Zawgyi
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
************************************
ကြၽန္ေတာ့္ကားကိုဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕မွာရပ္လိုက္
ကာ..ကြၽန္ေတာ္အျမန္ေျပးဆင္းၿပီးပိစိရွိတဲ့ဘက္ျခမ္းကိုတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ပိစိကေတာ့မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာဘာမွမေျပာဘဲဆင္းလာေလသည္။
"ပိစိဘာစားမလဲ"
"ေရခဲမုန႔္စားခ်င္တယ္"
"အင္း..လာသြားၾကမယ္"
ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ပိစိကေထာင့္အက်ဆဳံးဝိုင္းကိုေ႐ြးသည္မလို႔ကြၽန္ေတာ္ပါဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"အကိုတို႔ဘာမ်ားသုံးေဆာင္မလဲ..ခင္ဗ်"
"Vanillaေရခဲမုန႔္တစ္ပြဲေပးပါ...ၿပီးရင္ေရတစ္ခြက္ေရာေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့.ဒီကအကိုကေရာ"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုလဲသူ႔လိုပဲေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ပိစိ..ေရကဘာလို႔မွာတာလဲ...ေရဆာလို႔လား..
.ေရဆာတာကိုမေျပာဘူး..ကိုယ္ခနကတည္းကဆင္းဝယ္ေပးမွာေပါ့"
"မဟုတ္ဘူး..ေသာက္စရာဆို..ေရပဲႀကိဳက္လို႔"
"ဟင္..ဘယ္လို"
"ဒီလိုပဲ"
ခနအၾကာမွာေတာ့စားပြဲထိုးေလးကကြၽန္ေတာ္တို႔မွာထားတာေတြလာခ်ေပးသည္။ပိစိကလဲတစ္ခြန္းခ်င္းခပ္စားကာအရသာခံေနပံုရသည္။ကြၽန္ေတာ္မျပံဳးဘဲမေနႏိုင္ျပံဳးလိုက္မိသည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီးဘာေတြသေဘာက်ေနတာလဲ.."
"အကုန္လံုးကို.."
"ဟင္..ဘာေျပာတာ"
"ပိစိစားေနတဲ့ပံုေလးေရာ..ပိစိကိုေရာ..သေသာက်တယ္"
"အဟြတ္..အဟြတ္..ခင္မ်ားႀကီး..ဘာေျပာတာလဲ"
"ကိုယ္သီးေစဖို႔မရည္ရြယ္ပါဘူး..ေရာ့ေရေလးေသာက္လိုက္ေနာ္..ဖြဖြ"
စားၿပီးတာနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ေခၚသြားခ်င္သည့္ေနရာေလးတစ္ေနရာေခၚသြားလိုက္သည္။
"အခုဘယ္သြားေနတာလဲ"
"မေျပာျပဘူး....ေရာက္မွၾကည့္လိုက္ေနာ္"
"လ်ိဳ႕ဝွက္ေနေသးတယ္"
ထိုေနရာကေတာ့တျခားေနရာမဟုတ္ေရႊတီဂံုေစတီေတာ္ႀကီးတည္႐ွိရာေနရာပင္။
"ဒီထဲဘာလို႔ေခၚလာတာလဲ"
"အေၾကာင္း႐ွိလို႔ေပါ့"
"ခမ်ားႀကီးေမြးေန႔လား"
"မဟုတ္ဘူး...ခနဆင္းေနာ္ပိစိ..ၿပီးရင္ဒီမွာခနေလးေစာင့္ေန"
"ခမ်ားႀကီးကဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
"ကိုယ္ဝယ္စရာေလး႐ွိလို႔"
"ကြၽန္ေတာ္လဲလိုက္ခဲ့မယ္ေလ..မရဘူးလား"
"မရလို႔ပါ...တကယ္ခနေလးပဲ"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေျပာလာေသာထိုပိစိေလးကို
