"Tama na lea busog na ako dami mo nang pinapakain sakin" reklamo ko at inilayo ko ang kamay nyang may hawak na mansanas
"Tsk, kanina kung makasuggest para kang gutom na gutom tapos ngayon ayaw mo na?"
"Dami ko na kasing nakain" sambit ko at uminom ng tubig "sige na nga pero sa tingin ko mas marami ka pang kakainin"
Nagtaas baba ang kilay nya "huh? Anong sinasabi mo?" Taka ko pero imbes na sagutin nya ako ngumuso sya malapit sa Pintuan kaya naman nilingon ko yun at bumungad sakin ang nag aalalang mukha ni Christian dala ang isang basket na prutas at bulaklak
Mabilis syang naglakad palapit sakin saka ako niyakap ng sobrang higpit na halos hindi ako makahinga "why did you that huh?" Nag aalala nyang tanong, pero di ako makasagot dahil nasasakal ako sa pagkakayakap nya
"A--eh c-chritian d-di ako ma-makahinga" nahihirapan kong sambit dun lang sya nakaramdam kaya binitawan nya ako pero umupo sya sa harapan ko at tinignan ako ng mabuti "I'm sorry, but why you tried to kill yourself huh?" Parang boyfriend lang kung umasta si Christian sakin
"Sorry hindi ko naman sinasadya, siguro nawala lang ako sa sarili ko-"
"But you don't have to do that, hindi yan ang sagot sa problema mo, you can tell anything, I'll listen right?" Hindi pa rin sya kumakalma
"Ehem ehem ehem mukang seryosohan ng usapan to ah mabuti pa siguro lumabas muna ako at bumili ng makakain nakakaumay dito" pilosopo ni lea saka mabilis na lumabas ng kwarto kaya ngayon naiwan kaming dalawa ni Christian at parang may dumaang anghel sa sobrang tahimik ng paligid.
Napansin kong hindi pa rin nawawala ang tingin sakin ni Christian na nagpailang sakin kaya naman ngumiti ako ng maluwag kahit na pilit at di ko gusto
"Ahm ano.....ano kasi ahm ok lang ako oo ok lang ako mmm promise-"
"Liar!"
Putol nya sa pagdadahilan ko, halata naman kasi yung pagkautal ko sa sinabi ko, ang hirap ngayon saking magtago ng nararamdaman.....hinimas nya ang ibabaw ng palad ko, kita ko sa mukha nya ang lungkot
Gamit ang kanang kamay ko inangat ko yun papunta sa ulo nya at hinagod ko yun, "ok na ako, salamat sa pag aalala mo, sa totoo lang may bigat pa talaga sa puso ko pero kailangan kong bumangon ulit at unti unting buuhin ang sarili ko"
Sambit ko at nakaramdam ako ng kirot habang sinasabi ko yun, hinawakan nya ako sa pisngi at tinitigan sa mga mata, "pakiusap athena, ipangako mo na hindi ka na ulit magtatangkang magpakamatay, always remember na nandito lang kami para sayo, at ako laging magbabantay sayo"
Pagkasabi nya nun, may biglang bumalik sa ala ala ko na boses ng isang lalaki nung gabing nagpakamatay ako hindi kaya.....
"Ahm Christian pwede ba akong magtanong sayo?" Bigla kong tanong "oo naman ano ba yun?" Mahinahon na nyang sagot "nung gabing nalunod ako ikaw ba ang sumagip sakin?" Curious talaga ako na baka nga sya..
Biglang kumunot ang noo nya at gumalaw ang mga mata nya pakaliwa at pakanan sabay balik ng tingin sakin "nagligtas?, Im not"
"Actually kaninang umaga lang ako tinawagan ni lea para sabihing nandito ka, why? Is there someone else who saved you?"
Literally akong napanganga sa sinabi nya, kung hindi sya sino yun? Mas lalong sumakit ulo ko dahil sa kakaisip kung sino ang taong yun, pero yung boses nya at mga labi natatandaan ko hindi rin sya ganon kalinaw sakin pero parang may naaalala ako sa taong yun?
Ilang segundo pa akong nanahimik hanggang sa bigla akong nanigas sa kinauupuan ko, yung boses na narinig ko kagabi ay sya ring boses na narinig ko nung araw na may nagligtas sakin nung kamuntikan na akong magahasa
.
.
.
.
.
Tama oo parehong pareho, ibig sabihin yung nagligtas sakin dati ay sya ring nagligtas sakin kagabe ngunit sino ka ba bakit hindi kita nakikilala? Napaka misteryoso mong tao hanggang ngayon, kelan kaya kita makikilala at kelan ako makakapagpasalamat sayo ng personal sa pangalawang beses mong pagligtas sa buhay ko
Pero nagtataka lang ako na lumilitaw lang sa kapag nasa matindi akong panganib, hindi kaya kilala nya ako? Pero di lang sya nagpapakilala sakin
Sinusundan nya ba ako? Pero bakit?
