Best thing i (N)EVER had

Af septemberoyal

445K 6.5K 1.1K

Try ko lang....... Pwede ba? Hehehehe...... Kinain na talaga ako ng sistema! JB kase eh! Kahit may pinagdadaa... Mere

PROLOGUE
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12 (HUWAG KA NG UMIYAK )
13
14 (AKAP)
15
16
17
18 ( UNKNOWN FEELINGS)
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33(Ambon)
34
35
36
37
38
39
40
41(Moving Closer)
42
43
44
45
46
47
48
49
50(HEARTBEAT)
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
Not an update
75 (Sa bingit ng isang paalam)
76( Bibitawan ka )
77
78
79
80 (Hindi tayo pwede)
81(The hardest thing)
82 (beaddie moments)
83
84
86
87

85

2.6K 47 17
Af septemberoyal

BEA



Its been....8 months?.....8 months na nung putulin ni jhoana ang namamagitan sa ming espesyal. Wala na kong nagawa talaga, sya na ang umayaw at tuluyang bumitaw. Kahit anong gawin kong pagsusumamo, wala na....Tapos na....Tinapos na nya.







Nakakalungkot at masakit lang na pati ang friendship namen ay nasa bingit ng alanganin ngayon. Di maitatanggi na ito ang colateral sa pagpasok namen sa isang relasyon.






"Wala ka bang balak na bumalik na sa dorm nyo?" si maki.







Nasa condo kame ngayon ng babaeng to. Nagka yayaan na dito tumambay and nagkataon ding pare pareho kameng walang pasok ngayon.








"Ang aga pa kaya." sabat ni janna h.








"Oo nga." segunda naman ni cel.








Walang inuman na nangyare sa min. Tamang nood lang ng dvd maghapon at eto na nga inabot na kame ng gabi.








"Maya maya." sagot ko saka nanood muli.








"Baka matraffic ka." si maki. "May curfew ka pong hahabulin." paalala pa neto.








"Malakas naman yan kay maddie eh kaya kahit anong late nyan pagbibigyan yan." hirit ni janna h. saka nagtawanan sila.








"Pinagsasabe mo?" natatawa pero nakakunot noo kong sabe saka binato ko sya ng junk food na  kinakain ko. "Kahit close kame nun di yun kokunsintihin ang  pagiging late ko. Lage nga nakabantay sa kin yun eh."








"Ahh...." duet nila cel and janna tas nagkatinginan sila.








Di ko nagugustuhan ang  natakbo sa isipan ng dalawa inunahan ko na.  "Oy, ang issue nyo ah." palag ko sa dalawa.








"What??" natatawang tanong ni janna sa kin.








"Ewan ko sanyo." tas muli akong sumubo ng nova.








"Naisip ko lang na masyadong concern si mads sayo no?" si cel. "Hindi kaya....."








"Celina..." tas bored ko syang tiningnan. "Wag nyo ng bigyan ng issue please. Kame ni maddie ay close talaga, were batchmate. Saka dati pa naman di ba? Kaya wag nyo ng bigyan ng issue yung pagiging concern nya sa kin. Magkaibigan kame."








"Okaaayy...."si cel tas muling nag focus na sa panonood.








"Nga pala bei. " si janna. "Hindi maganda simula nyo ngayong season ha."








Yun pa ang malakeng concern ng buong team at coaching staff. Ngayon lang nangyare na Magkasunod na talo ang nalasap ng team to think kakaumpisa pa lang ng season. Nababahala kameng lahat ng girls kung bat nagkaganon. Hindi nagkulang sina coach sa mga plays na pina eexxcute sa team yun nga lang sadsad  talaga kame sa reception and digs. Parang mas naging worst pa kame ngayon.








Walang sinisisi kase alam naman namen na nung grumaduate na si mommy den ay isang malakeng palaisipan na ang reception sa min. Walang makapantay sa galing nya sa posisyong yun kaya hirap na hirap kame. Tas wala na rin si jia na didiskarte sa mga sets, tinatansya pa rin kase ni deanna ang lahat. And medyo kabado nga sya kase balik sya sa original na position nya sa team.








