟု သူ မထင်ထားမိခဲ့ပါချေ…
ရှန်းမန်ကျူသည် ကုန်ရွှီ၏စကားတို့ကို နဲနဲမှပင် မယုံကြည်တော့ ။ အောင်နိုင်သူအသွင်ဖြင့် ရီဝမ်ဝမ်၏စားပွဲရှေ့ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည် ။
“ဒါဆို..အစ်ကို ရီ…အစ်ကိုက ဘယ်လိုမိန်းကလေးမျိုး တွေကို ကြိုက်လဲ”
ကုန်ရွှီသည် လျှောက်သွားလိုက်ပြီး သူမ ပုခုံးအား ခပ်ဖွဖွပုတ်ကာ ။
“မေးမနေနဲ့တော့ ။ မင်း သိရင်တောင် အကျိုးမရှိဘူး -
မင်း လိုက်လုပ်နိုင်မဲ့အရာ မရှိဘူး…”
ရှန်းမန်ချီခမျာ အမြင်ကတ်လာတော့၏ ။
“သွားစမ်းပါ ။ ငါ လိုက်လုပ်နိုင်လား မလုပ်နိုင်ဘူးလား
နင်က ဘယ်လိုလုပ် သိမှာလဲ”
ကုန်ရွှီသည် သူမခန္ဓာကိုယ်အား စေ့စေ့ငငကြည့်လာသည် ။
“မင်းကိုယ်မှ တစ်ခုမရှိဘူး…”
မင်းက ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ ယောကျာ်းဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်မှာမို့လို့လဲ ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် ကနု်ရွှီအား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး စကားမလွန်ခင် ရပ်လိုက်ဖို့ရာ အချက်ပြလာ၏ ။ ဒီနောက်၊ ရှန်းမန်ကျူ ဘက်သို့ လှည့်လိုက်ပြီး ။
“တောင်းပန်ပါတယ်၊ မန်ကျူ ။ ကျွန်တော့်မှာ ရည်းစားရှိနေပြီးသားပါ”
ရှန်းမန်ကျူသည် ချက်ချင်းပင် ထုတ်ပြောလာသည် ။
“ရည်းစားရှိလည်း ရတယ်”
ရီဝမ်ဝမ် ။ “ကျွန်တော်ကတော့ မရဘူး”
ရှန်းမန်ကျူသည် အံ့သြသွားပြီး မျက်နှာနီမြန်းလာသည် ။ အနုပညာလောကထဲတွင် အားလုံးသည် မြွေမြွေချင်း ခြေချင်းလိမ်ယှက်နေ ကြပြီး သူမ၏အလှကို ပိုင်ဆိုင်လိုချင်သူတို့မှာ ဒုနှင့်ဒေး ဖြစ်လေသည် ။
သူမအား လိုက်ပိုးပန်းနေသူတို့ဆိုသည်မှာလည်း မဆုံးနိုင်လောက်အောင် များပြားလှ၏ ။ သို့တိုင်အောင်၊ အစ်ကို ရီ သည်ကတော့ သူမ သူ့အပေါ် ပစ်လှဲကြွေပြပြီး တာတောင်မှ လိုချင်တပ်မက်မှုရှိမနေဘူးတဲ့လား ။
ရီ ပိုင်သည် အနုပညာလောကထဲတွင် ရှိနေသလို
သူ့ဂုဏ်အဆင့်အတန်း အရ ဒီလောက်ထိသန့်ရှင်းပြီး ဖြူစင်နေလိမ့်ဦးမည်ဟု သူမ ထင်မထားခဲ့ပါချေ ။
အား…အမြင်ကတ်လိုက်တာ၊ ငါ ဘာလို့များ ဒီလိုရှားပါးယောကျ်ားကို စောစောကမတွေ့ခဲ့မိရတာပါလိမ့်…
“အစ်ကို ရီ”
တံခါးကနေ လျိုချန်းအသံ ထွက်လာသည် ။
လျိုချန်း၏အနောက်တွင် လက်ထောက်အနည်းငယ်ပါ ပါလာသည် ။ သူသည် အလွန်တရာအနောက်တိုင်းဆန် သည့်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး အဝတ်လဲချိန်မရှိလိုက်ဘဲ ထိုပွဲကနေ ချက်ချင်းဆင်းချလာခြင်းမှာ သိသာလှသည် ။
ရီဝမ်ဝမ် ။ “လျိုချန်း…အလုပ်များနေတာလား ။
ငါ မင်းကို လာရှာတော့မလို့ပဲ…”
......................................................................
