Shann's POV
"Kapag nagalusan sya malilintikan kayong lahat sa akin!" Mahinang pagbabanta ko habang naglalakad papasok ng airport. Napatingin ako sa hawak kong dokumento. First stop ko ang Austrial to meet my family after nun ay lilipad naman ako papuntang Budapest para katagpuin si Yuan.
Napabuga ako ng hangin habang iniisip ko na mahihirapan si Yuan sa biyahe mula Berlin to Budapest dahil syam na oras ang gugulin nya sa travel through train. Alam nina Yvie na ngayon ang balik ko pa Australia para suportahan yung mga magulang ko sa krisis ng kumpanya namin doon na gawa ni Cyrll para mapilitan ako sa gusto nyang mangyare.
Napakaimpluwensya mo Cyrll para mailabas ng bansa si Yuan ng ganun ganun na lang....
"Nasan ka na?" Si Cy mula sa kabilang linya.
"Airport." Walang emosyon kong sabi.
"Good." Sagot nya.
"Papatayin kita soon makabalik ako....ibabalik ko ang lahat ng ito sayo." Walang ganang saad ko. Wala na kong maramdaman na kahit na ano sa puso ko. Gusto kong sumabog sa galit!
Sa buong buhay ko ngayon lang ako humiling, bakit hindi ako napagbigyan? Si Yuri lang naman ang gusto ko.
"You can do all you want..hindi kita pipigilan." Natatawa nyang sagot bago nya ibinaba.
Nang makarating ako ng Australia ay tinupad ni Cy lahat. Naging okay na ulit yung kumpanya na parang walang nangyare. Sinabihan ko ang mga magulang ko na kapag may naghanap sakin ang isagot lang nila ay iniikot ko ang buong Australia.
Isang araw lang inilagi ko doon at pagkatapos ay lumipad na ko papuntang Budapest. Sobrang sama na ng pakiramdam ko sa biyahe, sa pag iisip at sa paglamon ng guilty sa puso at isip ko. Malamang nagkakagulo na sa Pilipinas ngayon.
At ang pinakamasakit, kinamumuhian na ko ni Yuri sa lahat ng ginawa ko sa kanya. Nanghihina akong napasandal sa may gilid ng bintana.
"Yuri...I'm sorry..." piping saad ko at yung luha ko isa isa ng nagbabagsakan.
Pagkakarating ko doon ay may naghihintay sakin na sundo.
"How is he?" Pagkasakay ko ng kotse.
"He is sleeping Madame...." sagot ng tauhan ko.
Napatingin sya sakin mula sa rear mirror.
"Are you okay Madame? You look pale..." nag aalalang tanong nya. Bata palang ako sya na yung bantay ko.
"I'm not fine...this situation is killing me." Pag aamin ko.
Bakas sa mukha nya ang pag aalala at nginitian ko lang sya.
"Where's the phone?" Tanong ko dahil nagpabili ako sa kanya ng bagong cellphone na gagamitin ko.
At may iniabot sya sakin na box at nilagay ko iyon sa bag ko. Sa isang kalye kami nagpunta. Agad akong bumama ng sasakyan at lumapit ako sa tatlong tauhan ko na nakatayo malapit sa isang itim na sasakyan. Yumukod sila sa akin ng makita ako.
"Sa Australia kayo bumalik....sundin nyo yung susunod na utos ni Dad." At inabutan ko sila ng isang envelope at tuluyan na silang umalis. Pumasok ako sa driver's seat. Parang binibiyak ang puso ko sa palahaw na iyak ni Yuan.
"Hey Luv....." saad ko at napatingin sya sakin mula sa passenger's seat dito sa harap.
Lalo syang umiyak at sumugod ng yakap sakin. Yuan sorry....naiiyak din ako.
"N-ninang Shann...." umiiyak nyang sabi at nanginginig ang katawan nya sa takot.
