- Үүрд үргэлжлэх мэт шөнө энд хэн ч амьдрахыг хүсэхгүй. Гэхдээ би хүсэж байна. Хүн хийсэн гэмээ хамгийн сүүлдээ ухаардаг гэдгийг ойлголоо. Одоо л хүсэж байна ганцаардал гэдэг зүйлээс зугтахыг хүссэн. Одоо би сайн мэдэхгүй байна удахгүй юу болох талаар бас амьдрал минь яаж өөрчлөгдөх талаар ямар ч ойлголт алга байна.
Өрөөндөө ном уншихаас өөр зүйл хийсэнгүй би ингэж өрөөндөө бүгэж байхынхаа оронд тэдэнтэй хамт баймаар байгаа ч гэсэн тэд үнэхээр завгүй болчихсон. Хэд хоног үнэхээр сайхан байсаан тэдэнтэй хамт цагийг сайхан өнгөрүүлсэн би хэзээ ч мартахгүй тийм л сайхан байсан. Дахиад хамт баймаар байна цаг минут секунд бүр минь надад үнэ цэнэтэй санагдаж байна....би өрөөнөөсөө гаран шатаар доош буун үүдээр гарлаа гадаа үнэхээр сайхан байна би энд үлдэхийг хүсэж байна гэхдээ бас тэд нарыг ч гэсэн аюулд оруулмааргүй байна....хийх зүйл олдохгүй болохоор нь байшинг бүхэлд нь тойрлоо сонирхох зүйлс ч алга байна энгийн хүмүүс л амьдардаг байшин шиг гэхдээ байшингийн дээвэр дээр гялалзсан маш олон алмаз байгааг би сая л анзаарлаа би өмнө яагаад энийг анзаардаггүй байсан юм бол магадгүй энэ алмаз миний амьдралаас илүү тод гэрэлтэж байна....уйтгартай байна тэднийг хармаар байна гэсээр би гэртээ орлоо гэтэл үүдэнд аль хэдийнээ Усог ирчихсэн зогсож байв.
Усог: Хаана байсан юм.
Би: Энд....би үргэлж чиний хүссэн газар байх болно. Намайг хаана байлгахыг хүснэ би тэнд чинь байж л байх болно.
Усог: Тэгвэл би чамайг үүрд өөрийнхөө хажууд байлгахыг хүсэж байна. Миний хажууд байна гэж амлаач.
Би: Би үргэлж чиний хажууд байх болноо битгий санаа зов. Миний бие оршихоо байсан ч гэсэн яаж ийж байгаад л чиний хажууд ирэх болно.
Усог: Сухёнаа 😢
- Тэр яагаад уйлаад байгаа юм болоо? Би ингээд явж чадахгүй нь ээ.
Би: Ийм бяцхан уйланхай залууг ганцааранг нь үлдээж чадна гэж үү?
Усог: Битгий яваач зүгээр л амьд үлдээд амьдар бид нар чиний зовлонг үүрэхэд хангалттай шүү дээ *тэврэх*
Би: Би хүсэхгүй байна.
Усог: Болохгүй ээ чамаар ийм шийдвэр гаргуулж чадахгүй.
Би: Зүгээрээ миний шийдвэрийг хүндлэхийг л хүсэж байна.
Усог: Би чадахгүй би чамаар тийм зүйл хийлгэж хэзээ ч чадахгүй.
- Орхиж чадахгүй нь тэднийг үргэлж миний төлөө гэдгийг би яагаад ийм сүүлд ойлгож байгаа юм бэ? Яагаад заавал надаар ийм хүнд хэцүү шийдвэр гаргуулж байгаа юм бэ? Соли эгч өөрийнхөө залуустай сайхан амьдарч болоод байхад би яагаад болохгүй гэж?
Соли: Зөвшөөрөлгүй орж ирсэнд уучлаарай гэхдээ бид явах хэрэгтэй байх Сухёнаа.
Би: за
Усог: Хөөе Соли миний эхнэрийг сайн хараарай үснээс л нэгийг л унагаавал хохь чинь шүү.