စာစဉ် ၃၃၊ အခန်း ၃ ။ မန်နေဂျာ အစားထိုးခြင်း
ရီဝမ်ဝမ် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်လျှင်လိုက်ချင်း သူမ၏ခြေသလုံးကြွက်သားတို့ တင်းခနဲဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်မှောင်တို့ကြုတ်မိသွား၏ ။
ဟာ…ငါ အရက်သောက်လိုက်တိုင်း ဘာလို့ ငါ့တစ်ကိုယ်လုံး ဒီလောက်ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကြီး ကိုက်ခဲနေရတာလဲ ။
ဒီတစ်ခေါက် ခြေထောက်တွေပါ ကိုက်ခဲနေတာပဲ…
ငါ ဘာတွေများ လုပ်ခဲ့မိပါလိမ့် ။
“အစ်ကို ရီ…ဘာဖြစ်လို့လဲ” လျိုချန်း အမြန်မေးလာသည် ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင် ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။
“ဘာမှမဟုတ်ဘူး ။ လေ့ကျင့်ခန်းအရမ်း လုပ်မိသွားလို့နဲ့တူတယ် - ခြေထောက်နဲနဲ နာနေတယ်”
“အစ်ကို ရီ…ထိုင်နေပါ”
လျိုချန်းသည် ရီဝမ်ဝမ်အား ကူထိုင်ခိုင်းလိုက်၏ ။
ဒီနောက်၊ သူ၏တန်ဖိုးကြီးလှသည့်အကျီၤလက်တို့အား ကပျာကယာ ခေါက်တင်လိုက်ပြီး ရီဝမ်ဝမ်ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူမ၏ခြေသလုံးအား နူးနူးညံ့ညံ့လေး နှိပ်နယ်ပေးနေသည်…
လျိုချန်းသည် သူမခြေထောက်အား နှိပ်နယ်ပေးနေသဖြင့်
ရီဝမ်ဝမ် ပြောလာသည် ။
“လျိုချန်း…ရတယ် ရတယ်…နှိပ်ပေးစရာ မလိုဘူး”
အခုချိန်တွင် လျိုချန်းအတွက် အရာရာသည် ပြောင်းလဲသွား ချေပြီ - သူသည် တစ်ဟုန်ထိုးနာမည်ကြီးနေသည့်အပြင် ဘယ်သူကမှ လက်လှမ်းမဝံ့ရဲသည့် အဟော့ဆုံးသော ကြယ်ပွင့်တွေထဲက ကြယ်ပွင့်တစ်ပွင့် ဖြစ်လာချေပြီ ။
သူ သွားရာနေရာတိုင်းတွင် သူ့အား လူတိုင်း လေးလေးစားစားဆက်ဆံကြရပြီး ချီးကျူးထောပနာပြုနေကြရပြီ ဖြစ်သည် ။
သို့သော် သူ၏အဆင့်အတန်းမှာ မည်သို့ပင် ဖြစ်နေပါစေ ။ သူ့အနေဖြင့် သူမအပေါ်တွင် ဘယ်တော့မှ သဘောထားပြောင်းလဲသွားမည်မဟုတ်သလို ပိုလို့ပင် အထင်ကြီးလေးစားမိလာချေ၏ ။
လျိုချန်း၏မျက်နှာသည် ထူးထူးဆန်းဆန်းပင်
မှုန်သုန်လို့နေသည် ။
“အစ်ကို ရီ…ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေ။ မလှုပ်နဲ့”
ရီဝမ်ဝမ် ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ဘဲ ထိုင်နေပေးလိုက်ရ၏ ။
လျိုချန်း၏နှိပ်နယ်ခြင်းသည် အင်မတန်လက်ပေါက်လှပြီး ခနအတွင်းပင် ရီဝမ်ဝမ်၏အကြောအခြင်တွေ တင်းမာနေရာမှ ပြေလျော့သွားရသည် ။
သူတို့နံဘေးက ကုန်ရွှီသည်ကား ဤမြင်ကွင်းကြောင့် ရှူးရှူးရှားရှား ဖြစ်သွားပြီး ပွစိပွစိ ပြောဆိုလာတော့သည် ။
“ဟျောင့်…လဒ၊ ဖွတ်ကောင် လျိုချန်း...မင်း အကျင့်ပုတ်အူပုတ်ကောင် ။ ငါတော့ ရူးတော့မှာပဲ ။ အစ်ကို ရီ ရဲ့ဂရုစိုက်ခံရအောင်လို့ ငါနဲ့ ဘယ်လို ဖက်ပြိုင်ရမလဲပဲ သိတဲ့ကောင်ကြီး ။ အစ်ကို ရီ က အဲ့လောက်အကွက်လေးနဲ့ပျော့မသွားဘူးကွ သိလား ။ ငါကသာ အမြဲတမ်း အကို ရီ ရဲ့ အချစ်တော်လေးပဲ…နော်”
ကုန်ရွှီ၏မထော်မနန်း ပြောဆိုနေမှုတို့ကြောင့် ရီဝမ်ဝမ်ခမျာ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရ၏ ။
ကုန်ရွှီ တတွတ်တွတ်ပြောဆိုနေချိန် သူ့ရဲ့ဖုန်းကနေ WeChat အသံ ထွက်လာသည် ။ သူ မက်ဆေ့ချ်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ရင်ထဲလှပ်ခနဲ ဖြစ်သွားရ၏ ။
“ဝါး…အစ်ကို ရီ…အစ်ကို ရာထူးတိုးသွားပြီကွ”
ရီဝမ်ဝမ်၏မျက်လုံးတို့ လှုပ်ခတ်သွား၏ ။
“ရာထူးတိုးတယ်”
စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ကုန်ရွှီ ဆိုလာသည် ။
“ဟုတ်တယ် အစ်ကို ။ ထန်ရှင်းဟျော်က ဒုဥက္ကဌ ဟောင်း နေရာအပြောင်း ခံရတယ်ဆိုတဲ့ အတွင်းသတင်းရထားတယ် ။ အစ်ကို့ကို ဒက်ဇလင်းမီဒီယာ ရဲ့ဒုဥက္ကဌ အဖြစ် ရာထူးတိုးပေးလိမ့်မယ်တဲ့ ။ အစ်ကို အခုချက်ချင်းပဲ ရာထူးသစ်ရတော့မယ်”
