Unicode
Arc(1.25)
The Wild Dragon Proud Day
နန်းတွင်းကိုယ်ရံတော်တပ်မှုး၏ လျှောက်တင်ချက်အပြည့်အစုံကို ကြားပြီးနောက်ကျင်းချွန်းမိဖုရား၏ နှုတ်ခမ်းများကစတင်ပြီး တုန်ယင်လာခဲ့သည်။ သူမကနန်းတွင်းတပ်မှုးအား ပြတ်သားစွာကြည့်ရင်းဒေါသကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့သည့် အတွက်ဘေးမှာရှိသည့် လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ကောက်ယူပြီးနန်းတွင်း ကိုယ်ရံတော်တပ်မှုး၏မျက်နှာ ဘေးနားကိုကောက်ပေါက် လိုက်သောကြောင့်သူ့ကို ထိလုနီးပါးပင်ဖြစ်သွားသည်။
"မင်းဘာပြောလိုက်တယ်?"
"မိဖုရားမယ်မယ်..ကျေးဇူးပြုပြီး ဒေါသလျှော့ပါခင်ဗျာ...မနေ့ညက ဒီငယ်သားဆုမုချန်ရှိတဲ့အခန်းထဲက အဲ့ဒီတာဝန်ကျတဲ့နန်းတွင်းစေခံ ကလွဲရင်တစ်ယောက်ယောက် ထွက်သွားတာကိုတကယ်ပဲမမြင်တာပါ... ဒါပေမဲ့အဲ့ဒီနန်းတွင်းအစေခံက မနက်မှာတွေတဲ့အိပ်ယာပေါ်မှာ လဲလျောင်းနေတဲ့အစေခံနဲ့ တစ်ရုပ်တည်းပါပဲ...ပုံရောမျက်နှာ သွင်ပြင်ရောကအမြစ်တစ်ခုတည်းက ထွင်းထုပြီးထွက်လာသလိုမျိုးကို အရမ်းတူနေတာပါ"
နန်းတွင်းကိုယ်ရံတော်တပ်မှုးက ကြမ်းပြင်တွင်ဒူးထောက်ရင်း ခေါင်းကိုငုံ့၍လျှောက်တင်လိုက်သည်။ တကယ်တော့သူ့မှာလည်း ပြောမပြတတ်လောက်အောင် ခါးသက်မှုကိုခံစားနေရတာဖြစ်သည်။ ဆုမုချန်းကဒီလိုအံ့အားသင့်ဖွယ် နည်းနဲ့တစ်စုံတစ်ဦးအဖြစ် အတိအကျတူအောင်အသွင် ပြောင်းနိုင်မယ်ဟုဘယ်သူက ထင်ခဲ့ပါ့မလဲ။အဲ့ဒါကရိုးရှင်းစွာပဲ လူတိုင်းကိုအနည်းငယ်မှားယွင်းမှု ကိုပင်မမြင်ရလောက်အောင်ဖြစ်စေသည်။
"ဒီငယ်သားကတစ်စုံတစ်ရာ မှားနေကြောင်းတွေရှိသွားပြီးပြီးချင်း လူတွေကိုချက်ချင်းလွှတ်ပြီး နန်းတော်ထဲမှာရှာခိုင်းထားပြီးပါပြီ"
ကျင်းချွန်းမိဖုရားကတုန်လှုပ်နေသည့် သူ့လက်များကိုစားပွဲလေးအား ဆုပ်ကိုင်ထားမိခြင်းမှလွှတ်လိုက်ပြီး သူ့မရဲ့အခန္တာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကလည်း အနည်းငယ်မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ သူမကသူမရဲ့ဒေါသကိုနှလုံးသားထဲတွင် ခဏမျှဖိထားလိုက်ပြီးမှသူမရဲ့ဒေါသ ကိုငြိမ်သက်သွားစေရန်ထိန်းချုပ် နိုင်သည့်အချိန်တွင်ပြာနှမ်းနေသည့် မျက်နှာဖြင့်မြေပေါ်မှာဒူးထောက်နေသော နန်းတွင်းကိုယ်ရံတော်တပ်မှုးကို ကြည့်လိုက်ပြီးပြောလိုက်သည်။
"ဒါဆိုဘာကိုစောင့်နေတာလဲ... ပန်းဂွန်းရဲ့အမိန့်ကိုမြန်မြန်ပြောပြီး အဲ့ဒီလူကိုရှာကြလေ!နန်းတော်ထဲမှာရော ပီယန်မြို့ထဲမှာရော...နန်းတော်တစ်ခုလုံး ကိုမြေလှန်ရှာရမယ်ဆိုရင်တောင် သူ့ကိုငါ့ဆီပြန်ခေါ်လာခဲ့!"