Соли: Паххх уйланхай ханхүү чинь юу гэнэ вэ?
Би: За явцгаая эгчээ.
Соли: Болгоомжтой авч явах болохоор наанаа л байж бай Усог гуай.
Би: Баяртай Усогаа.
- Бид хоёр өнөөдөр дэлгүүр хэсэхээр болсон...тиймээ чиний бодож байгаа яг зөв бид дээд ертөнц рүү гарах болно. Бид нууцаар хэдхэн цаг л гарах болно.
Соли: Догдолж байна уу?
Би: Тиймээ
Соли: За нүдээ аниарай.
- Удаан хугацааны дараа өмнө нь амьдарч байсан газартаа ирлээ. Сөүл өөрчлөгдсөн болов уу?
Соли: За одоо нүдээ нээж болноо.
Би: Энэ нөгөө зочид буудал байна шүү дээ. Би энд загварын шалгалт өгөх гээд анх ирж байсан. Сэтгүүлийн нүүрэн дээр гараад л баян болж мөнгийг цацаж өгнө гэж бодож байсан гэхдээ юун сэтгүүлийн нүүрэн дээр гарах зүгээр амьдарлаа орвонгоор нь эргүүлчихэж билээ.
Соли: Би ч гэсэн бас хууртаж л доод ертөнцөд очиж байсан.
Би: Та яаж хууртаж ирсэн юм.
Соли: Манай аав мөрийтэй тоглож байгаад хамаг юмаа алдаад тэгээд аав ээж хоёр хөдөө очиж амьдрахаар болсон. Харин Юнги миний хамгийн сайн найз байсан би амьдрах газаргүй болоод хэд хоног Юнгигийнд очиж амьдрахаар шийдээд гэрлүү нь очтол аймшигтай цус сорогчдын гэрт оччихсон байсан би бүр анх ердөөсөө итгэж өгөөгүй шүү. Гэхдээ одоо бодоод байх нь ээ ингэж үлдэхээ мэдсэн бол яах гэж тэр үед зугтана энээ тэрээ гээд маягласан юм болоо???? 🤯
Би: Ммм
Соли: За ашгүй минь гэж ингэж нэг муу нар харах гэж ямар сайхан юм бэ энэ агаар нь 😱
Би: Би бүр итгэж өгөхгүй нь ээ үнэхээр сайхан байна. Ингээд дээд ертөнцөд гараад ирчихсэн гэж бодохоор л догдлоод бас баярлаад нислээ.
Соли: Аххх хоёулаа энэ салон орж биеэндээ массаж хийлгэх үү?
Би: Тэгье.
Соли: Дараа нь нүүрээ будуулна дэлгүүр хэснэ ахх өнөөдөр их зүйл амжуулах ёстой юм байна шүү.
Би: Амжих байхаа
- Цуст улаан сар гарах өдөр ойртож байгаа болохоор л тэд надад ийм сайн хандаад байгаа байх. Магадгүй төгсгөл нь ямар байхыг би таашгүй шүү дээ. Надад амлаач сар минь намайг жаргалтай байлгана гэж миний хүссэнээр бүгдийг хийнэ гэж хэлээч.
*Орой*
- Өнөөдөр үнэхээр сайхан байлаа ойрдоо ингэж гараагүй болоод ч тэрүү бүр баярлаж үхэхнээ. Аххх арьс минь бүр илүү зөөлөн болчихож гэсээр усанд орчихоод орондоо орон хэвтлээ. Дуртай болсон номоо барьж аван тухтай нь аргагүй уншиж эхэллээ... Номондоо орчихсон төвлөрөн уншиж байтал цонх тас хийтэл арагш онгойлоо. Салхи байсан л юм шиг байна гэсээр би цонхоо хаан буцаад орлуугаа орлоо. Ахин номоо уншиж байтал нүдний хажууд нэг зүйл бүртис хийх шиг болов айх сандрах минь зэрэгцсээр би цонхруугаа ойртлоо дахиад цонх тас хийтэл онгойлоо. Зүрх минь хүчтэй цохилж эхэллээ цонхоо хаах гэсэн боловч хаагдахгүй байв би яахаа мэдэхгүй айн зогсож байтал сар миний өрөөнд маш тодоор тусахад миний өөдөөс нэг цагаан зүйл ойртон ирлээ. Юу ч бодох сөхөөгүй түүнрүү л харж зогсоно ийм зүйл харсандаа итгэхгүй байгаа болоод ч тэрүү бие минь хөшчихсөн юм шиг л хөдлөхгүй байв.