သူမ ရာထူးတိုးခံရတော့မည်ဆိုသည့်သတင်းကို ကြားလိုက်ရပြီး ရီဝမ်ဝမ်၏မျက်နှာမှာ ထိုးစိုက်ကျသွား တော့သည် ။
သူမအား ရာထူးတိုးပေးသည်ဆိုသည်မှာ အပြောင်းအလဲအကြီးအမားကြီး ဖြစ်နေသည့်တိုင်
သူမအား ကြိုတင်အကြောင်းကြားထားခြင်း မရှိဘဲ ဒီလောက်ရုတ်တရက်ဆန်ဆန်ကြီး အပြောင်းအရွေ့လုပ်ပေးသည်တဲ့လား ။
ဒါကို ကြားလိုက်သည့်အချိန် လျိုချန်းက ဝင်မေးလာသည် ။
“အစ်ကို ရီ က ဒုဥက္ကဌအဖြစ်နဲ့ ရာထူးတိုးတော့မှာဆိုတော့ အစ်ကို ရီ ရဲ့ လူသစ်ရှာဖွေရေးဌာနရဲ့ဒါရိုက်တာရာထူးကို ဘယ်သူဝင်ယူမှာလဲ”
“မေးကြည့်လိုက်ဦးမယ်…” ကုန်ရွှီသည် သူ့ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ထန်ရှင်းဟျော်ထံ စာပို့လိုက်၏ ။ တခနအကြာ ပြန်စာရလာသည် ။
“သူ ကြားတာကတော့ ချူးဟုန်ဂွမ်းရဲ့တူ၊ ကမ္ဘာ့အင်တာတိန်းမန့်ရဲ့ မန်နေဂျာက လွှဲယူလိမ့်မယ်တဲ့ ။ ငါလခွမ်းတဲ့မှ…ဒါကတော့ သိပ်ကို စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းသွားပြီ - သူက မိဘနောက်ခံကို သုံးပြီး တက်လာတဲ့သူပဲ မဟုတ်ဘူးလား”
ကုန်ရွှီနံဘေးက လက်ထောက်လေးသည် ဘာသိဘာသာ
ဆွံ့အနေမိ၏ ။
သူမ တစ်ကိုယ်ကြား တွေးနေမိသည် ။
ရှင်ကသာ မိဘနောက်ခံကို အားအကိုးဆုံးသူပါ ၊ ဟုတ်ပီလား ။
သို့သော်လည်း ကုန်ရွှီသည် သူ့မိသားစုနှင့် အဆက်အသွယ်ဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သလို အဆက်အသွယ်တွေကို အားကိုးခြင်းရှိမနေတော့ပါချေ ။ ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် သူသည် အတော်လေးနာမည်ကျော်သူ ဖြစ်နေလို့သာ ။
သူ့အနေဖြင့် ပြသနာမရှာသရွေ့ အခုချိန်တွင်
ဘာပြသနာမှ ရှိလာလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် တွေးတောလိုက်ပြီး တိုးတိုးလေးရေရွတ်လာသည် ။
“ချိုင်းယုံရှန်း…”
အမှန်တကယ်ပင် သူမ ခန့်မှန်းထားသည်ထက်
စောစီးစွာ ပေါ်ထွက်လာခဲ့လေပြီ…
“ရာထူးတိုးသည်” ဆိုသည့်စကားမှာ အတော်ပင်နားဝင်ချိုလှ၏။ သို့သော် တကယ်တမ်းတွင် ရာထူးတိုးခြင်းဆိုတာထက် သူမလက်ထဲက အာဏာကို ဆွဲယူသွားပြီး ရာထူးလျော့ချပစ်ခြင်းပင် ဖြစ်သည် ။ ထိုကောက်ကျစ်ဉာဏ်များသည့် မြေခွေးအိုကြီး ချူဟုန်းဂွမ်း ဘာတွေကြံနေသလဲကို သူမ နှစ်ခါပြန်စဉ်းစားစရာပင် မလိုချေ - သူသည် သူမဆီကနေ တစ်ခုချင်းတစ်ခုချင်း ဘာမှမကျန်တော့အောင် ဆွဲယူသွား ချင်နေခြင်းပင် ဖြစ်ပေသည်။
ဤရာထူးတိုးခြင်းသည်ကား ခြေလှမ်းအစ ဖြစ်ပေမည်…
လျိုချန်း၏မျက်လုံးအိမ်တို့ ကျဉ်းကျုံ့လာသည် ။
“ရာထူးပဲပြောင်းတာလား ။ ငါတို့ကို အုပ်ချုပ်ပေးမယ့်သူ မပြောင်းသွားဘူး မလား”
ကုန်ရွှီ ဒါကို ကြားလိုက်သည့်အချိန် ကြောင်အသွားရ၏ ။ ဒီနောက် ၊ ချက်ချင်းပင် ပြောဆိုလာသည် ။
“ပြောင်းစရာလား ။ ငါ ရွေးထားတဲ့မန်နေဂျာကို ဘယ်သူ လာလဲရဲလဲ”
……………………………………………………
စာစဉ် ၃၃၊ အခန်း ၄ ။ သူမ၏အောင်မြင်မှုကို ခိုးယူခြင်း
ဒီအခိုက် ရီဝမ်ဝမ်၏လက်ထောက်ဖြစ်သူ ရှောင်အန်းသည်
တံခါးခေါက်ပြီး ဝင်လာသည် ။
“အစ်ကို ရီ…ဥက္ကဌ ယန် က အစည်းအဝေးခေါ်နေပါတယ် ။ ဥက္ကဌ ချူး လည်းပဲ ရောက်နေပါတယ်”
ရီဝမ်ဝမ်၏မျက်ဝန်းတို့ထဲ အေးစက်စက်အလင်းရောင်တစ်ခု
ဖျတ်ခနဲ လက်သွား၏ ။ “သိပြီ…လာခဲ့မယ်”
ထို့နောက်၊ လျိုချန်းနှင့်ကုန်ရွှီအား သတိပေးစကား ဆိုလိုက်သည် ။
“မင်းတို့တွေ လုပ်စရာရှိတာလုပ်နေကြ ။
ဘာမှ စိတ်ပူမနေကြနဲ့”
ကုန်ရွှီ ။ “အစ်ကို ရီ…စိတ်ချ ။ အစ်ကို ဘာပဲလုပ်လုပ် ကျွန်တော် အစ်ကို့ဘက်က ရှိနေမယ်”
ရီဝမ်ဝမ် ကူကယ်ရာမဲ့သွားရ၏ ။
“အင်းပါ၊ ငါ့ကို ပြသနာနဲနဲပဲ ပေးတယ်ဆိုရင်ကိုပဲ ကျေးဇူးအတင်ကြီး တင်မိပါပြီ”
လျိုချန်းသည် စကားပြောခြင်းမရှိ ။
ရီဝမ်ဝမ် ထွက်သွားသည့်ပုံကိုသာ ကြည့်နေရင်း စိုးရိမ်ပူပန်နေလေသည် ။