ကျင်းချွန်းမိဖုရားကမျက်လုံးကို မှိတ်လိုက်ပြီးအံ့ကိုကြိတ်ကာ ဆက်ပြောလိုက်သည်။
"အဲ့ဒီနန်းတွင်းအစေခံနှစ်ယောက်ကို ဆွဲထုတ်ပြီးလှံနဲ့သေတဲ့အထိရိုက်... ပန်းဂွန်းကိုသူတို့မျက်နှာကို နောက်တစ်ခါမတွေ့ရစေနဲ့"
"မှန်လှပါ...ဒီငယ်သားချက်ချင်း လူတစ်ယောက်ကိုမြို့တံခါးကို ပိတ်ဖို့စေလွှတ်လိုက်ပါ့မယ်... ဆုမုချန်းကဒီနန်းတော်ထဲက အမြန်ထွက်သွားနိုင်မယ့် နည်းလမ်းမရှိဘူးလို့တော့ ယူဆထားပါတယ်"
ကျင်းချွန်းမိဖုရား၏နောက်ဆုံး စကားရဲ့အဖြစ်မှန်ကတော့သူ့ကို ကြားရန်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူနားလည်လိုက်သောကြောင့် နန်းတွင်းကိုယ်ရံတော်တပ်မှုးက သိပ်ပြီးတော့မပြောရဲတော့ပေ။ ထိုနန်းတွင်းစေခံလေးနှစ်ယောက်က ဒီအတိုင်းလူတိုင်းကိုသတိပေးလိုက် သည့်အပြစ်မဲ့သည့်တရားခံများသာ ဖြစ်ကြသည်။အကယ်၍သူနဲ့ ကျန်တဲ့သူ့လက်အောက်က နန်းတွင်းကိုယ်ရံတော်များသာ ဆုမုချန်းကိုပြန်ဖမ်းဆီးသည့်နေရာမှာ မအောင်မြင်ခဲ့ရင်ထိုနန်းတွင်းအစေခံနှ စ်ယောက်၏အဆုံးသတ်က သူတို့၏အဆုံးသတ်ဖြစ်လာမှာဖြစ်သည်။
..................
လီလျိုကနန်းတွင်းထဲမှထွက်လာ နိုင်သည်နှင့်သာမာန်ပြည်သူ တစ်ယောက်၏အိမ်သို့ချက်ချင်း ဝင်သွားပြီးသာမာန်လူများ ဝတ်လေ့ဝတ်ထရှိသောအဝတ် အစားများကိုခိုးယူလိုက်သည်။ ထို့နောက်သူသည်သူ့ရဲ့မူလ နန်းတွင်းအစေခံ၏အသွင်အပြင် မှသည်ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်၏ အသွင်သို့ချက်ချင်းပင်ပြန်ပြီး ပြောင်းလဲလိုက်၏။
ယူနီဗာဆယ်အသွင်ပြောင်းဆေးက နှစ်ဆယ့်လေးနာရီထိကြာအောင်ခံသည်။ ဆိုလိုသည်ကသင်သည်နှစ်ဆယ့်လေးနာရီ အတွင်းမည်သူ၏ပုံကိုမဆိုအလွယ်တကူ ဖုံးကွယ်ခြင်းမရှိပဲအကြိမ်ပေါင်းများစွာ အသွင်ပြောင်းနိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဒီတစ်ခေါက်သူ့ရဲ့အသွင်အပြင်ကတော့ မေးစေ့မှာမုတ်ဆိတ်မွှေးများစွာရှိနေသည့် ကြမ်းတမ်းသောယောကျာ်းတစ်ယောက် ပုံဖြစ်နေသည်။
လီလျိုကသူ့မေးစေ့မှမုတ်ဆိတ်မွှေးများကို ထိကြည့်လိုက်ပြီးကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ခေါင်းညိမ့်လိုက်မိတော့သည်။ အကယ်၍ချင်ယုအခုနေသူ့ရှေ့မှာ ရပ်နေရင်တောင်ဒီလူကလီလျိုဖြစ်ကြောင်းသူလည်းသတိပြုနိုင်မယ်လို့မထင်ပေ။
မနက်ပိုင်းခစားတဲ့နန်းတွင်းအစေခံ တစ်ယောက်လာတာနှင့်သူ ထွက်ပြေးသွားကြောင်းချက်ချင်း သိသွားကြမှာပဲဒါပေမဲ့သူအခုအချိန် လောက်နဲ့နန်းတွင်းကနေထွက်လာ နိုင်ပြီဆိုတာတော့သူတို့တွေ လုံးဝယုံကြည့်နိုင်ကြမှာမဟုတ်လောက်ဘူး
ဒါပေမဲ့လည်းသူ့ရဲ့အကာအကွယ် ကိုတော့မလျှော့ချနိုင်ဘူးလေ... သူဒီမနက်အစောပိုင်းထွက်တဲ့ လူတွေနဲ့အတူမြို့တံခါးဂိတ်ပေါက် ကနေထွက်ကိုထွက်သွားနိုင်မှဖြစ်မယ်... သူမြို့တံခါးအပြင်ကိုရောက်မှသာ ဘေးလွတ်လိမ့်မယ်...
....................
