Acacia POV
Ik concentreer me op mijn ademhaling en op de beat van de muziek. In een regelmatige pas, loop ik zo verder op een hoger tempo dan normaal. Het joggen helpt. Het helpt om Luke te vergeten.
Luke.
Heel de tijd zit hij in mijn hoofd, en ik krijg hem er maar niet uit. Hoewel ik nu toch al wel een goede week niets meer van hem heb gehoord. Mijn vlucht naar New York ligt ondertussen al vast, en wat er ook gebeurd, ik ga er naar toe. Ik heb het Taylor beloofd, maar ook Ashton.
Ik heb echt het gevoel dat er iets goeds mis is. En ik ben bang dat het mijn schuld is, dat ik iets heb gedaan. Ik heb mijn hoofd echt al gebroken over wat ik in hemelsnaam gedaan kan hebben, maar ik kom er niet uit.
Ik begin te vertragen om even op adem te komen. Ik haal een oortje uit mijn oor en kijk voor me uit.
"Finally!" Ik kijk geschrokken naar achter en zie iemand op me af lopen. "I've been calling your name for like ten minutes." Lacht hij. Mijn ogen vernauwen.
"What the fuck do you want, Brandon?" Spuug ik hem bijna toe. "I'm not in the mood for your bullshit."
"Acacia, no, please listen." Zucht hij en komt nu trager naar me toe, tot hij uiteindelijk voor me staat.
"I don't want to listen to the shit you have to say."
"Did you get a new tattoo?"
"Yeah, but that doesn't matter." Ik kruis mijn armen voor mijn buik, en plots voel ik me naakt. Ik heb een strakke yoga broek aan met een sport BH erop.
"You look good." Complimenteert Brandon me. Ik rol met mijn ogen en kijk hem afwachtend aan. "I wanted to say sorry, for everything I've done to you." Verbaasd kijk ik hem aan. Dat had ik dus echt helemaal niet verwacht.
"What?"
"Yeah. I'm sorry. I was an asshole." Zucht Brandon, en hij lijkt oprecht spijt te hebben. Maar hij is niet te vertrouwen.
"Yes you were." Bevestig ik zijn uitspraak. "Is that all?"
"Uhm," Brandon krabt ongemakkelijk in zijn nek. "I thought that we could ... Uhm, try again?" Brandon kijkt me aan en bijt op zijn onderlip. Ik haal een wenkbrauw op en barst in lachen uit. Ongemakkelijk verplaats hij zich en kijkt me met een vuurrood hoofd aan.
"Wait, you are serious?" Lach ik en schud mijn hoofd. "Oh god." Ik grinnik. "No, thank you." Zeg ik simpel. Brandon zucht.
"Why not?"
"Because I have a boyfriend." Ik rol met mijn ogen. "And you're an asshole."
"Let me guess, that Luke guy?" Brandon zucht weer. "Isn't he on tour or something with his stupid little band."
"At least his stupid little band is traveling all over the world. Unless like some other bands in town." Ha, die steekt.
"He probably already cheated on you with some groupie." Brandon lacht.
"Luke would never do that. Again, unless like some other people in this town." Ik vernauw mijn ogen. Hij gaat mij hier echt niet de grond in krijgen met zijn bullshit. "I have to go."
"Like you have something to do."
"Actually, yes." Glimlach ik. "I'm going to call my boyfriend."
"Oh please." Brandon rolt met zijn ogen. "I just wanted to apologize, and you're being a bitch about it. Whatever, I tried. Don't come back crying to me when he admits he cheated on you too." Lacht Brandon en loopt de andere richting uit. Ik slik, en probeer me er meteen over te zetten. Ik zet mijn muziek weer op en begin weer te lopen.
Hoe hard ik het ook probeer, de woorden die Brandon net zei, blijven in mijn hoofd rondspoken.