Ξυπνησα απο εναν δυνατο θορυβο. Κοιταξα γρηγορα τριγυρω και το μονο που ειδα ηταν εμενα πανω στον Jungkook και αυτος να με εχει παρει αγκαλια. Ειναι τοσο ομορφος.. τελος παντων μαλλον ηταν η φαντασια μου σκεφτηκα και πηγα να ξανα ξαπλωσω. Μολις ξαπλωσα αυτη τη φορα πιο διπλα απο τον Jungkook ξανα ακουστηκε ενας ακομα πιο δυνατος θορυβος. Αυτη τη φορα σηκωθηκα πανω και πηρα στα χερια μου ενα λαμπατερ απο το διπλα κομοδινο.
Κατεβηκα κατω με αργα βηματα και εφτασα στο σαλονι. Κοιταξα κατω και ειδα οτι ειχε γυαλια εφοσον το παραθυρο ηταν σπασμενο. Γυρισα πισω μου και ειδα μια μαυρη σκια να με κοιταει επιμονα. Εγω απλα ειχα παγωσει. Δεν ηξερα αν επρεπε να φωναξω ή να χτυπησω αυτη τη σκια. Τοτε η σκια αρχιζε να ερχεται απειλητικά προς το μερος μου. Χωρις δευτερη σκεψη ουρλιαξα. Τοτε η σκια σταματησε, με ξανα κοιταξε επιμονα και εφυγε. 1 λεπτο αργοτερα ο Jungkook και ολοι οι υπολοιποι ειχαν κατεβει κατω.
Εγω πεταξα το λαμπατερ στο πατωμα και αρχισα να κλαιω. Κοντα μου ηρθε η Αριστεα με τον Jimin και προσπαθουσαν να με ηρεμησουν, οσο οι υπολοιποι προσπαθουσαν να καταλαβουν τι ειχε συμβει. Τοτε ο Namjoon με ρωτησε τι εγινε. Τον κοιταξα και προσπαθουσα μεσα απο τους λυγμους μου να τους εξηγησω.
Εγω: κ-καποιος μπ-μπηκε καταφερα να πω. Τοτε ο Jungkook με τον V κοιταχτηκαν.
Jungkook: μηπως ειδες το προσωπο του?
Εγω: ο-οχι φοραγε μασκα
V: σε πειραξε?
Εγω: ο-οχι δεν προλαβε ειπα και κοιταξα το πατωμα «τι εννοεις?» Ρωτησε η αριστεα η οποια ηταν διπλα μου.
Εγω: απλα με κοιταγε επιμονα. Και καποια στιγμη αρχισε να περπαταει προς το μερος μου. Τοτε ηταν που φωναξα. Τους εξηγησα και ενα δακρυ κυλισε απο τα ματια μου. Ολοι ειχαν μεινει να με κοιτανε εκτος του Namjoon ο οποιος πηρε τηλεφωνο την αστυνομια.
Suga: τι ειπαν?
Namjoon: ερχονται να δουν αν εχει αφησει δαχτυλικα αποτυπώματα. Ειπε και γνεψαμε. Σηκωθηκα πανω και εκατσα στον καναπε. Διπλα μου ηρθε ο Jungkook.
Jungkook: ολα θα πανε καλα μου ειπε και με πηρε αγκαλια. Για να πω την αληθεια.. την χρειαζομουν τωρα αυτη την αγκαλια.
10 λεπτα μετα η αστυνομια ειχε φτασει. Ηταν 2. Ο ενας ηρθε για να μου κανει ερωτησεις, ενω ο αλλος πηγε στο παραθυρο. Με ρωταγε αν τον ηξερα, αν τον ειδα, αν ακουσα την φωνη του αλλα δυστυχως δεν μπορουσα να απαντησω σε καμια. Ο αστυνομικος μου εγνεψε, μου ειπε οτι δεν πειραζει και πηγε στο παραθυρο μαζι με τον αλλο. Εξεταζαν το παραθυρο για αρκετη ωρα αλλα μας ειπαν οτι δεν βρηκαν αποτυπωματα. Τους ευχαριστησαμε και εφυγαν.
Jin: λοιπον.. παμε να ξαπλωσουμε? Και αυριο το πρωι βλεπουμε τι θα κανουμε.
Λυδια: συμφωνω. Το να κατσουμε άγρυπνοι δεν θα μας βοηθησει σε κατι. Ειπε και ολοι εγνεψαν. Ολοι εκτος απο μενα. Μετα απο αυτο δεν υπηρχε περιπτωση να ξανακοιμηθω.
Εγω: δεν θελω να κοιμηθω. Καληνυχτα
Jungkook: Ηλιανα χρειαζεσαι υπνο
Εγω: δεν με νοιαζει
Jungkook: σε παρακαλω. Τουλαχιστον ελα να ξαπλωσεις
Εγω: καλα του ειπα και πηγαμε στο δωματιο. Ξαπλωσαμε στο κρεβατι και ο Jungkook μου ειπε να κανω μια προσπαθεια να κοιμηθω. Του ειπα ενταξει και μεσα σε 10 λεπτα τον ειχε παρει ο υπνος. Σηκωθηκα πανω αργα και κατεβηκα στο σαλονι με το κινητο μου. Ανοιξα την τηλεοραση και τα φωτα και εκατσα στον καναπε.
