Zawgyi
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
************************************
လေရာင္မိႈင္းပ်ပ်ကိုအမွီျပဳကာကမ္းစပ္ေဘးမွာလက္တြဲၿပီးလမ္းေလ်ာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္။ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕မ်က္ႏွာဝယ္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားအျပည့္။
"ကြၽန္ေတာ္ေလ..အခုလိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔အတူတူခရီးထြက္ရမယ္လို႔တစ္ခါမွ..မေတြးဖူးဘူး.."
"ကိုယ္ေရာပဲ.."
"ကြၽန္ေတာ္..အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ...
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့ကိုကိုနဲ႔အတူတူခရီး..ထြက္ခြင့္ရလို႔"
"ကိုယ္လဲကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့ပိစိနဲ႔..အတူတူခရီးထြက္ရတာေပ်ာ္တယ္...ေနာင္ခရီးေတြကိုလဲ..ပိစိနဲ႔အတူတူဆက္သြားခ်င္တယ္"
"ဘယ္ခရီးလဲ..ကုိကို"
"ဘဝခရီး.."
ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းမ်ားကိုရပ္တန္႔ကာကိုကုိ႔အားေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အႏူးညံ့ဆံုးျပံဳးျပလိုက္ကာ...
"ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူတူဆက္ေလ်ွာက္ၾကမယ္ေနာ္..
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕..ဘဝခရီးကို"
"အင္း..အဲ့ခ်ိန္ထိ..ပိစိက..ကိုယ့္ေဘးနား႐ွိေနေပးမယ္မလား.."
"အင္း..ကိုကိုရဲ႕ေဘးမွာတစ္သက္လံုး႐ွိေနေပးမွာ.."
"ကိုယ့္ပိစိေလးက..စကားေတြတတ္ေနလိုက္တာ.."
"ကိုကို႔ရဲ႕ခ်စ္သူပဲေလ..ကိုကို႔ေလာက္ေတာ့စကားတတ္ရမွာေပါ့..မဟုတ္ရင္မခ်စ္ဘဲေနဦးမယ္.."
"ပိစိဘယ္လိုေနေနကိုယ္ကခ်စ္ၿပီးသားပါ.."
"ကိုကို..ဒီနားေလးမွာ..ခနေလာက္ထိုင္ၾကရေအာင္ေလ.."
"အင္း..ပိစိထိုင္ခ်င္ရင္ထိုင္မယ္ေလ..
ဒါမဲ့..ခနပဲေနာ္..ကိုယ့္ပိစိဖ်ားမွာစိုးလို႔.."
"အင္းပါ.."
ႏွစ္ေယာက္သားသဲေသာင္ျပင္ေပၚထိုင္ကာမင္းေသြးခန္႔ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲေခါင္းမွီထားသည့္ကေလးေလးက
ေကာင္းကင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ကာစကားဆိုသည္။
"ကိုကို "
"ဗ်ာ.."
"ကိုကိုသာဆိုရင္..ၾကယ္ျဖစ္ခ်င္လား...လမင္းႀကီး
ျဖစ္ခ်င္လား...ဒါမွမဟုတ္ေနမင္းႀကီးလား.."
"ကိုယ္ကလမင္းႀကီးျဖစ္ခ်င္တယ္...ပူေလာင္တဲ့ေနမင္းႀကီးလဲမျဖစ္ခ်င္ဘူး...ေအးျမတဲ့လမင္းႀကီးပဲ
ျဖစ္ခ်င္တယ္...ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုပူေလာင္မႈေတြအစား..ေအးခ်မ္းမႈေတြပဲေပးခ်င္တယ္"
"ေကာင္းလိုက္တဲ့အေတြးေလး...ဟီး"
"ပိစိကေရာ..."
"ကြၽန္ေတာ္ကဘာမွမျဖစ္ခ်င္ဘူး...ကိုကို႔ရဲ႕ခ်စ္ရသူပဲျဖစ္ခ်င္တာ.."
"ဟာ...ဒီကေလးေတာ့...ခ်စ္လိုက္တာ"
"ဟီး..ဟတ္ခ်ိဳး..."
"ပိစိ...ေအးေနၿပီမလား...ကိုယ္တို႔အခန္းျပန္ရေအာင္.."
