Zawgyi
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
************************************
သၾကၤအၾကတ္ေန႔ေလးမွာေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ပိစိေလးကေရပက္ခံထြက္ခ်င္တယ္ပဲပူဆာေနေလရဲ႕။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့မလည္ေစခ်င္။
မလည္ေစခ်င္တာကတျခားမဟုတ္...ေရစိုလို႔
အက်ႌကပိစိကိုယ္မွာကပ္ေနရင္တျခားလူေတြပိစိကိုၾကည့္ၾကမွာမလိုလားေသာေၾကာင့္ပင္။
ကားေမာင္းၿပီးလိုက္ပို႔မယ္ဆိုျပန္က်ေတာ့..
အဲ့လိုလည္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူးတဲ့..။ေရပက္ခံကားနဲ႔
သြားခ်င္တာဆိုေလရဲ႕..။
"ကိုကို...jayေျပာေနတယ္ေလ..ေရပက္ခံထြက္ခ်င္တယ္လို႔.."
"ပိစိရယ္..အိမ္မွာလူႀကီးေတြ..စတုဒီသာေႂကြးတာ
...မကူေတာ့ဘူးလား.."
"Jayမိဘေတြကႏွစ္တိုင္းေႂကြးေနၾက..သူတို႔ႏိုင္တယ္.."
"ကယ္ေျပာ..အရင္ႏွစ္ေတြကေရာပိစိကလည္လို႔လား.."
"Jayရဲ႕အကိုလိုက္ပို႔ေပးရင္လည္တာေပါ့.."
"မလိုက္ပို႔ရင္မလည္ဘူးမလား..ပိစိက.."
"အင္း..ဒါမဲ့..ဒီႏွစ္ကခ်စ္သူရၿပီေလ..ကုိကုိနဲ႔အတူတူလည္ခ်င္တာေပါ့"
"ေအာ္..ကေလးေလးရယ္.."
"ေတာ္ၿပီ..ဘာမွလာမေျပာနဲ႔ေတာ့..လည္ဖို႔ကိုျငင္းဦးမွာမလား.."
ဆူပုတ္ပုတ္ေလးႏွင့္ေျပးကာအိမ္ထဲဝင္သြားသည့္
ပိစိေလးပါပင္..။
မထူးလက္စနဲ႔ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ပဲအေလ်ာ့ေပးေတာ့မည္။ကြၽန္ေတာ့္ကေလးကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ေကာက္မွာကိုေတာ့မခံစားႏိုင္။ထို႔ေၾကာင့္ၾကယ္နဲ႔ေဇယ်ာကိုဖုန္းေခၚကာလာခဲ့ဖို႔ေျပာလိုက္ရသည္။
ထို႔ေနာက္ပိစိေလးရဲ႕အခန္းဆီသို႔..။အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ၾကားရသည့္႐ိႈက္သံတိုးတိုးေလး..။
"ကေလး..ကေလးေလး.."
"...."
"တံခါးဖြင့္ပါဦး..ကေလးရဲ႕...ငိုထားတဲ့ပံုနဲ႔အျပင္ထြက္လည္မလို႔လား..."
"...."
"ပိစိေလး..ၾကယ္နဲ႔ေဇယ်ာလာလို႔ေမးရင္..မလည္ရလို႔ငိုတယ္ေျပာမလို႔လား..."
<ေခ်ာက္>
မ်က္လံုးေလးမ်ားကမ်က္ရည္မ်ားေဝ့သီလ်က္..။
ဘာစကားမွမဆိုဘဲပိစိအားရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ
ဖက္ထားလိုက္သည္။
"မငိုပါနဲ႔...ပိစိကိုယ့္ေၾကာင့္ငိုတယ္ဆိုတဲ့အသိက..
ရင္ဘတ္ထဲကနာက်င္ရတယ္"
"ကိုကိုကမွJayနဲ႔မလည္ခ်င္တာ..."
"မဟုတ္တာကြာ...ကိုယ္လည္ခ်င္ပါတယ္...
ကိုယ့္ကေလးကိုတျခားသူေတြေငးမာ..သဝန္တိုလို႔ပါ..."
"ဟြန္႔...အစကတည္းကေျပာလိုက္ၿပီးတာပဲကို..."
"ကဲပါ..အဝတ္လဲ...ခနေန..ေဇယ်ာနဲ႔ၾကယ္လာလိမ့္မယ္...႐ုပ္ကေၾကာင္ခ်ီး႐ုပ္ေလးျဖစ္ေနၿပီ.."
"အာ့တာကုိကို႔ေၾကာင့္ပဲေလ..."
"ဟုတ္ပါတယ္..ကိုယ့္ေၾကာင့္ပါ...အဝတ္သြား
လဲေတာ့.."