သူတစ်ညလုံးမအိပ်ရသေးသော်လည်း လီလျိုကငိုက်မြည်းခြင်းအလျင်းမရှိပေ။ သူသည်မြို့တံခါးနှင့်မနီးမဝေးတွင် ရှိသည့်လမ်းကြားငယ်လေးသို့ တည့်တည့်သွားလိုက်ပြီးမြို့တံခါး ဖွင့်မည့်အချိန်ကိုတိတ်ဆိတ်စွာ စောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။
အဖြူရောင်အလင်းသည် ကောင်းကင်၌ဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ပီယန်မြို့တော် ထဲမှလူများ၏အသံသည်လည်း တစ်ဖြည်းဖြည်းနှင့်ဆူညံလာခဲ့လေ၏။ ကုန်သည်အများစုကမြို့တံခါးဝတွင် တစ်ဖြည်းဖြည်းနှင့်ပေါ်လာခဲ့ကြသည်။ တချို့ကစီးပွားရေးလုပ်ရန် သို့မဟုတ်အိမ်ဝယ်ရန်လိုအပ်သည့် ပစ္စည်းများကိုဝယ်ယူရန်မြို့ထဲသို့ သွားနေကြဖြင်းဖြစ်သည်။သို့သော် မနေ့ညကမြို့တံခါးပိတ်ချိန်ကို မမှီလိုက်သောကြောင့်သူတို့က ပီယန်မြို့ထဲမှာတစ်ညတာ နေလိုက်ကြရခြင်းဖြစ်သည်။
လီလျိုလည်းဤသာမန်လူများနှင့် ရောနှောပြီးမြို့တံခါးဝဖွင့်ရန် စောင့်နေခဲ့လိုက်သည်။
သူလူများနှင့်အတူထောင်ပေါင်းများ စွာမြင့်သည့်မြို့တံခါးမှထွက်ခွာနေသည့် အချိန်တွင်ရှောင်းချီ၏အသံအား ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသည်။
【မြင့်မြတ်လှတဲ့hostရေကျေးဇူးပြုပြီး သတိထားပါ...အခုအချိန်မှာအသင့် နောက်ကမီတာ၆၀၀ကျော်လောက် ဝေးတဲ့နေရာမှာတစ်ဒါဇင်ကျော်တဲ့ မြင်းတွေကဒီနေရာကိုပြေးလာနေကြတယ်...hostရဲ့အခန်းအပြင်ဘက်ကအစောင့်တွေ ဝတ်ထားတဲ့အတိုင်းအဲ့ဒီလူတွေက ဝတ်ထားကြတာ】
လီလျိုကချက်ချင်းသတိစွဲလိုက်ပြီး လမ်းလျှောက်နေရင်းသူ့ဘေးပတ်ပတ် လည်မှာရှိသည့်အုပ်စုသုံးစုလေးစုအား ကြည့်လိုက်သည်။သူကချက်ချင်း တုံ့ပြန်မှုမလုပ်သော်လည်း ဖြည်းဖြည်းခြင်းဆီသူ့ဘေးမှာရှိသည့် တောင်စောင်းနေရာအားဖြည်းငြင်းစွာ ချည်းကပ်လိုက်လေသည်။လူတိုင်း သူ့ကိုသတိမပြုမိသည့်အချိန်မှာပဲ သူကလူတစ်ဦးအရပ်ထက်မြင့်သည့် ချုံပုတ်များကိုအကာအကွယ်ယူကာ လျင်မြန်စွာထွက်ပြေးလိုက်သည်။
လီလျိုချုံပုတ်ထဲမှာပုန်းအောင်းနေပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲလမ်းမကြီးတစ်လျှောက် ဖုန်များထလာပြီးစက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်း ဒါဇင်ကျော်သောမြင်းစစ်သည်အုပ်စု တစ်စုပေါ်လာခဲ့သည်။
မျက်စိတမှိတ်အတွင်းမှာပဲ မြင်းတစ်ဒါဇင်ကျော်ကျော်ဟာ လမ်းလျှောက်နေသူတွေကို ပတ်ပတ်လည်ဝန်းရံနေလိုက်၏။
ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်လိုက်ရသည့်အခါ လီလျို၏နှဖူးပြင်တွင်အေးစက်စက် ချွေးများထွက်လာတော့သည်။ အကယ်၍ရှောင်းချီ၏သတိပေးချက် ကြောင့်မဟုတ်ပါရင်သူထွက်ပြေး လွတ်မြောက်နိုင်ရန်ကြိုးစားခဲ့ရသည့် အားထုတ်မှုအားလုံးအလဟသ ဖြစ်သွားပြီးထိုနန်းတော်နေရာသို့ ပြန်သွားရနိင်ဖွယ်ရှိသည်။
လီလျိုကထိုမြင်းစစ်သည်အုပ်စုက သာမာန်ပြည်သူများကိုဝိုင်းရံပြီးမြို့ထဲသို့ ပြန်ပို့သည်ကိုကြည့်နေလိုက်ရင်း သူတို့အားလုံးမြင်ကွင်းရှေ့မှ ပျောက်ကွယ်သွားမှသာချုံတော ထဲမှာအချိန်ကြာကြီးပုန်းရှောင်နေရာမှ သူ့ရဲ့ခရီးကိုဆက်လိုက်သည်။
သူကချင်ယုနောက်ထပ်တိုက်မည့် မြို့ဖြစ်သည့်ဆုရွှိုင်မြို့သို့သွားရမှာဖြစ်သည်။ အကယ်၍သူမြင်းစီးမယ်ဆိုရင် တစ်လလောက်ကြာမှာဖြစ်တာကြောင့် ခြေနှစ်ချောင်းနဲ့လျှောက်ရမယ် ဆိုရင်တော့ပြောမနေပါနဲ့တော့...
