CHAPTER 13: YOU ORDER, WE DELIVER
********
"A delivery boy brought it but I told him that I'm you kaya agad niyang binigay sa akin. So, here it is. A bouquet of long stemmed roses for Veronica Luna Garcia-Reyes. You order, we deliver!"
********
LUNA
Naalimpungatan ako nang hindi ko makapa si Dylan sa aking tabi. Nang-inat ako at bumangon ng kaunti.
"D?" Bulong ko. Hindi pa ako masyadong maka-adjust sa liwanag ng paligid kaya papikit-pikit ako.
Lumubog ang kalahating bahagi ng kama. Naramdaman ko ang labi ni Dylan sa noo ko. "Sleep, baby. I'm here."
Lumapit ako sa kanya at humiga sa kandungan nito.
"Why are you in jeans?" I moaned.
"I have a meeting today."
Niyakap ko ito. "Don't go."
Umalis ako sa kandungan niya at umayos ito ng higa. Nakaunan ako sa mga braso nito at nakadantay ang isang hita ko sa tiyan nito.
Napahagikgik ako nang dinampian nito ng halik ang leeg ko.
"My kitten wants to cuddle?"
"A little."
"It's your due date today." Sabi nito. "What do you want for breakfast?"
Oh my gosh!
Tinulak ko ito ng bahagya at umibabaw rito. Dumilat ako at sumalubong sa akin ang mapupungay na mata ni Dylan. A good site to start my morning. "You, with chocolate cream and cherry on top."
"Yeah?" Inayos nito ang magulo kong buhok.
As if a magnet was pulling me toward him, I leaned into that waiting mouth, gasping when his lips closed over mine. His mouth was firm, his tongue more insistent, and I was breathless by the time the kiss ended. Little sparks of heat danced along my skin, growing hotter when I noticed the desire glimmering in Dylan's almond eyes.
"I thought you have a meeting?"
"I have a teasing wife beside me. How can I go if you're tempting me like this?" He chuckled. "What's your plan for today?"
Nag-isip ako sandal. "Maglalaba ako."
Sumimangot ito. "No. Ibigay mo nalang ang trabahong iyan sa laundry shop."
Nilagay ko ang hintuturo ko sa tungki ng ilong nito. I hate it kapag nakasimangot siya. "Maiinip ako kapag wala akong ginagawa. Late ka na sa meeting mo."
We switched position, ito na ngayon ang nasa ibabaw ko. "I don't care. I'm the boss."
Ilang minuto lang ay umalis na ito. Hindi na ako sanay na tahimik ang bahay. Feeling ko ang luwag-luwag ng bahay para sa akin. Ang lamig pala kapag wala si Dylan.
Nagligpit muna ako ng bahay namin. Next week pa kasi dadating 'yung kasambahay na tinanggap ni Dylan para maging katulong ko. Tinanggal ko ang bedsheet ng kama namin at inilagay sa basket na nasa gilid. Ngayon ko lang napansin na nag-iba 'yung foam. Hindi ito 'yung dating kama ni Dylan.
Iniba kaya niya ito dahil ayaw niyang ihiga ako sa kama kung saan marami na siyang kinamang babae?
Napangiti ako. Sumunod kong inilagay sa basket ay ang mga damit nito. Naamoy ko na naman ang pabango ng asawa ko. I miss him already. Humiga ako sa kama at niyakap ang polo ng asawa ko. Ano ba 'to? Mukhang ako tanga.
Napabangon ako nang tumunog angn aking phone. Nang makita ko ang pangalan ng caller ay sinagot ko kaagad iyon.
"Are you done smelling my shirts, Sweetheart?" I bit my lip when I heard his seductive voice.
Kumunot ang noo ko at tiningnan ang polo na kanina ko pa pinagsasamantalahan. "How did you know that I'm sniffing your shirt?"
"A wild guess." Alam kong nakangiti na siya ngayon. "I'm bored."
May narinig akong tumikhim. "Sir, I need your signature here."
Secretary niya?
"Oh, your meeting's done?" I asked.
"Uh-huh. I want to go home and fondle your boobs." What the he-ck!
Namula ako.
Sana po walang nakarinig ng sinabi niya. Nakakahiya!
"Office hours and here you are thinking of undressing me and fantasizing my boobs." Sabi ko. "How professional."
"Smart mouth, Sweetheart. Anyway, when you're done, please, come here. I'm missing you so much."
I've had enough!
Binaba ko ang damit nito sa basket at tumayo. "Wait for me. Pupunta ako sa laundry shop."
I heard him chuckled. "So eager. Akala ko ba gusto mong maglaba? Why are you so eager to see me?"
"Look who's talking. Tinamad na akong maglaba." I snapped. Natigil ang isa ko pang sasabihin nang may mag-doorbell. "Wait, may nag-do-doorbell."
"Open it. Baka dumating na bulaklak kong pinadala sayo."
"So sweet. Laters, Baby."
Humalakhak ito. "I am no Christian Grey. But we aim to please. Keep safe, Baby."
I hanged up. Bumaba ako ng hagdanan para harapin kung sino ang hudas na sumisira ng doorbell namin.
"Wait for a while." I gently shouted.
Binuksan ko ang maliit na gate para makita ang tao. Ngunit ang sumalubong sa akin kaagad ay ang two dozens na pink roses. Napangiti ako.
Hinawakan ko ang bulaklak at niyakap.
Agad na nawala ang ngiti ko nang makita kung sino ang may dala n'un.
"What the--" I managed to say.
Si..
Camille.
"Do you like it?!" Hindi ako makapagsalita. She's here. "A delivery boy brought it but I told him that I'm you kaya agad niyang binigay sa akin. So, here it is. A bouquet of long stemmed roses for Veronica Luna Garcia-Reyes. You order, we deliver!"
Wala akong naintindihan sa sinabi nito.
Ang alam ko lang, nandito na siya.
At tiyak na magugulo na naman ang lahat.
---------
UNEDITED.
UPLOADED: OCTOBER 22, 2014
SK<3
xoxo