"ဟုတ္..."
......................................................................
"ေဟ်ာင့္...ခန္႔..."
"မင္းတို႔ေတာင္ေရာက္ၿပီလား.."
"ေအး..ၾကယ္ကိုေခၚၿပီးတာနဲ႔တန္းလာတာ"
"ေအာ္.."
"ကိုခန္႔...Jay..ေရာ"
"အဝတ္လဲေနတယ္...ၾကယ္ရဲ႕"
"မၿပီးေသးဘူးလား..ၾကယ္သြားေခၚလိုက္မယ္"
"ကိုယ္ပဲသြားေခၚလိုက္ပါ့မယ္..."
"အင္း...ဟုတ္..ဒါဆို..ၾကယ္တို႔ဒီမွာေစာင့္ေနမယ္.."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..."
"ေဟ်ာင့္...ေခၚတဲ့သူပါျပန္မလာဘဲေနဦးမယ္..
ေခၚၿပီးျမန္ျမန္လာ.."
"ေဇယ်ာ...မင္းကေတာ့ေလ.."
"သြားေခၚစမ္းပါ..ျမန္ျမန္..."
"ေအး"
<ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္>
"ကေလးေလး...ၿပီးၿပီလား.."
"ဟုတ္..ကိုကို..ခနေနာ္"
"အင္း...ေဇယ်ာတို႔ေရာက္ေနၿပီ"
"ၿပီးၿပီကုိကိုေရ...အာ့.."
ၿပီးတာနဲ႔ျမန္ျမန္အခန္းျပင္ထြက္ဖို႔ေျပးအလာၾကမ္းျပင္နဲ႔ေခ်ာၿပီးေခ်ာ္လဲေလရဲ႕။
"ပိစိ..ကေလး..ဘာျဖစ္တာလဲ.."
"အီး..ဟီး..ကုိကို..."
"ကေလး..တံခါးဖြင့္ေပးဦး.."
"ဟင့္...ဟုတ္.."
ကိုကို႔ကိုတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့အလ်င္အျမန္အထဲဝင္လာသည္။
"ကေလး...ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ.."
"ေျခေထာက္နည္းနည္းနာသြားတယ္..."
"ေအာ္..ကေလးရယ္..ျဖည္းျဖည္းလုပ္လဲရပါတယ္.."
တကယ္ေတာ့ေျခေထာက္ကအဲ့ေလာက္မနာေပမယ့္ကိုကို႐ွိေတာ့ခြၽဲခ်င္တာေရာ..ဂ႐ုစိုက္မယ့္သူ႐ွိေနေတာ့ငိုခ်လိုက္မိတာပါ။ကိုကို႔ကိုၾကည့္ေတာ့အရမ္းစိုးရိမ္ေနပံုေပၚသည္။
"အရမ္းနာသြားလား..ကေလးေလး"
"ဟင့္အင္း...မနာေတာ့ဘူး...ဒါမယ့္ကိုကိုခ်ီ...."
"အင္း...ကေလး"
ကိုကို႔လည္ပင္းကိုတြဲခိုလိုက္သည္ႏွင့္အသာေပြ႔ခ်ီလိုက္သည့္ကိုိကိုပါပင္။အဲ့လိုသဲသဲလႈပ္လို႔နည္းနည္းဆိုရင္ငိုတတ္တာ..ကြၽန္ေတာ့္အလြန္ေတာ့ဟုတ္မည္မထင္...။
"ဟင္...ဘာျဖစ္လို႔ေပြ႔လာတာတုန္း...ခန္႔"
"ပိစိေခ်ာ္လဲၿပီးေျခေထာက္နာသြားလို႔..."
"ဟင္..ဟုတ္လား..Jay..တအားနာသြားတာလား.."
"အဲ့ေလာက္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးၾကယ္.."
"ေတာ္ေသးတာေပါ့.."
"အင္း..ကုိကို...ခ်ေပးေတာ့.."
"ကားနားထိေခၚသြားေပးမယ္.."
"ဖိနပ္စီးရဦးမယ္..."
"ကိုယ္စီးေပးမယ္..ဟုတ္ၿပီလား.."
"ဟီး..ဟုတ္.."
"ဒီမွာခနထိုင္ေန.."
"ဟုတ္..ကိုကို.."
ကေလးရဲ႕Bootဖိနပ္အျဖဴေလးကိုကေလးပိစိေလးထိုင္ေနေသာေနရာသို႔ယူလာကာဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ျပီးထိုင္ခ်လိုက္သည္။
"ကဲ...ကိုယ့္ေပါင္ေပၚေျခေထာက္တင္.."