မထားခဲ့ခ်င္ေသာ္လည္း..ထားခဲ့ကာလ်င္ျမန္စြာနဲ႔ပဲကားေမာင္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ထို္႔ေနာက္ဦးတည္ရာကပန္းဆိုင္သို႔...။
ပန္းဆိုင္ထဲသို႔အျမန္ဝင္ဝယ္ကာ..ကားကိုျပန္ေမာင္းထြက္လာသည္။ဒါေတာင္နာရီကိုၾကည့္ေတာ့၁၅မိနစ္ေလာက္ေတာင္႐ွိေနေခ်ၿပီ။ပိစိေတာ့
စိတ္ေကာက္ေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕။သို႔ေပမယ့္လဲကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေတာ့ေက်နပ္စြာျပံဳးေနမိသည္။
ခနကေနရာေလးမွာသာေစာင့္ေနေသးသည့္ပိစိရဲ႕ေနာက္ေက်ာေလးကိုသာျမင္ရေပမယ့္..ေ႐ွ႕ဘက္မွာမ်က္ႏွာေလးကဆူပုတ္ေနမည္မွာဧကန္မလြဲေပ။
ကိုယ္လဲကားထဲမွဝယ္လာသည့္ပန္းစီးေလးကိုထုတ္ကာဆင္းလာလိုက္သည္။
ကြၽန္ေတာ္လဲပန္းစည္းေလးကိုယူၿပီးပိစိေစာင့္ေနေသာေနရာေလးသို႔သြားလိုက္ကာပိစိအားေခၚလိုက္သည္။
"ပိစိ.."
ေခၚလိုက္သည္ႏွင့္ကြၽန္ေတာ္႐ွိရာလွည့္လာကာ..ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲကပန္းစီးကိုေတြ႔သည္ႏွင့္
စကားမ်ားမနားတမ္းေျပာေတာ့သည္။
"ခမ်ားႀကီးခ်စ္သူအတြက္ပန္းစီးကအဲ့ေလာက္ေတာင္အေရးႀကီးေနလို႔လား..ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္တစ္ေယာက္ထဲေစာင့္ခိုင္းၿပီးသြားဝယ္ရေအာင္
ေလ...အာ့တာမ်ားသူ႔ကိုပဲေခၚလာပါလား..ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚလာေနေသးလဲ...အခုအိမ္ျပန္မယ္...ျပန္ပို႔ေပး.."
"ပိစိရယ္..အဲ့ေလာက္ေျပာေနမွေတာ့..ကိုယ့္ပိစိေလးေမာေနေတာ့မွာပဲ...ကိုယ္ေျပာျပတာေလးအရင္နားေထာင္ေပးပါ..ဟုတ္ၿပီလား"
ေျပာရင္းဆိုရင္းဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ခ်လိုက္ေသာ
မင္းေသြးခန္႔ရယ္ပါ။
"ခင္မ်ားႀကီး..ဘာလုပ္တာလဲ...ထ..ထ"
"ဒီပန္းစည္းေလးကကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူအတြက္ဆိုတာမွန္ပါတယ္...ဒီေရႊတီဂံုဘုရားကိုတိုင္တည္ၿပီး
ကိုယ္ခ်စ္စကားဆိုပါရေစ...ပိစိကိုယ္မင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္...ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးကေယာက်ာ္းေလးဆိုတာမွန္ေပမယ့္..ကိုယ္ပိစိကိုခ်စ္တယ္..ျမတ္ႏိုးတယ္..ကိုယ့္အခ်စ္ကမစစ္မွန္ခဲ့ရင္...ပိစိေ႐ွ႕မွာဒူးေထာက္ေနတဲ့ကိုယ္က..ဒီေနရာေလးမွာပဲ..ကိုယ့္အသက္ဝိညဥ္..."
"ဟင့္အင္း..မက်ိန္ဆိုပါနဲ႔"
"ကိုယ့္ကိုပိစိရဲ႕ခ်စ္သူအျဖစ္လက္ခံေပးႏိုင္မလား"
ကြၽန္ေတာ္လံုးဝအံ့ျသ..သြားရသည္။
ကြၽန္ေတာ္လံုးဝမေမ်ာ္လင့္ထားမိပါ။လူႀကီးကကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္သည္တဲ့လား။ကြၽန္ေတာ္ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ေပ။အလိုက္မသိစြာရင္ဘတ္ထဲကတဒုတ္..ဒုတ္ႏွင့္လ်င္ျမန္စြာခုန္လာေခ်ၿပီ။
"ဟို..ကြၽန္ေတာ္..."
