The new enemy has come..
Someone point of view
Habang ang lahat ng nasa Normsantandia ay isinasaayos na may isang kaharian ay pasimpleng na nabubuo sa isang liblib at tagong lugar sa Normsantandia. Na wala kahit sinong makakaalam na muli itong magiging panganib sa buong Normsantandia.
"Ang muling pagbangon ng Ovianad ay nakatakdang mangyari ay malapit ng maganap sa panahong di nila inaasahan." nakangising sambit ng babaeng halos simula pa ng mabuo ang Normsantandia ay buhay na siya.
Masaya niyang pinagmamasdan ang mga bangkay na muli niyang bubuhayin.
Ang mga bangkay na muli niyang hinukay. Mula sa kahariang matagal ng nawasak na muli niyang itinatayo ngayon.
"Malapit na araw ng ating paghihiganti. Dahil oras na." nakangising sabi niya.
"Oras na para kayong muli ang mamuno sa Normsantandia." dagdag niya pa.
Ovianad muling kadiliman ay kanilang mararanasan..
Pagdanak ng dugo ay lalaganap..
At ikaw ang aming puntirya. Sandiwa Jewel at ang buong Ainabridge..
Andrea
Kanina pa namin napapansin ang katahimikan ni Stacey. Paminsan-minsan siyang kinukulit ni Drake pero tulala lang siya na parang walang pakialam sa paligid.
Mula kanina ay wala na siyang imik.
Na nakakapanibago..
"Cey..uy sungit pansinin mo naman ako." pangungulit ni Drake kay Stacey.
Pero wala talaga..di pa rin siya pinapansin ni Stacey.
Okay anong nangyayari?
Nasa ganun akong sitwasyon ng biglang may yumakap sakin mula sa likod..
Nakaupo kasi ako sa upuan. Bale nakatayo siya at niyakap ako.
"Joshua." sabi ko tsaka tinanggal ang kamay niya na nakayakap sakin at tsaka niyakap.
"Namiss kita Andrea." nakangiting sabi niya.
Sobra ko ding namiss tong gunggong na to..dahil buong bakasyon kaming di nagkita at kahapon halos di naman kami nagkausap..dahil bantay sarado ni Kuya Andrei.
"Namiss din kita." nakangising sabi ko sakanya.
Kuntento na ko.
Kuntento na ko na nandito siya.
Kuntento na ko sa kung anong meron kami ngayon..
"Mahal na Mahal kita Andrea." sabi niya kaya naging dahilan para pamulahan ako ng mukha..
Eto talagang lalaking to bigla-biglang bumabanat.
Magsasalita na sana ako ng biglang sumulpot si Kuya Andrei kasama si Serena. Ang alam ko ay nanliligaw na si Kuya kay Serena. Well medyo nagimprove na si Kuya ngayon sabi kasi sakin nila Joshua ay napakatahimik daw ni Kuya simula ng mawala ako..
Lumapit ang dalawa at agad na umeksena samin si Kuya.
"Joshua know your limit." paalala ni Kuya sakanya.
Kaya nagkatinginan kami ni Joshua at nakita ko ang pagkamot niya ng ulo.
"Alam ko yun tol HAHAHA." malokong sabi ni Joshua.
"Hi Stacey at Andrea." kaway ni Serena samin.
Nginitian ko si Serena. Habang si Stacey ay di siya pinansin.
May problema ba siya?
Nagkatinginan kami ni Serena na wari mo'y isa lang ang naiisip na pwedeng gawin.
Kaya pinalayo muna namin si Kuya at Joshua kaya pumayag naman sila..
Tsaka namin nilapitan si Stacey na patuloy pa ding ginugulo ni Drake.
"Drake? Kanina pa ba siya ganyan?" tanong ko kay Drake.
Kaya napalingon siya samin at tumango bilang sagot.
"Bigla nalang siya nanahimik sa di ko malamang dahilan." malungkot na sabi ni Drake.
Asan ba kapatid nito?
Tsk mukhang tulog na tulog pa yun sila ni Gabby. Mukhang pinuyat ang mga sarili kagabi gawa ng kahapon lang ulit sila nagkita.
"Sige na Drake dun ka muna kina Kuya kami na bahala kay Stacey." nakangiting sabi ni Serena.
Kaya napahugot ng malalim na hininga si Drake at tsaka umalis. At pumunta kina Kuya.
Tsaka naman namin pinagtuunan ng pansin si Stacey na animo'y di na namalayan ang paglapit namin.
Tulala siya at napakalalim ng iniisip.
Mukhang malaki problema nto.
"Imposibleng di siya yun. Kilala ko siya eh. Kilalang-kilala." bulong niya habang dinudutdot ang kawawang hotdog.
Kaya nagkatinginan kami ni Serena
"Pero bakit may nagtutulak sakin na paniwalaan na matagal ng patay ang bestfriend ko at hindi siya yung nakita ko." bulong niya pa muli.