"အဟမ္း...အဟြတ္..အဟြတ္.."
"ေခ်ာင္းဆိုးရင္ေဆးေသာက္..."
"ငါနဲ႔ၾကယ္႐ွိေသးတာ...မျမင္မွာစိုးလို႔.."
"ျမင္တယ္...ေနာ့္ကေလးေလး"
ပိစိရဲ႕ေျခေထာက္ေဖြးေဖြးေလးကိုဖိနပ္ေလးစီးေပးၿပီးအသပ္ရပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးခ်ည္
ေပးသည္။
"ကဲသြားမယ္..."
တဖန္ကားနားထိေပြ႔ခ်ီေပးသြားသည့္ခ်စ္ရသည့္ကိုကိုပါပင္...။
"ကိုယ့္ပိစိေလး..ဘာေတြသေဘာက်ေနတာတုန္း"
"ဟင့္အင္း.."
"ကဲ..မင္းတို႔လည္ျဖစ္ဦးမာလား.."
"မေက်နပ္ဘူးလား"
"မေျပာေတာ့ဘူး...လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေတာ့"
"ေအး..."
......................................................................
ကားေပၚတြင္ပိစိေလးကအေတာ္ေပ်ာ္ေနပံုပင္။
မ်က္ႏွာေပၚတြင္ေပ်ာ္ရႊင္ျခမ္းအရိပ္ေငြ႔မ်ား
သမ္းေဝလ်က္...။ေန႔ရာအႏွံကသၾကၤန္သီခ်င္းမ်ား
ၾကားလဲလိုက္ညည္းဆိုေနေသးသည္။
ေဇယ်ာတို႔အတြဲကေတာ့ခုန္ေပါက္ကခုန္ေနၾကသည္။
အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ပိစိေလးခ်မ္းလာၿပီထင္ပါရဲ႕..။လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္သပ္ေနသည္။ထို႔ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္လဲအလိုက္သတိ...ေနာက္ကေနဖက္လိုက္သည္။
"ပိစိေလး..ေအးေနၿပီမလား.."
"ဟုတ္.."
"ေႏြးသြားၿပီမလား.."
"အင္း...ကုိကို႔ရင္ခြင္ကအေႏြးဆံုးပဲ...ဟီး.."
ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ပိစိေလးႏႈတ္ခမ္းေတြပါျပာၿပီးတုန္သည္အထိလည္သည္ေလ။ဒါေတာင္ျပန္ဖို႔မနည္းေျပာလိုက္ရသည္။လူကေအးေနၿပီကိုဆက္လည္ခ်င္ေနေသးသည့္ပိစိေလး...။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ေရမိုးခ်ိဳးခိုင္းၿပီးႏြားႏို႔ပူပူေလးေသာက္ခိုင္းလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ေယာကၡမႀကီးကို
ႏႈတ္ဆက္ၿပီးအိမ္သို႔ျပန္လာလိုက္သည္။
......................................................................
ကြၽန္ေတာ္လဲအိမ္ေရာက္ေတာ့ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး
Coffee ေသာက္ေနတုန္း..ပိစိေလးဆီကဖုန္း
ဝင္လာသည္။
"Hello...ကေလးေလး"📱📱
"ဟုတ္..ကိုကို.."📱📱
"ဘာေျပာမလို႔ဖုန္းဆက္တာတုန္း..."📱📱
"လြမ္းလို႔ေလ...ကိုကိုကမလြမ္းဘူးလား.."📱📱
"လြမ္းတာေပါ့...ပိစိရဲ႕"📱📱
"ကိုကို...နက္ျဖန္လဲေမေမတို႔စတုဒီသာေႂကြးၾကဦးမာ...အဲ့တာJayကကူလဲကူမယ္ေရလဲပက္မယ္"📱📱
"အင္း...ကိုယ္လဲကေလးနဲ႔တူတူကူေပးမယ္"
📱📱
"ကိုကို..."📱📱
"ဗ်ာ..."📱📱
"ကိုကိုက..ဘာလို႔ကိုကိုလုပ္ခ်င္တာမလုပ္ဘဲ...Jay
ေျပာသမ်ွလက္ခံၿပီးလိုက္လုပ္ေပးတာလဲဟင္"
📱📱
"ခ်စ္လို႔ေပါ့ကေလးရဲ႕"📱📱
"အဲ့ေလာက္ေတာင္ပဲလား..."📱📱
"အဲ့ထက္ကိုပိုေသးတာပါဗ်ာ..."📱📱
"Jayကံေကာင္းတာေပါ့...ကိုကို႔လိုအရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့သူနဲ႔ေတြ႔လို႔..."📱📱
"ဟား..ဟား..ကိုယ့္ကေလးစကားေတြတတ္ေနလိုက္တာ"📱📱
"Jayလဲကိုကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာ..."📱📱
"ကိုယ္ယံုပါတယ္..."📱📱
"ဟုတ္..ကိုကို"📱📱
"အခုေတာ့မခ်မ္းေတာ့ဘူးမလား.."📱📱
"အင္း...ဒါဆိုဒါပဲေနာ္ကိုကို.."📱📱
"ဟုတ္ပါၿပီ...ကေလးေလး...ခ်စ္တယ္ေနာ္"📱📱
"ဟုတ္..Jayလဲခ်စ္တယ္"📱📱
......................................................................