"ကိုယ္ပိစိကိုအတင္းႀကီးဖိအားမေပးပါဘူး...ပိစိ
အတြက္ကိုယ့္ကိုလက္ခံဖို႔ခက္ခဲမယ္ဆိုတာ..ကိုယ္နားလည္ပါတယ္..ဒါမဲ့..ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာေတာ့ယံုၾကည္ေပးပါ...ဒီပန္းစည္းေလးကိုလဲ..ပိုင္႐ွင္ျဖစ္တဲ့..ပိစိက..လက္ခံေပးပါလား"
"ခင္..ခင္မ်ားႀကီးရဲ႕..ခ်စ္ရသူဆိုတာက"
"ပိစိပါပဲ..ကိုယ္ေျပာေျပာေနက်ခ်စ္ရတဲ့သူက..ပိစိတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ...ရည္ၫႊန္းတာပါ"
"ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္လက္ခံပါတယ္"
"ပန္းစည္းကိုလား"
"ပန္းစည္းကိုေရာ...လူ..လူႀကီးကိုေရာပါ"
"ပိစိတကယ္ေျပာတာလား..."
"အင္း...ကြၽန္ေတာ္လဲ..ခင္မ်ားႀကီးကိုခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္...မဟုတ္ဘူး..ခ်စ္တယ္"
"ကိုယ္အိမ္မက္..မက္ေနတာမဟုတ္ဘူးမလား"
ဒူးေထာက္ေနရာမွထကာပိစိကို..ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းကာဖက္ထားလိုက္မိေတာ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုလူေတြဝိုင္းၾကည့္ေနတာလဲကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
ကြၽန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ကေလးပိစိကကြၽန္ေတာ့္ကိုျပန္ခ်စ္သည္တဲ့ေလ။ကြၽန္ေတာ္ေလာက္ေပ်ာ္တဲ့သူကမၻာမွာမ႐ွိေလာက္ေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕။ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ။
စိတ္ခ်ပါကေလးငယ္...ကိုယ့္ကိုေရြးခ်ယ္တဲ့အတြက္..မင္းေလးဘယ္ေတာ့မွေနာက္တမရေစရပါဘူး။ကိုယ္ကတိေပးပါတယ္။
"ခ်စ္တယ္..ပိစိ..ကိုယ့္အသက္ထက္ကိုပိုခ်စ္တယ္..ျမတ္ႏိုးတယ္...ကိုယ္အရမ္းခ်စ္တာကိုပိစိမယံုႏိုင္ေလာက္ဘူး..ဆိုရင္ေတာင္...ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း...ပိစိကို..သက္ေသျပမွာပါ..."
"ကြၽန္ေတာ္..ယံုပါတယ္..ကိုကို"
"ဟင္..ပိစိ..ကိုယ့္ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္.."
"လူႀကီးလို္ေခၚတာပါ..အဟမ္း"
"မရဘူး..ျပန္ေခၚ.."
"မေခၚဘူးကြာ..ဖယ္..လႊတ္ေတာ့..လူမ်ားေတြၾကည့္ေနၿပီ...႐ွက္စရာႀကီး"
"႐ွက္ရင္..ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာအပ္ထားလိုက္"
"ခင္မ်ားႀကီးေနာ္"
"ေက်းဇူးပါပဲ..ကေလးရယ္..ကိုယ္အရမ္းေၾကာက္ေနမိတာ...မင္းေလးျငင္းလိုက္မွာကို"
အခုကစလို႔..ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့အနာဂတ္ကို...အလွပဆံုးေသာအမွတ္တရေတြနဲ႔..ေရးျခယ္ၾက
ရေအာင္...။
"ကြၽန္ေတာ္ဒီေလာက္ဆိုးတာ...ဒီေလာက္စြာတာ...ဘယ္လိုမ်ားခ်စ္မိသြားတာလဲ"
"မင္းေလးစြာတာ..ဆိုးတာေလးကိုပဲ..ခ်စ္မိသြားတာထင္ပါရဲ႕"
"ခ်စ္တယ္...အရမ္းခ်စ္တယ္..ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး...ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုမလြတ္တမ္း
ဆုတ္ကိုင္ထားေပးပါ..."