"၅မိနစ္ေလာက္ေနဦးမယ္"
"ပိစိကလဲ..နာေတာင္ေခ်ေနၿပီမလား..."
"ကိုကိုကလဲ...ေနာ္..ေနာ္.."
မ်က္လံုးေလးကလည္ကလည္ေလးနဲ႔လူကိုတအားခ်ဳပ္တဲ့ပိစိေလး။
"ၿပီးေရာ..တကယ္၅မိနစ္ပဲေနာ္..."
"အင္းပါ..ကိုကိုရဲ႕..မြ"
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔႐ုတ္တရက္ႀကီးပါးကိုလာနမ္းေတာ့လူကေၾကာင္ေတာင္ေၾကာင္သြားသည္။
သူကေတာ့နမ္းၿပီးတာနဲ႔ေရျပင္ႀကီးဆီကိုမ်က္ႏွာမူထားသည္။ကိုယ္ကသာသူလုပ္လိုက္မွဘယ္လိုေနရမွန္းေတာင္မသိေတာ့။
"ကုိကို...အြတ္"
ကြၽန္ေတာ္စကားေျပာဖို႔ေခၚလိုက္ကာမွ႐ုတ္တရက္ႏႈတ္ခမ္းကုိလွမ္းနမ္းလိုက္သည့္ကိုကိုပါပင္။
"အဟမ္း..အျပစ္ေပးတာ...ကိုယ္မသိေအာင္ခိုးနမ္းလို႔"
ကြၽန္ေတာ္နမ္းလိုက္ေတာ့ပါးမို႔မို႔ေလးနစ္ဖက္ကနီရဲသြားေလရဲ႕။႐ွက္သြားၿပီထင္ပါတယ္။ဒီကေလးအရမ္း႐ိုးသားလြန္းသည္။ဒါေၾကာင့္လဲဒီပိစိကို
အခ်စ္ပိုလြန္းရသည္ေလ။
ေရျပင္ႀကီးဆီကလာတဲ့ေလစိမ္းေတြသည္...
ကေလးငယ္ပါးျပင္ကပူေလာင္မႈကုိေအးခ်မ္းေစေအာင္မစြမ္းသာေတာ့။
"ပိစိ..၅မိနစ္ျပည့္ၿပီ..ျပန္မယ္..ထ"
"ဟို..ကိုကို.."
"အင္း.."
"ကြၽန္ေတာ္လမ္းမေလ်ွာက္ခ်င္ဘူး..."
ကြၽန္ေတာ္လဲအလိုက္သတိပိစိေ႐ွ႕ကိုဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာထိုင္ခ်လိုက္သည္။
"တက္...ကိုယ္ပိုးမယ္.."
"ဟီး..."
"ပိစိ..ကိုယ္လံုးကထင္ထားတာထက္ေတာင္..ေပါ့တာပဲ..အစားမ်ားမ်ားေကြၽးမွပဲ"
"စားပါတယ္...သူဘာသာခႏၶာကိုယ္ကေသးေနတာ.."
"ဟုတ္လား.."
"အင္း.."
"ပိစိ...ကိုယ့္လည္ပင္းကိုေသခ်ာဖက္ထားေလ..ျပဳတ္က်မွာေပါ့.."
ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္ေတာ့..ကြၽန္ေတာ့္လည္ပင္းကို...သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ျမဲျမန္စြာဖက္သြယ္လာသည္ေလ။ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္လုိစြာျပံဳးလိုက္မိသည္။ဒီကေလးေပါက္စေလးက..ကြၽန္ေတာ့္စကားကုိအေလးထားသည္မို႔။
"ခ်စ္တယ္..ကိုကို.."
"ကိုယ္လဲ..ကိုယ့္ပိစိကုိ..အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္.."
"အင္း.."