Tinutulungan naman namen sya at pinalalakas ang loob. May mga connection na rin naman sya sa mga spikers nya maliban sa kin  na hirap kame na magkaroon ng magandang connection. Sorry sya ng sorry nung last game namen against NU na inabot na naman sa  5th set tulad nung una nameng game this season sa FEU. Sinasabihan ko lang sya na okay lang, na totoo naman. Kelangan lang namen ng mas marame pang time para maging konektado kame sa mga games.








"Were hoping na  makabawi na kame sa next game namen." sagot ko.








"Bago na pala jersey number ni jho ah." si janna habang nanguya. "13."








"Oo nga." sabat ni maki. "Anyare?"








"E-ewan ko." tas nagsmile sa kanila. Iniba ko agad ang topic ng usapan namen.








Buti naman kinagat nila at di na nagtanong pa tungkol dun. Di nila napansin na iniwasan ko talaga na pag usapan pa ng matagal yun. Ayokong na corner na naman nila ako.








Speaking of new jersey number ni jho, maski ako medyo nagulat nung nagpalit nga sya ng jersey number. Di ko lang pinahalata sa kanya, pasimple akong nagtanong sa iba kung bakit at anong significant nun sa kanya.








At yun nga nakakuha ako ng sagot kay deanna. Masyadong malapit si deanna kay jho, momski nga ang tawag nya kay jho di ba?








*flashback*






"water break muna tayo." ako.







Tumalima naman si deanna. Lumapit kame sa bench kung san andun ang mga gamit namen. Andito kame sa gym, nag extend kame ng time pareho ni deanna para ayusin ang aming connection sa mga play. Hinayaan naman kame ng coaching staff at nagsipag balikan na nga mga teammates namen sa dorm.







Pahinga lang kame kahit 10 minutes then balik din kame sa pagttraining. Nakasalampak lang ako sa lapag while si wong ay nakauposa bench.







"Sorry dada, di ko mabigay sayo yung gusto mong set." hingal at frustrated na sabe ni wong. "Papalapit na ang opening pero di ko pa rin mamaster ang set na gusto mo."







2 weeks na lang kase at mag uumpisa na naman ang panibagong season ng uaap. At ang kinababahala ni deanna ngayon ang kanyang setting sa ming mga spikers nya lalo na sa kin dahil last season ng pvl ay di naging maganda ang resulta nun sa min as a team. Nlaglag kame at di nakapasok sa final four at sinisisi nya ang kanyang sarili at sa kanyang pagseset.







"Tsk. Wag mo ng isipin masyado yun." sabe ko. "Saka nag extend nga tayo ng 1 hour para mapractice naten di ba. May oras pa tayo."







"Iba pa din pag si ate jia ang kapartner at nagseset sayo." pilit ni deanna. "Di ko talaga mapapalitan si ate jia o kahit mapantayan man lang sa galing nya sa pagseset." may hugot na dagdag pa neto.







"Alam mo ba, bago kame komonekta sa isat isa kadame dameng mis set ang nangyare sa min?" ako. "Inaral nya ang mga set na gusto ng mga spiker nya. Marameng oras nameng inaral. Alam mo pini pressure mo masyado sarili mo, nakalimutan mo ng ienjoy ang paglalaro mo. Andame mong iniisip eh, focus ka lang. Andito lang kame, aalalayan ka nameng lahat."







"Salamat dada ah. Kahit bihira na lang tayo makapag bonding, andyan ka pa rin sa kin." si deanna. "Kahit madalas na kasama ko sina momski at si....."








Naramdaman ko ang pag aalangan ni deanna na banggitin ang pangalan ng lalakeng yun. Nag aalala siguro.







"Si nico." ako na nagtapos ng sasabihin nya.







Para naman nahiya si deanna kaya napatango na lang sya sabay inom na naman ng tubig.







"Nagpalit pala ng jersey number si momski mo ah." pasimpleng sabe ko.







"Gusto nya eh." sagot naman ni deanna. "Para maiba naman daw."








"Ahhh...." at muli tumango ako. "Bakit 13? Tribute nya kay ate den?" at tumawa ng mahina sabay punas ng pawis sa mukha.







Alam kong close sila ni ate den kaya yun ang agad na naisip ko.







"Hindi dada eh." si deanna. "Birthdate kase yan ni kuya nico."