"စိတ္ခ်ပါ...အစကတည္းကကိုယ့္တစ္ဘဝလံုးနဲ႔ရင္းၿပီးခ်စ္တာမလို႔...ဒီတြဲလက္ေလးကိုကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွမျဖဳတ္ခ်ဘူး.."
ဒီေန့ကစလို႔..မင္းေလးကစုတ္တံေလးကိုကိုင္ျပီး.ကို္ယ့္ဘဝရဲ့အလွဆံုးေန့ရက္ေလးေတြအျဖစ္ေဆး
ျခယ္ေပးပါမင္းရဲ႕စုတ္ခ်က္ေလးေတြမလွပခဲ့ရင္ေတာင္ကိုယ္ကအျမတ္တႏိုးနဲ႔ကိုယ့္ရဲ႕ႏွလံုးသားျပတိုက္ထဲမွာတယုတယသိမ္းထားမွာမလို႔ပါ။
စိတ္ခ်ပါကိုကို။ဒီေန႔ကစလို႔..ကိုကို႔ရဲ႕ေန႔ရက္တိုင္းအခ်ိန္တိုင္းမွာကြၽန္ေတာ္ပါဝင္ေနၿပီးကိုကို႔ရဲ႕အေတြးထဲမွာေရာလံုးသားထဲမွာေရာေနရာအျပည့္ယူထားေတာ့မွာမလို႔။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
T.B.C...🔜🔜🔜🔜
🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈
V-dayမွာ.ေခ်ာကလက္မစားရလို႔..စိတ္မပူနဲ႔ေတာ့
သာသာကအခ်ိဳေတြေႂကြးလိုက္ၿပီေနာ္😄😄😄
ခ်ိဳရဲ႕လား😙😙😙😙😙
......................................................................
Unicode
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
***********************************
ကျွန်တော့်ကားကိုဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့မှာရပ်လိုက်
ကာ..ကျွန်တော်အမြန်ပြေးဆင်းပြီးပိစိရှိတဲ့ဘက်ခြမ်းကိုတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ပိစိကတော့မျက်စောင်းလေးထိုးကာဘာမှမပြောဘဲဆင်းလာလေသည်။
"ပိစိဘာစားမလဲ"
"ရေခဲမုန့်စားချင်တယ်"
"အင်း..လာသွားကြမယ်"
ဆိုင်ထဲရောက်တော့ပိစိကထောင့်အကျဆုံးဝိုင်းကိုရွေးသည်မလို့ကျွန်တော်ပါဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"အကိုတို့ဘာများသုံးဆောင်မလဲ..ခင်ဗျ"
"Vanillaရေခဲမုန့်တစ်ပွဲပေးပါ...ပြီးရင်ရေတစ်ခွက်ရောပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့.ဒီကအကိုကေရာ"
"ကျွန်တော့်ကိုလဲသူ့လိုပဲပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ပိစိ..ရေကဘာလို့မှာတာလဲ...ရေဆာလို့လား..
.ရေဆာတာကိုမပြောဘူး..ကိုယ်ခနကတည်းကဆင်းဝယ်ပေးမှာပေါ့"
"မဟုတ္ဘူး..သောက်စရာဆို..ရေပဲကြိုက်လို့"
"ဟင်..ဘယ္လို"
"ဒီလိုပဲ"
ခနအကြာမှာတော့စားပွဲထိုးလေးကကျွန်တော်တို့မှာထားတာတွေလာချပေးသည်။ပိစိကလဲတစ်ခွန်းချင်းခပ်စားကာအရသာခံနေပုံရသည်။ကျွန်တော်မပြုံးဘဲမနေနိုင်ပြုံးလိုက်မိသည်။
"ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပြီးဘာတွေသဘောကျနေတာလဲ.."