ရုံးခန်းထဲတွင် ။
ချူးဟုန်ဂွမ်းနှင့် အကြီးတန်းမန်နေဂျာတို့သည် ရီဝမ်ဝမ် ရာထူးတိုးခြင်း အကြောင်း ကြေညာဖို့အတွက် တကူးတက ရောက်လာကြလေသည် ။
“ဂုဏ်ယူပါတယ်၊ ဂုဏ်ယူပါတယ်ဗျာ ။ ဂုဏ်ယူပါတယ်…ဒါရိုက်တာ ရီ ။ မဟုတ်သေးဘူး…အခုဆို ဒုဥက္ကဌ ရီ လို့ခေါ်ရတော့မှာပေါ့”
“ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်းပါဗျာ…ဒုဥက္ကဌ ရီ”
လူတိုင်းသည် သူမအား ဂုဏ်ပြုစကားဆိုနေကြသည် ။
သို့သော် သူတို့မျက်လုံးထဲတွင်မူ ကောင်းကောင်းကြီးနားလည်သဘောပေါက် နေကြသည် ။
“ဒီဘက်က ကမ္ဘာက ချိုင်းယုံရှန်းပါ ။ ကျွန်တော့်ရဲ့တူပေါ့ဗျာ ။ သူက ငယ်သေးပြီးတော့ အတွေ့အကြုံနုသေးတယ်။
အားလုံးပဲ ကျွန်တော့်ကိုယ်စား သူ့ကို ဂရုစိုက်ပေးကြပါဦး ဗျာ”
“ဟာဗျာ…ဥက္ကဌ ချူး က အရမ်းကို နှိမ့်ချလွန်းနေပါပြီ”
“ဂုဏ်ယူပါတယ်…ဒါရိုက်တာ ချိုင်း”
ချူးဟုန်ဂွမ်းသည် ရီဝမ်ဝမ် ဘက်သို့လှည့်လာသည် ။
“ရီပိုင်..အခုတလော မင်းလည်း တော်တော်ပင်ပန်းနေ ရောပေါ့ ။ အခုတော့ ယုံရှန်းလည်း ကျွန်တော်တို့ထဲ ဝင်လာပြီဆိုတော့ မင်း စိတ်အေးလက်အေး နေလို့ရပါပြီ ။ အားလပ်ရက်လေးဘာလေး ထွက်ချင်တယ်ဆိုရင် ကျွန်တော့်ကို အချိန်မရွေးသာ ပြောပါ”
ချိုင်းယုံရှန်းက အမြန်သွက်သွက် ဝင်ပြောလာသည် ။
“ဟုတ်တယ် ။ ကုမ္ပဏီကို ကျွန်တော်နဲ့လွှဲထားလိုက်ပါ”
ရီဝမ်ဝမ်သည် လုပ်ယူပြုံးပြုံးပြလိုက်ပြီး
စကားများများစားစား မဆို ။
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ဥက္ကဌ ချူး”
အစည်းအဝေးသည် ပြီးဆုံးသွားပြီး လူတိုင်းသည် အတွေးကိုယ်စီဖြင့် ထွက်သွားကြသည် ။
ချူးဟုန်ဂွမ်းသည် ရီဝမ်ဝမ်အား ကျန်နေခိုင်းကာ တခနလောက် နှစ်ကိုယ်ကြားသီးသန့် ပြောဆိုနေသည် ။ ပြောဆိုသည်ကား သူ့ရဲ့အာဏာကို ဖွင့်လှစ်ပြကာ နာနာခံခံရိုရိုကျိုးကျိုးနေဖို့ရာ သတိပေးခြင်းသာ ဖြစ်၏ ။
အောက်ထပ်၊ ရီဝမ်ဝမ်၏ရုံးခန်းထဲတွင် ။
ချိုင်းယုံရှန်းသည် သူနှင့်အတူ လှပချောမောသည့်သရုပ်ဆောင်သစ်လေး တစ်ယောက် ပါလာပြီး ရီဝမ်ဝမ်၏ရုံးခန်းထဲ ဝင်ချလာ၏ ။ ထို့နောက် ထိုင်ခုံပေါ် ဖင်ကျောက်ချထိုင်လိုက်ပြီး ။
“ဒီနေ့အတွက် အလုပ်အချိန်ဇယားက ဘယ်မှာလဲ ။
ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့”
ရီဝမ်ဝမ်၏လက်ထောက်ခမျာ အနေရကျဉ်းကြပ်နေ၏ ။
“ဒါက…ဒါရိုက်တာ ချိုင်း၊ ဒီနေ့မှ ပထမဆုံးနေ့ပဲ ရှိသေးတယ် ။
ဒါရိုက်တာ ရီ က လွှဲပေးရမှာမဟုတ်ဘူးလား…”
ချိုင်းယုံရှန်း၏မျက်လုံးတို့ ခက်ထန်လာချေပြီ ။
“ဒီမှာ ဒါရိုက်တာက ဘယ်သူလဲ - မင်း လား ငါလား ။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာကို မင်းကို ငါ သင်ပြပေးနေရဦး မှာလားကွ”
လက်ထောက်လေးသည် အထိတ်ထိတ်အပျာပျာဖြစ်သွားပြီး မတတ်နိုင်စွာဖြင့် ပြောဆိုလာသည် ။
“ဒါရိုက်တာ ရီ က နေ့လည်မှာ “ဗျူးတီး” မဂ္ဂဇင်းရဲ့ အယ်ဒီတာချုပ်နဲ့ တွေ့ဖို့ရှိပါတယ် - အခုလောက်ဆို ရောက်နေလောက်ပါပြီ…”
သူမ ပြောလိုက်ရုံရှိသေးသည် ။ တံခါးခေါက်သံ ပေါ်လာ၏ ။
ထိုလူကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ချိုင်းယုံရှန်းသည် ချက်ချင်း မတ်တပ်ထရပ်ကာ လျန်ချုံး ဆီ လျှောက်သွား၏ ။
“ဒါဖြင့် ခင်ဗျားက “ဗျူးတီး” မဂ္ဂဇင်းရဲ့ အယ်ဒီတာချုပ် လျန်ချုံးပေါ့။ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ”
လျန်ချုံးသည် ချိုင်းယုံရှန်းအား မယုံသင်္ကာစွာဖြင့် ကြည့်လာပြီး ။
“ခင်ဗျားက…”
ချိုင်းယုံရှန်းသည် အပြုံးကြီးဖြီးနေအောင် ပြုံးပြလာသည် ။
“ကျွန်တော်က ဒက်ဇလင်းမီဒီယာက လူသစ်ရှာဖွေရေးဌာနရဲ့ ဒါရိုက်တာ၊ ချိုင်းယုံရှန်းပါ”
လျန်ချုံးသည် အမှတ်တမဲ့ လက်ထောက်လေးအား တစ်ချက်ကြည့် လိုက်မိရင်း ။ “လူသစ်ရှာဖွေရေးဌာနရဲ့ဒါရိုက်တာက….”