*Чи сонголтоо хийсэн үү?*
Би: Юун сонголт..?
*Цаг маш бага үлдсэн гэдгийг чамд хэлэх гэсэн юм. Чиний өмнөх насандаа хийсэн үйлийн үр чинь чамайг энд ингэж зовоож байгаа юм. Хагацал зовлон гэж ямар зүйл байдгийг сайн мэдрээд ав.*
Би: Та хэн юм бэ?
*Удахгүй мэдэх болно* гэсээр тэр сарнин алга боллоо.
Би: Хөөөе хааччихваа чи хөөе дахиад гараад ирдээ гэж би цонхоор зөндөө хашгирлаа. Арай дөнгөж саяных нөгөө сарны бодит дүр юм биш биз? Эсвэл өөр хүн надад сануулах гэж ирсэн юм болов уу? Аххх мэдэхгүй нь ээ. Яг галзуурах нь би яг юуг буруу хийчихсэн болохоороо ингэж зовож байгаа юм бэ?
Синчол: Сухёнаа зүгээр үү?
Би: Тиймээ зүгээр гэхдээ чи энд хэзээ орж ирсэн юм?
Синчол: Сая орж ирсэн чамтай цуг нэг газар явах гэсэн юм.
Би: Хаашаа?
Синчол: Дагаж яваад мэдсэн нь дээр байх.
Би: Ойлголоо.
- Би хувцасаа өмсөн Синчолыг даган явлаа....бид хоёр л зөвхөн явах бололтой үлдсэн нь харагдахгүй байв. Бид машиндаа суун дахиад л урт үргэлжлэх ойн дундуур явна. Анх энүүгээр явахад би маш их айж байсан хаа сайгүй аймшгийн зүйлс байгаа ч юм шиг.
Синчол: Өнөөдөр ямар байсан удаан хугацааны дараа дээд ертөнцөд очих сайхан байсан л биз?
Би: Тиймээ сайхан байсан
Синчол: Тэндээ амьдрахыг хүссэн үү? Энэ харх гүйлдсэн заваан аймшигтай газар байхыг хүсээгүй л биздээ?
Би: Би буцаад тэндээ амьдрахыг хүссээн би маш их хүсэж байсан гэхдээ одоо бол байдал өөр би тэнд биш энд байхыг хүсэж байна. Тэнд очлоо ч гэсэн надад байх газар байхгүй бас надад тэнд очих шалтгаан байхгүй.
Синчол: Чамд тэгвэл амжилт хүсье дээ. Учир нь шөнө дундад цуст улаан сар гарах болно.
Би: Юу? Тэр өдөр нь өнөөдөр гэж үү?
Синчол: Тиймээ өнөөдөр байсан тийм болохоор л чамайг өнөөдөр Солитой хамт дээд ертөнцрүү явуулсан юм. Бид бэлтгэлээ хангах хэрэгтэй байсан юм.
Би: Үгүй ээ ийм хурдан байсан гэж үү? Та нар яагаад надад анхааруулаагүй юм бэ?
Синчол: Уучлаарай.
- Энэ мэдээг сонссоны дараа миний амьсгаа давхцаж эхэллээ би амьсгалж чадахгүй нь түүний хэлсэн зүйл намайг сандаргаж бас айлгаж байна би энэ зүйлд бэлтгэлтэй байгаа гэж бодож байсан ч үгүй байсан бололтой. Би чадахгүй нь үүнээс илүүг тэвчиж чадахгүй нь.
🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🤥🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚🌝🌚