ဒီေန႔ေနာက္ဆံုးအတတ္ေန႔ေလးမွာလဲပိစိေလးရဲ႕သေဘာထားကိုျဖည့္ဆည္းေပးဦးမည္။
မနက္ပိုင္းမွာေတာ့မုန္႔လံုးေရေပၚမ်ားႏွင့္ေက်ာက္ေက်ာသံပရာကိုစတုဒီသာအျဖစ္ေႂကြးသည္။
ပိစိေလးကေတာ့စတုဒီသာစားသည့္သူမ်ားအားေရပက္သည္။သူကိုယ္တိုင္လာစားလိုက္ေဝလိုက္
ေရပက္လိုက္ႏွင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနေလရဲ႕..။
မပါမျဖစ္ၾကယ္ႏွင့္ေဇယ်ာလဲJayႏွင့္အၿပိဳင္ေရပက္လိုက္မုန္႔ေဝလိုက္ႏွင့္ပါပင္...။ၾကယ္ႏွင့္Jayက
ေတာ့စတုဒီသာေႂကြးတာကူသည္ထက္ေရအၿပိဳင္ပက္ေနၾကသည္။
......................................................................
မနက္ခင္းပိုင္းနားၿပီးေန႔လည္ခင္းမွာေတာ့
စတုဒီသာအျဖစ္ေရႊရင္ေအးေႂကြးျပန္သည္။
ထံုစံအတိုင္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကစားလိုက္ပက္လိုက္ႏွင့္ပါပင္...။
......................................................................
တစ္ႏွစ္မွာတခါသာက်ေရာက္သည့္ႏွစ္သစ္ကူးအတာသၾကၤန္ကေတာ့ၿပီးဆံုးသြားေခ်ၿပီ..။
သို႔ေပမယ့္ဒီႏွစ္ကကြၽန္ေတာ့္အတြက္အဓိပၸါယ္အ႐ွိဆံုးႏွစ္ေလးပါပင္..။
ပထမအႀကိဳရက္ေလးမွာခ်စ္သူေလးနဲ႔သာအခ်ိန္ကုန္ဆံုးၿပီးအရမ္းကို႐ိုး႐ွင္းလွတဲ့အိမ္တြင္းသၾကၤန္ေလးအျဖစ္အမွတ္ရေနေပဦးမည္။
ဒုတိယအက်ေန႔ေလးမွာလဲမိသားစုႏွင့္အတူ႐ွိဖူးခဲ့ေလၿပီ..။ႏွစ္တိုင္းသၾကၤန္ဆိုမုန္႔လုပ္စားဖို႔မဆိုထားႏွင့္...။မိသားစုကိုေတာင္အခ်ိန္မေပးျဖစ္ခဲ့သည္ကမ်ားသည္။ဒီႏွစ္မွာေတာ့ႏွစ္ဖက္မိသားစုမ်ားႏွင့္
မုန္႔လုပ္စားရသည္မွာ..တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ
အမွတ္တရ..။
တတိယေန႔အၾကတ္ေန႔ေလးမွာလဲခ်စ္သူေလးႏွင့္
ၿမိဳ႕အႏွံေလ်ာက္လည္ဖူးၿပီ..။ဒါဟာေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းလြန္းေသာအခိုက္အတန္႔တစ္ခ်ိဳ႕အျဖစ္
ႏွလံုးသားထဲစြဲထင္က်န္သည္...။
ေနာက္ဆံုးရက္ျဖစ္တဲ့အတက္ေန႔ေလးမွာလဲ
စတုဒီသာေႂကြးရင္းအလ်ဴဟုမဆိုသာေသာ
အလ်ဴေလးအားကိုယ္တိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီ..။
ႏွစ္တိုင္းသာသၾကၤန္ကိုဒီလိုျဖတ္သန္းခြင့္ရမည္ဆို
ရင္ေန႔ရက္တိုင္းကိုသၾကၤန္အျဖစ္သာ႐ွိေစခ်င္သည္။ေပ်ာ္သည္ဆိုတာထက္ကိုေပ်ာ္ပါသည္..။
ခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူရဲ႕လက္ကိုတြဲကာေနာက္ႏွစ္သၾကၤန္မ်ားလဲေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖတ္သန္းခ်င္မိပါရဲ႕..။
ႏႈတ္ကဆုေတာင္းမျပဳေသာ္ညား..