Nawala lahat ng iniisip ko ng bigla akong tapikin ni christian sa balikat kaya napatingin ako sa kanya "is there any problem? Kilala mo ba yung taong nagligtas sayo?" Tanong nya
Umuling ako "di ko alam Christian naguguluhan ako kasi yung taong nagligtas sakin kagabe ay sya rin sa tingin kong nagligtas sakin noon!" Malakas talaga ang hinala ko
"Are you sure? But you don't even see his face?" Wala sa sarili nyang tanong napabuga ako ng hangin "ewan ko Christian pero labi nya lang ang nakikita ko bakit ganon?"
May konting disappointment sa muka nya "I'm sure ayaw nyang magpakilala sayo" sambit nya
"Siguro nga haysss hayaan na nga lang natin" pagbabalewala ko kunwari pero sa totoo lang may balak akong alamin kung sino man sya!
Dalawang beses na nya akong iniligtas pero hindi ko pa rin nakikita at nakikilala kung sino sya, alam kong makikilala ko rin sya lalo na at bahagyang naalala ko ang mga labi nya
Sino ka ba talaga?
Mas ginusto kong magpaka busy sa kahit anong gawain para kahit papaano makalimutan ko ang problemang pinagdadaanan ko ang kaso lang mukang bigo ako dahil sa bawat oras na namamahinga ako ay sya ring paulit ulit na natotrauma ang utak ko
Madalas akong matulala pero agad din yung napuputol sa tuwing gugulatin ako ni lea o di naman kaya papakainin nya ako ng san damakmak na pagkain,
Simula nung insidenteng yun, hindi pa rin ako umuuwi samin dahil wala na akong lakas ng loob na bumalik pa, halos madalas pumunta si tatay sa bahay nila lea para bisitahin ako pero palagi akong nagtatago at pinapasabing wala ako kahit na nasa kwarto lang ako ni lea
Bakit?
Kasi nahihiya akong humarap kay tatay lalo na hindi naman pala ako tunay na anak iniisip ko masyado akong naging pabigat sa kanya lalo na at lagi nya akong pinagtatanggol kay nanay kaya ano pang silbi kung haharap pa ako sa kanya, wala rin naman akong maitutulong sa kanya salot lang ako sa buhay nila..
Nagpatuloy pa rin ako sa pag aaral kahit na may problema ako, ingat din ako sa mga dinadaanan ko baka kasi makita ako ni tatay, at sa trabaho ko naman sa shop ni kiel, ok naman pero mas madalas na wala dun si kiel hindi ko alam kung saan ba sya nagpupunta o kung ano ang pinagkakaabalahan nya
Pag nagkikita naman kami sa school tatango lang sya sakin tapos dederetso na sa upuan, hindi naman sya masungit pero parang mas matured sya kung kumilos, siguro nga may pinagdadaanan nanaman sya
Gustuhin ko mang damayan sya hindi ko magawa dahil pareho lang kami ng sitwasyon, si Christian naman kung saan saan ako dinadala after school para daw malibang ako pero hindi naman yun ang nakakapagpasaya sakin....
Kasalukuyan akong nasa shop mahigit isang oras na ako ditong busy at medyo natutulala pa rin
"Huyyyyyy baka mamaya nyan kamay mo na ang mapunch mo dyan"
Gulat sakin ni kim, ngumiti ako ng pilit sa kanya "pasensya na wag ka mag alala ok lang ako" mas niluwagan ko pa ang ngiti ko para makumbinsing ok nga talaga ako "hay naku gurl hindi ko na talaga nakikita yung athenang kilala ko asan na ba yun tinago ba?" Pag bibiro nya at kunwaring hinanap sa bulsa ko
"Ako pa rin naman to" sambit ko habang nagbabalot ng product napakamot sya sa ulo nya "alam mo athena hindi naman tayo bibigyan ni god ng problema kung hindi natin kayang harapin, kaya naniniwala ako na yang problema mo eh malalampasan mo kaya cheer up lang ok" pagpapalakas nya ng loob ko sabay tapik sa braso ko
"Salamat" yun lang ang sinabi ko ayokong magsalita ng tapos dahil di ko naman talaga alam kung ano ang mangyayare sa hinaharap
Nagpatuloy lang kami sa ginagawa nang bigla akong napatingin sa labas ng pintuan, nanlaki mata ko dahil nakita kong dumaan si kiel pero imbes na pumasok saa sarili nyang shop, dumiretso lang ito palayo
"Ahm kim ikaw muna bahala dito may titignan lang ako sa labas ha" paalam ko
"Ah ano ba yun?" Taka nya
"Basta sandali lang ako"
"Ok sige ako muna dito" di na nagtanong pa si kim at sya na ang pumalit sa pwesto ko, dali dali akong lumabas ng shop at sinundan kung saan man dumaan si kiel, bakit kaya dumretso lang yun?