အတန္ငယ္ၾကာေအာင္လမ္းေလ်ွာက္ၿပီးေတာ့အခန္းဆီသို႔ေရာက္လာေခ်ၿပီ။အခန္းေရာက္ေတာ့ေက်ာေပၚကပိစိကအိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။ထို႔ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္လဲပိစိကိုကုတင္ေပၚသို႔ျဖည္းညင္းစြာခ်ေပးလိုက္သည္။
အိပ္ေနသည့္ပံုေလးကလဲအသည္းယားစရာပင္။
မ်က္လံုးေလးမွိတ္ကာႏႈတ္ခမ္းေလးကစူေနသလို
ပင္။ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေနဆဲမွာပင္..တစ္ဖက္သို႔လွည့္သြားသည့္ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ပိစိ။
ကြၽန္ေတာ္လဲအခန္းမွီးမွိတ္ျပီးပိစိေဘးတြင္ဝင္လွဲ
လိုက္ကာ..ပိစိကိုကြၽန္ေတာ့္ဘက္သို႔ုျပန္လွည့္ေစၿပီးလက္ေမာင္းေပၚသို႔ေခါင္းေလးယူသာအသာတင္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္နဖူးေလးထက္ကိုၾကင္နာစြာနဲ႔နမ္း႐ိႈက္လိုက္ၿပီး...
"Good night ကေလးေလး..."
မင္းေသြးခန္႔မသိလိုက္သည္ကရင္ခြင္ထဲက...
ကေလးေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းထက္ဝယ္..အျပံဳးေလး
တစ္ပြင့္ျဖစ္ထြန္းသြားသည္ကိုပင္။
......................................................................
"ကုိကို.."
"အင္း..."
"Jayတို႔ျပန္လာၿပီလားမသိဘူးေနာ္.."
"ျပန္လာေလာက္ၿပီေပါ့....ဘာလို႔ေမးတာလဲၾကယ္ေလးက"
"ဟင့္အင္း..ဒီတိုင္းပဲ.."
"ဒါဆိုလဲ..အိပ္ေတာ့..."
"ၾကယ္ေလးအိပ္မေပ်ာ္လို႔..."
"....."
"ကိုကို.."
"အင္း..."
"ကိုခန္႔က..Jayကိုတကယ္ခ်စ္တာလား.."
"အင္း..."
"ကုိကို..ကဘယ္လိုသိလဲ..."
"ခန္႔ေျပာလို႔..."
"သူေျပာတာနဲ႔ကိုကိုကယံုတယ္ေပါ့.."
"အင္း..."
"ကိုကို..."
"အင္း..."
"ဘာအင္းလဲ.."
"အင္း.."
"ဟာ..ကိုကို.."
"ဘာလဲ..ၾကယ္ေလးရာ.."
"ကုိကို.က..ၾကယ္ေလးကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးမလား.."
"ခ်စ္ပါတယ္..ၾကယ္ေလးရယ္..."
"ဒါဆို..စကားေကာင္းေကာင္းေျပာေလ..."
"ကဲ..ၾကယ္ေလးဘာေျပာခ်င္လဲ..ကိုယ္နားေထာင္ေပးမယ္..ဟုတ္ၿပီလား.."
"အင္း.."
"ၾကယ္ေလးကေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ရက္နဲ႔..ဘာလို႔ခ်စ္တာလဲ.."
"ၾကယ္ေလးျဖစ္ေနလို႔ခ်စ္တာ..."
"ၾကယ္ေလးေရာပဲ..ကိုကိုျဖစ္ေနလို႔ခ်စ္တာ..ဟီး.."
"ၾကယ္ေလးကို..ဘယ္ခ်ိန္ထိခ်စ္မွာလဲ.."
"ၾကယ္ေလး..ကိုယ့္ကိုမထားသြားမခ်င္း.."
"ဒါဆို..ထားသြားရင္မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား.."
"အင္း.."
"တကယ္ႀကီးေပါ့.."
"စတာပါ...ၾကယ္ေလးရယ္..ၾကယ္ေလးထားသြားရင္..ကိုယ္အသက္ေတာင္ဆက္႐ွင္ႏိုင္မွာ..မဟုတ္ဘူး.."
"ဟင့္..တကယ္ႀကီးေပါ့"
"အင္း..တကယ္ေပါ့.."
"ၾကယ္ေလးက..မထားသြားပါဘူး..ခ်စ္စရာကိုကိုပဲ႐ွိတာ.."
"အင္းပါ...ကိုယ့္ကိုမထားသြားနဲ႔.."
"ဟုတ္..မထားသြားဘူး..ကတိေပးတယ္..ကတိ"
ကတိဆိုၿပီးလက္သန္းေလးေထာင္ျပသည့္
ၾကယ္ေလးကိုမသိသလိုေလးေနလိုက္သည္။
"ကိုကို..လက္သန္းခ်ိတ္ေလ..ကတိပါဆို"
"ေအာ္..အဲ့လိုလုပ္ရတာလား.."