ရင္တြင္းတိတ္တဆိတ္ေတာင္းဆုဆိုေနေလရဲ႕...။
---------------------------------------------------------
Unicode
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
************************************
သင်္ကြအကြတ်နေ့လေးမှာတော့ကျွန်တော့်ပိစိလေးကရေပက်ခံထွက်ချင်တယ်ပဲပူဆာနေလေရဲ့။
ဖြစ်နိုင်ရင်ကျွန်တော်ကတော့မလည်စေချင်။
မလည်စေချင်တာကတခြားမဟုတ်...ရေစိုလို့
အကျႌကပိစိကိုယ်မှာကပ်နေရင်တခြားလူတွေပိစိကိုကြည့်ကြမှာမလိုလားသောကြောင့်ပင်။
ကားမောင်းပြီးလိုက်ပို့မယ်ဆိုပြန်ကျတော့..
အဲ့လိုလည်ချင်တာမဟုတ်ဘူးတဲ့..။ရေပက်ခံကားနဲ့
သွားချင်တာဆိုလေရဲ့..။
"ကိုကို...jayပြောနေတယ်လေ..ရေပက်ခံထွက်ချင်တယ်လို့.."
"ပိစိရယ်..အိမ်မှာလူကြီးတွေ..စတုဒီသာကြွေးတာ
...မကူတော့ဘူးလား.."
"Jayမိဘတွေကနှစ်တိုင်းကြွေးနေကြ..သူတို့နိုင်တယ်.."
"ကယ်ပြော..အရင်နှစ်တွေကရောပိစိကလည်လို့လား.."
"Jayရဲ့အကိုလိုက်ပို့ပေးရင်လည်တာပေါ့.."
"မလိုက်ပို့ရင်မလည်ဘူးမလား..ပိစိက.."
"အင်း..ဒါမဲ့..ဒီနှစ်ကချစ်သူရပြီလေ..ကိုကိုနဲ့အတူတူလည်ချင်တာပေါ့"
"အော်..ကလေးလေးရယ်.."
"တော်ပြီ..ဘာမှလာမပြောနဲ့တော့..လည်ဖို့ကိုငြင်းဦးမှာမလား.."
ဆူပုတ်ပုတ်လေးနှင့်ပြေးကာအိမ်ထဲဝင်သွားသည့်
ပိစိလေးပါပင်..။
မထူးလက်စနဲ့တော့ကျွန်တော်ပဲအလျော့ပေးတော့မည်။ကျွန်တော့်ကလေးကျွန်တော့်ကိုစိတ်ကောက်မှာကိုတော့မခံစားနိုင်။ထို့ကြောင့်ကြယ်နဲ့ဇေယျာကိုဖုန်းခေါ်ကာလာခဲ့ဖို့ပြောလိုက်ရသည်။
ထို့နောက်ပိစိလေးရဲ့အခန်းဆီသို့..။အခန်းရှေ့ရောက်တော့ကြားရသည့်ရှိုက်သံတိုးတိုးလေး..။
"ကေလး..ကလေးလေး.."
"...."
"တံခါးဖွင့်ပါဦး..ကလေးရဲ့...ငိုထားတဲ့ပုံနဲ့အပြင်ထွက်လည်မလို့လား..."
"...."
"ပိစိလေး..ကြယ်နဲ့ဇေယျာလာလို့မေးရင်..မလည်ရလို့ငိုတယ်ပြောမလို့လား..."
<ချောက်>
မျက်လုံးလေးများကမျက်ရည်များဝေ့သီလျက်..။
ဘာစကားမှမဆိုဘဲပိစိအားရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ
ဖက်ထားလိုက်သည်။
"မငိုပါနဲ့...ပိစိကိုယ့်ကြောင့်ငိုတယ်ဆိုတဲ့အသိက..
ရင်ဘတ်ထဲကနာကျင်ရတယ်"
"ကိုကိုကမွJayနဲ့မလည်ချင်တာ..."
"မဟုတ္တာကြာ...ကိုယ်လည်ချင်ပါတယ်...
ကိုယ့်ကလေးကိုတခြားသူတွေငေးမာ..သဝန်တိုလို့ပါ..."
"ဟွန့်...အစကတည်းကပြောလိုက်ပြီးတာပဲကို..."