"Hey....It's okay I'm here for you...." alo ko.
"There are bad guys Ninang....I-I want my Mommy...." umiiyak na saad nya.
"I want you to be brave Luv....we will travel the world until we can find home....hahanapin natin yung daan para makauwi na tayo..." saad ko at hinahagod ko yung likod nya para huminahon sya.
Humarap sya sakin at lunod na ang mga mata nya sa luha at napapasibi na ang labi nya. Pinunasan ko yung luha at pawis nya gamit ang palad ko.
"Ninang Shann makakauwi pa ba tayo?" Humihikbing saad nya.
"Oo naman...basta wag mong iiwan si Ninang....ipagtatanggol kita sa mga bad guys....wag ng umiyak hahanap na tayo ng daan pauwi." Saad ko at tumango sya.
Hindi ko sya kayang saktan ni dulo ng buhok nya.....hindi ko kayang saktan ang inosenteng si Yuan. Bahala na silang magpatayan sa Pilipinas hindi ko lang maatim na may madamay na bata.
Roian's POV
Pakiramdam ko huminto ang mundo ko. Sobrang nababagalan ako sa oras. Nagagalit ako sa lahat! Bakit nangyayare ito! Okay naman kami dati....parang gusto ko ng pagsisihan na bumalik kami dito sa Pilipinas.
"Anong pinaggagawa ninyo? Bakit walang progress? Nagtatatrabaho ba kayo?" Hiyaw ko sa lahat ng taong napili nilang maghanap sa anak ko. Tang ina! Magagaling bang talaga lahat na ito.
"Ma'am parang....parang inside job ito....sobrang alam nila yung kilos ng pamilya ninyo." Saad ng isang officer.
"A-ano?" Kinakabahan ako. Wala naman akong nakaaway na tao.
Biglang may sumagi sa isip ko.
"Hanapin nyo si Gale...." walang emosyong saad ko. Inawat ako ni Ate at talagang magbebreakdown na ko. Si Mama na ang nagsabi sa detail ni Gale.
"Ate...ate yung anak ko.." umiiyak na saad ko kay Ate Belle habang yakap yakap nya ko.
"Tumutulong na din sina Mark Jayson sa paghahanap kay Yuan....." sabi ni Ate.
Sobrang naninikip yung dibdib ko kase alam kong hindi okay yung anak ko! Ilang araw na hindi ako dinadapuan ng antok o kahit ng gutom dahil sa nangyayare. Mayamaya ay dumating si Cyrll. Sinugod ko sya ng yakap...sa mga oras na ito sya na lang yung pinagkukunan ko ng lakas.
"Nakahold na ang pangalan ni Yuan sa lahat ng paliparan ng bansa.....wag kang mag alala makikita natin sya." Alo sa akin ni Cyrll. Tulad ko wala din syang tulog pinipilit ko na asikasuhin din sya dahil ayoko din na magtrigger ulit yung breakdown nya.
Inakay ako ni Cyrll hanggang makarating kami sa dati kong kwarto dito sa mansyon ng mga magulang ko. Humiga kami sa kama at pinaunan nya ko sa kaliwang braso nya.
"You need to sleep....kailangan mo din ng lakas para mahanap si Yuan.." saad nya habang nakadantay naman sa bewang ko yung isang braso nya.
Tumulo yung luha ko. Si Yuan kase yung lahat sa akin.....yung anak ko na sobra kong iniingatan...
"It's killing me..." mahinang daing ko pero umalpas parin sa bibig ko ang mga hikbi ko. Hinigpitan nya yung yakap nya sakin kaya napasiksik ako sa leeg nya. Sobra yung sakit na nasa puso ko ang isipin na may kumuha sa anak ko! Hindi ko talaga kakayanin kung may masamang mangyari sa kanya.
"Roian....trust me....akong bahala kay Yuan....I will do everything for you." she said and she kissed me in my forehead.
...