ကြည့်ရတာတော့သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး အတွက်ကိရိယာတစ်ခုလောက်တော့ ဝယ်သင့်တဲ့ပုံပေါ်နေပြီပဲ။အနည်းဆုံးတော့ သူ့ကိုနည်းနည်းမြန်မြန်ခရီးသွားစေ နိုင်တာပေါ့။မြင်းဝယ်ဖို့အတွက်သူ့မှာ အနည်းဆုံးငွေစငါးရာ့နှစ်ဆယ်လိုအပ်မှာ။ သူစုဆောင်းထားတဲ့ရွှေချည်တွေကို လဲလှယ်ရင်လည်းငွေစဘယ်လောက် လောက်အတိအကျရနိုင်မယ်မှန်း အတိအကျမသိနိုင်တဲ့အပြင် သူရောင်းလိုက်ရင်လည်းမြင်းတစ်ကောင် ဝယ်နိုင်လောက်အောင်ထိလုံလောက်မလားဆိုတာမသိနိုင်ဘူးလေ..ပြီးတော့ဒီ ရွှေချည်တွေကလည်းသူ့မှာရှိသမျှ အကုန်ပဲဆိုတော့တစ်ခါတည်းနဲ့တော့ ပိုက်ဆံတွေအကုန်လုံးနဲ့မလဲလှယ်နိုင်ဘူး။ သူကအခုမြင်းစီးဖို့မတတ်နိုင်ဘူးဆိုတော့ စီးဖို့လားတစ်စီးပဲဝယ်လိုက်တော့မယ်။
လီလျိုကဆုံးဖြတ်ပြီးသည်နှင့် အနည်းငယ်သာယာဝပြောသော မြို့သို့ရောက်သောအခါသူသည် သူ၏ရွှေချည်အချို့ကိုငွေနှင့် လဲလှယ်ပြီးသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးအတွက် လားတစ်ကောင်ကိုဝယ်ယူလိုက်သည်။
.................
လီလျိုကအဖြူရောင်လားကိုစီးရင်း ဆုရွှိုင်မြို့သို့သွားနေသည်။အခုချိန်မှာ သူ့မူလပုံစံကိုပြန်လည်ရရှိတာနဲ့သူ့မှာ အိပ်စက်နိုင်ရန်တောကိုသာချက်ချင်း ရွေးချယ်ရတော့သည်။
သူတစ်ခြားလူအဖြစ်အသွင် ပြောင်းနိုင်သည့်အခါရောက်ရင်တော့ တည်းခိုရန်နေရာတစ်ခုရှာပြီး နောက်ရက်များအတွက် အစာခြောက်များဝယ်ယူကာ သူ့ခရီးကိုဆက်သွားသည်။
အသုံးပြုသည့်အကြိမ်အရေအတွက် တိုးမြှင့်လာသောကြောင့်ယခုအခါတွင် ယူနီဗာဆယ်အသွင်ပြောင်းဆေး၏ ကြာချိန်ကခုနှစ်ရက်ထိကြာမြင့် လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
လား၏အမြန်နှုန်းသည်မြင်းထက် အနည်းငယ်နှေးကွေးသောကြောင့် လီလျိုသည်လမ်း၏ ၉၅ ရာခိုင်နှုန်းကိုသွားရန်တစ်လ ခွဲကြာမြင့်ခဲ့သည်။
အခုတော့နောက်ထပ်နှစ်ရက်လောက် သာဆက်သွားပါကသူဆုရွှိုင်မြို့ကို တိုက်ရိုက်ရောက်တော့မှာဖြစ်သည်။
တကယ်တော့ထိုအချိန်တွင် ကျင်းချွန်းမိဖုရားကသူ့ကို ဖမ်းဆီးလိုက်သောကြောင့်ချင်ယု၏ နှလုံးသားကဒေါသနှင့်ပြည့်နေပြီး ဒေါသထွက်စရာနေရာမရှိသည့် အခါမှာတော့သူသည်သူ၏ဒေါသ အရှိန်ကိုစစ်မြေပြင်တွင်လွှတ်လိုက်ပြီး မူလကမြို့တော်ကိုလုံးဝသိမ်းပိုက်ရန် တစ်လကျော်ကြာခဲ့ရာကအခုတွင် ချင်ယု၏ပြင်းထန်သောတိုက်ခိုက်မှုနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ၎င်းသည် အဲ့ဒီလောက်မခံတော့ပေ။ထို့ကြောင့် လွန်ခဲ့သည့်၁၀ရက်ကတည်းကကျဆုံးခဲ့ပြီး ယခုအချိန်တွင်ချင်ယုကစစ်တပ်ကိုပြန်လည်ဖွဲ့စည်းကာပီယန်မြို့တော်သို့ဦးတည် ချီတက်သွားပြီကိုလီလျိုမသိသေးပေ။
အကယ်၍လီလျိုကအခုချိန်မှာ ဆုရွှိုင်မြို့ကိုရောက်ရင်တောင် သူချင်ယုနှင့်ပူးပေါင်းနိုင်ရန် မဖြစ်နိုင်တော့ဘူးဖြစ်သည်။
.......................
T/N
မြင်းမဝယ်နိုင်ရင်လားကိုစီးပါ
ပုံ - လီလျို
6.5.2020(8:36 PM)
......................
