"Are you my baby now?" Fabian softly kissed my hand up to my shoulder.
This is our first day being a couple. No words could describe what I am feeling right now. That was an unexpected moment for the both of us. Hindi ko alam na sa gabing 'yon ay masasagot ko siya.
Fabian is a good man and I promise to be a good girlfriend. This time, seryoso na. Ayaw ko nang magloko, ayaw ko nang maiwan pang muli.
"I am," I answered, smiling.
"Then you are mine now? Puwede na kitang angkinin?"
I chuckled. "Of course."
"Tapos kapag may boys na lalapit sa 'yo at lalandiin ka nila, puwede ko po ba sila suntukin?" He baby talked.
Napailing ako. He is so adorable. I am just really happy because he's now my boyfriend. Gustong-gusto kong humiyaw sa sobrang saya ng puso ko.
I cupped his face. "No, baby, that's bad."
"But they're bad, too. They're flirting with my girl," he pouted his lower lip.
"Hayaan mo na lang na sila 'yong maging bad. Hindi ko naman sila gusto," I laughed.
"I can be worst when it comes to you." Hinalikan niya ang tungki ng aking ilong.
"I have class for today," pagpapaalam ko sa kan'ya.
"Are you wearing my t-shirt?" He asked when he noticed my cloth.
I didn't answer him, instead I pushed his hands away from me to fix myself. I really need to tie up my hair dahil may pasok ako. Kanina pa kami naglalambingan. Buti hindi siya nagsasawa.
I planted kisses on his lips before waving my good bye. Hindi na siya nakaangal pa dahil mabilis akong umalis. Kapag binagalan ko pa, didikit na naman 'yon sa akin. Ayaw kong ma-late sa unang class ko dahil lang sa pagiging clingy niya.
"Kami na!" I announced to Melanie nang makarating ako.
She closed her eyes and pretented she was asleep. Bahid kong may problema siya kaya mas pinili niyang hindi pansinin ang mga taong nasa paligid niya and that includes me. I want to ask her, if she's okay or not, if what's her problem, dahil laging nand'yan si Melanie noong panahong kailangan ko ng taong nasa tabi ko.
Mas pinili ko na lang na itikom ang aking bibig at huwag muna siyang guluhin. Parehas kami ng course ni Mela at 'yong dalawa naman ay sa ibang school nag-aaral. Kahit gano'n ay hindi nawala 'yong closeness namin sa isa't-isa.
"Am I really that unattractive, Vena?" Melanie faced me.
Bahagya akong nagulat dahil sa biglaan niyang pagsasalita. I stared at him for two minutes and I saw pain, sadness, and frustration through his eyes.
"No, Melanie. Ang ganda mo nga eh," I answered honestly. Melanie's beauty is unique and beautiful is not enough to describe her own beauty.
"But Sheal honestly told me that he doesn't like me the way I like him. Perhaps, it's because I am not that sexy and beautiful for him." Nangangatal ang kan'yang boses at nanunubig ang mata niyang nakatitig sa akin. Napayuko siya at pinunasan ang luhang bumagsak mula sa kan'yang malulungkot na mga mata.
Ito talaga 'yong hindi ko gusto kapag seryosong nagkakagusto ang isang tao sa isang tao. Magkakaroon sila ng insecurities, mawawalan ng worth, tatanungin gabi-gabi ang sarili na bakit hindi siya gusto no'ng tao, ano ba'ng kulang? And more.
She heaved a sigh. "Umuwi si Mommy kasama ang asawa niya at anak niya. Buti wala si Daddy." Ramdam ko ang hinagpis sa kan'yang boses.
"Buti na lang talaga ang wala si tito, baka atakihin siya kapag nakita ang Mommy mo."
"I somehow hate myself because I resemble Mommy's features and attitude," she whispered.
"Duh, you are more than that! You are more beautiful than your mother!"
Umangat ang kan'yang tingin sa akin at parang natigilan. Saglit siyang napaisip sa sinabi ko. Hinarap niya ako nang may ngiti sa kan'yang labi at naka chin-up pa.
"Bakit ko pa poproblemahin 'yang Sheal na 'yan? Depota na 'yan, kung hindi niya makita worth ko, edi h'wag! Mas maganda naman ako sa lahat ng magiging babae niya!"
"Yes, louder, girl!"
"At saka, si Mommy? Anak ako kaya mas maganda ako!"
We both laughed because of our kagaguhan until our professor came. We moved quickly para hindi mapagalitan. Nakinig na lamang ako nang mabuti at nag-take down notes ng mga key words na sinasabi ng professor.