Magkatabing nakaluhod sina Cyrll at Yuan. Yung anak ko dumadaing sa sakit habang nakayuko.
"Y-Yuan anak?" Lalapit sana ako ng sumulpot si Gale sa likod nila at may hawak na baril at walang emosyon na tumitig sakin. Kinilabutan ako ng dahan dahan syang ngumiti sa akin na nakakaloko.
"Pumili ka..." malamig na saad nya.
"G-Gale..." naiiyak kong sabi at umiiling sa kanya indikasyon na wag nyang gawin ang anuman na masama sa dalawa.
"Sinong gusto mong mabuhay....pili!" Parang naglalarong saad ni Gale.
Napatakip ako ng bibig gamit ang mga palad ko ng mag angat ng mukha yung dalawang taong nakaluhod sa harap ko.
Naliligo sa dugo ang mukha ni Cyrll samantalang hindi makamulat ang isang mata naman ni Yuan at sobrang dami nyang pasa.
Yung luha ko bumalong na sa mga mata ko.....
"Gale please wag...." pagmamakaawa ko habang umiiyak.
"Wag mo kong pag antayin...pumili ka...." naiinip nyang saad kaya.
"Yuan...save Yuan.." bigkas ni Cyrll na nahihirapan.
"Good answer!" At walang anu ano ay umalingawngaw ang putok ng baril sa buong paligid kasabay ng pagbagsak ni Cyrll.
"Nooooooo!"
Napabalikwas ako...tagaktak ako ng pawis. Wala si Cyrll sa tabi ko...Nagulat ako ng may parang bumato duon sa may veranda ko. Naglakad ako papunta doon. Tumambad sa akin ang isang bato na nakabalot sa isang papel.
Pinulot ko iyon.
My heart stop soon na mabasa ko yung nakasulat.
'Yuan is safe. Find your enemy.'
Pinunit ko ang papel na iyon sa maliliit na piraso at itinapon ko sa basurahan. Pinipilit kong kumalma. Hindi ako makapag isip ng maayos. May kaaway ako? Paulit ulit yan ang umaalingawngaw sa isip ko.
"Babe?" Nagulat ako ng kalabitin ako ni Cyrll.
"Okay ka lang?" Tanong nya sakin at tumango ako. Hindi ko mawari kung bakit may pumipigil sa akin na sabihin sa kanya yung tungkol duon sa papel. Hinawakan nya ko sa kamay at hinila palabas ng kwarto at tumungo kami sa kusina. Pinagluto nya ko ng pagkain.
Habang pinaghahanda nya ko ng pagkain hindi mawala wala sa isip ko yung nabasa ko.
Yuan is safe.....He is safe....
At may kaaway ako! 'Parang inside job po ang nangyare...'
M-malapit sa akin ang gumawa nito sa anak ko....
Bumalik lang yung anak ko lalayas na kami at babalik na kami sa ibang bansa kung saan maayos yung buhay namin.
"Roian...." hindi ko namalayan na nakatapat na pala sa bibig ko yung kitsara sa bibig ko. Wala sa sariling isinubo ko ang pagkain na inalok ni Cy sa akin.
"Kapag may nangyaring masama sa anak ko...ako....ako ang papatay sa taong gumawa ng lahat ng ito.....sana lumitaw yung anak ko hangga't hindi ako umaabot sa sukdulan..." at muling tumulo yung luha ko.
"That's the best way to serve their karma." And her eyes turned the way it react kapag galit sya.
"Wag kang magpatawad soon na malaman mo kung sino ang may gawa nito kay Yuan." Bigkas nya na diretsong nakatitig sa mga mata ko.
Titig na hindi ko maintindihan.
Shann's POV
Sobrang sama talaga ng pakiramdam ko at nilalagnat na ko.
"Ninang...." umiiyak na sabi nya habang nakatayo sya sa gilid ko.