"ကိုကိုဗ်ာ...သိသိႀကီးနဲ႔"
"ကဲပါ..ကတိ..ဟုတ္ၿပီလား"
သူ႔သေဘာက်လက္သန္းေလးကိုျပန္ခ်ိတ္မွမ်က္လံုးေလးမ်ားမွိတ္က်သြားသည္ထိရီျပသည္။
"ၾကယ္ေလး..."
"ဟုတ္..ကိုကို"
"မနက္ျဖန္ေရေဆာ့မွာမဟုတ္လား..."
"ေဆာ့မွာေလ..ကိုကိုရဲ႕"
"ဒါဆိုေစာေစာအိပ္ေလ..."
"ဆိုင္လို႔လား..."
"ဆိုင္တာေပါ့..ေတာ္ၾကာJayလာေခၚလို႔....
ၾကယ္ေလးမႏိုးရင္ေရာ..."
"ဟုတ္တယ္ေနာ့္...ဒါမဲ့..ကိုကိုႏိုးေပးလဲရတာပဲ.."
"မႏိုးေပးပါဘူး.."
"ဟြန္႔..ကုိကုိ..အက်င့္ပုတ္ႀကီး...အိပ္ေတာ့မယ္.."
"အင္း..အိပ္ေတာ့..မြ"
"ဖက္ထားေလ..အလိုက္ကိုမသိဘူး.."
"ဖက္ထားပါၿပီဗ်ာ..အိပ္ေတာ့..လိမၼာတယ္."
"ဟုတ္.."
မင္းေသြးခန့္နဲ့Jayတို့အတြဲကအိမ္မက္လွလွကိုယ္စီမက္ကာအိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္မွေဇယ်ာႏိုင္နဲ႔ၾကယ္ေလးတို႔အိပ္ရေတာ့သည္။
ခန္႔တို႔ၾကည္ႏူးစြာအိပ္ေနရသေလာက္..ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ၾကယ္ေလးမေသာက္ဘဲရစ္တာခံရၿပီးမွအိပ္ရသည္။ဒါေတာင္ကိုယ္စကားေျပာတတ္လို႔..မဟုတ္ရင္..မနက္ထိေတာင္ရစ္ေနဦးမည့္ပံုပင္။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
T.B.C...🔜🔜🔜🔜
🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈
.....................................................................
Unicode
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
************************************
လရောင်မှိုင်းပျပျကိုအမှီပြုကာကမ်းစပ်ဘေးမှာလက်တွဲပြီးလမ်းလျောက်နေတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်။နှစ်ယောက်လုံးရဲ့မျက်နှာဝယ်ကြည်နူးပျော်ရွှင်ခြင်းများအပြည့်။
"ကျွန်တော်လေ..အခုလိုကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့သူနဲ့အတူတူခရီးထွက်ရမယ်လို့တစ်ခါမှ..မေတြးဖူးဘူး.."
"ကိုယ်ရောပဲ.."
"ကျွန်တော်..အရမ်းပျော်တာပဲ...
ကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့ကိုကိုနဲ့အတူတူခရီး..ထွက်ခွင့်ရလို့"
"ကိုယ်လဲကိုယ်ချစ်ရတဲ့ပိစိနဲ့..အတူတူခရီးထွက်ရတာပျော်တယ်...နောင်ခရီးတွေကိုလဲ..ပိစိနဲ့အတူတူဆက်သွားချင်တယ်"
"ဘယ္ခရီးလဲ..ကိုကို"
"ဘဝခရီး.."
ကျွန်တော့်ခြေလှမ်းများကိုရပ်တန့်ကာကိုကို့အားမော့ကြည့်လိုက်သည်။ထို့နောက်အနူးညံ့ဆုံးပြုံးပြလိုက်ကာ...
"ကျွန်တော်နဲ့အတူတူဆက်လျှောက်ကြမယ်နော်..
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့..ဘဝခရီးကို"
"အင်း..အဲ့ချိန်ထိ..ပိစိက..ကိုယ့်ဘေးနားရှိနေပေးမယ်မလား.."
"အင်း..ကိုကိုရဲ့ဘေးမှာတစ်သက်လုံးရှိနေပေးမှာ.."