ချိုင်းယုံရှန်းက ပြုံးစစနှင့်ပြောလာသည် ။
“ဒါရိုက်တာ ရီပိုင်က နေရာအပြောင်းထဲ ပါသွားပါပြီ ။
ဒီနေ့ကစပြီးတော့ ကိစ္စအ၀၀အတွက် ကျွန်တော် တာဝန်လွှဲယူတော့မှာပါ ။ အယ်ဒီတာ ချုပ် အနေနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ တိုက်ရိုက်ဆွေးနွေးလို့ရပါတယ်”
ချိုင်းယုံရှန်းသည် ပြောရင်းဆိုရင်း လက်ထောက်သစ်လေးအား လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် ။
“ရှောင်ချန်း…စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ဘွတ်ကင်လုပ် ထားလိုက်”
“ဟုတ်ကဲ့…ဒါရိုက်တာ ချိုင်း”
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…လာပါဗျာ ။ ကျွန်တော်တို့ စားရင်းသောက်ရင်း ဆွေးနွေးကြရအောင်ပါ”
ချိုင်းယုံရှန်းသည် လက်ထောက်လေးအား စကားပြောခွင့်တစ်ခွန်းမပေး ။ စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် လျန်ချုံးအား ခေါ်ကာ ထွက်သွားတော့သည်….
………………………………………………………
စာစဉ် ၃၃၊ အခန်း ၅ ။ ဆင်ဖြူတော်မှီ ကြံစုပ်ခြင်း
ရီဝမ်ဝမ် ပြန်ရောက်လာသည့်အချိန် လက်ထောက်လေးသည် စိုးရိမ်စိတ်ပူစွာဖြင့် ပြောလာသည် ။
“ဒါရိုက်တာ ရီ…ဒုက္ခရောက်ပြီ”
ရီဝမ်ဝမ် ။ “ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“ဒါရိုက်တာ ဒီနေ့ အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း နဲ့ချိန်းထားတဲ့ ကိစ္စ…အဲ့ဒါ… အသစ်တက်လာတဲ့ဒါရိုက်တာချိုင်းက သူ့ကို ခေါ်သွားတယ် ။ ပြီးတော့လည်း ပြောသွားသေးတယ်။
ဒီနေ့ကစပြီးတော့ ကိစ္စအ၀၀ကို သူ တာဝန်ယူသွားတော့ မယ်တဲ့”
လက်ထောက်လေးသည် ပြောရင်းပြောရင်း ရှူးရှူးရှဲရှဲ ဖြစ်လာ၏ ။
“အစ်ကို ရီ…အဲ့ဒီချိုင်းယုံရှန်းက တအားလွန်တယ် ။ ဘာပဲပြောပြော အစ်ကို ကသာ အပေးအယူရအောင် လုပ်ထားတဲ့သူပါ ။ အစ်ကို ရာထူးအပြောင်း ပါသွားမယ် ဆိုရင်တောင်မှ ဒါကို ပြီးအောင်ဆက်လုပ်ရမယ့်သူက အစ်ကိုပဲ ဖြစ်သင့်တာ - ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ ဒီလိုမျိုး ဖြတ်ခုတ်သွားရတာလဲ ။ ဒါဆို အစ်ကို လုပ်ထားသမျှတွေကို သူ့ဆီ ရောက်သွားသလို ဖြစ်မသွားဘူးလား”
ရီဝမ်ဝမ်သည်ကား ပြီးခဲ့သည့်လကတည်းက ထိုကိစ္စကို စကိုင်တွယ်လာပြီး ခုလမ်းခုလတ်အရောက်တွင် အဖြတ်ခုတ်ခံလိုက်ရခြင်းကို ကြားနေရသည့်တိုင် မျက်နှာလုံးလုံး ပျက်ယွင်းသွားခြင်းရှိမနေ ။ ထူးမခြားနားစွာဖြင့်ပင် ပြောဆိုလာသည် ။
“သူ့ဆီမှာ ကြောင်တောင်နှိုက်နိုင်တဲ့အစွမ်းအစ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါကို မြိုချနိုင်တဲ့အစွမ်းရှိပါ့မလားဆိုတာက တော့…”
အင်ပါရီယာမြို့တော်၊ အဆင့်မြင့်စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် ။
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…ကျွန်တော့်လက်အောက်က သရုပ်ဆောင်သစ် နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ် ။
လူစီယန်း ပါ ။ လူစီ…မြန်မြန်လေး အယ်ဒီတာချုပ် ကို ဝိုင်တစ်ခွက်ငှဲ့ပေးလိုက်ဦး ။ ဗျူးတီး က အခုဆို ဖက်ရှင်မဂ္ဂဇင်းမှာ နံပတ် ၁ နေရာကို ရောက်နေပြီးတော့ နာမည်ကြီးဖက်ရှင်မဂ္ဂဇင်းဖြစ်တဲ့ VIVI ကိုတောင်မှ ရိုက်ချပစ်လိုက်နိုင်ပြီ - မဂ္ဂဇင်းလောကထဲမှာ လူတော်တော်များများက ဒီအကြောင်းကို တဖွဖွပြောနေကြ တယ်ဗျ”
ချိုင်းယုံရှန်းသည် စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့်
သူ့လက်အောက်က သရုပ်ဆောင်သစ်တွေ၊ မိန်းမလှလေး တွေကို ခေါ်ကာ သူနှင့်အတူ သောက်စားခိုင်းတော့၏ ။
လူတိုင်းသည် ချီးကျူးအမွှမ်းတင်စကားကို ကြိုက်နှစ်သက်ကြသည်ချည်း ဖြစ်သလို လျန်းချုံးသည်လည်း လူထဲကလူပင် မဟုတ်ပါလား ။ သူသည် ပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြင့် ပြန်ပြောလာသည် ။
“ဒါရိုက်တာ ချိုင်း…ကျွန်တော့်ကို မြှောက်နေပါပြီဗျာ”
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…ဒီလောက်ထိ နှိမ့်ချနေစရာမလိုပါဘူးဗျာ ။ ကျွန်တော်က အရှိကိုအရှိအတိုင်း ပြောနေတာပါ၊ ဟားဟား…”