"Need lang magpahinga ni Ninang....bukas magtatravel ulit tayo para makauwi..." pinipilit kong maging matatag sa harap nya at malungkot na napatango sya.
Napapikit na ako ng may naramdaman akong bagay na pumatong sa noo ko.
Pinilit kong dumilat. Napangiti ako. Yuan is taking care of me. Nilagyan nya ko ng basang bimpo sa noo ko.
I'm about to sleep again ng may kumatok sa main door..hindi ko na napigilan si Yuan ng tumakbi na sya papunta doon sa pintuan.
"Yuan....No!" Hiyaw ko pero late na nabuksan na nya.
Parang nawalan na ko ng lakas ng makita kung sino yung pinapasok ni Yuan. Pinilit kong bumangon parang niyayanig ang paningin ko dahil sa sobrang sama ng pakiramdam ko.
"Ninang Gale? You are lost also?" Takang tanong ni Yuan.
Hilong hilo ako dahil sa sobrang sama ng pakiramdam ko.
"Luv...come here..." nanghihinang pakiusap ko. Bakit ngayon pa? Tumakbo sya papalapit sakin kaya yinakap ko sya at sumubsob ang mukha nya sa bandang tyan ko.
"Why are you here?" Walang emosyong tanong ko.
"Ang kalat mo magtrabaho....linisin mo!" Nakakaloko yung ngiting pinupukol nya at mayamaya ay naglabas sya ng baril.
"Gale! Tang ina!" Talagang! Hayop sobrang napufrustrate talaga ko sa kanya.
"What?" Parang na aamaze nyang sabi.
"You wanna end up here? Be it!" Kung sasaktan nya si Yuan mag unahan na lang kami! Hinugot ko yung baril sa likod ko na nakasuksok.
"Yuan....come here." Pang anyaya ni Gale kay Yuan.
Pinipilit kong wag syang palingunin. Wala na kong nagawang tama since that day! Yung araw na may nangyareng hindi maganda sa amin. Yung araw na sumira ng tiwala namin sa isa't isa.
"Let's go home Yuan..." nakakalokong pang aalok ni Gale sa kanya. No!
Parang kinapos ako ng hininga ng makawala sa akin si Yuan at muling tumakbo papunta kay Gale. Pero bago pa ko makaangat ng tingin sa kanila umalingawngaw na yung tunog ng baril ni Gale.
Hindi ko na kinaya at bumagsak din ako ng hindi na matanggap ng isip ko yung nangyayare.
"Yuan...."
And then everything went back.
Yvie's POV
Yuri is crying on my shoulder. Masasakal ko talaga yang si Shann kapag napakawalang kwenta ng excuses nya sa pang iiwan nya dito kay Yuri.
"Akala ko....Kapag ibinigay kong lahat sa kanya ay okay na....sabi nya mahal nya ko pero bakit?" Hikbi nya. This is the first time I saw Yuri cry. Sobrang ang bigat sa pakiramdam.
Hunter walk toward us. Wala ni kahit na anong emosyon ang mababakas sa mga mata nya at tahimik lang syang naupo sa tabi namin.
"Ibalik na natin si Cyrll sa Garden.....she's not in herself again."
Saad ni Hunter. Napahiwalay ng yakap sa akin si Yuri. Ow ghad! Sobrang maga ng mga mata nya sa kakaiyak at yung ilong nya namumula na.
"Ano?" Argggh! Parang nangongo na sya sa pagsasalita dahil sa kakaiyak.
"Halos mapatay nya yung pinsan ni Gale...naawat ko lang. And someone is triggering her again." Kwento ni Hunter.
"Sino?" Tanong ko.
Pagkarinig ko ng pangalan nya parang nawalan ako ng lakas. Paano nyang napaikot si Cyrll sa mga kamay nyan.
Tang ina! Si Roian....Mapapahamak si Roian!
........................
Thank you for reading!
Vote and Comment kayo guys...anything!
~dark19