"ကိုယ့်ပိစိလေးက..စကားတွေတတ်နေလိုက်တာ.."
"ကိုကို့ရဲ့ချစ်သူပဲလေ..ကိုကို့လောက်တော့စကားတတ်ရမှာပေါ့..မဟုတ်ရင်မချစ်ဘဲနေဦးမယ်.."
"ပိစိဘယ်လိုနေနေကိုယ်ကချစ်ပြီးသားပါ.."
"ကိုကို..ဒီနားလေးမှာ..ခနလောက်ထိုင်ကြရအောင်လေ.."
"အင်း..ပိစိထိုင်ချင်ရင်ထိုင်မယ်လေ..
ဒါမဲ့..ခနပဲနော်..ကိုယ့်ပိစိဖျားမှာစိုးလို့.."
"အင်းပါ.."
နှစ်ယောက်သားသဲသောင်ပြင်ပေါ်ထိုင်ကာမင်းသွေးခန့်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲခေါင်းမှီထားသည့်ကလေးလေးက
ကောင်းကင်ကြီးကိုမော့ကြည့်ကာစကားဆိုသည်။
"ကိုကို "
"ဗ်ာ.."
"ကိုကိုသာဆိုရင်..ကြယ်ဖြစ်ချင်လား...လမင်းကြီး
ဖြစ်ချင်လား...ဒါမှမဟုတ်နေမင်းကြီးလား.."
"ကိုယ်ကလမင်းကြီးဖြစ်ချင်တယ်...ပူလောင်တဲ့နေမင်းကြီးလဲမဖြစ်ချင်ဘူး...အေးမြတဲ့လမင်းကြီးပဲ
ဖြစ်ချင်တယ်...ကိုယ့်ချစ်သူကိုပူလောင်မှုတွေအစား..အေးချမ်းမှုတွေပဲပေးချင်တယ်"
"ကောင်းလိုက်တဲ့အတွေးလေး...ဟီး"
"ပိစိကေရာ..."
"ကျွန်တော်ကဘာမှမဖြစ်ချင်ဘူး...ကိုကို့ရဲ့ချစ်ရသူပဲဖြစ်ချင်တာ.."
"ဟာ...ဒီကလေးတော့...ခ်စ္လိုက္တာ"
"ဟီး..ဟတ်ချိုး..."
"ပိစိ...အေးနေပြီမလား...ကိုယ်တို့အခန်းပြန်ရအောင်.."
"၅မိနစ်လောက်နေဦးမယ်"
"ပိစိကလဲ..နာတောင်ချေနေပြီမလား..."
"ကိုကိုကလဲ...နော်..နော်.."
မျက်လုံးလေးကလည်ကလည်လေးနဲ့လူကိုတအားချုပ်တဲ့ပိစိလေး။
"ပြီးရော..တကယ်၅မိနစ်ပဲနော်..."
"အင်းပါ..ကိုကိုရဲ့..မြ"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ရုတ်တရက်ကြီးပါးကိုလာနမ်းတော့လူကကြောင်တောင်ကြောင်သွားသည်။
သူကတော့နမ်းပြီးတာနဲ့ရေပြင်ကြီးဆီကိုမျက်နှာမူထားသည်။ကိုယ်ကသာသူလုပ်လိုက်မှဘယ်လိုနေရမှန်းတောင်မသိတော့။
"ကိုကို...အွတ်"
ကျွန်တော်စကားပြောဖို့ခေါ်လိုက်ကာမှရုတ်တရက်နှုတ်ခမ်းကိုလှမ်းနမ်းလိုက်သည့်ကိုကိုပါပင်။
"အဟမ်း..အပြစ်ပေးတာ...ကိုယ်မသိအောင်ခိုးနမ်းလို့"
ကျွန်တော်နမ်းလိုက်တော့ပါးမို့မို့လေးနစ်ဖက်ကနီရဲသွားလေရဲ့။ရှက်သွားပြီထင်ပါတယ်။ဒီကလေးအရမ်းရိုးသားလွန်းသည်။ဒါကြောင့်လဲဒီပိစိကို
အချစ်ပိုလွန်းရသည်လေ။
ရေပြင်ကြီးဆီကလာတဲ့လေစိမ်းတွေသည်...