Sino ba tinutukoy niya?
Bestfriend? Si Criszette ba tinutukoy niya.
Matagal ng patay yun diba.
Agad naman akong binalot ng lungkot. Dahil hanggang ngayon pala ay di pa rin matanggap ni Stacey ang pagkawala ni Criszette at ganun din si Keiron..
"Stacey?" tawag namin ni Serena sakanya.
Pero tulala pa din siya.
Hanggang sa...
*ring bell*
Okay kailangan na namin pumunta sa room kaya tinapik nalang namin si Stacey. Kaya agad siyang napabalik sa realidad.
"Oh Andrea at Serena nandito pala kayo?" nakangiting sabi niya.
Na parang okay lang talaga siya.
"Yeah kanina pa." nagtatakang sabi ni Serena.
"Tara na sa room." yaya niya tsaka nauna. "Baka malate pa tayo." yaya niya samin.
Napailing nalang kami. Alam namin pareho na may problema si Stacey pero mukhang di pa siya handang magkwento..
Pinagmasdan nalang namin si Stacey na palayo samin..
Jewel
Nandito na kami sa room at magkatabi kami ni Enzo at kanina niya pa ko tinitigan na wari mo'y pinagmamasdan ako. Kaya nararamdaman ko ang ilang sa ginagawa niya.
Nasa ganun kaming sitwasyon ng may isang grupo ng magkakaibigan ang pumasok.
Sino naman tong mga to?
At maya-maya pa'y sumulpot si Jenica. Aba kanina ko pa hinahanap to.
Papalapit siya sa isang lalaki. At niyakap ito.
Eto ata yung kinekwento niya sakin.
"Jenica." tawag ko sakanya.
Kaya napalingon siya sakin at napangiti kahit gulat.
Ano bang nangyayari sa babaeng to?
At yung mga nilapitan niyang magkakaibigan ay halos manlaki ang mata.
Problema nila?
Napatingin naman ako kay Enzo na nagtataka din sa nangyayari.
Okay may di ba ko alam?
"Hey guys. Bakit ganyan mga reaksyon niyo?" nakakunot noo na tanong ko sakanila.
Pero titig na titig pa din sila. Bale mga ngilan-ngilang estudyante palang ang nandito sa bilang ko ay mga tatlo sila..
At yung magkakaibigan ay sobrang dami nila.
"Why are you staring my girlfriend in that way?" nakataas na kilay na utas ni Enzo.
"G-girlfriend?" pabulong na utas nung babaeng payatot pero maganda.
"May problema ka ba dun?" inis na tanong ni Enzo kaya napatayo na siya.
At agad naman akong umawat. Dahil pasugod na si Enzo sakanila.
"Enzo." saway ko sakanya. Kaya tumigil siya.
"Pikunin." bulong nung lalaking may nakakatakot na awra.
"Keiron ano ba?" saway ni Jenica dahil masyado ng agaw eksena ang nangyayari. Bigla kasing nagsulputan ang mga estudyante sa bintana at pinanood ang nangyayari.
"Gago kasi yan." inis na sabi nung Keiron.
"Sinabi ng tama na eh." this time ako naman ang sumigaw. Kaya natigilan sila lalo.
Kaya kinuha ko na ang chance na yun para diretsahin sila.
"Bakit ganun nalang reaksyon niyo nung makita ako?" nakataas kilay na sabi ko sakanila.
"Di kami makapaniwalang buhay ka Criszette." usal ng isang babae na maliit lamang at chinita ito.
Kaya lalo akong naguluhan.
"Hindi ako si Criszette. Ako si Jewel." sagot ko sakanila.
"Pero hindi ako pwedeng magkamali alam kong ikaw yan." naniniguradong sambit nung maputi at matangkad na babae.
Pamilyar siya sakin.
"No. Di ako si Criszette at di ko kilala ang sinasabi niyong Criszette. I'm Jewel okay." utas ko sakanila.
Pero di pa din sila naniwala kaya sinenyasan ko na si Jenica.
"Actually guys. Hindi talaga siya si Criszette dahil siya ang isa ko pang kapatid na halos kamukha ni Jewel lumaki siya sa Britania at kailan ko lang siya nakilala dahil sa Britania siya lumaki." paliwanag ni Jenica sakanila.
Actually totoo sinasabi niya. Base sa mga naalala kong pangyayari sa buhay ko nung bata ako hanggang sa lumaki ako.
"Imposible yun ikaw si Criszette. Ikaw ang babaeng minahal ko." usal nung Keiron tsaka niyakap ako.
A/N:
Hi guys mabilisang update lang to dahil busy talaga ko this week dahil sa dami ng pinapagawa samin. Pero try ko magupdate next next week pagmaluwag na sched ko.
Thankyouu for your time everyone. Don't forget to vote and follow ♡
-paraiso_neo ❤