Zawgyi
Arc(1.25)
The Wild Dragon Proud Day
နန္းတြင္းကိုယ္ရံေတာ္တပ္မႈး၏ ေလွ်ာက္တင္ခ်က္အျပည့္အစံုကို ၾကားၿပီးေနာက္က်င္းခၽြန္းမိဖုရား၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကစတင္ၿပီး တုန္ယင္လာခဲ့သည္။ သူမကနန္းတြင္းတပ္မႈးအား ျပတ္သားစြာၾကည့္ရင္းေဒါသကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့သည့္ အတြက္ေဘးမွာရွိသည့္ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ေကာက္ယူၿပီးနန္းတြင္း ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မႈး၏မ်က္ႏွာ ေဘးနားကိုေကာက္ေပါက္ လိုက္ေသာေၾကာင့္သူ႔ကို ထိလုနီးပါးပင္ျဖစ္သြားသည္။
"မင္းဘာေျပာလိုက္တယ္?"
"မိဖုရားမယ္မယ္..ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေဒါသေလွ်ာ့ပါခင္ဗ်ာ...မေန႔ညက ဒီငယ္သားဆုမုခ်န္ရွိတဲ့အခန္းထဲက အဲ့ဒီတာဝန္က်တဲ့နန္းတြင္းေစခံ ကလြဲရင္တစ္ေယာက္ေယာက္ ထြက္သြားတာကိုတကယ္ပဲမျမင္တာပါ... ဒါေပမဲ့အဲ့ဒီနန္းတြင္းအေစခံက မနက္မွာေတြတဲ့အိပ္ယာေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့အေစခံနဲ႔ တစ္႐ုပ္တည္းပါပဲ...ပံုေရာမ်က္ႏွာ သြင္ျပင္ေရာကအျမစ္တစ္ခုတည္းက ထြင္းထုၿပီးထြက္လာသလိုမ်ိဳးကို အရမ္းတူေနတာပါ"
နန္းတြင္းကိုယ္ရံေတာ္တပ္မႈးက ၾကမ္းျပင္တြင္ဒူးေထာက္ရင္း ေခါင္းကိုငံု႔၍ေလွ်ာက္တင္လိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့သူ႔မွာလည္း ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ခါးသက္မႈကိုခံစားေနရတာျဖစ္သည္။ ဆုမုခ်န္းကဒီလိုအံ့အားသင့္ဖြယ္ နည္းနဲ႔တစ္စံုတစ္ဦးအျဖစ္ အတိအက်တူေအာင္အသြင္ ေျပာင္းႏိုင္မယ္ဟုဘယ္သူက ထင္ခဲ့ပါ့မလဲ။အဲ့ဒါက႐ိုးရွင္းစြာပဲ လူတိုင္းကိုအနည္းငယ္မွားယြင္းမႈ ကိုပင္မျမင္ရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေစသည္။
"ဒီငယ္သားကတစ္စံုတစ္ရာ မွားေနေၾကာင္းေတြရွိသြားၿပီးၿပီးခ်င္း လူေတြကိုခ်က္ခ်င္းလႊတ္ၿပီး နန္းေတာ္ထဲမွာရွာခိုင္းထားၿပီးပါၿပီ"
က်င္းခၽြန္းမိဖုရားကတုန္လႈပ္ေနသည့္ သူ႔လက္မ်ားကိုစားပြဲေလးအား ဆုပ္ကိုင္ထားမိျခင္းမွလႊတ္လိုက္ၿပီး သူ႔မရဲ႔အခႏာၱကိုယ္အေပၚပိုင္းကလည္း အနည္းငယ္ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ သူမကသူမရဲ႔ေဒါသကိုႏွလံုးသားထဲတြင္ ခဏမွ်ဖိထားလိုက္ၿပီးမွသူမရဲ႔ေဒါသ ကိုၿငိမ္သက္သြားေစရန္ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္သည့္အခ်ိန္တြင္ျပာႏွမ္းေနသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ေျမေပၚမွာဒူးေထာက္ေနေသာ နန္းတြင္းကိုယ္ရံေတာ္တပ္မႈးကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆိုဘာကိုေစာင့္ေနတာလဲ... ပန္းဂြန္းရဲ႔အမိန္႔ကိုျမန္ျမန္ေျပာၿပီး အဲ့ဒီလူကိုရွာၾကေလ!နန္းေတာ္ထဲမွာေရာ ပီယန္ၿမိဳ႔ထဲမွာေရာ...နန္းေတာ္တစ္ခုလံုး ကိုေျမလွန္ရွာရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ႔ကိုငါ့ဆီျပန္ေခၚလာခဲ့!"