Pagkarinig ko nun ay libong libo patalim na naman ang tumusok sa puso ko ang naramdaman ko.







"Dada...." si deanna na may pag aalala sa mukha na nakatingin sa kin.







Huminga ako ng malalim saka ngumiti sa kanya. "Okay lang." tas inaya ko na sya para sa huling strech namen.





*End of flashback*








"Bea? BEAH!"







Para akong nagising sa pagkakatulog ko saka muling napatingin sa mga kasama ko.







"Tulala ka na naman." si cel.








Tumingin ako sa wristwatch ko, Almost 8 pm na rin kaya nagpasya na kong mag paalam sa kanila. Inihatid naman ako ni maki pero hanggang sa may gate lang.







"Sure ka bei?" si maki ng igilid nya ang kanyang kotse.







Tinanggal ko ang pagkaka seatbelt ko. "Oo naman." saka kumindat at inilabas ko aang signature smile ko. 







Bumaba ako ng kotse nya. Sumilip muna ako sa kanya. "Sige na. Kaya ko na." 







"Bat ayaw mo kaseng magpa hatid hanggang sa dorm nyo?" si maki.







"Tsk. Ay okay lang kase talaga. Sige na uwi ka na . Abutan ka pa ng ulan." ako.







"Yun na nga eh." si maki.  "Baka ikaw ang abutan ng malakas na ulan. Ako, kahit na abutan pa ng ulan okay lang kase naka kotse namn ako. Eh ikaw, malapit nga lang pero maabutan ka naman. Bat kase naisipan mong maglakad na lang?"







Nasa talyer kase ang kotse ko pina check up ko kase may naramdaman akong kakaiba sa pagpapatakbo ko. Kaya bago lumala pa pinadala ko na para mas safe gamitin.







Ayokong ma hassle pa masyado si maki. Medyo na hihiya na nga ako sa kanya, di lang halata pero nahihiya talaga ako. Shock absorber ko yan, ganun din naman sina janna h. at si maki pero mas nailalabas ko lahat kay maki. Kaya nga nahihiya na ko kase pati dito sa simpleng paghatid na aabala ko sya.







"Nahihiya ka lang ata eh." si maki. "Tara na, ihahatid na kita hanggang sa dorm nyo."








Sabe na nga ba eh yan ang sasabihin at iisipin nya. "Ay hindi na nga po." sabe ko. "Sige na, uwi na. Kaya ko ang sarili ko at saka bibilisan ko naman maglakad no ayoko ring mabasa ng ulan."








Nagpumilit pa rin si maki pero tumatanggi ako hanggang sa sya na ang sumuko at napilitan na ring umuwi sa kanila. Hinintay ko muna maka alis ng tuluyan ang sasakyan nya bago ako lumakad.  Hindi ako takot kahit may ilang parte ng daraanan ko ang walang ilaw kase alam kong nasa vicinity ako ng campus namen.







Binibilisan ko na paglakad ko kase nagsisimula ng pumatak ang ulan. Napapahinto ako at napapatakip ng tenga everytime na kikidlat kasunod nun ang pagkulog ng malakas. Parang nagsisisi na ko na sana na lang nagpahatid ako kay maki hanggang sa eliaso. Patakbong lakad na ang ginagawa ko ngayon kase napaparame na ang patak ng ulan sa kin.







Tuluyan akong nagsisi ng umulan na talaga.  Saka tumakbo na ko, naghahanap ako ng masisilungan kase malakas ang ulan na sinusuungan ko ngayon may kasama pang kidlat at kulog pa.







Sige ako sa pagtakbo, ampucha, wala akong makitang masisilungan. Basa na nga ako, Nu ba yan! May nakita akong waiting shed kaya napatakbo na ko at dun sumilong muna. Kahit papano nakahinga ako ng maluwag ng sumilong ako, kinuha ko panyo ko at pinunasan mga braso at mukha kong nabasa ng ulan.







"Shit. Basang basa ako." at saka napailing na lang. Kinapa ko phone ko na nasa bulsa ko at binuhay. Water proof naman sya kaya kahit nabasa ay okay pa rin.