ကလေးငယ်ပါးပြင်ကပူလောင်မှုကိုအေးချမ်းစေအောင်မစွမ်းသာတော့။
"ပိစိ..၅မိနစ်ပြည့်ပြီ..ပြန်မယ်..ထ"
"ဟို..ကိုကို.."
"အင်း.."
"ကျွန်တော်လမ်းမလျှောက်ချင်ဘူး..."
ကျွန်တော်လဲအလိုက်သတိပိစိရှေ့ကိုဒူးတစ်ဖက်ထောက်ကာထိုင်ချလိုက်သည်။
"တက်...ကိုယ်ပိုးမယ်.."
"ဟီး..."
"ပိစိ..ကိုယ်လုံးကထင်ထားတာထက်တောင်..ပေါ့တာပဲ..အစားများများကျွေးမှပဲ"
"စားပါတယ်...သူဘာသာခန္ဓာကိုယ်ကသေးနေတာ.."
"ဟုတ္လား.."
"အင်း.."
"ပိစိ...ကိုယ့်လည်ပင်းကိုသေချာဖက်ထားလေ..ပြုတ်ကျမှာပေါ့.."
ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့..ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို...သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့မြဲမြန်စွာဖက်သွယ်လာသည်လေ။ကျွန်တော်နှစ်လိုစွာပြုံးလိုက်မိသည်။ဒီကလေးပေါက်စလေးက..ကျွန်တော့်စကားကိုအလေးထားသည်မို့။
"ချစ်တယ်..ကိုကို.."
"ကိုယ်လဲ..ကိုယ့်ပိစိကို..အရမ်းချစ်တယ်နော်.."
"အင်း.."
အတန်ငယ်ကြာအောင်လမ်းလျှောက်ပြီးတော့အခန်းဆီသို့ရောက်လာချေပြီ။အခန်းရောက်တော့ကျောပေါ်ကပိစိကအိပ်ပျော်နေလေပြီ။ထို့ကြောင့်ကျွန်တော်လဲပိစိကိုကုတင်ပေါ်သို့ဖြည်းညင်းစွာချပေးလိုက်သည်။
အိပ်နေသည့်ပုံလေးကလဲအသည်းယားစရာပင်။
မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာနှုတ်ခမ်းလေးကစူနေသလို
ပင်။ကျွန်တော်ကြည့်နေဆဲမှာပင်..တစ်ဖက်သို့လှည့်သွားသည့်ကျွန်တော့်ရဲ့ပိစိ။
ကျွန်တော်လဲအခန်းမှီးမှိတ်ပြီးပိစိဘေးတွင်ဝင်လှဲ
လိုက္ကာ..ပိစိကိုကျွန်တော့်ဘက်သို့ပြန်လှည့်စေပြီးလက်မောင်းပေါ်သို့ခေါင်းလေးယူသာအသာတင်လိုက်သည်။
ထို့နောက်နဖူးလေးထက်ကိုကြင်နာစွာနဲ့နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး...
"Good night ကလေးလေး..."
မင်းသွေးခန့်မသိလိုက်သည်ကရင်ခွင်ထဲက...
ကလေးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းထက်ဝယ်..အပြုံးလေး
တစ်ပွင့်ဖြစ်ထွန်းသွားသည်ကိုပင်။
......................................................................
"ကိုကို.."
"အင်း..."
"Jayတို့ပြန်လာပြီလားမသိဘူးနော်.."
"ပြန်လာလောက်ပြီပေါ့....ဘာလို့မေးတာလဲကြယ်လေးက"
"ဟင့်အင်း..ဒီတိုင်းပဲ.."
"ဒါဆိုလဲ..အိပ်တော့..."
"ကြယ်လေးအိပ်မပျော်လို့..."
"....."
"ကိုကို.."
"အင်း..."
"ကိုခန့်က..Jayကိုတကယ္ခ်စ္တာလား.."
"အင်း..."
"ကိုကို..ကဘယ္လိုသိလဲ..."
"ခန့်ပြောလို့..."
"သူပြောတာနဲ့ကိုကိုကယုံတယ်ပေါ့.."
"အင်း..."
"ကိုကို..."
"အင်း..."
"ဘာအင်းလဲ.."
"အင်း.."
"ဟာ..ကိုကို.."
"ဘာလဲ..ကြယ်လေးရာ.."