"အကုန်လုံးကို.."
"ဟင်..ဘာပြောတာ"
"ပိစိစားနေတဲ့ပုံလေးရော..ပိစိကိုရော..သသောကျတယ်"
"အဟွတ်..အဟွတ်..ခင်များကြီး..ဘာပြောတာလဲ"
"ကိုယ်သီးစေဖို့မရည်ရွယ်ပါဘူး..ရော့ရေလေးသောက်လိုက်နော်..ဖြဖြ"
စားပြီးတာနဲ့ကျွန်တော်ခေါ်သွားချင်သည့်နေရာလေးတစ်နေရာခေါ်သွားလိုက်သည်။
"အခုဘယ်သွားနေတာလဲ"
"မပြောပြဘူး....ရောက်မှကြည့်လိုက်နော်"
"လျို့ဝှက်နေသေးတယ်"
ထိုနေရာကတော့တခြားနေရာမဟုတ်ရွှေတီဂုံစေတီတော်ကြီးတည်ရှိရာနေရာပင်။
"ဒီထဲဘာလို့ခေါ်လာတာလဲ"
"အကြောင်းရှိလို့ပေါ့"
"ခများကြီးမွေးနေ့လား"
"မဟုတ္ဘူး...ခနဆင်းနော်ပိစိ..ပြီးရင်ဒီမှာခနလေးစောင့်နေ"
"ခများကြီးကဘယ်သွားမလို့လဲ..."
"ကိုယ်ဝယ်စရာလေးရှိလို့"
"ကျွန်တော်လဲလိုက်ခဲ့မယ်လေ..မရဘူးလား"
"မရလို့ပါ...တကယ္ခနေလးပဲ"
မျက်နှာငယ်လေးနှင့်ပြောလာသောထိုပိစိလေးကို
မထားခဲ့ချင်သော်လည်း..ထားခဲ့ကာလျင်မြန်စွာနဲ့ပဲကားမောင်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ထို့်နောက်ဦးတည်ရာကပန်းဆိုင်သို့...။
ပန်းဆိုင်ထဲသို့အမြန်ဝင်ဝယ်ကာ..ကားကိုပြန်မောင်းထွက်လာသည်။ဒါတောင်နာရီကိုကြည့်တော့၁၅မိနစ်လောက်တောင်ရှိနေချေပြီ။ပိစိတော့
စိတ်ကောက်လောက်ပြီထင်ပါရဲ့။သို့ပေမယ့်လဲကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်တော့ကျေနပ်စွာပြုံးနေမိသည်။
ခနကနေရာလေးမှာသာစောင့်နေသေးသည့်ပိစိရဲ့နောက်ကျောလေးကိုသာမြင်ရပေမယ့်..ရှေ့ဘက်မှာမျက်နှာလေးကဆူပုတ်နေမည်မှာဧကန်မလွဲပေ။
ကိုယ်လဲကားထဲမှဝယ်လာသည့်ပန်းစီးလေးကိုထုတ်ကာဆင်းလာလိုက်သည်။
ကျွန်တော်လဲပန်းစည်းလေးကိုယူပြီးပိစိစောင့်နေသောနေရာလေးသို့သွားလိုက်ကာပိစိအားခေါ်လိုက်သည်။
"ပိစိ.."
ခေါ်လိုက်သည်နှင့်ကျွန်တော်ရှိရာလှည့်လာကာ..ကျွန်တော့်လက်ထဲကပန်းစီးကိုတွေ့သည်နှင့်
စကားများမနားတမ်းပြောတော့သည်။
"ခများကြီးချစ်သူအတွက်ပန်းစီးကအဲ့လောက်တောင်အရေးကြီးနေလို့လား..ကျွန်တော့်ကိုတောင်တစ်ယောက်ထဲစောင့်ခိုင်းပြီးသွားဝယ်ရအောင်
လေ...အာ့တာများသူ့ကိုပဲခေါ်လာပါလား..ဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုခေါ်လာနေသေးလဲ...အခုအိမ်ပြန်မယ်...ပြန်ပို့ပေး.."