Ακομα ετρεμα και πραγματικα μισουσα τον εαυτο μου που δεν μπορεσα να δω το ποιος ηταν. Μπηκα στο ινσταγκραμ και αμεσως μου ηρθε μηνυμα απο τον αδερφο μου. Φυσικα και ανυσηχησα.
Bro
Τι κανεις?
Εγω
Τιποτα βλεπω τηλεοραση.
Γιατι δεν κοιμασαι?
Bro
Παιζουμε fortnite με τον Ανασταση. Μου ειπε και ανακουφιστηκα.
Εγω
Αα καλα του ειπα και μου εστειλε πισω ενα emoji. Του εστειλα και εγω ενα και εκλεισα την συνομιλια.
Τωρα τι να κανω? Μουρμουσισα. Ξεφυσηξα εφοσον δεν ειχα τιποτα να κανω και απλα εκατσα να δω τηλεοραση. 4 ωρες μετα και ενω ειχε ξημερωσει αποφασισα να φτιαξω πρωινο. Σηκωθηκα πανω, παρατησα το κινητο μου στον καναπε και κατευθύνθηκα προς την κουζινα. Κοιταξα λιγο τι μπορω να φτιαξω και κατέληξα σε τηγανιτες. Εβγαλα εξω ολα τα υλικα και αρχισα να τις φτιαχνω. Μετα απο κανενα 10λεπτο και εκει που εφτιαχνα το 2ο τηγανι θυμηθηκα την σκια. Φοβηθηκα παρα πολυ και αρχιζα να τρεμω και να αναπνεω πιο γρηγορα. Ειχα παρα πολυ αγχος. Κι αν ξανα μπει? Ειπα απο μεσα μου και αρχιζα να δακρυζω.
JUNGKOOK POV
Οταν την πηρε ο υπνος ενω παιζαμε θαρρος ή αληθεια νευριασα παρα πολυ. Και αυτο γιατι την πηρε ο υπνος πανω στον V. Μολις ο V πηρε χαμπαρι οτι η Ηλιανα αποκοιμηθηκε πανω του την πηρε στην αγκαλια του. Εκει ηταν που νευριασα ακομα πιο πολυ και αποφασισα να ληξω το παιχνιδι. Τα παιδια δεν ηθελαν αλλα τους ειπα οτι ειναι πολυ αργα και οτι δεν θα σηκωνόμαστε αυριο. Παλι καλα μετα απο αυτο συμφωνησαν. Πηγα να παρω την Ηλιανα αγκαλια για να την παω στο δωματιο μου αλλα ο V ειχε την ιδεα να μην την σηκώσουμε και να κοιμηθουν αυτοι οι δυο μαζι στον καναπε. Παλι καλα που την πηρα μετα απο αυτο που εγινε. Ποιος ξερει τι θα της ειχε κανει. Και παλι καλα που την καταλαβα οταν σηκωθηκε.
Ξερω ποιος μπηκε στο σπιτι. Και ξερω γιατι μπηκε και τι ειχε σκοπο να κανει. Δεν ειχε σκοπο να την σκοτωσει. Τουλαχιστον οχι ακομα. Παλι καλα που ουρλιαξε. Αν και για να ειμαι ειλικρινείς ημουν ειδη καπως ξυπνιος. Και απλα μολις την ακουσα να ουρλιαζει ετρεξα κατω οσο πιο γρηγορα μπορουσα. Οπως εχω ξανα πει. Εστω και μια τριχα της να πειραξει.. θα τον σκοτωσω με τα ιδια μου τα χερια.
Μολις ξυπνησα το πρωι η Ηλιανα δεν ηταν διπλα μου. Ελεος αυτο το κοριτσι. Αν και την καταλαβαινω. Πρεπει να φοβηθηκε πολυ. Κατεβηκα κατω και την ειδα στην κουζινα να φτιαχνει τηγανιτες. Στην αρχη ηταν μια χαρα αλλα μετα αρχισε να τρεμει, να αναπνεει περιεργα και να δακρυζει. Δεν μπορουσα να την βλεπω ετσι. Μου ραγιζει η καρδια που κλαιει. Μακαρι να ηξερα τι θελω. Μακαρι μια μερα να γινει δικια μου.
Την πλησιασα και ακουμπησα το χερι της που ετρεμε. Αυτη φοβηθηκε και τα δακρυα της ξεσπασαν σε κανονικα κλάμματα. Αφησε κατω το τηγανι και με πηρε αγκαλια. Την πηρα πισω.
«Θα σε προστατέψω» της ψυθιρισα και αυτη με εσφιξε πιο πολυ. Θα τον σκοτώσω τον πατερα μου.
END JUNGKOOK POV