"ကိုကို.က..ကြယ်လေးကိုမချစ်တော့ဘူးမလား.."
"ချစ်ပါတယ်..ကြယ်လေးရယ်..."
"ဒါဆို..စကားကောင်းကောင်းပြောလေ..."
"ကဲ..ကြယ်လေးဘာပြောချင်လဲ..ကိုယ်နားထောင်ပေးမယ်..ဟုတ်ပြီလား.."
"အင်း.."
"ကြယ်လေးကယောကျာ်းလေးဖြစ်ရက်နဲ့..ဘာလို့ချစ်တာလဲ.."
"ကြယ်လေးဖြစ်နေလို့ချစ်တာ..."
"ကြယ်လေးရောပဲ..ကိုကိုဖြစ်နေလို့ချစ်တာ..ဟီး.."
"ကြယ်လေးကို..ဘယ်ချိန်ထိချစ်မှာလဲ.."
"ကြယ်လေး..ကိုယ့်ကိုမထားသွားမချင်း.."
"ဒါဆို..ထားသွားရင်မချစ်တော့ဘူးလား.."
"အင်း.."
"တကယ်ကြီးပေါ့.."
"စတာပါ...ကြယ်လေးရယ်..ကြယ်လေးထားသွားရင်..ကိုယ်အသက်တောင်ဆက်ရှင်နိုင်မှာ..မဟုတ္ဘူး.."
"ဟင့်..တကယ်ကြီးပေါ့"
"အင်း..တကယ်ပေါ့.."
"ကြယ်လေးက..မထားသြားပါဘူး..ချစ်စရာကိုကိုပဲရှိတာ.."
"အင်းပါ...ကိုယ့်ကိုမထားသွားနဲ့.."
"ဟုတ်..မထားသြားဘူး..ကတိပေးတယ်..ကတိ"
ကတိဆိုပြီးလက်သန်းလေးထောင်ပြသည့်
ကြယ်လေးကိုမသိသလိုလေးနေလိုက်သည်။
"ကိုကို..လက်သန်းချိတ်လေ..ကတိပါဆို"
"အော်..အဲ့လိုလုပ်ရတာလား.."
"ကိုကိုဗ်ာ...သိသိကြီးနဲ့"
"ကဲပါ..ကတိ..ဟုတ်ပြီလား"
သူ့သဘောကျလက်သန်းလေးကိုပြန်ချိတ်မှမျက်လုံးလေးများမှိတ်ကျသွားသည်ထိရီပြသည်။
"ကြယ်လေး..."
"ဟုတ်..ကိုကို"
"မနက်ဖြန်ရေဆော့မှာမဟုတ်လား..."
"ဆော့မှာလေ..ကိုကိုရဲ့"
"ဒါဆိုစောစောအိပ်လေ..."
"ဆိုင်လို့လား..."
"ဆိုင်တာပေါ့..တော်ကြာJayလာခေါ်လို့....
ကြယ်လေးမနိုးရင်ရော..."
"ဟုတ်တယ်နော့်...ဒါမဲ့..ကိုကိုနိုးပေးလဲရတာပဲ.."
"မနိုးပေးပါဘူး.."
"ဟွန့်..ကိုကို..အကျင့်ပုတ်ကြီး...အိပ်တော့မယ်.."
"အင်း..အိပ်တော့..မြ"
"ဖက်ထားလေ..အလိုက္ကိုမသိဘူး.."
"ဖက်ထားပါပြီဗျာ..အိပ်တော့..လိမ္မာတယ်."
"ဟုတ်.."
မင်းသွေးခန့်နဲ့Jayတို့အတွဲကအိမ်မက်လှလှကိုယ်စီမက်ကာအိပ်မောကျနေချိန်မှဇေယျာနိုင်နဲ့ကြယ်လေးတို့အိပ်ရတော့သည်။
ခန့်တို့ကြည်နူးစွာအိပ်နေရသလောက်..ကျွန်တော်ကတော့ကြယ်လေးမသောက်ဘဲရစ်တာခံရပြီးမှအိပ်ရသည်။ဒါတောင်ကိုယ်စကားပြောတတ်လို့..မဟုတ်ရင်..မနက်ထိတောင်ရစ်နေဦးမည့်ပုံပင်။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
T.B.C...🔜🔜🔜🔜
🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈
.....................................................................