"ပိစိရယ်..အဲ့လောက်ပြောနေမှတော့..ကိုယ့်ပိစိလေးမောနေတော့မှာပဲ...ကိုယ်ပြောပြတာလေးအရင်နားထောင်ပေးပါ..ဟုတ်ပြီလား"
ပြောရင်းဆိုရင်းဒူးတစ်ဖက်ထောက်ချလိုက်သော
မင်းသွေးခန့်ရယ်ပါ။
"ခင်များကြီး..ဘာလုပ္တာလဲ...ထ..ထ"
"ဒီပန်းစည်းလေးကကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူအတွက်ဆိုတာမှန်ပါတယ်...ဒီရွှေတီဂုံဘုရားကိုတိုင်တည်ပြီး
ကိုယ္ခ်စ္စကားဆိုပါရေစ...ပိစိကိုယ်မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ်...ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်လုံးကယောကျာ်းလေးဆိုတာမှန်ပေမယ့်..ကိုယ်ပိစိကိုချစ်တယ်..မြတ်နိုးတယ်..ကိုယ့်အချစ်ကမစစ်မှန်ခဲ့ရင်...ပိစိရှေ့မှာဒူးထောက်နေတဲ့ကိုယ်က..ဒီနေရာလေးမှာပဲ..ကိုယ့်အသက်ဝိညဉ်..."
"ဟင့်အင်း..မကျိန်ဆိုပါနဲ့"
"ကိုယ့်ကိုပိစိရဲ့ချစ်သူအဖြစ်လက်ခံပေးနိုင်မလား"
ကျွန်တော်လုံးဝအံ့သြ..သွားရသည်။
ကျွန်တော်လုံးဝမမျော်လင့်ထားမိပါ။လူကြီးကကျွန်တော့်ကိုချစ်သည်တဲ့လား။ကျွန်တော်ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ပေ။အလိုက်မသိစွာရင်ဘတ်ထဲကတဒုတ်..ဒုတ်နှင့်လျင်မြန်စွာခုန်လာချေပြီ။
"ဟို..ကျွန်တော်..."
"ကိုယ်ပိစိကိုအတင်းကြီးဖိအားမပေးပါဘူး...ပိစိ
အတွက်ကိုယ့်ကိုလက်ခံဖို့ခက်ခဲမယ်ဆိုတာ..ကိုယ်နားလည်ပါတယ်..ဒါမဲ့..ကိုယ်တကယ်ချစ်တယ်ဆိုတာတော့ယုံကြည်ပေးပါ...ဒီပန်းစည်းလေးကိုလဲ..ပိုင်ရှင်ဖြစ်တဲ့..ပိစိက..လက်ခံပေးပါလား"
"ခင်..ခင်များကြီးရဲ့..ချစ်ရသူဆိုတာက"
"ပိစိပါပဲ..ကိုယ်ပြောပြောနေကျချစ်ရတဲ့သူက..ပိစိတစ်ယောက်ထဲကိုပဲ...ရည်ညွှန်းတာပါ"
"ကျွန်တော်..ကျွန်တော်လက်ခံပါတယ်"
"ပန်းစည်းကိုလား"
"ပန်းစည်းကိုရော...လူ..လူကြီးကိုရောပါ"
"ပိစိတကယ်ပြောတာလား..."