က်င္းခၽြန္းမိဖုရားကမ်က္လံုးကို မွိတ္လိုက္ၿပီးအ့ံကိုႀကိတ္ကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"အဲ့ဒီနန္းတြင္းအေစခံႏွစ္ေယာက္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီးလွံနဲဲ့ေသတဲ့အထိ႐ိုက္... ပန္းဂြန္းကိုသူတို႔မ်က္ႏွာကို ေနာက္တစ္ခါမေတြ႕ရေစနဲ႔"
"မွန္လွပါ...ဒီငယ္သားခ်က္ခ်င္း လူတစ္ေယာက္ကိုၿမိဳ႔တံခါးကို ပိတ္ဖို႔ေစလႊတ္လိုက္ပါ့မယ္... ဆုမုခ်န္းကဒီနန္းေတာ္ထဲက အျမန္ထြက္သြားႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းမရွိဘူးလို႔ေတာ့ ယူဆထားပါတယ္"
က်င္းခၽြန္းမိဖုရား၏ေနာက္ဆံုး စကားရဲ႔အျဖစ္မွန္ကေတာ့သူ႔ကို ၾကားရန္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သူနားလည္လိုက္ေသာေၾကာင့္ နန္းတြင္းကိုယ္ရံေတာ္တပ္မႈးက သိပ္ၿပီးေတာ့မေျပာရဲေတာ့ေပ။ ထိုနန္းတြင္းေစခံေလးႏွစ္ေယာက္က ဒီအတိုင္းလူတိုင္းကိုသတိေပးလိုက္ သည့္အျပစ္မဲ့သည့္တရားခံမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။အကယ္၍သူနဲ႔ က်န္တဲ့သူ႔လက္ေအာက္က နန္းတြင္းကိုယ္ရံေတာ္မ်ားသာ ဆုမုခ်န္းကိုျပန္ဖမ္းဆီးသည့္ေနရာမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ထိုနန္းတြင္းအေစခံႏွ စ္ေယာက္၏အဆံုးသတ္က သူတို႔၏အဆံုးသတ္ျဖစ္လာမွာျဖစ္သည္။
..................
လီလ်ိဳကနန္းတြင္းထဲမွထြက္လာ ႏိ္ုင္သည္ႏွင့္သာမာန္ျပည္သူ တစ္ေယာက္၏အိမ္သို႔ခ်က္ခ်င္း ဝင္သြားၿပီးသာမာန္လူမ်ား ဝတ္ေလ့ဝတ္ထရွိေသာအဝတ္ အစားမ်ားကိုခိုးယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္သူသည္သူ႔ရဲ႔မူလ နန္းတြင္းအေစခံ၏အသြင္အျပင္ မွသည္ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္၏ အသြင္သို႔ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္ၿပီး ေျပာင္းလဲလိုက္၏။
ယူနီဗာဆယ္အသြင္ေျပာင္းေဆးက ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီထိၾကာေအာင္ခံသည္။ ဆိုလိုသည္ကသင္သည္ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ အတြင္းမည္သူ၏ပံုကိုမဆိုအလြယ္တကူ ဖံုးကြယ္ျခင္းမရွိပဲအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသြင္ေျပာင္းႏိုင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဒီတစ္ေခါက္သူ႔ရဲ႔အသြင္အျပင္ကေတာ့ ေမးေစ့မွာမုတ္ဆိတ္ေမႊးမ်ားစြာရွိေနသည့္ ၾကမ္းတမ္းေသာေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ပံုျဖစ္ေနသည္။
လီလ်ိဳကသူ႔ေမးေစ့မွမုတ္ဆိတ္ေမႊးမ်ားကို ထိၾကည့္လိုက္ၿပီးေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စြာ ေခါင္းညိမ့္လိုက္မိေတာ့သည္။ အကယ္၍ခ်င္ယုအခုေနသူ႔ေရွ႕မွာ ရပ္ေနရင္ေတာင္ဒီလူကလီလ်ိဳျဖစ္ေၾကာင္းသူလည္းသတိျပဳႏိုင္မယ္လို႔မထင္ေပ။
မနက္ပိုင္းခစားတဲ့နန္းတြင္းအေစခံ တစ္ေယာက္လာတာႏွင့္သူ ထြက္ေျပးသြားေၾကာင္းခ်က္ခ်င္း သိသြားၾကမွာပဲဒါေပမဲ့သူအခုအခ်ိန္ ေလာက္နဲ႔နန္းတြင္းကေနထြက္လာ ႏိုင္ၿပီဆိုတာေတာ့သူတို႔ေတြ လံုးဝယံုၾကည့္ႏိုင္ၾကမွာမဟုတ္ေလာက္ဘူး
ဒါေပမဲ့လည္းသူ႔ရဲ႔အကာအကြယ္ ကိုေတာ့မေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ဘူးေလ... သူဒီမနက္အေစာပိုင္းထြက္တဲ့ လူေတြနဲ႔အတူၿမိဳ႔တံခါးဂိတ္ေပါက္ ကေနထြက္ကိုထြက္သြားႏိုင္မွျဖစ္မယ္... သူၿမိဳ႔တံခါးအျပင္ကိုေရာက္မွသာ ေဘးလြတ္လိမ့္မယ္...
....................