ချိုင်းယုံရှန်းသည် ပြောလည်းပြော ၊ တစ်ဖက်တွင်လည်း မိန်းကလေးသရုပ်ဆောင်တို့အား မျက်လုံးဖြင့် အရိပ်ပြနေ၏ ။
လူစီယန်းသည် ချက်ဆိုနားခွက်က မီးတောက်သွားလေပြီ ။ သူမ၏ဖန်ခွက်ကို ကိုင်မြှောက်လိုက်ပြီး လျန်ချုံးဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်ကာ အလွန်နီးကပ်စွာ ထိုင်ချလိုက်၏ ။
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…ချီးယားစ်”
သုံးခွက်လောက် သောက်ပြီးသွားသည့်နောက် ချိုင်းယုံရှန်းသည် ပီယဝါစာ ချစ်ခင်ဖွယ်သော၊ ပျားရည်ကဲ့သို့ချိုမြိန်လှသောစကားတို့ကို သုံးပြီး လျန်းချုံးအား စိတ်ပျော်ရွှင်အောင် ချီးကျူးမြှောက်ပင့်ပြောဆိုနေ၏ ။ ဒီနောက် စိတ်ပျော်ရွှင်လာသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပြောလာသည် ။
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…လူစီက ကျွန်တော်တို့ဒက်ဇလင်း မီဒီယာမှာဆို ဒီနှစ်ရဲ့အတော်ဆုံးသရုပ်ဆောင်သစ်လို့ပြောလို့ရတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်တို့တွေ သူမအတွက် ပရောဂျက်တွေ၊ ငွေအားတွေ အများကြီး စိုက်ထုတ်ပေးသွားတော့မှာပါ ။ နောင်ဆို မိန်းကလေးဇာတ်ဆောင်နေရာကနေ ဝင်သရုပ်ဆောင်လိုက်ရုံနဲ့ နာမည်ကြီးသွားမှာ ကျိန်းသေ တယ်ဗျာ။ အယ်ဒီတာချုပ်အနေနဲ့ ခုထွက်မယ့်ကာဗာ နေရာမှာ လူစီကို စမ်းသုံးကြည့်ကြည့်ပါလား…”
ဒီအထိရောက်အောင် နားထောင်လာပြီးချိန်တွင် လျန်ချုံးသည် မျက်မှောင်တို့ကြုတ်လာတော့သည် - သူ့အဖို့သောက်စားပျော်ပါးခြင်းသည် သောက်စားပျော်ပါးခြင်းသာ မည်၏ ။ အလုပ်နှင့် ဘယ်တော့မှ ရောထွေးခြင်းမရှိပါချေ ။ သူသည် အယ်ဒီတာချုပ် နေရာကို အမျိုးမျိုးဖြတ်ကျော်ပြီး ရောက်ရှိလာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေရာ တဖက်လူ၏ စကားလုံးတို့ကို လွယ်လွယ်ကူကူ မျက်စိစုံမှိတ်ကာယုံကြည်ပေးတတ်သူ မဟုတ်တော့ပါချေ ။
ဒီနှစ်ရဲ့သရုပ်ဆောင်သစ်တို့သည် အိတ်ပေါက်နှင့်ဖားကောက်ရသလိုပင် ။ ဘယ်လောက်ပင်ဖားတွေ ဘယ်နှစ်ကောင်ဘယ်မျှ အားတက်သရော ထည့်ပေးနေပါသော်လည်း ဖားတစ်ကောင်မှမကျန်သကဲ့သို့ပင် ။ ဤလူစီယန်းသည်လည်း သရုပ်ဆောင်သစ်ထဲက သရုပ်ဆောင်သစ်တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား ။
သူမသည် သူ၏မဂ္ဂဇင်းတွင် ပါဖို့ပင် အရည်အချင်း မပြည့်မှီပါချေ ။ ဒက်ဇလင်းမီဒီယာ၏ဒါရိုက်တာသည် ဤကဲ့သို့သရုပ်ဆောင်မျိုးကို သူ့လက်ထဲ ထိုးထည့်ပေးလိမ့်မည်ကိုသာ သူ ကြိုသိထားခဲ့ပါက ဤစားသောက်ဆိုင်ကိုပင် လိုက်လာခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ ။
လျန်ချုံးသည် ထူးမခြားနားစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည် ။
“ဒါရိုက်တာ ချိုင်း…ခင်ဗျား တစ်ခုခုမှားနေပြီနဲ့တူတယ်။ မဂ္ဂဇင်းကာဗာ နေရာမှာ ကုန်ရွှီကို သုံးမယ်လို့ ကျွန်တော် အရင်တုန်းက ဒါရိုက်တာ ရီ နဲ့ပြောထားပြီးသားပါ ။
သူ့အတွက်ကို သေသေချာချာလေး စဉ်းစားတောင်စဉ်းစား ထားပြီးပါပြီ ။ ဒါကို ရုတ်တရက်ကြီး ခင်ဗျားက သရုပ်ဆောင်ပြောင်းချင်တယ်လို့လာပြောနေတယ်။ ကျွန်တော် ဒီစာချုပ်ကို ဆက်မလုပ်နိုင်လောက်တော့ဘူးဗျာ”
ချိုင်းယုံရှန်းက အသာချောင်းဟန့်လာပြီး ပြောသည် ။
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…စိတ်မပူပါနဲ့ဗျာ ။ သရုပ်ဆောင်ပြောင်းလိုက်ရုံလောက်နဲ့ စာချုပ်ကို ရုတ်သိမ်းလိုက်စရာမလိုပါဘူး ။
ကျွန်တော် ဆိုလိုတဲ့သဘောက ကာဗာမှာ
ကုန်ရွှီနဲ့အတူတူ လူစီကိုပါ တွဲရိုက်ဖို့ ပြောတာပါ”
“ကုန်ရွှီက နာမည်ဆိုးနဲ့ နာမည်ကြီးနေတာလည်း အားလုံးအသိပဲ ။ ဒါပေမယ့်လို့ အခုတလော သူ လိမ်မာလာပြီးတော့ နာမည်ကောင်းကို ထိန်းလာတယ် ။ အခုဆို ရည်းစားတစ်ယောက်နဲ့မှ ပတ်မရှုပ်တော့သလို သူနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အတင်းအဖျင်းစကားတွေလည်း မကြားရတော့ဘူး၊ ဒီတော့ အားလုံးက သူ့ကို အရမ်းကြီးစိတ်ဝင်တစားရှိနေကြတယ်ဗျ…”