Nang sumapit na ang huling klase, doon na ako nakakaramdam ng antok until I heard my phone's message ringtone. I quickly open Fabian's message.
From: baby fabian bEntE-treSzxc wala titibAg sA aMin ni bHoZxc pEro mAy etiT
I miss you, boss.
My lips parted when I saw his contact name. Tangina, pinakialamanan na naman niya phone ko at pinalitan niya ng pangjeje na contact name?! And he called me boss, not baby? What the hell is his trip?!
To: baby fabian bEntE-treSzxc wala titibAg sA aMin ni bHoZxc pEro mAy etiT
lagot ka sa akin kapag nagkita tayo. :\
From: baby fabian bEntE-treSzxc wala titibAg sA aMin ni bHoZxc pEro mAy etiT
Bakit ako lagot? Hindi ka naman inaano diyan, boss
To: baby fabian bEntE-treSzxc wala titibAg sA aMin ni bHoZxc pEro mAy etiT
basta akala mo kasi nakakatuwa
From: baby fabian bEntE-treSzxc wala titibAg sA aMin ni bHoZxc pEro mAy etiT
Luh, nang-aaway si boss ;//
To: baby fabian bEntE-treSzxc wala titibAg sA aMin ni bHoZxc pEro mAy etiT
boss ka nang boss tigilan mo nga 'yan para kang tanga. anyway nakakagutom talaga to. biglang dumaan sa news feed ko hUhU kakagutom i want pizza :<
From: baby fabian bEntE-treSzxc wala titibAg sA aMin ni bHoZxc pEro mAy etiT
Edi kainin mo cellphone mo :P
Putang– halos mapudpod na ang aking pang-ibabang labi sa pagpigil ng sarili ko na sumigaw dahil sa inis. Humanda talaga 'to sa akin. Ano'ng pake ko kung may etits siya?!
I didn't reply because of irritation. Hinintay ko na lang ma-dismiss ang klase at lumabas nang mabibigat ang aking hakbang. Gustong-gusto ko na talagang sapakin ang mukha niya. Buti na lang talaga at susunduin niya ako ngayon kaya hindi na ako maghihintay pa ng ilang oras para masapak siya.
Napaayos siya nang tayo nang makita niya akong nakakunot ang noo at nakapamaywang sa kan'ya. Tinigil niya rin ang paglalaro sa susi sa kan'yang daliri at nilapitan ako upang mahagkan.
Malapit nang lumanding ang kamao ko sa kan'yang mukha when he showed a box of pizza in front of me. Nakangiti ito sa akin habang nasa kamay niya ang tatlong box ng pizza, sa kabilang kamay naman nito ay milk tea.
"I bought a pizza for you para hindi ka na mag-crave," he said sweetly.
"Luh, tangina, sinabi ko bang bilhan mo ako? Nagmumukha na akong pineperahan kasi lahat na lang binibili mo para sa akin!"
"Sino'ng nagsabi sa 'yong mukha kang pera? Kusa kong ginagawa sa 'yo 'to dahil gusto kitang alagaan, I really want to spoil you because you are my baby. . ." He spoke slowly.
"Pero hindi naman ako nanghihingi niyan! Kailangan ko ring gumastos para sa sarili ko! Hindi kita binoyfriend para bilhan ako nang kung ano ano!"
This is not what I want. Damn it. I get it na ganito siya pero bawal na 'to. Sumosobra na. Mas'yado na niyang binibili ang lahat ng hinaing ko at ayaw ko nang gano'n. Fuck. I have money! Boyfriend ko siya pero kaya kong bilhan ang sarili ko!
"Shh, kumain ka na lang," and he pushed me inside his car.
"I love you, okay? I know that you can buy these things with your own money but I am your boyfriend now. Kaya kitang gastusan kaya hangga't sa makakaya ko, gagastusan kita. . ." He kissed the top of my head.
"No, Fabian! Stop doing that!" I said with irritation in my voice.
"Okay, fine," he surrendered. "'Pag naging mag-asawa rin naman tayo, ako pa rin naman ang magpo-provide ng needs at wants mo at ng magiging anak natin," he smirked.
Uminit ang pisngi ko at sinamaan siya ng tingin. Dinadaan niya ako sa gan'to niya! Hindi ko nga naisip na magiging asawa ko siya!
"Stop! Just... stop, Fabian, okay?!"
He chuckled and kissed me on my neck. "Okay, baby, titigil na po si Fabian kasi po love niya po si Vena kaya ayaw niya po na gagalit ito sa kan'ya," he said, using his little voice.