သူတစ္ညလံုးမအိပ္ရေသးေသာ္လည္း လီလ်ိဳကငိုက္ျမည္းျခင္းအလ်င္းမရွိေပ။ သူသည္ၿမိဳ႔တံခါးႏွင့္မနီးမေဝးတြင္ ရွိသည့္လမ္းၾကားငယ္ေလးသို႔ တည့္တည့္သြားလိုက္ၿပီးၿမိဳ႔တံခါး ဖြင့္မည့္အခ်ိန္ကိုတိတ္ဆိတ္စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
အျဖဴေရာင္အလင္းသည္ ေကာင္းကင္၌ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပၚထြက္လာသည္။ပီယန္ၿမိဳ႔ေတာ္ ထဲမွလူမ်ား၏အသံသည္လည္း တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ဆူညံလာခဲ့ေလ၏။ ကုန္သည္အမ်ားစုကၿမိဳ႔တံခါးဝတြင္ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ေပၚလာခဲ့ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ကစီးပြားေရးလုပ္ရန္ သို႔မဟုတ္အိမ္ဝယ္ရန္လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားကိုဝယ္ယူရန္ၿမိဳ႕ထဲသို႔ သြားေနၾကျဖင္းျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ မေန႔ညကၿမိဳ႔တံခါးပိတ္ခ်ိန္ကို မမွီလိုက္ေသာေၾကာင့္သူတို႔က ပီယန္ၿမိဳ႔ထဲမွာတစ္ညတာ ေနလိုက္ၾကရျခင္းျဖစ္သည္။
လီလ်ိဳလည္းဤသာမန္လူမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာၿပီးၿမိဳ႕တံခါးဝဖြင့္ရန္ ေစာင့္ေနခဲ့လိုက္သည္။
သူလူမ်ားႏွင့္အတူေထာင္ေပါင္းမ်ား စြာျမင့္သည့္ၿမိဳ႔တံခါးမွထြက္ခြာေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ေရွာင္းခ်ီ၏အသံအား ႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရသည္။
【ျမင့္ျမတ္လွတဲ့hostေရေက်းဇူးျပဳၿပီး သတိထားပါ...အခုအခ်ိန္မွာအသင့္ ေနာက္ကမီတာ၆၀၀ေက်ာ္ေလာက္ ေဝးတဲ့ေနရာမွာတစ္ဒါဇင္ေက်ာ္တဲ့ ျမင္းေတြကဒီေနရာကိုေျပးလာေနၾကတယ္...hostရဲ႔အခန္းအျပင္ဘက္ကအေစာင့္ေတြ ဝတ္ထားတဲ့အတိုင္းအဲ့ဒီလူေတြက ဝတ္ထားၾကတာ】
လီလ်ိဳကခ်က္ခ်င္းသတိစြဲလိုက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းသူ႔ေဘးပတ္ပတ္ လည္မွာရွိသည့္အုပ္စုသံုးစုေလးစုအား ၾကည့္လိုက္သည္။သူကခ်က္ခ်င္း တံု႔ျပန္မႈမလုပ္ေသာ္လည္း ျဖည္းျဖည္းျခင္းဆီသူ႔ေဘးမွာရွိသည့္ ေတာင္ေစာင္းေနရာအားျဖည္းျငင္းစြာ ခ်ည္းကပ္လိုက္ေလသည္။လူတိုင္း သူ႔ကိုသတိမျပဳမိသည့္အခ်ိန္မွာပဲ သူကလူတစ္ဦးအရပ္ထက္ျမင့္သည့္ ခ်ံဳပုတ္မ်ားကိုအကာအကြယ္ယူကာ လ်င္ျမန္စြာထြက္ေျပးလိုက္သည္။
လီလ်ိဳခ်ဳံပုတ္ထဲမွာပုန္းေအာင္းေနၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲလမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္ ဖုန္မ်ားထလာၿပီးစကၠန္႔အနည္းငယ္အတြင္း ဒါဇင္ေက်ာ္ေသာျမင္းစစ္သည္အုပ္စု တစ္စုေပၚလာခဲ့သည္။
မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာပဲ ျမင္းတစ္ဒါဇင္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူေတြကို ပတ္ပတ္လည္ဝန္းရံေနလိုက္၏။
ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရသည့္အခါ လီလ်ိဳ၏ႏွဖူးျပင္တြင္ေအးစက္စက္ ေခၽြးမ်ားထြက္လာေတာ့သည္။ အကယ္၍ေရွာင္းခ်ီ၏သတိေပးခ်က္ ေၾကာင့္မဟုတ္ပါရင္သူထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားခဲ့ရသည့္ အားထုတ္မႈအားလံုးအလဟသ ျဖစ္သြားၿပီးထိုနန္းေတာ္ေနရာသို႔ ျပန္သြားရနိင္ဖြယ္ရွိသည္။
လီလ်ိဳကထိုျမင္းစစ္သည္အုပ္စုက သာမာန္ျပည္သူမ်ားကိုဝိုင္းရံၿပီးၿမိဳ႔ထဲသို႔ ျပန္ပို႔သည္ကိုၾကည့္ေနလိုက္ရင္း သူတို႔အားလံုးျမင္ကြင္းေရွ႕မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွသာခ်ံဳေတာ ထဲမွာအခ်ိန္ၾကာႀကီးပုန္းေရွာင္ေနရာမွ သူ႔ရဲ႔ခရီးကိုဆက္လိုက္သည္။
သူကခ်င္ယုေနာက္ထပ္တိုက္မည့္ ၿမိဳ႔ျဖစ္သည့္ဆုရႊိုင္ၿမိဳ႔သို႔သြားရမွာျဖစ္သည္။ အကယ္၍သူျမင္းစီးမယ္ဆိုရင္ တစ္လေလာက္ၾကာမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေလွ်ာက္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့...