Naisip kong tawagan si maddie para sunduin sana ako dito pero yun lang deadbatt ako. "Fuck!"  mura ko. "Bat ngayon pa nadeadbatt ka?" inis kong litanya sa phone ko habang mahigpit kong hawak hawak.







No choice ako kundi magpatila ng ulan o kahit pahinaan man lang saka ako susugod ulit para makauwi na sa dorm.  20 minutes na lang at curfew na namen.  Yare na naman ako kay ate mona neto.







Napahalukipkip ako ng may kasamang paghangin pa ng malakas qng malakas na ulan na to. Napa atras ako dahil umaanggi sa pwesto ng sobra dahil nga open lang naman ito.







"Sana may dumaan." bulong panalangin ko.








Sana nga may dumaan na kotse para makiki angkas ako. Wala naman akong pangamba kase  kapwa ko atenista ang maaangkasan ko saka kilala naman nila ako kaya madali lang na paangkasin ako.








Napapatakip ako sa tenga ko kasunod nun ang pagsambit kay lord. Kung minsan napapamura na ko dahil sa gulat at takot na rin sa mga kidlat at kulog.  5 minutes na lang bago mag alas diyes ng gabe pero walang nadaan na sasakyan sa gawi ko.  Siguro nasa loob na sila ng dorm ngayon at kung meron man eh baka nagpapatila din sila ng malakas na ulan na to. Wala akong ibang choice kundi ang maghintay na tumigil o di kaya humina man lang bago ko tatakbuhin ang eliaso.








Siguradong napaka rame na naman ang text, chat at miscalled ni maddie sa kin. Masasabon na naman nya ako mamaya. Tsk.  Eh sa wala akong magagawa, lalo lang syang magagalit sa kin pag dumating ako sa dorm ng basang basa.








Isang matalim na kidlat ang sumilay sa kalangitan kasunod agad nun ang napakalakas na kulog. Napatabe ako sa poste at napapikit at napatakip ng tenga.








"JESUS!" malakas na usal ko.







Nanatili akong nasa tabe ng poste at nakatakip ang tenga at nakapikit. Parang feeling ko may kasunod pa yun kaya andito pa rin ako.







May narinig akong sasakyan na paparating kaya napadilat ako, nabuhayan ako ng loob ng huminto yun sa shed kung asan ako ngayon. Malakas pa rin ang ulan at halos wala akong makita, naaninagan ko lang na bumukas ang pinto sa passenger seat nun at may bumaba na nakapayong na papalapit sa shed.









Biglang naisip ko si maddie, siguro naramdaman nyang kelangan ko ng tulong.  Napakunot noo naman ako kase hindi pigura ni maddie ang taong papalapit sa kin. Mas maliit ito kumpara kay maddie pati ang katawan ay malayo sa kanya.









Ah, siguro si jules to. Tama, si jules to. Siguro pinasundo na lang nya ako kay jules. Ay, kahit sino pa to basta andito ang taong sasagip sa kin sa napakalakas na ulan na to ay ayos na. Maka alis lang sa lugar na to at ligtas na makabalik sa dorm.








"Bea."































AN:

Sorry sa maikling ud ni author ha. Sorry po.
Tas antagal pa eh no hahaha..... pasaway kase si ako. 😊✌

Dapat 2 ud sana kaso di ko nahabol. Dame pang dapat irevise.



Thank you sa pag  aantay ng matagal and sorry po ulit. Busy lang sa life eh.




Mam brad. Salamat po. Sa lahat. Da best ka po. 👊😁































Fortsæt med at læse

You'll Also Like

130K 3.5K 74
Stray Kids is on tour! Ella wins a prize at the concert that ends up turning her entire life upside down. She uncovers the dark secrets to K-Pop and...
241K 6K 52
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯ જ⁀➴ 𝐅𝐄𝐄𝐋𝐒 𝐋𝐈𝐊𝐄 .ᐟ ❛ & i need you sometimes, we'll be alright. ❜ IN WHICH; kate martin's crush on the basketball photographer is...
453K 16.2K 94
The story is about the little girl who has 7 older brothers, honestly, 7 overprotective brothers!! It's a series by the way!!! 😂💜 my first fanfic...
1.1M 44.3K 51
Being a single dad is difficult. Being a Formula 1 driver is also tricky. Charles Leclerc is living both situations and it's hard, especially since h...