“စဉ်းစားကြည့်ဗျာ - ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းမှာ ကောလဟလနဲနဲလောက် ထွက်လာလိုက်ရင် ဘာဖြစ်သွားမလဲ ။ လူထုဆီကနေ အုံးအုံးကျွတ်ကျွတ် ဖြစ်မသွားနိုင်ဘူးလား ။ ဒါဆိုရင် ခင်ဗျားရဲ့မဂ္ဂဇင်းတွေလည်း နေရာတိုင်း အကုန်လုံးရောင်းထွက်ကုန်မှာနော်…”
ချိုင်းယုံရှန်း၏သဘောထားသည်ကား လယ်ပြင်ဆင်သွားသလို လင်းထင်းလွန်းလှသည် ။
သူသည် ရီဝမ်ဝမ်၏ကြိုးစားထားမှုကို ဖြတ်ခုတ်ယူချင်ရုံ တင်မက၊ ကုန်ရွှီ၏နာမည်ကြီးမှုကို အသုံးချကာ ဆင်ဖြူတော်မှီကြံစုပ်ရင်း သူ၏ကိုယ်ပိုင်သရုပ်ဆောင်သစ်ကို ပွဲထုတ်ပေးလိုခြင်းဖြစ်သည်…
…………………………………………………
စာစဉ် ၃၃၊ အခန်း ၆။ ချောချောမွေ့မွေ့ပူးပေါင်းခြင်း
ဒီအထိ နားထောင်လာပြီးချိန်တွင် လျန်ချုံး၏မျက်လုံးတို့ ဝင်းပသွားတော့သည် ။ ချိုင်းယုံရှန်း၏စကားတို့သည်
သူ့ရင်ကို ထိမှန်သွားခဲ့ဟန်ပင် ။
အခုတလောတွင် သူတို့၏ပြိုင်ဘက်ကြီး VIVI သည်
အနုပညာလောကထဲတွင် ခြေကုပ်နေရာယူထားသဖြင့်
သူ့အနေဖြင့် ဖိအားတို့နှင့် ရင်ဆိုင်နေခဲ့ရပါ၏ ။ ထိုသို့သာ မရင်ဆိုင်နေရပါလျှင် နာမည်ကောင်းမရထားဘဲ ကျော်ကြားမှုသက်သက်သာ ရှိနေသည့် ကုန်ရွှီလို သရုပ်ဆောင်နှင့် သူ စာချုပ်ချုပ်လိုမည် မဟုတ်ပေ ။ ယခုလိုလုပ်ရခြင်းသည်ပင် သူ့အား အဆင့်နှိမ့်ချရသလို ဖြစ်နေပေသည် မဟုတ်ပါလား ။
သို့သော်လည်း ဒက်ဇလင်းမှ ဒါရိုက်တာ ရီ ၏ ဆွယ်နိုင်စွမ်း တို့ကြောင့် သူသည် သူလုပ်နေကျစံချိန်တို့ကို ချိုးဖောက်ပြီး လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏ ။
သို့သော် ရုတ်တရက်ကြီး ဒါရိုက်တာအပြောင်းအလဲရှိလာပြီး အခုချိန်တွင် ချိုင်းယုံရှန်းက ဤသရုပ်ဆောင်နှစ်ယောက်က တွဲရိုက်ခိုင်းဖို့ရာ အကြံပြုလာလေသည် ။ သရုပ်ဆောင်သစ်လေးသည် နာမည်သတင်း၊ ကျော်ကြားမှု ဘာဆိုဘာမှရှိမနေသော်လည်း ဒက်ဇလင်းသည် ဒီအခွင့်အရေးကို အသုံးချ ပြီး ဤသရုပ်ဆောင်သစ်ကို ပွဲထုတ်ပေးချင်နေသည့်အပြင် ထို့ကြောင့်ပင် မဂ္ဂဇင်း၏အရောင်းစံချိန်မှာ ဝက်ဝက်ကွဲထောင်တက်သွားလိမ့်မည်ဟု ချိုင်းယုံရှန်းက ပြောနေလေသည် ။
မည်သို့ပင်ဆိုစေ၊ သူသည် ကုန်ရွှီအတွက် သူ သတ်မှတ်ထားပြီးသားစံနှုန်းကို ချိုးဖောက်ထားပြီးလေပြီ ။ အရောင်းစံချိန်ထိုးတက်ဖို့ရာအတွက် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ထပ်ချိုးဖောက်လိုက်လည်း ဘာမှထူးခြားသွားခြင်း မရှိနိုင်ဘူးမဟုတ်ပါလား ။
လျန်ချုံးသည် စိတ်တို့လွန်ဆွဲလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ချိုင်းယုံရှန်းသည် နံဘေးကမိန်းကလေးသရုပ်ဆောင်အား
မျက်လုံးဖြင့် အချက်ပြလိုက်တော့၏ ။
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…ကျွန်မ ကောင်းကောင်း လုပ်သွားမှာပါ…” လူူစီယန်းသည် လျန်ချုံး၏ပေါင်ပေါ် လက်နှင့်ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လာရင်း ပြောလာသည် ။
သူမကြောင့် အရောင်းစံချိန် မြင့်တက်သွားရုံတင်မဟုတ် နိုင်ပေ ။ သူမလေးဆီကနေ သူ့အတွက် အမြတ်ပင် ထုတ်နိုင်သေးဟန်ပင် ။
သို့ဆိုရာ သူ မည်သို့ ငြင်းဆန်ပါလိမ့်မည်နည်း ။
ဤအထိ စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် လျန်ချုံးသည် ချက်ချင်း ပြောဆိုလာသည် ။
“သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ကာဗာမှာ တွဲရိုက်ခိုင်းရုံ လောက်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အရင်သဘောတူထားတာကို ဖောက်ဖျက်ရာမကျပါဘူးဗျာ…”
ချိုင်းယုံရှန်းခမျာ နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်သွားရ၏ ။
“အယ်ဒီတာချုပ် လျန်း…ခင်ဗျားက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိပြီးတော့ ဆုံးဖြတ်ချက်မှန်ကန်တဲ့သူပဲဗျာ ။
ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပူးပေါင်းမှု ချောမွေ့ပါစေလို့ ဆုတောင်းပါတယ်ဗျာ”
လျန်ချုံး ။ “ပူးပေါင်းမှု ချောမွေ့ပါစေဗျာ”
…..