"အင်း...ကျွန်တော်လဲ..ခင်များကြီးကိုချစ်နေမိပြီထင်တယ်...မဟုတ္ဘူး..ချစ်တယ်"
"ကိုယ်အိမ်မက်..မက်နေတာမဟုတ်ဘူးမလား"
ဒူးထောက်နေရာမှထကာပိစိကို..ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာဖက်ထားလိုက်မိတော့သည်။
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကိုလူတွေဝိုင်းကြည့်နေတာလဲကျွန်တော်ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပေ။
ကျွန်တော်အရမ်းချစ်ရတဲ့ကလေးပိစိကကျွန်တော့်ကိုပြန်ချစ်သည်တဲ့လေ။ကျွန်တော်လောက်ပျော်တဲ့သူကမ်ဘာမှာမရှိလောက်တော့ဘူးထင်ပါရဲ့။ကျွန်တော်ပျော်လိုက်တာဗျာ။
စိတ်ချပါကလေးငယ်...ကိုယ့်ကိုရွေးချယ်တဲ့အတွက်..မင်းလေးဘယ်တော့မှနောက်တမရစေရပါဘူး။ကိုယ်ကတိပေးပါတယ်။
"ချစ်တယ်..ပိစိ..ကိုယ့်အသက်ထက်ကိုပိုချစ်တယ်..မြတ်နိုးတယ်...ကိုယ်အရမ်းချစ်တာကိုပိစိမယုံနိုင်လောက်ဘူး..ဆိုရင်တောင်...ကိုယ်ဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်း...ပိစိကို..သက်သေပြမှာပါ..."
"ကျွန်တော်..ယုံပါတယ်..ကိုကို"
"ဟင်..ပိစိ..ကိုယ့်ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်.."
"လူကြီးလို်ခေါ်တာပါ..အဟမ်း"
"မရဘူး..ပြန်ခေါ်.."
"မခေါ်ဘူးကွာ..ဖယ်..လွှတ်တော့..လူများတွေကြည့်နေပြီ...ရှက်စရာကြီး"
"ရှက်ရင်..ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမျက်နှာအပ်ထားလိုက်"
"ခင်များကြီးနော်"
"ကျေးဇူးပါပဲ..ကလေးရယ်..ကိုယ်အရမ်းကြောက်နေမိတာ...မင်းလေးငြင်းလိုက်မှာကို"
အခုကစလို့..ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့အနာဂတ်ကို...အလှပဆုံးသောအမှတ်တရတွေနဲ့..ရေးခြယ်ကြ
ရအောင်...။
"ကျွန်တော်ဒီလောက်ဆိုးတာ...ဒီလောက်စွာတာ...ဘယ္လိုမ်ားခ်စ္မိသြားတာလဲ"
"မင်းလေးစွာတာ..ဆိုးတာလေးကိုပဲ..ချစ်မိသွားတာထင်ပါရဲ့"
"ချစ်တယ်...အရမ်းချစ်တယ်..ကျွန်တော်ဘယ်လောက်ဆိုးဆိုး...ကျွန်တော့်လက်ကိုမလွတ်တမ်း
ဆုတ်ကိုင်ထားပေးပါ..."
"စိတ္ခ်ပါ...အစကတည်းကကိုယ့်တစ်ဘဝလုံးနဲ့ရင်းပြီးချစ်တာမလို့...ဒီတွဲလက်လေးကိုကိုယ်ဘယ်တော့မှမဖြုတ်ချဘူး.."
ဒီနေ့ကစလို့..မင်းလေးကစုတ်တံလေးကိုကိုင်ပြီး.ကို်ယ့်ဘဝရဲ့အလှဆုံးနေ့ရက်လေးတွေအဖြစ်ဆေး
ခြယ်ပေးပါမင်းရဲ့စုတ်ချက်လေးတွေမလှပခဲ့ရင်တောင်ကိုယ်ကအမြတ်တနိုးနဲ့ကိုယ့်ရဲ့နှလုံးသားပြတိုက်ထဲမှာတယုတယသိမ်းထားမှာမလို့ပါ။
စိတ်ချပါကိုကို။ဒီနေ့ကစလို့..ကိုကို့ရဲ့နေ့ရက်တိုင်းအချိန်တိုင်းမှာကျွန်တော်ပါဝင်နေပြီးကိုကို့ရဲ့အတွေးထဲမှာရောလုံးသားထဲမှာရောနေရာအပြည့်ယူထားတော့မှာမလို့။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
T.B.C...🔜🔜🔜🔜
🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈🏳️🌈
V-dayမွာ.ချောကလက်မစားရလို့..စိတ်မပူနဲ့တော့
သာသာကအချိုတွေကြွေးလိုက်ပြီနော်😄😄😄
ချိုရဲ့လား😙😙😙😙😙
......................................................................