"ကဲပါ..အဝတ်လဲ...ခနေန..ဇေယျာနဲ့ကြယ်လာလိမ့်မယ်...ရုပ်ကကြောင်ချီးရုပ်လေးဖြစ်နေပြီ.."
"အာ့တာကိုကို့ကြောင့်ပဲလေ..."
"ဟုတ်ပါတယ်..ကိုယ့်ကြောင့်ပါ...အဝတ္သြား
လဲတော့.."
"ဟုတ်..."
......................................................................
"ဟျောင့်...ခန့်..."
"မင်းတို့တောင်ရောက်ပြီလား.."
"အေး..ကြယ်ကိုခေါ်ပြီးတာနဲ့တန်းလာတာ"
"အော်.."
"ကိုခန့်...Jay..ရော"
"အဝတ်လဲနေတယ်...ကြယ်ရဲ့"
"မပြီးသေးဘူးလား..ကြယ်သွားခေါ်လိုက်မယ်"
"ကိုယ်ပဲသွားခေါ်လိုက်ပါ့မယ်..."
"အင်း...ဟုတ်..ဒါဆို..ကြယ်တို့ဒီမှာစောင့်နေမယ်.."
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ..."
"ဟျောင့်...ခေါ်တဲ့သူပါပြန်မလာဘဲနေဦးမယ်..
ခေါ်ပြီးမြန်မြန်လာ.."
"ဇေယျာ...မင်းကတော့လေ.."
"သွားခေါ်စမ်းပါ..မြန်မြန်..."
"အေး"
<ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်>
"ကလေးလေး...ပြီးပြီလား.."
"ဟုတ်..ကိုကို..ခနနော်"
"အင်း...ဇေယျာတို့ရောက်နေပြီ"
"ပြီးပြီကိုကိုရေ...အာ့.."
ပြီးတာနဲ့မြန်မြန်အခန်းပြင်ထွက်ဖို့ပြေးအလာကြမ်းပြင်နဲ့ချောပြီးချော်လဲလေရဲ့။
"ပိစိ..ကေလး..ဘာဖြစ်တာလဲ.."
"အီး..ဟီး..ကိုကို..."
"ကေလး..တံခါးဖွင့်ပေးဦး.."
"ဟင့်...ဟုတ်.."
ကိုကို့ကိုတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့အလျင်အမြန်အထဲဝင်လာသည်။
"ကေလး...ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ.."
"ခြေထောက်နည်းနည်းနာသွားတယ်..."
"အော်..ကလေးရယ်..ဖြည်းဖြည်းလုပ်လဲရပါတယ်.."
တကယ်တော့ခြေထောက်ကအဲ့လောက်မနာပေမယ့်ကိုကိုရှိတော့ချွဲချင်တာရော..ဂရုစိုက်မယ့်သူရှိနေတော့ငိုချလိုက်မိတာပါ။ကိုကို့ကိုကြည့်တော့အရမ်းစိုးရိမ်နေပုံပေါ်သည်။
"အရမ်းနာသွားလား..ကလေးလေး"
"ဟင့်အင်း...မနာတော့ဘူး...ဒါမယ့်ကိုကိုချီ...."
"အင်း...ကေလး"
ကိုကို့လည်ပင်းကိုတွဲခိုလိုက်သည်နှင့်အသာပွေ့ချီလိုက်သည့်ကိိုကိုပါပင်။အဲ့လိုသဲသဲလှုပ်လို့နည်းနည်းဆိုရင်ငိုတတ်တာ..ကျွန်တော့်အလွန်တော့ဟုတ်မည်မထင်...။
"ဟင်...ဘာဖြစ်လို့ပွေ့လာတာတုန်း...ခန့်"
"ပိစိချော်လဲပြီးခြေထောက်နာသွားလို့..."
"ဟင်..ဟုတ္လား..Jay..တအားနာသြားတာလား.."
"အဲ့လောက်တော့မဟုတ်ပါဘူးကြယ်.."
"တော်သေးတာပေါ့.."
"အင်း..ကိုကို...ချပေးတော့.."
"ကားနားထိခေါ်သွားပေးမယ်.."
"ဖိနပ်စီးရဦးမယ်..."
"ကိုယ်စီးပေးမယ်..ဟုတ်ပြီလား.."
"ဟီး..ဟုတ်.."
"ဒီမှာခနထိုင်နေ.."
"ဟုတ်..ကိုကို.."
ကလေးရဲ့Bootဖိနပ်အဖြူလေးကိုကလေးပိစိလေးထိုင်နေသောနေရာသို့ယူလာကာဒူးတစ်ဖက်ထောက်ပြီးထိုင်ချလိုက်သည်။
"ကဲ...ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်ခြေထောက်တင်.."
"အဟမ်း...အဟွတ်..အဟွတ်.."