Sinundan ko sya hanggang sa makarating sa playground kung saan narating ko na rin, umupo sya sa swing kung saan sya nakapwesto nung dating nag uusap kami habang tulala at walang emosyon ang mukha,
Dahan dahan akong lumapit sa kanya, at kahit na nasa gilid na nya ako nakatayo di nya pa rin ako napansin, mukang malalim ang iniisip nya, umupo ako katabi ng swing nya at pinagmasdan lang sya
Ilang segundo pa ang lumipas pero nananatili pa rin syang nakatingin sa kawalan kaya naman napabuntong hininga ako at dinamayan sya sa pagiging tahimik, wala rin naman akong maitutulong sa kanya kaya nanahimik na lang din ako,
As usual ganon pa rin ang paligid at hanging dumadampi sa mukha namin ngunit kakaiba yung awra at atmosphere sa pagitan naming dalawa hindi nagtagal at naramdaman kong gumalaw ang ulo nya palingon sakin at nanlaki ang mata nya, napansin na rin nya ako
"Athena? Anong ginagawa mo dito, kanina pa ba nandyan?" Hindi makapaniwala nyang tanong, muntik na akong matawa sa sinabi nya pero ngumiti lang ako at nasalita "akala ko multo na ako dahil di mo ako napansin, kanina pa ako nandito ganon ba kalalim ang iniisip mo at ni paglapit ko di mo naramdaman?"
Nahimalos nya ang muka nya at yumuko "I'm sorry I didn't meant " sambit nya "bakit ka naman nagsosorry? Wala ka namang kasalanan sakin" pamimilosopo ko
Nakita ko ang pag smirk nya "pasensya na ha di kita kayang damayan sa pinagdadaanan mo pareho lang kasi tayo eh" pano ko nga naman matutulungan ang problema ng iba kung mismong sarili kong problema hindi ko kayang solusyunan?
Lumingon sya saglit sakin "I know kaya nga nagawa mong umiyak sa tabi ng ilog at magpakalunod" nanlaki bigla ang mata ko sa sinabi nya "pano mo nalaman umiyak ako sa tabi ng ilog?" Kahit si kea hindi alam ang buong detalye
Maging sya eh nagulat din at napatayo "ahm someone's told me that's it" mabilis nyang sabi na parang balisa "walang nakakaalam ng detalye kung pano at kung ano ang ginawa ko bago ako magpakalunod, kiel may hindi ka ba sinasabi sakin?"
Naguguluhan ako sa nangyayare para bang may laman ang sinabi nya at ayaw nyang sabihin "someone na ano na n-nakakita sayo sa ilog-"
"Pero sino yun kiel? Kilala mo ba sya? Anong pangalan nya" eto na siguro yung pagkakataon ko para makapagasalamat sa taong yun "why you ask?"
"Kasi matagal ko nang hinahanap ang taong yun kiel, baka sya yung nagligtas sakin sa ilog at nagligtas sakin nung araw na muntik akong magahasa, gustong gusto kong makapagpasalamat sa kanya"
Sambit ko pero imbes na sagutin ako ni kiel tinitigan nya lang ako ng may kahulugan "do you remember him" bigla nyang tanong
"Ahm hindi ganon kalinaw sa isipan ko pero yung mga labi nya parang-parang naalala ko kaso lang di ganon kalinaw" disappointed kong sabi
Napabuga ng malalim si kiel "buti naman"
"Huh ano sabi mo?" Hindi ko kasi narinig yung sinabi nya kasi pabulong lang
He blink several times "ah nothing I think you should forget that person" ano?
"Naririnig mo ba sinasabi mo? Bakit ko kakalimutan ang taong dalawang beses nagligtas ng buhay ko?" Taka ko at hindi ko maintindihan ang sinasabi nya
"Actually 4 times" eto nanaman sya "4 times? Sandali nga kiel kilala mo ba yung taong yun o hindi? At anung 4 times na binanggit mo?" Seryoso kong sabi
"Hindi! And nothing" Mabilis nyang sagot at naglakad palayo "ano ba kiel kinakausap pa kita sure ka ba na hindi mo sya kilala? Hoy sandali lang sabihin mo sakin.....kieeeeellllll" kahit gano karami pa ang sinabi ko hindi talaga sya huminto at lumingon sakin, deretso lang sya sa paglalakad na parang walang naririnig
Ano bang kinalaman ni kiel sa taong Yun at kung itanggi nya parang may kung ano sa taong yun na ayaw kong malaman, kesa magpaiwan ako sumunod na rin ako sa kanya para habulin at kulitin kaso lang mabilis syang nawala sa paningin ko at pagdating ko ng shop akala ko nandun sya
"Kim nakita mo si kiel?" Kunot noo nya kong tinignan "hindi, bakit nandito ba sya?"
Wala si kiel? San nanaman ba nagpunta yun? Napakamisteryo nya nitong nagdaang araw pati ngayon dahil nawawala at bigla nalang susulpot!
Malalaman ko rin kung sino sya at kung ano ang kinalaman ni kiel sa taong yun!
Sana nga mali lang ako ng hinala!
(Hey ka musters,,I'm back nakasulat ulit ako ng chapter pasensya na kayo hindi ko na kayang magparami ng chapter ha, sana magustuhan nyo ang part na to,,,,enjoy reads!)
Don't forget to vote and comment!
Follow me: @Mb_Muster
Fb Account: Mb Muster