ၾကည့္ရတာေတာ့သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး အတြက္ကိရိယာတစ္ခုေလာက္ေတာ့ ဝယ္သင့္တဲ့ပံုေပၚေနၿပီပဲ။အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔ကိုနည္းနည္းျမန္ျမန္ခရီးသြားေစ ႏိုင္တာေပါ့။ျမင္းဝယ္ဖို႔အတြက္သူ႔မွာ အနည္းဆံုးေငြစငါးရာ့ႏွစ္ဆယ္လိုအပ္မွာ။ သူစုေဆာင္းထားတဲ့ေ႐ႊခ်ည္ေတြကို လဲလွယ္ရင္လည္းေငြစဘယ္ေလာက္ ေလာက္အတိအက်ရႏိုင္မယ္မွန္း အတိအက်မသိႏိုင္တဲ့အျပင္ သူေရာင္းလိုက္ရင္လည္းျမင္းတစ္ေကာင္ ဝယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ထိလံုေလာက္မလားဆိုတာမသိႏိုင္ဘူးေလ..ၿပီးေတာ့ဒီ ေရႊခ်ည္ေတြကလည္းသူ႔မွာရွိသမွ် အကုန္ပဲဆိုေတာ့တစ္ခါတည္းနဲ႔ေတာ့ ပိုက္ဆံေတြအကုန္လံုးနဲ႔မလဲလွယ္ႏိုင္ဘူး။ သူကအခုျမင္းစီးဖို႔မတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့ စီးဖို႔လားတစ္စီးပဲဝယ္လိုက္ေတာ့မယ္။
လီလ်ိဳကဆံုးျဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အနည္းငယ္သာယာဝေျပာေသာ ျမိဳ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါသူသည္ သူ၏ေ႐ႊခ်ည္အခ်ိဳ႕ကိုေငြႏွင့္ လဲလွယ္ၿပီးသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအတြက္ လားတစ္ေကာင္ကိုဝယ္ယူလိုက္သည္။
.................
လီလ်ိဳကအျဖဴေရာင္လားကိုစီးရင္း ဆုရႊိုင္ၿမိဳ႔သို႔သြားေနသည္။အခုခ်ိန္မွာ သူ႔မူလပံုစံကိုျပန္လည္ရရွိတာနဲ႔သူ႔မွာ အိပ္စက္ႏိုင္ရန္ေတာကိုသာခ်က္ခ်င္း ေရြးခ်ယ္ရေတာ့သည္။
သူတစ္ျခားလူအျဖစ္အသြင္ ေျပာင္းႏိုင္သည့္အခါေရာက္ရင္ေတာ့ တည္းခိုရန္ေနရာတစ္ခုရွာၿပီး ေနာက္ရက္မ်ားအတြက္ အစာေျခာက္မ်ားဝယ္ယူကာ သူ႔ခရီးကိုဆက္သြားသည္။
အသံုးျပဳသည့္အႀကိမ္အေရအတြက္ တိုးႁမွင့္လာေသာေၾကာင့္ယခုအခါတြင္ ယူနီဗာဆယ္အသြင္ေျပာင္းေဆး၏ ျကာခ်ိန္ကခုႏွစ္ရက္ထိၾကာျမင့္ လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
လား၏အျမန္ႏႈန္းသည္ျမင္းထက္ အနည္းငယ္ေႏွးေကြးေသာေၾကာင့္ လီလ်ိဳသည္လမ္း၏ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကိုသြားရန္တစ္လ ခြဲၾကာျမင့္ခဲ့သည္။
အခုေတာ့ေနာက္ထပ္ႏွစ္ရက္ေလာက္ သာဆက္သြားပါကသူဆုရႊိုင္ၿမိဳ႔ကို တိုက္႐ိုက္ေရာက္ေတာ့မွာျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ထိုအခ်ိန္တြင္ က်င္းခၽြန္းမိဖုရားကသူ႔ကို ဖမ္းဆီးလိုက္ေသာေၾကာင့္ခ်င္ယု၏ ႏွလံုးသားကေဒါသႏွင့္ျပည့္ေနၿပီး ေဒါသထြက္စရာေနရာမရွိသည့္ အခါမွာေတာ့သူသည္သူ၏ေဒါသ အရွိန္ကိုစစ္ေျမျပင္တြင္လႊတ္လိုက္ၿပီး မူလကၿမိဳ႕ေတာ္ကိုလုံးဝသိမ္းပိုက္ရန္ တစ္လေက်ာ္ၾကာခဲ့ရာကအခုတြင္ ခ်င္ယု၏ျပင္းထန္ေသာတိုက္ခိုက္မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ၎သည္ အဲ့ဒီေလာက္မခံေတာ့ေပ။ထို႔ေၾကာင့္ လြန္ခဲ့သည့္၁၀ရက္ကတည္းကက်ဆံုးခဲ့ၿပီး ယခုအခ်ိန္တြင္ခ်င္ယုကစစ္တပ္ကိုျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းကာပီယန္ၿမိဳ႔ေတာ္သို႔ဦးတည္ ခ်ီတက္သြားၿပီကိုလီလ်ိဳမသိေသးေပ။
အကယ္၍လီလ်ိဳကအခုခ်ိန္မွာ ဆုရႊိုင္ၿမိဳ႔ကိုေရာက္ရင္ေတာင္ သူခ်င္ယုႏွင့္ပူးေပါင္းႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးျဖစ္သည္။
.......................
T/N
ျမင္းမဝယ္ႏိုင္ရင္လားကိုစီးပါ
ပံု - လီလ်ိဳ
6.5.2020(8:36 PM)
......................