"ချောင်းဆိုးရင်ဆေးသောက်..."
"ငါနဲ့ကြယ်ရှိသေးတာ...မမြင်မှာစိုးလို့.."
"မြင်တယ်...နော့်ကလေးလေး"
ပိစိရဲ့ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေးကိုဖိနပ်လေးစီးပေးပြီးအသပ်ရပ်ဆုံးဖြစ်အောင်ကြိုးချည်
ပေးသည်။
"ကဲသွားမယ်..."
တဖန်ကားနားထိပွေ့ချီပေးသွားသည့်ချစ်ရသည့်ကိုကိုပါပင်...။
"ကိုယ့်ပိစိလေး..ဘာတွေသဘောကျနေတာတုန်း"
"ဟင့်အင်း.."
"ကဲ..မင်းတို့လည်ဖြစ်ဦးမာလား.."
"မေက်နပ္ဘူးလား"
"မပြောတော့ဘူး...လုပ်ချင်တာလုပ်တော့"
"အေး..."
......................................................................
ကားပေါ်တွင်ပိစိလေးကအတော်ပျော်နေပုံပင်။
မျက်နှာပေါ်တွင်ပျော်ရွှင်ခြမ်းအရိပ်ငွေ့များ
သမ်းဝေလျက်...။နေ့ရာအနှံကသင်္ကြန်သီချင်းများ
ကြားလဲလိုက်ညည်းဆိုနေသေးသည်။
ဇေယျာတို့အတွဲကတော့ခုန်ပေါက်ကခုန်နေကြသည်။
အချိန်အနည်းငယ်ကြာတော့ပိစိလေးချမ်းလာပြီထင်ပါရဲ့..။လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုပွတ်သပ်နေသည်။ထို့ကြောင့်ကျွန်တော်လဲအလိုက်သတိ...နောက်ကနေဖက်လိုက်သည်။
"ပိစိလေး..အေးနေပြီမလား.."
"ဟုတ်.."
"နွေးသွားပြီမလား.."
"အင်း...ကိုကို့ရင်ခွင်ကအနွေးဆုံးပဲ...ဟီး.."
ဒီနေ့အတွက်တော့ပိစိလေးနှုတ်ခမ်းတွေပါပြာပြီးတုန်သည်အထိလည်သည်လေ။ဒါတောင်ပြန်ဖို့မနည်းပြောလိုက်ရသည်။လူကအေးနေပြီကိုဆက်လည်ချင်နေသေးသည့်ပိစိလေး...။
အိမ်ရောက်တော့ရေမိုးချိုးခိုင်းပြီးနွားနို့ပူပူလေးသောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ပြီးနောက်ယောက္ခမကြီးကို
နှုတ်ဆက်ပြီးအိမ်သို့ပြန်လာလိုက်သည်။
......................................................................
ကျွန်တော်လဲအိမ်ရောက်တော့ရေမိုးချိုးပြီး
Coffee သောက်နေတုန်း..ပိစိလေးဆီကဖုန်း
ဝင်လာသည်။
"Hello...ကလေးလေး"📱📱
"ဟုတ်..ကိုကို.."📱📱
"ဘာပြောမလို့ဖုန်းဆက်တာတုန်း..."📱📱
"လွမ်းလို့လေ...ကိုကိုကမလွမ်းဘူးလား.."📱📱
"လွမ်းတာပေါ့...ပိစိရဲ့"📱📱
"ကိုကို...နက်ဖြန်လဲမေမေတို့စတုဒီသာကြွေးကြဦးမာ...အဲ့တာJayကကူလဲကူမယ်ရေလဲပက်မယ်"📱📱
"အင်း...ကိုယ်လဲကလေးနဲ့တူတူကူပေးမယ်"
📱📱
"ကိုကို..."📱📱
"ဗ်ာ..."📱📱
"ကိုကိုက..ဘာလို့ကိုကိုလုပ်ချင်တာမလုပ်ဘဲ...
Jayပြောသမျှလက်ခံပြီးလိုက်လုပ်ပေးတာလဲဟင်"📱📱
"ချစ်လို့ပေါ့ကလေးရဲ့"📱📱
"အဲ့လောက်တောင်ပဲလား..."📱📱
"အဲ့ထက်ကိုပိုသေးတာပါဗျာ..."📱📱
"Jayကံကောင်းတာပေါ့...ကိုကို့လိုအရမ်းချစ်တတ်တဲ့သူနဲ့တွေ့လို့..."📱📱
"ဟား..ဟား..ကိုယ့်ကလေးစကားတွေတတ်နေလိုက်တာ"📱📱
"Jayလဲကိုကို့ကိုအရမ်းချစ်တာ..."📱📱
"ကိုယ်ယုံပါတယ်..."📱📱
"ဟုတ်..ကိုကို"📱📱
"အခုတော့မချမ်းတော့ဘူးမလား.."📱📱
"အင်း...ဒါဆိုဒါပဲနော်ကိုကို.."📱📱
"ဟုတ်ပါပြီ...ကလေးလေး...ချစ်တယ်နော်"
📱📱
"ဟုတ်..Jayလဲချစ်တယ်"📱📱
......................................................................