နောက်တစ်နေ့မနက်၊ ရီမူဖန်သည် ရီဝမ်ဝမ်အား အပြေးအလွှားလာတွေ့သည် ။
“ဝမ်ဝမ်…ငါ မပြောဘူးလား၊ အဲ့ဒီမြေခွေးအိုကြီး ချူးဟုန်ဂွမ်းက စိတ်ထားမကောင်းပါဘူးဆို ။ ညီမလေး ကြိုးစားထားသမျှကို ချိုင်းယုံရှန်းဆီကို ပို့ပေးလိုက်ပြီပဲ ကြည့်လေ”
“သူ ကုမ္ပဏီထဲ ရောက်လာတာ တစ်ရက်ပဲ ရှိသေးတယ် ။
ဗျူးတီး ရဲ့ ကာဗာအတွက်ကို ရသွားခဲ့ပြီလို့ လူတိုင်းပြောကုန်ကြပြီ ။ ပေါက်ပန်းလေးဆယ်တွေကွာ ။ အဲ့ဒီကာဗာအတွက် ရအောင်လို့ကို အသည်းအသန်ကြိုးစား ညှိနှိုင်းထားခဲ့ရတဲ့သူက ညီမလေး မဟုတ်ဘူးလား။ သူက ဒီတိုင်း အယ်ဒီတာချုပ်နဲ့ နေ့လည်စာစားရုံပဲကိုများ၊ ညီမလေး ကြိုးစားထားသမျှတွေအကုန် သူ့ဆီ ဟောခနဲ ဝင်ကုန်တာကိုများကွာ”
ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားမိလေ သွေးတို့ပူကာ
ရှူးရှူးရှဲရှဲပိုဖြစ်လာလေ ဖြစ်နေရသည့် ရီမူဖန် ။
“အဲ့ဒီကောင်က သူ့အနောက်မှာ ချူးဟုန်ဂွမ်းရှိနေလို့ စိန်နားကပ်နဲ့ပါးပြောင်နေတာ ။ မင်း ဒီမှာနေပြီး သူ့ကို သည်းခံနေမယ့်အစား နှုတ်ထွက်စာတင်ပြီး အလုပ်ထွက်လိုက်”
ရီဝမ်ဝမ် လျှောက်လာသည်၊
ရီမူဖန်အတွက် ရေနွေးငှဲ့ပေးလိုက်ရင်း
သူ့အား ကြည့်လိုက်၏ ။
“အလောမကြီးပါနဲ့ ကိုကိုရာ ။ အချိန်မရောက်သေးဘူး”
ရီမူဖန်က မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြောလာသည် ။
“သေစမ်း…ချူးဟုန်ဂွမ်းဆီက အိမ်တန်ဖိုးကို အကုန်မပေးရသေးတာ မေ့နေတယ် - ညီမလေး ဘယ်လောက်လိုတာလဲ ။ ကိုကို့မှာ ပိုက်ဆံ နဲနဲတော့ ရှိတယ် - အကုန်လုံး ယူလိုက်”
စတိုင်လစ်တစ်ယောက်သည် ဘယ်လောက်ပင် ဝင်ငွေကောင်းသည် ဆိုပါစေ ။ သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက် သို့မဟုတ် မန်နေဂျာတစ်ယောက်၏ဝင်ငွေကိုတော့ မမှီပါချေ ။ ထို့အပြင် သူသည် အလုပ်ဝင်သည်မှာ မကြာသေးသဖြင့် များများစားစားစုဆောင်းထားနိုင်ခြင်း မရှိပါချေ ။
အတိတ်ကာလက အပျော်ကြူးနေခဲ့မိသည်မှာ သူ့အမှားသာ ဖြစ်ချေသည် ။ သူသည်သာ စောစောစီးစီး အလုပ်ကြိုးစားခဲ့ မိပါလျှင် ဝမ်ဝမ်တစ်ယောက်ထဲ ယခုလိုမျိုး ခါးစည်းရင်ဆိုင် နေရပါမတဲ့လား ။
သူ့အား ပိုလို့စိုးရိမ်မိစေသည်မှာ သူတို့ တကယ်ကြီး အလုပ်ထွက်လိုက်ပါလျှင် သူတို့ ဘယ်ကိုသွားကြရ မည်နည်း…
နောက်ကုမ္ပဏီတစ်ခုကို ဝင်ဖို့ဆိုသည်မှာ ပြောသလောက် လွယ်ကူသည့် ကိစ္စမဟုတ်ချေ….
“မလိုပါဘူး ကိုကိုရာ - ကိုကို့ဘာသာသာ သိမ်းထား၊ တခြားနေရာတွေမှာ ကိုကို ပိုက်ဆံလိုလာမှာပဲ ။ ညီမလေးက ဒီလ လစာရတာနဲ့ အိမ်အတွက် ငွေချေဖို့လောက်သွားပြီ ။ ဒါနဲ့…ညီမလေး ကိုကို့ကို ကြည့်ခိုင်းထားတဲ့ ကိစ္စ ဘယ်လိုနေလဲ” ရီဝမ်ဝမ် မေးလိုက်သည် ။
“ကိုကို အနီးကပ်စောင့်ကြည့်နေတာပဲ - ညီမလေး ပြောထားတဲ့ဇာတ်လမ်း ကို အင်ပါရီယာစကိုင်းက ရိုက်မယ်ဆိုတဲ့ သတင်းတော့ မထွက်သေးဘူး”
ရီမူဖန်သည် ပြန်ဖြေလိုက်ပြီးနောက် ပဟေဠိဖြစ်နေဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည် ။
“ဒါပေမယ့် အင်ပါရီယာစကိုင်းက ရိုက်မယ့်ဇာတ်လမ်းကို ဘာလို့ ဂရုစိုက်နေတာလဲ”
ရီဝမ်ဝမ်၏မျက်နှာသည် စဉ်းစားတွေးတောနေသည့်အမူအရာ ဖြစ်တည်လာသည် - သူမသည် သူမ၏အတိတ်ဘဝတုန်းက ဖြစ်ခဲ့သည့်အတိုင်း တထေရာတည်းဖြစ်ဦးမလားဆိုသည်ကို သေချာချင်ရုံသာဖြစ်၏ ။
………………………………………………………
ဒီဝတ္ထုလေးကို ကြိုက်နှစ်သက်တယ်ဆိုရင် vote and comment ဖို့ မမေ့နဲ့နော် 😘😘😘😘😘😘😘