ဒီနေ့နောက်ဆုံးအတတ်နေ့လေးမှာလဲပိစိလေးရဲ့သဘောထားကိုဖြည့်ဆည်းပေးဦးမည်။
မနက်ပိုင်းမှာတော့မုန့်လုံးရေပေါ်များနှင့်ကျောက်ကျောသံပရာကိုစတုဒီသာအဖြစ်ကြွေးသည်။
ပိစိလေးကတော့စတုဒီသာစားသည့်သူများအားရေပက်သည်။သူကိုယ်တိုင်လာစားလိုက်ဝေလိုက်
ရေပက်လိုက်နှင့်အလုပ်ရှုပ်နေလေရဲ့..။
မပါမဖြစ်ကြယ်နှင့်ဇေယျာလဲJayနှင့်အပြိုင်ရေပက်လိုက်မုန့်ဝေလိုက်နှင့်ပါပင်...။ကြယ်နှင့်Jayက
တော့စတုဒီသာကြွေးတာကူသည်ထက်ရေအပြိုင်ပက်နေကြသည်။
......................................................................
မနက်ခင်းပိုင်းနားပြီးနေ့လည်ခင်းမှာတော့
စတုဒီသာအဖြစ်ရွှေရင်အေးကြွေးပြန်သည်။
ထုံစံအတိုင်းကလေးနှစ်ယောက်ကစားလိုက်ပက်လိုက်နှင့်ပါပင်...။
......................................................................
တစ်နှစ်မှာတခါသာကျရောက်သည့်နှစ်သစ်ကူးအတာသင်္ကြန်ကတော့ပြီးဆုံးသွားချေပြီ..။
သို့ပေမယ့်ဒီနှစ်ကကျွန်တော့်အတွက်အဓိပ္ပါယ်အရှိဆုံးနှစ်လေးပါပင်..။
ပထမအကြိုရက်လေးမှာချစ်သူလေးနဲ့သာအချိန်ကုန်ဆုံးပြီးအရမ်းကိုရိုးရှင်းလှတဲ့အိမ်တွင်းသင်္ကြန်လေးအဖြစ်အမှတ်ရနေပေဦးမည်။
ဒုတိယအကျနေ့လေးမှာလဲမိသားစုနှင့်အတူရှိဖူးခဲ့လေပြီ..။နှစ်တိုင်းသင်္ကြန်ဆိုမုန့်လုပ်စားဖို့မဆိုထားနှင့်...။မိသားစုကိုတောင်အချိန်မပေးဖြစ်ခဲ့သည်ကများသည်။ဒီနှစ်မှာတော့နှစ်ဖက်မိသားစုများနှင့်
မုန့်လုပ်စားရသည်မှာ..တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်သော
အမွတ္တရ..။
တတိယနေ့အကြတ်နေ့လေးမှာလဲချစ်သူလေးနှင့်
မြို့အနှံလျောက်လည်ဖူးပြီ..။ဒါဟာပျော်စရာ
ကောင်းလွန်းသောအခိုက်အတန့်တစ်ချို့အဖြစ်
နှလုံးသားထဲစွဲထင်ကျန်သည်...။
နောက်ဆုံးရက်ဖြစ်တဲ့အတက်နေ့လေးမှာလဲ
စတုဒီသာကြွေးရင်းအလျူဟုမဆိုသာသော
အလျူလေးအားကိုယ်တိုင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီ..။
နှစ်တိုင်းသာသင်္ကြန်ကိုဒီလိုဖြတ်သန်းခွင့်ရမည်ဆို
ရင်နေ့ရက်တိုင်းကိုသင်္ကြန်အဖြစ်သာရှိစေချင်သည်။ပျော်သည်ဆိုတာထက်ကိုပျော်ပါသည်..။
ချစ်ရတဲ့ချစ်သူရဲ့လက်ကိုတွဲကာနောက်နှစ်သင်္ကြန်များလဲပျော်ရွှင်စွာဖြတ်သန်းချင်မိပါရဲ့..။
နှုတ်ကဆုတောင်းမပြုသော်ညား..
ရင်တွင်းတိတ်တဆိတ်တောင်းဆုဆိုနေလေရဲ့...။
---------------------------------------------------------